✅شعری است منسوب به امیر المومنین حضرت علی علیه السلام که می فرمایند: «أتَزعُمُ أنّکَ جُرمٌ صَغیر و فیکَ اِنطَوی العالَم الأَکبَرُ» « ای بشر آیا خیال می کنی که به ظاهر جسم کوچکی هستی، در صورتی که در وجود تو جهانی پر از رمز و راز نهفته است.» ↩️قلب و دستگاه گردش خون انسان یکی از این جهانهای پر از رمز و راز بدن انسان است و باز هم پرده ای از قدرت خالق هستی را به رخ انسان می کشد. 🔻دستگاه گردش خون، ساختاری حیرت انگیز دارد. از 3 قسمت اصلی قلب، رگ ها و خون تشکیل شده است. قلب با حرکات تلمبه مانند خود خون را بداخل رگ ها هدایت می کند. 🔻رگ ها بطور دقیق و حساب شده، به تمامی اعضای کوچک و بزرگ بدن کشیده شده اند، در بعضی قسمتهای بدن، برحسب نیاز به رگ های بسیار ریز(مویرگ) تقسیم شده تا بتوانند براحتی وظیفه اصلی اشان را که انتقال خون می باشد، انجام دهند. ✅جسم انسان به فرمایش امیرالمومنین امام علی(ع) پر از رمز و راز است. ولی بدلیل کثرت و فراوانی این شگفتی ها و نیز دسترسی آسان به آنها، تبدیل به یک امر عادی شده است. 🔸قرآن در سوره اعلی می فرماید: 🔸سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى(1) الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّى(2) وَ الَّذِي قَدَّرَ فَهَدى‌(3) 🔸نام پروردگار بلندمرتبه‌ات را به پاكى ياد كن. (1) 🔸همان كه آفريد و سامان بخشيد. (2) 🔸و آنكه (هر چيز را) اندازه‌اى نهاد و هدايت كرد. (3) 🔻درتفسیر این آیات از مرحوم علامه طباطبایی نقل شده است: 🔸خَلَقَ: خلقت هر چیزى به معناى گردآورى اجزاى آن است. 🔸فَسَوَّى: تسویه ‏اش به معناى روی‌ هم نهادن آن اجزا به نحوى است که هر جزئى درجایی قرار گیرد که جایى بهتر از آن برایش تصور نشود و علاوه بر آن جایى قرار گیرد که اثر مطلوب را از هر جاى دیگرى بهتر بدهد. 🔸این حسابگری شگفت انگیز در خلقت جهان در چندین آیه دیگر هم بیان شده است. 🔸قرآن در سوره حجر آیه ۸۶ می فرماید: 🔸إِنَّ رَبَّكَ هُوَ الْخَلّاقُ الْعَلِيمُ 🔸به‌يقين، پروردگار تو، آفريننده‌ی آگاه است. 🔸الحق که صفت الْخَلّاقُ فقط شایسته پروردگار است و لا غیر. 📚توحید در صحیفه سجادیه https://eitaa.com/a_fatemi24/1244

✅مخلوقات خدا 👈 قلب 🔺قلب ما، در اصل یک عضله است که فعالیت آن تحت اراده انسان نبوده و به واسطه ساختار منحصر به فرد خود می تواند تا پایان عمر بدون وقفه و استراحت فعالیت کرده و از این طریق اکسیژن و مواد مغذی را به تمام اندام های بدن از جمله خودش برساند. 🔺قلب مانند یک پمپ، از طریق عروق خونی، خونِ حاوی اکسیژن و مواد غذایی را به همه قسمتهای بدن پمپ می کند. 🔺انسان برای ادامه حیات نیاز به غذا و اکسیژن دارد. غذا از طریق دستگاه #گوارش وارد بدن می شود، و طی فرایندی مواد غذایی توسط دستگاه گردش خون به سمت تمام سلولهای بدن، جابجا شده و همه قسمتهای بدن را تغذیه می کند. 🟩قلب ما دقیقاً مانند یک خانه، دارای: 🔺دیوار(دیواره های عضلانی قلب) 🔺اتاق(دو دهلیز و دو بطن در سمت چپ و راست قلب) 🔺درب( دریچه های بین دهلیز و بطن ها، و دریچه های ابتدای سرخرگ ها) 🔺لوله کشی(سرخ رگ ها، سیاهرگ ها و مویرگ ها) 🔺و سیستم برق (ضربان ساز) می باشد. زمانی که بخش ضربان ساز قلب از کار می افتد، در اصطلاح عامیانه می گویند باید برای قلب، باطری مصنوعی کار گذاشته شود.(Pace maker) 🔺قلب دارای چهار اتاق است. دو دهلیز در بالا و دو بطن در زیر دهلیزها قرار دارند. بین هریک از دهلیزها و بطن زیرشان یک دریچه قرار دارد. که به نام دریچه 3 لتی و 2 لتی معروف هستند. 🔺ابتدای سرخرگ ششی و سرخرگ آئورت هم، هر کدام یک دریچه وجود وجود دارد. عملکرد این چهار دریچه و باز و بسته شدن هماهنگ آنها با هم در فرایند گردش خون، حیرت انگیز است. 📚توحید در صحیفه سجادیه https://eitaa.com/a_fatemi24/1244

🔻قلب یک انسان بالغ سالم در هر دقیقه به طور متوسط «۷۵-۷۰» بار می تپد. 🔻که تعداد ضربان آن در ۲۴ ساعت حدود ۱۰۰,۰۰۰ بار می شود! 🔻و در طول عمر متوسط انسان، بیش از ۲ میلیارد بار، می تپد! 🔻قلب ما دارای قدرتی است که بالغ بر ۱۰۰ سال بدون وقفه واستراحت می تواند فعالیت کند! 🔻ساختار عضله قلب به گونه ای است که حتی تا دقایقی بیرون از بدن انسان هم می تواند، تپش داشته باشد! 🔻این به موضوع به علت فعالیت الکتریکی موجود در ساختار قلب است. 🔻امیرالمومنین امام علی(ع) در حکمت 108 نهج البلاغه می فرماید به رگ های درونی انسان پاره گوشتی آویخته شده است که شگرفترین اعضای درونی اوست و آن قلب است. 📚توحید در صحیفه سجادیه https://eitaa.com/a_fatemi24/1244

✅رگ ها و خون 🔻عروق خونی شامل سیاهرگ ها، سرخرگ ها و مویرگ ها هستند در سراسر بدن کشیده شده اند. اگر تمام رگ‌های خونی یک فرد بزرگسال (شریان‌ها، وریدها و مویرگ‌ها) را پشت سر هم بچینند، طول آن قدری است که می تواند حدوداً 3 بار دور کره زمین پیچیده شود. 🔻سرعت گردش خون در عروق، حدوداً 3 کیلومتر در ساعت است. به طور معمول حدود 20 تا 30 ثانیه طول می کشد تا خون یک دور در سراسر بدن گردش کند. یعنی بطور متوسط در هر دقیقه 2تا 3 بار خون، بدن را دور می زند. که البته وابسته به عواملی مانند ضربان قلب، فشار خون و سلامت کلی قلب و عروق متفاوت است. 🔻دریک فرد بالغ به طور متوسط تقریباً 2000 گالن خون دریک روز از طریق وریدها و سایر رگ های خونی او عبور می کند.(این مقدار برای پر کردن پنج وان حمام است) 🔻این سرعت باورنکردنی حدود 83 گالن خون را در ساعت حرکت می دهد! 📚توحید در صحیفه سجادیه https://eitaa.com/a_fatemi24/1244

👆

سلام علیکم در ادامه بحث ایمان که فرمود ایمان ۴ رکن دارد یکی صبر است و صبر چهار رکن دارد که یکی شوق ویکی شفق صحبت شد رکن سوم آن زهد هست اما مباحثی در رابطه با زهد از اینجا به بعد مطرح می‌شود👇 دو نکته در باره زهد https://eitaa.com/a_fatemi24/1266 معنی اصطلاحی زهد و اثر آن https://eitaa.com/a_fatemi24/1267 سه مرتبه زهد https://eitaa.com/a_fatemi24/1268 پنج مرحله اعراض در زهد https://eitaa.com/a_fatemi24/1269 زهد حقیقی https://eitaa.com/a_fatemi24/1270 حقیقت دنیا در قرآن https://eitaa.com/a_fatemi24/1271 مردم سه دسته اند https://eitaa.com/a_fatemi24/1272 استفاده از مواهب دنیا https://eitaa.com/a_fatemi24/1273 شان نزول آیه در سوره تحریم https://eitaa.com/a_fatemi24/1274 حرام کردن حلال‌های خدا https://eitaa.com/a_fatemi24/1275 زهد به معنی مدیریت کردن شادی و غم https://eitaa.com/a_fatemi24/1276 👈جلوه ای از زهد حضرت زهرا سلام الله علیها https://eitaa.com/a_fatemi24/1305 بحث زهد در روزهای آینده ادامه دارد داستان های از زهد👇 https://eitaa.com/a_fatemi24/1306

زهد، یکی از بارزترین محسنات اخلاقی است و هرکس این صفت را دارا باشد زاهد می‌گویند.

زهد یعنی روی گردانیدن از دنیا برای آخرت و از غیر خداوند دل بریدن. از این تعریف برمی‌آید که اولاً، زهد نسبت به کسی صادق است که امکان تحصیل دنیا و برخورداری از آن را داشته باشد. ثانیاً، روی برتافتن او از دنیا به دلیل پستی و حقارت دنیا نسبت به آخرت باشد. هرگاه ترک دنیا به دلیل عدم امکان تحصیل آن و یا به هدفی غیر از رضایت خداوند و تحصیل آخرت باشد ـ‌ مانند جلب رضایت و محبت مردم و یا به علت فرار از سختی و مشقت تحصیل آن‌ـ به آن «زهد» گفته نمی‌شود. مقابل آن «رغبت» قرار دارد که به معناى میل به چیزى است https://eitaa.com/a_fatemi24/1264

معنای اصطلاحی زهد البته زهد در ترک دنیا خلاصه نمى‌شود. زهد کامل و تام عبارت است از روی‌گردانى دل، از آنچه انسان را از خدا غافل کرده، از توجه به او باز مى‌دارد. از این‌رو، طبق روایتى، جبرئیل در پاسخ پیامبر (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) که تفسیر زهد را از او پرسیده بود، گفت: «زاهد، آنچه را آفریدگارش دوست دارد، دوست مى‌دارد و آنچه را آفریدگارش ناخوش دارد، ناخوش مى‌دارد و در حلال دنیا بر خود سخت مى‌گیرد (و از آن در حدّ ضرورت استفاده مى‌کند) و به حرام آن توجه نمى‌کند؛ زیرا حلال آن حساب دارد و حرامش کیفر». در روایات بسیارى به زهد در دنیا ترغیب و تشویق شده و آثار بزرگ و ارزشمندى براى آن بیان گشته است؛ از جمله: من زهد في الدنيا أثبت الله الحكمة في قلبه ، وأنطق بها لسانه ، وبصره عيوب الدنيا دائها ودوائها ، وأخرحه منها سالما إلى دار السلام. امام صادق (علیه‌السّلام) مى‌فرماید: هر کس در دنیا زهد پیشه کند، خداوند قلب او را کانون حکمت قرار مى‌دهد و زبانش را بدان گویا مى‌سازد و او را به عیوب دنیا؛ هم درد و هم درمان آن بینا مى‌گرداند و وى را با سلامت از دنیا به بهشت مى‌برد» https://eitaa.com/a_fatemi24/1264

📚مراتب شدّت و ضعف زهد ۱. فرد به دنیا پشت می‌کند، در حالی که به آن تمایل دارد و در واقع با زحمت و مشقّت و تکلّف خود را از دنیا دور می‌کند. ۲. شخص با میل و رغبت و به آسانی از دنیا اعراض می‌کند؛ بدون آنکه تمایلی به آن داشته باشد. زیرا در نظر او دنیا نسبت به لذت‌های اخروی کوچک و حقیر است. او در واقع مبادرت به یک معامله کرده است و چیز کم‌ارزش‌تری را به انتظار رسیدن به کالای ارزنده‌تر از دست می‌دهد و البته از این معامله خشنود است. ۳. بالاترین درجه زهد آن است که با رغبت و اشتیاق، دنیا را ترک نماید و اصلاً احساس از دست دادن چیزی را نکند. احساس ننماید که معامله‌ای صورت گرفته است؛ چنان‌که اگر کسی از مُشتی خاک بگذرد تا به یاقوتی دست یابد، هرگز احساس نمی‌کند که چیزی را به قیمت دستیابی به شی ارزنده‌تر از دست داده و معامله‌ای کرده است. https://eitaa.com/a_fatemi24/1264

درجات اعراض در زهد ۱. ترک و اعراض از محرمات؛ یعنی زهدورزی نسبت به محرمات که به آن «زهد واجب» گویند. ۲. اعراض از شبهات؛ زهد ورزیدن نسبت به آن‌ها که موجب سالم ماندن انسان از ارتکاب محرمات می‌گردد. ۳. زهد ورزیدن نسبت به مقدار بیشتر از نیاز از چیزهای حلال؛ یعنی خوراک، پوشاک، مسکن، اثاثیه زندگی و امثال آن و ابزارهای دستیابی به آن‌ها از قبیل مال و جاه، به مقدار ضروری اکتفا کردن. ۴. زهد ورزیدن نسبت به همه آنچه که موجب لذت نفس می‌شود، حتی نسبت به مقدار لازم و ضروری از دنیا. به این معنا که بهره‌مندی و استفاده او از مقدار ضروری نیز برای لذت آن نباشد، نه این که حتی قدر ضروری از دنیا را هم ترک نماید که اصولاً چنین چیزی امکان ندارد. این درجه از زهد و نوع ما قبل آن، زهدورزی در حلال است. رسول خدا (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) فرمود: خوشا به حال آنان که در مقابل خداوند فروتنی می‌کنند و در آنچه برایشان حلال شده است، زهد می‌ورزند، بدون آنکه از سیره من روی بگردانند. الدُّنْيَا عَلَى غَيْرِهِمْ وَجَبَ وَ حَتَّى كَأَنْ لَمْ يَسْمَعُوا وَ يَرَوْا مِنْ خَبَرِ الْأَمْوَاتِ قَبْلَهُمْ سَبِيلُهُمْ سَبِيلُ قَوْمٍ سَفْرٍ[1] عَمَّا قَلِيلٍ إِلَيْهِمْ رَاجِعُونَ بُيُوتُهُمْ أَجْدَاثُهُمْ وَ يَأْكُلُونَ تُرَاثَهُمْ فَيَظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُخَلَّدُونَ بَعْدَهُمْ‌[2] هَيْهَاتَ هَيْهَاتَ [أَ] مَا يَتَّعِظُ آخِرُهُمْ بِأَوَّلِهِمْ لَقَدْ جَهِلُوا وَ نَسُوا كُلَّ وَاعِظٍ فِي كِتَابِ اللَّهِ وَ آمَنُوا شَرَّ كُلِّ عَاقِبَةِ سُوءٍ وَ لَمْ يَخَافُوا نُزُولَ فَادِحَةٍ[3] وَ بَوَائِقَ حَادِثَةٍ طُوبَى لِمَنْ شَغَلَهُ خَوْفُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عَنْ خَوْفِ النَّاسِ طُوبَى لِمَنْ مَنَعَهُ عَيْبُهُ عَنْ عُيُوبِ الْمُؤْمِنِينَ مِنْ إِخْوَانِهِ طُوبَى لِمَنْ تَوَاضَعَ لِلَّهِ عَزَّ ذِكْرُهُ وَ زَهِدَ فِيمَا أَحَلَّ اللَّهُ لَهُ مِنْ غَيْرِ رَغْبَةٍ عَنْ سِيرَتِي وَ رَفَضَ زَهْرَةَ الدُّنْيَا مِنْ غَيْرِ تَحَوُّلٍ عَنْ سُنَّتِي‌[4] وَ اتَّبَعَ الْأَخْيَارَ مِنْ عِتْرَتِي مِنْ بَعْدِي وَ جَانَبَ أَهْلَ الْخُيَلَاءِ وَ التَّفَاخُرِ وَ الرَّغْبَةِ فِي الدُّنْيَا الْمُبْتَدِعِينَ خِلَافَ سُنَّتِي الْعَامِلِينَ بِغَيْرِ سِيرَتِي طُوبَى لِمَنِ اكْتَسَبَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ مَالًا مِنْ غَيْرِ مَعْصِيَةٍ فَأَنْفَقَهُ فِي غَيْرِ مَعْصِيَةٍ وَ عَادَ بِهِ عَلَى أَهْلِ الْمَسْكَنَةِ طُوبَى لِمَنْ حَسُنَ مَعَ النَّاسِ خُلُقُهُ وَ بَذَلَ لَهُمْ مَعُونَتَهُ وَ عَدَلَ عَنْهُمْ شَرَّهُ طُوبَى لِمَنْ أَنْفَقَ الْقَصْدَ وَ بَذَلَ الْفَضْلَ وَ أَمْسَكَ قَوْلَهُ عَنِ الْفُضُولِ وَ قَبِيحِ الْفِعْلِ. ۵. روی گردانیدن از هر آنچه غیر خدا است، حتی از خودش. البته توجه به بعضی از اشیا مانند خوراک و پوشاک و معاشرت با مردم در حدّ ضرورت منافاتی با این درجه از زهد ندارد؛ زیرا توجه کامل به خداوند جز با بقا و زنده ماندن انسان ممکن نیست و زندگی انسان هم در گرو برخورداری از ضروریات زندگی است. چنان‌که از امام صادق (علیه‌السّلام) نقل شده است: زهد کلید درِ بهشت و برائت از جهنم است و آن ترک کردن هر چیزی است که آدمی را از خداوند غافل گرداند، و افسوس نخوردن بر از دست دادن دنیا و دچار خودپسندی نشدن از ترک آن. [قَالَ الصَّادِقُ ع‌ الزُّهْدُ مِفْتَاحُ بَابِ الْآخِرَةِ وَ الْبَرَاءَةُ مِنَ النَّارِ وَ هُوَ تَرْكُ كُلِّ شَيْ‌ءٍ يَشْغَلُكَ عَنِ اللَّهِ تَعَالَى مِنْ غَيْرِ تَأَسُّفٍ عَلَى فَوْتِهَا وَ لَا إِعْجَابٍ فِي تَرْكِهَا وَ لَا انْتِظَارِ فَرَجٍ مِنْهَا وَ لَا طَلَبِ مَحْمَدَةٍ عَلَيْهَا وَ لَا غَرَضٍ لَهَا بَلْ تَرَى فَوْتَهَا رَاحَةً وَ كَوْنَهَا آفَةً وَ تَكُونُ أَبَداً هَارِباً مِنَ الْآفَةِ مُعْتَصِماً بِالرَّاحَةِ وَ الزَّاهِدُ الَّذِي يَخْتَارُ الْآخِرَةَ عَلَى الدُّنْيَا وَ الذُّلَّ عَلَى الْعِزِّ وَ الدُّنْيَا وَ الْجُهْدَ عَلَى الرَّاحَةِ وَ الْجُوعَ عَلَى الشِّبَعِ وَ عَافِيَةَ الْآجِلِ عَلَى الْمِحْنَةِ الْعَاجِلِ وَ الذِّكْرَ عَلَى الْغَفْلَةِ وَ تَكُونُ نَفْسُهُ فِي الدُّنْيَا وَ قَلْبُهُ فِي الْآخِرَةِ] امام علی (علیه‌السّلام) در پاسخ پرسش از ماهیت زهد می‌فرماید: همه زهد در دو کلمه از قرآن گرد آمده است. خدای سبحان فرمود: تا بر ‌آنچه از دستتان رفته دریغ نخورید، و بدان‌چه به شما داده شادمان مباشید. [۲۰] و آن‌که بر گذشته دریغ نخورد و به آینده شادمان نباشد، از دو سوی زهد ورزیده است https://eitaa.com/a_fatemi24/1264

زهد حقیقی با توجه به آنچه در تعریف زهد و درجات آن بیان گردید، معلوم می‌گردد که مراد از دنیا تنها مال و ثروت، خوراک و پوشاک و مانند این‌ها نیست؛ زیرا کناره‌گیری از همه این امور برای کسی که شهره شدن به زهد و ستوده شدن به پارسایی را دوست می‌دارد، بسیار آسان خواهد بود. بلکه دنیا شامل مقام و ریاست و همه بهره‌مندی‌های نفسانی ممکن از دنیا می‌شود. زهد حقیقی یعنی روی‌گردانیدن و عدم دل‌بستگی به مال و مقام. زاهد راستین کسی است که فقر و غنا، مدح و ذمّ و عزّت و ذلت در نزد مردم برای او یکسان باشد و جز در جست‌وجوی محبت و رضایت خداوند نباشد. بنابر نظر امام خمینی زهد واقعی آن است که سالک را بر قلب سلیم، یعنی اعراض از ماسوی الله رهنمون کند. زهد در دنیا همان فارغ شدن قلب برای آخرت و انصراف و تنفر قلب از حقیقت دنیا و توجه به مبدا حق تعالی است. لکن زهد در دنیا به معنای ترک امور ضروری حیات نیست؛ این نوعی رهبانیت است که در شرایع الهی از آن منع شده است.بنابراین غنا و بی نیازی از غیر خدا، خالص شدن قلب از غیر خدا در امور مادی و معنوی و ساده زیستی از آثار زهد محسوب می‌شوند. زهد بزرگترین جنود عقل به شمار می‌رود که انسان به واسطه آن به سوی عالم قدس و طهارت ارتقاء پیدا می‌کند و از عالم طبیعت و کثرات رهایی یافته و انقطاع کامل به سوی خداوند برای او حاصل می‌شود. در مقابل اگر شخص رغبت به دنیا و زخارف آن پیدا کند، همین توجه به زینت‌های دنیا بزرگترین جنود جهل و شیطان است و از دقیق‌ترین دام‌های نفس می‌باشد که به واسطه آن انسان از راه هدایت و برخورداری از ثمره شجره ولایت، محروم و محجوب می‌شود. https://eitaa.com/a_fatemi24/1264