eitaa logo
کانال رسمی وابسته به آیت الله العظمی جوادی آملی
10.9هزار دنبال‌کننده
4.8هزار عکس
1.6هزار ویدیو
24 فایل
مرجع رسمی اطلاع رسانی از آخرین اخبار مرتبط با آیت الله العظمی جوادی آملی و بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء esra.ir تلفن : 3ــ37782001 -025 فکس: 37765253 -025 ارتباط با ادمین کانال @bonyad_esra_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 شاگرد رمضان 🔹 [وجود مبارک پیامبر] فرمود: «شَهْرٌ هُوَ عِنْدَ اللَّهِ أَفْضَلُ الشُّهُورِ وَ أَیامُهُ أَفْضَلُ الْأَیامِ وَ لَیالِیهِ أَفْضَلُ اللَّیالِی وَ سَاعَاتُهُ أَفْضَلُ السَّاعَاتِ وَ هُوَ شَهْرٌ دُعِیتُمْ فِیهِ إِلَی ضِیافَةِ اللَّه‏» مهمان خدا هستید «وَ جُعِلْتُمْ فِیهِ مِنْ أَهْلِ كَرَامَةِ اللَّهِ أَنْفَاسُكُمْ فِیهِ تَسْبِیحٌ وَ نَوْمُكُمْ فِیهِ عِبَادَةٌ وَ عَمَلُكُمْ فِیهِ مَقْبُولٌ وَ دُعَاؤُكُم فِیهِ مُسْتَجَاب‏»[1] این نفَسی که می ‌زنید است. 🔹 حرفی را جناب دارد که آن حرف از و بزرگان دیگر گرفته شده، یک حرف هم دارد، سنایی و امثال سنایی آنها این مطلب را گفتند بعد جناب آن را به این صورت نثر روان درآورده اینکه گفت «منّت خدای را عزوجل که طاعتش موجب قربتست و بشکر اندرش مزید نعمت. هر نفسی که فرو میرود ممد حیاتست و چون برمیاید مفرّح ذات. پس در هر نفسی دو نعمت موجودست و بر هر نعمتی شکری واجب»؛ از دست و زبان که برآید ٭٭٭ کز عهده شکرش بدر آید[2] این سطرهای روان سعدی ترجمه آن سخن ناب سنایی است که خیلی قبل از او بود، او می‌گفت: صوفیان در دمی دو عید کنند ٭٭٭ عنکبوتان مگس قدید کنند[3] 🔹 می ‌گوید آن که عارف است با هر دم، یعنی با هر نفَس دو بار عید دارد، عید آن لحظه‌ ای است که بنده عود کند ـ رجوع کند به مولای خود ـ این عید از «عود» است، وقتی مخلوق به خالق خود بر می ‌گردد عود می‌ کند اوست، سنایی می‌ گوید «عارفان هر دمی دو عید کنند»، اینکه فرو می‌ رود خدا را شکر می ‌کند، آن که بر می ‌گردد خدا را شکر می‌ کند؛ اما دیگران که در حکم عنکبوت هستند اینها دارند مگس شکار می ‌کنند، کسی در بازار دارد می‌گیرد یا کارمند اداره است زیر میزی و رومیزی می ‌گیرد، این به تعبیر جناب سنایی مثل عنکبوت است، این عنکبوت یک تاری را در گوشه دیوار اتاق می‌تند تا یک مگسی بیاید او این مگس را قدید کند. سنایی می‌گوید بعضی‌ ها عنکبوتان جامعه ‌اند که به فکر آن لاشه و مُردارند، بعضی ‌ها در هر یک دم، یک نفَس دو بار با خدای خود مذاکره دارند. 🔹 این بنای عمیق سنایی را که بیش از یکصد سال قبل از سعدی بود بعد جناب سعدی این را در گلستان خود به این صورت در آورد، اما مرحوم حکیم سبزواری او هم همان حرف سنایی را می‌ زند و می ‌گوید: دم چو فرو رفت هاست هوست چو بیرون رود ٭٭٭ یعنی از او در همه هر نفسی های و هوست[4] انسان که نفس را بر می ‌گرداند یا فرو می ‌برد این‌ او به نام خدای سبحان است، این را انسان در ماه مبارک رمضان بهتر می‌ فهمد حضرت فرمود نفس شما در این ماه تسبیح است، اگر کسی بود آن یازده ماه دیگر هم همین طور فکر می ‌کند. [1]. إقبال الأعمال (ط ـ القدیمة)، ج‏1، ص2. [2]. گلستان سعدی، دیباچه، باب اول. [3]. سنایی، «حدیقة الحقیقه و شریعة الطریقه»، الباب السّادس فی ذکر نفس الکلّی و احواله. [4]. غزلیات ملا هادی سبزواری، غزل شماره۳۶ . 📚 درس اخلاق تاریخ: 1389/05/14 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
شُرب مُدام
🔸 فرمود: «أَنْفَاسُكُمْ فِیهِ تَسْبِیحٌ»؛ این نفَسی که می ‌زنید «سبّوح و قدّوس» است! می‌گوید آن که عارف است، با هر دم یعنی با هر نفَس، دو بار عید دارد. عید آن لحظه ‌ای است که بنده، عود کند، رجوع کند به مولای خود؛ این از «عود» است، وقتی خود بر می ‌گردد و عود می ‌کند، عید اوست. سنایی می ‌گوید: «عارفان هر دمی دو عید کنند»؛ اینکه نفس فرو می‌ رود خدا را شکر می ‌کند، آنکه نفس بر می ‌گردد خدا را شکر می ‌کند؛ اما دیگران که در حکم عنکبوت هستند که دارند مگس شکار می‌ کنند! 🔸 کار عنکبوت، این است که تاری بتند و مگس را صید کند، همین! سنایی می‌گوید بعضی‌ ها عنکبوتان جامعه ‌اند که به فکر آن لاشه و مُردارند، بعضی ‌ها در هر یک دم و یک نفَس، دو بار با خدای خود مذاکره دارند: عارفان هر دمی دو عید کنند ٭٭٭ عنکبوتان مگس قدید کنند 🔸 مرحوم حکیم سبزواری هم همان حرف جناب سنایی را می ‌زند می ‌گوید: دم چو فرو رفت، هاست، هوست چو بیرون رود ٭٭٭ یعنی از او در همه، هر نفسی های و هوست انسان که نفس را بر می ‌گرداند یا فرو می ‌برد، این‌ های و هوی او به نام خدای سبحان است! این را انسان در بهتر می ‌فهمد؛ حضرت فرمود نفس شما در این ماه است. اگر کسی شاگرد ماه مبارک رمضان بود، آن یازده ماه دیگر هم همین طور فکر می ‌کند. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1389/05/14 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
علوم الهی، دانشگاه را توسعه می دهد / با تحصیل علم، ظرفیت خود را بالا ببرید 🔹
 پایگاه اطلاع رسانی اسراء
: دکتر عبدالله معتمدی رئیس دانشگاه علامه طباطبائی و هیئت همراه صبح امروز با حضور در بیت آیت الله العظمی جوادی آملی با ایشان دیدار و گفتگو کردند. آیت الله العظمی جوادی آملی در ابتدای این دیدار، ضمن گرامی داشت ، اظهار داشتند: ما در فارسی از کریم هم به بزرگوار یاد می کنیم و از کبیر و عظیم نیز به بزرگوار یاد می کنیم، در حالی که این کرامت وصف فرشته هاست؛ اساس دین بر کرامت است و دین میخواهد که انسان، کریم باشد. 🔹 آیت الله العظمی جوادی آملی با بیان اینکه دانش، دانشگاه را توسعه می دهد، بیان داشتند: هر ظرفی تابع مظروف است و وقتی مظروف آمد جا را تنگ می کند، به غیر از علم که در فضای دانش، هر چه وارد ظرف شد، ظرف را توسعه می دهد. مولا امیرالمومنین علی (علیه اسلام) می فرماید:«كُلُّ وِعاءٍ يَضيقُ بِما جُعِلَ فيهِ إلاّ وِعاءَ العِلمِ؛ فإنَّهُ يَتَّسِعُ بِهِ» با افزودن آن گنجایشش بیشتر می شود و ظرفیت آن گسترش پیدا می کند، این امکان برای جویندگان علم در حوزه و دانشگاه هست که با تحصیل علم، همواره خود را بالا ببرند. 🔹 ایشان بیان داشتند: در بحث علم، مظروف، ظرف را توسعه می دهد، دانشگاه را توسعه می دهد، به دانشگاه ظرفیت می دهد، دانشجو همواره باید به دنبال این باشد که ظرفیت خود را بالا ببرد، سنایی می گوید: «تو فرشته شوی ار جهد کنی از پی آنک ** برگ توتست که گشتست به تدریج اطلس» لذا دانشجو نمی گوید که من چه دارم و باید به من چه داده شود، بلکه همواره از خود می پرسد من باید چکار کنم، همین می گوید که برای گفتگو با خدا فقر و مسکنت را پیش او ببرید «روی گرد آلود بر زی او که بر درگاه او** آبروی خود بری گر آب روی خود بری» چون خداوند می گوید که اینها را که من به تو دادم، تو چی آوردی؟ لذا همواره باید از خود بپرسیم که ! 🔹 آیت الله العظمی جوادی آملی توصیه نمودند: همواره در دست دانشجویان باشد، گفتار و اشعار و خیلی اثر دارد، چون تحمیل نیست و با کمک اینها می توانند لایه ها را کنار گذاشته و خود را بهتر بشناسند. مشروح خبر: https://esra.ir/fa/web/news/w/1494963 📚 دیدار تاریخ: 1402/03/02 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 آموزه زیارت ▫️ با یک بهای سنگینی به دست آمده است؛ در هر زیارتی ائمه این جمله هایی که گفتند برای ما تابلو و راهنماست؛ مثلاً در زیارت وارث یا سایر زیارت های مانند این، به ما گفتند شما که خون دادید ـ البته اجرتان با خدای سبحان است ـ خون شما یک دارد و آن پیام حیات بخش تمدّنی آن است که شما کشوری که در آن کشور آرمیدید، آن را پاک کردید: «طِبْتُمْ وَ طَابَتِ الأرْضُ الَّتِی فِیهَا دُفِنْتُم»، این زیارت برای زائر است، نه برای مَزُور، مزور به لقای خدا رفت، چه در سوره مبارکه «بقره»، چه در سوره مبارکه «آل عمران» فرمود: اینها زنده اند؛ «حَی عِنْدَ اللَّهِ مَرْزُوق». ▫️ حرف بلندی جناب دارد که خیلی ها از مرگ می ترسند و علاقمند به زندگی اند، می گوید همه از مرگ می ترسند، همه علاقمند به حیات اند؛ اما «از این زندگی ترس که اکنون در آنی»، مگر جناب عالی زنده ای؟! شما خیال می کنید هر کسی که نفس می کشد، زنده است! شما می گویید من از مرگ می ترسم؛ بله، مرگ چیز بدی است؛ ولی اینکه شما دارید، مرگ است، «از این زندگی ترس که اکنون در آنی». ▫️ این زیارت، تعلیم فرهنگی زائر است که زائر بفهمد که مزور رفته است تا کشور را پاک کند، «طِبْتُمْ وَ طَابَتِ الأرْضُ الَّتِی فِیهَا دُفِنْتُم»؛ کشوری که شما آرمیدید، این کشور پاک است. حالا اگر در چنین کشوری ما اختلاس داشتیم، معلوم می شود که حق شهید را ادا نکردیم، چه رسد به ! باندبازی داشتیم، معلوم می شود که ما حق شهید را رعایت نکردیم؛ آخر اینها فرهنگ ما هست، ما برای چه می رویم زیارت؟! «طِبْتُمْ وَ طَابَتِ الأرْضُ الَّتِی فِیهَا دُفِنْتُم»؛ بعد می گوییم: «یا لَیتَنِی کُنْتُ مَعَکُم»، وقتی خونی بتواند کشوری را متمدّن کند،
 ای کاش ما هم با شما بودیم! 

📚 دیدار اعضای ستاد اربعین با حضرت استاد تاریخ: 1394/09/08 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
روی نیاز

🔸 انسان وقتی نزد می ‌رود باید چیزی ببرد تحفه ببرد، با دست خالی كه نمی ‌تواند برود؛ باید چیزی ببرد كه آنجا نباشد! 🔸 ما چه چیزی ببریم؟ بگوییم خدایا ما این مدت زحمت كشیدیم علم پیدا كردیم؟ خب او كه ﴿بِكُلِّ شَی‏ءٍ عَلِیمٌ﴾ است، این چند مثقال علم را هم كه او داد! قدرت ببریم, جهاد ببریم, تلاش و كوشش ببریم؟ اینها هم كه نعمت اوست: «مَا بِنَا مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنْكَ»! چه چیزی آنجا ببریم؟ ما باید فقر و فلاكت ببریم، بگوییم خدایا ما ! 🔸 این است که می ‌بینید می ‌گوید اگر خواستی آن طرف بروی مبادا بگویی من چند سال زحمت كشیدم علم پیدا كردم، «آبروی خود بری گر آبروی خود بری»! 🔸 اگر نزد خدا رفتی گفتی خدایا من علم فراهم كردم، فلان خدمت را كردم، من سی, چهل سال زحمت كشیدم، من اینها را آوردم، همان ‌جا آبرویت را می ‌ریزند، می ‌گویند اینها كه از ماست، ما به تو دادیم، تو چه داری؟! روی گردآلود بر زی او كه بر درگاه او ٭٭٭ آبروی خود بری گر آبروی خود بری ↙️ آپارات: https://aparat.com/v/a01D9 ↙️ یوتیوب: https://youtu.be/ZHO7FA2lebg 📚 درس اخلاق تاریخ: 1391/08/04 🌐 http://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra