eitaa logo
کانال رسمی وابسته به آیت الله العظمی جوادی آملی
12.3هزار دنبال‌کننده
5.4هزار عکس
2هزار ویدیو
24 فایل
مرجع رسمی اطلاع رسانی از آخرین اخبار مرتبط با آیت الله العظمی جوادی آملی و بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء esra.ir تلفن : 3ــ37782001 -025 فکس: 37765253 -025 کانال دروس معظم له @a_javadiamoli_doross ارتباط با ادمین کانال @bonyad_esra_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 رحمت رحمانیه ▪️ «الرحمٰن» که رحمت رحمانیه است: «وَ رَحْمَتِی وَسِعَتْ كُلَّ شَی‏ء»،[1] یک‌جا جای سوخت و سوز است، یک‌جا جای بهشت برای مؤمنین و متقیان و اینهاست. جهنم است، عدل که نمی ‌شود بی ‌رحمت باشد! چه کسی جهنم را رَسم کرد؟ چه کسی اینجا را جهنم کرد؟ برای چه اینجا را جهنم کرد؟ ﴿إِنَّا مِنَ الْمُجْرِمینَ مُنْتَقِمُونَ﴾،[2] پس جهنم درست است نسبت به بهشت که حساب می ‌شود جای بدی است؛ اما وقتی در نقشه عالم که حساب می ‌کنید، جای عدل است. که بد نیست! ▫️ فرمود من این هستم که ‏﴿رَحْمَتی وَسِعَتْ كُلَّ شَی‏ءٍ﴾،[3] تو هم که خلیفه من هستی، تو هم که ﴿رَحْمَةً لِلْعالَمینَ﴾[4] در قرآن کریم است که من ﴿رَحْمَةً لِلْعالَمینَ﴾ فرستادم. آن که ﴿رَحْمَةً لِلْعالَمینَ﴾[5] است، باید نقشه جهانی بکشد؛ لذا فرمود: ﴿فَاصْبِرْ صَبْراً جَمیلاً﴾؛ مثل یونس باشی، قهر بکنی، فاصله بگیری، اینها نباشد! با همین کفّار اداره کن؛ لذا وجود مبارک حضرت بعد از جریان فتح مکه فرمود: «إذهَبُوا فَأَنْتُمُ الطُّلَقَاء»،[6] این می ‌شود عدل! این می‌ شود رحمت! ▫️ فرمود مگر نمی‌خواهی من باشی؟ من چه کاره هستم؟ در عالم چه طور می ‌کنم؟ من عالم را با قهر اداره می‌ کنم؟ نه. یک‌جا قهر، یک‌جا مِهر؟ نه. آنجا که قهر است، نقشه را رحمت می ‌کشد، این از آن غرر بیانات امام سجاد (سلام الله علیه) است: «أَنْتَ الَّذِی تَسْعَی رَحْمَتُهُ أَمَامَ غَضَبِه‏».[7] چقدر این حرف عظیم است، خود خدا می ‌داند! فرمود قبل از اینکه خدا یک غضب بکند و یک بگیر و ببندی بکند، رحمتش را می ‌فرستد که نقشه بکشد که کجا رحیمانه و رئوفانه بگیر و ببند داشته باشد. رحمت خدا امام غضب اوست، نه رحمت خدا بیشتر از غضب اوست. بیشتر را که همه می ‌فهمند. کلّ این نقشه را رحمت می ‌کشد، پس ما غضبی به آن معنا در عالم نداریم؛ لذا فرمود: «وَ رَحْمَتِی وَسِعَتْ كُلَّ شَی‏ء». بنابراین این خدا مظهری دارد به نام پیغمبر. پیغمبرش هم باید این‌طور باشد. او هم همین‌طور بود. ▪️ فکاهی‌ها، گفتن‌ها، خنده کردن‌ها را اینها که یک قدر سیاسی محض‌ هستند، اصلاً طنزها را نمی ‌پذیرند. کسی را که گفتند، یک مسئول را به نقد کشیدن، چهار تا خنده کردن، این را اصلاً آن سیاسیون محض این کارها را نمی ‌کنند. این عرب خون‌ آشام و قهّار و قدّاره‌ بند مکه بعد از جریان بدر که کشته زیاد دادند، همین قدّاره ‌بندهای مکه تصمیم گرفتند خنده ممنوع، گریه ممنوع! کسی برای کشته‌ های بدر حق ندارد گریه کند! چرا؟ در جنگ اُحُد مشخص شد. می ‌گویند شما که گریه کردید، سبک می‌ شوید، نمی ‌توانید انتقام بگیرید.[8] یک عده را می ‌فرستادند که چه کسی دارد گریه می ‌کند و چه کسی گریه نمی‌کند. عبور کردند در خیابان‌ ها و کوچه ‌ها و کوی و برزن دیدند که صدای گریه از خانه‌ای می‌ آید، رفتند دیدند پیرزنی دارد گریه می‌ کند. اعتراض کردند که چرا گریه می ‌کنی؟ گفت من برای کشته‌ های بدرم گریه نمی ‌کنم. این شترم نیامده، من تمام زندگی ‌ام به همین شتر است،[9] این نیامده من دارم گریه می‌ کنم که او را عفو کردند، گفتند چون داری برای شتر خود گریه می ‌کنی، عیب ندارد. گریه بی‌ گریه! چرا؟ بعد گفتند نتیجه ‌اش در جنگ اُحُد روشن شد. جنگ احُد آمدند خیلی‌ ها را کشتند، دوباره برگردند با خنجر قلب حمزه را بشکافند، جگرش را در بیاورند، بدهند آن زن این جگر را بمکد، این برای چیست؟ «و ابن آکلة الاکباد»، نتیجه‌ آن است. گفتند خشم ما در جنگ اُحد روشن شد، وگرنه کشتید و رفتید، دوباره برگردید و از آن راه، تنها مربوط به (سلام الله علیه) نبود، برای اینکه دارد: «و ابن آکلة الأکباد»، معلوم می‌شود که چند نفر را این کار را کردند. این است! ▪️ آن که سیاسی محض است نه این طنزهای سیاسی و فکاهیات را قبول دارد، نه آن گریه‌ ها را قبول دارد تا انسان عقده ‌ای بار بیاید، فرمود چرا عقده؟ «اعدی عدوّ» تو همین عقده است! تو باش! وقتی هم که پیروز شد، صریحاً بگویید، رسماً اعلام بکنید «إذهَبُوا فَأَنْتُمُ الطُّلَقَاء»، این می ‌ماند و ماند! اینکه مانده برای همین مانده است و این مانده برای همین است، این مانده برای همین است. [1]. الکافی(ط ـ الاسلامیه), ج1, ص429. [2]. سوره سجده، آیه22. [3]. سوره اعراف، آیه156. [4]. سوره انبیاء، آیه107. [5]. سوره انبیاء، آیه107. [6]. الكافی(ط ـ الإسلامیة)، ج‏3، ص513. [7]. صحیفه سجادیه, دعای16. [8]. المغازی، ج‏1، ص121. [9]. المغازی، ج‏1، ص123. 📚 سوره مبارکه مزمل جلسه 4 تاریخ: 1398/01/24 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 ماندگاری انقلاب 🔹 حالا لازم نیست ما سلمان و اباذر باشیم، ولی «آن قدر هست که بانگ جرسی می ‌آید»،[1] بله، آن توفیق نصیب هر کسی نمی ‌شود که آن گونه بدهد. نمی ‌دانم شما ربذه تشریف بردید یا نبردید! بین مکه و مدینه روستایی است که الآنش چهار پنج تا بز به زحمت می ‌توانند آن‎جا زندگی کنند! کم‌آب است، ویرانه است که این را به عنوان ربذه حفظ کردند. اباذر (رضوان الله تعالی علیه) با چند تا بز در آن‎جا حبس کردند. قبر مطهّر اباذر هم الآن پر از این سنگ‌ هاست؛ یعنی اثر قبری ندارد این وهابیت چه کاری کرده با ! منتها همان روستایی ‌های ربذه می ‌دانند قبر شریف اباذر کجاست که ما آن‎جا زیارت کردیم و فاتحه خواندیم. این اباذر آن طور امتحان داد. 🔹 حالا از ما نخواستند که آن گونه باشیم؛ ولی همین مقدار که راه ‌ها باز هست آدم بیراهه نرود، همین! ما اگر به همین عمل بکنیم ما آسیب نمی ‌بیند. مردم مسلمان ‌اند، مردم ما را می ‌بینند. عمل به این رساله هم خیلی سخت نیست. حالا آن گونه نه از ما نماز شب خواستند نه آن گونه تهجّد خواستند، نه آن گونه خواستند. خیلی‌ ها هستند که اصلاً این مسائل را نشنیدند، همین مقداری که راست بگوییم، نه بیراهه برویم نه راه کسی را ببندیم، این نظام می‌ ماند؛ اما اگر ـ خدای ناکرده ـ خلاف بکنیم این فضای مجازی نمی ‌شود دهنش را بست. این فضا، است! الآن صدها بار گفته شد، این فضا، فضای مجازی نیست. اگر سیم حقیقت بود بی‌ سیم می‌شد مجاز. اگر چهره تلویزیون حقیقت بود بی ‌شیشه می ‌شود مجاز. هر جا اندیشه می‌آید حقیقت است. فضای مجازی یعنی چه؟ حرف می زنند، تبلیغ می ‌کنند سوء تبلیغ، حُسن تبلیغ، درست، همه چیز را می ‌گویند. اگر ما بهانه به دست بیگانه ندهیم، مطمئن باشید هیچ نقصی به ما نمی ‌رسد و اوّلین کسی که به یاد ماست همین شهدای ما هستند. 🔹 مرحوم علامه یک وصیت‌ نامه ‌ای دارد که وصیت ‌نامه ‌اش در پایان قواعد چاپ شده است. به پسرش فخرالمحققین می ‌گوید که کنار قبر من بیا، ما هستیم، زنده هستیم، به یاد شما هستیم. این طور نیست که اینها زیر خاک باشند خبری نداشته باشند. این آن طوری که زنده بودند خیلی از مشکلات را حلّ کردند، حالا چند برابر یقیناً مشکلات را حلّ می‌ کنند. ما فقط به همین رساله عمل بکنیم، همین! آدم حلال زندگی کند، دروغ نگوید، خلاف نگوید، تظاهر نکند، ریا نکند، ظاهر و باطنش را دو گونه نکند، یقیناً این نظام می ‌ماند. [1]. اشعار منتسب به حافظ، شماره11. 📚 سوره مبارکه مجادله جلسه 8 تاریخ: 1396/11/09 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 مدیریت الهی 🔹 معصوم هم در از گزند خطا معصوم است و هم در از آسیب خطیئه معصوم است، چنین کسی خلیفه خداست؛ هم در معصوم است هم در ؛ اما مأمور به علم غیب نیست مگر در مورد ضرورت. 🔹 این طور نیست که بتوان را به غیر خلیفه خدا سپرد. اصل مردم است، این اصل کلی است که انسان آزاد خلق شد؛ اما خلیفه خدا یا منصوبین از طرف خلیفه خدا می ‌توانند احکام و حِکَم الهی را برای مردم بیان کنند. ذات اقدس الهی که خلیفه معین کرده است، این خلیفه، است و کاری می ‌کند که اصل دین محفوظ بماند؛ کاری می کند که تا آنجا که ممکن است، محفوظ بماند، تا آنجا که ممکن است، محفوظ بماند و آنجا که احتمال دارد جامعه ارباً اربا بشود از حق خودش هم ممکن است صرف نظر بکند. 🔹 وقتی خواستند به قبر دسترسی پیدا کنند که مثلاً قبر را بشکافند حضرت شمشیر کشید، فرمود: «أَمَّا حَقِّی فَقَدْ تَرَكْتُهُ مَخَافَةَ أَنْ یرْتَدَّ النَّاسُ عَنْ دِینِهِم وَ أَمَّا قَبْرُ فَاطِمَةَ فَوَ الَّذِی نَفْسُ عَلِی بِیدِه لَئِنْ رُمْتَ وَ أَصْحَابُكَ شَیئاً مِنْ ذَلِك‏ لَأَسْقِینَّ الْأَرْضَ مِنْ دِمَائِكُم‏»؛ کلنگی به یکی از این قبرها بزنید زمین را به خونتان رنگین می‌کنم. هر چیزی حسابی دارد کتابی دارد؛ خلیفه الهی معصوم الهی می‌ داند که چه وقت قیام بکند و چه وقت قعود بکند؛ البته کسی را که او نصب کرده است نیز چون منصوب از طرف خلیفه است مأذون است. 📚 سوره مبارکه تغابن جلسه 2 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
ظهور باطن

🔸 فرمود: «مَا أَضْمَرَ أَحَدٌ شَیئاً إِلَّا ظَهَرَ فِی فَلَتَاتِ لِسَانِهِ وَ صَفَحَاتِ وَجْهِهِ»‏؛ انسان آنچه در دارد، به هر حال به وسیله ابزار و ادوات ظاهر می ‌شود، حالا یا با نوشتنش یا با گفتنش یا با رفتنش یا با حرکات و سکناتش بیان می ‌شود. برخی از کارهاست که هر کسی آن جلوه‌ ها را نمی ‌بیند، فقط معصوم است که می ‌بیند. الآن کسی که پشت این دیوار حرف می ‎زند، ما می ‎توانیم بفهمیم زن است یا مرد است، این چیز روشنی است؛ سنّ او کم است یا بزرگ‌سال است، این را هم ممکن است بفهمیم؛ عرب است یا عجم است، این را هم ممکن است بفهمیم؛ اما پاک است یا ناپاک، این را ما نمی ‌فهمیم. 🔸 در قرآن به وجود مبارک پیغمبر (علیه و علی آله آلاف التّحیة و الثّناء) فرمود اگر ما بخواهیم کاری می ‌کنیم که ﴿لَتَعْرِفَنَّهُمْ فِی لَحْنِ الْقَوْلِ﴾؛ از طرز حرف زدن آنها برای تو روشن بشود که اینها منافق هستند یا مؤمن؛ خدا این طور روشن می ‎کند! 🔸 فرمود هر کسی در درون او خصوصیتی باشد به هر حال بیرون می‌‌ آید؛ چه بهتر که در درونش باشد که اگر برون آمد باشد و فضا را معطّر کند، چه بهتر از این؟! ما موظّف هستیم که نکنیم؛ اما موظّف هستیم آدم خوبی باشیم، این خوبی خودش ظهور می‌ کند، چه ما بخواهیم چه نخواهیم؛ ما که داعی نداریم خودمان را نشان بدهیم. آدم خوب ﴿جَعَلْنا لَهُ نُوراً یمْشی‏ بِهِ فِی النَّاسِ﴾؛ او که قصد نشان دادن ندارد. ذات اقدس الهی هوشی به مردم داد که از قیام و قعود این شخص، می ‌فهمند. 🔸 اگر کسی ـ خدای ناکرده ـ به ، به ، به مردم، قصد دارد، فرمود این طور نیست که ما او را رها بکنیم: ﴿أَمْ حَسِبَ الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَرَضٌ أَن لَن یخْرِجَ اللَّهُ أَضْغَانَهُمْ﴾؛ آنها که در درونشان یک هست خیال می ‌کنند همیشه می ‌توانند کتمان کنند و ما آن را اظهار نمی ‌کنیم؟! نه، ما اظهار می ‌کنیم. 🔸 ما باید آبروی خودمان را حفظ بکنیم، اوّلین راهش است. اگر ـ خدای ناکرده ـ باطن، طاهر و طیب نبود، از راهی خودش را نشان می ‌دهد؛ یا در گفتار ما یا در رفتار ما یا در نوشتار ما! انسان بدون سهو و نسیان نیست، در حال سهو و نسیان، آن حادثه، خودش را نشان می‌ دهد. آپارات: https://aparat.com/v/tg4Ah 📚 درس اخلاق تاریخ: 1396/12/24 🌐 http://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
  مقصود مقدس
🔹 به ما گفتند بنال اما این را هم گفتند که برای چه چیزی بنال؛ هرگز نگفتند اشک بریز، گفتند برای فلان کار اشک بریز. هرگز اشک هدف نیست؛ روایات فراوان و ادله فراوان برای فضیلت گریه کردن هست و این «مما لا ریب فیه» است؛ اما این وسیله است نه هدف! وقتی شما دعای «کمیل» را می‌خوانید، می‌گویید: «سِلَاحُهُ‏ الْبُكَاء»؛ این گریه، اسلحه است تا بیگانه را سر جای خودش بنشاند. گریه برای گریه نیست، گریه برای حفظ است، برای حفظ است، برای حفظ است، برای حفظ است، برای حفظ است، همان ‌طوری که شهادت برای میوه طیب و طاهر است. کسی شهید نمی ‌شود که شهید بشود؛ کسی نباید اشک بریزد که اشک بریزد! این اسلحه را به دست هر کسی نمی ‌دهند. 🔹 هرگز آن ‌که در کنار نماز شب، گریه مناجاتی دارد، آن هدف نیست وسیله است؛ آن ‌که در محفل حسینی، گریه عاشورایی دارد، آن هدف نیست وسیله است. این «وَ سِلَاحُهُ‏ الْبُكَاء»؛ یعنی گریه، اسلحه است، وقتی اسلحه شد می ‌تواند بگوید: «سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَكُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَكُم‏»؛ از آغاز جریان کربلا تا پایان، همین حرف است. 🔹 مگر مسلم بن عقیل اوّل شهید نبود؟ مگر زیارت او زیارت اوّل شهید نیست؟ در عرض می ‌کنیم: «نُصْرَتِی لَكُمْ مُعَدَّةٌ»؛ من آمدم تو را ای مسلم یاری کنم. الآن بیش از هزار سال است او شربت شهادت نوشید، مسلم چه حاجتی به یاری ما دارد غیر از یاری ؟ 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: 1396/07/08 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠
 ظهور اسرار 

🔹 فرمود هر کسی در درون او خصوصیتی باشد به هر حال بیرون می‌‌آید؛ چه بهتر که درونش باشد که اگر برون آمد باشد فضا را معطّر کند، چه بهتر از این! 👇👇👇👇 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠
 ظهور اسرار 

🔹 فرمود هر کسی در درون او خصوصیتی باشد به هر حال بیرون می‌‌آید؛ چه بهتر که درونش باشد که اگر برون آمد باشد فضا را معطّر کند، چه بهتر از این! 👇👇👇👇 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
 مسیر بصیرت
🔹 ﴿بَلِ الْإِنسَانُ عَلَی نَفْسِهِ بَصِیرَةٌ﴾؛ اگر کسی خودش را نشناخت، مطمئناً نه را می شناسد، نه را می شناسد و نه را می شناسد. کسی که از درون خود با خبر نیست، آخر با چه چیزی ارتباط داشته باشد؟! ممکن نیست کسی خود را نشناسد و انقلاب شناس باشد، نظام شناس باشد، رهبرشناس و جامعه شناس باشد (این شدنی نیست). 🔹 اول آن است که انسان ببیند من چه کسی هستم و برای چه خلق شدم و چه چیزی با درون من سازگار است؛ آیا سازگار است، سازگار است، سازگار است، سازگار است یا و و و ؟ اگر انسان ﴿عَلَی نَفْسِهِ بَصِیرَةٌ﴾ شد، آن گاه بیرون را به خوبی می شناسد و رابطه خود را با بیرون تنظیم می کند؛ آن وقت می داند چه چیزی برایش خوب است و چه چیزی برایش بد است. 🔹 بنابراین مهم ترین راه برای بصیر شدن و بصیرت یابی، است؛ اگر خودمان را با میزان شناختیم، توزین اشیاء کاملاً آسان است که چه برای ما خوب است، چه برای ما بد است، چه حق است و چه باطل است؛ نه آدم دیرباوری هستیم، نه آدم زودباوری هستیم، نه هر چه را شنیدیم بازگو می کنیم. ائمه فرمودند: در دروغ گویی یک ملّت و جامعه همین بس که چیزی را همین که شنید منتشر می کند: «کفَی بالمرء کِذباً ان یحدِّثَ بِکلِّ ما سَمِعَ». 📚 درس اخلاق تاریخ: 1388/11/22 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠
 ظهور اسرار 

🔹 فرمود هر کسی در درون او خصوصیتی باشد به هر حال بیرون می‌‌آید؛ چه بهتر که درونش باشد که اگر برون آمد باشد فضا را معطّر کند، چه بهتر از این! 👇👇👇👇 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
 آرمان اشک
🔹 به ما گفتند بنال؛ اما گفتند برای چه چیزی بنال؛ هرگز نگفتند اشک بریز، گفتند برای فلان کار اشک بریز. اشک هرگز هدف نیست! 🔹 روایات فراوان و ادله فراوان برای فضیلت گریه کردن هست و این «مما لا ریب فیه» است؛ اما این وسیله است نه هدف! وقتی شما دعای «کمیل» را می‌ خوانید، می ‌گویید: «وَ سِلَاحُهُ‏ الْبُكَاء»؛ این گریه، اسلحه است تا بیگانه را سر جای خودش بنشاند. گریه برای گریه نیست، گریه برای حفظ است، برای حفظ است، برای حفظ است، برای حفظ است، برای حفظ است؛ همان ‌طوری که شهادت برای میوه طیب و طاهر است. 🔹 کسی نمی ‌شود که شهید بشود! کسی نباید اشک بریزد که اشک بریزد! هرگز آن ‌که در کنار نماز شب، گریه مناجاتی دارد، آن هدف نیست وسیله است؛ آن ‌که در محفل حسینی، دارد، آن وسیله است هدف نیست. این «سِلَاحُهُ‏ الْبُكَاء»؛ یعنی گریه، اسلحه است؛ وقتی اسلحه شد انسان می ‌تواند بگوید: «سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَكُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَكُم‏»؛ ایران شد، عراق شد، سوریه شد، جای دیگر شد، «سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَكُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَكُم‏». از آغاز جریان تا پایان، همین حرف است. 🔹 مگر ، اوّل شهید نبود؟ مگر زیارت او، زیارت اوّل شهید نیست؟ در زیارت مسلم بن عقیل همین مطالب را عرض می‌ کنیم که «نُصْرَتِی لَكُمْ مُعَدَّةٌ»؛ ای مسلم! من آمدم تو را یاری کنم. خب الآن بیش از هزار و چند صد سال است او شربت شهادت نوشید، مسلم چه حاجتی به یاری ما دارد غیر از یاری ؟ 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: 1396/07/08 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
رسالت حضور
🔹 این كار آسانی نیست که كسی بیست سال یا بیش از بیست سال، قطع نخاعی باشد و در بستر باشد و بگوید: «یا اللهُ»! مگر كار آسانی است که انسان بیست سال بیست و پنج سال بستری باشد و جز نام حق و یاد حق چیزی بر قلب و زبان او جاری نشود؟! 👈 ما قدردان این انقلاب، نظام و تلاش و كوشش شهدا و عزیزان باشیم و ـ إن ‎شاء الله ـ در ، حضور باشكوه داشته باشیم؛ نگذاریم دشمنان ما خوشحال شوند، نگذاریم ـ خدای نکرده ـ دوستان ما نگران شوند و این نظام ما آسیب ببیند. 🔹 هر كاری بكنیم در ، جا دارد! در مراسم انتخابات ـ إن‌ شاء الله ـ شركت می ‌كنیم و سعی می ‌كنیم هر كسی كه است، «بیننا و بین الله» به او رأی بدهیم. 🔹 این را به هر وسیله‌ ای هست باید حفظ كنیم؛ اگر مشكلی دارد حلّ كنیم، می ‌خواهد انجام بدهیم, می ‌خواهد انجام بدهیم, می ‌خواهد انجام بدهیم، می ‎خواهد انجام بدهیم. 🔹 این نظام, نظامی است كه ﴿وَ لَقَدْ یسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ﴾! اگر كسی جهان را قبلاً می‌ دید، الآن هم ‌ببیند، آ‌ن گاه می ‌فهمد ایران به چه شكوه و عظمتی رسیده است. به بركت خون ‌های پاك شهدا، شما ملت بزرگوار، عظمت و جلال اسلام را نشان دادید. 🔹 در انتخابات ـ إن ‎شاء الله ـ با جلال و شكوه و شركت می ‌كنیم! ما هر اندازه كه مقدور ماست اگر انجام بدهیم، بقیه را ذات اقدس الهی بر اساس ﴿مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها﴾ انجام می ‌دهد تا این نظام را صحیحاً و سالماً به دست صاحب اصلی ‌اش تقدیم كنیم! 📚 درس اخلاق تاریخ: 1394/11/15 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
ظهور باطن

🔸 فرمود: «مَا أَضْمَرَ أَحَدٌ شَیئاً إِلَّا ظَهَرَ فِی فَلَتَاتِ لِسَانِهِ وَ صَفَحَاتِ وَجْهِهِ»‏؛ انسان آنچه در دارد، به هر حال به وسیله ابزار و ادوات ظاهر می ‌شود، حالا یا با نوشتنش یا با گفتنش یا با رفتنش یا با حرکات و سکناتش بیان می ‌شود. 🔸برخی از کارهاست که هر کسی آن جلوه‌ ها را نمی ‌بیند، فقط است که می ‌بیند. الآن کسی که پشت این دیوار حرف می ‎زند، ما می ‎توانیم بفهمیم زن است یا مرد است، این چیز روشنی است؛ سنّ او کم است یا بزرگ‌سال است، این را هم ممکن است بفهمیم؛ عرب است یا عجم است، این را هم ممکن است بفهمیم؛ اما پاک است یا ناپاک، این را ما نمی ‌فهمیم. 🔸 در قرآن به وجود مبارک پیغمبر (علیه و علی آله آلاف التّحیة و الثّناء) فرمود اگر ما بخواهیم کاری می ‌کنیم که ﴿لَتَعْرِفَنَّهُمْ فِی لَحْنِ الْقَوْلِ﴾؛ از طرز حرف زدن آنها برای تو روشن بشود که اینها منافق هستند یا مؤمن؛ خدا این طور روشن می ‎کند! 🔸 فرمود هر کسی در درون او خصوصیتی باشد به هر حال بیرون می‌‌ آید؛ چه بهتر که در درونش باشد که اگر برون آمد باشد و فضا را معطّر کند، چه بهتر از این؟! 🔸 ما موظّف هستیم که ؛ اما موظّف هستیم آدم خوبی باشیم، این خوبی خودش ظهور می‌ کند، چه ما بخواهیم چه نخواهیم؛ ما که داعی نداریم خودمان را نشان بدهیم. آدم خوب ﴿جَعَلْنا لَهُ نُوراً یمْشی‏ بِهِ فِی النَّاسِ﴾؛ او که قصد نشان دادن ندارد. ذات اقدس الهی هوشی به مردم داد که از قیام و قعود این شخص، می ‌فهمند. 🔸 اگر کسی ـ خدای ناکرده ـ به ، به ، به مردم، دارد، فرمود این طور نیست که ما او را رها بکنیم: ﴿أَمْ حَسِبَ الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَرَضٌ أَن لَن یخْرِجَ اللَّهُ أَضْغَانَهُمْ﴾؛ آنها که در درونشان یک هست خیال می ‌کنند همیشه می ‌توانند کتمان کنند و ما آن را اظهار نمی ‌کنیم؟! نه، ما اظهار می ‌کنیم. 🔸 ما باید آبروی خودمان را حفظ بکنیم، اوّلین راهش است. اگر ـ خدای ناکرده ـ باطن، طاهر و طیب نبود، از راهی خودش را نشان می ‌دهد؛ یا در گفتار ما یا در رفتار ما یا در نوشتار ما! انسان بدون سهو و نسیان نیست، در حال سهو و نسیان، آن حادثه، خودش را نشان می‌ دهد. ↙️ آپارات: https://aparat.com/v/tg4Ah 📚 درس اخلاق تاریخ: 1396/12/24 🌐 http://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra