eitaa logo
کانال رسمی وابسته به آیت الله العظمی جوادی آملی
10.9هزار دنبال‌کننده
4.8هزار عکس
1.6هزار ویدیو
24 فایل
مرجع رسمی اطلاع رسانی از آخرین اخبار مرتبط با آیت الله العظمی جوادی آملی و بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء esra.ir تلفن : 3ــ37782001 -025 فکس: 37765253 -025 ارتباط با ادمین کانال @bonyad_esra_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 روز هجدهم ماه 1442 🔹 نقشه جامع جهاني 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 نقشه جامع جهانی 🔹 نقشه جامع جهانی دین درباره مسائل نظامی و سلاح كشتار جمعی و غیرمتعارف چیست؟ انبیا عموماً و وجود مبارك حضرت ختمی نبوّت (علیهم آلاف التحیة و الثناء) خصوصاً، برای اصلاح سه منطقه محلّی و منطقه‌ ای و بین ‌المللی آمدند و هر كدام به نوبه خود را ترسیم كردند تا هر گونه برنامه ‌ریزی كه در حوزه رسالت و نبوّت خود انجام می‌ دهند، به صورت یك بافت فرسوده در نیاید. خدای سبحان وجود مبارك رسول گرامی را به عنوان ﴿رَحْمَةً لِلْعالَمینَ﴾[1] معرفی كرد و ﴿كَافَّةً لِلنَّاسِ﴾[2] نامید اگر عنصری رحمت جهانی بود اوّلین رسالت او ترسیم هندسه جهانی است. وجود مبارك حضرت كه آمد دو اصل همگانی و همیشگی را به همراه خود داشت؛ یعنی كلیت و دوام. چیزی كه همگانی و همیشگی است اصلِ حیات است، عقل و عدل است، رفاه و آزادی و آسایش و مواسات و مساوات و مانند آن از زیربنای حقوقی بشر است. 🔹 اصل اول آن است خدایی كه مدبّر و مدیر نظام هستی است بر تخت رحمانیت مطلقه مستقر است ﴿الرَّحْمنُ عَلَی الْعَرْشِ اسْتَوی﴾[3] و بر اساس كار می‌كند; اصل دوم آن است كه رحمانیت مطلقه، مقابل ندارد و اگر غضبی هست، قهری هست، انتقامی هست در مقابل است و چون فرمانروای مطلق رحمت رحمانیه است، پس قهر و غضب و ظلم و مانند آن در عالَم نیست. 🔹 مجموعه سخنان و رهاورد و ره‌ توشه ‌های انبیا این است كه جهان بر و و و و اداره می‌ شود. تخریب، كشتن، كشتار مخصوصاً كشتار غیر متعارف این مرضی هیچ پیامبری نبود. نمونه‌ هایی كه قرآن كریم ذكر می‌كند نمونه دو رهبر از رهبران مقتدر و قدر الهی است یكی داود است یكی فرزندش سلیمان هر دوی اینها حكومت داشتند رهبری انقلاب را داود به عهده داشت و وجود مبارك سلیمان هم داشت. این دو قدرت را قرآن كریم ترسیم می ‌كند می ‌فرماید در جریان داود كه رهبری انقلاب را به عهده داشت ما آهن سرد را برای او مثل موم نرم كردیم، بیان قرآن این است كه او از این آهنِ نرم كه می ‌توانست شمشیر، دشنه، خنجر و مانند آن بسازد استفاده نكرد از این آهن زره ‌بافی را به دیگران آموخت یعنی را نه كشتار را، نه كشتار فردی نه كشتار جمعی، مسئله دفاع و ضرورت، حكم دیگر است. بعد از داود، سلیمان (سلام الله علیه) بود كه سلیمان ‌بن ‌داود آن سلطنت را داشت درباره او ذات اقدس الهی كرامت ‌های فراوانی را مطرح كرد كه یكی از برجسته ‌ترین این است ﴿وَ أَسَلْنا لَهُ عَینَ الْقِطْرِ﴾[4] ما معدن مس را مثل چشمه روان برای سلیمان آسان قرار دادیم، سیل‌گونه معدن مس برای او روان بود و می ‌جوشید. كاسه درست می‌كرد، ظرف‌های بزرگ درست می ‌كرد و بهره‌ های فراوانی از این مس می ‌برد هیچ كدام از اینها از این آهنی كه مثل موم در دستشان نرم بود سلاح كشتار نساختند از آن معدن مسی كه مثل آب چشمه روان بود سلاح كشتار نساختند، بلکه سلاح را ساختند و به دیگران آئین بهره ‌برداری از این مواد را آموختند. بنابراین این دین، است، حقوق جامعه است، حیات جامعه است دین كشتار نیست مخصوصاً . [1]. سوره انبیاء، آیه107. [2]. سوره سبأ، آیه28. [3]. سوره طه، آیه5. [4]. سوره سبأ، آیه12. 📚 سلاح‌های غیر متعارف تاریخ: 1391/11/21 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 مفاتیح الحیات 🔸 امیرمؤمنان (علیه السلام) می‌ فرماید: تملّق و حسد از خوی مؤمنان نیستند، مگر در یادگیری دانش.[1] رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) می‌ فرماید: علم را با انگیزه مباهات بر دانشمندان و جدال با بی‌ خردان و ریا در مجالس و جلب توجه مردم به سوی خود جهت ریاست ‌طلبی نیاموزید، چون هر کس چنین کند در آتش است و روز قیامت علم او حجتی بر ضدّ او خواهد بود؛ لیکن آن را فرا بگیرید و به دیگران یاد بدهید.[2] [1] . لَیسَ مِنْ أَخْلاقِ الْمُؤْمِنِ الْمَلَقُ وَ لاَ الْحَسَدُ إِلاَّ فِى طَلَبِ الْعِلْمِ (تحف العقول، ص207). [2] . لا تَطْلُبُوا الْعِلْمَ لِتُبَاهُوا بِهِ الْعُلَمَاءَ وَ لا لِتُمَارُوا بِهِ السُّفَهَاءَ وَ لا لِتُرَاءُوا بِهِ فِى الْمَجَالِسِ وَ لا لِتَصْرِفُوا وُجُوهَ النَّاسِ إِلَیكُمْ لِلتَّرَاؤُسِ، فَمَنْ فَعَلَ ذَلِكَ كَانَ فِى النَّارِ وَ كَانَ عِلْمُهُ حُجَّةً عَلَیهِ یوْمَ الْقِیامَةِ وَ لَكِنْ تَعَلَّمُوهُ وَ عَلِّمُوهُ (ارشاد القلوب، ص16). 📚 مفاتیح الحیات ص 87 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 هَجرِ جمیل 🔹 اگر گفتیم هَجر كنید، كنید، نه هَجری كه با آن جامعه را ترك كنید، رها كنید و قهر كنید. یك عاقل وقتی بخواهد از یك سفیه مهاجرت كند، این‌چنین نیست كه او را رها كند، بلكه از سفاهتِ او هجرت می‌ كند، حرف بد او را تحمل می‌ كند و می ‌گوید به من نگفت، او اصلاً نمی‌ داند كه ما داریم چه می ‌گوییم، این می‌ شود. حضرت با اینكه در متن مردم بودند، اتهام این سِحر و شعبده و جادو و كهانت و مجنون بودن را ـ معاذ الله ـ می‌ شنیدند؛ امّا به حساب نمی ‌آوردند. اگر انسان از سفاهت هجرت كند می ‌شود؛ از جهل علمی و جهالت عملی جامعه فاصله بگیرد، می ‌شود، وگرنه قهر كردن كه كار آسانی است؛ فرمود: ﴿وَ اصْبِرْ عَلی‏ ما یقُولُونَ وَ اهْجُرْهُمْ هَجْراً جَمیلاً﴾.[1] این كار یك كار دشواری است، همان كه وجود مبارك حضرت امیر در آن خطبه ‌های اوّلیه نهج ‌البلاغه فرمود: «فَصَبَرْتُ وَ فِی الْعَینِ قَذًی وَ فِی الْحَلْقِ شَجًا»[2] كذا و كذا، این می ‌شود، چون از جامعه جدا نشد. 🔹 اگر انسان از جهل جامعه، از جهالت جامعه، از سفاهت جامعه هجرت كند جانگیر است، دشوار است، فرمود: ﴿وَ اهْجُرْهُمْ هَجْراً جَمیلاً﴾. یك وقت است آدم قهر می ‌كند می ‌رود در خانه ‌اش می ‌نشیند، این دیگر هر روز بدی و بی‌ ادبی را نمی ‌شنود؛ امّا باشد بدی و بی ‌ادبی را هر روز تحمل كند می ‌شود. فرمود ما به انبیا گفتیم این ‌طور باشید و در بسیاری از حالات فرمود: ﴿وَ اذْكُرْ فِی الْكِتابِ﴾ كذا و كذا، اینها را به یادشان بیاورد: ﴿وَ لا تَكُنْ كَصاحِبِ الْحُوتِ﴾؛[3] جریان حضرت نوح و انبیای دیگر را ذكر می ‌كند و می ‌فرماید مثل اینها باش؛ اما وقتی به یونس می‌ رسد، فرمود: ﴿وَ لا تَكُنْ كَصاحِبِ الْحُوتِ﴾؛ مبادا قهر كنی به دریا بروی، ما تو را در دل ماهی حفظ می‌ كنیم؛ ولی این كار را نكن! این ﴿وَ لا تَكُنْ كَصاحِبِ الْحُوتِ﴾؛ یعنی آن وقت نداری. هجر جمیل یعنی اینكه با جاهل باشی، یك؛ از جهل و سفاهت او هجرت بكنی، دو؛ نرنجی و صحنه را رها نكنی، سه؛ با این سه شرط «فَصَبَرْتُ وَ فِی الْعَینِ قَذًی وَ فِی الْحَلْقِ شَجًا» که حضرت علی به دست می‌ آید؛ البته همه انبیا این‌طور بودند. [1]. سوره مزمل، آیه10. [2]. نهج البلاغه، خطبه3. [3]. سوره قلم، آیه48. 📚 سوره مبارکه فصلت جلسه 18 تاریخ: 1394/02/07 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 🔸 ا گر كسی قرض بگیرد و از دیگری درخواست قرض بكند مادامی‌كه به نرسد چنین كاری شرعاً مكروه است؛ برای اینكه یك ذلّتی را به همراه دارد و در نصوص باب قرض هم آمده گرچه مقرض می ‌برد ولی مقترض مهموم است «إِیاكُمْ وَ الدَّینَ‏ فَإِنَّهُ‏ هَمٌ‏ بِاللَّیلِ‏ وَ ذُلٌ‏ بِالنَّهَارِ»[1] كسی عمداً زیر بار دین برود ننگ روز است و غصّه شب «هَمٌ‏ بِاللَّیلِ‏ وَ ذُلٌ‏ بِالنَّهَارِ» كه این فراتر از مصطلح هم می ‌تواند باشد كسی عمداً خود را مدیون كند. 🔸 برای اینكه این ننگ در جامعه پیدا نشود انسان بالاتر از شروع می ‌كند به ، اگر مالی دارد آن را در تولید و ایجاد اشتغال به كار برد همه سرفرازند؛ یعنی هم آن كسی كه كار می ‌كند، هم آن كسی كه می ‌خرد، هم آن كسی كه حمل و نقل را به عهده دارد و ده‌ ها شغل تولید می ‌شود. اگر مثلاً یك كارخانه ‌ای یا كشاورزی یا دامداری رشد پیدا كند و اگر جامعه‌ ای عاقل باشند، همه اینها زندگی می ‌كنند. [1] . من لا یحضره الفقیه، ج‏3، ص182. 🌐 صندوق اسراء: http://sq.esra.ir 📚 تسنیم، جلد 11 - صفحه 603 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 مفاتیح الحیات 🔸 راوی گوید: از امام صادق (علیه السلام) شنیدم که می ‌فرمود: هرکس جیره‌ خوار علمش باشد تهیدست شود. به آن حضرت عرض کردم: فدایت شوم! در میان شیعیان و دوستان شما گروهی هستند که علوم شما را فرا می‌ گیرند و در میان شیعیانتان ترویج می‌ کنند و مردم هم نسبت به آنان احسان و اهداء و اکرام دارند. آن حضرت فرمود: اینان جیره‌ خوار علم نیستند، بلکه جیره‌ خوار علم کسی است که بدون علم و هدایت الهی به طمع كالای بی ‌بها و زودگذر دنیا فتوا می‌ دهد تا حقوق دیگران را زیر پا نهد.[1] [1] . مَنِ اسْتَأْكَلَ بِعِلْمِهِ افْتَقَرَ. فَقُلْتُ لَهُ: جُعِلْتُ فِدَاكَ إِنَّ فِى شِیعَتِكَ وَ مَوَالِیكَ قَوْماً یتَحَمَّلُونَ عُلُومَكُمْ وَ یبُثُّونَهَا فِی شِیعَتِكُمْ فَلاَ یعْدَمُونَ عَلَی ذَلِكَ مِنْهُمُ الْبِرَّ وَ الصِّلَةَ وَ الإِكْرَامَ، فَقَالَ علیه السلام لَیسَ أُولَئِكَ بِمُسْتَأْكِلِینَ، إِنَّمَا الْمُسْتَأْكِلُ بِعِلْمِهِ الَّذِى یفْتِى بِغَیرِ عِلْمٍ وَ لا هُدًی مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ لِیبْطِلَ بِهِ الْحُقُوقَ طَمَعاً فِى حُطَامِ الدُّنْیا (معانی الاخبار، ص181). 📚 مفاتیح الحیات ص 88 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 زندگی دینی 🔹 فرشتگان الهی، انبیا و اولیای الهی كه ﴿عِنْدِ اللَّهِ﴾ به سر می ‌برند، اینها دائماً در حال هستند. در سوره مباركه «اعراف» آیه 206 كه آخرین آیه سوره مباركه «اعراف» هست این است: ﴿إِنَّ الَّذینَ عِنْدَ رَبِّكَ لا یسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبادَتِهِ﴾؛ آنها كه عنداللّهی هستند، هیچ استكباری ندارند و همیشه در خضوع ‌اند: ﴿وَ یسَبِّحُونَهُ﴾ نه «یسبّحون له»، ﴿یسَبِّحُونَهُ﴾ مفید حصر هم هست ﴿وَ لَهُ یسْجُدُونَ﴾. 🔹 برای ما طلبه ‌ها این كار یك ادب دینی است مُهری كنار آن اتاق مطالعه ما باشد هر وقت مطالعه ‌مان تمام شد یك كنیم، بعد بیاییم بیرون، اینها را جزء برنامه ‌ها بدانیم، اینها نعمت است، اینها یك چیز عادی نیست؛ خدا را شكر كه بدن سالم به ما داد، فكر سالم به ما داد، عقیده سالم داد كه آمدیم در طریق اهل بیت، تا حرف اینها را یاد بگیریم، این ‌چنین نباشد كه ما وقتی مطالعه می ‌كنیم و بیرون می ‌آییم مثل دیگری باشیم كه مطالعه می ‌كند؛ اینها را عبادت بدانیم چه اینكه هست، سجده شکر کنیم، خیلی هم طول نمی ‌كشد، یك سر روی مُهر می ‌گذاریم ولو ذكر هم نگوییم، چون در سجده شكر، ذكر لازم نیست، آن سجده تلاوت است كه بعضی برای آن ذكر گفتند، حالا اگر خواستیم ذكر بگوییم «حمداً حمداً حمداً، شكراً لله» خیلی مایه ندارد؛ ولی آدم زندگی بكند غیر از زندگی كردن است؛ تكلیفی گفتند موقع ظهر نماز بخوانید برای ما واجب است، موقع عصر نماز بخوانید نماز عصر بر ما واجب است؛ اما این است. آدم بالأخره یك حساب و كتابی هم با ولی نعمت خود داشته باشد، خیلی‌ها خواستند به حوزه بیایند نشد، خیلی‌ها آمدند و نتوانستند ادامه بدهند، چون مرگ هست، مرض هست، ده ‌ها مشكلات هست، اگر خدا توفیق داد آدم با این خاندان مأنوس بود، چه بهتر كه این را رایگان از دست ندهد، فرمود: ﴿لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزیدَنَّكُمْ﴾.[1] [1]. سوره ابراهیم، آیه7. 📚 سوره مبارکه فصلت جلسه 17 تاریخ: 1394/02/01 🆔 @a_javadiamoli_esra