🍃آشنای غریب شعرهای زیادی خوانده‌ام برایت که مضمونشان این بوده: بناست کی ببینمت؟ از تو که هیچ چیز پنهان نیست پس بگذار بی‌پرده بگویم: شعرهایی که در بارۀ عطش دیدارت خواندم همه شعر بود و برای خواندن به دلم که برمی‌گردم، نشانی از آن عطش نمی‌بینم. امشب می‌خواهم پیرمردی را نقّاشی کنم که سال‌های سال است در آتش فراق کربلا می‌سوزد. می‌خواهم او را در خانه‌اش نقّاشی کنم. روی دیوار خانه عکس گنبد و بارگاه را می‌کشم که روی یک تابلو برق می‌زند و بر سر در خانه‌اش پرچم یاحسینی که از رنگ پریده‌اش پیداست سال‌هاست همسوی باد این طرف و آن طرف می‌رود. سجّاده‌اش را رو به قبله می‌کشم که مُهر تربتش پیدا باشد و دور مُهر تربتش تسبیحی که آن هم از خاک کربلاست. او را روی سجّاده و سر پا می‌کشم که نشان دهد نمازش تمام شده و رو به سوی عکس گنبد و بارگاه که روی دیوار است و در امتداد راه کربلا دست به سینه ایستاده و دارد سلام می‌دهد اشکش را از هر دو چشمانش جاری می‌کشم و باز هم نمی‌دانم دلش را چگونه بکشم که نشان دهد پیرمرد دارد از غصّۀ فراق کربلا می‌میرد. همیشه هشتش گرو نُه بوده و هیچ گاه درهم و دیناری که او را به کربلا برساند نداشته چند وقتی هست که بچه‌ها را به خانۀ بخت فرستاده و دستشان را بند خانواده‌هایشان کرده. زنش هم سال پیش مرده. از همان سال، غذایش را کم کرده و به لباس‌های کهنه‌اش بسنده کرده دارد پول‌هایش را جمع می‌کند برای رفتن به کربلا. من در گوشۀ خانه‌اش صندوقی را می‌کشم و رویش می‌نویسم: پول کربلا. پیرمرد حسابی از مرگ می‌ترسد. او وحشت دارد که پیش از زیارت کربلا بمیرد. حال و هوای خانۀ پیرمرد و حرف‌هایی که می‌زند همه حکایت از عطش زیارت دارد امّا من به جز شعرهایی که گهگاه می‌خوانم کجای زندگی‌ام نشان می‌دهد که مشتاق دیدار تو هستم؟ از چه چیزی گذشته‌ام تا سرمایۀ رسیدن به تو را جمع کنم؟ چه قدر وحشت دارم از این که پیش از وصال تو از دنیا بروم؟ آیا اگر کسی پا به خانۀ من بگذارد به یاد تو و به یاد وصالت می‌افتد؟ چند بار از ته دل اشک ریختم برای ندیدنت؟ صدای تپش قلب من تا چه اندازه هم‌آوای نام توست؟ بگذار بشمارم تا ببینم تا به امروز چند بار دعا کردم نه دعای نمایشی دعای از ته دل که به وصالت برسم؟ عکس این پیرمرد را می‌کشم با چین و چروکی که روی دست و صورت و پیشانی‌اش افتاده و ای کاش دلش را می‌توانستم بکشم تا همه بدانند انتظار، دل این پیرمرد را جوان نگه داشته. خسته‌ام از دل چروکیده‌‌ام که در فقدان انتظار، فرتوت و بی‌حال است. مرا ببخش که مشتاق وصالت نیستم! و ببخش که هر روز و هر لحظه به یادت نیستم! شبت بخیر آشنای غریب! #بهانه_بودن #شب_بخیر #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

#چشیدنی‌های_قرآن ۲۴: «آیا خدا برای بنده اش کافی نیست؟» 🔻قسمت بیست و چهارم، جزء بیست و چهارم: 🍃أَ لَیسَ اللَّهُ بِکافٍ عَبدَهُ وَ یُخَوِّفُونَکَ بِالَّذِینَ مِن دُونِهِ وَ مَن یُضلِلِ اللَّهُ فَما لَهُ مِن هادٍ * وَ مَن یَهدِ اللَّهُ فَما لَهُ مِن مُضِلٍّ أَ لَیسَ اللَّهُ بِعَزِیزٍ ذِی انتِقامٍ (سوره زمر، آیات ۳۶-۳۷، ص ۴۶۲) 🎙استاد #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

📡 پیامدهای ماهواره در خانواده ⁉️چه شد که پای ماهواره به خانه‌هایمان باز شد؟ فصل2️⃣: لذت گرایی و دور ماندن از فضاهای معنوی ⬅️چه کنیم که این طعم را به کام دیگران بچشانیم؟ 2⃣ رفتارهای فطری 💟 خداوند عزیز، در قرآن کریم به پیامبرش🌸 می‌فرماید: «فَبِما رَحمَةٍ مِنَ اللهِ لِنتَ لَهُم وَ لَو کُنتَ فَظّاً غَلیظَ القَلبِ لَانفَضّوا مِن حَولِکَ. » پس به [برکت] رحمت الهی🌧، با آنان نرم‌خو و مهربان شدی و اگر تندخو و سخت‌دل⛔️ بودی، قطعاً از پیرامون تو پراکنده می‌شدند. ✅ «چه‌قدر ساده‌اندیشیم ما که فکر می‌کنیم مردمِ راه گم‌کرده را تنها با حرف می‌شود به راه آورد. شاید هم تن‌پرور شده‌ایم که ساده‌ترین راه را انتخاب کرده‌ایم و شاید خودمان، هنوز راه را پیدا نکرده‌ایم که این گونه گمان می‌کنیم. کردار، زبان بین‌المللی هدایت است. این زبان را خدا🕋 یک طور یاد همه داده. مردمان شمال و جنوب، شرق و غرب عالم، همه با این زبان، آشنا هستند.» 🔹رفتارهایی که فطرت با آنها آشناست، یکی از اصلی‌ترین راه‌های چشاندن معنویت💐 به دیگران است. گذشت، محبّت و مهربانی، تواضع، حِلم و بردباری، کمک کردن به دیگران و ... . 🔸رفتارهای فطری، از هزاران استدلال هم تأثیرگذارتر است. در سیرۀ اولیای الهی🌸 هم می‌بینیم که چگونه با رفتارهای خود، دشمن را به دوست تبدیل می‌کردند. 📚بشقاب‌های سفره پشت باممان، ص 149 - 151 #بشقابهای_سفره_پشت_باممان #ماهواره #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

🍃یار دلسوز من می‌خواهم منتظر تو باشم پس باید شبیه تو شوم. من حق الناسی گفته‌ام و شنیده‌ام امّا تو وقتی به حق به مردم می‌رسی همۀ وجودت می‌شود توجه توجه توجه حتّی به اندازۀ‌ سنگینی یک کاه روی دوشت حقی از مردم را احساس نمی‌کنی خوش به حالت که این قدر سبکباری من که به اندازۀ یک کوه روی دوشم حق الناس هست چه کار باید بکنم؟ من می‌دانم اگر بر فرض محال به اندازۀ یک کاه از حق مردم روی دوشت بیاید تو به اندازۀ یک کوه احساس سنگینی می‌کنی من که یک کوه از حق مردم روی دوشم هست ولی به اندازۀ یک کاه احساس سنگینی نمی‌کنم چه کار باید بکنم؟ با این که حقّی از مردم در نامۀ عملت نیست امّا وقتی به مناجات می‌ایستی از خدا می‌خواهی که اگر حقی هست و تو نمی‌دانی همان را به لطف و بخشش خویش جبران کند من که یقین دارم نامۀ عملم پر است از حق مردم ولی در مناجات‌ها به التماس نمی‌افتم برای جبرانشان چه کار باید بکنم آقا! بیا فکری کنیم برای این همه فاصله. دلم برایت می‌سوزد که داری مرا تحمّل می‌کنی. کاش آخر کارم را همین حالا نشانم می‌دادی: من آدم می‌شوم یا نه؟! اگر آدم شدنی نیستم حیف تو نیست که این قدر غصّۀ مرا بخوری! گاهی که در خلوتم به فاصلۀ میان خودم تا تو فکر می‌کنم و در این اندیشه فرو می‌روم که با این همه فاصله باز هم تو برایم دعا می‌کنی، به حالم غصّه می‌خوری به دنبالم می‌آیی و دستم را می‌گیری همۀ وجودم می‌شود امید. من می‌دانم تو اهل تلف کردن عمرت نیستی حتماً می‌دانی که یک روز آدم خواهم شد که وقت مناجات، مرا دعا می‌کنی و دلت را برای من خانۀ غم می‌کنی. در کار خودم مانده‌ام می‌فهمم که تو مرا دوست داری ولی نمی‌دانم چرا قدر دوست‌داشتن‌هایت را نمی‌دانم. گاهی می‌خواهم به تو بگویم شاید نیاز باشد کمی هم با عتاب نگاهم کنی ولی زبانم بند می‌آید چون می‌دانم تاب عتاب تو را ندارم. تو اگر با عتاب نگاهم کنی، من در جا می‌میرم. خودت فکری به حالم کن این فاصله‌ها آخرش می‌کُشد مرا. شبت بخیر یار دلسوز من! #بهانه_بودن #شب_بخیر #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

#چشیدنی‌های_قرآن ۲۵: «تحلیل توحیدی وقایع عالم» 🔻قسمت بیست و پنجم، جزء بیست و پنجم: 🍃وَ هُوَ الَّذِی یُنَزِّلُ الغَیثَ مِن بَعدِ ما قَنَطُوا وَ یَنشُرُ رَحمَتَهُ وَ هُوَ الوَلِیُ الحَمِیدُ * وَ مِن آیاتِهِ خَلقُ السَّماواتِ وَ الأَرضِ وَ ما بَثَّ فِیهِما مِن دابَّةٍ وَ هُوَ عَلی جَمعِهِم إذا یَشاءُ قَدِیرٌ (سوره شوری، آیات ۲۸-۲۹، ص ۴۸۶) 🎙استاد #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

نمی‌شد تو و خواسته‌های دلم همیشه در یک خط باشید؟ چرا تو و دلخواه من دائم قطع می‌کنید یکدیگر را؟ من از این تقاطع‌های پی در پی خوشم نمی‌آید. یا تو باید بیایی در خط دوست داشتنی‌های من یا من باید بیایم در مسیر خواسته‌های تو. من که نمی‌آیم تو هم که آمدنی نیستی حالا بگو چه کار باید کرد؟ یا تو بی خیال من شو یا من از خیر تو بگذرم. تو که دلش را نداری بی‌خیال من بشوی من هم که نمی‌توانم از خیر تو بگذرم حالا بگو چه کار باید کرد؟ آقای عزیزم! از هر کجا که برویم سر از عاشق شدن درمی‌آوریم زودتر عاشقم کن و تمام کن قصّۀ تکراری این تقاطع‌های پی در پی را. #بهانه_بودن #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

🍃معنای لطف و مهربانی امروز داشتم قرآن می‌خواندم رسیدم به آیه‌ای که گویی نازل شده برای در هم کوبیدن آرامش‌های خیالی‌ام. این آیه‌ها چه ناگهان از آدم می‌گیرند آرامش و قرارش را. آیه داشت از دل‌هایی سخن می‌گفت که چونان سنگ‌اند و از سنگ هم سنگ‌تر. همیشه سنگ را نماد سخت‌دلی و قساوت می‌دانستم این آیه به من گفت: دل‌هایی هستند که سنگ‌ها در سختی، از آنان کم می‌آورند. سنگی که نماد قساوت است گاهی از سینه‌اش چشمه‌ای می‌جوشد و زمین‌های تشنه را سیراب می‌کند. من دیده‌ام کوه‌هایی را که از سنگِ سخت‌اند ولی از دلشان رود جاری می‌شود. همین سنگ، گاهی خودش را بر دو نیم می‌کند تا ‌آبی جاری شود و جگر تشنه و تفتیده‌ای را خنک کند. چه قدر سنگ برایم مهربان می‌شود وقتی به آبی که از دلش می‌جوشد فکر می‌کنم. آیه می‌گفت: بعضی از سنگ‌ها از خشیت و ترس خدا از بالا به پایین می‌آیند و حالا من مانده‌ام و این آیه و آرامشی که بر باد رفته. یک نظر به دلم نگاه می‌کنم و گوشه چشمی به سنگ‌هایی که می‌بینم. دل من سخت‌تر است یا این سنگ‌ها؟! تا امروز حتّی به این سؤال فکر نکرده بودم تا چه رسد به این که بخواهم در پاسخش بیندیشم. دل من سخت‌تر است یا این سنگ‌ها؟! آقا! اجازه بده به جای فکر کردن به پاسخ این سؤال مثل همیشه به شبیه شدن خودم به تو فکر کنم. کسی اگر شبیه تو شد، دلش از برگ گل نازک‌تر می‌شود. اگر دل‌هایی هست که سنگ نمی‌تواند نماد قساوتشان باشد دل‌هایی هم هست که برگ گل نمی‌تواند نماد لطافتشان باشد. دل‌هایی که شبیه دل توست خودشان نماد لطافت شده‌اند. گلبرگ‌ها در برابر این دل‌ها احساس سختی و زبری دارند. دل تو لطیف است؛ نه آه یتیمی را تاب تحمّل داری و نه گناه بنده‌ای دور افتاده از مولا را. آه و گناه هر دو تو را آتش می‌زنند. اشک‌های همیشه جاری تو حاصل دل لطیفی است که بی‌خیال زندگی کردن را گناه نابخشودنی خویش می‌داند. محتاجم، سخت محتاجم به دلی که مثل دل تو لطیف باشد. بی‌خیال زندگی کردن تنها از دل‌هایی بر می‌آید که از سنگ هم سخت‌تر شده باشند. من از سنگ بودن دلم می‌ترسم چه رسد به سخت‌تر شدن از سنگ. با دل لطیفت دعایم کن التماس دعا آقا! شبت بخیر معنای لطافت و مهربانی! #بهانه_بودن #شب_بخیر #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

#چشیدنی‌های_قرآن ۲۶: «کراهت داشتن از خرسندی خدا» 🔻قسمت بیست و ششم، جزء بیست و ششم: 🍃ذلِکَ بِأَنَّهُمُ اتَّبَعُوا ما أَسخَطَ اللَّهَ وَ کَرِهُوا رِضوانَهُ فَأَحبَطَ أَعمالَهُم (سوره محمد، آیه ۲۸، ص ۵۰۹) 🎙استاد #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

📌سؤال: انتخاب نادرستی کرده‌ام و حالا دو دختر دارم. زندگی یا طلاق؟ دوازده سال است که ازدواج کرده‌ام. انتخاب نادرستی کرده‌ام. همسرم، بدبین و بددهان است و روابط اجتماعی مناسبی ندارد. فضای زندگی‌مان، پُر از تنش و دعواست. حاصل این زندگی، دو دختر در آستانۀ بلوغ است. از آن جا که طلاق را در خانوادۀ ما خیلی بد می‌دانستند، من به این امید که مشکلات حل شود، جدا نشدم؛ امّا الآن خسته شده‌ام. طلاق، واقعاً بد است؛ امّا ... بد بودن طلاق، ربطی به فضای خانوادگی شما ندارد. طلاق، حلالِ نکوهیده‌ای است. پیشوای صدق و راستی، امام صادق علیه السلام فرمود: از آنچه خداوند عزّوجلّ حلال نموده، در نزد خداوند، چیزی مبغوض‌‌تر از طلاق نیست. امّا تمام حرف‌هایی که بعد از این می‌زنیم، به این معنا نیست که طلاق، حرام است. ما می‌گوییم طلاق، حلالی است که باید برای آخرین راه حل از آن استفاده کرد. 🔹ادامه مبحث در جلسه های آینده سه مرحله پاسخ داده خواهد شد. 📚تا ساحل آرامش، کتاب اول، ص۹۱ #تا_ساحل_آرامش #کتاب_اول #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

🍃🌼🌼🌼 ✅ خلاصه‌ی #درس صد و پنجاه و ششم : بین ابدیت و نظم چه رابطه‌ای وجود داره؟ 🍃🌼🌼🌼 🔷🔹از آثار ایمان به ابدیت و تفکّر در بارۀ اون حرف می‌زدیم. گفتیم که فکر کردن به ابدیت، به شدّت برداشت آدم رو نسبت به زمان تغییر می‌ده: ☘ رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودن: دنیا، لحظه‌ای بیش نیست. این یک لحظه را به طاعت خدا بگذران. 📚(بحار الأنوار، ج۶٧، ص۶٨). 🔹آدمی که به ابدیت فکر می‌کنه و به کوتاهی دنیا پی می‌بره، نسبت به استفاده از عمرش به شدّت حسّاس می‌شه. ❗️یکی از دلیلای با حوصله بودن ما تو این دنیا اینه که فکر می‌کنیم زیاد وقت داریم. حوصله خوبه؛ امّا نه این حوصله‌ای که ما داریم. آدم تو استفاده از عمر باید حریص باشه. حوصله‌ای که باعث می‌شه عمر تلف شه، خیلی بده. 🔰شاید بشه همۀ استدلال دین در بارۀ استفادۀ از عمر و بخل ورزیدن نسبت به اون رو تو چند تا جمله خلاصه کرد: ▫️ابدیتی در پیشه. ▫️نوع زندگی شما تو دنیا، عاقبت شما رو تو ابدیت تعیین می‌کنه. ▫️دنیا کوتاهه، ابدیت بی‌انتها. ▫️پس از این کوتاه، برای اون بی‌انتها نهایت استفاده رو بکنید. 🔹آدمی که نسبت به عمرش بخیله، تو زندگیش نظم پیدا می‌کنه. به نظم، توی تعریف دنیای مدرن خیلی ظلم شده. یکی از توخالی‌ترین مفاهیم دنیای مدرن همین نظمه. 🔻نظم توحیدی دو مرحلۀ اصلی داره: 1⃣ تو مرحلۀ اوّل، زندگی منظم، زندگی‌ایه که تمام کارهاش تو یه نسبت تعریف شده با هدفش قرار داره. ▫️من وقتی توی هر کاری نسبتِ اون کار رو با هدفم سنجیدم و اگه در راستای هدفم بود انجامش دادم و اگه در جهت عکس هدفم بود، ترکش کردم، آدم منظمی هستم. ✔️ لازمۀ این نظم خیلی وقتا، پا گذاشتن روی تعریف مدرن نظمه که تعریف به شدّت خشک و بی‌روحیه. توی این تعریف، نظم یعنی مشخص بودن زمان هر کاری و معین بودی جای هر چیزی. در حالی که این نظم یکی از مصادیق کوچیک نظمه که گاهی برای رعایت نظم واقعی باید اون رو زیر پا گذاشت. 🔻وقتی به ابدیت با نگاهی که دین گفته ایمان آوردیم، تعریف نظم این جوری می‌شه: تنظیم کارای دنیا و برنامه‌ریزی برای استفاده از عمر در جهت رستگاری ابدی. این مرحلۀ ساده و ابتدایی نظمه. 2⃣ اما مرحلۀ دوم نظم، انتخاب بین دو تا کاریه که هر دو شما رو به هدف نزدیک می‌کنه؛ امّا یکی زودتر و یکی دیرتر؛ یعنی این جا انتخاب شما بین کار خوب و خوب‌تره. ▫️انسانی که توحیدش به مرحلۀ کمال می‌رسه، بد از زندگیش حذف می‌شه و همیشه فکرش مشغول خوب و خوب‌تره. این جا بخل ورزیدن نسبت به عمر، خیلی روشن خودش رو نشون می‌ده. ☑️ این نکته رو هم فراموش نکنید که نظم بیشتر از اون که مربوط به کارا بشه، به مفاهیم کلیدی مربوط می‌شه. یکی از بزرگ‌ترین مشکلات سبک زندگی تو دنیای مدرن، منظم نبودن مفاهیمه. ⁉️ واقعاً خوشبختی و بدبختی، موفقیت و شکست، عزت و حقارت و خیلی از مفاهیم کلیدی دیگه تو دنیای مدرن چه تعریفی داره؟ ✔️ منظم بودن مفاهیم یعنی هماهنگ بودن این مفاهیم با همۀ ابعاد زندگی. اگه ما تولد داریم و مرگ، اگه دنیا داریم و آخرت، اگه دنیا گذراست و آخرت ابدی و ... ، هر مفهوم کلیدی و اساسی باید رابطۀ تعریف شده‌ای با اینا که حقیقت زندگی هستن، داشته باشه. ❗️بی‌نظمی تو حوزۀ مفاهیم، یعنی رابطه نداشتن مفاهیم کلیدی با کل زندگی. توی دنیای مادی‌گراها وقتی ابدیت معنایی نداره، پس توی تعریف خوشبختی و بدبختی هم هیچ دخالتی نداره. ❌ بدون اعتقاد به ابدیت، نظم و نظام توی حوزۀ مفاهیم کلیدی محاله. اگه اعتقاد به ابدیت نباشه، هیچ کسی نمی‌تونه منظم فکر کنه و وقتی که فکر، منظم نبود، نمی‌شه منظم کار کرد، مگه این که به همون نظم خشک و حداقلی و شکنندۀ مدرن بسنده کنیم. #خلاصه_درس صد و پنجاه و ششم ‌ @abbasivaladi ➖➖➖🍃🌼🌼🌼🍃➖➖➖ 🌼 اینم پی‌دی‌اف درس صد و پنجاه و ششم، برا کسایی که دوست دارن متن کامل درس رو بخونن: 👇👇👇👇👇

#درس درس صد و پنجاه و ششم: بین ابدیت و نظم چه رابطه‌ای وجود داره؟ @abbasivaladi

#لالایی_خدا ۵۸ #سوره_بقره آیات ۱۵۴ - ۱۵۷ #محسن_عباسی_ولدی #قصه روزهای زوج، ساعت ۹شب با تشکر از گروه "نسیم قدر" که زحمت اجرای تیتراژ این برنامه رو کشیدن. 🌹بچه‌های لالایی خدا! کمک به سیل‌زده‌های عزیز یادتون نره @lalaiekhoda

🍃آسمان خدا بازهم دلم هوای آسمان دارد. دیگر از زمین خسته‌ام. تاب دیدن پرنده‌ها را ندارم. حسرت پرواز بغض گلوگیری شده برایم. من اهل زمین نبودم و نیستم برای زمین آفریده نشدم سرزمین من در آسمان است. کاش می‌شد به جای سرزمین، واژه‌ای دیگری آفرید و گفت سرآسمان! من سرم هوای زمین ندارد، پس سرزمین ندارم. سرم در هوای آسمان است، پس سرآسمان دارم. زمین اگر آسمان نشود، جای نفس کشیدن نیست. آسمان هم اگر رنگ زمین بگیرد، جای پرواز نیست. حالا من گرفتار زمینی هستم که هیچ رنگی از آسمان ندارد اگر بنا نیست به آسمان بروم روی زمین نفس کشیدن هم روا نیست باید در این زمین فرو رفت. برای رفتن به آسمان نقشه‌‌های زیادی کشیدم امّا یکی پس از دیگری بر آب شد. به ریسمان‌های زیادی چنگ زدم هیچ کدام مرا به سقف خانه‌ام نرساند، چه برسد به سقف آسمان. دست در دست کسانی گذاشتم که مدعی فتح آسمان بودند ولی آسمانی که آنها نشانم دادند زمینِ رنگ شده بود. چه قدر دل بستم به زمین‌های رنگ شده‌ای که به اسم آسمان عمری به پایشان سختی کشیدم. من به آسمان‌هایی که این و آن نشانم می‌دهند مشکوکم! دیگر به هیچ زمین رنگ شده‌ای دل نمی‌بندم. آسمان‌هایی که جز نام بهره دیگری از آسمان ندارند، دلم را نمی‌برند. آسمانی که من به دنبالش هستم، خودِ تویی! و حالا فهمیده‌ام هر کسی هوای آسمان دارد نباید به فکر پریدن به آسمان باشد، باید شبیه به آسمان شود. آرام آرام دارم می‌فهمم آسمانی شدن یعنی چه؟ من دیگر میل پرواز در آسمان ندارم، می‌خواهم آسمانی شوم. آسمانی شدن هم، یک راه بیشتر ندارد آن هم شبیه شدن به توست! چه قدر امروز زمین محتاج آسمان است. زمین اگر پر از آسمان شود، نقطه پریدن می‌شود به سوی خدا و وقتی آسمان‌های تقلّبی زیاد می‌شوند آدم‌ها یکی یکی پرت می‌شوند در دامن شیطان. پرواز، آرزوی کمی است آسمان شدن آرزوی بندگان بزرگ خداست. من از آرزوی کمم دست برداشتم و می‌خواهم آسمان شوم. آسمان شدن برای من که در زمین فرو رفته ام، کار سختی است دستم را بگیر و آسمانم کن. شبت بخیر آسمان خدا! #بهانه_بودن #شب_بخیر #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

#چشیدنی‌های_قرآن ۲۷: «خطر پیروی از گمان» 🔻قسمت بیست و هفتم، جزء بیست و هفتم: 🍃إن هِیَ إلاَّ أَسماءٌ سَمَّیتُمُوها أَنتُم وَ آباؤُکُم ما أَنزَلَ اللَّهُ بِها مِن سُلطانٍ إن یَتَّبِعُونَ إلاَّ الظَّنَّ وَ ما تَهوَی الأَنفُسُ وَ لَقَد جاءَهُم مِن رَبِّهِمُ الهُدی (سوره نجم، آیه ۲۳، ص۵۲۶) 🎙استاد #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

‍ ✅ گزاره‌های رفتاری و محبّت 📌‌محبّت و تربیت وقتی می‌گوییم: محبّت، یک نیاز فطری است، یعنی انسان به گونه‌ای آفریده شده که نیازمند محبّت است. 💗محبّت برای هر انسانی، در هر جایی، در هر زمانی، در هر سنّی، با هر جنسیتی یک نیاز محسوب می‌شود. خانوادۀ خوب و رشد یافته، خانواده‌ای است که همۀ اعضای آن به هم محبّت دارند. 💕پاسخ به نیاز محبّتی فرزندان، به قدری اهمّیت دارد که از برترین عبادت‌ها شمرده شده است. پیشوای نیکی‌ها، امام صادق علیه‌السلام فرمود: 🌷موسی بن عمران علیه‌السلام به خداوند عرضه داشت: پروردگارا! کدام عمل نزد تو برتر است؟ فرمود: «دوست داشتن کودکان؛ زیرا سرشت آنان، بر توحید من است».🌷 ⚠️توجّه به این نکته که محبّت، از برترین عبادت‌هاست، دو نکتۀ اساسی را در پی دارد: 1⃣ آن که نشان می‌دهد این مسئله، تا چه اندازه در نزد خداوند، ارزش دارد. میزان ارزش هر عملی در نزد خداوند عزیز، نشان از میزان اهمّیت آن عمل دارد. 2⃣ آن که با تفکّر در بارۀ ارزش محبّت کردن، انگیزۀ محبّت در وجود کسانی که دوست دارند به چیزی برسند که برای آن آفریده شده‌اند، دو صد چندان می‌شود. 💖اگر همه بپذیریم که محبّت کردن به فرزندان، عبادت است، دیگر نه تنها به هنگام وقت گذاشتن برای آنها، احساس بطالت نمی‌کنیم؛ بلکه کسالت هم از وجودمان بیرون خواهد رفت و با شادابی و نشاط کامل به فرزندان خویش، محبّت خواهیم کرد. 📚من دیگرما، کتاب دوم، ص۲۰ #من_دیگر_ما #کتاب_دوم #تربیت_فرزند #گزاره‌های_رفتاری @abbasivaladi

🍃فقیر خدا گفتم: تربیت چیست؟ گفتند: شکوفایی فطرت. خواستم روشن‌تر سخن بگویند شنیدم: فطرت اگر شکوفا شود همۀ خوبی‌ها را برای انسان به ارمغان می‌‌آورد. گفتم: چه کار کنم که فطرتم شکوفا شود؟ گفتند: ... گفتند: نمی‌دانیم. این حرف هم مثل خیلی از حرف‌های قشنگ دیکر گویی جز فروزان کردن آتش حسرتم بهرۀ دیگری برایم نداشت و من مانده بودم و یک سؤال بی‌جواب: برای شکوفا شدن فطرتم باید چه کار کنم؟ این سؤال بی‌جوابم مثل خیلی از سؤال‌های دیگرم وقتی به تو رسید، پاسخش را پیدا کرد. اصلاً به من بگو کدام سؤال است که وقتی تو را پیدا می‌کند، جوابش پیدا نمی‌شود؟ تو پاسخ همۀ سؤال‌های عالمی. سؤالم به تو رسید و فهمیدم هر چه خوبی در عالم وجود دارد همه در وجود تو جمع شده پس دانستم و یقین کردم شکوفا شدن فطرت یک راه بیشتر ندارد و آن هم شبیه تو شدن است. از روزی که به این پاسخ رسیده‌ام به نام فطرت که می‌رسم، نام تو را در کنارش می‌گذارم. می‌خواهم تربیت شوم باید فطرتم را شکوفا کنم. می‌خواهم فطرتم را شکوفا کنم باید شبیه تو شوم. آقا! تو جز خدا هیچ بی‌نیازی را نمی‌شناسی و همه را جز خدا فقیر محض می‌دانی. هیچ کسی در نگاه تو هیچ سرمایه‌ای جز فقر ندارد. تو لحظه لحظۀ زندگی‌ات را وابسته به نگاه خدا می‌دانی و از صمیم جان ایمان داری اگر آنی و کمتر از آنی نگاه خدا از تو بر گردد می‌شوی نیستی محض. بندگی تو برای خدا بندگی یک فقیر محض است برای تنها بی‌نیاز. فقر خویش را می‌بینی و به بی‌نیازی خدا ایمان داری پس هیچ گاه پای بندگی‌ات نمی‌لنگد من اگر خدا را بی‌نیاز ببینم کنار او بی‌نیازهای فراوانی تراشیده‌ام که نمی‌گذارند خودم را فقیر محض خدا بدانم پس بندۀ محض او هم نمی‌شوم. بدون حس فقر نمی‌شود بندۀ خدا شد. کمی از حسّ فقری را که داری به روحم بدم که احساس بی‌نیازی به خدا هر چه سرمایه در مسیر بندگی دارم را به باد داده. تا احساس فقر نیاید،‌ همین طور بیچاره باید منتظر مرگ بنشینم. مرا از این بیچارگی برهان و شبیه خودت کن. شبت بخیر فقیر خدا! #بهانه_بودن #شب_بخیر #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

#چشیدنی‌های_قرآن ۲۸: «مفهوم توکل» 🔻قسمت بیست و هشتم، جزء بیست و هشتم: 🍃وَ مَن یَتَّقِ اللَّهَ یَجعَل لَهُ مَخرَجاً * وَ یَرزُقهُ مِن حَیثُ لا یَحتَسِبُ وَ مَن یَتَوَکَل عَلَی اللَّهِ فَهُوَ حَسبُهُ إنَّ اللَّهَ بالِغُ أَمرِهِ قَد جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیءٍ قَدراً (سوره طلاق، آیات ۲-۳، ص ۵۵۸) 🎙استاد #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

✅ مشاوره را کمک بدانیم، نه دخالت (بخش اول) 📌ویژگی‌های مشاور هر کسی صلاحیّت مشاوره ندارد. مشاور، باید دارای ویژگی‌هایی باشد که به برخی از مهم‌ترین آنها اشاره می‌کنیم⬇️ #تا_ساحل_آرامش #کتاب_اول #کتاب_صوتی #فانوس_دانایی #شناختهای_لازم_در_زندگی_مشترک ♦️گام هفتم (بخش اول، ویژگی‌های مشاور) @abbasivaladi 👇👇👇👇👇

#تا_ساحل_آرامش #کتاب_اول #کتاب_صوتی #فانوس_دانایی #شناختهای_لازم_در_زندگی_مشترک 🎧گام هفتم (بخش اول، ویژگی‌های مشاور) @abbasivaladi