#امام_زمان_عج_محرم_و_صفر پای جانان، نثارِ جان عشق است طعنه خوردن از این و آن عشق است   نیمه شب فرصت تقرّب ماست یادِ معشوق، در نهان عشق است   هر که ظرفش شکست بالا رفت چون که همراهِ امتحان عشق است   همه دنبال سود و منفعتند ضرر و نفعِ عاشقان عشق است   هرچه جز عشق بی گمان فانی است آنچه باقی است بی گمان عشق است   اول صبح با تمام وجود ذکر یا صاحب الزمان عشق است   خیر من وصل یا که هجران است؟ هرچه او خواسته همان عشق است   بگذارید در به در بشوم... وسط صحن جمکران، عشق است   اربعین، رفتنِ به سوی حسین بی قرار و جَزع کنان عشق است   پابرهنه به شارع العباس برسم لحظه ی اذان عشق است #محمد_جواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye

#امام_زمان_عج_محرم_و_صفر ازین همه فراق، دل کباب شد بیا دگر زمانه بی تو بر سرم خراب شد بیا دگر   سکینه ی زمین و آسمان، امام مهربان زمانه، سینه اش پُر اضطراب شد بیا دگر   مرا زیاد در گناه دیدی و دلت شکست دلم شکست و از خجالت آب شد بیا دگر   خجالت آور است گفته ام، نمایِ شهرمان چقدر بی حیا و بد حجاب شد بیا دگر   فقیرها به زیر پای اغنیا فدا شدند دوباره از حقیقت اجتناب شد بیا دگر   هوا بدون بودنت، جهنم است بی گمان نفس زدن برای ما عذاب شد بیا دگر   هزار و یک طریق خواندمت بیا، نیامدی به هر دری زدم دلم جواب شد بیا دگر   هنوز می رسد نوا، حسین زیر دست و پا... میان خون محاسنش خضاب شد بیا دگر #محمد_جواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye

#امام_زمان_عج_محرم_و_صفر چه رأس ها که نرفته به دار هجرانش ولی به وصل نشد ختم، کار هجرانش   پر از غم است دلم با وجود این اصلا غمی نمانده برایم کنار هجرانش   به جز بهشتِ وصالش مرا مداوا نیست چنان زده است به جانم شراره هجرانش   در این زمان که همه بی خیال آقایند خوشا کسی که بماند دچار هجرانش   رسید صبحِ وصالش به شیخ انصاری به ما رسید فقط شام تار هجرانش   کجاست سید بحر العلوم تا باشد در این زمانه ی دشوار یار هجرانش   "کجاست هم نفسی تا به شرح، عَرضه‌ دهم که دل چه می ‌کشد از روزگار هجـرانش"*   کجاست چشم پر آبی که یار من باشد به اشکِ دیده شود داغدار هجرانش   ز بس که دوریِ کرب و بلا نصیبم شد نشسته بر سر و رویم غبار هجرانش   حسین رفت و عقیله به دردسر افتاد شکست خواهر او در فشار هجرانش #محمد_جواد_شیرازی *بیت ستاره دار از جناب حافظ https://eitaa.com/abdorroghaye

#شب_جمعه #اربعین چون منِ بی سرو پا که نشدم دعوت، کیست؟ هرچه کردم نشد آخر، چه کنم؟ قسمت نیست از گدایی که‌ خودش سوخته و جا مانده هی نپرسید چرا و چه شده؟ علت چیست؟ #محمد_جواد_شیرازی http://eitaa.com/abdorroghaye

#اربعین یک اربعین آتش گرفتم از فراقت آتش گرفتم از غم و رنج و مصیبت   تا که دوباره زائرت باشم برادر چله گرفتم، چله در رخت اسارت   یادم نرفته تشنه بودی بین گودال هَل مِن مُعینت ماند آخر بی اجابت   یک لقمه نان هم بعد تو راحت نخوردم حتی ننوشیدم پس از تو آب، راحت   یادم نرفته لحظه ای که نیزه خوردی تکیه زدی بر نیزه ای غرق جراحت   در خاطرم مانده سرت را می بریدند در خاطرم مانده زمان سخت غارت   با گریه افتادم به روی پیکر تو با کعبِ نی بُردند من را از کنارت   دور از نگاه ساقی لشکر ابالفضل خیلی به ما شد شام عاشورا جسارت   دیدی مرا بر ناقه ی عریان نشاندند؟! دیدی چگونه شد ادا اجر رسالت؟!   در آسمان کردی طلوع و سر شکستم وقتِ غروبت جان سپردم در حقیقت   هر جا که رفتم مثل حیدر خطبه خواندم نام تو را بردم برادر با جسارت   من دشمنت را بر سر جایش نشاندم با ذوالفقار صبر و تیغ استقامت   اما دلم خیلی پر است از دشمنانت بر حرمله، بر ابن سعد و شمر لعنت   هر کس که می افتاد ما را می کشیدند حتی به ما یک دم نمی دادند مهلت   قبل از ورود شام با صوت حزینم گفتم به نیزه دار از یک راه خلوت...   ... این دختران را وارد این کوچه ها کن لج کرد با ما آن خبیث بی مروت   دروازه ی ساعات ما را دوره کردند خیلی در آن ساعات افتادم به زحمت   از صبح دَم تا عصر در بین اراذل... باشد نمی گویم بماند تا قیامت   تا سنگ خوردی سنگ خوردم، بین عشاق گونه به گونه می رود صورت به صورت یک خواهشی دارم بیا و جان زینب چیزی نپرس از دخترت از آن امانت   داغ رقیه مثل داغ مادرم بود نگذار تا این که بمیرم از خجالت   خیلی برایت درد و دل کردم ببخشید آخر رسیده بر دلم غم بی نهایت   غم گر غم یار است شیرین است این غم باشد برادر جان دگر خوردم شکایت   من می روم باور مکن زنده بمانم من می روم دیگر از این وادی غربت #محمد_جواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye

#اربعین عزیزم کجایی که خواهر رسید فراق من و تو به آخر رسید مرا مثل سابق صدا کن حسین بیا حاجتم را روا کن حسین پس از تو ندارم دگر سایه بان پس از رفتنت، قامتم شد کمان شده خواب راحت برایم حرام امان از شلوغی و از ازدحام همان کس که سیلی به سجاد زد قدم به قدم بر سرم داد زد بیا اشک چشم مرا پاک کن مرا در کنار خودت خاک کن دعا بود کارم ولیکن حسین مرا خارجی خواند دشمن حسین امان از غم و غصه ی بی حساب امان از رسیدن به بزم شراب اگرچه به سختی تکان می خورم نیفتاده از روی سر چادرم تمام تنم از کبودی پر است دلم از نگاه یهودی پر است بیا خاطرات مرا زنده کن کمی مثل سابق فقط خنده کن پس از تو دگر گریه شد کار من گواهش همین دیده ی تار من چهل شب شنیدم فقط از رباب علی لایی لایی، علی جان بخواب چه ها دیده ام من درین اربعین شنیدی شدم من خرابه نشین بپرس از هر آن روضه در این مسیر ولی از رقیه سراغی نگیر #محمد_جواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye

#پیامبر_اکرم_صلی_الله_علیه_وآله_شهادت ببار ابر دو دیده که ماتم عظماست میان عرش برین، بین اولیاء غوغاست ببار، ختم رسالت شهید شد با زهر عزا، عزای غریبانه ی ابالزهراست * همان رسول که دلسوز اهل عالم بود همان که رحمت ربانیِ مجسم بود همان که با همه ی مشکلات و سختی ها برای عزت دین، مثل کوه، محکم بود * همیشه گفت علی بعد من امیر شماست چراغ راه به تاریکی مسیر شماست اگر که حرمت بیت علی شود محفوظ خدایِ عزّ و جلّ یار و دستگیر شماست * سبب شدند دو ملعونه، سوز آهش را گرفته اند به سم، رحمت نگاهش را خدا کند که فقط لحظه ای نگاه کند دوباره دختر مظلوم و پا به ماهش را * رها شود به زمین، پیکرِ نبی فردا فقط علی است دگر محضرِ نبی فردا همان که گفت لَیَهجُر به مصطفی امروز به تازیانه زند دختر نبی فردا * بریزد از ستم این آبرو، زبانم لال علی و خانه نشینی؟! بگو زبانم لال دو دست شیر خدا بسته می شود با صبر زنند فاطمه را پیش او؟! زبانم لال * نداشت تاب شنیدن، نداشت تاب سخن نگاه کرد پیمبر به چشم تر به کفن به ظرف آب نظر کرد و سوخت تا جگرش چه بود در نظرش؟ روضه ی حسین و حسن * نگاه کرد حسن را و چشم تر را دید میان طشت، نبی پاره ی جگر را دید به قتلگاه نظر کرد و دید جسم حسین به روی نیزه ی دشمن، بریده سر را دید * به قلب سوخته تسکین به چشم گریان داد سپس به گریه ی خود بر حسین، پایان داد میان گریه ی زهرا کنار جسم پدر خبر رسید به عرش خدا، نبی جان داد #محمد_جواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye

#پیامبر_اکرم_صلی_الله_علیه_وآله_شهادت رسید موعد داغی که سخت، سوزان بود غمی که در اثرش فاطمه پریشان بود   رسید لحظه و ساعات آخر مردی که اوج دغدغه اش یاری فقیران بود   رسید روز وداع رسول خوبی ها همان که بر همگان رحمتی فراوان بود   به یاد یا ابتا گفتنش به پیغمبر دو چشم ام ابیها عجیب گریان بود   دوباره یاد اُحد بود و یاد دندانش دوباره خسته ازین لشگر دو رویان بود   همان زمان که بنای سقیفه برپا شد دمِ شهادت خاتم، زمانِ هجران بود   اگرچه زهر گرفت از وجود او طاقت ولی هنوز رخش مثل شمس تابان بود   چقدر تشنه شد و سوخت لحظه ی آخر همان نبی که دلیل نزول باران بود   هنوز جای همان سنگ های اهل جفا به روی بال و پر خسته اش نمایان بود   هنوز اهل کسا مست عطر او بودند هنوز خانه پر از خاطرات جانان بود   چقدر حیف نگاهش اگرکه بسته شود همان نگاه که اوج یقین سلمان بود   چقدر حیف نفس های آخرش باشد همان نفس که معطر به عطر قرآن بود   کلامِ راه گشا را نبی به لب آورد رسید نطفه حرامی و گفت هذیان بود   چقدر خون به دل پاک و خسته اش کردند چقدر خسته ز شر فلان و بهمان بود   رسول رفت و فدک غصب شد در آن اوضاع امان ز حال علی... سخت نابه سامان بود   رسول رفت و در این خانه چادر زهرا میان دود لگدمالِ حزب شیطان بود   رسول رفت و علی را کشان کشان بردند بتول در عقبش بین راه بی جان بود   رسول رفت و به بازوی او غلاف زدند همان دمی که در آن کوچه راه بندان بود   رسول رفت و به اشک بتول خندیدند سه ماه فاطمه از خلق، روی گردان بود   پس از رسول فقط بود جنگ حیدر صبر جهاد فاطمه رفتن به بیت الاحزان بود #محمد_جواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye

#پیامبر_اکرم_صلی_الله_علیه_وآله_شهادت قد رعنای رسول الله آخر سر شکست پایه های عرش از این داغِ درد آور شکست   رحمةٌ للعالمین بود و مصیبت ها چشید صبر کرد و حرمتش در بین هر معبر شکست   جز علی و چند تن دور و برش یاری نبود در اُحد تنها شد و دندان او آخر شکست   فتنه ی آن دو یهودی عاقبت کاری شد و... ... زهر آتش زد به جان او، دل دختر شکست   گوشه ای از شهر غوغای سقیفه شد بلند جسم او جان داشت اما حرمت منبر شکست   خواست پیغمبر بگوید باز هم حق با علی است مردکی پرخاش کرد و قلب پیغمبر شکست   بال خود را بست و سوی عرش اعلی پر کشید سخت تنها شد امیرالمؤمنین، حیدر شکست   بعد پیغمبر شرر بر خانه ی عصمت زدند در میان غربت این شهر نیلوفر شکست   در میان دود و آتش با لگد بر در زدند در شکست و سر شکست و حرمت مادر شکست   بار شیشه داشت در آغوش خود خیرالنساء پشت در اصلا چه شد آیینه سرتاسر شکست   پیش چشمان ولی الله زهرا را زدند پیش همسایه غرور فاتح خیبر شکست روز عاشورا که شد شبه پیمبر را زدند با شتاب نیزه، پهلوی علی اکبر شکست #محمد_جواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye

#پیامبر_اکرم_صلی_الله_علیه_وآله_شهادت کار و بار دو جهان ریخت بهم غوغا شد   چشم زهرا و علی در محنت دریا شد   رفتی و خنده به کاشانه ی تو گشت حرام رختِ مشکیِ یتیمی به تن زهرا شد   عهد و پیمان غدیرت به فراموشی رفت حُکم، بر خانه نشینیِ علی امضا شد   بعدِ تو حرمت کاشانه ی حق حفظ نشد پای اولاد حرامی به حریمت وا شد   دخترت پشتِ در و... آتش و دود و مسمار... خوب فرمانِ مودت به خدا اجرا شد   خبر پر زدن فاطمه حیدر را کشت چند باری به زمین خورد علی تا پا شد   روضه ها هست، بمانند... ولی عاشورا تشنه لب شاه غریبی که تک و تنها شد...   از بلندی فرس تا به زمین خورد شنید صحبت از غارت معجر ز سر زن ها شد   زینتت بود سر دوش ولی کرب و بلا منزلش خار و خس بادیه و صحرا شد   داد زد زینب کبری: به روی سینه نرو... گوش قاتل نشنید و قد مادر تا شد   سر او تا که جدا شد زره اش را بردند زره اش هیچ... سرِ پیرهنش دعوا شد   هرچه زینب پی انگشتر او گشت، نبود عاقبت دست کسی خاتم او پیدا شد   اجرِ پیغمبری ات بود که مردم دادند ظلم هایی که پس از تو به ذَوِی القُربی شد   #محمد_جواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye

#پیامبر_اکرم_صلی_الله_علیه_وآله_شهادت السلام ای امین وحی خدا السلام ای وصیتت تقوا معدن خیر، رحمت سرشار ای پسر عمّ حیدر کرار آبروی همه بنی هاشم روح اسلام، یا ابالقاسم باطنِ آیه های قرآنی هرچه گویم فراتر از آنی ای مقرّب به صاحبِ معراج أنتَ بابُ الکَرَم، أنَا المُحتاج گر نباشی شهید، یا احمد پس شهادت چه ارزشی دارد؟! چقدر حرص دین ما خوردی سنگ از روی بام ها خوردی تیره شد دیده ی محبانت در اُحد تا شکست دندانت کور دل ها به داغت افزودند سال ها فکر کشتنت بودند کرد نورت به تیرگی غلبه شام تاریکِ تنگه ی عَقبه حال از فتنه ی فلان و فلان جگرت آمده میان دهان همسرانت بلا به تو دادند زهر، جای دوا به تو دادند ننگ بر دختران لات و هبل پا مکش روی خاک، وقت اجل شعله بر سینه ات زده، ای ماه جمله ی "حَسبُنا کتابَ الله" به که گویم غمِ " لَیَهجُر" را بستنِ معدنِ پُر از دُر را باز هم دم بزن علی حق است بی علی هر مسیر مُنشَق است حسنِین اند مست آغوشت بنشان هر دو را سر دوشت دم آخر به گریه افتادی به علی حکم صبر را دادی حرف رفتن نزن رسول خدا باردار است دخترت زهرا می روی گریه اش عجیب شود بین شهر پدر، غریب شود شاید اصلا به او جسارت شد دخترت پشت در اذیت شد یک زمان در شرر بماند چه؟! دخترت زیر در بماند چه؟! وقت غسلت سقیفه بر پا شد مرتضی یکه ماند و تنها شد در کنارت، چهار تن داری خوب شد لااقل کفن داری لب گشودی به حمد و ذکر و دعا نیزه داری نبود شکر خدا تا به لب نامِ آب را بُردی آب از دست مرتضی خوردی نور خورشید بر تنت نرسید اسب بر پشت و سینه ات ندوید #محمد_جواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye

#امام_رضا_علیه_السلام هر که ز عشقت شده دلسوخته بر دو جهان مِهر تو نفروخته جز نظر مرحمتت یا رضا نیست مرا توشه و اندوخته سرد نشد آتش عشقی که رب روز ازل در دلم افروخته آهوی آواره ی صحن دلم چشم به لطف نظرت دوخته رحمت حق بر نفس مادرم نوکری ات را به من آموخته عشق، کشانده است مرا سوی طوس عبد توام حضرت شمس الشموس * حل بشود یا نشود مشکلم فرق ندارد، به درت سائلم دار و ندارم فقط این گریه است رد نکن این هدیه ی ناقابلم نقص مرا حال که پوشانده ای با نظر خویش نما کاملم دُر گران است بهای صدف معرفتت هست عیار دلم خواست حق بوده که عبدت شوم ریخته از خاک درت در گلم کاش بماند به سرم سایه ات کاش شوم خادم و همسایه ات * ای که پناه دل هر مضطری هر دو جهان دین مرا محوری کس نخریده است متاع مرا بار یخ عمر مرا می خری؟ حالِ مرا با نفسی چاره کن زیر و رویم کن به دمی حیدری جان جوادت که مراد من است باز مرا کرب و بلا می بری؟ بر رد زخم روی پلکت قسم از همه ی خلق حسینی تری روضه بخوان ابن شبیبت شوم گریه کن جد غریبت شوم *** شرح بده علت جنجال را داغ حسین و غم گودال را چکمه نفهمید مقامات او ریخت بهم آن همه اجلال را خنجر اگر کُند شود، بی حساب زجر دهد تشنه ی بدحال را با که بگویم غم آن سینه ی... زیر سم اسب لگدمال را غارت پیراهن او بس نبود؟! برد کسی از کمرش شال را هلهله در معرکه تا پا گرفت خولی ملعون سر او را گرفت #محمد_جواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye

#امام_رضا_علیه_السلام گرچه میان مُلک رضا رعیتی بدم اما هنوز خیره سوی عکس گنبدم هجر حرم صدای مرا در می آورد با چشم خیس، پاره گریبانِ مشهدم دیشب شکست بغض من و در تخیلم... در صحن جامعِ رضوی اش قدم زدم با چشم خیس جامعه خواندم نفس نفس رفتم به پایبوسی سلطان قدم قدم وقتی نسیم، روی سرم دست می کشید شاید خودش رسید برای خوشامدم ریزه خورِ رضایم و بیچاره می شوم... یک دم خدا نکرده اگر که نخواهدم با ذکر یا امام رضا کیف می کنم هر صبح و شام بر صلواتش مقیدم در آرزوی خدمت و سلمانی اش شدن در انتظار پیچشِ زلفی مجعدم کفر است اگر که عشق رضا، رافضی منم دین گرکه مهر و عشق رضا نیست، مرتدم آقاست آن قدر که می آید سه مرتبه هر مرتبه به سوی خراسانش آمدم هربار پشت پنجره فولاد مانده ام از شهر طوس کرب و بلا گشته مقصدم یابن الشبیب خوانده ام و سال های سال از غربت حسین پر از داغ بی حدم #محمد_جواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye

#امام_رضا_علیه_السلام آقا سلام امام رضا، أیها الرئوف برگشته ام به سوی تو یا أیّها الرئوف   زانو زدن، زمان رسیدن سعادت است سجده به سوی گنبدت اوج لیاقت است   بر صورتم همینکه غبار حرم نشست بغضم میان هق هق طفلانه ام شکست   مانده اگرچه بر رخ زردم نشانِ شرم آرام شد دلم، دمِ باب الجواد گرم   شرمنده ی تو مانده ام و گریه می کنم اذن دخول خوانده ام و گریه می کنم   وقتی دلم شکست، چه مرغوب می شود آشفتگی و حال بدم خوب می شود   خالی است دست من کرمت را نشان بده یک کنجِ دنج، از حرمت را نشان بده   من آمدم نگاه رئوفانه ام کنی عقل از سرم بگیری و دیوانه ام کنی   بیمار نفسم و به تو رو کردم ای طبیب مثل غریبه ها به تو رو کردم، ای غریب   گفتم غریب و سوخت دلم یاد غربتت لعنت به مردمی که شکستند حرمتت   آزار دادنِ تو فقط بود ذکرشان لعنت به واقفیه و آن طرز فکرشان   اصلا نبود این همه طعنه سزای تو خیلی دلت شکست، بمیرم برای تو   از دست خشک مغزی آن ناسپاس ها آخر شدی اسیر قیافه شناس ها   لعنت به هر کسی که نفهمید کوثری از نسل مادری و ز اولاد حیدری   مأمون کجاست تا که ببیند امیر کیست؟! شاهی که هست وارث یومُ الغدیر کیست   مأمون کجاست تا که ببیند شبانه روز طوف حرم کنند مریدان تو هنوز   ما کیف می کنیم، بیا احتجاج کن اهل کتاب را به سخن هاج و واج کن   بر هر کلام و هر سخنت فخر می کنیم پیش همه به داشتنت فخر می کنیم ما بی خیال جنت و پاداش آخرت شادیم... چون شدیم دو روزی مجاورت   این گریه های باهم ما را قبول کن دل، پهن کرده ایم به پایت، نزول کن   تو قول داده ای که سه جا یاری ام کنی در لحظه های سخت هواداری ام کنی   روضه بخوان که پای نفس هات دق کنم یابن الشبیب را به خودم منطبق کنم   گفتی عزیز فاطمه شد دور از وطن گفتی که جد بی کس من ماند بی کفن   گفتی گرفت روضه اش از دیده هام خواب با کام تشنه ماند میانِ دو نهر آب   وقت نبرد، خدعه و نیرنگ می زدند از هر طرف به سوی تنش سنگ می زند   در دست های خولی و شمر و سنان چه بود؟! گفتی زدند جد مرا با هر آنچه بود #محمد_جواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye

#امام_رضا_علیه_السلام أینَ لِیَ النَّجاة؟! که حیران رسیده ام از راه دور سوی خراسان رسیده ام جانم به لب رسید و به جانان رسیده ام شکر خدا که محضر سلطان رسیده ام   گریان شدن دلیل سبک بالی ام شده باب الجواد رافعِ بد حالی ام شده   پاسخ به اشکِ دیده و آهم نمی دهی؟! از دست خود پناه بخواهم، نمی دهی؟! یاذالکرم مجالِ نگاهم نمی دهی؟! راهم کسی نداد... شما هم نمی دهی؟!   افتاده ام زمین سرِ زانو نگاه کن من را شبیه بچه ی آهو نگاه کن   هم شادم از رسیدن و هم ضعف کرده ام پای شکستگیِ پرم ضعف کرده ام گفتی بیا، قدم به قدم ضعف کرده ام در گوشه ی رواق حرم ضعف کرده ام   الطاف تو دوباره قوی می کند مرا نقاره خانه ات علوی می کند مرا   گفتم رضا و رحمت و رأفت به من رسید صدها هزار لطف و عنایت به من رسید زحمت به تو رسید، شفاعت به من رسید مثل قدیم ها برکاتت به من رسید   ای منتهای حاجت و بغض صدای من روحی فداک حضرت موسی الرضای من   جان را به جز برای تو آقا نمی دهم صحن و سرات را به دو دنیا نمی دهم اصلا به رفتن به جنان پا نمی دهم در سینه ام به غیرِ تو را جا نمی دهم   حیف از دل است تا که شود خرج این و آن آقا همیشه در دلِ تنهای من بمان   گوشه نشین صحن گوهرشاد می شوم بیمارِ پشت پنجره فولاد می شوم از دل نرو که طعمه ی صیاد می شوم باشد دخیل روضه ی اولاد می شوم   تا که مرا به یک نفست زیر و رو کنی فکری به حال نوکر بی آبرو کنی   جان تمام شیعه نثار جوادتان رنگ خزان گرفت بهار جوادتان آه از غریبی و دل زار جوادتان خیلی شلوغ بود کنار جوادتان   روضه تمام... هلهله شد، خاک بر سرم دورِ امام هلهله شد، خاک بر سرم   ای وای از حسین و علی اکبر حسین پُر گشته بود هلهله دور و بر حسین آتش گرفته بود دل مضطر حسین گریه کنید بر دل شعله ور حسین   سر را به روی صورت پیغمبرش گذاشت دیگر حسین آرزوی زندگی نداشت #محمد_جواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye

#امام_رضا_علیه_السلام_شهادت شدی به زهر حرامی دچار، افتادی به راه حجره به چشمان تار افتادی شبیه فاطمه، بی اختیار افتادی نوشته اند که پنجاه بار افتادی به لب رساند مکافاتِ زهر، جانت را عبایِ روی سرت کُشت شیعیانت را دلیل و منشأ نور و وجود خورشیدی اگرچه خاک بر اندام و جامه ات دیدی تنت ضعیف شد از سوز زهر و لرزیدی شبیه مارگزیده به خویش پیچیدی به چشم خیس، دو دستت به سوی در بردی به یاد فاطمه بودی و بد زمین خوردی گلیمِ جمع شده، از خجالتت گریید عبای روی سر از هتک حرمتت گریید میان مشت تو، تسبیح تربتت گریید دو پلک زخم و ترت، وقت غربتت گریید نبود حجره ی دربسته، بسترت ای کاش زمان پر زدنت بود خواهرت ای کاش به گریه زمزمه کردی وَ إن یَکادت را طلب نموده ای از سوی حق، مرادت را از آستان خدا خواستی شهادت را صدا زدی به لب تشنه ات جوادت را به خاک حجره تنت را رسانده ای آقا هزار شکر که تشنه نمانده ای آقا هزار شکر که با شمر، رو به رو نشدی اسیر خنجر خولی تندخو نشدی به دست خواهرت ای شاه، جست و جو نشدی هزار شکر که با ضربه، پشت و رو نشدی چقدر خورد به گودی قتلگه، ضربه حسین و خنجر کُند و دوازده ضربه  #محمد_جواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye

#امام_زمان_عج_محرم_و_صفر #امام_حسن_مجتبی_علیه_السلام_شهادت بر اهل دنیا رو زدن ارزش ندارد درخواست جز از ذوالمِنن ارزش ندارد   عاشق نگاهش بر سکونتگاه عشق است نزد اُویس اصلا قَرَن ارزش ندارد   پیراهن، ارزش یافته از بوی یوسف بی عطر یوسف پیرهن ارزش ندارد   گفتم فدایت می کنم جان را، نشد حیف شاید که دیدی جان من ارزش ندارد...   سر می کنم همچون زلیخا با فراقت باشد... دلِ یک پیرزن ارزش ندارد   بی ارزشم اما نخواه از تو نخوانم از تو نخوانم که سخن ارزش ندارد   وَانظُر إلَیَّ یا أباصالِح أغِثنی لطفت نباشد سینه زن ارزش ندارد   در خون تپیدند و شهیدان یاد دادند در عاشقی جان و بدن ارزش ندارد   ما به توسل بر کریمان خو گرفتیم عالَم بدون پنج تن ارزش ندارد   با این همه کاخ و زرش این ظرف دنیا یک ذره، بی صحن حسن ارزش ندارد   وقتی که گنبد نیست بالای مزارش بالم بسوزان، پر زدن ارزش ندارد #محمد_جواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye

#امام_زمان_عج_محرم_و_صفر #امام_رضا_علیه_السلام_شهادت چه مجلس دعا روم، چه مجلس بکا روم اگر بدون اذن صاحبم روم، خطا روم منی که کل عزتم به دست های مهدی است ضرورت است محضرش، بدون ادعا روم تمام هستی ام تعلّقِ به اوست والسلام مرا به دیگران حواله ام دهد، کجا روم؟ خدا کند که مثل ابتدای خلقتم فقط محب اهل بیت باشم و به آن سرا روم همیشه از بساط روضه‌خانه خیر دیده ام ازین محیط خیمه و حسینیه چرا روم؟ دلم شکسته و دوا به درد من نمی خورد طبیب گفته زودتر به مشهد الرضا روم دعای من که حبس شد، به آسمان نمی رسد مگر رضا دعا کند مرا، به کربلا روم فدای غربتش شوم که روی خاک ناله زد: به سوی حجره ام خدا توان بده مرا روم چقدر خورده ام زمین میان راه حجره ام به خانه با تنی که شد به درد مبتلا روم حصیر خانه را به چشم خیس جمع می کنم به یاد روضه ی حسین، محضر خدا روم #محمد_جواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye

#امام_رضا_علیه_السلام_شهادت از تب زهرِ نفسگیر، تنت می لرزد همچنان مار گزیده، بدنت می لرزد چه کنم ناله ز دل، وقت تردد نکشی؟! چه کنم تا که عبا را به سر خود نکشی؟! رنگ در چهره نداری و رخت زرد شده مهربان، دست رئوفت چقدر سرد شده شمس نورانی افلاک، زمین افتادی باز هم پا شدی از خاک، زمین افتادی بر زمین پیکر خود را مکش اینقدر بس است تا به حجره، پر خود را مکش اینقدر بس است به در حجره رسیدی، به غمت چیره شدی یاد مادر، به در حجره ی خود خیره شدی میخ در، ناله ی جانسوز چرا سر داده؟! جای در، شعله به جان جگرت افتاده عمر پر برکت و پر مرحمتت شد طی، وای رو به قبله شده ای، قبله ی عالم، ای وای خاطرت باز سوی کرب و بلا جمع شده فرش های کف این حجره چرا جمع شده؟! نه رد سرمه به چشم است، نه رد اخم است کار گریه به حسین است، دو پلکت زخم است خواهرت نیست کنارت، به عیادت برسد اندکی صبر کن آقا که جوادت برسد غم مخور تا که جوادت به دلت تاب دهد تشنه ای؟ زود به دستت قدحی آب دهد بین این حجره کسی سنگ به سویت نزند پنجه ی شمر لعین شانه به مویت نزند حرمله نیست، سنان نیست، خیالت راحت خواهرت دل نگران نیست، خیالت راحت دم آخر احدی دست به خنجر نَبَرد بین این حجره کسی پیرهنت را ندرد داغدار غم جدت شده ای؟ نیست عجیب بازهم روضه بخوان، ناله بزن یابن شبیب... #محمد_جواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye

#امام_رضا_علیه_السلام_شهادت بر روی خاک بال و پرت می کشی چرا؟! با اشک، سرمه بر نظرت می کشی چرا؟! با تو چه کرده زهر که رنگت پریده است اینقدر آه از جگرت می کشی چرا؟! بیرون زدی ز کاخ و نشستی به روی خاک پنجه به خاکِ دور و برت می کشی چرا؟! مانند بچه مرده فقط داد می زنم داری عبا به روی سرت می کشی؟! چرا؟! در هر قدم، دوبار می افتی به روی خاک تا حجره جسمِ محتضرت می کشی چرا؟! گریه نکن، مپیچ به خود، تشنه می شوی کار از دو چشمِ شعله ورت می کشی چرا؟! از حال می روی به سر و صورتت نزن عکسِ غلاف در گذرت می کشی چرا؟! تا حجره آمدی، در و دیوار روضه خواند وقتِ ورود، تیزی مسمار روضه خواند چشمت اگرچه تار ولی روی یار دید خواهر نبود محضرت اما پسر رسید قربان پلکِ زخمی ات از ماتمِ حسین بر خاک حجره باز نمِ گریه ات چکید سنگی به قصد بوسه زدن بر رُخت نخورد آمد جواد و از رُخت ای ماه بوسه چید پیراهنت دریده نشد بین گرگ ها بالاسرت عزیزِ دلت، پیرهن درید قلبت به یاد روضه ی اربابِ بی کفن... وقتِ وداع با پسرش، تند می طپید آمد حسین با سر زانو، نفس زنان وقتی علی به روی زمین داد می کشید صورت به صورت پسرش زار می زد و... با چشم خیس هلهله و خنده می شنید پاشیده بود میوه ی قلبش به زیر پا تکه به تکه چید علی را روی عبا #محمد_جواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye

#امام_رضا_علیه_السلام_شهادت ای کوثر طهور، از این باده سر نکش آتش به حالِ درهم ماه صفر نکش   عالم بدون روی تو تاریک و تیره است خورشید مشرقین، عبا روی سر نکش   پنجاه بار، در وسط این گذر نیفت پنجاه بار، بر دل عالم شرر نکش   اینقدر پیش چشم همه، یاد مادرت در پشت درب خانه ی خود دردسر نکش   بال و پر هزار مَلک فرش راه توست شمسُ الشموس، روی زمین بال و پر نکش   دیگر شبیه مارگزیده به خود مپیچ دامن به خاک حجره بیا و دگر نکش   خواهر که نیست محضر تو، لااقل غریب وقت وداع، دردِ فراق پسر نکش   با قطره قطره بارش چشم بهاری ات تصویر روضه ی پسر و یک پدر نکش   هرکار هم کنی پسرت پا نمی شود بس کن حسین، این همه آه از جگر نکش   بس کن حسین، زینبت از هوش می رود پنجه به خاک در برِ او اینقدر نکش #محمد_جواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye

#امام_رضا_علیه_السلام_شهادت سینه ها پُر شده از غصه و تشویش، بمان عالم آل محمد، نفسی بیش بمان نفست گشته بریده، به خودت می پیچی مثل یک مارگزیده به خودت می پیچی نوکرت از غم و از غربت تو می میرد خواهرت نیست، سرت را روی دامن گیرد ناله ی یا ولدی با تن بی حال مزن بین این حجره ی در بسته، پر و بال مزن جمع کن بقچه ی خود را، کفنت را تا کن پسرت آمده چشمان ترت را وا کن تو که نورت به زمین و به زمان می تابید چه شده این همه خاکی شده ای، ای خورشید؟! یک دو باری که نه، تکرار شده تا پنجاه هی نشستی به زمین، ناله زدی "وا اُماه" یاد یک کوچه دوباره، چه بهم ریخته ای خاک ها را به سرت، تا به حرم ریخته ای خیره بر در شدی و سرخ شدی، می سوزی چشم بر میخ در حجره چرا می دوزی؟! خوب شد با همه ی غربتت آمد پسرت نیزه ای زخم نزد بر جگر محتضرت بین این حجره ی در بسته بگو دشمن کیست؟ پیکر محترمت، زیر سم مرکب نیست قاتلت چکمه که نگذاشت به روی پر تو پیش چشمِ حرمت داد نزد بر سر تو قاتلت پنجه بر این طره ی مویت نکشید خنجری کند به اطراف گلویت نکشید #محمد_جواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye

#حضرت_سکینه_بنت_الحسین_سلام_الله_علیها در کودکی، عزیز بزرگان حساب شد آیینه ی تمام نمای رباب شد از گوهر عبادت و از نور اهل بیت آن قدر بهره بُرد، خودش آفتاب شد گاهی که لب گشود به صحبت، خطابه شد گاهی که لب گشود، غزل های ناب شد آرامش پدر شد و نور دل رباب در خانه ی حسین، سکینه خطاب شد با تیغ شعر و خطبه و با روضه خوانی اش پیروز هر نبرد چنان بوتراب شد مثل رباب سوخت فقط بعد کربلا یاد گلوی پاره ی اصغر کباب شد تصویر کام تشنه ی اصغر، برادرش یک عمر در نگاه ترش ماند و قاب شد ازبس که محو ذات خدا شد به قتلگاه آخر مبلغ پدرش انتخاب شد هر بار روی دوش کسی مشک آب دید یاد عمو، پیاله ی چشمش پر آب شد وقتی که دید با دل خون شهر شام را مانند اهل قافله، خانه خراب شد گیرم که سوخت معجرش اما به صورتش بال و پر تمام ملائک نقاب شد ای دل بسوز، عابده ی اهل بیت حق با دست بسته، راهی بزم شراب شد آن جا چه دیده و چه شنیده است، بگذریم... تنها بدان که سخت سکینه عذاب شد #محمد_جواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye

#امام_زمان_عج #امام_حسن_عسکری_علیه_السلام_شهادت ای داغدار داغ پدر یابن العسکری داری دوباره دیده ی تر، یابن العسکری ما هم به غربت پدرت گریه می کنیم ما را میان گریه بخر یابن العسکری خسته شدیم، از غمِ دنیای بی امام از این همه بلا و ضرر، یابن العسکری صبر همه تمام شد و شب سحر نشد کی می رسد زمان سحر یابن العسکری دیدی، ندیده در به در و عاشقت شدیم چشمان ماست خیره به در، یابن العسکری آقا به گریه باز به سرداب می روی از صحن سامرا چه خبر یابن العسکری ما را که از فراق حرم جان به لب شدیم تا کربلا دوباره ببر یابن العسکری از ما قبول کن، کم ما را زیاد کن ای داغدار داغ پدر یابن العسکری #محمد_جواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye

#امام_حسن_عسکری_علیه_السلام_شهادت با تو چه کرده زهر، پدر دست و پا نزن با این گلوی خشک، کسی را صدا نزن مانند محتضر سرت افتاده، وای من رعشه به جان پیکرت افتاده، وای من نگذار تا که کعبه شود از تو بی نصیب این گونه پر نکش نرو از خانه، ای غریب پایان به شعله ی دل بی تاب می دهم با دست های خویش به تو آب می دهم مسموم زهرِ غربت این پادگان شدی سِنی نداشتی که شبیه خزان شدی داری چه سخت میکشی از سینه ات، نفس خسته شدی سه سال ازین بند و این قفس راحت شدی ازین همه سرباز و پادگان راحت شدی ز نعره ی هر روز پاسبان راحت شدی ازین همه حکام مستبد راحت شدی ازین همه نیرنگ معتمد وقت وداع آخرمان گریه می کنی داری به یاد مادرمان گریه می کنی یاد علی و غربت دستان بسته ای؟! یاد وداع مادر پهلو شکسته ای؟! در یاد محسنی که غریبانه پر کشید در پشت درب خانه ی صدیقه شد شهید تربت به دست داری و در حال احتضار رو می کنی به کرب و بلا با دو چشم تار یاد حسین و تشنگی اش بین قتلگاه با چشم خیس می کشی از سینه آه، آه در آخرین نظر، شده ای خیره بر کفن نام حسین، شد به لبت آخرین سخن #محمد_جواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye