eitaa logo
اشعار محمد جواد شیرازی
1.1هزار دنبال‌کننده
34 عکس
9 ویدیو
0 فایل
این کانال توسط ادمین اداره می شود. مشاهده بانک جامع اشعار در وبلاگ: http://Sabuo.blog.ir
مشاهده در ایتا
دانلود
اهل این خانه عزادارند بعد از فاطمه یک به یک بیمار و تبدارند بعد از فاطمه در کنار بستری که بوی مادر می دهد نیمه شب تا صبح بیدارند بعد از فاطمه گاه با هم روضه می گیرند، گاهی هم جدا... گوشه ای از خانه می بارند بعد از فاطمه با مشقت خونِ بر در پاک شد، دیوار نه فضه و اسما گرفتارند بعد از فاطمه بچه ها با چشم پر اشک و دلی لبریز بغض خیره بر تیزیِ مسمارند بعد از فاطمه مردم ناشکرِ شهری که به او سیلی زدند بر عذابِ حق سزاوارند بعد از فاطمه تسلیت گفتند با زخم زبان و طعنه ها تا که حیدر را بیازارند بعد از فاطمه هم علی، هم کودکان، در لحظه ی برخاستن دست بر دیوار بگذارند بعد از فاطمه نه حسن در کوچه بازی کرد دیگر نه حسین بچه ها از کوچه بیزارند بعد از فاطمه کوچه های شام و کوفه سهم زینب می شود داغ هایش سخت و بسیارند بعد از فاطمه https://eitaa.com/abdorroghaye
امام عصر نظر می کند، حواست هست؟ به هر محله گذر می کند، حواست هست؟   بدون یار و غریبانه در دل صحرا عزیز فاطمه سر می کند، حواست هست؟   شبیه مادر خود، خانه خانه مردم را از انتظار خبر می کند، حواست هست؟   در انتظار من و تو نشسته، با گریه... شبِ بلند سحر می کند، حواست هست؟   هر آن که گریه نکرد از مصیبت زهرا به روز حشر ضرر می کند، حواست هست؟   شنیده ایم غم کوچه را ولی آقا نظر به کوچه و در می کند، حواست هست؟   به روی حوریه حتی سقوط برگ درخت یقین که زود اثر می کند، حواست هست؟   ****   آهای شمر لعین مادری سرِ گودال نظر به ذبح پسر می کند، حواست هست؟ https://eitaa.com/abdorroghaye
غل و زنجیر گنه بر پر و بالم مانده به روی دوش من، این وزر و وَبالم مانده دستگیری کن ازین بنده، مگر که چقدر... فرصت از زندگی رو به زوالم مانده سحر و ذکر لب و نافله از دستم رفت کمکم کن که فقط اشک زلالم مانده هر که پرسید بگو کیست امیدت؟ گفتم: صبر کن، لطف خدای متعالم مانده کیست جز حضرت حجت که دعاگوی دلم در غریبی و پریشانیِ حالم مانده؟ عجمیان و علی وردی و خوبان رفتند روسیاهی به رخ همچو زغالم مانده خواب دیدم که نجف بودم و بیدار شدم عطر ایوان علی، گوشه ی شالم مانده کربلایی نشدن، علت خسران من است بر دل سوخته از هجر، ملالم مانده باید از داغ غریبی علی آب شوم تا نفس هست و ازین عمر، مجالم مانده شده هر ناله ی زهرا، عرق شرم علی شرمسار از رخ او، شاه دو عالم مانده گفت با خادمه حیدر که بگو فضه چرا چند ماه است پسِ ابر، هلالم مانده؟! https://eitaa.com/abdorroghaye
از غم دوری ات ای یوسف دل، محزونم چه کنم با غم و با غصه ی روز افزونم؟!   بسته شد روزنه ی نور به رویم کم کم زیر بار گنه و معصیتم، مدفونم   حق من بی سر و پایی است ولی لطف کن و از سرِ سفره ات ای یار نکن بیرونم   ضعف کردم سرِ بخشیده شدن تا که خدا به مناجات تو بخشید مرا، ممنونم   خونشان ریخت ولی پرچم یا فاطمه ماند همه ی عمر به خون شهدا مدیونم   گفت زهرا به علی خوب شدم، گریه نکن من فقط از غم تنها شدنت دلخونم   نگذارم ز سرت تار مویی کم بشود با همین پیکر درهم شده و گلگونم   نگرانم بروم خشک شود کام حسین سالیانی است که از غربت او محزونم https://eitaa.com/abdorroghaye
شکر خدا... گفتیم: "اُرشدنا اباصالح" رو بر کسی ننداختیم الا اباصالح   هر بار گم کردیم راه هل أتایی را گفتیم با گریه مدد کن یا اباصالح   ای مُصلح عالَم، نظر کن صالحم فرما سویت رسیده قطره، ای دریا اباصالح   بنده شدن اوج تمنای بزرگان است وقتی که باشد سرور و مولا اباصالح   امروز هر کس نوکر زهرای اطهر شد دستش بگیرد از کرم فردا اباصالح   ای راه گم کرده بیا، وقت توسل شد همدرد شو در این مصیبت با اباصالح   گریان زهرا که شدی دیگر بدان قطعا راهی نمانده تا خدا یا تا اباصالح   من عذر خواهی می کنم از ساحتت آقا آتش به پشت در شده برپا اباصالح   این در که می سوزد میان شعله ی آتش ای وای اگر افتد روی زهرا، اباصالح https://eitaa.com/abdorroghaye
در دیده ام غایب شدی، در جان من نه خالی شد از یادت جهان، کنعانِ من نه   مؤمن شدم بر کعبه ی رویت ندیده عمرم به سر آمد ولی ایمان من نه   دیشب که خوابیدم به یادم گریه کردی چشمان تو گریان شد و چشمان من نه   احسان و لطفت هر دقیقه شاملم شد یک لحظه دیدی خوبی و احسان من؟ نه   جز در غم زهرا شده قدری گذارم... رؤیت کند اشک مرا مژگان من؟ نه   ای دل بسوز از غربت حیدر که می گفت: رو بر مگردان فاطمه جان، جانِ من نه   باور ندارم... یارِ هجده ساله زود است پر می کشی از کلبه ی احزان من؟! نه...   باید به چاه کوفه گویم درد خود را دامان تو گلگون شده دامان من نه https://eitaa.com/abdorroghaye
گم شدی بنده ی گمراه؟ بگو یا زهرا با ولی باش، سحرگاه بگو یا زهرا   هر زمان از نظرِ حجت حق افتادی زود هنگامِ بزنگاه بگو یا زهرا   چاه دنیا چقدر شأن تو را پایین بُرد در دل ظلمت این چاه بگو یا زهرا   گر دلت خواست دعاگوی تو باشد مهدی با دل زخمی و با آه بگو یا زهرا   صاحب العصر دلش سوخته از فاطمیه بهرِ قلب ولی الله بگو یا زهرا   هر زمان مادری آمد برود از گذری گر زمین خورد سرِ راه، بگو یا زهرا   دیده ات خورد به مسمار بگو یا حیدر دیده ات خورد به درگاه بگو یا زهرا https://eitaa.com/abdorroghaye
خورشید، نهان گشته ز انظار، انگار نه انگار ماییم همان قوم گرفتار، انگار نه انگار   مستانه به دنبال گناهیم، در ظلمت چاهیم او مانده ولی منتظر یار، انگار نه انگار   جز جرم و خطا هیچ نداریم، شرمنده ی یاریم خون شد دل زهرایی دلدار، انگار نه انگار   در نافله اش فکر احباست، آن قدر که آقاست انگار نبودیم خطاکار، انگار نه انگار   گفتیم عزدار بتولیم، با آل رسولیم گفتند خوش آمد به گنهکار، انگار نه انگار   شب ها به در خانه ی شان رفت، با قد کمان رفت دیدند شده دست به دیوار... انگار نه انگار   زهرا و دو چشمان پر از آب! ای وای بر اصحاب دیدند همه حق شده انکار...انگار نه انگار   این شاخه ی فردوس ثمر داشت، مسمار خبر داشت بی عاطفه انگار نه انگار، انگار نه انگار https://eitaa.com/abdorroghaye
باغ و بهارم، در خزانی زرد، برگرد گرمایِ عمرم، در هوایی سرد، برگرد   عمر گران، بی دیدنِ رویت هدر شد هجران، چه خاکی بر سر ما کرد، برگرد   از معصیت ها، عاقبت رنگِ سیاهی... سایه به روی شهرمان گسترد، برگرد   دوریِ از خورشید، در دوران تاریک غم را میان سینه ها پرورد، برگرد   خسته شدی از دست ما؟! العفو، العفو خسته شدیم از دوری ات، برگرد، برگرد   برگرد تا یاری کنی خیرالنسا را زهراست تنها و چهل نامرد... برگرد   آقا قسم بر ناله ی " فِضه خُذینی" آقا قسم بر سینه ی پر درد برگرد   ****   ای شاهِ لب تشنه که در گودال ماندی زهرا برایت ظرف آب آورد، برگرد https://eitaa.com/abdorroghaye
رزق حلالِ فاطمی از آسمان نخورد هر کس که غصه ی غمِ صاحب زمان نخورد با بدترین گناه، تفاوت نمی کند آن طاعتی که مُهر ولی پایِ آن نخورد باید که شک کند به مسیرِ تقربش عاشق اگر که طعنه و زخم زبان نخورد سگ شهره شد به خوی وفا، چون تمام عمر از دستِ غیرِ صاحب خود، استخوان نخورد خوشبختِ واقعی است گدایی که لحظه ای از پشت خانه ی گلِ نرجس تکان نخورد زاهد به زُهد محض به جایی نمی رسد دودِ چراغ اگر درِ این آستان نخورد شیعه نخوان هر آن که به نعمت قرین شد و... اندوهِ جیب خالیِ یک ناتوان نخورد هر دل که سوخت پای غریبی مرتضی جز مُهر عشقِ فاطمه، مُهر و نشان نخورد باید دروغ روضه بخوانیم، چاره چیست؟! خیرالنساء... سیلیِ نامحرمان نخورد وقتی که رنگ از رخ زردِ بتول رفت با صورتش به چوبه ی در، بی گمان نخورد ضربِ غلافِ قنفذ ملعون، به بازوی... حوریه ی امیر عرب، آن زمان نخورد *** اصلا که گفته؟! قاری قرآن و خیزران؟! کامِ حسین بین طبق خیزران نخورد https://eitaa.com/abdorroghaye
قبول کن تو مرا تا که مستجاب شوم دوباره گریه کنِ مادرت حساب شوم مرا خرابِ خودت کن، خرابِ غیر نکن ز محضرت بروم هر کجا، خراب شوم به هر دری که زدم قبل تو جواب شدم به هر دری بزنم بعد تو جواب شوم خودت کشیدی ام از چاه معصیت بیرون نخواستی که زمینگیرِ منجلاب شوم بیا که سوختم از درد دوری ات عمری بگو چقدر، بگو تا به کی عذاب شوم؟ به برکت نظرت، در عزای فاطمیه... دوباره نوکر این خانه انتخاب شوم زمان روضه ی سخت بتول، چون اسپند میان شعله ی آتش پر التهاب شوم چه عاشقی است که با درد، فاطمه می گفت: فدای غربت و اشکِ ابوتراب شوم برای اینکه نبندند دست حیدر را به خون سینه ی خود پشت در، خضاب شوم سریع فضه بپوشان رخ کبودم را علی خجل بشود، از خجالت آب شوم حسین تشنه نمانَد، حسین را دریاب فدای تشنگی اش زیر آفتاب شوم https://eitaa.com/abdorroghaye
طوری حجاب روی جرمم خدا کشیده گویی که اصلا از من معصیتی ندیده رویی برای برگشت، بر درگهش ندارم از این همه خجالت، رنگ از رخم پریده نه یاد مرگ بودم، نه فکر تنگی قبر پس کِی به خود می آیم عمرم که سر رسیده وقت گناه اصلا از او حیا نکردم وای از فریب نفس و از سستیِ عقیده خواهم امان ز روزی که دیده ها ببینند ظالم به آه حسرت، دستان خود گزیده بار خرابم اما در کیسه ی کریمم ما را سوا نکرده، زهرا خودش خریده از کودکی به لطف دامان پاک مادر قلبم به حب حیدر، در سینه ام تپیده پایان ندارد اصلا بی تابی از فراقش هر کس که از شراب صحن علی چشیده باید بمیرم از غم، بودند بین یثرب هم مرتضی وحید و هم فاطمه وحیده گویای لطف زهرا، آن محور وجود است اشکی که در عزایش بر گونه ام چکیده می رفت سوی مسجد حق را اقامه دارد می رفت محکم اما با قامت خمیده گفتند با تمسخر، صدیقه شاهدت کو؟! آزرده شد ازین حرف صدیقه ی شهیده ناگاه بین صحبت، شد منقطع کلامش انداختش به زحمت، پهلوی ضرب دیده یک روز هم می آید پیش تن حسینش بر روی نی ببیند زهرا سرِ بریده پایان ظلم دنیا روز ظهور مهدی است این شب ادامه دارد تا سر زند سپیده https://eitaa.com/abdorroghaye
از بس که در پیکر، جراحت داشت زهرا آه و فغان ساعت به ساعت داشت زهرا پای امیرالمؤمنین و حق مولا پرداخت هر آنچه بضاعت داشت زهرا شاهد طلب کردند از صدیقه، ای وای قلبی شکسته از اهانت داشت زهرا هر کس به یک قصدی عیادت رفت اما چشمی پر آب از هر عیادت داشت زهرا زن ها به هم گفتند با طعنه که روزی... چون سروِ رعنا قد و قامت داشت زهرا چرخاند حتی بسترش را رو به دیوار از دیدنِ برخی کراهت داشت زهرا پهلوی او نه، محور دین را شکستند بر دین خاتم، محوریت داشت زهرا ضربات سختی خورد پشت در، اگرچه... مانند ریحانه لطافت داشت زهرا نه فکر حالش بود و نه دربند جانش جان امامش، ارجحیت داشت زهرا می بست با شال نبی پیشانی اش را بدجور با دیوار اصابت داشت زهرا پهلوی ضربه خورده کاری کرد با او در هر تکان خوردن مشقت داشت زهرا اُمّ الشهید خانه شد قبل از شهادت چون غنچه ای بهر شهادت داشت زهرا https://eitaa.com/abdorroghaye
الا که در همه جا حاضر و هویدایی چه خوانمت که ز توصیف من مبرایی اگرچه دیر به درگاهت آمدم اما به سوی بنده ی شرمنده، زود می آیی چقدر وقت معاصی شتاب کردم و تو... به حلم و مرحمتت کرده ای شکیبایی قرار بود مقرب شوم به درگاهت ولی حجاب شد این پرده های دنیایی دلم هوای نجف کرده یا ولی الله هوای نیمه شبِ آن دیار رؤیایی حلال کن که ندیدی به نامه ام خیری نداشتم بجز اشک دو دیده، دارایی خدا کند که همین اشک های ناقابل به قلب غرق به خونت دهد تسلایی به زیر چوبه ی تابوتِ نیمه ی جانش علی است مات و زمینگیرِ داغ عظمایی "به عزت و شرف لا اله الا الله" شده است نغمه و صوتِ غریب مولایی به زیر چوبه به خود گفت: مردم نامرد... گرفته اید ز بیت علی چه زهرایی تمام بستر و دیوار و دسته ی دستاس تمام زندگی ما شده گل آرایی دری که سوخته با یک اشاره می افتاد نداشت هیچ نیازی به ضربه ی پایی چه زود شد سحر و رفت لیلة القدرم کنار این همه غم مانده ام به تنهایی https://eitaa.com/abdorroghaye
با گریه و بدون صدا غسل می دهم دارم شبانه جسم تو را غسل می دهم سرو علی، به جلوه ی محراب رفته ای! ای آبروی من، چقدر آب رفته ای؟! شرمنده کرده رنگ رخت تا ابد مرا زخم عمیق روی پرت می کشد مرا کل حصیر حجره ی ما لاله گون شده آبی که ریختم به پرت، رنگ خون شده یادش بخیر جنگ اُحد که تمام شد از زخم ها که در بدنم ازدحام شد لبخند بر رخ منِ خیبرشکن زدی مرهم به روی کل نود زخم من زدی می خواستم برای تو جبران کنم، نشد گفتم که زخم های تو درمان کنم، نشد زهرا پسر عمویت ازین داغ خسته شد در ظرف چند ماه، دو رکنم شکسته شد پلکت چنان کبود شده، وا نمی شود بازوی زیر و رو شده ات تا نمی شود این داغ سخت، تاب مرا سر می آورد رد غلاف، داد مرا در می آورد ریحانه ی علی، علی افتاده از نفس چیزی بگو دوباره به فریاد من، برس ویرانه می شود حرمم، از حرم نرو ای لیله ی مبارکه ام، از برم نرو گرچه شکسته، ظرف وجودِ علی بمان تنها دلیل بود و نبودِ علی بمان زهرا ببخش اگر که علی در غمت نمرد در پیش دیده ام به رخت تازیانه خورد ای نور خانه ام به خدا می سپارمت پیش حسین بین کفن می گذارمت دیگر جز این دو تا، کفنی نیست فاطمه جز این دو، غیر پیرهنی نیست فاطمه زهرا، حسین سهم تنش تکه بوریاست روزی که روی ریگ بیابانِ کربلاست https://eitaa.com/abdorroghaye
کوه اعتلا ز رفعت ام البنین گرفت دریا سخا ز رحمت ام البنین گرفت خورشید اگر که واسطه ی نور عالم است نور از جمال و طلعت ام البنین گرفت روح الامین برای تقرب، به طور عرش چله برای خدمت ام البنین گرفت افتادم از نفس سرِ نفسم ولی خدا دست مرا به حرمت ام البنین گرفت دست نیاز ما به خدا از همان ازل پیوند با کرامت ام البنین گرفت معصومه است بی شک و مانند فاطمه عصمت بها ز عصمت ام البنین گرفت عباس را به قله ی طاعت رسانده است درسی که از بصیرت ام البنین گرفت دستش شفیع خلق شود چون که بوسه از دستان با سخاوت ام البنین گرفت فردا علم به دوش حسین است یاورش هر کس به دوش، رایت ام البنین گرفت باید برات صحن ابالفضل را فقط از دست های حضرت ام البنین گرفت از بس بقیع رفت و ز عباس روضه خواند یثرب هوای غربت ام البنین گرفت داغش به جای خود، سپر خونی اش چنان صبر و قرار و طاقت ام البنین گرفت... مقتل نوشته است که از هوش رفته است جان مرا مصیبت ام البنین گرفت https://eitaa.com/abdorroghaye
ای عصای پیری اُم البنین پای حرف و صحبتم قدری نشین تا بگویم از جوانی های خود خاطرات پهلوانی های خود ای عصا این قامت خم را نبین حالِ امروز مرا تنها نبین روزگاری من پسرها داشتم دورتادورم قمرها داشتم دلخوشی ام بود یک عمری همین شهر یثرب بود و یک اُم البنین نذر کردم بچه هایم را همه نذرِ راه بچه های فاطمه فخر دارم از ملک برتر شدم چون کنیز خانه ی حیدر شدم بچه هایم غرق نور رب شدند پاسبان محمل زینب شدند عزتم دادند بین عالمین خون آن ها ریخت در راه حسین حال تا که می نشینم در بقیع اشک چشمم می شود جاری سریع با نوک انگشت خود بر روی خاک می کشم تصویرِ داغی دردناک می کشم قبر چهار الماس را می زنم از دل صدا عباس را بر دلم رنگ غم و ماتم زدند لشگری عباس را باهم زدند دست هایش شد جدا از پیکرش با عمودی شد دوتا فرق سرش سال ها بر غربتش باریده ام خونِ بر روی سپر را دیده ام شد دلم همچون خرابه سال ها شرم کردم از ربابه سال ها خوانده ام اشعار شرم یاس را با سکینه روضه ی عباس را چشم بر دنیای بی او بسته ام ای عصا دیگر بریدم، خسته ام خیره ام بر مشک، می گویم حسین زیر لب با اشک می گویم حسین اشک می ریزم به یاد حنجرش می دهم جان یاد جسم بی سرش https://eitaa.com/abdorroghaye
مرده ام... از نفست شور و توان می گیرم سرِ صبحی به دعاهای تو جان می گیرم   گفته ام مرثیه خوان نام تو را سر بدهد از مسیحاییِ نامت هیجان می گیرم   هرچه دارم همه را می دهم و در عوضش یک دل سوخته و اشک روان می گیرم   مستحقِ غضب و آتش قهرم اما باز از مرحمتت برگ امان می گیرم   برنگشتی و گذر کرد بهارِ عمرم ذره ذره پس از این رنگ خزان می گیرم   حال که آب گذشت از سر من، با حاجت... روضه ی امّ بنین و پسران می گیرم   با دل سوخته می گفت: عصا نیست مرا دست را بر کمرم گریه کنان می گیرم   ای بَشیر، از پسر حضرت زهرا چه خبر؟ خبر از او به دو چشمِ نگران می گیرم   آن قدر روضه بخوانم که بگریند همه روضه را در وسط شهر، عیان می گیرم   از سرِ شرم دم مرثیه خوانیِ رباب روی خود را ز نگاه دگران می گیرم   ختمِ کارم شده مسموم شدن، عیبی نیست از غریبیِ نبی رد و نشان می گیرم https://eitaa.com/abdorroghaye
به نبی و خدیجه‌ی اطهر به " فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَانْحَرْ" از نماز شب است بالاتر نیت دست‌بوسی مادر   طب و مرهم نبود و هرگز نیست برکتی هم نبود و هرگز نیست در دو عالم نبود و هرگز نیست از دعاهای خیر او بهتر   چهره اش نور کهکشان دارد در دلش مهر بی کران دارد با همین قامت کمان دارد زیر پایش بهشت سرتاسر   دشمنان رسول می لرزند داده حق بر رسول خود فرزند صد هزاران پسر نمی ارزند بر رسول خدا به این دختر   هست زهرا سراسر قرآن بین احزاب و فاطر و لقمان آل عمران و مریم و فرقان قدر، انسان، تبارک و کوثر   فاطمه خود تعالی خود شد عزت لایزالی خود شد در همان خردسالی خود شد مادر مهربان پیغمبر   مادر کربلا و عاشورا حجت الله بر حجج، زهرا در میان تمام اهل کسا فاطمه می شود فقط محور   فاطمه کیست؟ صاحب افلاک جلوه ی رب العالمین در خاک طبق نص روایت لولاک نیست از فاطمه کسی برتر   روز مادر دعا دو چندان کن یاد، از رفتگان فراوان کن یاد، از مادر شهیدان کن یادی از مادر علی اصغر https://eitaa.com/abdorroghaye
منم همان که به عصیان، شکست پیمانش همان که جهل، کشیده به سمت کفرانش امام عصر، منم بنده ای که یک عمر است فریب خورد و به پایان رسیده دورانش از آسمان نگاهت، مرا گناه انداخت کشید و برد در اعماق چاه خسرانش مرا نخواست کسی و نبود خواهانم خوشا کسی که تویی خواستار و خواهانش بیا و حال خوشی را که رفته از دستم به یک دعای سحرگاه، بازگردانش رسید بعد فراقت، به وصل آغوشت هر آن که پای ولایت، گذشت از جانش طواف آخر نوکر، به دور شش گوشه است خوشا به روزیِ سیدرضی و رضوانش به دل ولای علی هست و از ازل شده ام به اذن فاطمه از طیف ریزه خوارانش خدا کند که به یک گوشه چشمِ خود مادر به نوکران برساند نَمی از احسانش اگر شروع شود کارها به نام علی به لطف حضرت زهرا خوش است پایانش چه منتی است به هر کس شده است فرزندش چه مادری است، همه مادران به قربانش روا نبود چنین، مادری حسینش را... به روی نیزه ببیند، شود پریشانش روا نبود که در ازدحام مجلس شام میان طشت ببیند شکسته دندانش https://eitaa.com/abdorroghaye
روح من سخت زمینگیر شده، کاری کن از هوس بسته به زنجیر شده، کاری کن   پای طولِ اَملم توبه نکردم عمری دل من از گنهم پیر شده، کاری کن   بس که دستم جلوی غیر دراز است، دلم غافل از منشأ تأثیر شده، کاری کن   فکر تنهایی قبرم به سرم افتاده مهربانا چه کنم؟! دیر شده، کاری کن   سال ها دوری از یوسف زهرا سخت است دوری اش بغض گلوگیر شده، کاری کن   دل، گرفتار علی هست و خمار نجفش زود با این دلِ تسخیر شده کاری کن   شب جمعه است، اجازه بده با گریه دلم بشود طیب و تطهیر شده، کاری کن   ناله زد زینب کبری چه کنم یا جداه؟! روضه هایت همه تفسیر شده، کاری کن   یاعلی... رفته ام از حال، ببین که پسرت دفن در نیزه و شمشیر شده، کاری کن   آه، یا فاطمه... با خنجر کُندش قاتل سوی گودال سرازیر شده، کاری کن https://eitaa.com/abdorroghaye
منی که غرق گناهم، شکسته بال و پرم چگونه نام بلند تو را به لب ببرم؟!   اگر که دوست نداری "خدا خدای" مرا اجازه هست صدایت کنم به چشم ترم؟!   خودم نیامده ام نیمه شب به درگاهت تو خواستی که بیافتد به این حرم گذرم   بیا مرا جلوی دیگران خراب مکن بگیر دست مرا که به سنگ خورده سرم   مرا ببخش و دوباره بگیر در آغوش قسم به حرمت خون مدافعان حرم   بنا نبود فقط خوب ها حرم بروند شبی بیا و مرا هم به کربلا ببرم   تمام هستی من هست مادر و پدرم فدای حضرت ارباب مادر و پدرم   اگر حسین نشد عاقبت کفن بشود چگونه نوکرم و بهر خود کفن بخرم؟!   هنوز نیمه ی شب های جمعه می آید نوای مادر او: تشنه ذبح شد پسرم https://eitaa.com/abdorroghaye
ذره ذره معصیت کل وجودم را گرفت بنده ی دنیا شدن، بال صعودم را گرفت خواستم وارد شوم بر اهل توبه ناگهان مشکلی عارض شد و راه ورودم را گرفت من ضرر از آرزوهای بلندم دیده ام غافل از محشر شدن یک عمر، سودم را گرفت وای از بی خیریِ این چشم بی تقوا شده اشک های روضه ام، بود و نبودم را گرفت عهد بستم با امام عصر خود آدم شوم غفلتم، قولی که بر او داده بودم را گرفت غافل از صاحب زمان سرگرم کار خود شدم کم کم این غافل شدن حال سجودم را گرفت من زمین افتاده ام اما به دادم می رسد آن که مهرش روز اول تار و پودم را گرفت روزگاری می شود نام حسین بن علی با دعای فاطمه گفت و شنودم را گرفت جان فدای خواهری که ناله زد در قتلگاه خون پاک حنجرت کل وجودم را گرفت خوب شد زهرا ندید و خوب شد حیدر ندید سایه ی دست کسی روی کبودم را گرفت https://eitaa.com/abdorroghaye
عبدی که بود پست و هوسران تر از همه برگشته سر به زیر، پشیمان تر از همه از خود فرار کرده غلام فراری ات سوی تو بازگشته گریزان تر از همه یا که مرا مقابل این خوب ها بزن یا که مرا ببخش نمایان تر از همه از روی جهل، حال خوشی را که داشتم بر معصیت فروختم ارزان تر از همه وقتی سلاح اشکِ مرا غفلتم گرفت ماندم میان معرکه حیران تر از همه غیر از تو ای کریم کسی می خرد مگر؟! آن را که بی بها شد و ویران تر از همه من ناامید نیستم از لطف و رحمتت هستم اگر چه بی سر و سامان تر از همه خواهی گرفت روز حساب و کتاب خلق بر نوکران فاطمه آسان تر از همه دلبسته ام به لطف کریمان، در این میان بر رحمت حسین فراوان تر از همه بالای تل زینبیه آه می کشید اُخت الحسین پاره گریبان تر از همه بر نیزه تکیه داد ولی باز نیزه خورد شاهی که بود زخمی و عطشان تر از همه https://eitaa.com/abdorroghaye
در سینه مانده آهم، خیلی دلم گرفته خسته از اشتباهم، خیلی دلم گرفته   بر نفس خود اسیرم، از شرم سر به زیرم از بس که رو سیاهم خیلی دلم گرفته   خیلی مرا صدا کرد، آخر خودش حیا کرد شرمنده از الٰهم، خیلی دلم گرفته   در بندگی ضعیفم، شیطان شده حریفم  گمراه بین راهم، خیلی دلم گرفته   نامحرمان به لبخند، اشک مرا گرفتند خشکیده شد نگاهم، خیلی دلم گرفته   وقتی اطاعتم رفت، دوران عزتم رفت درمانده قعر چاهم، خیلی دلم گرفته   شاه نجف امیدم، دیشب به خواب دیدم ایوان طلای شاهم، خیلی دلم گرفته   تشنه شدم دوباره، دلتنگ و بی قرارِ ارباب و قتلگاهم، خیلی دلم گرفته   یک سو سه ساله افتاد، خواهر به ناله افتاد: برخیز ای پناهم خیلی دلم گرفته   بعد از علیِ اکبر، بعد از تو ای برادر در بند یک سپاهم، خیلی دلم گرفته   من می روم اسیری، جای کفن حصیری شاید شود فراهم، خیلی دلم گرفته   https://eitaa.com/abdorroghaye