❗️زنگار فرهنگی را زدودنم آرزوست ✍🏻 فاطمه شکیب رخ، دانشجوی دکتری تاریخ تشیع چند روز پیش که دفتر نشریه‌ای مقاله‌ی بنده را تنها به دلیل عدم نثر روان نپذیرفت، درصدد برآمدم که که با تغییر سبک نوشتارم برای کسب رضایت داوران قدم بردارم، استاد راهنمای مقاله‌ام که نویسنده‌ای عالم و سرشناس است برایم نوشت؛ دخترم اینکه نوشتار تو را به علت سبک نگارش‌ات نپذیرفته‌اند دلیلی برعیب قلم تو نیست، زیرا همان‌طور که هر ذهنی یک فکری دارد و هر دستی یک خطی، قلم تو نیز روش خود را پیدا کرده است، آن را همان‌طور که هست بپذیر و پرورش بده! دنیای نوشتن چقدر شبیه دنیای کنونی است، تصورهایی که ما از باورهای خود داریم و در برابر آن دیگران را متهم به کم فهمی می‌کنیم؛ براساس همان باورهای خود محورانه، انگشت اتهام را به سوی دیگران می‌بریم، قضاوت می‌کنیم، نتیجه می گیریم و نتایج تصورات‌مان را به افراد انتقال می‌دهیم. عادت‌مان شده که همه باید شبیه ما فکر و اقدام کنند و اگر کسی متفاوت از پندار ما بی‌اندیشد از دایره‌ی رفتار صحیح خارج می شود! جالب آن‌که تمام این تصورات و رفتارها برآمده از فرهنگی است که در گذر زمان مورد انواع تجاوزهای فرهنگی قرار گرفته است و اکنون در بسیاری ازعرصه ها حتی در ساحت علم نیز خودنمایی می کند. حال آنکه فرهنگ در جوامع نقشی همچون مادر را به عهده دارد پس اگر مادر دارای فضائل اخلاقی و روحی نباشد فرزندان در محیطی ناشایست رشد می کنند و در صورت تعدد آنان نیز دردی از جامعه بر طرف نمی‌شود و بلکه مشکلی بر اجتماع افزوده می‌گردد. یکی از تششعات فرهنگ والا، پذیرش منطقی گونه‌های رفتاری و عملی مختلف در جوامع انسانی است که از مهم‌ترین عوامل ایجاد سازگاری و زندگی توام با امنیت در کشورهاست، همین منش و عادت فرهنگی در سرزمین‌هایی مانند اندونزی با وجود اقوام، مذاهب و نژادهای گوناگون سبب ایجاد آرامش نسبی و به عبارتی کمتر دردساز برای دولت ها و مردم شده است. به یاد دارم که در یکی از سخنرانی‌های رهبر انقلاب، یکی از دغدغه‌های اصلی ایشان مسئله فرهنگ بیان شد، موضوعی که به رغم اهمیت بسیار، همیشه مورد تغافل دولت‌ها و نهادهای فرهنگی کشور است. حال آن‌که ارتقای فرهنگی جامعه و رشد فکری مردم، نتایج بسیاری در عرصه های مختلف اجتماعی را به همراه دارد؛ در اقتصاد، آموزش، سیاست، خانواده و غیره، رشد فزاینده و راندمان کیفیت زندگی را بالا می برد. در همین موضوع خانواده چقدر فرهنگ پذیرش یکدیگر به ایفای نقش سالم خانواده کمک می کند؟ و یا در اجتماع چقدر احترام به تصمیمات و یا تفکرات دیگران سبب کم شدن تنش ها و رخدادهای اجتماعی می شود؟ آیا وقت آن نرسیده که فکری به حال فرهنگ حاکم و پر تنش مردم کشورمان کنیم؟ و یا برنامه‌ای در جهت ارتقا و زودودن زنگارهای فرهنگی جامعه به عمل رسانیم؟ ده‌ها همایش و فراخوان برای فلان موضوع غیر کاربردی علمی می‌دهیم و میلیاردها سرمایه ملی را وقف آن می‌کنیم اما آیا برای دغدغه‌های سکارندار انقلاب که همیشه با نگاه تیز بین خویش کاشف مسائل انسان پرور بوده، نیز همایشی سازنده و مثمر را برگزار کرده‌ایم؟ آیا دغدغه‌ی فرهنگ برساخته امروزی ما را نیز دچار نموده است؟ #جهاد_تبیین #پویش_نوشتن #جهاد_روایت #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

📌نوک پیکان دشمن ✍زینب نجیب امروز نیز رهبر معظم انقلاب با توجه به شرایط جامعه، دیدبانی جبهه‌ی مقابل و تشخیص جهت شلیک دشمن، بار دیگر از اولویت‌ها سخن راندند و پس از اشاره به تکرار این سفارش در برهه‌های مختلف به اهمیت آن پرداختند و تأکید کردند: « دشمن در رأس نقشه‌هایش، تبلیغات است. به قول خودشان پروپاگاندا. علاج پروپاگاندا تبیین است؛ از زبان‌های مختلف، از حنجره‌های مختلف، با تعبیرات مختلف، با ابتکارات مختلف. وسوسه‌ای را که روی آن جوان و نوجوان اثر می‌گذارد چه چیزی می‌تواند برطرف کند؟ باتوم که نمی‌تواند برطرف کند، آن وسوسه را تبیین می‌تواند برطرف کند».( 19 دی 1401، در دیدار با مردم قم). اینکه رأس نقشه‌ی دشمن تبلیغات است یعنی دشمن در عرصه‌های دیگر فعال است اما زخم اصلی را با نوک پیکان تبلیغاتِ مسموم وارد می‌کند. یعنی در عرصه‌های گوناگون در حال ضربه زدن است اما این ضربه‌ها کارساز نبوده یا نخواهد بود اما در تبلیغات به تصرفاتی دست یافته است. حال، رهبری، راه مبارزه با آن را تبیین می‌دانند که با روش‌های گوناگون به فراخور مخاطب و زمان و مکان باید تحقق یابد. اینک حکم، حکم جهاد است و راه، راه روشن تبیین. یک نفر با تبیین تاریخ تحلیلی، دیگری با اصول اعتقادی و تفسیر آیات و روایات، فردی با گسترش سواد رسانه‌ای، گروهی با رفع شبهه، افرادی با تبیین سبک زندگی شهدا و خانواده‌ی شهدا و ارائه‌ی الگوی مناسب به جوانان و عده‌ای با تبیین مطالبات شایسته و بجا و...می‌توانند افسران موفقی در این عرصه باشند و افسران دیگری را تربیت کنند. اما به طور قطع از همه‌ی این‌ها مهم‌تر، بستر صدور تبلیغاتِ مسموم است که امروز عمده‌ی آن در اختیار دشمن و زمین بازی اوست و به نظر می‌رسد سیاست‌گذاری در این حوزه، مسیر توفّق در این جهاد را تحقق و بلکه تسریع می‌بخشد. #پویش_نوشتن #جهاد_روایت #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

🥀مظلوم ✍️سیده موسوی بعضی از مردم جهان مظلوم هستند؛ تمام درد و مشقت را به جان می‌خرند تا تسلیم نابخردان و جاهلان این زمانه نشوند. حتی زمانش بشود جان سپر می کنند، خون هم می‌دهند. رسم این دنیا بر این است که ظالم، مظلوم را پله‌‌ای برای ترقی خود قرار می‌دهد. تا استوار کند این قدرت و اقتدار بظاهر را ، اما پوچی مطلق است. آن هنگامی‌که مظلوم، توکل کند و دست به دعا سمت آسمان ببرد و شکایت کند آنچه بر او ظلم شده را، این همان رمز انهدام قدرت‌های طاغوتی آنها خواهد بود. مظلوم شاید تفسیری دارد؛ که از تفسیرش دل را برنجاند. ولی هر مظلومی ضعیف نیست؛ گاهی مظلوم ایران است اما قوی است. «پرسیدند: حدّ توکل چیست؟ حضرت رضا علیه السلام فرمود: اینکه با وجود خدا از هیچ چیز نترسی... #پویش_نوشتن #شهدا #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

❗️تفاوت ✍️زهرا نجاتی تفاوت بین خانه‌داری با خانه‌نشینی را اگر تا قبل از فضای مجازی نمی‌شد توضیح داد، حالا خیلی راحت می‌شود بیان کرد. هرچند همان زمان‌ها هم مادران ما خانه‌دار بوده‌اند اما خانه نشین نه. خیلی‌هایشان در مکتب‌ها درس می‌خوانده‌اند. خیلی‌ها اهل کارهای هنری بوده‌اند‌، خیاطی می‌کرده و می‌آموخته‌اند. هرچندبه اشتباه عده‌ای و به خاطر تعصب‌های بیجا و جاافتادن‌ مفهوم تعصب به جای دینداری، بعضی نگاه‌ها این شد که زن باید در کنج خانه بماند وفقط دستمال بکشد وظرف بشوید. دردیداراخیر رهبر، پنبه‌ی این موضوع به خوبی زده شد. ایشان با صراحت از وظایف زن در خانه و جمع وظایف خانه و اجتماع، صحبت کردند. حرف‌هایی که به خوبی به اندازه‌ی چندین کلاس رشته‌ی مطالعات زنان، مطلب و درس داشت. براساس آن‌ها، وظیفه‌ی زن فقط خانه داری نیست، اجباری هم نیست به اینکه حتی غذا بپزد.‌ وظیفه‌ی زن همیشه در اسلام، تمکین ازشوهر، بوده. باقی هم عشق است. عشقی که بین زن و شوهر، جاری است، علاقه‌ای که به کارها دارد. به شیردادن به بچه یا باقی کارها. اگر زنی خواست. و انجام داد، خداوند با نر مرحمت به او می‌نگرد، نخواست و انجام نداد، عیبی ندارد، مرد نمی‌تواند مجبورش کند یا هرکس دیگری. اما می‌دانی مشکل کجاست؟ مشکل ازجایی به وجود آمد که عده‌ای فکر کردند، خانه نشینی یعنی واقعا خانه نشینی. از سویی هم تمدن به کمک آمد. ماشین لباس شویی، ظرفشویی، جاروبرقی. وقت زن خالی شد، اما هویت زنانه مثل گلدوزی و خیاطی و قلاب بافی هم از او گرفته شد. حالا بعضی ها هستند که تصویرشان از خانه داری ساباندن گوشه و کنار خانه است. راستش را بخواهید، اینها فقط تلاش دارند با غلط توجیه کردن، برای اسلام دشمن بتراشند، بر طبل فمنیسم بکوبند و حقوق زن را جار بزنند اما در واقع نه اسلام را فهمیده‌اند نه زن را و نه خانواده را. خانه‌داری، یعنی نه کلفت خانه، که؛ بانوی خانه بودن، ازهمه چیزخانه، خبرداشتن. دل‌آرام مرد بودن، روانشناس و مربی‌بچه‌ها بودن، کارخانه‌ی تولید انسان به معنای واقعیش بودن، البته که هرکار و دوخت و دوز هم، به ازای هر حرکت، نگاه لطف خدا در پی دارد،نگاهی که خیلی کمتر از آن، نصیب مردها می‌شود، آن هم با شرایط دشواری، مثلا شب قدری باشد، دنبال رزق حلال دویده باشد. راستش را بخواهی، اصلا اسلام، زن را دید، پیش از اسلام زنی در کار نبود. راستش را بخواهی اساسا اگر خدا میخواست زن را خانه نشین کند، حجاب را واجب نمی‌کرد، زن در خانه که حجاب لازم ندارد. راستش را بخواهی، اسلام خیلی تاکیدی بر کارِخانه برای زن ندارد، علی که امیر مومنان بود، درخانه عدس پاک می‌کرد. اساسا اسلام زن را همپایه‌ی مرد دانسته، بلکه بالاتر. مرد نمی‌تواند به خوبی مربی انسان باشد، مرد در خالقیت انسان، به قدر زن نقش ندارد... اما باید مراقب بود اسلام را،مرد را، فرزند را، زن را، خانه داری را، خوب فهمید... بیایید نگذاریم تا با دروغهایشان، مفهوم زن و خانواده را تحقیر و تحریف کنند‌‌. #سبک_زندگی #دیدار_رهبری #پویش_نوشتن #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

🎙 تجربه‌های عینی مریم نقاشان از زندگی در اروپا و کار در نظام قضایی آلمان 👇👇 در بازگشت به میهن، آمده ام شهادت دهم که حقیقت غرب آنچه از رسانه‌های بیگانه به مردم ما القا می‌شود، نیست. آمده ام از توهم اعتلای زن غربی در سایه ی برابری جنیستی که بزرگترین ظلم به زن است پرده بردارم. قضات اروپایی در مواجهه با قانون خانواده در ایران گفتند : زن ایرانی بیش از آنکه تکلیف داشته باشد، حق دارد. در مواجهه با قوانین اسلامی در مورد زن، با نگاهشان بیان میکردند که زن در ایران ریحانه است. آیا این حمایت از زن است که به او بگوییم : تلاش کن تا قوانین به گونه ای شود که اگر فوت کردی، مردی از مرگ تو بیشتر از آن سهمی که به تو به سبب مرگ شوهرت میرسد، کسب کند ؟ 🔷سرکار خانم مریم نقاشان، حقوقدان فعال در محاکم قضایی آلمان در ابتدای دیدار بانوان با رهبر انقلاب اسلامی در تاریخ ۱۴ دی ۱۴۰۱ مطالبی را در باب" تفاوت جایگاه زن در فرهنگ اسلامی-ایرانی و فرهنگ غربی " بیان کردند. ⏰ مدت زمان صوت : 8 دقیقه 42 ثانیه 🔍 صفحه دیده بان ➖➖➖➖ #روز_زن #الگوی_سوم #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

🔅رشته‌های نورانی ایام‌الله ✍ کبری خالقی، سطح دو حوزه امام خامنه‌ای: زنده نگه داشتن حوادث تحولی تاریخ وظیفه‌ی همه است. قیام ۱۹ دی مردم قم سرآغاز یک جهاد بزرگ و تحول‌آفرین بود برای بیرون کشیدن ایران از هاضمه غرب.( در دیدار با مردم قم ۱۴۰۱/۱۰/۱۹) ۱. چهل و پنج سال از آن روزهای سراسر حماسه و ایثار می‌گذرد؛ قیام خونین مردم قم در ۱۹ دی سال ۵۶ که به واسطه‌ی توهین به مرجعیت شیعه امام تحول و هویت‌بخشِ «نه به استکبار»، حضرت امام خمینی (رحمه‌الله علیه) شکل گرفت؛ حوزه‌ علمیه و بازار قم تعطیل و با حضور به ‌موقع و همراهی مردم، مبارزه وارد مرحله‌ی جدیدی در تاریخ کشور، بلکه دقیق‌تر در «تاریخ جهان» شد. ۲. دلیل خشم مقدس مردم، مقاله‌ی توهین‌آمیز به ساحت مبارک حضرت امام (رحمه‌الله علیه) در ۱۷ دی سال ۵۶ بود که در روزنامه اطلاعات منتشر و موجب خشم و اعتراضات گسترده‌ی مردم شد. رژیم ملعون پهلوی، تظاهرات و راهپیمایی‌های مردم قم و به دنبال آن دیگر شهرها را به خاک و خون کشید. خون شهدا سبب شد تا انقلاب اسلامی آهنگ و شتاب تازه‌ای به خود گرفت؛ جرقه‌ی انقلاب اسلامی زده شد و در ۲۲بهمن سال ۵۷، رژیم پهلوی به دیگر ستمگران تاریخ پیوست و قیام ۱۹ دی، «مبدا تاریخ تحولات جدید دنیا» شد. ۳. با وقوع انقلاب اسلامی، تاریخ بشریت به دو قطب مستکبر و مستضعف تقسیم شد و علیه سلطه‌گری و سلطه‌پذیری بپاخاست. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: «این حرکت عظیم که از قم شروع شد توانست ایران را از پنجه‌ی غارتگر و خونین آمریکا نجات بدهد. در واقع ایران را از دست و از حلقوم آمریکا بیرون کشید. این پایه و اساس دشمنی آمریکا با ایران شد».( در دیدار با مردم قم ۱۴۰۱/۱۰/۱۹). هر زمان غیرت دینی کردن با عقلانیت همراه شد؛ توانسته است در مقابل دشمن ایستادگی کند و ایام‌الله جدیدی‌ را رقم زند تا هر سال مانند رشته‌های نورانی ادامه‌ی مسیر را برای ملت روشن نماید و پاسدار نظام اسلامی باشند. ۴. از آنجایی که دشمن و جریان باطل سعی در کتمان ایام‌الله را دارد؛ بنابراین باید هر ساله روزهای الهی و تاریخی را مثل تشییع شهید سلیمانی، شهید حججی، نه‌دی، ۱۹‌دی و... تمام روزهای نورانی انقلاب اسلامی باشکوه برگزار و با تبلیغات و تبیین، ایام‌الله را نسل به نسل، به فرزندان این آب‌وخاک معرفی کنیم؛ تا دشمن نتواند روزهای درخشان سرشار از ایستادگی و مقاومت ملت ایران را کتمان و یا انکار نماید. در این سال‌ها استکبار با حربه‌های مختلف برای براندازی و سرنگونی جمهوری اسلامی اقدام کرده و هر روز ضعیف‌تر از دیروز دچار هزیمت گشته و ملت ایران به برکت این روزهای درخشان، پشت سر مقتدای خود با قدرت قدم‌های محکم‌تری نسبت به گذشته برداشته است و هم‌چنان در مسیر ظهور حرکت می‌کند. #پویش_نوشتن #جهاد_روایت #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

🍃🌹 عطر بهار از جانب دالان می‌آید دارد صدای خنده از گلدان می‌آید این کوچه‌ها را آب و جارو کرده باران این اولین روزی‌ست که مهمان می‌آید حالا دوباره بوی نان پیچیده اما دارد یتیمی خسته، سرگردان می‌آید مثل گلوبندت، اسیری را رها کن امشب اسیری بی سر و سامان می‌آید از برکت نانی که بخشیدید، هر سال بر خاک گندم‌زار ما باران می‌آید شیراز، قم، مشهد، خدا را شکر بانو عطر تو از هر گوشۀ ایران می‌آید هرگز نمی‌گنجید در وصف قلم‌ها مدح شما در سورۀ انسان می‌آید #عاطفه_جوشقانیان #میلاد_حضرت_زهرا سلام‌الله‌علیها 💠 #شاعران_حوزوی 💠 @shaeranehowzavi

#طنز ✍️طاهره ابراهیم نژاد آکردی خانه‌ام باغ بهشتی که شده تفکیک بود حال من؟ حال کسی که جمعه در پیک نیک بود! عطر چای دارچینی خانه را برداشته میز شام آماده و چینش به غایت شیک بود خانمم لبخند می زد کیف ایشان کوک کوک خنده پشت خنده اش آماده شلیک بود شام آن شب بس که چسبید و چنان خوشمزه بود اصلا انگاری که روی سفره مان شیشلیک بود گفت: زیر پای مادرشوهران! باشد بهشت! در سند اما روایت قابل تشکیک بود! دیدم او را خواهرم را روی چشمانش گذاشت!! این خلاف اصل خواهر شوهر و اپتیک بود جاری اش را مثل خواهر توی آغوشش فشرد این چه سمی بود؟! در حد اسید اوریک بود آن وسط مادر زنم گویا سفیر صلح بود پیش از این ها من مسلمان بودم و او سیک بود خوش زبان بود و علی الظاهر سر جنگی نداشت گرچه در ذهنش هزاران حربه و تاکتیک بود همسرم آن شب صدایم زد «خدای قلب من» در طریق عاشقی قبلا ولی لائیک بود رفت روی چار پایه ماه را از جاش کَند کرد تقدیم من این صحنه کمی ریتمیک بود این همه خوشبختی و من، یک محال اندر محال این همه ترفیع یکجا در خور تبریک بود فکر کردی خواب و رؤیا بود این اشعار من؟ باز هم اشتب زدی ، نه! روز زن نزدیک بود #پویش_نوشتن #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

#طنز ✍️سمیه رستمی، عضو تحریریه مجتهده امین خبرخند ۷۸ رو تو یه روز برفی تقدیم‌تون می‌کنیم پسر کو ندارد نشان از پدر و این صوبتا!! #پویش_نوشتن #جهاد_روایت #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

🔻 #نشست_تخصصی 📌 «تأملی بر بیانات رهبری در جمع بانوان» •پایگاه تحلیلی تخصصی عصر زنان با همکاری موسسه شناخت برگزار میکند. ✅ با حضور کارشناسان و فعالین حوزه زنان: 🔸 دکتر ابوالفضل اقبالی 🔸 سرکارخانم مهدیه منافی 🔸آقای محسن آقایی 🔸 سرکارخانم فاطمه عربزاده 🔸 سرکارخانم الهه سادات شفیعی 🔸 سرکارخانم فاطمه داداشی 📅 زمان: پنجشنبه ۲۲ دی ۱۴۰۱ ⏱ ساعت ۱۰ الی ۱۲ 📍مکان: قم، خیابان هنرستان، موسسه شناخت 🔴 ظرفیت به تعداد محدود برای شرکت #حضوری فراهم است. جهت فرآیند ثبت نام به آیدی زیر در ایتا پیام دهید: @Asrezanan_admin 🔴 همچنین این نشست به صورت زنده از کانال ایتا عصر زنان به نشانی @asrezanan_ir پخش خواهد شد. #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

#طنز تربیت فرزند به سبک پارینه‌سنگی ✍️سمیه رستمی یکی از شیوه‌های برتر تربیت فرزند درگذشته مقایسه دو کودک بوده که این شیوه به‌اندازه عمر بشر قدمت دارد؛ یعنی حتی انسان‌های اولیه هم از این روش بهره می‌بردند. البته اوایل دوران پارینه‌سنگی به علت کمبود جمعیت، الگوهای متنوعی برای مقایسه‌ کردن وجود نداشت و انتخاب‌ها محدود بود؛ بنابراین چاره‌ای نبود جز اینکه از همان امکانات اولیه استفاده کنند و بچه‌شان را با بچه گرگ و پلنگ مقایسه کنند. مثلاً اگر می‌خواستند بچه‌شان دونده فوق‌العاده‌ای باشد، مسابقه‌ای با یک قلاده یوزپلنگ وحشی ترتیب می‌دادند. البته در مواقع مقتضی مجبور به مداخله می‌شدند، چون یوزپلنگ حرف حساب حالی‌اش نبود و نمی‌فهمید این رفاقت‌هاست که می‌ماند نه رقابت‌ها. یا برای قوی شدن سرپنجه کودک او را با حریف تمرینی مثل خرس گیریزلی، پنجه در پنجه می‌کردند. به‌این‌ترتیب باگ‌های تربیتی و شخصیتی بچه می‌ریخت. معلوم می‌شد بچه در کدام زمینه ضعف دارد. ازآنجاکه گاهی این حریف‌های تمرینی قضیه را خیلی جدی می‌گرفتند؛ انسان‌های اولیه به این نتیجه رسیدند که با این روش انسان‌های آخرین خواهند شد و نسلشان مثل دایناسور‌ها به فنا خواهد پیوست، تصمیم گرفتند بین بچه‌های خودشان به مقایسه بپردازند. صبح تا شب توجهشان به این باشد که بچه همسایه چه ویژگی‌هایی دارد که بچه خودشان ندارد، همان را چماق کنند دقیقاً بزنند وسط سر بچه‌شان. برای مثال روزی مادری گفت به فرزند خویش که پسر غار بالایی از پوست پلنگ‌هایی که دیروز شکار کرده ست پالتو، پوست و کلاه و دستکش برای مادرش دوخته است. آن‌وقت پسر ما از شیر و پلنگ چندشش می‌شود. صبح تا شب روی دیوار نقاشی می‌کند برای آیندگان. در غار بالایی هم همین بحث به‌گونه‌ای دیگر در جریان بود. مادر خانواده می‌گوید: بچه تو چرا صدایت مثل ماموت‌ها بلند و گوش‌خراش است؟! از پسر غار پایینی یاد بگیر که صدا از طبقات این غار درمی‌آید اما انگار سیستم صوتی روی این بچه نصب نشده. امروز مادرش می‌گفت پسرش آینده‌نگر است و دارد درباره زندگی ما به آیندگان اطلاعات مفید می‌دهد. کاش مقداری از او یاد می‌گرفتی! این شیوه آتش حسادت را در وجود بچه‌ها شعله‌ور می‌کرد. جوری که چشم‌هایشان از حدقه در‌می‌آمد و بدن‌های آن‌ها را برای مبارزه باهم گرم می‌کرد. بااینکه انتخاب با خود آنها بود که در این آتش مغزپخت شوند یا جزغاله اما چون آتش حسادت دودودم زیادی دارد و چشم را کور می‌کند، آنها جزغاله شدن را انتخاب می‌کردند؛ مثلاً فردای آن شب، پسر غار پایینی با یک عدد کبودی نچرال و فوق هنری به غارشان برگشت و یک‌راست به سراغ غار نوشته‌هایش رفت و تاریخ را تحریف کرد. او برای پسر غار بالایی دم گراز، گوش الاغ، پای پلاتی پوس و دماغ فیل کشید که موجب شد باستان‌شناسان قرن‌های‌های متمادی دربه‌در به دنبال بقایای چنین موجودی در میان فسیل‌ها بگردند. پسر غار بالایی که برای جلب رضایت مادرش دو سه گله از حیوانات را قلع و قم کرد و دچار نوعی خشم پنهان بود که روانشناسان آن موقع متأسفانه تشخیص ندادند. پسر غار پایینی هم که احساس ناکافی بودن داشت دست از ابداع خط جدید انسان‌های اولیه برداشت و دچار افسردگی حاد شد. مهم‌ترین ویژگی این شیوه تربیتی شاخ نشدن فرزندان برای والدینشان بود. آنها تا آخر عمر احتیاج داشتند که کسی خوب و بد را نشانشان بدهد چون فکر می‌کردند خودشان عرضه ندارند. والدین اولیه به این نتیجه رسیدند که مقایسه کردن بچه‌ها با یکدیگر خیلی کار غلطی است. چون می‌دیدند کودکانشان از هر فرصتی برای ضربه زدن و کِنِف کردن یکدیگر استفاده می‌کنند و اتحاد قبیله دارد به فنا می‌رود. از طرفی راه‌های تربیتی دیگر مثل؛ پرورش استعداد، انتظارات واقع‌گرایانه و محک زدن آن موقع کشف نشده بود. والدین اولیه خیلی که به مخ و مخچه اولیه‌شان فشار وارد کردند، تصمیم گرفتن از همان روش قبلی مقایسه با حیوانات منتها برگردند، منتها حیوانات سبک‌تری استفاده کنند. مثل آهو، خرگوش، گربه و حتی مرغ‌های اولیه شیر مرغوبی تولید می‌کردند ولی به دلایلی نامشخص در همان دوران پارینه‌سنگی منقرض‌شده‌اند. 🔗منتشر شده در نشریه خانه آرام #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI