«جشن غدیر، نمای دینداری» ✍زينب نجیب اگر حضور میلیونی مردم در جشن غدیر را دینداری مردم ندانیم و آن را مصداقی برای گرایش عمیق آحاد یک جامعه به شعار توحید نپنداریم و این حرکت عظیم را ریشه در جهان‌بینی الهی نبینیم؛ چگونه می‌توانیم تحلیلی همه جانبه و منصفانه از یک واقعه‌ی اجتماعی_مذهبی با این ابعاد وسیع داشته باشیم؟ گفته شد، برپایی این همایش بزرگ کشوری نشان از دینداری مردم دارد. حضور چشم‌گیر و میلیونی مردم تهران در مسیر ده کیلومتری این جشن در سال گذشته باعث شد تا رهبر انقلاب اسلامی در دیدار ائمه جمعه سراسر کشور به این مراسم باشکوه اشاره کنند: «این جشن غدیر در تهران خیلی چیز عجیبی بود! ... دیدید چه جوری در این جشن میلیونی، همه جور آدمی شرکت کردند؟ اینها طرف‌دار دینند، اینها دوست دارند دین را.» ۱۴۰۱/۰۵/۰۵ آری، وقتی به تلاش و همت میلیونی مردم یک جامعه برای تدارک چنین جشنی نگاه می‌کنیم و شاهد آنیم که شبانه‌روز بی‌هیچ چشم‌داشتی به ایجاد بستر مناسب برای شکل‌گیری یک محفل مبادرت می‌ورزند و از استراحت خود و از مال خود به هر مقدار که در توان باشد، می‌گذرند؛ وقتی هرکس به هر میزان که به امیرالمؤمنین علی علیه‌السّلام ارادت دارد، مادی و معنوی هزینه می‌کند تا با یکدیگر سر این سفره‌ی کَرَم بنشینند و متنعم شوند؛ وقتی مردم از شادی هم شاد می‌شوند و روزها خلاقانه می‌اندیشیدند که چطور به روش‌های گوناگون می‌توانند لحظاتی زیبا بیافرینند و به یکدیگر هدیه دهند؛ وقتی با گذشت و ایثار برای یک کار گروهی از هم سبقت می‌گیرند؛ و در یک کلام، پیر و جوان، زن و مرد، ثروتمند و فقیر همه و همه در کنار هم قرار می‌گیرند تا بدون برچسب‌های طبقه و درجه و طیف و قشر خاصی حضور داشته باشند، آیا می‌شود به چیزی غیر از جامعه‌ی متمایل به شعار اصیل توحید اذعان داشت؟ آیا دینداری چیزی جز تحقق این شعار اصیل است. آیا توحید چیزی جز یکپارچگی و هم‌رنگی و نفی طبقات اجتماعی زیر پرچم اعتقاد و ایمان به خدا است؟ آیا جامعه‌ای این‌چنین مصداقی از یک جامعه‌ی دیندار نیست؟ آیا این صحنه‌های خلق شده از هم‌بستگی و وحدت، از مهربانی و محبت، از کمک و دستگیری، از اطعام و هدیه، از ارادت به اهل بیت و معنویت، برآمده از جهان‌بینی مادی می‌تواند باشد؟ کدام مادی‌گرایی برای احیا، تداوم و استحکام یک باور، یک علاقه، یک گرایش آن هم کاملا الهی، حاضر است هزینه کند؟ کدام مادی‌باور می‌تواند چنین زندگی سعادت‌بخش و سرشار از آرامش و شادی ِرا خلق کند؟ امروز دنیا تشنه‌ی لحظاتی‌ست که از ته دل بدون هیچ واسطه‌ی دارویی، غرض مادی، دلایل مصنوعی و واهی بخندد. امروز دنیا به دنبال طنابیست تا بدان چنگ زند و خود را از ورطه‌ی چه‌کنم‌های روزانه نجات دهد. امروز سرگردانی فرزندان آدام را در بیابان تیه نمی‌توان پنهان کرد یا نادیده انگاشت. این دینداری و معنویت و کوشش اصحاب موسی سبب شد تا تمدن موسوی دوباره شکل گیرد و امتی از بیابان تیه‌ی روزگارش نجات یابد. امروز نیز این طریق علوی‌ و محبت اوست که در قامت جمهوری اسلامی صحنه‌های ناب دینداری رقم می‌زند تا ان‌شاءاللّه مقدمه‌ی ظهور امام زمان علیه السلام و زمینه‌ساز تمدن مهدوی گردد. آری دینداری انسان‌ها در معنایی به‌وسعت همانی‌ست که در مناسک حج و غدیر و اربعین حسینی شاهد آنیم. به وسعت رنگ سپیدجامگان حج‌گزار، رنگی‌پوشان غدیر و سیاه‌پوشان اربعین. که اگر دشمنان انسانیت، سیره‌ی توحید را که بر زبان و عمل پیامبر جاری بود و در غدیرخم، ادامه‌ و حفظ آن به حضرت علی علیه السلام محول شد را ۲۵ سال خانه‌نشین نمی‌کردند و امر ولایت بر زمین نمی‌ماند، امروز موکب‌های سپیدپوش و آذین‌بسته‌ی خود را برای شروع محرم و عزای حسین علیه السلام سیاه‌پوش نمی‌کردیم. بنابراین درس امروز ما از تاریخ همان پیروی از ولایتی‌ست که سهم انسان‌ها را همیشه در عدالت و سعادت و بندگی خدا می‌خواهد. همان ولایتی که همچون نخ تسبیح دستان ما را به هم پیوند می‌زند. #غدیر #میهمانی_ده_کیلومتری #جهاد_روایت #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAV

. غدیر؛ تبیین ولایت و امامت ✍نجمه صالحی در آن روز گرم و آفتابی، کاروانی عظیم از حجاج، خسته از مناسک حج، به سوی مدینه بازمی‌گشتند. در میانه راه مکه و مدینه، محمد مصطفی صلی الله‌علیه‌وآله با دستوری الهی کاروان را متوقف کرد. آسمان به نظاره نشست و زمین در انتظار لحظه‌ای تاریخی بود که تا ابد در خاطره‌ها بماند. محمد صلی الله‌علیه‌وآله بالای منبری از جهاز شتران رفت، نگاهش به افق‌های دور دوخته شد و صدایش مانند نسیمی لطیف، در میان جمعیت پیچید. او علی علیه‌السلام را فراخواند، دست او را بلند کرد و با صدایی پرطنین گفت: "هر کس که من مولای او هستم، پس این علی مولای اوست." در آن لحظه، جهان گویا متوقف شد تا عظمت این پیام الهی را دریابد. آسمان غدیر، شاهد پیمانی بود که نه تنها قلب‌ها را به هم پیوند زد، بلکه مسیر آینده امت اسلام را روشن ساخت. مردان و زنان، یکی پس از دیگری، با علی علیه‌السلام بیعت کردند و ولایت او را پذیرفتند. تبریک‌ها و تهنیت‌ها جاری شد، و علی علیه‌السلام به عنوان جانشین پیامبر، نور هدایت را در دست گرفت. غدیر خم، نه فقط یک واقعه تاریخی، بلکه فصلی از کتاب ایمان و عشق است که در دل هر مسلمان جای دارد. غدیر، معنای پیوند ولایت و رهبری را در قالب کلماتی ساده و صمیمی بیان کرد و نشان داد که عشق به اهل بیت علیهم‌السلام، چراغ راه هدایت است. در این روز مقدس، پیامبر صلی الله‌علیه‌وآله تلاش کرد تا وحدت و همبستگی مسلمانان را تقویت کند. او می‌خواست که امت اسلام، یکپارچه و مستحکم بماند، تا بتواند در برابر چالش‌های آینده مقاومت کند. غدیر، ندای وحدت و انسجام بود، ندایی که امروز نیز همچنان در گوش جان مسلمانان طنین‌انداز است. واقعه‌ی غدیر، همچون گوهری درخشان در تاریخ اسلام، همیشه به یاد خواهد ماند. این واقعه نه تنها جانشینی امیرالمومنین علی علیه‌السلام را به عنوان امام و ولی تأیید کرد، بلکه پیام همبستگی و وفاداری را به همه نسل‌ها منتقل کرد. یادآوری #غدیر، نه فقط بزرگداشت یک حادثه، بلکه تجدید عهدی است با ولایت و عشق به آل الله و نشانی است از پیمانی که هرگز فراموش نخواهد شد. واقعه‌ی غدیر نقش بسیار مهمی در تعیین و تبیین ولایت و امامت در اسلام ایفا کرد و انحراف از آن، قطار اسلام را از خط اصلی خود خارج کرد، فراموشی غدیر، سقیفه را رقم زد و شد آنچه که نباید می‌شد! این روزها هم بوی یک غدیر و یک سقیفه‌ی دیگر به مشام می‌رسد، هنوز طعم تلخ سقیفه زیر زبان‌‌‌تاریخ مانده است! هر #انتخاب ی سرنوشت این کشور را برای قرن‌ها رقم خواهد زد! #انتخابات #یا‌امیرالمومنین‌علی‌بن‌ابیطالب #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

. غدیر صحنه انتخاب اصلح ✍سیده زهرا رضایی سبد میوه را کج می‌کنم. سیب‌های سرخ درونش، شالاپی قل می‌خورند و می‌افتند توی سینک. مثل شناگرهایی که قبلِ پریدن از روی سکوها ژست می‌گیرند. بی پروا می‌پرند توی آبِ از نیمه بالا آمده‌ی ظرفشویی و شناور می‌مانند. توی فکر روبان زدن به عیدی‌های فردا هستم. چندتا ایده پاپیون دار هم توی ذهنم مرور می‌شود. سیب‌ها را می‌شویم. صدای قج قج دستکش وقت برخورد با پوست قرمز سیب‌ها را می‌گذارم به پای خنده‌هایشان. قلقلکی‌ هستند انگار‌. خنده‌ام می‌گیرد. صدای بچه‌ها می‌آید هنوز:《اسدی و پسر بنت اسد! مولا مولا مولا علی مدد...》 لیست کارهایم را روی یخچال چسبانده‌ام. با خودکار شستن میوه‌ها را هم تیک می‌زنم. کار زیادی نمانده. سرانگشتی که حساب کنم به شروع مناظرات می‌رسم. این روزها که غدیر گره خورده به انتخابات، خیلی به مردم مسلمان زمان رسول الله فکر می‌کنم. به هجدهم ذی الحجه. به روزی که حجاج به غدیر رسیدند‌. بعضی وقت‌ها انگار خودم را میان آن جمعیت می‌بینم. انگار می‌بینم کسی را که دو دستش را آورده کنار لب‌هایش و بلند بلند داد می‌زند:《 به مقصد رسیدیم. به دستور رسول الله اتراق کنید تا کسانی که عقب مانده‌اند برسند.》 انگار می‌بینم چادرهایی را که برپا شده. ابوذر و عمار و مقداد را که سنگ‌ها و شاخه‌های شکسته را جمع می‌کنند. آب جارو می‌کنند و با سنگ‌ها منبری می‌سازند به بلندی قامت پیامبر. جهاز شترها را می‌گذارند روی سنگ‌ها. روی شاخه‌های دو درخت پارچه می‌کشند و سایبان می‌سازند. صدای جلز ولز از آشپزخانه می‌آید. زیر گاز را خاموش می‌کنم. نوار دور رب را باز می‌کنم. درپوش حلبی‌اش را فشار می‌دهم و می‌چرخانم. باز نمی‌شود‌. شوهرم اگر بود می‌توانست با یک حرکت بازش کند ولی من حتما باید قاشق بگذارم بیخ گلویش‌. هوا که واردش شود‌ دنگی صدا می‌کند و باز می‌شود. یک قاشق پر از رب را می‌ریزم توی لوبیاهای سرخ شده‌. به ماهی‌تابه نگاه می‌کنم اما دوباره می‌روم کنار برکه‌ی خُم. انگار می‌بینم ماه و خورشید را روی آن منبر. صدای زیبایی می‌شنوم که می‌گوید:《 هرکس من مولایش هستم، علی مولای اوست.》 هجوم بیعت کنندگان را می‌بینم. پشت خیمه‌ی امیرالمؤمنین صف طولانی تشکیل شده. عمر را می‌بینم، لبخند کش آمده‌ایی روی صورت دارد. می‌خندد و می‌گوید: 《سلام امیرالمؤمنین. پسر ابی طالب. مقام امامت مبارکت باشد.》 برای خودم چای می‌ریزم. استکان به دست می‌نشینم روی کاناپه. ذهنم می‌رود و می‌آید. فکرم چرخ می‌خورد روی شاهدان غدیر. به بیعتشان فکر می‌کنم. به بد عهدی‌شان. به نادیده گرفتن عهدی که روز غدیر بستند. حتی به سکوتشان در برابر ناصالحان. کاش همه از روزگار مردم بعد از پیامبر ‌عبرت بگیریم. کاش سکان انقلابمان را ندهیم دست نااهلان. #غدیر #جهاد_روایت @AFKAREHOWZAVI

. انتشار دو یادداشت با موضوع #غدیر از سرکار خانم نجمه صالحی، سردبیر تحریریه مجتهده امین و کانال افکار بانوان حوزوی در سایت جامعه الزهرا سلام‌الله‌علیها و خبرگزاری حوزه لینک خبر👇 🌐https://hawzahnews.com/xcVFN 🌐https://hawzahnews.com/xcVCh #جهاد_تبیین #عید_غدیر_خم #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

عیدکم مبارک ✍زهرا نجاتی عید سعید غدیر است و انتخابات هم در پیش داریم. به نظر شما چه نسبتی بین این دو وجود دارد؟؟ در زمان عید غدیر، با وجود اینکه نه رسانه‌ای وجود داشت و نه حتی میکروفون، پیامیر اکرم، تمهیداتی می اندیشند که حجت بر مردم تمام شود. 🧩 اولین کار این است که از مردم عقب مانده‌اند یا جلوتر رفته‌اند، می‌خواهد که همه با هم جمع شوند. این می‌شود که این صحنه با حضور 120هزارنفر، رقم می‌خورد. 🧩کار دوم این بود که بین مردم جارزنانی را تعیین کردند تا سخنان پیامبر را تکرار کنند و به این ترتیب حجت، بر مردم تمام شود. 🧩از طرفی اسلام آمده بود تا حکومت اسلامی برقرار کند و حکومت بعد از پیامبر رادر دست اصلح افراد و بهترین فرد قرار بدهد. 🧩پیامبر اکرم، تمام تلاشش را کرد تا قبل از واقعه غدیر و در مراسم غدیر، فرد اصلح را به مردم نشان دهد. پیامبراکرم، حجت را به مردم تمام کرد. تکلیف ما 🧩 اکنون زمان عصر رسانه است، در این زمانه ما برای حفظ حکومت اسلامی چه می‌توانیم بکنیم؟ اکنون که انتخابات در پیش داریم؛ اول تمام تلاشمان را معطوف این امور کنیم؛ ۱.برای حضورحداکثری، ۲.برای شناساندن اصلح توسط مردم، چراکه حجت با چشیدن طعم ملس و شیرین دولت تمام عیار آیت الله رییسی رحمه الله علیه و شهادت مظلومانه ایشان برما تمام شد. 🧩 بیم آن است که حالا که ما ایرانی‌ها، با وجود دیدن بی‌تلاشی و بی‌دغدغگی دولت زخم بستر و بعد تجربه شیرین و کوتاه دولت آقای رییسی، حجت خداوند برما تمام شده و حالا باید تمام تلاشمان را برای بالارفتن مشارکت انجام دهیم. چراکه همان طور که دنیا میداند،امروز بیش از همیشه چشم امید تمام جهانیان به ایران است. همانطور که دانشجویان امریکا به پشت گرمی کشور ما، دارند با دولتشان مبارزه می‌کنند، اگر ما با انتخاب تفکر جناب ظریف و تفکر اقای روحانی، به دولت آقای رییسی خیانت کنیم و پشت پا بزنیم، بیم آن است که خداوند ما را مورد عذاب قرار دهد و دیگر لیاقت حاکمان عادل نخواهیم داشت، چون حجت الهی برما تمام شده است.. 🧩امسال برای تجدید بیعت با امیرالمؤمین علی علیه‌السلام، باید وظیفه ملی و شرعی خود را به احسن وجه انجام دهیم... پس به توکل نام اعظمت... بسم الله الرحمن الرحیم #غدیر #عید_غدیر #جهاد_تبیین #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI