eitaa logo
احمد اولیایی
526 دنبال‌کننده
204 عکس
53 ویدیو
8 فایل
دانش آموخته حوزه علمیه و دکتری فرهنگ و ارتباطات عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی می‌نویسم از خودم... و درباره سه گانه «جامعه، فرهنگ و عدالت»؛ شاید و إن شاء الله تلاشی باشد در جهت کاستن فاصله نظر و عمل ارتباط با بنده: @Ahmadolyaei
مشاهده در ایتا
دانلود
سلسله یادداشت های «جستجوی عدالت در قرآن» قسمت چهارم: عدالت اجتماعی «با» مردم یا «برای» مردم؟َ به نظر می رسد مردم عمدتاً در بحث عدالت اجتماعی، حالت انتظار و قعود دارند تا اقامه. بدین معناکه انتظار دارند بسط عدالت در جامعه توسط حاکمیت صورت گیرد. البته این انتظار به نوعی طبیعی است چرا که در وضعیت دولت_ملت (nation_state) هستیم. دولت_ملت یا دولت ملی شکل خاصی از حاکمیت و دولت سازی مدرن است که ساختارهای اداری، اقتصادی و فرهنگی مشخص و منضبط دارد و عقلانیت سیستمی در آن در جریان است. فارغ از ارزش گذاری بر این مدل، منابع، عمدتاً در اختیار سیستم یا دولت یا حاکمیت (state) است. یعنی مردم در توزیع معادن، آب ها، جنگل ها، انرژی، گاز، نفت، یارانه ها و غیره نقشی ندارند. همین وضعیت، یک دولت حداکثری (maximum state) و نوعی دولت گرایی (statism) ایجاد می‌کند که مقام معظم رهبری نیز در سخنرانی سال نو در حرم رضوی فاصله گرفتن از آن را توصیه کردند. مردمی که با این وضعیت رو به رو هستند مقوله توزیع و عدالت اجتماعی را نیز از دولت و حاکمیت انتظار دارند. حال، این انتظار، رافع وظیفه مردم و حتی حق مردم (اگر اقامه عدل را حق بدانیم چون قیام به فضایل حق انسان است) است یا خیر، بیشتر باید بررسی شود اما بنظر می رسد آیه ۲۵ سوره حدید؛ «لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنْزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ» برای اقامه عدل توسط مردم اهمیت خاصی قائل است. (این بحث، ادامه دارد...) @ahmad_olyaei
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 مراسم شب احیاء وعزاداری شهادت امیرالمومنین حضرت علی علیه‌السلام سخنران: احمد اولیایی موضوع: نزول ولایت 🗓 ۱۸رمضان/ یکشنبه ۲۰ فرودین ۱۴۰۲ 🕌 حرم مطهر امامزادگان موسی مبرقع و چهل اختران علیهم السلام @ahmad_olyaei
سلسله یادداشت های «جستجوی عدالت در قرآن» قسمت پنجم: قیام دائمی و پرقوت برای عدالت اجتماعی بیان شد که عاملیت در بسط عدالت بسیار مهم است و مردم به مثابه رکن یک جامعه سهم بسزایی از این عاملیت دارند. عدالت اجتماعی البته که «برای» مردم است اما قطعا این مهم «با» مردم اتفاق می افتد نه بدون آن ها. آیه ۲۵ سوره حدید «لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنْزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ» گویی اساسا اقامه عدالت را بر عهده مردم گذاشته بود هرچند نقش پیامبران در زمینه سازی اقامه عدل و فراهم آوردن مقدماتش نیز در این آیه بیان شده است. یکی دیگر از آیات مرتبط، آیه ۱۳۵ سوره نساء « يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا قَوَّامِينَ بِالْقِسْطِ» است. قوَّام مبالغه است و به معنای اولا قیام دائمی برای عدالت و ثانیا قیام کامل و تام برای عدالت است. این معنا، یک رویکرد دائمی است نه یک تصمیم و کنش لحظه ای. «کونوا» اشاره به بودن در کسوت عامل و قائم به عدالت است نه فقط مطالبه گری عدالت. بدین معنا که عاملیت عدالت مقصود است و الا مطالبه کردن عدالت می تواند مقصود دیگری باشد که ضمن قیام به عدالت حاصل شود یا از دستورات دیگر دینی استفاده شود. ادامه این آیه عدم ملاحظه در اجرای عدالت را گوشزد می کند حتی نسبت به والدین و اقوام. همچنین اهمیت معیار عدالت را تبیین می کند با این فراز که « إِنْ يَكُنْ غَنِيًّا أَوْ فَقِيرًا»؛ یعنی لزوما همواره طرف فقیر را گرفتن و به نفع غنی حکم کردن خلاف عدالت نیست، بلکه باید بسط عدالت بر اساس معیار عادلانه باشد. اگر این معیار رعایت شد، مهم نیست که سهم به غنی رسیده یا فقیر، به والدین رسیده است یا اقوام یا غریبه ها. اگر مسیر بسط عدالت اجتماعی به سه بخش چیستی عدالت، چرایی عدالت و چگونگی عدالت تقسیم شود، این «چگونگی» است که جوامع را با خود درگیر کرده و بشر را دچار اختلاف نظر ها و چالش های فراوان نموده است. چگونگی بسط عدالت دقیقا به همان معیارهای عدالت اجتماعی اشاره دارد که کشف و انتخاب آن ها کار بسیار دشواری است. مروری بر یادداشت های قبلی رمضان؛ یادداشت اول؛https://eitaa.com/ahmad_olyaei/170 یادداشت دوم؛ https://eitaa.com/ahmad_olyaei/171 یاداشت سوم؛ https://eitaa.com/ahmad_olyaei/172 یادداشت چهارم؛ https://eitaa.com/ahmad_olyaei/175 @Ahmad_olyaei
«شب قدر، ولایت و عدالت» 🔹همه می دانیم «قُتِلَ عَلِیٌّ فِی مِحْرَابِ عِبَادَتِهِ لِشِدَّةَ عَدْلِهِ». به قول استاد شهید مطهری «عدالتي كه قاتل علي شد آيا صرفاً اخلاقي بود نظير عدالت امام جماعت يا قاضي و شاهد طلاق يا بينه شرعي، اين جور عدالت ها كه باعث قتل كسي نمي شود بلكه بيشتر باعث شهرت و محبوبيت و احترام مي گردد. پس آنچه باعث كشته شدن مولا شد، نوع تفكر مخصوصي بود كه در عدالت اجتماعي اسلامي داشت و خودش بر آن اصرار مي ورزيد. او تنها عادل نبود، عدالتخواه بود همان طور كه فرق است بين آزاد و آزاديخواه. يكي آزاد است يعني خودش شخصاً مرد آزادي است و يكي آزاديخواه است يعني طرفدار آزادي اجتماع است و آزادي هدف و ايدۀ اجتماعي اوست همين طور يكي عادل است يعني شخصاً آدم عادلي است و يكي عدالتخواه است يعني عدالت فكر اجتماعي اوست. »(کتاب بيست گفتار، ص۱۱). 🔸شب قدر شب نزول ولایت است. قال الصادق علیه السلام: «... نَزَلَتْ وَلَایَهًُْ أَمِیرِ‌الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام فِیهَا قُلْتُ فِی لَیْلَهًِْ الْقَدْرِ الَّتِی نُرَجِّیهَا فِی شَهْرِ رَمَضَانَ قَالَ نَعَمْ هِیَ لَیْلَهًٌْ قُدِّرَتْ فِیهَا السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْضُ وَ قُدِّرَتْ وَلَایَهًُْ أَمِیرِ‌الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام فِیهَا؛ امام صادق علیه السلام فرمود: در آن شب ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام نازل شده است. گفتم: در شب قدری که ما آن را در ماه رمضان امید داریم؟ فرمود: آری! شبی که در آن شب آسمان‌ها و زمین اندازه‌گیری شده، و ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام در آن تقدیر و معیّن شده است».(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۸، ص۲۴۰) 🔸و شب قدر شبی ست بهتر از هزار ماه بشرط ولایت که در امام عادل بروز و ظهور دارد. قال الصّادق علیه السلام- قَوْلُهُ عَزَّوَجَلَّ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ هُوَ سُلْطَانُ بَنِی أُمَیَّهًَْ وَ قَالَ لَیْلَهًٌْ مِنْ إِمَامٍ عَدْلٍ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ مِنْ مُلْکِ بَنِی أُمَیَّهًْ؛ امام صادق علیه السلام فرمود: خداوند عزّ‌وجلّ فرمود: خَیْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ؛ که سلطنت بنی امیّه [در آن] می‌باشد. شبی از [امامت] امامی عادل، بهتر است از هزار ماه حکومت بنی امیّه.(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۸، ص۲۶۰) @ahmad_olyaei
حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
"وقتی یک «مجتهد تبلیغ» خطابه می کند..." _ رحمت خدا را معرفی می کند _ پروژه دشمن در حجاب را تبیین می کند _ مهر را نثار بدحجاب و بی حجاب می کند _ وجوب حجاب را اشاره می کند _ از زنان الگو در اسلام بهره می برد _ عشق نهادینه شده در دل مخاطب نسبت به اهل بیت علیهم السلام را برای حجاب، تحریک می کند _ بصیرت سیاسی (اشاره به دشمن)، اعتقادی (اشاره به رحمت خدا)، ملی(اشاره به دختران ایران)، بصیرت مناسکی (اشاره به حضرت زهرا و حضرت رقیه علیهما السلام) اش را یکجا به رخ می کشد ✍ او در سخنوری دینی در اوج قدرت، اخلاص و توانایی همه کار می کند. او مجتهد تبلیغ و جذب دینی در عین وفاداری به مبانی اسلام، تشیع و نظام است. نابجا نیست اگر همین چهار دقیقه کارعملی کلاسهای تبلیغ در حوزه ها و میان مبلغان باشد. @ahmad_olyaei
سلسله یادداشت های «جستجوی عدالت در قرآن» قسمت ششم: راهپیمایی روز قدس به مثابه قیام برای عدالت عدالت اجتماعی در عین حال که آرزوی بشر و جوامع است، گمشده ی این روزهای دنیای ظالمانه است. ساختارهای مستکبرانه حاکم بر دنیای امروز که البته در شرف فروپاشی ست سال ها طعم شیرین عدالت را از مردم فلسطین گرفته اند. در این بین، ذیل لزوم اقامه عدالت توسط مردم در آیه ۲۵ حدید و مانند آن، مسلمانان باید نقش خود را در اقامه عدالت سیاسی یعنی توزیع عادلانه قدرت سیاسی و اعطای حق عادلانه حاکمیت به مردم مظلوم دنیا من جمله فلسطین ایفا کنند. اگر چه فرد فرد مسلمانان لزوما توان تأثیرگذاری تام در این باب ندارند اما ذیل آیه ۶۰ سوره انفال «وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ»، راهپیمایی روز قدس مصداق بارز اقامه عدل در حد استطاعت است. این راهپیمایی تأیید شده به آیات دیگر قرآن نیز هست؛ آیه ۱۲۰ سوره توبه «...وَلَا يَطَئُونَ مَوْطِئًا يَغِيظُ الْكُفَّارَ وَلَا يَنَالُونَ مِنْ عَدُوٍّ نَيْلًا إِلَّا كُتِبَ لَهُمْ بِهِ عَمَلٌ صَالِحٌ...» ناخشنود کردن دشمن را عمل صالح می داند و چه کسی ست انکار کند که حضور میلیونی مسلمانان در نقاط مختلف دنیا، استکبار جهانی و رژیم غاصب صهیونیستی را عصبانی می کند. اتفاقا این حضور یک اقامه جمعی ست که فرمایش رسول اکرم صلوات الله علیه «الْبَرَكَةَ مَعَ الْجَماعَةِ»، برکت را از آثار آن می شمارد. نتیجه آنکه حضور در راهپیمایی روز قدس فارغ از وظیفه بودن، مصداق حفظ شعائربودن، همدردی با مظلوم و ...، مصداق اقامه عدالت است. @ahmad_olyaei
بیاد استاد... ▪️انگار همین دیروز بود که متواضعانه پذیرفت استاد مشاور رساله م باشد. برایش نوشتم: "انتخاب حضرتعالی نه فقط به جهت علمیت شما بلکه در اصل مِن باب محبتی است که میان این شاگرد و استاد وجود دارد که حضرت صادق علیه السلام فرمودند: «اذا اَحْبَبْتَ رَجُلاً فَأَخْبِرْهُ»." او را حقیقتا دوست داشتم. ▪️گاهی فراموش می کردم او استاد مشاورم است زیرا فراتر از رویه های معمول، وقت می گذاشت. چراکه اولا موضوع رساله، عدالت بود و او با دغدغه عدالت زیست و نوشت و گفت. و دوم، او برای طلبه ها ارزش قائل بود. می گفت من در دانشگاه های بسیاری درس دادم، از همه جا ناامیدم اما به دانشگاه باقرالعلوم امیدوارم. طلاب که در اینجا تحصیل می کنند می توانند نقش مهمی در علم و جامعه ایفا کنند. لذا به طلاب درس می داد و همراهی می کرد. ▪️«دغدغه» و «دلسوزی» شاخصه اصلی استاد بود. چنان به کشورش و انقلاب عشق می ورزید که بارها زمانی که با همان انرژی و تعصب همیشگی از مشکلات می گفت، بغض هایش را دیدم. ▪️«تعهد» مثال زدنی ش در تدریس را از خاطر نمی برم. تولیدات علمی لحظه به لحظه آن درس را دنبال می کرد و طوری سرکلاس حاضر می شد که گویی جدیدترین حرف ها را برایمان آورده. تکرار نداشت. وقت هدر نمی داد. انگیزه می داد و البته کار هم از دانشجو طلب می کرد. ▪️«مردم» و «انسان» برایش بسیار مهم بود. او «انسان گرایی بدون خدا» و «خداگرایی بدون انسان» را دو مسیر اشتباه می دانست و بجایش «عام‌گرایی توحیدی» را پیشنهاد می داد؛ الگویی که شاید بتوان از آن برای معضلات فرهنگی امروز بهره برد. ▪️عماد افروغ مانند ستونی در وادی علم فروغ داشت، در نظر تولید کرد و در عمل خدمت. او اندیشمندی بود که دغدغه روزهای آخرش یعنی فاصله نظر تا عمل را، علمی و عملی پی گرفت. خدایش بیامرزد... @ahmad_olyaei
عنوان: "به دنبال یک معنا در قالب یک واحد در مسئله حجاب" ✍ این روز ها که هم بحث حجاب داغ است و هم داغدار دکتر افروغ هستیم، خواندن این مقاله که گفتگوی حجت الاسلام زیبایی نژاد با دکتر عماد افروغ حدود ۱۷ سال پیش در باب حجاب میباشد، خالی از لطف نیست. 🔸این گفتگو در شماره ۲۳ نشریه حوراء در سال ۱۳۸۵ منتشر شد. 🔹جمله ای از دکتر افروغ درین مقاله که قابل تامل است: «اگر وضعیت به همین روال پیش رود و کار شایسته‏ای صورت نگیرد، به ویژه در ارتباط با وظایف و تکالیفی که دولت درپاسداشت هویت ملی بر عهده‏اش هست، می‏تواند تبدیل به یک مسأله شود و البته هیچ ضمانتی هم نیست که به بحران مبدل نشود» لینک مقاله؛ https://b2n.ir/e43483 @ahmad_olyaei
انعکاس یادداشت های رمضانی «عدالت در قرآن» در سایت الف https://www.alef.ir/news/4020124048.html @ahmad_olyaei
«به بهانه مناظره تلویزیونی آقایان درخشان و غنی نژاد» 🔹نظریه ای در ارتباطات هست به نام جریان دو مرحله ای ارتباطات «Two-step flow of communication». این نظریه اجمالا می گوید که پیام رسانه ای مستقیما به مردم نمی رسد بلکه رهبران فکری «opinion leaders» آن پیام ها را تسویه، بازنگری، اصلاح، متناسب، هدفمند و .... کرده و به مخاطب تحویل می دهند. به نظر می رسد این نظریه تا زمانی که ارتباطات اجتماعی به صورت حقیقی برقرار باشد، مخاطبان عام هنوز به مراجع فکری و اساتید مراجعه کنند و همچنین مقوله «پرسش» و «اعتراف به ندانستن» در میان مخاطبان وجود داشته باشد، دوام دارد. اما اکنون ارتباطات مردم کاهش پیدا کرده، مراجعه به اساتید کم شده و اساسا خیلی پرسش نمی کنند چون بمباران داده و اطلاعات یک خودعالم پنداری در میان آن ها ایجاد کرده است. در این شرایط باید از نظریه های دیگری تبعیت کرد؛ نظریه ای که میزان درستی و نادرستی آن پیام رسانه ای را به فهم و ادراک مردم از شرایط جامعه گره می زند. به عبارت دیگر، دورانی که افرادی بیایند و پیام رسانه ای را برای مخاطبان و توده تفسیر کنند گذشته است. مخاطب پیام را با زمینه های اجتماعی، سیاسی و اقتصادی خود تفسیر می کند؛ با آن چیزهایی که تجربه کرده است. 🔹فارغ از اینکه برنده مناظره اساتید اقتصاد در برنامه جهان آرا که بود و یا چه آسیب ها و قوت هایی داشت، باید گفت مناظره در قاب رسانه ملی و یک رسانه جمعی بنام تلویزیون پخش شده است. تلاش رهبران فکری (اساتید، فعالان فضای مجازی، اندیشمندان عرصه اقتصاد و .... ) که بعد از مناظره در حال تحلیل مناظره و اعلام برنده یا بازنده هستند، خیلی قابل تقدیر بود اگر ما همچنان از نظریه جریان دو مرحله ای ارتباطات تبعیت می کردیم. اما مخاطبی که منتظر ثبت نام خوردو است، درباب هزینه اجاره مسکن می اندیشد، گرانی گوشت را روزانه لمس می کند، در بورس سرمایه خود را باخته است و به طور کل در انتهای زنجیره، نتیجه دیدگاه های اقتصادی، فلسفه اقتصاد و مبانی اقتصاد را لمس می کند، برنده و بازنده را در همان ابتدا و میانه برنامه تلویزیونی انتخاب کرده است. @ahmad_olyaei
🔹صدا و سیمای مراکز به مراتب کمتر از شبکه های ملی کارهای اندیشه ای و محتوایی دارند. و البته باید بهشان حق داد. 🔹اما مرکز صدا و سیمای آبادان این روز ها مشغول تولید برنامه خوب «حاصل جمع» است. برنامه ای اندیشه ای که موضوعاتی مانند اقتصاد، عدالت اجتماعی، نسل زد، نظریه اجتماعی و ... را به بررسی و تضارب آراء می گذارد. 🔸امروز توفیق شد در باب عدالت اجتماعی در خدمت این برنامه باشم. از وضعیت عدالت بحث شد تا ادراک عدالت اجتماعی و از وظیفه مردم تا ساختارها. 🔸امیدوارم که مفید واقع شود. جا دارد از جناب آقای هربان تهیه کننده خوب کار و همکارانشان تقدیر کنم. پ.ن: با حضور جناب آقای بهرام مدیر کل صدا و سیمای آبادان (نفر چهارم از راست در عکس پایین) نگاه های محتوایی خوبی در برنامه ها ایجاد شده است. @ahmad_olyaei https://eitaa.com/Haselejam_tv
⏰ زمان : جلسه اول : دوشنبه ساعت ۱۴ جلسه دوم :‌ سه شنبه ساعت ۱۳ 📌مکان :‌دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام طبقه همکف کلاس ۲۰ ✅ شرکت برای عموم دانشجویان آزاد است. @azadbou_ir @ahmad_olyaei
حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔹وقتی عشق حرف اول را می زند... 🔹 کسانی که دنیا را سه طلاقه کردند... 🔸لات های با معرفت که عاشق خمینی بودند... 🔹 و سال ها بعد....؛ جای کاسبی و عاشقی عوض شد. خوشا بحال آنها که عاشقانه رفتند. @ahmad_olyaei
"عدالت‌خواه ِ عدالت‌پژوه / نگاهی به دغدغه عدالت اجتماعی در آثار مرحوم افروغ" 🔸اندیشه عدالت اجتماعی مرحوم دکتر عماد افروغ ✍️با تقریر احمد اولیایی لینک مطالعه در خبرگزاری تسنیم؛ https://tn.ai/2886477 ۱۴۰۲/۲/۱۸ @ahmad_olyaei
و علیه السلام 🗓 چهارشنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۲ 🕙 ساعت ۱۲ - ۹:۳۰ 🖥 لینک ورود به جلسه: https://www.skyroom.online/ch/scoaqr/qom 🔍 آدرس حضوری: قم چهار راه شهدا- ابتدای خیابان صفائیه پلاک ۶۰۴ / سازمان علمی و فرهنگی آستان قدس رضوی سالن شیخ طوسی @ahmad_olyaei
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
«امام رضا علیه السلام و عدالت فرهنگی» 🔹ارائه شده در هفتمین پیش نشست پنجمین کنگره جهانی امام رضا علیه السلام 🔸جستجوی مفاهیم مدرن در سیره، حدیث و قرآن کار دشواری ست اما قطعا نتیجه بخش خواهد بود. 🔸 بحث عاملیت و ساختار در عدالت پژوهی را میتوان در سیره امام رضا علیه السلام به طور ویژه دنبال کرد چرا که به نوعی حضرت وارد ساختار شدند و فارغ از بسط عدالت از مسیر کنش های فردی، فرصت های ساختاری نیز داشتند. @ahmad_olyaei
▪️▪️▪️باز هم نوبتِ مدینه شُد و ◾️◾️◾️در غَمَش باز کربلا میسوخت ▪️▪️▪️باز در کوچه یِ بنی هاشم ▪️▪️▪️خانه ای بینِ شعله ها میسوخت @ahmad_olyaei
«نقش روابط عمومی در مدیریت تصویر سازمان» ارتباطات و توزیع داده با گسترش تکنولوژی‌های ارتباطی بیش از همیشه فراگیر و متنوع شده و جامعه را محلی برای عبور، تقاطع و تقابل پیام تبدیل کرده است. از طرف دیگر، پدیده‌های اجتماعی لحظه به لحظه متفاوت‌تر، سریع‌تر و ذوابعاد در حال وقوع‌ هستند و هرکدام برای خود یک پیامد وسیع رسانه‌ای و ارتباطاتی را به همراه دارند.این پیامد گاهی در نظام توزیع رسانه خود را نشان می‌دهد و گاهی در خلال ارتباطات انسانی تبلور پیدا می‌کند.به عبارت دیگر مردم و آحاد جامعه چه در فضای مجازی و رسانه‌های جمعی و چه در ارتباطات انسانی خویش در مورد پدیده‌های اجتماعی گفت‌وگو و تبادل داده و ایده می‌کنند. در این بین، سازمان‌ها و نهادها اگر بخواهند در میان این نظام ارتباطاتی و تبادلی غائب باشند، به طور قطع از میدان جامعه حذف می‌شوند. این حذف می‌تواند یک طیف گسترده پیامدی از فراموشی سازمان در افکار تا حذف ساختاری و بودجه‌ای سازمان را در بر داشته باشد. به نظر می‌رسد فارغ از تلاش بخش‌های سازمان در تولید بهتر و مطلوب‌تر و تقویت تعاملات سازمانی، روابط عمومی‌ها می‌توانند نقش بهینه ای در کمک به سازمان در جهت دوام در میدان جامعه و جلوگیری از آن پیامدهای فوق‌الذکر ایفا کنند. هرچند از ابتدای حضور انسان در اجتماع، بحث تبلیغات و به نوعی روابط عمومی آغاز شد و تا تلاش‌های حرفه‌ای‌تر مانند آنچه ای.وی.لی (Ivy Lee) روزنامه نگار آمریکایی و بنیانگذار اصول روابط عمومی و همچنین ادوارد برنِیز(Edward Bernays)، پدر روابط عمومی نوین انجام دادند، ادامه یافت اما همچنان روابط عمومی مسیر تکامل خود را طی می‌کند. البته متاسفانه باید گفت روابط عمومی در ایران امروز جایگاه چندانی ندارد. شاید در گفته‌ها همه اذعان داشته باشند که روابط عمومی بخش مهمی از یک سازمان است اما اساسا اراده‌ای برای بهره برداری از آن وجود ندارد. این ادعا به طور تقریبی استثنایی ندارد و در بیشتر سازمان‌ها و نهادهای کشور می‌توان این فقدان اراده را مشاهده کرد. برای روابط عمومی حرفه‌ای می توان دو کارکرد عمده نام برد، یکی ناظر به بیرون سازمان و دیگری ناظر به درون سازمان. اطلاع‌رسانی وقایع و اخبار سازمان و معرفی آن نسبت به هر دو بخش، مشترک است. یعنی روابط عمومی باید سازمان را به بیرون و درون خود معرفی کرده و اتفاقات و اخبار سازمان را به بیرون و درون سازمان اطلاع‌رسانی کند. سازمان‌ها برای یک یا چند کارکرد به وجود آمده‌اند و کارکردها به طور معمول دو دسته‌اند. گاهی کارکردهای خدماتی اولیه مانند آب، برق، گاز، امور عمرانی و ... که در سازمان‌هایی مانند آب و شهرداری می‌شود مشاهده کرد. گاهی نیز کارکردها همانند کارکردهای فرهنگی، از جنس نرم و غیر محسوس هستند و از نگاه مردم شاید نیازهای اولیه نباشند. در نوع اول، عدم معرفی سازمان شاید اثر سو آنچنانی نداشته باشد چرا که خدمات و کارکردهای سخت و عینی و محسوس آن سازمان‌ها جبران معرفی را می‌کند، اما در سازمان‌هایی از جنس دوم، معرفی و اطلاع‌رسانی شرط بقا سازمان و توجیه حیات آن است. واضح است که این معرفی اگر در جامعه به خوبی انجام شود، جامعه همچنان طالب بقای سازمان است و اگر در میان مسئولان و نهادهای بالادستی و بودجه‌ریز به خوبی انجام گیرد، ضامن تامین بودجه و تقویت و تثبیت ساختاری سازمان است. در معرفی سازمان به درون خود نیز مزایایی از جمله افزایش حس موفقیت سازمانی، تقویت عرق سازمانی، هویت‌یابی نیروی انسانی و مانند این وجود دارد. این یادداشت در صدد شمارش اهداف، وظایف و کارکردهای روابط عمومی نیست بلکه می‌خواهد به ضرورت آن برای سازمان اشاره کند. همان‌طور که بیان شد ادراک عمومی مردم به عنوان مخاطب اصلی سازمان در بهره‌برداری بی واسطه یا باواسطه از سازمان از اهمیت بالایی برخوردار است و در کشاکش پدیده‌های اجتماعی که این ادراک را به‌طور دائم تغییر می‌دهند، سازمان نیاز به مدیریت تصویرش در جامعه دارد. مدیریت تصویر (Image Management) دقیقا وظیفه اصلی روابط عمومی حرفه‌ای است که تصویر سازمان در ادراک عمومی را می‌سازد و یا تصویر ساخته شده را به سمت تصویر مطلوب سوق می‌دهد. با توجه به تعدد سازمان‌ها، رقابت شدید نهادها، برخی استانداردهای دوگانه در تخصیص اعتبار و بودجه از سمت نهادهای تصمیم‌گیر، احساس بی‌نیازی مردم به کارکرد برخی از سازمان‌ها اهمیت حرکت رو به جلو در روابط عمومی‌ها را دوچندان می‌سازد. به امید روزی که ادراک مردم در نزد سازمان‌ها دارای اهمیت شود و روابط عمومی‌های خود را بیش از پیش برای شکل‌دهی به این ادراک نسبت به سازمان خود تقویت کنند. واضح است، با توجه به کارکردهای قابل ستایش بسیاری از این نهادها فعالیت روابط عمومی‌ها می‌تواند مصداقی از جهاد تبیین باشد. لینک یادداشت در خبرگزاری تسنیم: https://tn.ai/2713618 @ahmad_olyaei
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
✍ مطالبه حجاب از زنان جامعه، مطالبه از آخرین بخش زنجیره و پرداختن به معلول است. در کنار آن و با اولویت بیشتر، باید به ابتدای زنجیره پرداخت و مطالبه را از چرایی دولت مدرن و تناقضاتش با حکومت اسلامی آغاز کرد. @ahmad_olyaei
آیین نکوداشت دانشمند انقلابی «استاد عماد افروغ» 🗓زمان: چهارشنبه ۱۰ خردادماه ساعت ۱۶ 🕌مکان: قم، بلوار جمهوری، جمهوری۲ فرعی اول سمت چپ ساختمان انجمن های علمی حوزه 💠 هماهنگی جهت حضور: @adminssoq ✍ در این برنامه، ان شاء الله در باب اندیشه عدالت اجتماعی مرحوم دکتر افروغ ارائه ای خواهم داشت. @ahmad_olyaei
«عدالت و امام رضا علیه السلام» ✍احمد اولیایی 📄منتشر شده در روزنامه ایران 🗓 ۱۴۰۲/۳/۱۰، روز 🔻گزیده هایی از یادداشت؛ 🔹تلفیق عاملیت «فردی» و «ساختاری» در بسط عدالت، در زمان امام رضا علیه السلام اتفاق افتاد که می تواند متفاوت با دیگر ائمه علیه السلام باشد. 🔸در زمان امام رضا علیه السلام ما با نوعی «عدالت فرایندی» مواجه هستیم؛ به این معنا که فرایندها، ساختارها و رویه‌هایی برای بسط عدالت فرهنگی در دستور کار قرار می‌گیرد که در آن زمانه امری به‌ غایت مغتنم است. 🔹ایشان، تفاوت و تنوع فرهنگی را به رسمیت می‌شناسد و به تعبیری برای آحاد مردم و سلیقه‌های مختلف حتی ادیان دیگر شخصیت قائل می‌شوند که البته قائل شدن این‌ شأن به معنای تأیید نیست بلکه آنها را به‌عنوان یک طرف گفت‌وگو به رسمیت شناخته و با آنان وارد گفت‌وگو و مفاهمه می‌شود تا به نوعی آنها را وارد عرصه توزیع خیرات و مواهب فرهنگی کند. 🌐 مشاهده یادداشت کامل در روزنامه ایران؛ https://irannewspaper.ir/8198/19/20958 @ahmad_olyaei
"چرا استقرار عدالت اجتماعی یکی از محور‌های جدی نظام فکری امام خمینی (ره) بود؟" 🔸اندیشه عدالت اجتماعی حضرت امام خمینی قدس سره؛ به مناسبت سالروز رحلت بنیانگذار انقلاب اسلامی 🎙احمد اولیایی لینک مطالعه در خبرگزاری ایکنا؛ https://iqna.ir/00HOU5 ۱۴۰۲/۳/۱۴ @ahmad_olyaei
🔰مراسم نکوداشت مرحوم استاد افروغ: 💢حجت الاسلام اولیائی، پژوهشگر عرصه عدالت و شاگرد عماد افروغ گفت: 🔸 اگر به عمده کتاب‌های مرحوم دکتر افروغ توجه کنیم، می‌بینیم که در عمده آثارشان به عدالت اجتماعی پرداختند، در کتاب «فرهنگ‌شناسی و حقوق فرهنگی»، از حق فرهنگی و نقش دولت بحث می‌کنند که بخش عمده‌ای از عدالت، به‌ویژه عدالت در حوزه فرهنگ یا عدالت فرهنگی است. در کتاب «چشم‌اندازی نظری به تحلیل طبقاتی و توسعه» جامعه‌شناسی فقر را طرح می‌کنند، فقر و بحث در مورد نابرابری و جامعه‌شناسی فقر همان چیزی است که بحث‌های عدالت به آن نیاز دارد. اساساً شرط عدالت‌طلب و عدالت‌خواه که حرّیت و آزادی و صراحت است کاملاً در عماد افروغ وجود داشت، انسانی که همیشه عقیده‌شان را بیان می‌کردند و در عین دلسوزی به‌دنبال بسط عدالت در مقام عمل هم بودند. ▪️ مشروح خبر 🌐کانال انجمن علمی مطالعات اجتماعی حوزه @motaleate_ejtemai