◻️مدیریت و رازداری 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ مدیران، بسیاری از اطلاعات و اسرار اداری مربوط به افراد سازمان را در اختیار دارند؛ حتی بعضاً مشکلات و مسائل شخصی و خانوادگی آنان را نیز مطلع می‌شوند. مشکلات سازمانی و ضعف‌ها و قوت‌های آنان را بهتر از هر کس دیگری می‌دانند. یکی از اخلاقیات لازم برای هر مدیری، «راز‌داری» است. مدیر باید آنقدر «سعه صدر» داشته باشد که تحمل اسرار و رازهای کارکنان سازمان برای او امری سهل و ساده باشد. تحت هیچ شرایطی نباید اسرار شخصی آنان را برملا کند. حتی مدیران باید آمادگی این حد از ایثار را داشته باشند که برای حفظ آبروی افراد سازمان، حتی الامکان، از آبروی خود هم مایه بگذارند. #مدیریت #رازداری @Ahmadhoseinsharifi 🌹

🔷ادب زیارت ✍️ احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔻زیارت کاری ظاهری و صوری یا زبانی نیست. زیارت درک حضور در محضر زیارت‌شونده است. به تعبیر آیت‌الله #بهجت: «اگر می‌خواهید زیارت، زیارتی اساسی باشد، باید قلبتان هم همان را بگوید که زبانتان می‌گوید؛ یعنی قلب هم همان چیزی را درک کند که در زیارت‌نامه قرائت می‌شود.» 🔸از مهم‌ترین آداب زیارت آن است که زائر به این معرفت رسیده باشد که هیچ تفاوتی میان حیات و ممات معصومین علیهم‌السلام نبیند. #زیارت @Ahmadhoseinsharifi 🌹

✍احمدحسین شریفی 🔻از بزرگترین عجایب این است که ملت و مکتبی که الگوهای «معرفتی» و «ایمانی» و «جهادی» و «پایداری» و «عدالت‌خواهانه» او زنانی همچون «آسیه» و «مریم» و «خدیجه» و «فاطمه» و «زینب‌»اند، توسط کسانی که زن را صرفاً ابزاری برای سرگرمی و لذت‌جویی مردان می‌دانند و می‌خواهند، متهم به «زن‌ستیزی» و «نقض حقوق زنان» می‌شوند! 🔻و عجیب‌تر اینکه عده‌ای از دختران و پسران تحصیل ‌کرده‌ و نخبه‌ی همین ملت و مکتب، چنین فریب بزرگی را باور می‌کنند! 🔸در بخشی از زیارتنامه زینب کبری سلام الله علیها اینگونه او را خطاب می‌کنیم: السَّلامُ عَلَیْکِ یا تالِیَ الْمَعْصُومِ، سلام بر تو ای همردیف معصوم.» #زینب #زن 🆔eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹

◻️«جوهر دانایی» و «فَلَک‌گشایی» 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ #نظامی در مخزن الاسرار می‌گوید: هر که در او جوهر دانایی است بر همه چیزیش توانایی است بند فلک را که تواند گشاد‌؟ آنکه بر او پای تواند نهاد اما منظور از «جوهر دانایی» چیست؟ به نظر می‌رسد: «جوهر دانایی»، همان «جامع‌نگری» و «عاقبت‌اندیشی» است. «جوهر دانایی»، بررسی جوانب و ابعاد آشکار و نهان یک تصمیم به ظاهر خیرخواهانه است. «جوهر دانایی»، همان «روح تحقیق» است که با مطالعه و پژوهش به دست می‌آید. اگر چنین جوهری در جامعه علمی ما وجود داشته باشد نتیجه قهری آن این است که «بر همه چیزیش توانایی است». اگر طبیعت را به درستی شناختیم و قوانین و سنت‌های حاکم بر آن را به درستی دانستیم آنگه از کسانی می‌شویم که می‌توانیم «بند فلک» را بگشاییم. همانطور که اگر انسان را به درستی شناختیم و استعدادها و ظرفیت‌ها و ابعاد وجودی او را آنگونه که هست دانستیم، آنگاه هرگز «علوم حیوانی‌سازی انسان» را به عنوان «علوم انسانی» نخواهیم شناخت و طرحی نو در مطالعات علوم انسانی ایجاد خواهیم کرد. #علوم_انسانی #پژوهش @Ahmadhoseinsharifi 🌹

◻️آسیب‌شناسی تعلیم و تعلم فلسفه در حوزه‌های علمیه 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔸علیرغم بی‌مهری‌هایی که به #فلسفه و فلسفه‌آموزی و حتی فیلسوفان در حوزه‌های علمیه شده است، حوزه‌های علمیه شیعه در همیشه تاریخ خود، مهد فلسفه و فلسفه‌ورزی و فلسفه‌اندیشی بوده‌ است. در سده‌های اخیر، ظهور میردامادها، ملاصدراها، سبزواری‌ها، طباطبائي‌ها، مطهری‌ها، مصباح‌ها و ... نشانه حیات فلسفه و فلسفه‌ورزی در حوزه‌های علمیه بوده و هست. هم‌اکنون نیز به تعبیر رهبر فرزانه انقلاب اسلامی، از وظایف مدیریت حوزه و اساتید فلسفه این است که تلاش کنند #حوزه_علمیه «مرکز فلسفه»، «مرجع فلسفه» ‌و «قطب اصلی فلسفه اسلامی» باقی بماند. در سایه این تأکید رهبر فرزانه انقلاب و توجه مدیران حوزه علمیه به این مهم، در سال‌های اخیر شاهد «رونق کمّی» دروس فلسفه در حوزه علمیه قم هستم. تا جایی که در سال جاری (۱۴۰۳) تعداد ۲۷۰ درس فلسفه در حوزه علمیه قم تدریس می‌شود. این رشدی ارزشمند، فوق‌العاده‌ و بی‌سابقه‌ است که نسبت به یک دهه قبل بیش از صددرصد افزایش کمّی را نشان می‌دهد. اما نیم‌نگاهی به عناوین دروس نشان می‌دهد که نباید و نمی‌توان به این رشد کمّی دلخوش بود. جز یک عنوان از ۲۷۰ عنوان درسی که درباره «حکمت عملی» است، و دو عنوان که با محوریت کتاب اصول فلسفه و روش‌ رئالیسم است، بقیه همگی تدریس دو کتاب بدایه الحکمه و نهایه الحکمه علامه طباطبائی(ره) و احیاناً اسفار و شواهد ملاصدرا است! و البته تعداد اعضای شرکت کننده در کلاس‌های حدود یکصد نفر از اساتید این دروس نیز کمتر از ۵ نفر است. ♦️بر این باورم که آموزش فلسفه با این روش ✔️نه خدمت به فلسفه است؛ ✔️نه شایسته یک پایگاه قویم و غنی و پربار فلسفی است؛ ✔️و نه گرهی از نیازهای فلسفی جامعه ما را می‌گشاید. 🔹پیشنهاد این بنده آن است که جمعی از دلسوزان فلسفه و مدیران آموزشی حوزه‌ و دانشگاه بنشینند و به تحلیل وضعیت موجود بپردازند: ✔️هم وضعیت تعلیم و تعلم فلسفه در حوزه‌های علمیه را مطالعه کنند؛ ✔️هم وضعیت آموزش فلسفه در دانشگاه‌های کشور را بررسی نمایند؛ ✔️هم تعلیم و تعلم فلسفه در دانشگاه‌های معتبر و مشهور دنیا را رصد کنند؛ ✔️هم برآوردی از نیازهای فلسفی جامعه ایرانی اسلامی خود ما داشته باشند؛ ✔️و نهایتاً با تکیه بر این داده‌ها و آگاهی‌ها، طرحی نو و جدید برای تعلیم و تعلم فلسفه درافکنند. ♦️فلسفه اسلامی آنگاه می‌تواند به حیات و بالندگی خود ادامه دهد که اولاً، با آغوش باز به استقبال فلسفه‌های شرقی و غربی رایج در مراکز فلسفی جهان برود؛ ثانیاً، از لاک صرفاً‌ انتزاعی خارج شده و نگاهی کاربستی به اندیشه‌های فلسفی داشته باشد؛ و ثالثاً، دغدغه‌مند حل بنیادین مسائل اجتماعی و فرهنگی کشور باشد. 🔹همانگونه که رهبر معظم انقلاب ۲۱ سال قبل (۲۹/ ۱۰/ ۱۳۸۲) در دیدار جمعی از نخبگان حوزوی فرمودند: از مهم‌ترین نقص‌های فلسفه‌ورزی در حوزه‌های علمیه آن است که، برخلاف فلسفه‌های غربی، فیلسوفان مسلمان نتوانسته‌‌اند آن ذهنیت فلسفی و آن مطالعات انتزاعی را «امتداد سیاسی و اجتماعی» بدهند. و بر اساس بنیان‌های فلسفی‌ خود «سیستم‌های اجتماعی، سیاسی، اقتصادی» و همچنین «وضع حکومت»، «کیفیت تعامل مردم با همدیگر» و امثال آن را معین کنند و مع الاسف در «ذهنیّاتِ مجرّد» باقی مانده و «امتداد پیدا نکرده‌اند». 🔸زمانی که اغلب دروس فلسفی حوزه‌های علمیه به موضوعاتی مثل فلسفه اسلامی برای کودکان (فابک)، فلسفه اجتماعی، فلسفه اخلاق، فلسفه سیاست، فلسفه حکومت، فلسفه اقتصاد، فلسفه فرهنگ، فلسفه مقاومت، فلسفه جهاد، فلسفه علوم انسانی و اجتماعی، فلسفه علم، فلسفه زیست، و سایر فلسفه‌های مضاف به علوم و امور اختصاص یافتند، آنگاه است که می‌توان یک حوزه فلسفی بالنده و در طراز حوزه‌های علمیه شیعی را شاهد بود. #الهیات_کاربردی @Ahmadhoseinsharifi 🌹

◻️«دو صد من استخوان باید که صد من بار بردارد» 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ هر کدام از ما نهایتاً می‌توانیم دیگران را تا اندازه خودمان بالا بکشیم. پس برای آنکه دیگران را بالاتر ببریم، باید خودمان هم بالاتر و بالاتر برویم. باید خودمان را رشد دهیم و تمکن فکری و علمی و اخلاقی و معنوی خود را افزایش دهیم. #ظرفیت #دانشگاه #تدریس @Ahmadhoseinsharifi 🌹

🟡فلسفه‌ورزی در حوزه و دانشگاه 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ عیبِ مِی جمله چو گفتی، هنرش نیز بگو نفیِ حکمت مکن از بهرِ دلِ عامی چند 🔹پیشتر در کوتاه‌نوشتی، به آسیب‌شناسی تعلیم و تعلم فلسفه در حوزه‌های علمیه اشاره‌ای کرده بودم، ( https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi/3023 ) از باب اینکه مبادا آن نوشته از سوی سطحی‌نگران به منزله «نفی حکمت» و «تضعیف فلسفه‌ورزی حوزوی» تلقی شود، لازم است به یکی از بارزترین ویژگی‌های آموزش #فلسفه در حوزه‌های علمیه، اشاره کنم: از امتیازات تعلیم و تعلم فلسفه در حوزه‌های علمیه، اصالت‌دادن به استدلال‌طلبی و دلیل‌خواهی است. از ابتدایی‌ترین متون فلسفی تا بالاترین سطوح فلسفه‌ورزی در حوزه‌های علمیه، محوریت با استدلال و روش فلسفی است. در حوزه‌های علمیه چیزی به نام «شخصیت‌زدگی» و «تقلید» و «تبعیت» از فیلسوفان جدید و قدیم وجود ندارد. حقیقتاً معلمان و متعلمان فلسفه در حوزه‌های علمیه پایبند به این شعار هستند که «نحن ابناء الدلیل؛ نمیل حیث یمیل». اما مع الاسف در اغلب دروس دانشگاهی، تعلیم و تعلم فلسفه‌ چنین وضعیتی ندارد! نوعی ایدئولوژی‌زدگی در آموزش فلسفه به ویژه فلسفه غرب در محیط‌های دانشگاهی حاکم است. نه استاد فرصت (و یا شاید جرئت و جسارت) نقد اندیشه‌های فلسفی فیلسوفان غرب را دارد و نه دانشجویان از ورزیدگی لازم برای چنین کاری برخوردارند. [البته استثنائات در همه جا هستند] 🔻به طور کلی در تعلیم و تعلم حوزوی حتی در دروس غیر فلسفی، برخلاف تعلیم و تعلم دانشگاهی، «نگاه انتقادی» بسیار پررنگ‌تر و اصیل‌تر از «نگاه توصیفی» محض است. #دانشگاه #حوزه_علمیه @Ahmadhoseinsharifi 🌹

◻️همچون آب باشید: نرم، سخت‌کوش و هدفمند! 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ آب از لطیف‌ترین اجسام است. بسیار نرم و آرام همواره در حال حرکت به سوی هدف است. بدون هیاهیو و بی‌سروصدا و باحوصله، سخت‌ترین موانع را به راحتی می‌شکند و یا آنها را دور می‌زند و پشت سر می‌اندازد. ما نیز باید همچون آب باشیم؛ روان و آرام، بی‌وقفه در پی دستیابی به هدف و غایت مطلوب خود باشیم. آب‌های قوی‌تر، آرام‌ترند. اما آب‌های ضعیف و مقطعی و کم‌عمق، پر سروصدا و تخریب‌گر. آدمیان نیز به هر میزان که غنی‌تر و عمیق‌تر و قوی‌تر باشد، به همان میزان آرام‌تر و متواضع‌تر و بی‌هیاهوترند. #آب #تواضع #هدفمندی @Ahmadhoseinsharifi 🌹

🎤احمدحسین شریفی 🔸موضوع: «چرایی تقابل نظام غرب و اسلام از منظر نظریه برخورد تمدن‌ها» 🔹مکان سخنرانی: قم، موسسه عالی فقه و علوم اسلامی. 🔻زمان: ۱۵ آبان ۱۴۰۳ 🔸جهت دریافت فایل سخنرانی در آپارات به آدرس زیر مراجعه کنید:👇👇👇 https://www.aparat.com/v/byhbdku #جنگ_نرم #تمدن @Ahmadhoseinsharifi 🌹

◻️شخصیت‌های ژله‌ای در سازمان‌ها! 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ یکی از متاع‌های بسیار گران‌قیمت در مدیریت و فعالیت‌های سازمانی و گروهی، «صداقت» و «راستی» و «روراستی» است. برخی از مدیران، کارکنان یا شرکای غیرصادق، وقتی دچار ناکامی می‌شوند و یا ناکامی خاصی در سازمان احساس می‌کنند، از خود سلب اختیار می‌کنند یا بدون رعایت اخلاق سازمانی، (بعضاً به دروغ) ابراز می‌کنند که آنان از ابتدا مخالف فلان تصمیم بوده‌اند! اما وقتی موفقیتی می‌بینند، خود را شریک آن و بلکه مبدع آن می‌دانند و امان از روزی که بوی قدرت به مشام‌شان برسد، در آن صورت حتی اصول خود را هم نادیده می‌گیرند. اینان شخصیت‌هایی ژله‌ای هستند که عشق به «محبوب القلوب» شدن، موجب می‌شود شکل و شمایل استواری نداشته باشند و حتی به دلیل هوشمندی پایین، متوجه نمی‌شوند که صرفاً «ارزشی ابزاری» برای دیگران دارند و نه «ارزشی نفسی و ذاتی». تجربه نشان داده است که افراد ژله‌ای هر چند مورد بهره‌برداری همه گروه‌ها قرار می‌گیرند؛ اما هرگز برای هیچ طرفی، «اصالت» ندارند! صرفاً «ابزار»ند. #اوحدی_مراغه‌ای در مجموعه «جام جم» اشعار زیبایی در توصیف «راستی» دارد: راستی کن، که راستان رستند در جهان راستان قوی دستند راست‌گاران، بلندنام شوند کج‌روان، نیم پخته خام شوند یوسف از راستی رسید به تخت راستی کن، که راست گردد بخت #صداقت #مدیریت @Ahmadhoseinsharifi 🌹

♦️انتقاد به مثابه جراحی 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ انسان‌ها غالباً (جز وارستگان و فرزانگان) از انتقاد می‌رنجند و آزرده می‌شوند. به همین دلیل، «انتقاد»، هنری بسیار ظریف و دقیق است؛ به تعبیر گوردن آلپورت، روان‌شناس مشهور آمریکایی، انتقاد به مثابه جراحی شخصیت است. همانطور که یک جراح جسم، به هنگام جراحیِ عضو آسیب‌دیده به شدت مواظب رگ‌ و پی‌های اطراف آن است که مبادا آنها نیز دچار آسیب شوند، یک منتقد منصف و خیرخواه نیز به هنگام انتقاد نسبت به یک فکر یا رفتار، باید مواظب بخش‌های سالم شخصیت انتقادشونده باشد. به عنوان مثال، اگر از درس نخواندن فرزندمان انتقاد می‌کنیم، باید به گونه‌ای باشد که سایر ابعاد مثبت شخصیت او را خدشه‌دار نکنیم؛ فی‌المثل نگوییم «بالکل از تو ناامید شدم». و یا اگر از «کُندکاری» همکارمان انتقاد می‌کنیم، نباید به گونه‌ای باشد که «محکم‌کاری» او را نیز بی‌اهمیت جلوه دهیم. و .... #انتقاد #نقد @Ahmadhoseinsharifi 🌹

🟢نقش «انگیزه» در «عرفان» و «حرمان» 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــ 🔸فیلسوفان و اخلاقیان و اندیشمندان مسلمان، درباره نقش #نیت و انگیزه در نظام ارزشی اسلام‌پسند، سخنان فراوانی گفته‌اند. در نظام اخلاقی اسلام، «حسن فاعلی» یعنی نیت و انگیزه کنشگر، بخش اصلی «ارزشمندی» کنش‌ها را بر عهده دارد. 🔹#امام_خمینی(ره) نیز به عنوان یکی از بزرگترین عالمان و عارفان شیعی، بر نقش نیت و انگیزه در «عرفان» حق و «حرمان» از حق تأکید ویژه‌ای داشتند. در نامه‌ای عرفانی و اخلاقی خطاب به فرزند محبوب‌شان سیداحمد خمینی(ره) در تاریخ ۲۶ تیر ۱۳۶۳ چنین نگاشته‌اند: «پسرم! نه گوشه‌گيرى صوفيانه دليل پيوستن به حق است، و نه ورود در جامعه و تشكيل حكومت، شاهد گسستن از حق. ميزان در اعمال، انگيزه‌هاى آنها است. چه بسا عابد و زاهدى كه گرفتار دام ابليس است و آن دام‏‌گستر، با آنچه مناسب او است چون خودبينى و خودخواهى و غرور و عُجْب و بزرگ‏‌بينى و تحقيرِ خلق اللَّه و شرك خفىّ و امثال آنها، او را از حق دور و به شرك مى‏‌كشاند. و چه بسا متصدى امور حكومت كه با انگيزه الهى به معدن قرب حق نائل مى‏‌شود، چون داود نبى و سليمان پيامبر- عليهما السلام- و بالاتر و والاتر چون نبى اكرم- صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم- و خليفه بر حقّش على بن ابی‌طالب- عليه السلام- و چون حضرت مهدى- ارواحنا لِمَقْدَمِه الفداء- در عصر حكومت جهانى‌‏اش. پس ميزان عرفان و حرمان، انگيزه است. هر قدر انگيزه‏‌ها به نور فطرت نزديك‌تر باشند و از حُجُب حتّى حُجُب نور وارسته‌‏تر، به مبدأ نور وابسته‌‏ترند تا آنجا كه سخن از وابستگى نيز كفر است.» #عرفان #نیت @Ahmadhoseinsharifi 🌹