#تا_آن_جا_که_می_دانم ممکن است در نگاهی، به نظر برسد که تفاوت رفتار ائمه(ع)، که یکی صلح می‌کند یکی قیام، یکی سجاده‌نشین است، یکی به تعلیم می‌پردازد، یکی دائما زندانی است، یکی ولیعهد می‌شود و... ، به دلیل تفاوت‌های شخصیتی یا روحیات و ویژگی‌های شخصی آن‌هاست. این نگاه، دو اشکال اصولی دارد؛ اول این‌‌که تنها به بخشی از زندگی هر یک از ائمه(ع) توجه می‌کند نه همه‌ی آن؛ دوم این‌که تفاوت شرایط و اقتضائات را در نظر نمی‌گیرد. اگر به صورت جامع‌تر به زندگی اهل بیت(ع) توجه شود، مثلا می‌بینیم همان امام سجادِ(ع) سجاده‌نشین، در دوره‌ای از زندگی‌اش پس از قیام عاشورا، مهم‌ترین کنشگری‌های اعتراضی را دارد. یا امام حسین(ع) که قیام عاشورا را برپا می‌کند، در زمان معاویه، علی‌رغم انتقادات و اعتراضات تندی که به حکومت دارد، به صراحت و با جدیت، با قیامِ سخت علیه معاویه مخالف است. یا امام حسن(ع) که تن به صلح با معاویه می‌دهد، تا قبل از آن، به مدت قابل توجهی، اصرار به ایستادگیِ نظامی در برابر معاویه دارد. لذا دور از ذهن نیست اگر بگوییم که اگر امام حسین(ع) هم در شرایط امام حسن(ع) بود صلح می‌کرد و امام حسن(ع) اگر در شرایط عاشورا بود، قیام می‌کرد. همین‌ها و امثال این‌ها، شواهدی هستند بر این مدعا که درواقع دستگاه و فرایندِ کنش‌گریِ ائمه(ع) (=سیره) یکی است که با تغییر متغیرها، نتایج و نمودهای (=سیر) متفاوتی از آن به دست خواهد آمد. اما این متغیرها چیست؟ مهم‌ترین رکن هر حرکت اجتماعی، «مردم» هستند؛ لذا به نظر می‌رسد مهم‌ترین متغیر در دستگاهِ کنش‌گریِ اجتماعیِ ائمه(ع)، مردم باشند؛ آگاهی، خواست، آمادگی و اراده‌ی مردم، متغیری مهم و اساسی در تعیینِ چگونگیِ کنش‌گریِ اجتماعی ائمه(ع) است. تاریخ اجتماعیِ پر فراز و نشیب زندگی امام حسین(ع)، باعث می‌شود که بررسی جامع رفتار ایشان در حیات سیاسی-اجتماعی‌شان، شواهدی محکم و کامل برای فهم این مدعا به دست دهد. با این نگاه، ان‌شاءالله در منبرهای محرم (و یادداشت‌های بعدی) به بررسیِ تغییراتِ نحوه‌ی کنش‌گریِ سیاسی-اجتماعی امام حسین(ع) از زمان خلفا (به‌ویژه عثمان) تا قیام عاشورا خواهم پرداخت. همچنین درباره‌ی این ادعا که نهضت امام خمینی(ره) و انقلاب اسلامی نیز الگو گرفته از نهضت حسینی(ع) بوده، بررسی و صحبت خواهم داشت. بررسی سیر تغییرات نحوه‌ی رفتار سیاسیِ امام خمینی(ره) از زمان رضاشاه تا بهمن پنجاه و هفت، می‌تواند روشنگرِ این مطلب باشد. در کنار این بحثِ احتمالا پرچالش، اشاراتی نیز به مناجات‌های عارفانه و عاشقانه‌ی حضرت سیدالشهدا(ع) در موارد مختلف خواهم داشت. به امید توفیق الهی #رضا_طبیب_زاده #یادداشت_های_یک_طلبه_نوپا T.me/reza_tabibzade #احوال_حوزه #شیراز #عاشورا #قیام #صلح کانال #احوال_حوزه را دنبال کنید https://eitaa.com/ahvaalehowze

موضوع کلی: #بررسی_تغییرات_کنش_گریِ_اجتماعی_سیاسیِ_امام_حسین(ع) و میزان انطباق نهضت انقلاب اسلامی با رویکرد کنش‌گریِ اهل بیت(ع) #جلسه_ی_اول: مقدمه ١ لزوم شناخت جامع‌بینانه از سیره‌ی اهل بیت(ع) برای الگوگیری

شناخت و آگاهی ما از تاریخ اسلام و اهل بیت(ع)، عمدتا معطوف به بخش‌های خاص و غالبا هیجان‌انگیز آن است. به طور خاص از تاریخ امام حسین(ع)، بیشتر ماجرای کربلا را شنیده‌ایم؛ درحالی‌که خود این ماجرا از چند ماه قبل‌تر شروع شده و کربلا مرحله‌ی پایانیِ این بخش از تاریخ است. ضمنا امام حسین(ع) از سال‌ها پیش از کربلا، کنش‌گریِ اجتماعی دارد که فهم آن برای فهم درست سیره‌ی اباعبدالله الحسین(ع) ضروری است. شناخت بخشی و محدود باعث سوء برداشت‌ها و سوء استفاده‌های فراوان می‌شود. آنان‌که قائل به صلح به هر قیمتی هستند، به صلح امام حسن(ع) استناد می‌کنند و آنان‌که شور و هیجان انقلابی دارند به قیام امام حسین(ع). آنانی که حوصله‌ی این حرف‌ها را هم ندارند، مثلا به زهد و عبادت امام سجاد(ع) اشاره می‌کنند. شناخت ناقص حتی درباره‌ی قرآن هم - به شهادت آیات قرآن - باعث انحراف می‌شود. داعش با آیه‌ی قرآن سر می‌بُرد و مدافعین حرم با آیه‌ی قرآن با داعش می‌جنگند. در دنیای پیچیده‌ی امروز که انفجار اطلاعات و هجوم رسانه‌ای تمام زندگی ما را در بر گرفته، طوفان فتنه‌ها (= درهم‌آمیختگیِ حق و باطل و پوشیده شدن حق) و سیل حوادث ما را با خود می‌برد و این بلایای فکری و عقیدتی بالاخره گریبان همه‌ی بشر را خواهد گرفت و در تصمیمات و اقدامات، آن‌ها را بر سر دو راهی حق و باطل قرار خواهد داد، یافتن راه و عمل درست بسیار دشوارتر و البته حیاتی‌تر است. درباره‌ی سرگشتگیِ انسان حق‌جو به روایتی از امیر مؤمنان(ع) تمسک می‌کنم که فرمود دین خدا با مردم شناخته نمی‌شود، بلکه با نشانه‌ی حق و حقیقت شناخته می‌شود؛ حق را بشناس تا اهلش را بشناسی. خداوند متعال که در قرآن کریم به عصر و زمانه سوگند می‌خورد و با حداقل سه تاکید، انسان‌ها را در ضرر و زیان می‌داند، راه نجات را در ایمان، عمل صالح، تواصی به حق و تواصی به صبر معرفی می‌کند. شناخت حق، لازمه‌ی این نجات است. از آن‌جا که «عَلِیٌّ مَعَ الحَقِّ وَ الحَقُّ مَعَ عَلِیٍّ» و از آن‌جا که امیرالمؤمنین علی(ع) «میزان» است و از آن‌جا که اهل بیت(ع) «کُلُّهُم نورٌ واحِد» و از آن‌جا که «فَالحَقُّ ما رَضیتُمُوهُ وَ الباطِلُ ما أَسخَطتُمُوهُ» و از آن‌جا که مصابیح الهدی، ائمه‌ی اطهار(ع) هستند، برای یافتن حق باید با دیدی جامع‌نگرانه، سیره‌ی اهل بیت(ع) را بشناسیم. اما هنوز این سوال پابرجاست که علت تفاوت رفتاری ائمه(ع) چیست؟ دو جواب عمده وجود دارد: عده‌ای قائل به اینند که علت تفاوت رفتاری ائمه(ع)، تفاوت ویژگی‌های شخصیتی و روحی ائمه است؛ لذا مثلا امام حسن(ع) صلح کرد چون روحیه و شخصیتی اهل تساهل و تسامح داشت و امام حسین(ع) قیام کرد چون روحیه‌ی انقلابی داشت. (ما با این نظر مخالفیم) اما عده‌ای دیگر (که ما نیز با آن‌ها هم‌نظریم) می‌گویند دستگاه فکری، رویکردی و کنش‌گری ائمه(ع) مشترک و یکسان است؛ اما با تفاوت ورودی‌های این دستگاه، خروجی‌ها متفاوت می‌شود. درباره‌ی کنش‌گری‌های اجتماعی اهل بیت(ع)، ورودی، عوامل اجتماعی است و خروجی، نمود رفتاری ائمه(ع). مهم‌ترین رکن اجتماع نیز «مردم» هستند؛ ارکان دیگری چون حکومت و... نیز وجود دارد ولی رکن وجودی اجتماع، همان مردم است. لذا با تغییر مردم، نمود رفتاری اهل بیت(ع) نیز تغییر می‌کرد. بنابراین ما مدعی هستیم که اگر مثلا امام حسین(ع) هم در سال چهل و یک هجری خلیفه بود، با معاویه صلح می‌کرد و اگر امام حسن(ع) در سال شصت و یک هجری امام بود، علیه یزید قیام می‌کرد. شواهدِ این مدعا را ان‌شاء‌الله در جلسه‌ی آینده بیان خواهم کرد. اگر این دستگاه را بشناسیم، آن‌گاه می‌توانیم وقایع روز را نیز با جمیع جهات در این دستگاه بریزیم و نتیجه‌ی درست را برای عملکرد خود بگیریم. آن‌گاه وقتی به اختلافات بین امام خمینی و بسیاری از علمای بزرگ عادل و متقی و خیرخواه، بر سر انقلاب اسلامی می‌رسیم، می‌توانیم تشخیص دهیم که کدام نگاه انطباق بیشتری با رویکرد ناب اسلامی دارد. ما مدعی هستیم که نهضت امام خمینی(ره) و انقلاب اسلامی نیز تا حد زیادی منطبق بر این رویکرد بود؛ که اگر آن را خوب بشناسیم آن‌گاه متوجه می‌شویم که اگر زمانی امام خمینی، شاه را «اعليحضرت همایونی» خطاب می‌کند و زمانی «مردک سیاه‌رو»، نه به خاطر تفاوت رویکرد امام است، بلکه به خاطر اقتضائات اجتماعی و تفاوت عملکرد شاه است که همان رویکرد ایجاب می‌کند زمانی با شاه، محترمانه سخن گفت و زمانی تند و تیز. #رضا_طبیب_زاده #یادداشت_های_یک_طلبه_نوپا T.me/reza_tabibzade #احوال_حوزه #شیراز #عاشورا #قیام #صلح #کربلا #خیرخواه #عدالتخواه کانال #احوال_حوزه را دنبال کنید https://eitaa.com/ahvaalehowze

موضوع کلی: #بررسی_تغییرات_کنش_گریِ_اجتماعی_سیاسیِ_امام_حسین(ع) و میزان انطباق نهضت انقلاب اسلامی با رویکرد کنش‌گریِ اهل بیت(ع) #جلسه_ی_دوم: مقدمه ٢ - شواهدی مبنی بر واحد بودنِ رویکرد سیاسی-اجتماعی همه‌ی ائمه(ع) علی‌رغم تفاوت در نمودهای بیرونی - نقش مردم در چگونگیِ کنش‌گری اجتماعی اهل بیت(ع)

با دقت در تاریخ اهل بیت(ع) مشاهده می‌شود که تفاوت رفتاری اهل بیت(ع) نه به خاطر ویژگی‌های شخصیتی، روحی و خلقی، بلکه به خاطر تفاوت شرایط اجتماعی بوده است. امیر مؤمنان علی(ع) که به ظاهر بیست و پنج‌سال سکوت و خانه‌نشینی در برابر خلفا را برگزید، پیش از این سکوت، مردم را به قیام علیه غاصبان خلافت دعوت کرد. اما مردم علی‌رغم تایید حقانیت علی(ع) حاضر به همراهی نشدند که دلایلی جامعه‌شناختی دارد. پس حضرت علی(ع) نیز ابتدا دعوت به قیام کرد، اما آن‌گاه که عدم خواست و اراده‌ی مردم و عدم اهتمام ایشان به حق را دید، روش را تغییر داد. ایشان در آن بیست و پنج سال، برای سقوط حکومت خلفا اقدامی نکرد، اما در هر فرصتی از حقانیت خویش دفاع کرد، خلفا را نصیحت می‌کرد، تا جایی که می‌شد جلوی اقدامات غلطشان می‌ایستاد و انتقاد و اعتراض نسبت به عملکرد غلطشان را ترک نکرد. امام حسن(ع) در برابر معاویه جنگید و مردم را به جهاد تشویق می‌کرد، اما آن‌گاه که مردم علی‌رغم روشنگری‌های امام(ع)، خواهان صلح با معاویه شدند و اراده‌ای برای جنگ نداشتند، امام حسن(ع) صلح را پذیرفت. امام حسین(ع) که قیام عاشورا را رقم زد، بیست سال مدافع آن صلح بود و در برابر پیشنهاد اقشاری مبنی بر قیام علیه معاویه، مخالفت کرد. امام سجاد(ع) که زهد و عبادت را پیشه کرد، اولا در برابر یزید و یزیدیان، سخنرانی‌های آتشین سیاسی، رسواکننده‌ی بنی امیه و روشنگر برای مردم داشت. اما در مدینه به ذکر مصیبت و سپس ترویج دعا و مناجات پرداخت. اگر در احوال مردم مدینه در آن ایام دقت کنیم، مسأله‌ی آنان عدم آگاهی نبود، بلکه عدم انگیزه و میل به سمت حق بود. ذکر مصائب عاشورا، دعا، مناجات و معنویت، این خلأ روحی مردم را جبران می‌کرد تا آنان را از فراموشی حقایق باز دارد. امامین صادقین(ع) در دورانی به سر می‌بردند که انحرافات فکری و عقیدتی در بین امت زیاد شده بود و البته مردم به دنبال حقیقت معرفتی بودند، لذا این دو امام(ع) به محض فراهم شدن فرصت به نشر معارف حقیقی پرداختند و مردم نیز استقبال می‌کردند. امام کاظم، جواد، هادی و عسگری - سلام الله علیهم اجمعین - برای تحکیم و گسترش شبکه‌ی شیعی تلاش کرده و از همین رو تحت فشار، زندان، محاصره و... بودند. امام رضا(ع) در پاسخ به کوچ اجباری به دربار مأمون، از اطرافیانش در مدینه می‌خواهد که برایش عزاداری کنند چون سفرش بی‌بازگشت است؛ این حرکت یک حرکت اعتراضی بود. در مسیر حرکت از هر فرصتی برای بیان حقانیت خود استفاده می‌کرد تا به حدیث سلسلة‌الذهب رسید. این شواهد را که در کنار هم می‌گذاریم، به یک هدف مشترک می‌رسیم که «هدایت مردم به سمت حق و قیام لِلّه» و «حفظ اسلام و جامعه‌ی اسلامی» است. برای دستیابی به این هدف، باید اراده‌ی مردمی وجود داشته باشد؛ این اراده نیاز به آمادگی دارد و این آمادگی، نیاز به «خواستن». لازمه‌ی همه‌ی این‌ها نیز، آگاهی است. پس رکن اساسی، مردم هستند که حتی خداوند متعال نیز سرنوشتشان را تغییر نمی‌دهد مگر این‌که خودشان اراده‌ی تغییر داشته باشند. لذا مسأله، مسأله‌ی اراده‌ی مردم است. همه‌ی ائمه(ع) همین رویکرد و هدف را داشته‌اند و طبیعی است که در هر زمان و زمانه‌ای متناسب با کمبودهایی که اراده‌ی مردم را در بر گرفته، برای رفع آن بهترین راهکار را انتخاب و عمل کنند. امام خمینی(ره) نیز اولین باری که در برابر رژیم طاغوت موضع‌گیری علنی دارد، در سال بیست و سه و در پی جریحه‌دار شدن احساسات مسلمانان به خاطر اهانت کسروی به اسلام است. فرصتی است که مردم آماده‌ی فهمیدن علل این ماجرا هستند. آن‌گاه امام(ره) از قیام لِلّه می‌گوید و علت رسیدن به این وضع را عدم قیام لِلّه می‌داند. سپس دست بر جنایات و خیانت‌های رضاشاه می‌گذارد. مردم در آن زمان (برخلاف القائات برخی تبلیغات امروزی) بسیار از رضاشاه ناراضی و عاصی بودند؛ چرا که فقر و قحطی و بیماری و ویرانی فراگیر شده بود، استبداد و دیکتاتوری شدیدی داشت، آبادانی‌هایی که ایجاد کرد به نفع قشری خاص و عمدتا بیگانگان بود، ارتشی که برای آن هزینه‌های بسیار شده بود نتوانست در برابر متفقین بیش از چند روز دوام بیاورد و ایران اشغال شد. اما محمدرضاشاه در ابتدای حکومت سعی می‌کرد خود را متفاوت نشان دهد. لذا مردم پذیرش مخالفت با رضاشاه را داشتند، اما با محمدرضاشاه نه. امام(ره) تا اوایل دهه‌ی چهل، به اصلاح حوزه‌ها می‌پردازد که کاری زیرساختی است. اولین باری که صریحا می‌گوید شاه باید برود، دوم بهمن پنجاه و شش است. تا قبل از آن صرفا به انتقاد و اعتراض نسبت به عملکردها، نصیحت و مطالبه‌ی اصلاح می‌پردازد. به عبارتی از شروع اعتراض امام(ره) نسبت به رژیم، تا زمانی که رسما خواستار خلع شاه می‌شود، بیش از سی و سه سال برای ایجاد آگاهی، خواست، آمادگی و اراده در مردم برای قیام لِلّه تلاش می‌کند. #رضا_طبیب_زاده T.me/reza_tabibzade #احوال_حوزه https://eitaa.com/ahvaalehowze

⛔ #نقد_تصوف 💠ابوالقاسم گورکانی، علمدار مخالفت با شیعیان 🔸گورکانی ضمن آنکه در عصر خود علَم مخالفت و آزار شیعیان دوازده امامی را بلند کرده و برای خوش‌خدمتی سلطان جائر عصر خود، باور به امامت ائمه‌ی معصومین (علیهم السلام) را مردود دانسته و قائلان به این باور محکم و اصیل را رافضی می‌نامید؛ با بزرگان شیعه نیز حتی پس از فوت و رحلتشان به مخالفت می‌پرداخت. 🔻از جمله ماجرای دفن پیکر حکیم ابوالقاسم فردوسی، که گورکانی از دفن آن شخصیت فرزانه در قبرستان مسلمین ممانعت به عمل آورده و وی را رافضی خطاب کرده بود. 🔻یعنی تنها به جرم شیعه بودن، پیکر او را از هم‌جواری با سایر اموات مسلمین محروم ساخته است. 🔰گورکانی همان قطبی است که شیطان رجیم را به واسطه‌ی سجده نکردن بر حضرت آدم (علیه السلام) و در اصل سرپیچی از امر خداوند شایسته‌ی تحسین و تقدیر دانسته بود. او با تعبیراتی چون خواجه‌ی خواجگان و سرور مهجوران در وصف ابلیس[1]، کار شیطان را این‌گونه توجیه می‌کند و می‌گوید؛ 👈وی به این دلیل از دستور سرپیچی کرد که غیر خدا را شایسته‌ی سجده نمی‌دانست و این از شدت اعتقاد به توحیدِ شیطان بوده است. 📚پی نوشت [1]. عبدالله بن محمد عین القضاة، نامه‌های عبدالله بن محمد عین القضاة، ج۱، ص۹۷، چاپ علینقی منزوی و عفیف عسیران، تهران ۱۳۴۸ـ۱۳۵۰ #احوال_حوزه #شیراز #نقد_تصوف #گورکانی #فردوسی کانال #احوال_حوزه را دنبال کنید https://eitaa.com/ahvaalehowze

🔻 اهداف جریان احمدالحسن بصری چیست؟! #احوال_حوزه #شیراز #یمانی #احمد_الحسن_البصری کانال #احوال_حوزه را دنبال کنید https://eitaa.com/ahvaalehowze

🔻 بینش فکری جریان احمدالحسن نسبت به مخالفین خود چگونه است؟! #احوال_حوزه #شیراز #یمانی #احمد_الحسن_البصری کانال #احوال_حوزه را دنبال کنید https://eitaa.com/ahvaalehowze

موضوع کلی: #بررسی_تغییرات_کنش_گریِ_اجتماعی_سیاسیِ_امام_حسین (ع) و میزان انطباق نهضت انقلاب اسلامی با رویکرد کنش‌گریِ اهل بیت(ع) #جلسه‌ی_سوم: حفظ وحدت و نظم اجتماعی، مقدم بر هر چیزی T.me/reza_tabibzade

خلاصه: امام علی(ع) عدم مقابله‌ی سخت با خلفا را به خاطر نگرانی از ایجاد تفرقه در امت می‌داند. ایشان به پاسخ هارون(ع) به موسی(ع) در قرآن کریم استناد می‌کنند که عدم مقابله با شرک بنی اسرائیل در زمان غیبت موسی(ع) را ترس از ایجاد تفرقه در امت می‌داند. گویا در دوگانه‌ی توحید و وحدت، هارون نبی(ع) نیز مردد می‌شود. سرّش شاید در این است که «توحید» در کمال خود، ظهور و بروز اجتماعی دارد و تا وحدت نباشد این ظهور رخ نمی‌دهد. حضرت زهرا(س) نیز در خطبه‌ی فدکیه، فلسفه‌ی اطاعت از ائمه(ع) و امامت ایشان را ایجاد نظم اجتماعی و حفظ جامعه از شکاف و تفرقه می‌داند. امام علی(ع)، امام حسن(ع) و امام حسین(ع)، علی رغم مخالفت جدی با خلیفه‌ی سوم و بیان انتقاد و اعتراض به او در هر فرصتی، در مقابل شورشی که قصد ترور عثمان را داشت، به نوعی از او دفاع می‌کنند. شدت این دفاع را در خطبه‌ی دویست و چهل نهج‌البلاغه ببینید. در زمان عثمان، هرچند برخی از او ناراضی بودند و برخی دست به شورش بردند، اما بررسی وضعیت اجتماعی نشان می‌دهد که به دلایل مختلفی، اراده‌ای عمومی برای خلع عثمان وجود نداشت و اقدامات شورشیان در نهایت، موجب شکاف جدی در جامعه و سپس ایجاد جنگ داخلی (جمل و صفین) شد. گویا ائمه(ع) پیش از هر چیزی، تلاش برای حفظ نظم اجتماعی می‌کنند تا مردم را به آگاهی و اراده‌ی حق برسانند که خودشان قیام لِلّه کنند. قیام امام حسین(ع) نیز از سنخ آگاهی‌بخشی بود و الا خودش فرمود که من برای طغیان و به هم ریختن جامعه قیام نکردم. (این موضوع را ان‌شاءالله در آینده بیشتر باز خواهیم کرد.) اختلاف و دو دستگی در هر جامعه‌ای حتما باعث رکود اجتماعی خواهد شد. مسلمانان باید رابطه‌ی برادری خود را با اعضای جامعه حفظ کنند. نباید به خاطر اختلاف نظرها به جان هم بیفتیم که این خواست دشمنانشان است. امام خمینی(ره) در سال‌های خفقان حکومت رضاشاه به بیان مطالب عرفانی می‌پردازد که در سال بیست و سه به دعوت عمومی برای قیام لِلّه می‌انجامد. سپس به تئوری‌پردازی و اصلاح حوزه‌ها پرداخته و نظارت اجتماعی نیز دارد؛ در سال سی و یک دعوت به وحدت و پرهیز از تفرقه می‌کند و هدف رژیم را ایجاد شکاف بین مردم می‌داند. آن‌گاه در دوازده شهریور چهل و یک، مسیر مستمر اعتراضی خود را با این جمله آغاز می‌کند: «راهی که من انتخاب کرده‌ام راهی است که مردم خواهان آن می‌باشند...». اما همچنان اعتراض و انتقاد خود به شاه را با خطاب احترام‌آمیز (اعليحضرت همایونی) مطرح می‌کند. آرام آرام نفرت عمومی نسبت به شاه بیشتر شده و خطابات امام(ره) نیز تندتر و صریح‌تر می‌گردد. آمادگی و اراده‌ی مردم، رکن اساسی است که بدون آن چیزی درست نمی‌شود. #رضا_طبیب_زاده #یادداشت_های_یک_طلبه_نوپا T.me/reza_tabibzade #احوال_حوزه #شیراز #امام_خمینی #امام_حسین کانال #احوال_حوزه را دنبال کنید https://eitaa.com/ahvaalehowze

#رهبر_معظم_انقلاب 🏴 امام حسین قیام کرد تا آن واجب بزرگی را که عبارت از تجدید بنای نظام و جامعه اسلامی، یا قیام در مقابل انحرافات بزرگ در جامعه اسلامی است، انجام دهد. این از طریق قیام و از طریق امر به معروف و نهی از منکر است؛ بلکه خودش یک مصداق بزرگِ امر به معروف و نهی از منکر است. البته این کار، گاهی به نتیجه حکومت می‌رسد؛ امام حسین برای این آماده بود. گاهی هم به نتیجه شهادت می‌رسد؛ برای این هم آماده بود. ۱۳۷۴/۰۳/۱۹ #محرم #ورود_امام_حسین_علیه‌السلام_به_کربلا #احوال_حوزه #شیراز کانال #احوال_حوزه را دنبال کنید https://eitaa.com/ahvaalehowze

✳ جنبه‌ی سیاسی مجلس امام حسین بالاتر از جنبه‌های دیگر است 🔻 گریه بر #امام_حسین سلام الله علیه و مصائب ایشان عامل احیای اسلام و زنده‌ماندن نهضت امام حسین سلام الله علیه و تشیع است. #امام_خمینی رحمة الله در تعبیری می‌فرمایند: این اجتماع در مجالس روضه را خیال نکنید که فقط این است که ما گریه کنیم برای سیدالشهدا. نه سیدالشهدا احتیاج به این گریه‌ها دارد و نه این گریه‌ها خودش فی‌نفسه کاری از آن می‌آید. این مجلس‌ها مردم را همچون مجتمع می‌کنند و یک وجهی می‌دهند. این جنبه‌ی #سیاسی این مجالس، بالاتر از همه جنبه‌های دیگری است که هست. این که بعضی از ائمه‌ی ما می‌فرمایند که برای من در منابر روضه بخوانند، بی‌خود نمی‌گویند ائمه‌ی ما به این‌که هر کس که بگرید، بگریاند یا صورت گریه و گریه‌کردن به خودش بگیرد، اجرش فلان مقدار است. مسئله، مسئله‌ی گریه نیست، مسئله، مسئله‌ی تباکی نیست، مسئله، مسئله‌ی سیاسی است که ائمه‌ی ما با همان دید الهی‌ای که داشتند، می‌خواستند که ملت‌ها را با هم #بسیج کنند و یکپارچه کنند. از راه‌های مختلف این‌ها را یکپارچه کنند تا آسیب‌پذیر نباشد. 👤 #استاد_محمدرضا_عابدینی 📚 برگرفته از کتاب #ادب_عاشقی 📖 صفحه ۹۳ #احوال_حوزه #شیراز #امام_حسین #سیاست #امام_خمینی کانال #احوال_حوزه را دنبال کنید https://eitaa.com/ahvaalehowze