eitaa logo
آیت الله شیخ عباس اخوان
670 دنبال‌کننده
28 عکس
22 ویدیو
21 فایل
به توفیق الهی جلسات حضرت آیت الله شیخ عباس اخوان به مرور بارگزاری می‌گردد سعی بر این است که حتی‌المقدور موضوعات و منابع جلسات ذکر شده و اگر احیاناً منبع مورد نظر یافت نشد، منابع نزدیک‌تر به موضوع آورده شود تا محققین محترم بهره‌مند گردند یا علی مدد
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از  آیت الله اخوان
(((((((بسم الله الرحمان الرحیم)))))))) شنبه ۲۱مهر شام ولادت تفسیر بکلام دانشمند معظم: خ مولوی، بین خ وحدت اسلامی و خ ولیعصر (عج)،خ تشکری موحد ،حسینیه اصحاب هیئت متوسلین به ابی الفضل العباس علیه السلام(ویژه برادران) @ayatollahakhavan_ir
آیت الله شیخ عباس اخوان
بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم خطابات حضرت علیه‌السلام به پیرامون «يا هشام ما أقبح الفقر بعد الغنى و أقبح الخطيئة بعد النسك، و أقبح من ذلك العابد للّه ثمّ يترك عبادته» ج۱صص۱۵۳-۱۵۴. انسان در چارچوب فکری خوب امور را طی کرده تا به مرگ منتهی شود؛ انسان خود را در چارچوب پذیرش خدای متعال قرار داده که شامل می‌شود؛ در عابد شده؛ اگر کسی صورت عبادت را بنمایاند به این و گفته می‌شود و نه ولی وقتی در او ملکه شد به او عابد می‌گویند؛ تبیین معنای نسک: قُلْ إِنَّ صَلَاتِي وَنُسُكِي وَمَحْيَايَ وَمَمَاتِي لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ :۱۶۲ «يا هشام ما أقبح الفقر بعد الغنى و أقبح الخطيئة بعد النسك، و أقبح من ذلك العابد للّه ثمّ يترك عبادته» بررسی امکان برگشت از ملکه (=شخصیت ثانوی)؛ تبیین معنای ؛ لغت در عرب به کسی گفته می‌شود که از خودش هیچ شأنی در برابر مولای خود ندارد؛ نمونه‌هایی از برخورد با کسی که در جنگ‌ها اسیر و عبد شده مثل در آوردن کاسه سر و یا رنگ کردن فرش با خون اسیر و کشتگان که از این‌جا بحث طهارت و نجاست خون به کار رفته در فرش در فقه مطرح شده است مرا سهم دادی که در پای پیل تنت را بسایم چو دریای نیل منتسب به خیزید و خز آرید که هنگام خزانست باد خنک از جانب خوارزم وزانست آن برگ رزان بین که بر آن شاخ رزانست گویی به مثل پیرهن رنگ‌رزانست دهقان به تعجب سر انگشت گزانست کاندر چمن و باغ، نه گل ماند و نه گلنار جنایات در قبال بردگان در و ؛ عبد کالا حساب می‌آمده؛ کسی‌که در قبال خدای خود هیچ شأنی برای خود نمی‌بیند عبد نامیده شده؛ يُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِيمَاهُمْ فَيُؤْخَذُ بِالنَّوَاصِي وَالْأَقْدَامِ :۴۱؛ برخورد با بنده و عبد با مولا از راه‌های مختلف مثل و یا شایستگی مثل جناب در محضر صلوات الله علیه؛ احوال بزرگ‌زاده بود و که شاهزاده بود؛ جریان قصد خریدن قنبر توسط آشنایان برای حاکم و پادشاهی بر قوم خود؛ عبد مانند قنبر از ملکه خود بر نمی‌گردد ولی برخی که عبد هستند در صدد فرار هستند؛ فَشُدُّوا الْوَثَاقَ فَإِمَّا مَنًّا بَعْدُ وَإِمَّا فِدَاءً صلی‌الله علیه وآله وسلم بنده‌ام بنده ولی بیخردم خواجه با بیخردی می خردم خواجه‌ام دید و پسندید و خرید واگهی داشت ز هر نیک و بدم جریان تن دادن به اسارت و کنیزی جناب سلام الله علیها برای رسیدن خدمت صلوات الله علیه شاهنشه روم دختری داشت در برج عفاف اختری داشت آينه عصمت و ادب بود دارای شرافت نســـب بود می‌بود مليکه نام ناميش می‌داشت پدر چون جان گراميش آزاده نواده حــــــواری شایســــــته هر بـــزرگواری شمعون وصی مسیح جدش از باغ کمال رسته قدش برده نسب از هر سو ملیکا از قیصر و جانشین عیسی سیر زینبی جناب نرجس خاتون سلام الله علیهما؛ تفاوت عبد با کره و ناراحتی و عبد با دلدادگی خود را به شمار غلامانش می‌آورم و دور از ادبم عبادت از سر خوف و ترس و امور مشابه با تلنگری ممکن است برگردد برخلاف آنکه عبادتش از راه دلدادگی و و لازمه است بر نمی‌گردد؛ آفت و احتمال بازگشت از عبودیت مقیم آستان وصل حیدر مهذب گشته دور از هر هوایی چگونه باشدش با ضربتی چوب رود غیر سرای اوی جایی روایت قطع دست که محب امیرالمؤمنین صلوات‌الله‌علیه بود به جرم دزدی: البرسي: بالإسناد و غيره، يرفعه، عن الأصبغ بن نباتة أنّه قال: كنت جالسا عند أمير المؤمنين عليّ بن أبي طالب- (عليه السلام)- و هو يقضي بين الناس إذ أقبل‌ جماعة و معهم أسود مشدود الأكتاف، فقالوا: هذا سارق يا أمير المؤمنين، فقال- (عليه السلام)-: يا أسود سرقت؟ قال: نعم، يا أمير المؤمنين، قال [له‌]: ثكلتك امّك، إن قلتها ثانية قطعت يدك، سرقت؟ قال: نعم [يا مولاي‌]. قال: ويلك انظر ما ذا تقول، سرقت؟ قال: نعم [يا مولاي‌]، فعند ذلك قال- (عليه السلام)-: اقطعوا يده لأنّه‌ وجب عليه القطع. قال: فقطع يمينه فأخذها بشماله و هي تقطر دما، فاستقبله رجل يقال له ابن الكوّاء، فقال له: يا أسود من قطع يمينك؟ قال: قطع يميني سيّد المؤمنين و قائد الغرّ المحجّلين، و أولى الناس باليقين، و سيّد الوصيّين‌ أمير المؤمنين عليّ بن أبي طالب- (عليه السلام)- إمام الهدى، و زوج فاطمة الزهراء ابنة محمد المصطفى، أبو الحسن المجتبى، و أبو الحسين المرتضى، السابق إلى جنّات النعيم، مصادم الأبطال، المنتقم من الجهّال، معطي‌ الزكاة، منيع الصيانة من هاشم القمقام، ابن عمّ الرسول، الهادي‌ إلى الرشاد، الناطق بالسداد، شجاع مكّي، جحجاح وفيّ (فهو نور) بطين أنزع، أمين من آل حم و يس، و طه و
آیت الله شیخ عباس اخوان
الميامين، محلّي الحرمين، و مصلّي القبلتين، خاتم الأوصياء، و وصيّ صفوة الأنبياء، القسورة الهمام و البطل الضرغام، المؤيّد بجبرئيل [الأمين‌]، المنصور بميكائيل المبين، وصيّ رسول‌ ربّ العالمين، المطفئ نيران الموقدين، و خير من مشى من قريش أجمعين، المحفوف بجند من السماء، عليّ بن أبي طالب- (عليه السلام)- أمير المؤمنين، على رغم أنف الراغمين‌، مولى الخلق أجمعين. قال: فعند ذلك قال له ابن الكوّاء: ويلك يا أسود قطع يمينك و أنت تثني‌ عليه هذا الثناء كلّه؟! قال: و مالي لا اثني عليه و قد خالط حبّه لحمي و دمي؟ و اللّه ما قطعني إلّا بحقّ أوجبه اللّه تعالى عليّ. قال [ابن الكوّاء]: فدخلت إلى أمير المؤمنين- (عليه السلام)- و قلت له: يا سيّدي رأيت عجبا. قال: و ما رأيت؟ قلت: صادفت أسودا و قد قطعت يمينه، و قد أخذها بشماله و هي‌ تقطر دما، فقلت له: يا أسود من قطع يمينك؟ قال: سيّدي أمير المؤمنين، فأعدت عليه القول، و قلت [له‌]: ويحك قطع يمينك و أنت تثني عليه هذا الثناء كلّه؟ فقال: مالي لا أثني عليه و قد خالط حبّه لحمي و دمي، و اللّه ما قطعها إلّا بحقّ أوجبه اللّه تعالى. قال: فالتفت أمير المؤمنين- (عليه السلام)- إلى ولده الحسن و قال له: قم هات عمّك الأسود. قال: فخرج الحسن- (عليه السلام)- في طلبه فوجده في موضع يقال له كندة، فأتى به إلى أمير المؤمنين- (عليه السلام)-، فقال له‌: يا أسود قطعت يمينك و أنت تثني عليّ! فقال: [يا مولاي‌] يا أمير المؤمنين و مالي لا اثني عليك و قد خالط حبّك لحمي و دمي؟ فو اللّه ما قطعتها إلّا بحقّ كان عليّ ممّا ينجي من عاهات‌ الآخرة. فقال- (عليه السلام)-: هات يدك، فناوله إيّاها، فأخذها و وضعها في الموضع الذي قطعت منه، ثمّ غطّاها بردائه، و قام فصلّى- (عليه السلام)-، و دعا بدعوات لم تردّ، و سمعناه يقول [في‌] آخر دعائه: آمين، ثمّ شال الرداء و قال: اضبطي أيّتها العروق كما كنت اتّصلي. قال: فقام الأسود و هو يقول: آمنت باللّه، و بمحمد رسول اللّه، و بعليّ الذي ردّ اليد القطعاء بعد تخليتها من الزند، ثمّ انكبّ على قدميه و قال: بأبي أنت و امّي يا وارث علم النبوّة. ج۲صص۶۸-۷۱ تألیف (از فحول علمای شیعه) سگی را لقمه‌ای هرگز فراموش نگردد ور زنی صَد نوبتش سنگ و گر عمری نوازی سفله‌ای را به کمتر تندی آید با تو در جنگ لَا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيَامَة (۱) وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ :۲؛ چشیدن فَلَا وَرَبِّكَ لَا يُؤْمِنُونَ حَتَّى يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لَا يَجِدُوا فِي أَنْفُسِهِمْ حَرَجًا مِمَّا قَضَيْتَ وَيُسَلِّمُوا تَسْلِيمًا :۶۵ به تیغم گَر کشد دستش نگیرم وگر تیرم زَنَد منّت پذیرم دل داده‌ام به یاری شوخی کشی نگاری مرضیه السجایا محموده الخصائل در عین گوشه گیری بودم چو چشم مستت و اکنون شدم به مستان چون ابروی تو مایل ای دوست دست حافظ تعویذ چشم زخم است یا رب ببینم آن را در گردنت حمایل وصف دلدادگی در و جانفشانی در محضر علیه‌السلام هنگام اقامه نماز؛ وروي أن سعيد بن عبد الله الحنفي تقدم أمام الحسين فاستهدف لهم يرمونه بالنبل كلما أخذ الحسين عليه السلام يمينا وشمالا قام بين يديه فما زال يرمى به حتى سقط إلى الأرض وهو يقول اللهم العنهم لعن عاد وثمود اللهم أبلغ نبيك السلام عني وأبلغه ما لقيت من ألم الجراح فإني أردت بذلك نصرة ذرية نبيك ثم مات رضوان الله عليه فوجد به ثلاثة عشر سهما سوى ما به من ضرب السيوف وطعن الرماح. ج۴۵ص۲۱؛ صلوات الله علیه: علیک بهذا الغریب؛ عبودیتی که در آن دلدادگی باشد دیگر برگشت ندارد؛ اساس در است: هَلِ الدّينُ إلاَّ الحُبُّ وَالبُغضُ ص۴۵۶؛ محبت در وادی سیدالشهداء علیه‌السلام جلوه می‌کند السلام علیک یا مولانا یا صاحب العصر و الزمان ای شمع جهان افروز بیا وی شاهد عالم سوز بیا ای مهر سپهر قلمرو غیب شد روز ظهور و بروز بیا ای طائر سعد فرخ رخ امروز توئی فیروز بیا روزم از شب تیره‌تر است ای خود شب ما را روز بیا عمریست گذشته به نادانی ای علم و ادب آموز بیا شد گلشن عمر خزان از غم ای باد خوش نوروز بیا من سوخته تو و مفتقرم تا جان به لب است هنوز بیا دیوان یابن الحسن یابن الحسن یابن الحسن یابن الحسن روضه بازگشت به خیمه‌گاه فلاندبنك صباحا ومساء، ولابكين عليك بدل الدموع دما ... وأسرع فرسك شاردا، وإلى خيامك قاصدا، محمحما باكيا. ج۱۰۱صص۲۳۸-۲۴۰ حسین جان حسین جان حسین جان حسین جان صدای شیهه‌اش را تا شنیدند همه از خیمه ها بیرون دویدند یکی از غم، گریبان چاک می‌کرد یکی خونش، به گیسو پاک می‌کرد چراغ محفل طاها، سکینه دو دست، از شدّت غم زد به سینه یا جواد ابی هل سقی ابی ام قتل عطشانا
آیت الله شیخ عباس اخوان
الميامين، محلّي الحرمين، و مصلّي القبلتين، خاتم الأوصياء، و وصيّ صفوة الأنبياء، القسورة الهمام و الب
حسین جان حسین جان شیعتی مَهْما شَرِبْتُم ماءِ عَذْبٍ فاذکرونی اَوْ سَمِعْتُم بِغَـــــریبٍ اَوْ شَهیدٍ فَانْدُبُونی بابی العطشان حتی قضی بابی المهموم حتی مضی روحی فداک یا اباعبدالله ۱۴۰۲/۱/۳ https://eitaa.com/akavan110
آیت الله شیخ عباس اخوان
بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم خطابات حضرت علیه‌السلام به پیرامون «يا هشام لا خير في العيش إلّا لرجلين: لمستمع واع، و عالم ناطق.» ج۱ص۱۵۴. تحلیل امور و جریانات وابسته به و نگرش در زندگی انسان است و این بینش بنابر چهارچوب فکری متغیر است؛ از نگاه امام کاظم علیه‌السلام مطلبی است بی ثمر مگر اینکه دو امر در آن باشد: مستمع واع و عالم ناطق؛ این نگرش مربوط به است تا انسان به برسد «لا خير في العيش إلّا لرجلين» جنبه زندگانی نیکوست؛ فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَاضِيَةٍ (۲۱) فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ (۲۲) قُطُوفُهَا دَانِيَةٌ :۲۳؛ فرمایش حضرت ناظر سرانجام نیکو است که در قرآن کریم آمده است دست‌رنج تو همان به که شود صرف به کام دانی آخر که به ناکام چه خواهد بودن؟ خوشتر از فکر می و جام چه خواهد بودن؟ تا ببینم که سرانجام چه خواهد بودن کلام نغز حافظ برگرفته از قرآن است؛ در لسان قرآن برای اهل است: وَ أَنْهَارٌ مِنْ خَمْرٍ لَذَّةٍ لِلشَّارِبِينَ صلی‌الله علیه وآله وسلم:۱۵؛ می تحقق تحقق پست دنیوی دارد که مورد توجه مردم دنیاطلب؛ ظرف وجودی است که می‌خواهد در آن واقع بشود تا بتواند آن فیضی را به او بدهد که یک‌سره او را فارغ بکند تا به مآل و خودش رویکرد داشته باشد «لا خير في العيش إلّا لرجلين» لا خیر: اصلاً خیری نیست در زندگانی مگر در دو مورد که این دو تابع نگرش شخص است؛ این فرمایش حضرت در چارچوبی است که شخص در آن دارد زندگی می‌کند یعنی کسی‌که دارد که من در مسیری هستم که باید برای آن غایت وجودی خودم به تحقق برسم که این در دو شأن به تحقق می‌رسد: «لمستمع واع، و عالم ناطق.» مستمع واع یعنی شنوای گیرنده و عالم ناطق یعنی دانشمندی گویا إِنَّا لَمَّا طَغَى الْمَاءُ حَمَلْنَاكُمْ فِي الْجَارِيَةِ (۱۱) لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَةً وَتَعِيَهَا أُذُنٌ وَاعِيَةٌ :۱۲؛ ما آنگاه که آب طغیان کرد (چه در طوفان علیه‌السلام و چه در هر جایی‌که در طول زندگی هر کسی محقق می‌شود) شما را به کشتی نشانیدیم تا اینکه این نشانیدن بر کشتی را برای شما یادگاری قرار دهیم و هر کس نمی‌فهمد این را بلکه گوش شنوا این را می‌گیرد: (=مستمع واع)؛ تبیین گوش شنوا با استناد به اشعار منسوب به مولا صلوات الله علیه؛ نواختن و فرمایش امیرالمؤمنین صلوات‌الله‌علیه به اینکه اگر خوب گوش دهید این صدای و است إخباره بما یقول الناقوس بِحَذْفِ اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَارِثِ اَلْأَعْوَرِ قَالَ: بَیْنَمَا أَنَا أَسِیرُ مَعَ أَمِیرِ اَلْمُؤْمِنِینَ علیه السلام فِی اَلْحِیرَةِ إِذَا بِدَیْرَانِیٍّ یَضْرِبُ اَلنَّاقُوسَ قَالَ فَقَالَ علیه السلام َلِیٌّ علیه السلام یَا حَارِثُ أَ تَدْرِی مَا یَقُولُ هَذَا اَلنَّاقُوسُ قُلْتُ اَللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ اِبْنُ عَمِّ رَسُولِهِ أَعْلَمُ قَالَ إِنَّهُ یَضْرِبُ مَثَلَ اَلدُّنْیَا وَ خَرَابِهَا وَ یَقُولُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ حَقّاً حَقّاً صِدْقاً صِدْقاً إِنَّ اَلدُّنْیَا [قَدْ] غَرَّتْنَا وَ شَغَلَتْنَا وَ اِسْتَهْوَتْنَا یَا اِبْنَ اَلدُّنْیَا مَهْلاً مَهْلاً یَا اِبْنَ اَلدُّنْیَا دَقّاً دَقّاً یَا اِبْنَ اَلدُّنْیَا جَمْعاً جَمْعاً تَفْنَی اَلدُّنْیَا قَرْناً قَرْناً مَا مِنْ یَوْمٍ یَمْضِی [عَنَّا] إِلاَّ أَوْهَنَ مِنَّا رُکْناً قَدْ ضَیَّعْنَا دَاراً تَبْقَی وَ اِسْتَوْطَنَّا دَاراً تَفْنَی لَسْنَا نَدْرِی مَا فَرَّطْنَا فِیهَا إِلاَّ لَوْ قَدْ مِتْنَا قَالَ اَلْحَارِثُ یَا أَمِیرَ اَلْمُؤْمِنِینَ اَلنَّصَارَی یَعْلَمُونَ ذَلِکَ قَالَ لَوْ عَلِمُوا ذَلِکَ مَا اِتَّخَذُوا اَلْمَسِیحَ إِلَهاً مِنْ دُونِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ قَالَ فَذَهَبْتُ إِلَی اَلدَّیْرَانِیِّ فَقُلْتُ لَهُ بِحَقِّ اَلْمَسِیحِ عَلَیْکَ لَمَّا ضَرَبْتَ اَلنَّاقُوسَ عَلَی اَلْجِهَةِ اَلَّتِی تَضْرِبُهَا قَالَ فَأَخَذَ یَضْرِبُ وَ أَنَا أَقُولُ حَرْفاً [حَرْفاً] حَتَّی بَلَغَ إِلَی مَوْضِعِ إِلاَّ لَوْ قَدْ مِتْنَا قَالَ بِحَقِّ نَبِیِّکُمْ مَنْ أَخْبَرَکُمْ بِهَذَا قُلْتُ هَذَا اَلرَّجُلُ اَلَّذِی کَانَ مَعِی أَمْسِ قَالَ فَهَلْ بَیْنَهُ وَ بَیْنَ نَبِیِّکُمْ مِنْ قَرَابَةٍ قُلْتُ هُوَ اِبْنُ عَمِّهِ قَالَ بِحَقِّ نَبِیِّکُمْ أَ سَمِعَ هَذَا مِنْ نَبِیِّکُمْ قَالَ قُلْتُ نَعَمْ قَالَ فَأَسْلَمَ ثُمَّ قَالَ وَ اَللَّهِ إِنِّی وَجَدْتُ فِی اَلتَّوْرَاةِ أَنَّهُ یَکُونُ فِی آخِرِ اَلْأَنْبِیَاءِ نَبِیٌّ وَ هُوَ یُفَسِّرُ مَا یَقُولُ اَلنَّاقُوسُ مرحوم صص۳۷۳-۳۷۴
آیت الله شیخ عباس اخوان
این صدای ناقوس برای است و همچنین سایر امور و مطالب هم همینطور است؛ اگر مقام و توجه نباشد صدای قرآن نیز برای آدمی ثمر ندارد؛ رُبَّ تالِ القرآنِ و القرآنُ يَلعَنُهُ ج۹۲ص۱۸۴؛ گاهی صاحب چشم بینا و گوش شنوا از بدن یک منظره می‌گیرد که این در قرآن به گوش شنوا تعبیر شده؛ إِنَّا لَمَّا طَغَى الْمَاءُ حَمَلْنَاكُمْ فِي الْجَارِيَةِ (۱۱) لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَةً وَتَعِيَهَا أُذُنٌ وَاعِيَةٌ :۱۲؛ نجات انسان برای رسیدن به که این را فقط صاحب گوش شنوا می‌فهمد؛ بیان اهل مبنی بر نداشتن گوش شنوا و عدم : وَقَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِي أَصْحَابِ السَّعِيرِ :۱۰؛ تنبه دادن علیه‌السلام به بت‌پرستان: فَرَجَعُوا إِلَى أَنْفُسِهِمْ فَقَالُوا إِنَّكُمْ أَنْتُمُ الظَّالِمُونَ (۶۴) ثُمَّ نُكِسُوا عَلَى رُءُوسِهِمْ لَقَدْ عَلِمْتَ مَا هَؤُلَاءِ يَنْطِقُونَ علیهم‌السلام:۶۵؛ این تنبه برای همه در طول زندگی می‌آید که برخی اعراض می‌کنند برخی آن را ادامه می‌دهند که این‌ها مصداق ‹مستمع واع» هستند که زندگانی برای این‌ها منفعت دارد صلی الله علیک یا مولانا یا اباعبدالله السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین مقصد من، خواجه، مولای من است توشه من نیز تقوای من است در مناجاتم چو موسی با اله خلوت دل طور سینای من است می روان مرده‌ام را زنده کرد آری آری می مسیحای من است نشئۀ ناسوتم اندر خور نبود عالم لاهوت ماوای من است یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین روضه سلام الله علیها خواهرش بر سینه و بر سرزنان رفت تا گیرد برادر را عنان سیل اشکش بست بر شه، راه را دود آهش کرد حیران، شاه را در قفای شاه رفتی هر زمان بانگ مهلا مهلنش بر آسمان کای سوار سر گران کم کن شتاب جان من لختی سبکتر زن رکاب تا ببوسم آن رخ دلجوی تو تا ببویم آن شکنج موی تو یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین شه سراپا گرم شوق و مست ناز گوشه‌ی چشمی به آنسو کرد باز دید مشکین مویی از جنس زنان بر فلک دستی و دستی بر عنان زن مگو مرد آفرین روزگار زن مگو بنت الجلال اخت الوقار زن مگو خاک درش نقش جبین زن مگو، دست خدا در آستین یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین مهلا مهلا یابن الزهرا حسین جان حسین جان حسین جان حسین جان بابی العطشان حتی قضی بابی المهموم حتی مضی روحی فداک یا اباعبدالله ۱۴۰۲/۱/۴ https://eitaa.com/akavan110
هدایت شده از  آیت الله اخوان
((((((((بسم الله الرحمان الرحیم)))))))) یا فاطمة المعصومه شرح جامعه کبیره بکلام دانشمند معظم آیت الله اخوان دوشنبه۲۳مهر فیض منبرحدود ساعت ۲۲ خیابان مولوی،بین خ وحدت اسلامی و خیابان ولیعصر(عج)،خ تشکری موحد حسینیه اصحاب الحسین علیه السلام هیئت مکتب الزهراء سلام الله علیها موقعیت: https://nshn.ir/a6rbvca-0xOqUN @ayatollahakhavan_ir
آیت الله شیخ عباس اخوان
بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم 🏴 شب وفات سلام الله علیها ذکر و یادبودی از مرحوم آیت‌الله سوال پیرامون حضور تعداد بالای در ؛ پاسخ اجمالی: حضور در تمام بلاد و به علت نبود احترام به ایشان به فراموشی سپرده شده‌اند ولی به دلیل وجود فرهنگ اصیل به امامزادگان در ایران این بزرگواران مورد تجلیل قرار گرفته‌اند آیا در ایران امام‌زاده زیاد شده است؟ خیر بلکه در طول برخی از حکومت‌های قبل این امامزادگان مورد بی‌اعتنایی و بی‌احترامی قرار گرفته‌اند و فراموش شده‌اند که بعد در دوره‌های دیگر به دلیل عرق دینی این بزرگواران مورد تجلیل واقع شده‌اند پاسخ تفصیلی: تشکیل به‌عنوان شهر در دوران صلوات الله علیه؛ مهاجرت به قم با صلاحدید امام صادق علیه‌السلام و تشکیل شیعه در قم؛ مرکزیت شیعه در قم در دوران علیه‌السلام؛ سرایت شیعه به و ؛ موقعیت جغرافیایی آوج بین و و ؛ سرایت شیعه سپس به که نیمی شیعه شدند؛ سابقه هفت هزار ساله و ری؛ مرکزیت ری با وجود حضور شیعیان؛ قم و کاشان و آوج سه مرکز شیعی خالص و ری مرکز نیمه شیعی؛ وَ رُوِیَ عَنْ عِدَّةٍ مِنْ أَهْلِ الرَّیِّ: أَنَّهُمْ دَخَلُوا عَلَی أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام وَ قَالُوا نَحْنُ مِنْ أَهْلِ الرَّیِّ فَقَالَ مَرْحَباً بِإِخْوَانِنَا مِنْ أَهْلِ قُمَّ ج۵۷ص۲۱۶ اِنَّ لِلْجَنَّةِ ثَمانِيَةَ أَبْوابٍ، وَ لاَِهْلِ قُم واحِدٌ مِنْها، فَطُوبى لَهُمْ، ثُمَّ طُوبى لَهُمْ ثُمَّ طُوبى لَهُمْ ج۶ص۲۱۶ قدرت بسیار شیعه در قم زمان امام کاظم علیه‌السلام؛ قم اولین شهری است که به صورت یکپارچه برای معصوم علیه‌السلام فرستادند؛ ثروتمند شدن مردم قم و تشکیل مثل که مثل نسبت و نسبت به می‌باشد که را در آنجا مشخص می‌کنند و باقی کارها دست خودشان است؛ سابقه فرمانداری کل پیش از در ایران مثل فرمانداری کل و فرمانداری کل که پس از انقلاب به دلیل عرق مردم در برابر و این‌ها سر تعظیم فرود آوردند؛ قم حکومتی مثل فرمانداری کل نسبت به حکومت داشته است؛ موقعیت ممتاز قم در دوره صلوات الله علیه و آرزوی مردم برای آمدن به قم که بسیار وسیع بوده در آن دوران؛ امام رضا علیه‌السلام به سبب قضیه و اذیت و رنج حضرت رضا علیه‌السلام؛ ترس از امام رضا علیه‌السلام؛ اقامت مأمون در تا قبل از شهادت امام رضا علیه‌السلام و مهاجرت مأمون به بلافاصله پس از شهادت امام رضا علیه‌السلام؛ سیاست مأمون در قضیه ولایتعهدی برای کنترل امام رضا علیه‌السلام؛ ضرب به نام امام رضا علیه‌السلام در همه بلاد توسط مأمون تصمیم برادران امام رضا علیه‌السلام که در مدینه بودند برای دیدن حضرت و حرکت از مدینه به طوس با طی سه کشور و و ؛ تشکیل کاروانی به ریاست جناب ( ) علیه‌السلام توسط برادران امام رضا علیه‌السلام و استیذان از حاکم مدینه بنابر عرف زمانه؛ حرکت از راه دریا توسط مردان و حرکت زنان از راه خشکی به علت رسم نبودن حرمت زنان از راه دریا؛ مسیر دریایی از بندر به و سپس به و سپس به بندر ( =پدر شهرها) و از آن‌جا در خشکی به و سپس و سپس و از قم به سمت که این مسیر شیعه بوده ولی غیر شیعیان یکسره بدون آمدن به قم به طوس می‌رفتند؛ مسیر حرکت خانم‌ها در خشکی همان مسیر حرکت علیه‌السلام به بوده است؛ طی مسیر حرکت علیه‌السلام از مدینه به کوفه توسط مولف کتاب مسیر خشکی عبارت بود از مدینه به سمت شمال حجاز و در مرز ایران و عراق از یا داخل ایران و سپس و به سمت اصفهان و قم می‌آمدند؛ قرار کاروان خانم‌ها این بود که تا قم بیایند و در قم توقف کرده تا مردان از راه دریا برسند و بروند برای زیارت امام رضا علیه‌السلام در طوس که این جریان در سال‌های ۲۰۱ و ۲۰۲ قمری بوده است کاروان پانصد نفری مردان به سرپرستی جناب شاهچراغ علیه‌السلام در بوشهر در مسیر شیراز به پانزده هزار نفر رسید؛
آیت الله شیخ عباس اخوان
حاکم زیرک شیراز یک به نام بوده که در مواجهه با کاروان پر جمعیت جناب شاهچراغ علیه‌السلام احساس خطر برای مأمون کرد و کاروان را در شیراز متوقف کرد؛ نامه قتلق خان برای مأمون و ابراز خطر برای مأمون و دستور مأمون مبنی بر بازگرداندن کاروان؛ مذاکره قتلق خان با جناب احمد بن موسی علیه‌السلام برای بازگشت و عدم پذیرش آن توسط ایشان و منتهی شدن کار به ؛ تشابه جنگ جناب احمد بن موسی علیه‌السلام با قتلق خان به واقعه و دلاوری جناب احمد بن موسی علیه‌السلام همچون علیه‌السلام؛ حیله در لشکر امامزادگان با خبر دروغ وفات امام رضا علیه‌السلام و متفرق شدن امامزادگان که برخی در شیراز ماندند و برخی به سمت قم حرکت کردند که این سبب پراکندگی امامزادگان در ایران است؛ مخفی شدن جناب احمد بن موسی علیهماالسلام و برادرش به مدت بیست سال در شیراز که آن موقع شهر شیعه نبوده است؛ نحوه شهادت مظلومانه جناب احمد بن موسی علیهماالسلام و مزبله کردن محل شهادت ایشان از روی عناد تا حدود چهار صد سال تا دوران سلاطین که برخی شیعه و برخی گرایش شیعه داشتند که حافظ در این دوره است راستی خاتمِ فیروزهٔ بواسحاقی خوش درخشید ولی دولتِ مُستَعجل بود دستور آل مظفر برای جمع کردن زباله‌ها از وسط شهر به مدت سه ماه و مواجه شدن با بدن مطهری که شمشیر و مصحفی کنار خود داشته که در دست این بدن خاتمی بوده که نگینی داشته که منقوش بوده بر آن: «المتوکل بالله احمد بن موسی»؛ دستور برای ساخت مضجع و نامگذاری به شاهِ چراغ رسیدن کاروان بانوان به ( ) که در آن دوران بوده‌اند؛ خبر دروغین وفات حضرت رضا علیه‌السلام و بیماری سلام الله علیها؛ احتمال مسمومیت حضرت معصومه سلام الله علیها در ساوه؛ حرمت کاروان حضرت معصومه سلام الله علیها به سمت قم؛ آبادی و شکوه قم در آن دوران؛ استقبال بزرگان و علما از حضرت معصومه سلام الله علیها و تأسی حضرت در سکونت خود در شهر به صلی‌الله علیه وآله وسلم در اینکه جایی سکونت کردند که ناقه خود فرود آمد؛ ضعف قم در طول تاریخ در عین حضور همیشگی آن حتی در گزارش سفرنامه‌های غربیان؛ تکریم سلاطین و قرار ندادن فرماندار مرد و انتصاب فرماندار زن در شهر قم به احترام حضرت معصومه سلام الله علیها درهم شدن همه بلاد در دوران ؛ انتقاد از مدح رضاخان به سبب جهل برخی از مردم؛ نسبت‌های دروغ در مدح رضاخان مثل اینکه اولین بار خط آهن را رضاخان در ایران آورده در حالی‌که اول مرتبه خط آهن را در ایران آورد که گسترش در انقلاب توسط مشروطه‌چیان متوقف شد و خط آهن را خراب کردند؛ ورود به ایران توسط ناصرالدین شاه برای اولین بار که آثار آن را مشروطه‌خواهان خراب کردند؛ هم برای اولین بار در ایران توسط ناصرالدین شاه آمد که انتصاب همه این‌ها (به‌عنوان اولین بار) به رضاخان دروغ است؛ از جنایات رضاخان لگدکوب کردن تمام در ایران است که بساط شهرهای مذهبی مثل قم به هم ریخت؛ ضعیف شدن قم در دوره و احیای قم توسط مرحوم آیت‌الله شیخ یزدی معروف به آیت الله ؛ قم سابقه ۱۲۰۰ ساله دارد که مرحوم آیت‌الله حائری یزدی آن را احیا کرد نه تأسیس فتور قم بعد از آیت الله حائری و نیاز به مدبری برای ریاست جهان اسلام؛ عدم بنای به قم آمدن توسط مرحوم آیت‌الله ؛ زندگی اعیانی مرحوم آیت‌الله بروجردی در که از خاندان بروجرد بودند که خاندان ثروتمندی بودند؛ حضور مرحوم آیت‌الله بروجردی تا هفتاد سالگی به‌عنوان مناطق جنوبی ایران؛ جریان بیماری مرحوم آیت‌الله بروجردی و انتقال به تهران برای بستری شدن؛ شرعی آیت الله بروجردی در هنگام عبور از قم برای تدریس یک سال اگر شفا پیدا کند و ساکن شدن درد ایشان؛ حضور یک ساله جهت ادای نذر توسط آیت الله بروجردی و اشتغال به تدریس؛ تبیین مقام خاص آیت الله بروجردی؛ بازگشت آیت الله بروجردی از قم به بروجرد و اصرار علما برای بازگشت ایشان به قم؛ وفات مرحوم آیت‌الله در سال ۱۳۲۵ش؛ خاص مرحوم آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی و نقش‌آفرینی ایشان در زمان در و تحت تأثیر قرار دادن تمام ؛ موقعیت خطیر آیت الله در عراق فعلی؛ مرجعیت بلامنازع آیت الله بروجردی پس از وفات مرحوم آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی از سال ۱۳۲۵ تا ۱۳۴۰