eitaa logo
کانال اخلاق و معرفت در قرآن و روایات
1.4هزار دنبال‌کننده
3.4هزار عکس
67 ویدیو
3 فایل
@H_G_54 ارتباط با مدیر، نظرات، پیشنهادات ارتباط با ادمین @TadabboratQurani_401
مشاهده در ایتا
دانلود
۲۰۸ 📆 ۱۴۰۲/۰۳/۰۲ 🌟حَظٍّ: به معنای نصیب مشترک از دنیا و آخرت را گویند، برعکس تمتع که نصیب انسان فقط از دنیا بدون کسبِ آخرت است. يَا لَيْتَ لَنَا مِثْلَ مَا أُوتِيَ قَارُونُ إِنَّهُ لَذُو حَظٍّ عَظِيمٍ (۷۹_قصص) دیگران با دیدن ثروت قارون گمان می کردند که او با این ثروت، دنیا و آخرت نصیب اش شده است؛ در حالی که هرگز چنین نبود بلکه قارون از دنیا فقط تمتع داشت. امروزه نیز بسیاری از مردم جاهل، چنین تصور می کنند که انسان های ثروتمند با ثروت شان هم دنیا و هم آخرت نصیب شان شده است و بر این باور هستند که ثروتمندان با انفاق مال شان آخرت را هم کسب می کنند، در حالی که اکثرشان چنین توفیقی ندارند و اگر هم داشته باشند فضلی بر آنان نیست، چون از عطای خداوند بخشیده اند. 🆔 @akhlaghmarefat داستان‌ها و پندهای اخلاقی
وَنِسَاءً فَلِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الْأُنْثَيَيْنِ (۱۷۶_نساء) در آیه فوق در مورد ارث حق تعالی سهم مردان را از ارث دو برابر زنان معرفی کرده است و مراد از حظّ، یعنی حق تعالی برای مردان دو سهم از ارث را بخشیده است، چون مردان با آن ارث باید سهم دنیا و آخرت را داشته باشند. چنانچه برخی تکالیف واجب بر مردان از قبیل انفاق، صله ارحام نیازمند سهم دنیا است. مثال، مردی را که برای مادر پیر خود، تکلیف پرستاری و کمک مادی بر دوش او قرار داده شده است این سهم الارث مضاعف برای جبران آن است، و برای برتری مردان بر زنان نیست. یعنی خداوند با سهم الارث مضاعف بر مردان نوعی تشویق شان کرده است که جبران مافات در دنیا خواهند شد و از آخرت خود هم همراه آن بهره خواهند برد. وَمَا يُلَقَّاهَا إِلَّا الَّذِينَ صَبَرُوا وَمَا يُلَقَّاهَا إِلَّا ذُو حَظٍّ عَظِيمٍ (۳۵_فصلت) یعنی کسانی که در راه خدا صبر می کنند در دنیا و آخرت خداوند بهره ای عظیم نصیب شان می کند. در دنیا بهره عافیت و سلامتی و برایشان در آخرت، صبرشان بهره ای عظیم است. يُرِيدُ اللَّهُ أَلَّا يَجْعَلَ لَهُمْ حَظًّا فِي الْآخِرَةِ (۱۷۶_آل‌عمران) چنانچه ذکر شد حظّ بهره ای است در دنیا و آخرت؛ پس مالی که در دنیا بهره از آن برده شود و بر آخرت از آن سودی نرسد، حظّی در آن نخواهد بود. 🆔 @akhlaghmarefat داستان‌ها و پندهای اخلاقی
نبی مکرم اسلام صلّی اللّه علیه و آله و سلم فرمودند: 🧠وقتی خداوند بخواهد قضا و قدر خود را بر انسانی وارد کند، عقل او را می‌گیرد تا آن کار را به دستِ خود انسان انجام دهد، و سپس عقل را او برمی‌گرداند و انسان از کرده‌ خویش پشیمان می‌شود. (از موارد مکر الهی) 📕نهج‌ الفصاحه 🆔 @akhlaghmarefat داستان‌ها و پندهای اخلاقی
نازنینا! آنچه به من نزدیک است مرگ و قیامت من است، و آنچه از من دور است لذات چند روزه دنیاست. چرا که قیامت به من روز بروز نزدیک تر می شود و لذات دنیا روز بروز با پیری ام از من دورتر می گردند. معبودا! تمام آیینه ها در جهان هستی حقیقت را وارونه نشان داده و دور را نزدیک، و نزدیک را دور برده و نشان بر صاحب اش داده و فریب اش می دهند. خدایا! تنها در دنیا یک آیینه یافتم که حقیقت را به من چنانچه هست نشان می دهد؛ و آن آیینه ای است که به سمت خورشید عالم تاب تو باشد و نور تو را از عرش بر قلب جوینده اش در فرش انعکاس دهد، که در آن آیینه دورهایی نزدیک و نزدیک هایی دور نشان داده می شوند که حقیقت اشیاء است. خدایا! نور هدایت خویش بر قلب سیاه و تاریک ام با توفیق من با ورود به آتش الهی خویش از رحمت ات عنایت فرما. 🆔 @akhlaghmarefat داستان‌ها و پندهای اخلاقی
📜🪶 امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السَّلام فرمودند: ایمان در دل چون نقطه سفیدی پیدا می شود که هرچند ایمان افزایش یابد آن نقطه سفید گسترده‌ تر می‌شود. 📚 نهج البلاغه 🆔 @akhlaghmarefat داستان‌ها و پندهای اخلاقی
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
۳۲۲ امام سجاد علیه السَّلام می فرمایند: هَلَكَ مَنْ لَيْسَ لَهُ حَكِيمٌ يُرْشِدُه هلاک شد کسی که اهل حکمتی را نداشت تا او را ارشاد کند. (یعنی کسی که در مسیر معرفت خدا بدون استاد پیش رود) آنکس که استادی دارد گویی در رودخانه ای سفر می کند که ساحل اش نزدیک اوست و مقصد راهش پیداست. او هرگز گم نمی شود و با آرامش به مقصد می رسد. کسی که استادی ندارد گویی در دریای مواج و خروشانی است که اگر اتفاقی بیفتد ساحلی بر او نیست که ببیند و برای نجات به سمت آن برود. در دریا همه جا راه است و همه جا گمراهی....... در این راه شاگرد معرفت در ظلمات راه، همیشه به دنبال استاد است چون خطرات راه می داند که مبادا طعمه امواج طوفان شود. 🆔 @akhlaghmarefat داستان‌ها و پندهای اخلاقی
۱۲۹۳ ✍رند دنیا طلبی در پی زاهدی دنیاگریز بود، و همیشه درصدد کشف اسرار الهی از قرآن می گشت و زاهد او را فرصت ملاقات خویش فراهم نمی ساخت. روزی رند زاهد را در خرابات دید و گفت: چرا در بیان آنچه می دانی بر من مضایقه می کنی؟! زاهد گفت: صاحب قرآن، کلام خویش شفاء قرار داده (وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاء) و شفاء برای بیمار نور چشم است و کلام اش دوایی برای این شفاست. من تو را بیمار دنیا و وصل دنیا یافتم؛ برو ترکِ نفس و دنیا کن (أَفَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَٰهَهُ هَوَاهُ وَأَضَلَّهُ اللَّهُ عَلَىٰ عِلْمٍ وَخَتَمَ عَلَىٰ سَمْعِهِ وَقَلْبِهِ وَجَعَلَ عَلَىٰ بَصَرِهِ غِشَاوَةً) تا تو را بیمار خود کند. پس آن گاه شنیدن اسرار او دوایی برای شفای خود خواهی دید که دوا بر غیر بیمار روا نبود، چون که بیمار طبع اش هر چه بویی از نفس چون خوردن و خوابیدن و گشتن و سخن گفتن و... در آن باشد گریزان است و من تو را بیمار نیافتم که درمانی تو را گویم. 🆔 @akhlaghmarefat داستان‌ها و پندهای اخلاقی
۲۰۹ 📆۱۴۰۲/۰۳/۰۶ 🌟رَوَدَة: وارد شدن کسی در خلوت کسی دیگر را گویند. قَالَ هِيَ رَاوَدَتْنِي عَنْ نَفْسِي (۲۶_یوسف) این آیه سخن کلام وحی از زبان یوسف نبی است که می فرماید: «زلیخا بر من در خلوتم وارد شد.» (یعنی من در مکانی در تنهایی بودم که او وارد آن مکان خلوت من برای نزدیک شدن به من گردید و چنین نبود زلیخا در خلوت باشد و من بر او وارد شده باشم) به چنین امری مُراوده هم می گویند. قَالُوا سَنُرَاوِدُ عَنْهُ أَبَاهُ وَإِنَّا لَفَاعِلُونَ (۶۱ _یوسف) گفتند: او را با نيرنگ از پدرش خواهيم خواست و محققا اين كار را خواهيم كرد. یعنی وقتی پدر بنیامین در خلوت و تنهایی است بر او وارد می شویم (مراوده می کنیم) تا او را برای فرستادن بنیامین با ما به مصر راضی کنیم. فَمَهِّلِ الْكَافِرِينَ أَمْهِلْهُمْ رُوَيْدًا (۱۷_طارق) پس اندکی کافران را مهلت ده و آنها را فرو گذار (تا وقت کیفرشان فرا رسد) پس به کافران مهلت بدهید و آنان را نکشید تا در میدان جنگ بر شما وارد شوند و آن گاه آنان را در خلوت شان وارد شده و به قتل برسانید. 🆔 @akhlaghmarefat داستان‌ها و پندهای اخلاقی
امروزه حتی در فضای مجازی هم کسی که در خلوت کسی پیام می فرستد در اصل با او مُراوده می کند. نکته مهم دیگر آن که در مراوده کسی که وارد خلوت کسی می شود، وقوع هرگونه خطاء و غیره متوجه راوَد است، چون کسی که در خلوت است نیت خطاء ندارد و آن کسی که بر خلوت او وارد می شود مسبب این خطاء است. مثال؛ مردی در خانه خود در خلوت در حال استراحت است، اگر زنی بر خانه او حتی برای نیت خیر (مثال، تمیز کردن خانه اش) بدون درخواست آن مرد وارد شود، هر اتفاقی ناپسندی در آن خلوت حتی از سوی مرد بیفتد مسئولیت با راوَد یا آن زن است. یا مردی در خلوت خود شراب نوشیده و مست است، اگر کسی بر او راوَد شود (یعنی در خلوت او وارد شود) عواقب احتمالی این کار متوجه خود راوَد است؛ چون آن مرد از ترس عواقب مستی اش در خلوت رفته است تا کسی را نبیند. به ویزا رَوادید گفته می شود. رَوادید هرگونه امضاء یا نوشته روی برگه ای را گویند که اجازه ورود به خلوت شاه یا هر انسان مهم اجتماعی را برای بیان مشکل در خلوت او را می دهد. مثال؛ کسی نزد استاندار ولایت اش مشکلی را مطرح می کند، استاندار دست نوشته ای بر او می دهد تا با آن بتواند به نزد شهردار شهرش در دفترش در خلوت شهردار برای بیان مشکل اش وارد شود. به این امضاء و دست نوشته "روادید" گویند. ویزا را از آن جهت روادید گویند که بعد از مُهر شدن توسط گمرک کشوری، به دارنده آن اجازه ورود به آن کشور داده می شود. رَوَدَة در اصل هم ریشه أرَاد و هم وَرَدَ را توأم دارد. (یعنی ورودی با اختیار) 🆔 @akhlaghmarefat داستان‌ها و پندهای اخلاقی
۲۱۸ 🌹تولّي و تبرّي: در امالی طوسی از حسن بن مصعب از امام صادق علیه السَّلام آمده است: هر کس برای خدا ما را دوست بدارد و نه دوستدار ما برای هدف دنیوی که به او می رسد (کسب دنیا از ائمه یا دوست داشتن ائمه برای حاجات دنیوی که بعد از گرفتن حاجت دور می شوند) و با دشمنان ما (که بر ضدّ ما عمل می کنند و درصدد تخریب ما هستند و ما را ناسزا می گویند) نه برای کینه یا عداوت شخصی که میان او و آن شخص است دشمنی کند، خداوند در روز قیامت اگر چه مقدارش قدر شنزار های دنیا و کف دریاها باشد، او را می بخشد. از نبی مکرم اسلام (ص) هم در همان کتاب آمده است: بهشت بر کسی که بر اهل بیت من ستم می کند (اجازه شناخت حق آنها نمی دهد) یا با آنان بجنگد یا بر حکم شان اعتراض کند و دشنام دهد، حرام است. بدانیم طبق حدیثی از امام صادق علیه السَّلام شفاعت اهل بیت (ع) در برزخ وجود ندارد و از برزخ شیعیان نگرانیم. 🆔 @akhlaghmarefat داستان‌ها و پندهای اخلاقی
۱۲۹۴ ✍روزی کودکی همراه پدرش به باغ شوهر خاله‌شان رفتند. کودک در باغ بازی می‌کرد و بسیار شاد بود. شوهر خاله‌شان مریض بود و بندرت به باغ‌اش می‌رفت. کودک روی به پدرش کرد و گفت: پدر! ای‌کاش پول داشتی و تو هم برای ما باغی می‌خریدی. پدر روی به فرزند کرد و گفت: این باغ برای کسی است که از آن استفاده می‌کند و لذت می‌بَرد. وقتی شوهر خاله تو مریض است در اصل این باغ برای ماست، فقط یک برگه سند این باغ بنام اوست که آن را هم با خود نخواهد بُرد. پسرم! برخی ثروتمندان هستند که هیچ بهره‌ای از ثروتِ خود نمی‌توانند ببرند و لذت و بهره ثروت‌ شان برای میهمان‌ شان از خودشان بیشتر است. 🆔 @akhlaghmarefat داستان‌ها و پندهای اخلاقی