بحث ناصبه بودن با مصدر بودن فرق داره
ابن هشام مصدریه بودن ان که بر سر ماضی در آید را قبول دارد ولی ناصبه نمی داند
ابن طاهر نه مصدریه می داند نه ناصبه
ابوحیان دخول ان بر ماضی و مضارع بصورت مساوی قائلست
فمن ذلك (أن)، وهي ثنائية الوضع، وهي التي توصل بالماضي، خلافًا لابن طاهر في زعمه أنها غيرها، فهي على مذهبه مشتركة أو متجوز بها، وتخلص المضارع للاستقبال، خلافًا لمن زعم أ، ها قد تأتي غير مخلصة له
👇🏻بر روی لینک زیر کلیک کنید👇🏻
كتاب ارتشاف الضرب من لسان العرب لأبي حيان الأندلسي
حرف ابن هشام درست نیست که ان ناصبه نیست ولی مصدریه هست چون اگر ناصبه نبود مصدریه هم نیست
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
جلسه چهاردهم #نحو
🔹درس حال(۲)
https://eitaa.com/al_nahw
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
جلسه پانزدهم #نحو
🔹درس حال(۳)
https://eitaa.com/al_nahw
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
جلسه ۱۴
به طور کامل
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
جلسه هفدهم #نحو
🔹درس تمییز(۲)
https://eitaa.com/al_nahw
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
#لغت_شناسی
اسحاق (ایزاک)معرب نام عبری יִצְחָק با تلفظ Yiṣḥāq
به معنای «او میخندد/خواهد خندید» و از ریشه سامی سحق (به معنای خندیدن) است.
وَامْرَأَتُهُ قَائِمَةٌ فَضَحِكَتْ فَبَشَّرْنَاهَا بِإِسْحَاقَ وَمِنْ وَرَاءِ إِسْحَاقَ يَعْقُوبَ هود 71
چون موقع بشارت اسحاق رسید هم حضرت ابراهیم هم حضرت ساره خندیدند.
یضحک یا با برخی لهجه ها ایضحک (ایزاک = اسحاق) به معنی همان خندیدن است.
https://eitaa.com/al_nahw