🔰فساد سیستماتیک هست یا خیر؟ صرفا برای اینکه جهت بحث مشخص بشه و بدونیم در چه سطحی از فساد هستیم و باید چه سطحی رو اصلاح کنیم. 🔅قبل از هر چیز دانستن در مورد منشاء فساد برای ما که می خواهیم دلسوز جامعه و مردم باشیم، برای دنبال اصلاح بودن است، اینکه بدانیم چرا باید اصلاح کرد. و الا صرف حرف زدن کلی در مورد فساد، دردی رو دوا نمی کنه، بلکه خودش هم درد هست! ⁉پیش از همه چیز باید بدونیم فساد کجاست ؟ 1-در ساختار هاست ( نهادهای حاکمیتی، قانون، ضوابط و...) الف-فساد در ساختار می تونه ناشی از ساز و کار غلطِ غیر عمدی ب-// // // // // ناشی از ساز و کار غلطِ عمدی باشه 2-در افراد است (مجریان و دست اندر کاران) و نکته سوم اینکه راه اصلاح در این دو نوع کلی فساد، در خود سیستم وجود داره یا خیر؟ که در یک صورت بازگشتی در واقع پاسخ به این سوال جزئی از مورد اول هست،چرا که فرآیند اصلاح ساختارها هم خودش یک ساختار است، که ممکن است در این بخش هم فساد ساختار ها یا فساد مجریان وجود داشته باشه. اینجا دیگه سیستم عملا قفل میشه، مگر اینکه یک اتفاقی خارج از این ساز و کار بیفته و این حصر فساد شکسته بشه. 🟩در نوع اول فساد سیستماتیک اتفاق می افته. بعید نیست در سیستمی این فساد سیستماتیک وجود داشته باشه، در جمهوری اسلامی هم ممکنه ساز و کارهای غلط فساد زا باشه، این میشه فساد سیستماتیک، اما از نوع الف هست یا ب ؟ مثلا استبداد در نوع اول و ب قرار می گیره، یعنی اساسا ساختار استبدادی و استعماری به دنبال یک رابطه فاسد هست، استعمار یا نژاد پرستی، رانت، رشوه و... این ها ساختارهایی هستند که اساسا ذاتشان یا همان نافشان با فساد بریده شده! اما گاهی یک ضابطه قرار داده میشه، قصد و غرض بر فساد نیست، بلکه به دنبال رسیدن به یک مطلوب اجتماعی و اجرایی بودیم، اما فساد ایجاد میشود، اینجا فساد از مجریان نیست، یا حداقل منشاء ابتدایی نه اونها بلکه ساختار هست، خب شما مجریان رو هی عوض کن، اون ساختار غلطه. بله، این ساختار برای فاسد بودن و تولید فساد چیده نشده بود، اما نتیجه اش الان تولید فساد شده. یا اینکه از هر کدوم که بود، ساز و کار اصلاحی برا فساد ساختارها دیده شده؟ این سیستم اصلاح خودش درست کار می کنه؟ (مردم به معنای جامعه، خودشون بخشی از سیستم اصلاح هستند) 🟩نوع 2 هم که مشخص هست فساد سیستماتیک نیست بلکه فساد در سیستم هست، و بایستی در جایی غیر از ساختار ها، شکل نهاد ها و روابط اونها یا قانون دنبالش بگردیم. ⬛نتیجه هر دو نوع از فساد، فساد است؛ تفاوت در پاسخی است که ما در قبال فساد می خواهیم داشته باشیم. و جای گذاری غلط وضعیت را بهتر نمی کند ،بدتر می کند، یعنی کنش انتقادی هم باید در یک ساختار اصلاحگرانه درست صورت بگیره. ⬛برای مثال فرض کنیم ساختار معیوب هست و مشکل از مجریان و کنش گران اجتماعی نیست، در اینجا با تحفظ بر یک ساختار معیوب، جامعه و مجریان رو هم به فساد، اختلاف، شورش و ... وا می داریم. چون ساختار فساد جوابگوی نیاز ها و خواسته های منطقی افراد نیست. ⬛همینطور عکسش، فرض کنیم ساختار درسته اما مجری ،کنش گر، نخبگان یا مردم اشکالی توی کارشون بوده، در اینجا به جای دنبال کردن یک راهکار اجتماعی، اصلاح نخبگانی و یا تغییر گفتمانی در سطح مجریان و قدرتمندان، ما ساختار را مطابق با یک رویه غلط تغییر داده ایم، و در واقع فساد موجود در سطح مجریان، نخبگان و جامعه، در قالب ساختار نهادینه کرده ایم! مثلا فرض کنید رشوه دادن رواج داشته باشه، به جای حل این فساد، بیایم اونو قانونی کنیم! 🖊سعید اسماعیل دخت ، دانش آموخته حوزه و دانشگاه #فساد #چای_دبش #رانت #فساد_سیستماتیک #جمهوری_اسلامی ✳ https://eitaa.com/Alamesorkh

🟢تنها رای آوردن اصلح مساله نیست! 🔴سعید اسماعیل دخت/ دانش آموخته حوزه و دانشگاه ◻استدلال خیلی از دوستان برای وارد شدن به یک رقابت تند و تیز شناساندن اصلح است. اما آیا رای آوردن اصلح همه چیز در یک انتخابات، نظام و جامعه است؟ ◻عموما برای رای آوردن اصلح در انتخاباتی مانند ریاست جمهوری و شوراها و مجالس استدلال میشود به مسائل تاریخی که ریشه خیلی از آنها با مساله ولایت گره خورده است. از این جهت بسیاری از این استدلال ها و فکت های تاریخی در غیر مورد خودش استفاده شده اند. که بایستی در این مورد دقت لازم را نمود. چرا که لزوما مساله مسئولیت های گوناگونی که در جامعه وجود دارد، منطبق بر ملاکی نیست که در مساله ولایت وجود دارد. ◻نکته دیگر اینکه چرا ذهنیت ما چنین شکل گرفته است که همه چیز حول رای آوردن اصلح می چرخد؟ شاید برای برخی سنگین باشد اما بر کرسی نشستن، مسئولیت و حتی ولایت اصلح با توجه به استناد های تاریخی از سیره اهلبیت هر چند به عنوان یک مطلوب مطرح بوده است، اما هیچ گاه به عنوان مطلوب اعلی نبوده، چه اینکه امیرالمومنین اصلح زمان خود بود اما برای مصلحتی مهم تر، از رسیدن خود به کرسی خلافت دست کشید، ایضا امام حسن علیه السلام. ◻بنظر می رسد عمده نگرش تک بعدی در تاکید بر اصلح ناشی از نگرش امام محور در ذهن ما باشد. همان چیزی که به غلط از حکومت معصومین در ذهن خود داریم، و همان چیزی که از حکومت حضرت حجة انتظار داریم، و البته همین ذهنیتی که موافق و مخالف نسبت به جمهوری اسلامی دارند. یعنی وقتی می خواهیم محاسنی را از نظام بشماریم، در دفاع خودمان، رهبری به عنوان منشاء و مجری همه ی آنها ذکر میشود. از سوی دیگر مخالفین هم وقتی می خواهند ایرادی وارد کنند، منشاء همه ایرادات را به رهبری می رسانند! و اساسا منظور آنها از کلمه "نظام" همان «رهبری» است! تصوری که در هر دو گروه مبتنی بر یک نگرش خلافتی-سلطنتی است. ◻با اینکه مبتنی بر نظر و نگرش صحیح اسلامی، از پیامبر(ص)، حضرت امیر علیه السلام، و سایر معصومین علیهم السلام تا حضرت امام، مقام معظم رهبری و بزرگانی چون شهید بهشتی، جامعه اسلامی یک جامعه امت-امامتی است و اساسا "ولایت" یک ارتباط دو جانبه و بقول قرآن "بعضهم اولیاء بعض" است. ولایت یعنی پیوستگی! نظام امت و امامت و نظام ولایت در بستر این دوستی و به هم پیوستگی شکل می گیرد. قرار است، ما در این بستر کنش سیاسی و انتخاباتی داشته باشیم. حتی کنار زدن کفار و منافقین هم برای ماندن این پیوستگی است. اگر این پیوستگی نباشد، حتی ولایت امیرالمومنین هم کارساز نیست! ولایت امام حسن علیه السلام هم کارساز نیست! مگر نه اینکه حضرت امیر در پاسخ به صدیقه کبری سلام الله علیها، دلیل دست به شمشیر نبردن خود را بقای شعار توحید عنوان کردند؟ آیا برای پهلوان بدر و خیبر سخت بود مبارزه کند تا رسیدن به خلافت؟ ‼با این بیان، اگر دغدغه ما نظام ولایی است، اگر دغدغه ما کارآمدی نظام مبتنی بر ولایت است، رای آوردن اصلح به تنهایی کافی نیست، این مهم تنها زمانی کارآمدی خواهد داشت که بیشترین میزان دوستی و ولایت نیز در آحاد جامعه، بخصوص جامعه مومنین رقم بخورد. از این جهت، وارد شدن به زد و خورد های کلامی و سیاسی، حتی اگر منجر به اثبات اصلح شود، در فرضی که ایجاد انشقاق و کدورت کند، حسنی ندارد. ⚠هنر جامعه مومن این است که در عین متانت و دوستی و پیوستگی بتواند اصلح را در مسئولیت های مختلف بر کرسی بنشاند. #انتخابات #اصلح #جلیلی #قالیباف #سیاست #اخلاق #ولایت #جمهوری_اسلامی #شهید_جمهور @alamesorkh