eitaa logo
المرسلات
10هزار دنبال‌کننده
2.2هزار عکس
580 ویدیو
41 فایل
🌐المرسلات، از مقدمات تا اجتهاد 📌تبیین دیدگاه های امام، رهبری، علامه طباطبایی، شهید مطهری 🔰آثار و دروس استاد علی فرحانی 📌آموزش دروس حوزوی 📞 ارتباط با ادمین: @admin_morsalat
مشاهده در ایتا
دانلود
022-99.11.27.mp3
6.62M
استاد علی فرحانی جلسه22 ۹۹/۱۱/۲۷ @majazi_almorsalaat
المرسلات
#لاضرر استاد علی فرحانی جلسه22 ۹۹/۱۱/۲۷ @majazi_almorsalaat
عبارت: قال الشيخ الأنصاري- في رسالة لا ضرر-: في هذه القصّة إشكال من حيث [حكم‏] النبيّ- صلّى اللَّه عليه و آله- بقلع العَذق، مع أنّ القواعد لا تقتضيه، و نفي الضرر لا يوجب ذلك، لكن لا يُخلّ بالاستدلال. أقول: أمّا عدم إخلاله بالاستدلال، فهو كما ترى. و أما الإشكال فلا يرد على ما ذكرنا؛ ضرورة أنّ المورد مندرج تحت الحكم السلطاني الكلّي، فيكون الأمر بالقلع لقطع مادّة الفساد المتوقّع في مثل المقام. و أمّا على غيره فالإشكال وارد؛ لأنّ عدم تشريع الحكم الضرري و نهي اللَّه تعالى عن الإضرار بالغير، لا يقتضيان الإضرار بالغير بقطع شجرته. و يؤكّد الإشكال ظهور موثّقة زرارة في كون المستَند للقلع هو قوله: (لا ضرر و لا ضِرار)؛ لوقوعه تعليلًا لقوله: (فاقلع الشجرة)، و لهذا وقعوا [عند] الجواب عنه في حَيْصَ بَيْصَ. مختصر کلاس: جناب شیخ اشکالی را در مورد روایت بیان کرد (این حکمی را که پیامبر در مورد قلع شجره بیان کرده است، با قواعد سازگاری ندارد) و پذبرفت که این اشکال وارد است، اما خللی به استدلال وارد نمی کند. حضرت امام (ره) می فرماید که بنا بر مبنای ما که حکم را سلطانی می بینیم، اشکال وارد نیست. اما بنا بر مبنای قوم که حکم را تبلیغی دیده اند، اشکال وارد است و مخلّ به استدلال هم می باشد و تلاش هایی هم که برای حل اشکال شده است، نتیجه نمی دهد. بر اساس ساختاری مه که امام (ره) به بحث می دهد، اگر سلطانی بودن این حکم را که مبنای امام (ره) است، نپذیریم، نمی توانیم قاعده لاضرر را از این روایات استنباط کنیم. اما از آنجایی که این قاعده یکی از قواعد اصلی فقهی است و هیچ فقیهی نمی تواند آن را نپذیرد، فقها تلاش کرده اند ولو با دست برداشتن از ظهور روایت (خصوصا ظهور فقره «لاضرر و لاضرار» در تعلیل حکم پیامبر به قلع شجره) به نحوی قاعده را از روایت بدست آورند و هو کما تری. @almorsalaat
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🌹لحظاتی از آخرین غبارروبی شهید حاج قاسم سلیمانی در حرم (ع) @almorsalaat
هدایت شده از رهبر حوزه‌ها
📌 از اول، بنای کار طلبگی بر عسرت و بی‌اعتنایی به زخارف دنیوی بود... 💬 مسأله‌ی  اخلاق، مسأله‌ی ، مسأله‌ی اعراض از زخارف دنیا را بایستی در حوزه‌های علمیه جدی گرفت. این‌طور نباشد که طلبه به خاطر خانه‌اش - که دو خیابان تا محل درس فاصله دارد - به فکر ماشین شخصی بیفتد. ماشین چیست؟ از اول، بنای کار طلبگی بر عسرت و بی‌اعتنایی به زخارف دنیوی بود؛ اما حالا فوراً به فکر بیفتیم که یک ماشین شخصی و یک خانه‌ی کذایی داشته باشیم! 🔸 البته باید حداقل معیشتی وجود داشته باشد؛ طوری که انسان ذهنش مشغول آن چیزها نباشد و بتواند درسش را راحت بخواند و کار لازم و مورد توقع را انجام بدهد؛ اما این‌طور نباشد که طلبگی هم به چیزی مثل بقیه‌ی کارهای دیگری که بعضی میکنند - دنبال تجملات و دنبال زخارف و امثال اینها رفتن - تبدیل شود. این عیب خیلی بزرگی است که باید بشدت از آن جلوگیری شود. 🗓۱۳۷۰/۰۶/۳۱ 📚کانال رهبر حوزه‌ها 🌐@Khamenei_Hawzah
المرسلات
#مناهج استاد علی فرحانی جلسه۲۴۵ ۹۹/۱۱/۲۷ @majazi_almorsalaat
امروز بحمدالله در درس مناهج، بحث اجزاء به رسید. از فردا انشالله بحث بسیار مهم می شود. @almorsalaat
246-99.11.28.mp3
6.93M
استاد علی فرحانی جلسه۲۴6 ۹۹/۱۱/۲8 @majazi_almorsalaat
المرسلات
#مناهج استاد علی فرحانی جلسه۲۴6 ۹۹/۱۱/۲8 @majazi_almorsalaat
در جلسه امروز که اولین جلسه از بحث مقدمه واجب بود، یک مقدمه از مقدماتی که امام بیان می کنند، طرح شد. مرحوم آخوند خراسانی در ابتدای مبحث مقدمه واجب در کفایه می فرماید: «الظاهر أن المهم المبحوث عنه في هذه المسألة البحث عن الملازمة بين وجوب الشي‏ء و وجوب مقدمته‏» حضرت امام بیان می دارند که بحث در ملازمه بین وجوب شئ و وجوب مقدمات واقعیه آن نیست. بلکه از آنجا کهآمر را فاعل بالقصد می دانیم و فاعل بالقصد بر اساس علم خود، فعل انجام می دهد و علم او حصولی است و امکان خطا دارد، لذا اینگونه نیست که حکم به وجوب آنچه که واقعا مقدمه است کند، بلکه به آن چیزی که آن را مقدمه می پندارد، حکم می کند. امام می فرماید: «الأمر الأوّل في مدار البحث في المقام‏. ما يمكن أن يكون محطّ البحث فيها هو تحقّق الملازمة بين الإرادة المتعلّقة بذي المقدمة مع إرادة المولى مقدمة، لا الملازمة بين إرادة ذي المقدمة مع إرادة المقدمة» استاد در بیان مراحل فاعل بالقصد (تصور، تصدیق، شوق, عدم المانع، اراده، صدور فعل) بیان کردند که در مورد این مراحل دو قول وجود دارد: قول اول این است که هر کدام از این مراحل علت مرحله بعدی است. اما این قول صحیح نیست. قول حق این است که هر کدام از این مراحل، متمم فاعلیت فاعل است و علت واقعی خود نفس است. بر اساس تحقیق در انواع فاعلیت بدست می آید که مشکل اصلی مرحوم آخوند در مسئله جبر و اختیار در کفایه، این است که ایشان فاعلیت، فاعل مختار را در فاعلیت بالقصد منحصر کرده اند و نتوانسته اند نحوه دیگری را تصور کنند. حال آنکه فاعلیت نفس در تحقق مراحل فعل اختیاری، بالرضاست. استاد پس از بیان این نکته بیان داشتند که باید این مباحث و مشابه آن از علم اصول حذف شود. چرا که از طرفی مربوط به علم دیگری است و باید با قواعد آن علم مورد بررسی قرار گیرند و در علم اصول اصل موضوع گرفته شود. ثانیا پرداختن به این مسائل ما را از غرض اصلی علم اصول که پرداختن به قواعد مربوط به صدور و دلالت ادله است، باز می دارد و مسائل زیادی در فقه هستند که متاسفانه در علم اصول مورد بحث قرار نمی گیرد. در ضمن بحث به ملاک میزان خواندن ادبیات عرب حوزه نیز پراختند. نکته مهم دیگری را که استاد در ابتدای بحث بیان می کنند این است که امهات مباحثی را که در این بحث می خوانیم و همچنین مباحث گذشته را در تدریس کتاب اصول الفقه مرحوم مظفر بیان کرده اند. لذا اگر کسی آن جلسات را به خوبی بخواند، سطح خوبی از علم را دارا خواهد شد. @almorsalaat
023-99.11.28.mp3
5.55M
استاد علی فرحانی جلسه23 ۹۹/۱۱/۲۷ @majazi_almorsalaat
المرسلات
#لاضرر استاد علی فرحانی جلسه23 ۹۹/۱۱/۲۷ @majazi_almorsalaat
حضرت امام (ره) در تنبیه دوم بیان می کنند که بنا بر مختار ما در تفسیر لاضرر، این دلیل فقط می تواند حاکم بر قاعده سلطنت باشد، اما فقها از حکومت این دلیل بر عمده مسائل فقهی مثل وضوی ضرری و امثال آن استفاده کرده اند. حال چه باید کرد؟ آیا استفاده فقها قرینه می شود که ما دست از استظهار از دلیل برداریم؟ یا اینکه در احکام ضرری دیگر از این دلیل استفاده نکنیم؟ ایشان در بیان موضوع این تنبیه می فرماید: «بناء على ما ذهبنا إليه في حديث نفي الضرر لا يكون دليله حاكماً على أدلّة الأحكام الأوّلية سوى قاعدة السلطنة ... و أما نفي اللزوم في المعاملة الغَبْنية، و نفي وجوب الوضوء الضرري، و أمثالهما، فأجنبيّ عن مفاد الحديث» ایشان در پاسخ به این مسئله در دو مرحله پاسخ می دهند. مرحله اول این است که اگر حکومت این ادله را بر ادله معاملات و عبادات نپذیریم، مشکلی ایجاد نمی شود. چون در آن موارد دلیلی که به کار رفته است، انحصاری به قاعده لاضرر ندارد بلکه در هر مورد دلیل خاص وجود دارد. ایشان می فرماید: «و لا يلزم منه فقدان الدليل في كثير من الفروع المسلّمة الفقهية، كخيار الغَبْن؛ لأنّه لم تجد- ظاهراً- مورداً يكون الدليل منحصراً به؛ بحيث يلزم من عدم التمسُّك به فقدان الدليل فيه» ایشان به عنوان نمونه این مسئله را در مورد خیار غبن تطبیق می دهند. و مثالهای متعددی از فقها را بیان می کنند. نکته ای که در استفاده شیخ انصاری از لاضرر در خیار غبن وجود دارد این است که ولو اینکه عبارت ایشان تصریح دارد در اینکه دلیلِ خیار غبن را منحصر به لاضرر می دانند، اما ایشان با این وجود، عنوان «غبن» را حفظ می کنند و این موید است بر اینکه ایشان دلیلشان منحصر به لاضرر نیست. چون اگر چنین بود، دیگر عنوان «غبن» موضوعیت نداشت، بلکه باید به عنوان یکی از مصادیق ضرری بودن، استفاده گردد. مرحله دوم جواب ایشان را در جلسه بعد به تفصیل بحث میکنیم. @almorsalaat
zavaede-elme-osul-v-naghshe-adabiat-dar-estenbaat.mp3
4.03M
♨️| گفتاری در باب برخی مسائل غیرضروری علم اصول و نقش ادبیات و فلسفه در استنباط 🎙استاد علی فرحانی 📌بخشی از جلسه تدریس مناهج 99/11/28 @almorsalaat
247-99.11.29.mp3
7.49M
استاد علی فرحانی جلسه۲۴7 ۹۹/۱۱/۲9 @majazi_almorsalaat
المرسلات
#مناهج استاد علی فرحانی جلسه۲۴7 ۹۹/۱۱/۲9 @majazi_almorsalaat
در این جلسه عبارات زیر شرح داده شد: ما يمكن أن يكون محطّ البحث فيها هو تحقّق الملازمة بين الإرادة المتعلّقة بذي المقدمة مع إرادة ما يرى المولى مقدمة، لا الملازمة بين إرادة ذي المقدمة مع إرادة المقدمة، و يتّضح ذلك بعد تصوّر إرادة الفاعل و نحو تعلّقها بذي المقدمة و مقدمته، فنقول: لا إشكال في أنّ الإرادة من الفاعل إنّما تتعلّق بشي‏ء بعد تصوّره و الإذعان بفائدته و سائر مقدماتها، و لا يمكن تعلّقها به قبل تمام المقدمات و لا يلزم أن يكون الشي‏ء بحسب الواقع موافقا لغرضه و صلاحه، لأنّ ما يتوقّف عليه تحقق الإرادة هو تشخيص الفاعل صلاحه و موافقته لغرضه و تصديقه بذلك و لو كان مخالفا للواقع، فربّما تتعلّق إرادته بما هو مخالف لصلاحه و مضرّ و مهلك له لسوء تشخيصه و خطائه. (ج‏1ص324) در مقدمه بحث نکات مهمی در بحث زوائد علم اصول و همچنین اینکه چه مسائلی از بحث مقدمه واجب زائد و چه مسائلی لازم و ضروری هستند، بیان شد. در ضمن بحث توضیحاتی پیرامون اثرات ناقص خواندن فلسفه بر تورم و انحراف علم اصول بیان شد. @almorsalaat