📢 هم‌اکنون؛ #تیتر_یک KHAMENEI.IR ✏️ توصیه رهبر انقلاب به مردم و جوانان برای ادامه راه امام خمینی(ره) با تقویت دو عامل پیشران تحول 👈🏻 امامِ ایمان و امید 💻 Farsi.Khamenei.ir

🔊#حضرت_امام| ملاحسینقلی همدانی و حضرت امام / این عرفان حقیقی و الهی است 🎙استاد علی فرحانی 📌سالروز رحلت حضرت امام خمینی رضوان الله علیه را به همه مسلمانان جهان تسلیت عرض میکنیم. #معارف #در_مدرسه_امام_خمینی #المرسلات #استاد_علی_فرحانی 🌐المرسلات، از مقدمات تا اجتهاد https://eitaa.com/joinchat/912326691Cd7b7696c9b

💠 سلسله همایش‌های جهان فکری اندیشمندان انقلاب اسلامی 📌همایش دوم 🔶️اندیشه امام خمینی(ره) 🔴 قسمت اول یکشنبه۱۴ خرداد ماه ساعت ۱۸:۳۰ شبکه یک سیما 🔰 جشنواره مردمی علوم انسانی عمار 🆔️ @ammar_ensani

💠 سلسله همایش‌های جهان فکری اندیشمندان انقلاب اسلامی 📌همایش دوم 🔸️حجت الاسلام علی فرحانی 🔹️عنوان بحث:نظریه اسلام وحدانی و تاثیر آن بر اسلامی سازی علوم انسانی -پنجشنبه ۴ خردادماه 🔰 جشنواره مردمی علوم انسانی عمار 🆔️ @ammar_ensani

. ❇️با سلام ❇️لینک فیلم بیانات استاد را هم از طریق تلوبیون (شبکه یک سیما) و هم از طریق آپارات انشاءالله در کانال قرار خواهیم داد 📌با المرسلات در ارتباط باشید 👇 @admin_morsalat @almorsalaat

🎙#تراجم| سرسلسله عرفاء اخیر،‌ آقامحمد بیدآبادی است/ سید صدر الدین کاشف دزفولی، شاگرد آقا محمد بیدآبادی است/ آسید علی شوشتری با سید صدر الدین کاشف دزفولی مرتبط بوده است 🎙استاد علی فرحانی 📚تدریس کتاب منیة المرید. گزیده جلسه 15 #المرسلات #استاد_علی_فرحانی #اخلاق_و_عرفان 🌐المرسلات، از مقدمات تا اجتهاد https://eitaa.com/joinchat/912326691Cd7b7696c9b

💢 امام بزرگوار ما #فقیه بزرگی بود؛ انصافاً ایشان #فقیه برجسته‌ای بود امّا در #عرفان_نظری [هم] ایشان یک مجتهد به تمام معنا و صاحب‌نظر [بود]. امام بزرگوار، مغز #فلسفه و عرفان بود، لُبّ فلسفه و #عرفان بود. 📚 بیانات 98.02.18 #کلام_ولی #فقه #عرفان #در_مدرسه_امام_خمینی @almorsalaat

♨️#فقه| تحلیل «أوفوا بالعقود» از نگاه شیخ اعظم/ تفکیک بین موضوع الحکم و متعلق التکلیف و تطبیق آن بر قاعده اوفوا بالعقود/ لزوم بررسی اینکه عقد، حقیقت شرعیه دارد یا ندارد/ در نگاه شیخ اعظم قبض و‌ اقباض دخیل در حقیقت عقد نیست بلکه از باب «أوفوا» وجوب تکلیفی دارد/ در این نگاه حتی اگر تقابض شکل نگیرد عقد منعقد شده و تقابض هم شرط لزوم عقد نیست/ اما اگر فقیهی «أوفوا بالعقود» را ارشاد به عقود عقلائی بداند ممکن است تحلیل دیگری از این قاعده داشته باشد 🎙استاد علی فرحانی 📚تدریس مکاسب. ج 3. سال 94. #فقه #المرسلات #استاد_علی_فرحانی 🌐المرسلات، از مقدمات تا اجتهاد https://eitaa.com/joinchat/912326691Cd7b7696c9b

💠 #عرفان سبب انزوا از سیاست نیست/ چه کسی در کشور به حد عرفان امام می رسید؟/ پیامبر هم عارف بود ولی حکومت تشکیل داد. 🎙حضرت امام: 🔅خيال میكردند كه كسى كه عارف است بايد ديگر بكلى كناره گيرد از همه چيز و برود كنار بنشيند و يك قدرى ذكر بگويد و يك قدرى تغنى بشود و يك قدرى چه بكند و دكاندارى. امير المؤمنين در عين حالى كه اعرف خلق اللَّه بعد از رسول اللَّه در اين امت، اعرف خلق اللَّه به حق تعالى بود مع ذلك، نرفت كنار بنشيند و هيچ كارى به هيچى نداشته باشد، هيچ وقت هم حلقه ذكر نداشت، مشغول بود به كارهايش، ولى آن هم بود. 🔅يا خيال مى شود كه كسى كه اهل سلوك است، اهل سلوك بايد به مردم ديگر كار نداشته باشد، در شهر هر چه میخواهد بگذرد، من اهل سلوكم، بروم يك گوشه اى بنشينم و وِرد بگويم و سلوك به قول خودش پيدا كند. اين سلوك در انبيا زيادتر از ديگران بوده است، در اوليا زيادتر از ديگران بوده است، لكن نرفتند تو خانه شان بنشينند و بگويند كه ما اهل سلوكيم و چكار داريم كه به ملت چه می گذرد هر كه هر كارى میخواهد بكند. اگر بنا باشد كه اهل سلوك بروند كنار بنشينند، پس بايد انبيا هم همين كار را بكنند و نكردند. موسى بن عمران اهل سلوك بود، ولى مع ذلك، رفت سراغ فرعون و آن كارها را كرد، ابراهيم هم همين طور، رسول خدا هم كه همه میدانيم. 🔅رسول خدايى كه سالهاى طولانى در سلوك بوده است، وقتى كه فرصت پيدا كرد، يك حكومت سياسى ايجاد كرد براى اينكه، عدالت ايجاد بشود. تبع ايجاد عدالت فرصت پيدا میشود براى اينكه هر كس هر چيزى دارد بياورد. 🔅انحرافات زياد شده است. بعضى از اهل علم خودمان هم همين معانى را دارند: «لباس جندى حرام است، لباس شهرت است، به عدالت مضر است». حضرت امير عادل نبوده؟! حضرت سيد الشهدا هم عادل نبوده؟! حضرت امام حسن هم عادل نبوده؟! پيغمبر اكرم هم عادل نبوده؟! براى اينكه لباس جندى داشتند! 🔅اينها را تزريق كردند به ما، به ما آن طور دستهاى توطئه گر تزريق كردند كه ماها هم باورمان آمده است. تو چكار دارى به اينكه چه ميگذرد! تو مشغول درست باش! تو مشغول فقهت باش! تو مشغول فلسفه ات باش! تو مشغول عرفانت باش! چكار دارى كه چه میگذرد. 🎙مقام معظم رهبری: 🔺...آقایان روحانیون نباید خود را از سیاست دور نگه دارند. ...از همه عارف‌تر، امام بود. چه کسی در کشور به حدّ عرفان امام می‌رسید؟ دیدید چگونه وارد میدان شد؟ مثل شیر. 🔺امام درباره‌ی استاد بزرگوار خود _مرحوم آقای شاه آبادی_ گفته بودند که ایشان اهل مسائل سیاسی بودند. همچنین من در جایی از امام شنیدم که مرحوم آقای شاه‌آبادی روی منبر گفته بودند که اگر کسی دور و بر من بود، قیام می‌کردم. 🔺بنابراین عرفان موجب نمی‌شود که انسان برود در گوشه‌یی بنشیند. البته درست فهمیدن مسائل سیاسی و سالم طرح کردن آن، مسأله‌ی دیگری است؛ اما انزوا و انعزال از سیاست، به‌هیچ‌وجه مصلحت نیست. 📚صحیفه امام ج۲۰ ص ۱۱۶ 📚رهبر انقلاب، در دیدار با فرزند آیت‌الله شاه‌آبادی و جمعی از مردم ۷۷/۱/۲۴ #در_مدرسه_امام_خمینی #کلام_ولی @almorsalaat

🔊#اخلاق_و_عرفان| در مسیر الهی علاوه بر تبعیت عملی از شریعت باید «علم» انسان هم تصحیح شود/ استخلاف و طلب خلافت از جانب خداوند/ قبول استخلاف از جانب عبد، متوقف بر تصحیح علمی است/ لذا است که به نقل از علامه طباطبایی، شهادت هم مراتب دارد/ یک مرتبه «اشتری من المومنین اموالهم و انفسهم» است/ مرتبه اعلی آن «ولا تحسبن الذین قتلوا... بل احیاء عند ربهم..» است 🎙استاد علی فرحانی 📚گزیده جلسات اعتبار و عقلاء #اخلاق_و_عرفان #شب_جمعه #المرسلات #استاد_علی_فرحانی 🌐المرسلات، از مقدمات تا اجتهاد https://eitaa.com/joinchat/912326691Cd7b7696c9b

🎙#علم_اصول| اصاله الظهور در بیان آخوند خراسانی و شیخ اعظم 🎙استاد علی فرحانی 📌استاد در این صوت نکات بسیار دقیق و ارزشمندی را در مورد چیستی ظهور و اصاله الظهور توضیح میدهند که تقریر کامل آن را در پست پائین میتوانید مشاهده کنید.👇👇👇 📚تدریس نواهی کفایه الاصول، سال 99 @almorsalaat

📝#یادداشت| اصاله الظهور در بیان شیخ اعظم و آخوند خراسانی ✍احسان چینی پرداز (@Ehsan1244) ◽️جوهره مباحث الفاظ که وحدت بخش جمیع تکثرات آن است مساله اصاله الظهور و استظهار است به نحوی که تمام اصول لفظیه مصادیق و تعینات اصاله الظهور اند و اصاله الظهور تابع استظهار وجدانی فقیه است و تعبدی نیست به خلاف اصول عملیه که تعبدی اند. ◽️این در حالی است که حرکت بر ریل خصوص موضوع له یعنی تعبد به واضع مضاف به اینکه حصر استعمالات مجازی در جائی که علاقات 12 گانه یا 24 گانه وجود داشته باشند در حالی که قائل به وضع نوعی برای این علاقات باشیم، یعنی در استعمالات مجازی هم متعبد به واضع هستیم‌. ◽️اما آخوند در همان ابتدای کفایه توضیح میدهند که تنها در استعمال حقیقی تعبد به واضع معنا دارد اما در استعمالات مجازی چنین تعبدی نداریم بلکه ملاک در استعمالات مجازی را ذوق سلیم و طبع سلیم می دانیم. ◽️ آخوند در امر رابع (استعمال لفظ در لفظ) اضافه کردند که استعمال، حصر در حقیقی و مجازی ندارد بلکه استعمالاتی داریم که نه حقیقی اند نه مجازی لذا ملاک استعمال به خودی خود (فارغ از حقیقت و مجاز و غیر حقیقت و مجاز) طبع سلیم است. ◽️بعد هم در مورد استعمال لفظ در خودش (زید لفظ) اضافه کردند که این مورد دو احتمال دارد یکی اینکه اساسا استعمال باشد اما نه حقیقی باشد و نه مجازی و احتمال دوم این است که اساسا استعمال نباشد بلکه تکلم و اطلاق لفظ باشد اما در همین حالت دوم ولو استعمال هم نباشد اما باز هم مقبول است زیرا موافق با طبع سلیم است. ◽️با همین نگاه مرحوم آخوند در مبحث حقیقت شرعیه فرمودند وضع، انحصاری به وضع تعیینی و تعینی متعارف ندارد بلکه استعمال بداعی الوضع هم با اینکه وضع است اما شق ثالثی است. ◽️ زیرا وضع تعیینی یعنی اولین باری که لفظ توسط واضع به کار رفت وضع صورت میگیرد از این جهت استعمال بداعی الوضع شبیه به وضع تعیینی است لذا آخوند از آن تعبیر به «وضع تعیینی بالکنایه» میکند. ◽️اما استعمال بداعی الوضع، وضعی است که به سبک استعمال و در ظرف استعمال صورت میگیرد یعنی در استعمال بداعی الوضع همین که واضع استعمال میکند ولو نیت وضع هم نداشته باشد اما وضع رخ میدهد لذا شبیه به وضع تعینی است. ◽️با توجه به این توضیح استعمال بداعی الوضع نه وضع تعیینی است نه وضع تعینی اما در باب حقیقت شرعیه چون بحث بر سر این است که اگر وضع رخ داده از آن زمان به بعد، کلام نبی اکرم صلوات الله علیه، عند الشک حمل بر معنای حقیقی میشود آخوند هم خصوص حیث شباهت استعمال بداعی الوضع را با وضع تعیینی بیان کردند و آن را وضع تعیینی بالتلویح معرفی کردند. ◽️مضاف به اینکه ممکن است گفته شود استعمال بداعی الوضع، استعمال هم نیست زیرا استعمال مبتنی بر وضع شکل میگیرد یا گفته شود استعمال بداعی الوضع، استعمال است زیرا لفظی که به داعی وضع استعمال میشود حاکی از یک محکی میباشد اما نه استعمال حقیقی نه استعمال مجازی. به هر حال هیچ یک از این مطالب ضرری به حجیت استعمال بداعی الوضع نمی زند زیرا حجیت و مقبولیتش تابع #ذوق_سلیم است. ◽️لذا آخوند با همین نگاه وضع را به صورت مطاوعه ای تعریف کردند (نحو اختصاص اللفظ بالمعنی) یعنی وضع، علل شتی دارد در این صورت است که این تعریف شامل تمام موارد وضع اعم از وضع تعیینی بالتصریح بشود و وضع تعیینی بالتلویح (استعمال بداعی الوضع) و وضع تعینی میشود. ◽️با توجه به این توضیح، اشکالاتی که به این تعریف آخوند از وضع شده است از جمله اینکه اشکال میکنند این تعریف از وضع، تعریف به لازم است، مندفع میشود ◽️پس هیچ انحصاری در استعمال ( اعم از مجازی و حقیقی و غیر مجازی-غیر حقیقی) یا عدم استعمال نداریم بلکه مجرد رابطه بین لفظ و معنا، باید عقلائی و تابع طبع سلیم عقلاء باشد یعنی ملاک در ارتباط بین لفظ و معنا، فقط و فقط ذوق سلیم عقلائی است نه وضع و نه علاقه مجازیت و نه استعمال نه ..... بلکه واضع صرفا ریل گذاری اولیه الفاظ را انجام داده تا استعمالات شکل بگیرد فلذا تعبد به واضع بی معنا است. ◽️از همین جا مشخص میشود که رتبه اول در تفسیر معانی الفاظ، حقیقت شرعیه است یعنی معنای لفظ عند الشارع اما اگر چنین معنایی احراز نکردیم نوبت به معنای عرفی می رسد اما اگر عند العرف هم معنای مشخصی نداشته باشد نوبت به معنای لغوی می رسد. ◽️به هر حال زمام کار به ید استظهار است ولو اساسا موضوع له لفظ را ندانیم و اگر استظهار شکل بگیرد نوبت به بحث از موضوع له و ... نمی رسد و حتی اصاله عدم قرینه هم باید به اصاله الظهور بازگشت کند که البته شیخ هم همین را گفته است. ◽️لذا باید تبادر در این موطن معنا شود زیرا تبادر به این معنا که لفظ مجرد از هر قرینه ای باشد به راحتی رخ نمیدهد چه اینکه ما دائما الفاظ را در موطن دلالت تصدیقیه و قرائن، مواجهه میشویم پس اینکه صاحب فصول مدعی شد که عند التبادر، احتمال قرینه را با اصاله عدم قرینه نفی میکنیم با اینکه خلط بین مقام دلالت تصوریه و تصدیقیه کرده است اما دغدغه خوبی داشته و آن این است که دائما الفاط مقرون به قرائن اند و تبادر مصداق پیدا نمیکند. ◽️مضاف به اینکه اگر تنها علامت حقیقت و مجاز را تبادر بدانیم به نحوی که اطراد را علامت الحقیقه نداریم و صحت حمل و سلب هم مربوط به موطن تصدیق است و اجنبی از موطن تصور است پس مشکل، بسی عظیم تر میشود. ◽️در آخر باید گفت اگرچه مشهور قائل اند #شیخ_اعظم مادر اصول لفظیه را اصالت عدم قرینه دانسته است و اصاله الظهور را به خوبی ملتفت نبوده اند و قائل اند که مساله اصاله الظهور اولین بار توسط آخوند به خوبی منقح شد اما حق این است مساله اصاله الظهور به صورت کامل ودقیق در بیان شیخ منقح شده است و شیخ ملتفت به این مساله بوده است. ◽️زیرا اولا شیخ مادر اصول لفظیه را همان اصاله الظهور می داند زیرا تعبیر میکند که «مرجع» اصول لفظیه، اصاله عدم قرینه است و کلمه مرجع در بیان شیخ گاها به معنای «تحلیل و چیستی» به کار میرود کما اینکه در مکاسب هم (اصاله اللزوم) به همین معنا به کار رفت ◽️ثانیا شیخ در جای جای رسائل و مکاسب اصاله الظهور را به دقیق ترین شکل توضیح میدهند و حتی نکاتی را که مدعین اصاله الظهور هم متوجه نبوده اند بیان کرده است ◽️مثلا در جلد چهارم رسائل توضیح میدهند که حمل مطلق بر مقید و حمل عام بر خاص یک قاعده تعبدی نیست تا همیشگی باشد بلکه یک قاعده عقلائی و تابع قرائن موجود در محیط خطاب است یعنی تا زمانی که به صورت وجدانی حمل مطلق بر مقید استشمام و استظهار نشود چنین حملی شکل نمیگیرد. به همین خاطر گاهی عام مقدم بر خاص میشود و گاهی هم خاص مقدم بر عام میشود و گاهی هم اجمال پیش آمده و هر دو کنار گذاشته میشوند لذا اینکه گفته میشود «اگر خاص مقدم بر عام نشود نوبت عمل به خاص نمی رسد» یک دلیل تعبدی بر تقدم خاص نسبت به عام نیست. ◽️اساسا ظهور امر وجدانی و عقلائی است و اگرچه باید تابع صناعت و دستگاه اصولی شکل بگیرد اما خود استظهار بنفسه قابل مناقشه نیست فلذا هیچ گاه نباید در فقه با نفس استظهار فقیه درگیر شد مگر اینکه استظهار فقیه تابع صناعت و دستگاه اصولی خود آن فقیه نباشد. ‌ ◽️در آخر باید گفت بر خلاف آنچه معمولا گمان میشود، مباحث الفاظ علم اصول بسیار پرثمر است و نقش تعیین کننده در مباحث سنگین فقهی دارد چه اینکه در صعوباتی از فقه نه مشکل سندی داریم و نه مشکل جهت دلیل بلکه تنها مشکل، مشکل دلالی است که البته اگر فقیه مبنای استظهار خود را در علم اصول مشخص نکند در فقه دچار تهافت و تناقض میشود #اصول #پای_درس_استاد @almorsalaat