جمله بندی و دستور زبان: جریان سیال ذهن معمولاً از قوانین عادی دستور زبان و جمله بندی (یا ترتیب کلمات) پیروی #نمی‌کند. دلیل این امر این است که اغلب، افکار به طور کامل شکل نمی گیرند، یا در میانه تغییر مسیر می دهند، یا توسط یک فکر دیگر قطع می شوند. بنابراین استفاده از دستور زبان و جمله بندی به صورت اشتباه، اما به طوری که در عین حال صحیح به نظر برسد می تواند شیوه ای برای شبیه سازی این فرآیند باشد. علاوه بر این، نویسندگانِ جریان سیال ذهن، اغلب #علائم_نگارشی را به روش های غیر متعارف بکار می برند، مثلاً برای نشان دادن مکث و تغییر در مسیر فکری شخصیت از سبک مورب (italics ایتالیک)، سه نقطه، خط فاصله و شکستن خط استفاده می کنند. تکرار: ممکن است نویسندگان از تکرار استفاده کنند تا نشان دهند شخصیت به یک #فکر یا #تصور حسی خاص بر می گردد و یا روی آن تمرکز دارد. کلمات و عبارات تکراری می توانند به عنوان یک #نشانه عمل کنند و خوانندگان را به سمت #درونمایه‌های_مهم و #برجسته داستان سوق دهند. به عنوان مثال، اگر ذهن یک شخصیت دائماً به فکر عطر فردیست که استشمام کرده، خواننده می تواند نتیجه بگیرد که این شخصیت مجذوب آن فرد شده است. #آموزش #سیال_ذهن #سبک_غیرخطی #تکرار #جمله_بندی #دستورزبان #داستان #داستانک #قصه #پیرنگ ♦️نشانی باغ https://eitaa.com/joinchat/821624896Cb1d729b741 ♦️نمایشگاه باغ    @anarstory

داستانکی با موضوع ورود حضرت معصومه سلام الله علیها به قم بنویسید. از #توصیف به خوبی استفاده کنید. #خلاقانه باشد. #علائم_نگارشی و #چرخش_قلم را رعایت کنید‌. @anarstory

به نام خدای قلم🖊️ #پارت_اول #علائم_نگارشی این پارت آموزشی را با یک سوال شروع می‌کنیم: رعایت علائم نگارشی در متن چه تاثیری دارد؟ برای پاسخ به این سوال باید بگویم: رعایت نکردن علائم نگارشی باعث تغییر لحن خوانش متن نویسنده می‌شود. این مهم است که خواننده چگونه متن را بخواند و خوانش آن چطور باشد؛ اگر لحن خوانش بد باشد، مخاطب متوجه‌ی مفهوم و حس آمیزی متن نخواهد شد و این بد شدن لحن خوانش از رعایت نکردن و استفاده‌ی به جای علائم نگارشی می‌باشد. ما چند نوع علامت نگارشی در نویسندگی داریم که در ادامه با آنها آشنا خواهیدشد: ۱_نقطه (.) ۲_نقطه ویرگول(؛) ۳_ویرگول(،) ۴_علامت سوال(؟) ۵_علامت تعجب(!) ۶_سه نقطه(...) ۱_نقطه(.): همیشه در پایان جمله می‌آید و جمله را خاتمه می‌دهد؛ دقت داشته باشید که نقطه بعد از فعل که در آخر جمله قرار دارد، گذاشته می‌شود. حالا برای مثال: - دانیال! ادکلن من رو ندیدی؟ - نه، فکر کنم مامان برش داشت؛ توی کشوی آخر یه نگاهی بنداز. به دیالوگ دوم، جمله‌ی آخر توجه کنید. جمله پایان یافته است و نقطه بعد از فعل آمده است. ۲_نقطه ویرگول(؛): علامت نگارشی نقطه ویرگول در زمانی استفاده می‌شود که نویسنده جمله‌ای در متن نوشته است و به فعل می‌رسد و می‌خواهد که دوباره در جملات بعدی درمورد همین متن بنویسد. او نمی‌داند که در این بین بعد از فعل جمله‌ی اول خود چه علامتی قرار داده شود که می‌گوییم گذاشتن نقطه ویرگول صحیح‌ترین کار می‌باشد. نقطه ویرگول علامت نگارشی‌ای است که به آن مکث سه تا پنج ثانیه‌ای هم می‌گویند. اما در اکثر مواقع از آن در قالب مکث سه ثانیه‌ای استفاده می‌شود. در بعضی از متن‌های خاص و استثنایی به پنج ثانیه تبدیل می‌شود. حالا برای مثال: - نه، فکر کنم مامان برش داشته؛ توی کشوی آخر رو نگاهی بنداز. به جمله‌ی بالا توجه کنید: اینجا بحث در رابطه با دیدن و پیدا شدن ادکلن می‌باشد. شخص نویسنده بعد از فعل(نوشته) نقطه ویرگول را قرار داده است؛ چرا که هم مکث سه ثانیه‌ای صورت گرفته است و هم جمله‌ی بعدی در رابطه با همان موضوع است. ۳_ویرگول(،): به آن مکث یک ثانیه‌ای می‌گویند. در متن برای بعضی کلماتی که یک نفس به مدت یک ثانیه بعد از آن صورت می‌گیرد استفاده می‌شود. و در جملاتی که چندین اسم یا آثار پشت هم می‌آیند در مابین اینها قرار داده می‌شود. حالا برای مثال: - نه، فکر کنم مامان برش داشته؛ در جمله‌ی بالا دیده می‌شود که بعد از کلمه‌ی(نه) یک مکث یک ثانیه‌ای یا همان ویرگول گذاشته شده است که شما هم در قالب یک خواننده با خواندن این متن این مکث‌ها را حس می‌کنید. ۴_علامت سوال(؟): در جملات پرسشی استفاده می‌شود. بعد از فعل در همچین جملاتی قرار داده می‌شود. حالا برای مثال: - ادکلن من رو ندیدی؟ جمله‌ای پرسشی به همراه علامت سوال در بعد از فعل. ۵_علامت تعجب(!): درست است که اسمش علامت تعجب است؛ اما به غیر از جملات متحیر و مهیج و تعجب‌آور، در جملات عاطفی و منادایی هم استفاده می‌شود. جملات عاطفی با (کاش)(چقدر)(چه) و... در حالتی که از روی آه، افسوس، حسرت، تشویق و لذت می‌آیند، استفاده می‌شود. مثال: کاش می‌توانستم به کودکی‌ام برگردم!(از روی آه و افسوس و همینطور حسرت) چقدر زیبا می‌شود گر که تو آیی!(از روی لذت و هیجان) یعنی چی؟!(متعجب) دانیال!(منادایی). ۶_ سه نقطه(...): فقط در دو حالت به کار می رود: دیالوگ های رمان یا فیلمنامه برای نشان دادن ترس و لرز و هق هق گریه. یا اینکه دیالوگ فردی باشد که در رمان یا فیلمنامه ی شما لکنت زبان دارد استفاده می شود. این علامت سه نقطه نام دارد یعنی نه کمتر نه بیشتر مثال: فردی که لکنت زبان دارد: من... نمی...دونس...س...تم که... فردی که گریه همراه با هق هقه دارد: آخه... چرا... باید... اینجوری...یی... بشه؟ فردی که ترس و لرز وجودش رو فرا گرفته: م...من...غل...ط...بکنم...ف...ف...کر... فرار... داشت...ه...باشم در حالت دوم فقط برای ادامه داشتن جمله و باز گذاشتن آن است برای مثال: و او در نامه نوشته بود: این عشق ادامه دارد... گردآورنده: #زهرا_کاف🍃 برداشته شده از گروه ژانر جنایی، معمایی، امنیتی✅ 🆔 @ANAR_NEWSS 🎙