❇️ به این واقعیات نیز رسیدگی کنید! به این واقعیات نیز رسیدگی کنید! 🎙 آیت الله سید ضیاء مرتضوی ✂️ برش هایی از متن: 🔸 مجازات شدید محاربان در قرآن که امنیت جان و مال و آسایش عمومی را هدف قرار می‌دهند، تا جایی که جنگ با خدا و پیامبر(ص) شمرده شده، ما را متوجه اهمیت برخی رفتارهای دیگر می‌کند که از نگاه اجتماعی و از منظر مصالح ومفاسد عمومی، آسیب‌ها و زیان‌هایی در پی داشته و دارد و در مواردی اگر بیش از تهدید و «اخافه» عمومی با سلاح نباشد، کمتر نیست و آن اندازه اهمیت دارد که ازنگاه تعالیم اسلامی محل توجه ویژه قرار گیرد. به عبارت دیگر، از نگاه آثار اجتماعی برخی رفتارهای دیگر وجود دارد که گرچه ازنگاه فقهی، ذیل عنوان‌هایی مانند محاربه قرار نمی‌گیرد، اما در واقع مقابله با مصالح عمومی و زندگی سالم اجتماعی و«حیات» جامعه است و رفتارهایی است که به تعبیر قرآن «حرث» و«نسل» را بر باد می‌دهد. آنچه در چند یادداشت کوتاه و با کمک‌گرفتن از برخی سخنان اهل بیت(ع) بازگو می‌شود، تذکراتی در همین راستا و تاکیدی بر مسئولیتی است که مسئولان بر عهده دارند. ۱- کلینی در مهمترین کتاب حدیثی شیعه، این روایت را با سند صحیح از پیامبر(ص) نقل کرده است: «اگر مسلمانی در داغ از دست دادن فرزند خود شب را به صبح یا صبح را به شب آورد، برای او بهتر از آن است که شب یا روز را بگذراند در حالی که در گردنه و راه گرفتار غارت اموال شده و او را لخت کرده‌اند». کاری که پیامبر(ص) از آن با واژه «حَرَب» از همان ریشه «محاربه» تعبیر کرد و مصداق روشن آن همان راهزنان بوده‌اند و افزود: پس به خدا پناه می‌بریم از غارت اموال خود! حال رسیدگی شود کدام سیاست‌ها باعث شده است به عنوان نمونه، در یک سال گذشته، مسکن ۴۵درصد، دلار ۳۵درصد (بدون لحاظ رشد آذرماه)، طلا ۳۲درصد، خودرو (شاخص پراید! و بدون لحاظ افزایش سرسام‌آور چند روز اخیر) ۳۱درصد گران شده‌اند. متوسط افزایش قیمت اقلام خوراکی نیز در این مدت چنین بوده است: روغن مایع ۲۸۷درصد، ماکارونی ۱۳۴درصد، برنج ۱۳۰درصد، سیب‌زمینی ۱۱۹درصد، مرغ ۱۰۴درصد، شیر ۸۴درصد، قند ۷۸درصد، تخم مرغ ۶۳درصد، رب گوجه ۶۲درصد وشکر ۵۹درصد. چنان که مرکز راهبردی وزارت رفاه در آخرین گزارش تورم ۲۳درصد از خوراکی‌های آبان امسال تا آبان سال پیش را بیش از ۱۰۰درصد اعلام کرده و تورم ۹۳درصد از سبد خوراکی‌های اصلی را در محدوده «بحران» شمرده است! اینها نیز در واقع درافتادن با زندگی و آسایش مردم است. می‌توان موضوع بورس و بر باد رفتن سرمایه‌های این همه افراد و برخی تصمیمات وسیاست‌هایی که به کاهش چشمگیر ارزش پول ملی و سرمایه‌های نقدی افراد در زمانی اندک و گسترش ناامنی روانی جامعه را نیز در راستای همان «حَرَب» دید که پیامبر اکرم(ص) از آن به خداوند پناه برده است؛ پیامبری که به نقل جناب مجلسی «فقر» را سخت‌تر از «قتل» شمرده است: «الفقر اشد من القتل». ۲- کلینی روایتی را با سند صحیح از امام صادق(ع) نقل کرده که از موارد «فنا» و نابودی اسلام و مسلمین این است که اموال در دست کسانی قرار گیرد که نه «حق» در آن را می‌شناسند و نه در آن اموال و سرمایه‌ها به درستی رفتار می‌کنند: «و انّ من فناء الاسلام و فناء المسلمین ان تصیر الاموال فی ایدی من لا یعرف فیها الحق و لا یصنع فیها المعروف». این روایت اگر هم به فرض تنها درباره اموال شخصی باشد، اما آن دین و شریعتی که درباره اموال شخصی چنین منطقی دارد، آیا می‌پذیرد سرنوشت سرمایه‌ها واموال بی‌کران یک کشور، با کنارزدن صالحان، به دست کسانی سپرده شود که با منطق و سیاست پول‌پاشی وتصمیمات نادرست، مایه آسیب به وضع اقتصادی جامعه و پی‌آمدهای اجتماعی آن شوند؟ 🔺 جهت مطالعه کامل این مطلب به لینک زیر مراجعه فرمایید: https://andishehma.com/be-in-vagheiyat-residegi-konid/ #آیت_الله_سید_ضیاء_مرتضوی #محاربه #واقعیات 🌐 تهیه شده توسط تیم اندیشه ما 🖇 مارا در شبکه های اجتماعی همراهی کنید 🙏🏻: ایتا: https://eitaa.com/andishemaa تلگرام: https://t.me/andishemaa اینستاگرام: https://www.instagram.com/andishemaa

❇️ به این واقعیات نیز رسیدگی کنید! 🎙 آیت الله سیدضیاء مرتضوی ✂️ برش هایی از متن: 🔸۱- جناب کلینی در روایتی مبسوط با سند موثق، در پاسخ به برخی کج‌فکران زهدفروش، از جمله واکنش پیامبر اکرم(ص) را به نقل امام صادق(ع) بازگو کرده است که پس از به‌خاکسپاری یکی از انصار (وقتی از وضع زندگی او و بازماندگانش پرسید و) فهمید آن شخص در زندگی خود تنها پنج یا شش برده داشته، اما همه آنها را پیش از مرگ آزاد کرده و چند فرزند خردسال به جا گذاشته، فرمود: «اگر کار او را به من اطلاع داده بودید، نمی‌گذاشتم او را کنار مسلمانان دفن کنید! کسی که فرزندانی خردسال را رها می‌کند تا از مردم گدایی کنند: لو اَعلمتُمونی امرَه ما ترکتُکم تدفنوه مع المسلمین، یترک صبیةً صغاراً یتکفّفون الناسَ». سپس امام صادق(ع) از طریق پدر خود، این دستور عمل را از پیامبر اکرم(ص) نقل کرد: «در رسیدگی به کسانی که عهده‌دار خرجشان هستی، از نزدیک‌تر و بعد نزدیک‌تر شروع کن: ابدأ بمن تعول الادنی فالادنی». 🔸۲- این رهنمود شریف مقدمه این تذکر است که هر کشوری بسته به موقعیت خود منافعی را در بیرون از مرزها دارد و بر پایه اهداف و سیاست‌های خود درباره آنها هزینه می‌کند و ما نیز از این قاعده مستثنا نیستیم؛ به ویژه که از نگاه دینی و بر پایه قانون اساسی بخشی از پیکره امت واحده اسلامی هستیم. اما از منظر اولویت‌بخشی، با توجه به مشکلات فراوان و نیازهای گسترده داخلی، تحمیل هزینه‌های مادی و سیاسی بیش از ظرفیت کشور، هم در منابع و هم در پذیرش اجتماعی، کدام رجحان دارد؟ با کدام منطق و ملاک، بارهایی بر دوش کشور و در واقع بر شانه آحاد جامعه گذاشته می‌شود که بیش از توان آن است؟ 🔸۳- قرآن کریم حتی درباره جهاد نیز دستور داده است نخست با کسانی که نزدیک و پهلوی شما هستند بجنگید: «قاتوا الذین یلونکم من الکفار»؛ نه اینکه در برابر دنیایی از مشکلات که بیرون از توان است و بخشی از آن نیز «خودساخته» است، به هزینه جامعه سینه سپر کنیم. چنان که یک فرق اساسی میان جهاد ابتدایی و جهاد دفاعی همین است که در دفاع، دشمن آغازگر جنگ است و چاره‌ای جز مشارکت همه در آن نیست، چه مرد و چه زن، چه جوان و چه پیر، اما در جهاد ابتدایی که تصمیم و آغاز کار به دست خود مسلمانان است، شرایطی برای وجوب آن گذاشته شده و از جمله بر همه افراد واجب نیست. این یعنی که اسلام نخواسته است مسلمانان به بهای درگیر کردن کل جامعه و سرمایه‌های آن دنبال گسترش دین و توسعه نفوذ اسلام باشند. 🔸۴- به نظر ما به رغم حرمتی که همه آحاد جامعه به ویژه خانواده‌های تنگدست دارند، یعنی همانان که امام‌خمینی آنان را «ولی‌نعمت» شمردند؛ گزافه نیست که گفته شود گسترش موسسات خیریه و امداد برای کمک به خانواده‌های تنگدست که در فراهم ساختن جهیزیه دختران خود دچار مشکل هستند، از مصادیق سخن پیامبر(ص) درباره کودکان آن انصاری است که «یتکففون الناس». گسترش خدمات مراکزی چون کمیته امداد در عین حال که قابل تقدیر است اما در نگاهی کلان به روشنی نشان‌دهنده کاستی در سیاست‌ها و عملکردهای جاری است. 🔺 جهت مطالعه کامل این مطلب به لینک زیر مراجعه فرمایید: https://andishehma.com/be-in-vaghiyat-niz-residegi-konid/ #رسیدگی #واقعیات #آیت_الله_سید_ضیاء_مرتضوی 🖇 مارا در شبکه های اجتماعی همراهی کنید 🙏🏻: ایتا: https://eitaa.com/andishemaa تلگرام: https://t.me/andishemaa اینستاگرام: https://www.instagram.com/andishemaa

❇️ پیرو محاکمات پرشتاب اخیر، به این واقعیات نیز رسیدگی کنید! 🎙 آیت الله سیدضیاء مرتضوی ✂️ برش هایی از متن: 🔸۱- جناب مجلسی روایت کرده است روزی سفیان ثوری به دیدار امام صادق(ع) رفت و ایشان را رنگ‌پریده دید و سبب آن را جویا شد. امام(ع) فرمود: اهل خانه را از رفتن بالای بام منع کرده بودم؛ اما وقتی وارد خانه شدم دیدم یکی از کنیزان که نگهداری پسربچه‌ام را بر عهده داشت، با کودک در بغل، بالای نردبان رفته و وقتی چشمش به من افتاد ترسید و دست‌پاچه شد و کودک به زمین سقوط کرد و مرد؛ اما رنگم به سبب مرگ کودک نپرید و تنها به این سبب پریده است که به دل این کنیز «رعب» و ترس انداختم: «انما تغیّر لونی لما ادخلت علیها من الرعب»! و آن گاه دو بار به کنیز فرمود: تو برای خدا آزاد هستی و اشکالی بر تو نیست! 🔸۲- اگر ایجاد یک رعب ناخواسته‌ در دل یک کنیز متخلف که تخلف او نیز به مرگ فرزند امام(ع) انجامیده، رنگ از چهره امام(ع) می‌برد و حضرت می‌خواهد با آزاد کردن او و دلداری دادن به او، جبران شود، درباره برخی رفتارهای تاثرانگیز در برابر دیدگان عموم چه باید گفت؟ این دختران و پسران که گاه با خشونت زجرآور با آنان رفتار می‌شود، فرزندان و «دست‌پرورده» همین جامعه و همین نظام و همین مسئولان هستند. 🔸۳- جناب مجلسی در نکوهش برخی عالمان که از موقعیت خود سوء استفاده می‌کنند، روایتی مبسوط از امام عسکری(ع) نقل کرده است؛ از جمله اینکه اینان مطالبی را به دین و اهل بیت نسبت می‌دهند که نادرست و مایه گمراهی شیعیان است؛ عالمانی که خود گمراهند و فهم درستی از دین ندارند و مایه گمراهی دیگران می‌شوند. امام(ع) در این نقل، کار این دسته افراد را از حمله سپاه یزید به امام‌حسین(ع) و یاران ایشان زیان‌بارتر شمرده است؛ با این استدلال که آنان جان و مال را می‌گیرند و اینان با توجه به جایگاه خود مایه شک و شبهه در باورها و ایمان شیعیان ضعیف می‌شوند و آنان را به گمراهی و بازماندن از مسیر حق و درست می‌کشانند. 🔸۴- چنان که در روایتی دیگر از امام کاظم(ع) در تحف العقول، تعبیر «قطّاع الطریق» که درباره «محاربان» به کار می‌رود، درباره دسته‌ای دیگر که به‌رغم جایگاه دینی خود، فریفته دنیا هستند به کار رفته است. آنچه در این روایت به مناسبت بحث، محل توجه است، آسیب‌های فراوانی است که برخی عملکردها که به نام اسلام و شرع و به عنوان نظام اسلامی صورت می‌گیرد و برخی سخنان که در دفاع از این عملکردها یا تخطئه مخالفان و منتقدان از سوی برخی خطبای منصوب و غیر منصوب گفته می‌شود، به شدت به چهره پاک دین و تعالیم اسلامی آسیب زده و سبب دین‌گریزی یا بهانه و عذر عدم پای‌بندی به بخشی از احکام شرع شده است. در حالی که نه تنها این رفتارها و گفتارها اصلاح و محدود نمی‌شود، بلکه مجال فزون‌تری برای آنها فراهم می‌گردد. 🔸۵- پیداست زیان چنین گفته‌ها و نوشته‌هایی که به نام دین و حکومت دینی صادر می‌گردد و گاه مایه ریشخند این و آن و گاه مایه خشم و نفرت می‌شود، کمتر از رفتار جاهلانه و گاه خشونت‌بار یک دختر یا پسر جوان در خیابان نیست. فرق آن در علم و آگاهی «آنان» و جوانی و ناآگاهی «اینان» و طبعا سطح زیان‌های متفاوت آن است. چنان که رفتار خشونت‌بار، تهمت، دروغ، ناسزا به کار بردن الفاظ رکیک از هر کسی و درباره هر شخصی که باشد، زشت و ناروا و محکوم است، اما اگر خدای ناکرده به نام دین و در حمایت از حکومت دینی صورت گیرد، پیداست چه آثار جبران‌ناپدیری دارد. 🔺 جهت مطالعه کامل این مطلب به لینک زیر مراجعه فرمایید: https://andishehma.com/mohakemat-por-shetab/ #شتاب #واقعیت #محاکمه #آیت_الله_سید_ضیاء_مرتضوی 🖇 مارا در شبکه های اجتماعی همراهی کنید 🙏🏻: ایتا: https://eitaa.com/andishemaa تلگرام: https://t.me/andishemaa اینستاگرام: https://www.instagram.com/andishemaa

❇️ (پیرو محاکمات پرشتاب اخیر) به این واقعیات نیز رسیدگی کنید!«قسمت پنجم» 🎙 آیت الله سید ضیاء مرتضوی ✂️ برش هایی از متن: 🔸۱- یکی ازمفاهیم پرکاربرد در قرآن مفهوم «خسارت» است تاانسان رااز زیان‌های واقعی بازدارد. ازعناوین کلیدی دراین باره خسران نفس است ودراین آیات باتعبیر «خسِروا اَنفُسَهم» چندبار ازکسانی سخن گفته که به خود زیان می‌زنند ودر واقع هستی خود را از دست می‌دهند. اما دوبار درکنارآن، خسارت «اهل» نیز آمده وآن را خسران مبین و مایه عذاب ماندگار برای ظالمان شمرده است؛ یعنی که به«خود» و «اهل خود» زیان و ستم روا می‌دارند. 🔸۲- بااین بیان قرآن اززیانکارانی سخن می‌گوید که افزون بر«خود»، به «اهل» خود زیان رسانده‌اند. ظهور کامل این زیان در قیامت است، اماآن زیان بزرگ، بازتاب «واقعیت» درهمین دنیاست. مقصود اززیان به «اهل خود»، زیان رساندن به همه کسانی است که به گونه‌ای بااین کسان پیوند داشته‌ واینان مایه گمراهی وبدبختی آنان شده‌اند. اینان کسانی‌اند که درجایگاه رهبری فکری وتربیتی وعملی جامعه قرار دارند ونوع اندیشه ورفتار آنان اثرمستقیم برجامعه دارد وبه عبارت دیگر جامعه دست‌پرورده آنان است (هود ۹۶-۹۸). 🔸۳- تعالیم اسلامی درباره همه سرمایه‌های اعتقادی فکری، علمی، اقتصادی، تاریخی وفرهنگی توجه واهتمام دارد، امابیشترین اهمیت را به سرمایه‌های اعتقادی واجتماعی داده و برگسترش وتعمیق آن تاکید دارد. مثلا در روایات به رغم اهمیت وجایگاه نماز وروزه تاکید شده است که به ظاهر افراد در این باره توجه نشود، بلکه به صداقت وامانت آنان نگاه شود؛ چنان‌که کلینی از امام صادق(ع) نقل کرده است: «به طولانی بودن رکوع و سجود شخص نگاه نکنید؛ این چیزی است که به آن عادت کرده است و اگر آن راترک کند ناآرام می‌شود، لکن به راست‌گفتاری و امانت‌داری او بنگرید». یک نکته این است که بانماز وظاهرسازی می‌شود سوء استفاده کرد اما راستی وامانتداری جلو آن راخواهد گرفت. دراین تعالیم سرمایه‌های اجتماعی واژگانی نام‌آشنا هستند؛ چنان‌که ازاموری منع شده که گسترش ورواج آنها نشانه زوال سرمایه‌های اجتماعی وسرانجام ورشکستگی اجتماعی است ونگارنده برای هریک چهل عنوان ودر مجموع هشتاد عنوان رافهرست کرده ومجال بازگویی نیست. 🔸۴- در زیان‌هایی که به سرمایه‌های جامعه وارد می‌شود آنچه بیش‌تر و زودتر و دقیق‌تر به چشم می‌آید وملاک ورشکستگی یک دولت یاحتی یک کشور است، زیان‌های مادی یاچیزهایی است که بامعیارهای مادی قابل نشان دادن است، اما زیان‌ به سرمایه‌های فکری واعتقادی واخلاقی واجتماعی به رغم اهمیت بیش‌تری که دارد وبه راحتی قابل جبران نیست، کم‌تر به چشم محاسبه می‌آید؛ چنان‌که نقش حکومت‌ها درآسیب زدن به سرمایه‌های اجتماعی با ابزارهایی که صاحبان قدرت دارند، نوعا پوشانده یاکم‌رنگ نشان داده می‌شود؛ حکومت‌ها وزمامدارانی که خسارت‌های جبران‌ناپذیری به خود وجامعه خود وارد می‌کنند واز مصادیق واضح «خسِروا انفسَهم واهلیهم» می‌باشند. 🔸۵- تاکید ما این است که افراد مسئول، وضع جامعه را درشاخص‌های مورد اشاره رسیدگی کنند وبا پرهیز ازخودفریبی، دست‌کم در مرکز کار ودر وجدان خود «سهم خود» را در«پیشرفت» و«پسرفت»، مشخص وبه مقتضای آن عمل کنند وبه این پرسش پاسخ دهند که از چشم‌انداز مدیریت جامعه اسلامی، کدام یک ازاین دو برای رسیدگی اولویت دارد: آنچه این روزها ازسوی دستگاه‌های امنیتی وقضایی شاهدیم یاآنچه درکوچه وخیابان وشب وروز وکار وبازار ودر یک کلمه در «متن زندگی مردم» می‌گذرد؟ نگارنده هیچ تردیدی درترجیح دومی ندارد! 🔸۶- به عنوان مثال از میان صدها پرسش به این پاسخ داده شودکه کدام خسارت اجتماعی و«اخافه» و«تهدید» عمومی بالاتر ازاین مقایسه که چندی پیش اعلام شد برخی زندان‌های كشور هلند به دلیل کاهش زندانی مواجه با تعطیلی است وگاه تعداد زندانی از زندان‌بانان وپرسنل زندان کمتر است؛ اما درهمین تیرماه گذشته، سخنگوی محترم قوه قضائیه، درباره انتقال زندان مشهد به خارج شهر که یکی از دغدغه‌های موجود از ۲۰سال پیش بوده، این«خبر خوب»(!) راداد: «با پیگیری‌هایی که طی دو دهه صورت گرفته، بالاخره درسال ۱۴۰۰ ماخبر خوب اختصاص ۱۰۰هکتار از اراضی طبیعی برای انتقال زندان مشهد رادریافت کردیم که این زندان برای ۱۰هزار نفر(!) پیش‌بینی شده است»! وی درادامه اشاره کرد که انتقال این زندان به عنوانیک «پروژه ملی» تعریف وبرای آن تخصیص اعتبار شده است! ..... 🔺 جهت مطالعه کامل این مطلب به لینک زیر مراجعه فرمایید: https://andishehma.com/mohakeme-por-shetab-5/ #شتاب #محاکمه #واقعیت #آیت_الله_سید_ضیاء_مرتضوی 🖇 مارا در شبکه های اجتماعی همراهی کنید 🙏🏻: ایتا: https://eitaa.com/andishemaa تلگرام: https://t.me/andishemaa اینستاگرام: https://www.instagram.com/andishemaa

❇️ باز نشر گزیده یک مقاله قانون اساسی،چارچوب اعمال ولایت و حاکمیت 🎙 آیت الله سیدضیاء مرتضوی ✂️ برش هایی از متن: 🔶۱- علم و قطع حاکم اسلامی در امور رهبری، قطع موضوعی است و باید از راه‌ها و مقدمات علم‌آور متعارف و عقلایی به دست آید. آن دسته از قطع‌هایی که بر پایه اسباب و مقدماتی شکل گرفته که عقلایی و متعارف نیست، مانند کشف و شهود یا کارشناسی‌های ناقص و غیر متعارف، حتی اگر در امور شخصی معتبر باشد، در امور حکومتی از نگاه فقهی اعتبار ندارد و نمی‌تواند مبنای تصمیم و حکم باشد. 🔶۲- بسیاری از عوامل در درون و بیرون حاکم هست که می‌توانند زمینه حصول قطع و دستیابی او به نتیجه جزمی را فراهم سازند، در حالی که از نگاه منطقی و قاعده‌مندی کلی در نگاه عقلاء و کارشناسان، جایی ندارند. از این رو تا اندازه ممکن از واگذاری امور عمومی به تصمیمات شخصی که زمینه طبیعی دخالت دادن یا دخالت یافتن عوامل و انگیزه‌های مختلف در آن وجود دارد، دوری می‌شود. 🔶۳- چون تصمیم‌سازی در بسیاری از امور به ویژه امروزه در وضعیت‌های پیچیده‌ای که دولت‌ها با آن روبه‌رو می‌شوند، از توان یک فرد بیرون است، تصمیمات فردی حتی اگر متکی بر آگاهی‌های قطعی فرد باشد، اعتبار ندارد و نمی‌تواند مبنای عمل در مسائل عمومی و کشورها باشد؛ مگر در نظام‌های استبدادی و فردمحور که طبعاً از مدار روش‌های عقلایی بیرون است. 🔶۴- در قانون اساسی علم و اختیارات برای اعمال ولایت از سوی رهبری دارای دو گونه تقیید است: الف) تقییدات ساختاری، ب) تقییدات مصرح. زیرا تقییدات تنها در اصول محدودی که در آنها تصریح به اعمال اختیارات از مجاری خاص شده نیست. در واقع قانون اساسی شیوه و چارچوب اعمال ولایت از سوی رهبری است و از این رو نه رهبری و نه هیچ فرد دیگری مافوق قانون نیست. 🔶۵- جایگاه رهبری در چارچوب قانون اساسی و اصول مرتبط به آن تعریف می‌شود. معقول نیست فردی در چارچوب و بر اساس یک قانون برگزیده شود و با این حال، خود او مایه مشروعیت آن قانون باشد. لازمه چنین نگاهی نفی قانون و در واقع نفی خود است و از «وجود» چنین مشروعیتی «نفی» آن پدید می‌آید! 🔶۶- به جز آنچه در قانون اساسی مستقیما بر عهده رهبری گذاشته شده، سایر وظایف و اختیاراتی که درباره دستگاه‌ها و افراد دیگر اعم از انتخابی و انتصابی آمده است، مستقیماً در حوزه اختیارات و وظایف رهبری قرار نمی‌گیرد و آنچه در اصل ۱۱۰ آمده «سقف» وظایف و اختیارات است و نه «کف» آن. نمی‌توان قانون اساسی را نظامنامه‌ای شخصی برای اعمال ولایت و حاکمیت شمرد و به عنوان مثال، مجلس شورای اسلامی را نادیده گرفت. 🔶۷- مفاد روشن قانون اساسی در همه تقییدات ساختاری و تقییدات مصرح این است که در جایگاه رهبری تنها در چارچوب‌های یادشده می‌توان اعمال ولایت و حاکمیت کرد و نمی‌توان بدون پیمودن راه‌های یادشده، به صورت مستقیم دخالت کرد و گرنه، قیود یادشده اموری لغو است و بود و نبود آنها اثری در این اصول ندارد و این امر با فلسفه قانون‌گذاری و جایگاه و رسالتی که خبرگان بر عهده داشته‌اند و با آنچه هنگام تدوین قانون اساسی به آن تصریح یا بر آن تاکید کرده‌اند، سازگاری ندارد ...... 🔺 جهت مطالعه کامل این مطلب به لینک زیر مراجعه فرمایید: https://andishehma.com/baznashr-gozide-yek-maghale-ghanon-asasi/ #قانون_اساسی #حاکمیت #ولایت #آیت_الله_سید_ضیاء_مرتضوی 🖇 مارا در شبکه های اجتماعی همراهی کنید 🙏🏻: ایتا: https://eitaa.com/andishemaa تلگرام: https://t.me/andishemaa اینستاگرام: https://www.instagram.com/andishemaa

❇️ مهم ترین عامل مشکلات کشور «استکبار درونی» است حضرت علی(ع) همه مردم را مانند اطرافیان و نزدیکان خود می دانستند. 🎙 آیت الله سیدضیاء مرتضوی ✂️ برش هایی از متن: 🔸 معتقد است که مهم ترین عامل مشکلات و آسیب هایی که به کشور، نظام و مردم وارد شده و می شود، «استکبار درونی» است که استکبار بیرونی و جهانی در برابر آن اساساً به چشم نمی آید. و نکته همان است که در حدیث شریف نبوی آمده و حضرت امام خمینی(ره) نیز گاهی در نصیحت های خویش به این حدیث اشاره می کردند: «أعدى عَدوِّکَ نَفسُکَ الَّتی بَینَ جَنبَیکَ؛ دشمن ترین دشمن تو، نفسى است که در درون تو است.» بر این اساس راه دور نروید و مدام استکبار جهانی و دشمن را بهانه قرار ندهیم چرا که دشمن ترین دشمن در عمق روح، ذهن، فکر و دل ما لانه کرده است. 🔸 «سایت اندیشه ما» به نقل از شفقنا، آیت الله سیدضیاء مرتضوی در «حسینیه شفقنا»، محور سخنان خود را عنوان «حکمرانی علوی در گرو دوری از استکبار» قرار داد و اظهار داشت: حدیثی در شرح شخصیت امام علی(ع) وارد شده و به نظرم اگر همین مطلب را به درستی تحلیل و بررسی کنیم، یکی از مهم ترین ویژگی های حکمرانی در معنای عام، و تشویق و تبیین حکومت علوی یا حکومت اسلامی در معنای خاص آن خواهد بود. 🔸 وی ادامه داد: بسیاری از نکات را در منابع حدیثی و تاریخی داریم، اما در بسیاری از موارد به راحتی از کنار آن رد می شویم. 🔸 ما بدون اینکه تجربه ها یا مصادیق عینی و خارجی بیرونی را تجربه و لمس کرده باشیم، در نظرمان خیلی از این متون تاریخی یا حدیثی یا آنچه به عنوان سیره می توانیم مطرح کنیم برجسته نمی شود، ولی وقتی ذهن ها درگیر مسایل و وضعیت روز می شود، دغدغه هایی پیدا می کنیم و وقتی مجدداً به متون مراجعه می کنیم، پی می بریم که بسیاری از مباحث بوده که باید به درستی به آن توجه می کردیم و اکنون هم لااقل برای فهم خود می توانیم به آن عنایت و اهتمام بیشتری داشته باشیم. 🔸 وی به نمونه ای از سیره عملی حضرت علی(ع) اشاره و عنوان کرد: مرحوم مجلسی در بحارالانوار در اوصاف امیرالمومنین علی(ع)نوشته است: «و استظل یوماً فی حانوت من المطر فنحّاه صاحب الحانوت». روزی امیرالمومنین علی(ع) از بازاری سرباز (غیر مسقف) رد می شدند که یکباره باران گرفت، (وقتی باران و رگباری می بارد هر انسانی به شکل طبیعی برای چند لحظه ای دنبال سرپناهی می گردد) حضرت به دنبال سر پناهی بودند که به مقابل دکّانی رفتند که بالکن یا چادری داشت و آنجا پناه گرفتند، صاحب دکّان حضرت را کنار زد، (در حالی که حضرت نمی خواستند در حق کسی تصرف کنند یا مانع کسب شوند بلکه برای دقایقی تا زمان کاهش بارش باران، مقابل مغازه این فرد ایستاده بودند و صاحب مغازه درست یا نادرست حق خود می دانست که اگر کسی ولو به عذر باران مقابل مغازه اش ایستاده، او را کنار بزند.) وقتی صاحب مغازه حضرت را کنار زد، امیرالمومنین علی(ع) هیچ عکس العملی نشان ندادند و از مقابل مغازه عبور کردند و به مسیر خود ادامه دادند. 🔸 وی ادامه داد: برای شناخت استکبار واقعی که ریشه اخلاقی مشکلات جامعه به ویژه در روابط حکومت و مردم است، ضروری است در این نمونه، جایگاه اشخاص به درستی تحلیل شود. کاسبی که فردی از افراد جامعه است در موقعیتی گمان می کند ولو به اشتباه که شخصی مانع کسب او شده، این فرد را کنار می زند و از حق خود دفاع می کند. شاید آن کاسب نمی دانست که این شخص امیرالمومنین علی(ع) و حاکم است، اما اقتدار خود را نشان داد و دقیقاً اقتدار یک ملت زمانی پیدا می شود که یک کاسب جزء در خودش ببیند این چنین از خود دفاع کند. 🔸 نکته دیگر اینکه اگر هم آن کاسب نمی‌دانست که این شخص علی(ع) است اما خود حضرت که می‌داند او کیست؟ اما او حاکمی در این جامعه است که یک کاسب جزء به راحتی و بدون دغدغه می تواند او را کنار بزند و این حاکم حتی نگاه خشم آلودی به او نمی کند یا به او تذکری نمی دهد. یا بعداً اطرافیان و محافظین خود را به سراغ این کاسب نمی فرستد؛ اگر جامعه به چنین مرحله ای رسید، آن جامعه «مقتدر» است. به نظرم در روابط حاکم یا حکومت یا ساختار یا اشخاص یا مسئولان و توده مردم، باید بتوانیم چنین روابطی را به درستی تحلیل کنیم و بشناسیم و به وجود بیاوریم ...... 🔺 جهت مطالعه کامل این مطلب به لینک زیر مراجعه فرمایید: https://andishehma.com/moshkelat-keshvar-estekbar-daroni/ #علوی #استکبار #حکمرانی #مردم #آیت_الله_سید_ضیاء_مرتضوی 🖇 مارا در شبکه های اجتماعی همراهی کنید 🙏🏻: ایتا: https://eitaa.com/andishemaa تلگرام: https://t.me/andishemaa اینستاگرام: https://www.instagram.com/andishemaa

❇️ امام‌خمینی و حکم همکاری با نظام‌های نامشروع 🎙 استاد آیت الله سیدضیاء مرتضوی ✂️ برش هایی از متن: 🔴 چکیده مقاله ۱- فقدان مشروعیت امری نسبی است و محدوده آن در این بحث تنها حکومت‌های فاقد صلاحیت است که در جوامع اسلامی حکمرانی دارند و موضوع ارتباط با حکومت‌ها در سایر جوامع غیر اسلامی موضوعی جداگانه است. ۲- امام‌خمینی حرمت همکاری را محدود به کمک به ظلم شمرده و صرف شناخته شدن به عنوان‌هایی مانند معمار و خیاط ظالمان را حرام ندیده و بعید ندانسته روایاتی که از هر نوع همکاری و همراهی باز داشته مربوط به زمامدارانی است که مدعی جانشینی پیامبر(ص) بوده‌اند و نه هر زمامدار ستمکار. ۳- صرف همکاری با نظام نامشروع یا جائر، اگر کمک مستقیم به ظلم نباشد و پی‌آمدهای دیگری برای فرد یا جامعه نداشته باشد، نه تنها مجاز است، بلکه اگر حفظ نظام اجتماعی و برآوردن «واجبات نظامیه»، مانند حفظ امنیت و سلامت، بسته به آن باشد، امری واجب خواهد بود. ۴- روایات پرشمار است که امامان اهل بیت(ع) در راستای حق حاکمیت خود، از پذیرش ولایت و مسئولیت از سوی حاکم جائر منع کرده‌اند و فقها نیز بر اصل حرمت آن اتفاق نظر دارند؛ ولی مواردی را به دلالت روایات دیگر از آن استثنا کرده و مجاز شمرده‌اند. ۵- آنچه می‌تواند مجوز پذیرش مناصب و مسئولیت‌ها در نظام‌های جائر یا نامشروع باشد، چنان که شیخ انصاری و امام‌خمینی تصریح کرده‌اند، دو چیز است، یکی اجبار و ناچاری و دیگر هنگامی که این امر در راستای مصالح جامعه اسلامی باشد. 🔶۶- امام‌خمینی بر خلاف سایر فقها، تجویز پذیرش مسئولیت و همکاری با زمامداران جائر را حفظ مذهب شیعه می‌داند و نه هر مصلحت و کار خیری حتی صرف امر به معروف و نهی از منکر؛ ولی نادیده گرفتن اتفاق نظر فقها را نیز دشوار می‌شمارد و از این رو با تردید از آن می‌گذرد. 🔺 جهت مطالعه این مطلب به لینک زیر مراجعه فرمایید: https://andishehma.com/hokm-hamkari-ba-nezam-namashro/ #نامشروع #نظام #همکاری #امام_خمینی #آیت_الله_سید_ضیاء_مرتضوی 🖇 مارا در شبکه های اجتماعی همراهی کنید 🙏🏻: ایتا: https://eitaa.com/andishemaa تلگرام: https://t.me/andishemaa اینستاگرام: https://www.instagram.com/andishemaa

❇️ رزومه علمی آیة الله سید ضیا مرتضوی ✂️ برش هایی از متن: متولد10/10/1337، اشکذر یزد، ورود به حوزه علمیه قم: مهر 1353ش الف) تحصیلات حوزوی خارج اصول از جمله: حضرات آیات شیخ جواد تبریزی - سیدحسین شمس - محمدعلی گرامی خارج فقه از جمله: حضرات آيات سیدموسی شبیری زنجانی - حسینعلی منتظری - شیخ جواد تبریزی- یوسف صانعی - عبدالله جوادی آملی فلسفه: حضرات آیات محمدعلی گرامی - حسن حسن‌زاده آملی یحیی انصاری شیرازی ب) تدریس: 1ـ تدریس متون مختلف مقدمات ادبیات و غیر آن- مدرسه کرمانی‌ها و قدیریه (بیش از ده سال) 2ـ تدریس دروس سطح (لمعه، رسائل، مکاسب و کفایه) 3ـ تدریس متون مختلف مقدمات و سطح- واحد آموزش خواهران دفتر تبلیغات اسلامی (حدود 7 ـ 8 سال) 4ـ تدریس خارج فقه، بیش از ده سال فعالیت‌ علمی و پژوهشی یکم: کتاب‌های منتشره 1ـ عاشورا در فقه سال 1377 ـ بوستان کتاب، ویرایش دوم با عنوان «بازتاب عاشورا در فقه سیاسی شیعه»، 1400، تهران، میراث اهل قلم 2ـ فاطمه (س) گلواژه آفرینش- بوستان کتاب (چاپ‌های مکرر) 3ـ درآمدی بر شناخت مسایل زنان 1377 ـ بوستان کتاب 4ـ امام خمینی و الگوهای دین‌شناسی در مسایل زنان 1378 ـ بوستان کتاب 5ـ درآمدی بر شکل‌گیری شخصیت جوان 1379 ـ بوستان کتاب 6ـ روز‌های خاطره (ترجمه) 1379 ـ بوستان کتاب 7ـ فقه الثقلین (کتاب الطلاق ـ تقریرات) 1380 ـ مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی ........ 🔺 جهت مطالعه کامل این مطلب به لینک زیر مراجعه فرمایید: https://andishehma.com/rezome-elmi-ayatollahmortazavi/ #رزومه_علمی #آیت_الله_سید_ضیاء_مرتضوی 🖇 مارا در شبکه های اجتماعی همراهی کنید 🙏🏻: ایتا: https://eitaa.com/andishemaa تلگرام: https://t.me/andishemaa اینستاگرام: https://www.instagram.com/andishemaa

❇️ مقابله با دین را در «عالِمان بی‌پروا» و «جاهلان عابدنما» بجویید، نه «اخلاق»! 🎙 آیت الله سیدضیاء مرتضوی ✂️ برش هایی از متن: 🔻 چکیده مقاله 🔶«اخلاق این ظرفیت را دارد که مقابل دین بایستد». این سخنی است که اخیراً گوینده‌ای در رسانه رسمی کشور گفته است. وی پیش از این نیز «عدالت» را یکی از موانع مسیر حق و «ولایت» را مقدم بر عدالت دانسته است و این نشان می‌دهد که نه دین به درستی شناخته شده و نه اخلاق؛ مگر اینکه در تعریف تازه‌ای «دین» در سایه «قدرت» و بر مدار «این» شخص و «آن» شخصیت تعریف گردد و «اخلاق» مطلوب همان باشد که در راستای حفظ قدرت و ماندگاری اشخاص ظهور و بروز یابد. 🔶اگر اشاعره ناشیانه، به خیال دفاع از جایگاه الوهیت، عدالت و ظلم و حق و باطل و اساساً خوبی و بدی را از معنا تهی ‌شمردند، اینک در توجیه قدرت و مشروعیت دادن به برخی رفتارهای حاکمان، عدالت و مکارم اخلاقی در عرصه عمل از معنا تهی می‌شود بلکه خواسته یا ناخواسته در برابر دین معرفی می‌گردد! 🔶نصوص بی‌شمار دینی به روشنی نشان می‌دهد که اخلاق در کنار عقاید و احکام یکی از سه رکن اصلی دین است؛ سه رکنی که هر یک جایگاه ویژه خود را دارد و هیچ یک جایگزین دیگری نمی‌شود و اینکه «دین» در برابر اخلاق گذاشته شود، ستم به دین و اخلاق هر دو است و آنچه آسیب بیش‌تر می‌بیند همان دین است. 🔶وقتی گفته می‌شود عدالت متأخر از ولایت است و اخلاق ظرفیت مقابله با دین را دارد، به این معنا خواهد بود که فهم ما و جامعه از «اخلاق» و «عدالت» تنها هنگامی درست است و می‌تواند ملاک ارزیابی رفتار حاکمان اسلامی باشد که خود حاکمان در گفته یا عمل تایید کنند و از این رو نقد حاکم و آن کسی که برخوردار از «ولایت» شمرده می‌شود، موضوع و معنا ندارد. 🔶اگر قصد شناساندن اموری در میان باشد که ظرفیت مقابله با اساس دین و آسیب زدن به دیانت جامعه را دارد، چه کسی می‌تواند نقش برتر بداخلاقی و رفتار حاکمان جوامع را وقتی به نام دین و دیانت صورت می‌گیرد، نادیده بگیرد؟ و با کدام معیار و به دست چه کسی می‌توان این رفتارها را ارزیابی کرد؟ 🔶عاقلانه نیست که گفته شود «عمل» حکمرانان معیار «عدالت» یا ملاک «مکارم اخلاق» است و در واقع همان که در معرض نقد است، «داور» هم باشد. اساساً حکومتی که به الزامات اخلاقی پای‌بند نباشد و هر جا به مصلحت سلطه خود دانست آن را زیر پا بگذارد، حکومت دینی و صالح برای داوری نخواهد بود. 🔶در درون جامعه اسلامی، بیشترین آسیب به دین را دو دسته زده و می‌زنند: «دانایان بی‌پروا» و «جاهلان عابدنما»؛ عالمانی که مرعوب قدرت و مجذوب شهوت یعنی گرفتار ترس یا طمع باشند و عابدانی که با کج‌فهمی چهره پاک دین را مشوه می‌سازند؛ این دسته به وزان ادعا و عبادت خود نتوانسته‌اند عقل خود را بارور سازند و خرد دینی خود را عمق بخشند و گرفتار نوعی «حماقت» در دین و فهم دینی هستند؛ حماقتی خودساخته! 🔶در چنین فضای چنین فهمی از دین، ارزش‌هایی دینی در طراز عدالت، صداقت، امانت، رحمت، گذشت، شرح صدر و نوع‌دوستی جایگاه لازم را نخواهد داشت و اوصافی جایگزین آن می‌شود که سرجمع آن را می توان همان «استبداد دینی» یا زمینه‌ساز آن شمرد ..... 🔺 جهت مطالعه کامل این مطلب به لینک زیر مراجعه فرمایید: https://andishehma.com/moghabele-ba-din-ra-dar-aleman-biparva/ #اخلاق #دین #عالم #جاهل #آیت_الله_سید_ضیاء_مرتضوی 🖇 مارا در شبکه های اجتماعی همراهی کنید 🙏🏻: ایتا: https://eitaa.com/andishemaa تلگرام: https://t.me/andishemaa اینستاگرام: https://www.instagram.com/andishemaa

❇️ تاریخ ولادت و وفات حضرت فاطمه معصومه علیها السلام شرحی بر یک سندسازی بی‌پایه 🎙 آیت الله سید ضیاء مرتضوی ✂️ برش هایی از متن: 🔸 جایگاه حضرت فاطمه معصومه(ع) و محدود بودن آگاهی‌ها درباره زندگی آن بزرگوار در منابع رایج، از دیرباز این پرسش را فراهم ساخت که آیا با بررسی بیشتر می‌توان تاریخی برای ولادت و رحلت ایشان یافت؟ از حدود نود سال پیش تلاش‌هایی صورت گرفت و حتی حاج سیدمحمد باقرمتولی‌باشی (سالار‌التولیه) که عالمی با نفوذ و مقتدر در قم بوده و از دوره قاجاریه تا سال 1320ش، بیش از چهل سال تولیت آستانه مقدسه را بر عهده داشته، برای کسی که در این باره سندی پیدا کند، جایزه کلانی قرار داد و پیداست این امر می‌توانست انگیزه جستجو را دوچندان کند و این در حالی بود که در هیچ یک از منابع در دسترس، ذکری از روز و ماه و حتی سال ولادت و رحلت حضرت نیامده بود. بعدها به مرور در برخی نوشته‌ها درباره زندگی حضرت همین ادعا که در آن دوره رد شده بود دوباره مطرح شد و رونق گرفت که تاریخ ولادت و رحلت حضرت به دست آمده است؛ به استناد اینکه آقای «شیخ جواد مجتهد» در مسافرت حج در كتابخانه مدینه با زحمت زياد در دو كتاب «نزهة الأبرار فی نسب اولاد الائمة الأطهار» و «لواقح الأنوار فی طبقات الأخيار» آن را یافته است: تولد در اول ذی‌القعده سال 173ق و وفات در 10 ربیع‌الثانی سال 201ق. 🔸 برخی نیز فقط یکی از این دو را نقل کرده‌اند. چنان که میرزا ابو‌طالب مشهور به بیوک‌آقا واعظ تبریزی در کتاب «وسیلة المعصومیه» خود که جزء نخستین کتاب‌هایی است که درباره زندگی حضرت نوشته شده از «نزهة الابرار» نقل کرده است و «ریاحین الشریعه» در مقام نقد ذکر تاریخ گفته است که برخی به «لواقح الانوار» نسبت داده‌اند و این گونه این دو نسبت منشا تکرار در نوشته‌های بعدی شد. البته در نقل آقای علی‌اصغر فقیهی که فردی فرهنگی و از قم‌شناسان در سال‌های اخیر بود و چند سال پیش درگذشت، آمده است که پس از تعیین جایزه به رغم تفحص زیاد نتیجه‌ای به دست نیامد؛ جز اینکه آقای شیخ جواد مجتهد جزوه‌ای در این زمینه چاپ کرد مبنی بر اینکه در سفر حج پس از انجام مناسک و تشرف به مدینه در کتابخانه‌ای کتابی دید که ورقه‌های اول آن کنده شده بوده و در نتیجه، نه نام کتاب معلوم بوده و نه نام نویسنده! در آن کتاب نوشته شده بوده است که تاریخ وفات حضرت معصومه در «غّره ذی‌القعدة الحرام سنة ثلاث و ثمانین و مأة بعد الهجرة النبویة» (یعنی سال 183ق) بوده است. آقای فقیهی اشاره می‌کند که چون این ادعا مستند و قابل قبول نبود، جایزه‌ای نصیب نویسنده آن نشد. ایشان تصریح می‌کند که خود وی ذکر تاریخ را در هیچ یک از منابع مورد بحث ندیده است. در ادامه در تکمیل گزارش ماجرا روایت دقیق‌تری را پیش رو خواهیم گذاشت ...... 🔺 جهت مطالعه کامل این مطلب به لینک زیر مراجعه فرمایید: https://andishehma.com/tarikh-veladat-va-vafat-hazrat-masome-bar-sanadi-bipaye/ #تاریخ #حضرت_معصومه #ولادت #آیت_الله_سید_ضیاء_مرتضوی 🖇 مارا در شبکه های اجتماعی همراهی کنید 🙏🏻: ایتا: https://eitaa.com/andishemaa تلگرام: https://t.me/andishemaa اینستاگرام: https://www.instagram.com/andishemaa

❇️ عقلانیت آیت الله العظمی حائری یزدی در شکل‌گیری، گسترش و ماندگاری حوزه علمیه قم 🎙 آیت الله سیدضیاء مرتضوی ✂️ برش هایی از متن: 🔸 نمونه‌هایی از درایت و عقلانیت در ماندگاری حوزه ناهمراهی با مخالفان سربازی اجباری در قم 🔸 در سال 1306، چنان که اشاره شد، آیت‌الله حاج‌آقا نورالله اصفهانی به همراه گروهی از علمای بزرگ اصفهان و همراهان آنان به هدف پی‌گیری مخالفت با سربازی اجباری و درخواست حمایت در قم گردهم آمدند و از شهرهای دیگر نیز عالمان چندی به همراه اطرافیان به آنان پیوستند که شرح آن در منابع مربوط آمده است. گردهمایی شمار فراوانی از معترضان در قم که در مساجد، مهمانسراها و کاروانسراها و شمار بسیاری نیز در چادرهایی که در چند جای شهر نصب کرده بودند، حضور داشتند نوعی تحصن برای دستیابی به خواست خود به شمار می‌رفت و طبعا توقع همراهی و حمایت کامل شخصیت نخست آن روز حوزه و روحانیت در قم یعنی جناب حاج‌شیخ را داشتند. 🔹 اصل حضور معترضان در شهر قم درخواست همراهی جناب حاج‌شیخ را نشان می‌داد و افزون بر آن در دیدارهای خود این خواسته را مطرح می‌کردند و حتی به صراحت و به سختی از موضع ایشان پیش افرادی مانند آیت‌الله میرزامحمد فیض قمی که از بانیان دعوت حاج‌شیخ و به ایشان نزدیک بود، گله‌مند بودند و حتی آن را مایه شرمندگی خود در برابر دیدگان عموم شمردند. اما «برای مرحوم حاج‌شیخ که با تامل و از سر درایت، سیاست حفظ حوزه را برگزیده بود، همراهی تام و تمام با علمای مهاجر و خواسته‌های آنان دشوار بود؛ از این رو کوشید تا ضمن تاکید بر ضرورت رعایت حرمت و اجرای خواسته‌های علماء از سوی دربار و دولت، از بحرانی شدن رابطه شاه و علماء نیز جلوگیری نماید.» 🔸 بر همین اساس جناب حاج‌شیخ به‌رغم جمعیت انبوهی که از شهرهای مختلف، از عالمان و سایر طبقات گرد آمده بودند، در این موضوع با درایت و زیرکی خود، همراه با حفظ احترام و تکریم آنان به ویژه حاج‌آقا نورالله موضعی بیطرف گرفت و نه به مخالفت آشکار با آنان پرداخت و نه از در همراهی مورد توقع آنان درآمد و این موضع، افزون بر نگاهی که اساسا به اصل موضوع سربازی داشت و شرح آن رفت و نشان می‌دهد چه بسا وی در صدد اقناع مستقیم یا غیر مستقیم معترضان به پیگیری نکردن خواست خود بوده است، به این موضع اصولی ایشان برمی‌گردد که پس از احساس تکلیف و ضرورت برپایی حوزه به عنوان یک هدف بسیار مهم و بی‌بدیل و آغاز این راه و شناختی که از ماهیت حکومت تازه‌تاسیس پهلوی و روحیه و رویه رضاشاه داشت و آن را مهم‌ترین مانع این حرکت سرنوشت‌ساز می‌دانست، تلاش می‌کرد از هر آنچه که بهانه و انگیزه مخالفت قطعی و کلی با استمرار و گسترش کار حوزه و روحانیت را برای رژیم و شخص شاه پدید می‌آورد، دوری کند. 🔸 در واقع حاج‌آقا نورالله و همراهیان به انگیزه وادار کردن حکومت به عقب‌نشینی در موضوع سربازی اجباری و جناب حاج‌شیخ به هدف درگیر نساختن نهال نوپای حوزه و امکان دستیابی به آینده‌ای که اجمالا برای آن پیش‌بینی می‌کرد، دو راه متفاوت در پیش گرفته بودند و کیست که دست‌کم اینک که به دستاورد درایت و عقلانیت حاج‌شیخ در شناخت موقعیت و الزامات رسالت بی‌بدیلی که بر دوش گرفته بود، در درستی موضع و راه او بتواند تردید کند. مرحوم شیخ‌محمد رازی که کتاب خود را حدود پانزده سال پس از رحلت حاج‌شیخ منتشر ساخته، در این باره نوشته است: 🔸 «قم در آن روزها ناظر یکی از بزرگترین قضایای تاریخی و نهضت‌های اسلامی بوده. حوزه علمیه قم که در تحت ریاست و سرپرستی‌ حضرت آیت‌الله حائری اداره می‌شد، نگران این انقلاب و قیام مقدس بوده و بیطرفانه تماشا می‌کرد؛ زیرا آیت‌الله حائری، آن مرد خیراندیش برای حفظ آثار حجت در قم و حوزه علمیه ناچار از حزم و احتیاط بود که مستقلا و علنا وارد آن نهضت نشده و با آیت‌الله حاج‌آقا نورالله مستقیما همکاری نمی‌کرد. مرحوم حاج‌آقا نورالله یک راه را خوانده و مرحوم حائری راه دیگر را. آن «فقید مجاهد» برای کوتاه کردن دست ظالم ستمکار قیام کرده و این «فقید حلیم» برای حفظ بیضه اسلام و بقاء حوزه علمیه و آثار حجت با احتمال یا یقین به اینکه گفتار معصومین پاک در معرض بروز و ظهور است، پیش نخواهند برد ..... 🔺 جهت مطالعه کامل این مطلب به لینک زیر مراجعه فرمایید: https://andishehma.com/aghlaniyat-ayatollah-sheykh-abdolkarim-haeri/ #عقلانیت #حوزه_علمیه #شیخ_عبدالکریم_حائری #آیت_الله_سید_ضیاء_مرتضوی 🖇 مارا در شبکه های اجتماعی همراهی کنید 🙏🏻: ایتا: https://eitaa.com/andishemaa تلگرام: https://t.me/andishemaa اینستاگرام: https://www.instagram.com/andishemaa

❇️ حضور بانوان در نقل حدیث غدیر 🎙 آیت الله سیدضیاء مرتضوی ✂️ برش هایی از متن: 1ـ بدون تردید موضوع غدیر خم از مهم‌ترین نقطه‌های عطف در تاریخ رسالت پیامبر اکرم(ص) است و هر چند معرّفی امیرالمؤمنین(ع) به عنوان امام و خلیفه، بارها و به مناسبت‌های مختلف حتی از نخستین سال‌های بعثت از طرف پیامبر اکرم(ص) انجام یافته بود، امّا آن‌چه پیامبر(ص) در غدیر خم ماموریت انجام آن را داشت، جایگاهی بس عظیم و روشن دارد. اگر به موقعیت تاریخی این حادثه و روش ابلاغ و تاکید مجدد این ماموریت و جوانب آن عنایت شود، و اگر به حجم عظیمی از تاریخ و فرهنگ اسلامی که این واقعه درخشان به خود اختصاص داده نگریسته شود، به عظمت این نقطه عطف، بیشتر پی خواهیم برد. 🔻 آنچه در هجده ذی‌الحجه رخ داد علاوه بر آنکه بخش وسیعی از کتاب‌های تاریخی و حدیثی مسلمانان را به خود اختصاص داد، حجم عظیمی از آفرینش‌های ادبی را از همان ساعات نخست تاکنون به وجود آورده است. شعرهای بسیاری سروده شد و هنوز نیز این چشمه، جوشش دارد. سخنان بسیاری از پیامبر اکرم(ص) در مقاطع مختلف بیست و سه‌ سال رسالت و حتی بیش از آن برجای مانده است. بسیاری از رهنمود‌های آن حضرت نیز گرفتار سیاست‌هایی شد که از سر عمد و گاه برخاسته از جهل، نقل و نشر آن‌ها را به صلاح نمی‌دیدند! در این میان آن‌چه در غدیر خم پیش آمد با اینکه از جانب دست‌های آشکار و پنهان، بیشترین انگیزه برای به فراموشی سپرده شدن آن وجود داشت، امّا به خواست الهی، پیامبر اکرم(ص) به گونه‌ای این ماموریت را به انجام رساند که هیچ روایتی را نمی‌توان نشان داد که سلسله سند و طرق روایت آن به زیادی طرق روایت غدیر باشد. 2ـ حدیث غدیر را احمد بن ‌حنبل از چهل طریق، و طبری از هفتاد و چند طریق، و ابن‌عقده از صد و پنج طریق، و ابوسعید سجستانی از صد و بیست‌ و پنج طریق نقل کرده است. برخی نیز گفته‌اند که صد و پنجاه طریق دارد. ابوالعلاء عطّار همدانی، (متوفای 569 هـ.ق) می‌گفته است: «من این حدیث را از دویست و پنجاه طریق روایت می‌کنم». 🔻 علاّمه امینی، که کتاب گرانقدر و حجت بالغه «الغدیر» را در همین زمینه نوشته است، نام صد و ده نفر از صحابه رسول خدا(ص) را آورده که ماجرای غدیر را به اجمال یا تفصیل گزارش کرده‌اند. هیچ یک از وقایع و سخنان پیامبر(ص) را نمی‌توان یافت که این تعداد از صحابه حضرت(ص) آن را بازگو کرده باشند. همو نام هشتاد و چهار نفر از تابعین را برشمرده است که در شمار راویان غدیرند. همّت این عالم سترگ توانسته است نام سیصد و شصت نفر از دانشمندانی که حدیث غدیر را گزارش کرده‌اند نیز فهرست کند و این تعداد جدای از آنچه است که عالمان شیعه به انجام رسانده‌اند. اگر به آنچه گفته شد، فهرست ده‌ها کتابی که مستقلاً در این باره از نخستین قرن‌های اسلامی نگاشته شده است اضافه شود، عظمت غدیر را در دستگاه فکری، اعتقادی، تاریخی و فرهنگی مسلمانان بیش از پیش خواهیم یافت. 3ـ از جمله موضوعات مورد توجه درباره حدیث غدیر استدلال‌ها و احتجاج‌هایی به آن بوده است که در مراحل و به مناسبت‌های گوناگون صورت گرفته است. از جمله توسط خود اهل بیت(ع) که بارها بدان استناد و استشهاد جسته‌اند و احتجاج حضرت فاطمه(س) از این جمله است. امیرالمومنین(ع) نیز در مقاطعی چند به آن استناد فرموده است و حتی حاضران را در خصوص آن به گواهی طلبیده است. از جمله می‌توان به جلسه معروف «رحبه» در کوفه اشاره کرد: به اجمال آنکه به امیرالمومنین(ع) خبر رسید که برخی در این باره که پیامبر(ص) او را بر دیگران مقدّم داشته باشد، ایجاد تردید می‌کنند ..... 🔺 جهت مطالعه کامل این مطلب به لینک زیر مراجعه فرمایید: https://andishehma.com/hozor-banovan-dar-naghle-hadis-fgadir/ #غدیر #بانوان #آیت_الله_سید_ضیاء_مرتضوی 🖇 مارا در شبکه های اجتماعی همراهی کنید 🙏🏻: ایتا: https://eitaa.com/andishemaa تلگرام: https://t.me/andishemaa اینستاگرام: https://www.instagram.com/andishemaa