♾ گوشه‌ای از روابط علوم با یکدیگر 🧬 در هم تنیدیگی علوم پزشکی و علوم اجتماعی و ... ⁉️ آیا تغذیه علاوه بر اخلاق یک فرد، حقیقتا در اخلاق یک جامعه هم تاثیر دارد؟ ❌ مثلا اگر مردم یک منطقه طیف خاصی از غذاها را مصرف کنند، روحیات شجاعانه تر یا حماسی تری نسبت به مردم منطقه‌ای دیگر که تغذیه متفاوتی دارند، خواهند داشت؟! 📽 #ببینید | استاد #خیراندیش در این باره توضیح میدهند... #علم_طب #علوم_اجتماعی #حکمرانی_غذایی #جنسیت #تغذیه ┄┅═══••✾❀✾••═══┅┄ با رسانه علوم انسانی-اسلامی اندیشگان همراه باشید لینک عضویت📨 ایتا | ویراستی

📕 #برشی_از_کتاب | نسبت علوم انسانی و علوم اجتماعی بنا بر تعریف علوم انسانی بر کنش‌های انسانی: عموم و خصوص مطلق 📖 برخی علوم انسانی و علوم اجتماعی را به یک معنا و مفهوم واحد به کار می برند و بعضی دیگر موضوع علوم انسانی و علوم اجتماعی را به عنوان امور انسانی، موضوعی واحد می دانند و تفاوت این دو را به روش آنها ربط می دهند. آنها علوم اجتماعی را علومی می دانند که روشهای کمی و کیفی را به گونه ای تجربی و مشابه با علوم پایه و دانشهای تجربی به کار می برند و علوم انسانی را شامل آن دسته از دانشهای دانشگاهی می دانند که با روشهای تحلیلی، انتقادی و فکری و تعمقی به امور انسانی و جنبه های انسانی جهان می پردازند. براساس این تعریف، دانشهایی نظیر هنر، فلسفه، علوم اجتماعی و مطالعات فرهنگی در زمرۀ علوم انسانی و دانشهایی مانند جمعیت شناسی، جغرافیای انسانی یا جامعه شناسی و مردم شناسی تا هنگامی که به معنای تجربی علم و الگوی دانشهای طبیعی پایبند باشند، در ردیف علوم اجتماعی و قرار می گیرند. ✅ براساس تعریف مورد نظر ما، علوم انسانی به موجودات و هستی‌هایی می پردازند که از مسیر اراده و آگاهی انسان پدید می آیند؛ به بیان دیگر موضوع این علوم، کنشهای انسانی و پیامدهای آن و علوم اجتماعی مطالعه درباره کنشهای اجتماعی انسان و لوازم و عوارض مربوط به آن است. تعریف اخیر نشان می دهد که نسبت بین علوم انسانی و علوم اجتماعی نسبت عموم و خصوص مطلق است؛ یعنی علوم اجتماعی، زیر مجموعه علوم انسانی هستند، اما برخی از علوم انسانی در زمره علوم اجتماعی نیستند. ✳️ تفکیک مفهومی فوق به لحاظ واقعی و خارجی هنگامی می تواند رخ دهد که برخی از کنشهای انسانی بتوانند به صورت غیر اجتماعی واقع شوند و کسانی که براساس مبانی هستی شناختی و انسان‌شناختی خود، هستی جامعه را مستقل از وجود افراد در نظر گرفته و وجود انسانی را به واقعیت اجتماعی آن فرو می‌کاهند، نمی توانند مطالعاتی انسانی پیدا کنند که صورت و سیرتی اجتماعی نداشته باشد. در این فرض علوم انسانی نمیتواند مصادیقی فراتر از مصادیق علوم اجتماعی داشته باشد. #علوم_انسانی #علوم_انسانی_اسلامی #علوم_اجتماعی 📚 جهان های اجتماعی، حمید پارسانیا، ص ۷۰ ┈┈┈┈•✿•┈┈┈┈ 📨 اندیشگان؛ رسانه علوم انسانی-اسلامی در ایتا | ویراستی

📜 #برشی_از_کتاب | رابطه فرهنگ و علوم اجتماعی (علوم از فرهنگ تغذیه میکنند) 📍هر فرهنگ و جامعه ای به تناسب معرفت و رفتاری که دارد با چالش‌ها و مسائل داخلی و خارجی خاصی مواجه میشود این مسائل پرسشهای ویژه ای را به دنبال می آورد و پرسشهای اجتماعی زمینه شکل گیری یا توسعه و بسط علوم اجتماعی را به وجود می آورد. 🔖 فرهنگ برای حل مسائل و مشکلات خود به روشهای گوناگون اجتماعی از جامعه علمی حمایت میکند و امکانات اقتصادی، سیاسی، امنیتی و انسانی را برای نهاد علمی فراهم می آورد. فرهنگ با استفاده از ذخیره معرفتی خود بسیاری از بنیانها و اصول موضوعی علم، نظیر بنیانهای وجود شناختی انتولوژیک و معرفت شناختی (اپیستمولوژیک) را برای جامعه علمی تأمین میکند و دانشمندان علوم اجتماعی روشهای بنیادین تولید نظریات علمی را با استفاده از این مبانی به دست میآورند. 📚 جهان های اجتماعی، حمید پارسانیا، ص۷۳ #علوم_اجتماعی #مبانی_علوم_انسانی #علوم_انسانی_اسلامی ┈┈┈┈•✿•┈┈┈┈ 📨 اندیشگان؛ رسانه علوم انسانی-اسلامی در ایتا | ویراستی

#معرفی_مقاله | پدیدار‌شناسی هوسرل و علم اجتماعیِ اسلامی (نقد امکان‌ کاربست از چشم‌انداز استاد مطهری)، مهدی جمشیدی چکیده: رویکرد فلسفی ادموند هوسرل در پدیدارشناسی موجب شکل‌گیری جامعه‌شناسیِ پدیدارشناختی در علم اجتماعیِ غربی شده است. مسئلۀ مقالۀ پیش رو این است که چنین رویکردی در حوزۀ علم اجتماعیِ اسلامی نیز قابل کاربست است یا این سنخ از علوم اجتماعی دلالت‌های روش‌شناختیِ پدیدارشناسی را برنمی‌تابد و آن را با بنیان‌های فلسفی خویش ناسازگار می‌شمارد؟ از آنجا که داوری دربارۀ امکان یا امتناع این امر، فقط زمانی میسّر می‌شود که اجزا و عناصر پدیدارشناسی مشخّص شوند و نسبت هر یک از آنها با علوم اجتماعی اسلامیِ و بنیان‌های فلسفی آن روشن گردد، سه مفهوم بنیادی از پدیدارشناسی هوسرل انتخاب شده و آن‌گاه دربارۀ هر کدام توضیح‌هایی پیش‌برنده ارائه گردیده‌اند. این مفاهیم عبارت‏اند از: «معنا»، «فراروندگی» و «شهود». این مطالعه با روش کتابخانه‌ای آغاز شده و آن‌گاه در قالب روش تحلیل مقایسه‌ای و انتقادی ادامه یافته است. این پژوهش نشان می‌دهد امکان‌های پدیدارشناسی هوسرل برای علوم اجتماعیِ اسلامی بسیار ناچیز و حداقلی‏اند؛ در حدی که می‌توان از امتناع سخن گفت و به نقد جدی پدیدارشناسی همّت گمارد. مطابق دلایلی که در متن آمده است، این امر به دلیل ناسازگاری بنیان‌های فلسفی و حتی دعاوی درونیِ پدیدارشناسی هوسرل با فلسفۀ اسلامی است. واژگان کلیدی: پدیدارشناسی ادموند هوسرل، معنا، فراروندگی، شهود، علم اجتماعیِ اسلامی. 🗒 فصلنامه کتاب نقد، دوره ۲۶، شماره ۱۱۲، آذر ۱۴۰۳، صص ۱۴۱-۱۸۳. 🖇در اینجا بخوانید: https://naghd.iict.ac.ir/article_713139.html @mahdi_jamshidi60 #علوم_اجتماعی #علوم_انسانی_اسلامی #علم_اجتماعی_اسلامی ▫️اندیشگان https://eitaa.com/joinchat/3893887279C7b5cd95191

📃 پیام استاد #داوری_اردکانی به مناسبت هفته پژوهش به پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی (۳دی۱۴۰۳) ✓ در شرایط کنونی نیاز به علوم انسانی مقدم بر نیاز به دیگر علوم است ✓ ما اکنون به علوم انسانی و نقد وضع موجود آن، نیاز مبرم داریم تا آنجا که حتی اگر بخواهیم وضع کلی علم در کشور را بدانیم باید از طریق علوم انسانی وارد شویم. 🌐 متن کامل لینک۱ لینک۲ #علوم_انسانی #علوم_اجتماعی ▫️اندیشگان https://eitaa.com/joinchat/3893887279C7b5cd95191