✨بہ نـــــــامـ خـــــــدای شـــــــہیدان✨
🕊🕊رمان #تاپروانگی🕊🕊
قسمت ۵
آن وقت ها انگار بیشتر شور جوانی داشت ...
با این که ذاتا #محجوب و پر از #صبر و #آرامش بود....
اما یک وقت هایی هوس می کرد بچگی کند،...
مثلا لواشک بگذارد کف دستش و آنقدر لیس بزند تا تمام شود ،..
کاری که باعث شده بود ارشیا ماه اول زندگی مشترک سرش دعوا راه بیاندازد !
یا حتی سیب و خیار را بردارد و بی تکلف گاز بزند...
ولی از نظر همسرش بی کلاسی بود...
اگر دهانش قرچ قرچ می کرد ،
باید مثل خانم ها میوه را پوست می گرفت و با آدابی خاص و همراه با کارد یا چنگال می خورد...
و هزار مورد دیگر که هنوز سر دل ریحانه گره شده بودند تمام خط و نشان های این چند سال !
هر چند در خلوت خودش هیچ مانعی نداشت...
اما کم کم به سبک ارشیا بار آمده بود .
گاهی دلش می خواست...
مثل همه ی زوج های جوان دست هم را بگیرند و بروند سینما ،گردش، پیاده روی، مسافرت و ...
که هیچ وقت درست و حسابی پیش نیامده بود...
شاید هم مشکل از خودش بود و شانس و اقبالی که هیچ وقت نداشت ...
آن اوایل ارشیا چند باری برای ماموریت به اروپا رفته بود...
اما ریحانه از رفتن امتناع می کرد .
شاید چون شبیه دخترهای هم سن و سالش خیلی علاقه ای به رفتن سفرهای خارجی نداشت .
کارش با شمال و مشهد و اصفهان رفتن هم راه می افتاد،..
که البته مجال آن ها هم نبود..
برخلاف همسرش که حتما مارک دار و برند با ضمانت می خرید ،...
خودش دوست داشت توی بازارچه های #سنتی تهران قدم بزند...
و لباس های سنتی و انگشترهای خوش رنگ بدل و شال ها و جوراب های جورواجور و بامزه بخرد،حتی از دست فروش ها !
یا دلش لک می زد دوتایی توی بازار تجریش با سبد حصیریش بروند و او تا می توانست سبزیجاتی بخرد که بوی #زندگی می دادند...
و به آشپزی کردن وادارش می کردند ، تنها هنری که فکر می کرد دارد !
همسر مغرورش معمولا نمی گفت...
اما او می دانست که عاشق دستپختش است...
و قرمه سبزی و معجون مخصوص و مربای بهار نارنجش را بیشتر از هر چیزی دوست دارد .
این ها را از عمق نگاه یخیش می خواند .
بعد از این همه باهم بودن، بهرحال بهتر از هر کسی می شناختش ...
شاید تنها دلخوشیِ ریحانه و عامل صبوری اش هم در این زندگی رفتار عادلانه ی ارشیا بود ...
چون او #باهمه سرد برخورد می کرد ، همه حتی مادر و برادرش!
✨ادامه دارد....
🕊نویسنده؛ الهام تیموری
https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5
💔🕊🕊💞🕌💞🕊🕊💔
🕌رمان تلنگری، عبرتآموز و عاشقانه #پناه
✍قسمت ۳۵ و ۳۶
_نگفتی مهمون داری که مزاحم نشم
+امان ندادی که قربونت برم ! پناه جون رو به زور برای ناهار نگه داشتم
_بله … خوش اومدن
زیرلب مرسی میگویم و مینشینم . او اما هنوز ایستاده ،دستی به صورتش میکشد ، فرشته میپرسد :
+پس چرا نمیشینی داداش؟
حرصم میگیرد ؛ فکر میکنم که حتما باز میخواهد فرار کند از دهانم میپرد :
+فرشته جون حتما آقای سماوات باز تماس کاری دارن !
و عمدا فامیلی اش را غلیظ میگویم انگار مردد است ، سکوت کردهایم و من زیر چشمی نگاهش میکنم تا به هر تصمیمی که میگیرد نیشخند بزنم !
اما در کمال تعجبم سر جایش مینشیند
دوباره چادرم سر میخورد و دو دستی جمعش میکنم ، یک لحظه به سرم میزند که حتما چون باحجاب بودم او نرفته ! موبایلم زنگ میخورد ،
اسم کیان را که میبینم اعصابم خراب میشود. حتما زنگ زده برای منت کشی اما من به این سادگیها حرفهای درشت امروزش را فراموش نمیکنم .
_نمیخوای جواب بدی پناه ؟
+نه ، بعدا زنگ میزنم خودم
_خودشو خفه کرد آخه
+مهم نیست ولش کن
شروع میکنیم به خوردن ، اینبار صدای تلفن خانه است که بلند میشود ،فرشته با دهن پر میگوید :
+حتما مامانه ، میام الان
حدس میزنم که این خلوت ناگهانی شهاب را معذب میکند .بی هوا و بدون مقدمه میپرسم :
_یه سوال بپرسم؟
انگار غافلگیرش کردهام ، چنگالش ثابت میماند و بعد از کمی مکث بالاخره میگوید :
+بفرمایید
_بودن من تو این خونه ،شما رو اذیت میکنه ؟
+خیر
کوتاه جواب دادنش را توهین تلقی میکنم، گویی میخواهد هم کلام نشویم ! لج میکنم و دوباره میپرسم :
_پس چرا نیستین کلا ؟
+بخاطر شرایط شغلیم
_خیلی خاصه ؟!
+نه ، اما گاهی کمتر خونه هستم . به شما یا چیز دیگه هم ربطی پیدا نمیکنه این موضوع
انقدر رسمی و محکم میگوید که فقط میتوانم “آهان” بگویم ! کورذوقم میکند برای ادامه ی بحث اما انگار آزار دارم !
_شغلتون چی هست حالا؟
+بفرمایید غذا یخ کرد
از خدا خواسته، کنایه اش را دست میگیرم !
_این غذا یخش خوبه ، همیشه جواب سربالا میدین به سوالا ؟
میفهمم که کلافه شده و خوشحال میشوم ! از عذاب دادن آدمهایی که اهل ریا و تظاهرند بدم نمیآید
+مستندسازی و تهیه برنامه و این چیزا
_عجب ! پس خیلی سرتون شلوغه
+نه ، بستگی داره
بجای من فرشته میپرسد
_به چی ؟
با دیدن خواهرش بلند میشود و دست روی سینه میگذارد رکاب زیبای انگشتر مردانهاش زیباست
+دستت درد نکنه آبجی ، من دیرم شده باید برم
_ای بابا تو که چیزی نخوردی ولی خب برو اگه دیرت شده
+یا علی ، خدانگهدار
همانطور که نشستهام با سر خداحافظی میکنم . ناراحتم که اهل کل کل نبود دقیقا برعکس کیان که گاهی از کاه کوه میساخت فقط برای مخ زنی !
حلال زاده است که دوباره زنگ میزند. ریجکت میکنم و به فرشته میگویم :
_عجیب نیست ؟
+چی ؟
_رفتارای برادرت
+ای بابا ، جان عزیزت دست از سر کچل ما بردار ! باز یه چیزی میگم میگی طرفداری کرد ، حالا چرا اونجوری چادرو چسبیدی بیخ گلوت ؟
بلند میشوم و چادر را درمیآورم :
_دیگه بخاطر خان داداش شما مجبور به چه کارایی باید بشیم !
+عزیزم ، شرمنده … اوا نذارش رو میز کثیف میشه
_بلد نیستم تا کنم
+نمیخواد قربونت برم فقط بذارش یه گوشه من روی این چادر حساسم
_چطور ؟
چشمهایش برق میزند و لبش بیش از پیش به خنده باز میشود
+زن عموم برام از کربلا آورده
_آهان چون سوغاتیه عزیزه ؟!
+اونکه آره … ولی خب نه
_یعنی چی دقیقا ؟
+ولش کن حالا
_بگو دیگه فضول شدم
+آخه به سفارش یه بنده خدایی آورده
_کی؟
+آقا «محمد»
_به به ، کی هستن ایشون ؟!
+پسرش دیگه … پسرعموم
_عجب ! پس دلباختهای تو هم
+هیس ، نگو این حرفا رو خدا دختر ! با آبروی من بازی نکن بدبخت میشم …
_خودت گفتی
+من کی گفتم دلباختهام فقط آقا محمد ، یعنی من که نه ، خب اون آخه
بلند میزنم زیر خنده و میگویم :
_حالا چرا هول شدی ؟ چشمات داد میزنه چه خبره ، لپتم که گل انداخته ببینم این آقا محمد مثل خودتونه، نه ؟
+از چه نظر ؟
_دین و ایمون و این چیزا دیگه
+پسر خوبیه ، #محجوب و #باخدا
_بعله ! وقتی چادر به این قشنگی پیشکش میکنه معلومه که چقدر خوب و مذهبیه !
+مسخره میکنی؟ یعنی اگه گل و ادکلن میاورد خوبتر بود ؟
_خب من میگم باید یه کادوی رسمیتر میداد بهت
+هنوز که خبری نیست اینو زن عمو داد که فقط حرفشو زده باشه
_دیگه بدتر ! یعنی خود طرف به تو هیچی نگفته ؟
+طرف نه و آقا محمد ! ما از این رسما نداریم
_ببخشید پس چجوری باید ازدواج کنید میان خواستگاری خب مثل صد سال پیش دیگه
+ #سنتی هست ولی نه تا این حد شور
_یعنی چون شما مذهبی هستین حق ندارین خودتون دوتا حرف دلتونو بزنید بهم؟!
+همیشه که نباید زبونی گفت.
_آدم از.....
🕊ادامه دارد....
✍ نویسنده؛ الهام تیموری
💟https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5
🕌💔💔🕊💞🕊💔💔🕌