💞رمان #چند_دقیقه_دلت_را_آرام_کن💞 قسمت ۲۱ . دلیل این حرکتشو نمیفهمیدیم . با سمانه رفتیم بیرون و اقا سید هم بیرون در داشت با گوشیش حرف میزد...تا مارو دید که بیرون اومدیم سریع دوباره رفت داخل دفتر . من همش تو این فکر بودم که موضوع رو یه جوری باید به اقا سید حالی کنم باید یه جوری حالیش کنم که دوستش دارم ولی نه... من #دخترم و #غرورم نمیزاره ای کاش پسر بودم اصلا ای کاش اونروز دفتر بسیج نمیرفتم برای ثبت نام مشهد ای کاش از اتوبوس جا نمیموندم ای کاش... ای کاش.... . ولی دیگه برای گفتن این ای کاش ها دیره . امروز اخرین روز امتحانهای این ترمه . زهرا بهم گفت _بعد امتحان برم آقا سید کارم داره.. . -منو کار داره؟! . -آره گفته که بعد امتحان بری دفترش . -مطمئنی؟! . _آره بابا...خودم شنیدم . بعد امتحان تو راه دفتر بودم که احسان جلو اومد . -ریحانه خانم . -بازم شما؟! . -اخه من هنوز جوابمو نگرفتم . -اگه دیشب جلوی پدر و مادرتون چیزی نگفتم فقط به خاطر این بود احترامتون رو نگه دارم وگرنه جواب من واضحه لطفا این رو به خانوادتون هم بگید . -میتونم دلیلتون رو بدونم؟؟ . -خیلی وقت ها ادم باید دنبال دلش باشه تا دنبال دلیلش . -این حرف آخرتونه؟! . -حرف اول و آخرم بود و هست . وبه سمت دفتر سید حرکت کردم و اروم در زدم . . -رفتم توی دفتر و دیدم تنها نشسته و پشت کامپیوترش مشغول تایپ چیزیه. . منو دید سریع بلند شد و ازم خواست رو یکی از صندلیهای اطاق بشینم و خودش باز مشغول تایپش شد. . (فهمیدم الکی داره کیبردشو فشار میده و هی پاک میکنه) . -ببخشید گفته بودید بیام کارم دارید . -بله بله . (همچنان سرش پایین و توی کیبرد بود ) . -خوب مثل اینکه الان مشغولید و من برم یه وقت دیگه میام . -نه نه..بفرمایید الان میگم راستیتش چه جوری بگم؟!... لا اله الا الله...میخواستم بگم که... . -چی؟! . -اینکه .... . ادامه دارد... . #سید_مهدی_بنی_هاشمی #کپی_بدون_ذکر_منبع_ممنوع منبع👇 Instagram:mahdibani72 💖کانال رمان های عاشقانه مذهبی در ایتا 💖 https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5

🌴🌟💞🕋💞🌟🌴 🌟رمان فانتزی، تخیلی #زهرابانو 💞 قسمت ۸۱ و ۸۲ - زهراجان شما هم در مسابقه شرکت می کنی؟ - کدام مسابقه؟ - ای بابا مگر گوش نکردی؟! دو ساعت خاطره تعریف میکردند؟ - حواسم نبود. متوجه نشدم. حالا چه مسابقه ای هست؟ - مسابقه، از کتاب شهید ابراهیم هادی جوایز خوبی هم دارد. باید فردا کتابش را تهیه کنیم و خوب بخوانیم - مگر تو شرکت می کنی؟ - ما شرکت میکنیم من اسم تو را هم نوشتم. حالا برویم که فردا روز آخر سفر مشهدمان هست باید کامل استفاده کنیم. - ممنون نرگس جان که به فکر پیشرفتم هستی ؛ بهتره برویم. امروز از صبح که بلند شدیم تمام کارهایمان را با نظم جلو بردیم. چمدان‌هایمان را آماده کردیم، ته مانده ی خریدهایمان را انجام دادیم. قرار شد شب را با کاروان به حرم برویم و دعای وداع را بخوانیم و برای آخرین بار زیارت کنیم. بعد از شام همراه دوستان راهی حرم شدیم. در صحن انقلاب کاروانی ها دور هم جمع شده بودند و حاج آقا دعای وداع را با آرامشی از جنس نور تلاوت کرد. حرم،دعا،جمع صمیمی دوستان همه باعث شده بود از موقعیت ام کامل استفاده کنم. کل دلتنگی ام را به حراج گذاشتم و با او وداع کردم به آرامشی که سالها به دنبال اش بودم سلامی دوباره دادم. تا اذان صبح در حرم بودیم انگار نیاز داشتیم برای مدتی از این ثانیه های معنوی توشه برداریم .این روزهای فراموش نشدنی را با جان ودل در حافظه ام ذخیره کردم. حدود ساعت پنج صبح بود اتوبوس جلوی مسجد محله ایستاد. ماشین های زیادی برای استقبال و همراهی آمده بودند. ناخودآگاه وقتی از شیشه ی اتوبوس ملوک و ماهان را دیدم کلی خوشحال شدم واقعا دلم برایشان تنگ شده بود این اولین باری بود که تنها به مسافرت رفته بودم احساس میکردم روزهای زیادی هست که از آنها دور هستم. من و نرگس بعد از گرفتن چمدان‌ها پیش ملوک و بی‌بی رفتیم هر دو، وقتی من رادر چادر دیدند با تعجب نگاهم میکردند . ملوک من را در آغوش کشید و به من گفت: - رها خیلی عزیزشدی ...نمیدانی چقدر دل حاج بابایت را شاد کردی. میدانستم این را با تمام وجودش به من میگوید. بی بی که بغلم کرد شروع به قربان و صدقه رفتنم کرد. صدای اعتراض نرگس بلند شد. - من هم هستم! جوری رفتار می کنید انگار فقط زهرا را میبینید. بی بی خندید و گفت: - مگر می شود بلبل خانه ام را نبینم؟! فقط زهرا توی چادر مثل ماه توی شب می‌درخشید. بعد از خلوت شدن مسجد ملوک برای تشکر پیش عموی نرگس رفت. همان طورکه سرش پایین بود دستش را جهت احترام به سینه گذاشته بود و جواب ملوک را میداد. چند باری، دلم خواست که من هم جلو بروم تا تشکری و خداحافظی کرده باشم ولی باز هم #غرورم اجازه نداد باز هم توی سر این دل زدم و سر جایم ایستادم. فقط زیر چشمی نظارگر صحبت هایشان بودم. 🌴ادامه دارد.... 🌟 نویسنده؛ طلا بانو 💞 https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5 🌟🌴🌟💞🕋💞🌟🌴🌟

┏◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚◚┓ ☆اَلابِذِکرِالله‌تَطمَئِنَّ‌القُلوب ☆☆رمان بلند امنیتی-بصیرتی-عاشقانه ☆ #کابوس_رویایی ☆☆قسمت ۱۲۷ و ۱۲۸ _اگه اینجور که تو میگی باشه پس چرا آقای خمینی که مردمو سپر #خودش کرده تو نجف #تبعیده؟ _ببین ما نمیگین اونا بدن اما ما خوب‌تریم. این روشها به جایی بند نیست! باید اسلحه گرفت و کشت تا نکشنت‼️ ⁉️همین؟؟ پاسخ من در همین خلاصه میشود؟؟اگر استفاده از مردم بد است پس چرا ما باید در هنگامی با این بنر تبلیغ کنیم که در میان مردم باشیم؟؟مگر ما آنها را سپر خودمان نمیکنیم؟اگر میگوییم #کارآقای‌خمینی به جایی نمیرسد پس چرا قدرت مردم را #بزرگ میکنیم؟ حرفهای پری پر از #تناقض است.مطمئنم این حرفهای خودش نیست او هم حرفهای آقابالاسری‌هایش را بازگو میکند.به هر حال قبول میکنم.فردا صبح زود به خیابانهای محل تجمع میرسیم.جمعیت کثیری باهم همقدم میشوند.شعارهایی در مورد ۱۵خرداد میدهند و حکومت را محکوم میکنند.پری با شعارهای آنها هماهنگ میشود اما من نمیتوانم خودم را از آن ها بدانم.آنها با ما فرق دارند.گروه دیگری از بچه‌های سازمان هم جلوتر از ما حرکت میکردند.صدای شلیک‌های هوایی برعکس من زنان و مردانی که حرکت میکنند #ذره‌ای_ترس در چهره‌شان دیده نمیشود.صدای خشکی از توی بلندگوها می‌آید که به مردم هشدار میدهد متفرق شوند.مردم هم بی‌توجه به او شعارهایشان را با صدایی رساتر از سر میگیرند.هنگام گفتن "مرگ‌ بر شاه" مشت‌های گره‌ شده‌شان بالاتر می‌آید. صدای بلند مردم از یکطرف و صدای بلندگو و آن مرد یکطرف.صدای شلیک‌های هوایی بیشتر میشود و من بیشتر میترسم‌.یکهو چیزی در جمعیت پرتاب میشود و بلافاصله ماموران گازهای اشک‌آور را بر دیدگان مردم میریزند.پری بنر را از دستم میگیرد و به دو تا از خانمهای دیگر که با ما آمده بودند میگوید بریم.تشویشی به میان مردم افتاده.بخاطر گاز اشک آور چشمانشان رنگ خون گرفته. نگاهی به جمعیت پشت سرم می‌اندازم که پایم به کاغذهای پیش رویم سُر میخورد و پخش زمین میشوم.پری متوجه من نمیشود.هرچه صدایش میکنم فایده ندارد. _کمک! کمک! وقتی از پری ناامید می شوم از مردم کمک میخواهم.سرم را بلند کنم نزدیک است که له شوم.یکهو دستی دورمچم میپیچد و با حرکتی قوی دستم را میکشد.با دیدن زنی تعجب میکنم. _حالت خوبه؟ _مَ...ممنون دستم را میگیرد و از جمعیت دور میکند. بطری آب را درمی‌آورد و جلویم میگیرد. تشکر میکنم و چند قلوپ آب مینوشم. _دفعه‌ی اولته میای؟ گنگ نگاهش میکنم _میگم دفعه اولته که میای #تظاهرات؟ چند باری سر تکان میدهم و بله میگویم.لبخند زیبایی میزند و دستش را روی شانه‌ام محکم میکند. _مراقب خودت باش. دفعه دیگه خواستی بیای یکم بیشتر احتیاط کن. انگار لال شده ام. نمیدانم چرا عجیب چهره‌اش به دلم نشست.بدون تشکر و خداحافظی به رفتنش نگاه میکنم.بعد از این که سیاهی #چادرش با باقی چادری‌ها مخلوط میشود تازه یادم می‌آید چه گندی زده‌ام.سوزش آرنج و بینی‌ام در برابر دلهره‌ام به چشم نمی‌آید.به اطرافم خیره می شوم تا بتوانم پری را پیدا کنم اما خبری از او نیست! تنهایی راه خانه را در پیش میگیرم‌.مسافت زیادی را میروم تا به ایستگاه اتوبوس برسم.نگاه‌ها همه حول من و سر و وضعم میچرخد.درحالیکه حرص میخورم خودم ر‌ا نفرین میکنم."حقته! دختر آقای توللی باید به این روز و حال بیوفته.کسی که از لباس ابریشم کمتر نمیپوشید حالا باید جور این #خفت رو بکشه! #خودت این راهو انتخاب کردی پس تحمل کن!" #عزت_نفس و #غرورم را خوب لگدکوب میکنم.اکثر مغازه‌ها بخاطر اعتصاب تعطیل شده از سر کوچه پری را میبینم‌ که سرش را از در بیرون آورده و با دیدن من بیرون میپرد.بعد از او هم پیمان بیرون می آید و تا من را میبیند لبخند میزند.از پری دلخور هستم و زیاد تحویلش نمیگیرم‌. پیمان اخم‌هایش را برای پری در هم میکشد و با دیدن زخم فک و آرنجم دعوایش میکند.پری هم که جرئت حرفی را ندارد با کمک کردن به من میخواهد جبران کند.پیمان دو چسب زخم برایم می‌آورد. _نمیدونم این دختر چرا حواسش جمع نیست! اگه مسئولتت رو نمیتونی درست انجام بدی بگو من یکی دیگه رو جات بزارم نه این که پیش من گریه کنه که رویا رو جا گذاشتم! دستانش برایم شفابخش است.روزها میگذرد.پری توی آشپزخانه ایستاده و به صرف چای دعوتم میکند.پری بعد از قورت دادن آخرین قطرات چای به من میگوید: _رویا؟ _بله؟ مشخص است چیز مهمی را میخواهد بگوید. _تو تصمیمت چیه؟ تای ابرویم بالا میرود: _برای چی؟ _برای همه چی! برای آینده‌ی خودت و پیمان و خیلی چیزای دیگه! چیز خاصی به فکرم نمیرسد و نمیدانم چه بگویم. _خب... جریان زندگی ما رو با خودش میبره. تا الانم که دست سرنوشت منو به اینجا کشونده. _نه! همه چی سرنوشت نیست.تو باید یه سری چیزا رو #انتخاب کنی تا سرنوشتت رو بسازی ☆ادامه دارد..... ☆☆نویسنده؛ مبینا رفعتی(آیه) ☆ https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5 ┗◛◛◛◛◛◛◛◛◛◛◛◛◛◛◛◛◛◛◛┛