✨ ﴾﷽﴿ ✨ ✨رمان جذاب و مفهومی ⚔ #جنگ_بادشمنان_خدا ✨قسمت ۱۷ ✨3بار بی هوش شدم . . دیگه #هیچی برام مهم نبود ... شبانه روز #فقط_مطالعه می کردم ... هر کتابی که در مورد #شیعه و #اهل_سنت و #شبهات بود رو خوندم ... #مهم_نبود نویسنده اش شیعه است یا سنی ... و تمام مطالب رو با #علمای_عربستانی #مناظره و #مقایسه می کردم ... . . آخر، یه روز رفتم پیش حاجی ... بهش گفتم _ #بزرگ_ترین اساتید حوزه رو در بحث مناظره شیعه و سنی می خوام ... هزار تا حرف و بهانه چیده بودم و برای انواع و اقسام جواب ها، خودم رو آماده کرده بودم ... اما حاجی، بدون هیچ اما و اگری، و بدون در نظر گرفتن رده و جایگاه علمی من، فقط یه جمله گفت ... _همزمان مناظره می کنی؟ ... . . دو روز بعد،... با سه نفر از بزرگ ترین اساتید جلسه داشتم ... هر کدوم دو ساعت ... شش ساعت پشت سر هم ... . #باهرشکست،... کلی کتاب و مطلب جدید ازشون می گرفتم... و #تاهفته_بعد همه اش رو تموم می کردم ... به حدی فشار درس و مطالعه و مناظرات زیاد شده بود که گاهی اوقات حتی فراموش می کردم غذا نخوردم ... بچه ها همه نگرانم بودند ... خلاف قانون کتابخونه برام غذا میاوردن... 🌊اما آتشی که به جانم افتاده بود آرام نمی شد ... . . از شدت فشاری که روم وارد شده بود 3 مرتبه از حال رفتم.... و کار به اومدن آمبولانس و سرم کشید ... و از شانس بدم، دفعه آخر توی راه پله از حال رفتم ... با مغز رفتم وسط کاشی ها و جانانه بخیه خوردم و دو شب هم به زور بیمارستان نگهم داشتن ... . حاجی هم دستور داد دیگه بدون تاییدیه مسئول سالن غذا خوری،... حق ورود به کتابخونه حوزه و امانت گرفتن کتاب رو ندارم ... 👈اما نمی دونست کسی حریف من نیست و #کتابخونه_حرم، خیلی بزرگ تره ... ⚔ادامه دارد.... ✨✨⚔⚔⚔✨✨ ✍نویسنده؛ شهید مدافع حرم طاها ایمانی https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5 ✨⚔✨✨⚔✨✨⚔

✨بہ نـــــــامـ خـــــــدای شـــــــہیدان✨ 🕊🕊رمان #تاپروانگی🕊🕊 قسمت ۴ _چون هنوز بچه ای!به همین دستبافت های خانم جانت اکتفا کن پس. و نگاهش چرخید... روی ژاکت بنفشی که خانم جان سال پیش برایش بافته بود.... مسخره اش کرد؟! این یادگاری بود ... اصلا قابل مقایسه نبود با کت و پلیورهای گران قیمت او ... بُق کرد و دستش را پس کشید... اینجور #علاقه‌را نمی خواست که با #تحقیر و نیش کلام بود... البته اگر جایی برای مهر و علاقه وجود داشت! از #مقایسه ی وضعیت مالی خودشان و خانواده او معذب می شد ... نگاهش را به بیرون دوخت.ارشیا با نیشخند گفت: _تلخ شدی ریحان خانوم! _ریحانه لجباز نبود اما ناخواسته و با تحکم نامش را کامل گفت... تمسخر کلام ارشیا،بغض گلویش را بزرگ تر کرده بود... دلش گرفت! با شرایطی که داشت و او هم باخبر بود توقع حداقل مقداری محبت داشت،.. اما سه روز #بعدازعقد و این همه بی تفاوتی؟! داشبورد باز شد و چیزی مثل جعبه روی پایش گذاشته شد... اهمیتی نداد میخواست تلخ بماند ... _برای تو گرفتم.مارک اصله. و جوری که انگار کمی هم پدرانه بود ادامه داد : _توی همین هفته هم می ریم بوتیک برای خرید پالتو و کفش و چیزای دیگه... خوشم نمیاد مثل دختر دبستانی هایی که لبه جدول راه میرن باشی.خانم من باید شیک پوش باشه! و روی باید تاکید کرد رسیده بودند ،با اکراه جعبه را برداشت... و پیاده شد بدون هیچ حرفی... یعنی می رفت؟ با این همه دلخوری و قهر؟! بوی دیکتاتور بودن را حس می کرد ... و وقتی به اطمینان رسید که بی خداحافظی و فقط با بوق گازش را گرفت و رفت.. صورتش پر از اشک بود،لرز افتاده بود به جانش ... انگار واقعا باید پالتو می خرید! حتما سرما پوستش را سوزن سوزن می کرد نه طعنه ها و بی محلی های او! وسط کوچه ،... زیر برفی که حالا ریز و چرخ زنان بنای آمدن کرده بود و چادر سیاهش را کم کم خالدار می کرد... با صورت پر از اشک و دست های لرزان هوس باز کردن جعبه را کرد! همین که چشمش خورد به عینک آفتابیِ بین پارچه ساتن،بلند و با صدا خندید... تضاد قشنگی بود اشک و لبخند و تلخ و شیرین بودنش! یادش افتاد روز عقد که از محضر بیرون آمده بودند... آفتاب داغ زمستان چشمش را می زد... و تمام مدت دستش را هائل کرده بود روی پیشانی ... پس او دیده و انقدرها هم سرد نبود! و تمام این سال ها همینطور گذشت. پشت مه غلیظی که معلوم نبود آن طرفش چه چیزی پنهان است... حداقل برای ریحانه این گونه بود ،ولی برای ارشیا شاید نه..! ✨ادامه دارد.... 🕊نویسنده؛ الهام تیموری https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5

💔🕊🕊💞🕌💞🕊🕊💔 🕌رمان تلنگری، عبرت‌آموز و عاشقانه #پناه ✍قسمت ۲۷ و ‌۲۸ چون فرشته هم وقتی او هست کمتر با من معاشرت میکند و حدس میزنم که از ترس شهاب باشد. روسری سرم میکنم ، و با لباس چهارخانه ای که تا روی زانو هست و شلوار جینی که پوشیده ام میروم توی حیاط و با انرژی و دوباره سلام می کنم. صدای آرامش را میشنوم : _علیک سلام خیره نگاهش میکنم و دهانم باز میشود : +خوشبختم آقا شهاب فقط یک لحظه سر بلند میکند و با جدیت میگوید : _سماوات هستم ابروهایم اتوماتیک وار بالا می‌پرد ، چه خشونتی به کار برد . +یعنی منم فامیلی بگم ؟ فرشته دست روی شانه‌ام میگذارد و با لبخند میگوید : _ایشونم پناهه ، بچه محله ی #امام_رضا (ع) که از شانس خوب ما گذرش افتاده به اینجا یاد معرفی آذر می‌افتم و ذهنم ناخوداگاه شروع به #مقایسه میکند ! چقدر معارفه‌ی فرشته بیشتر #به_دلم_نشست +بسلامتی شهاب این را میگوید و خاک گلدان را روی موزاییک‌های قدیمی برعکس میکند . مینشینم روی پله مرمری ، یاد مامان می‌افتم ، چشمم به حرکات دست اوست _مامانم وقتی بهار میشد تو باغچه کنار درخت انجیر یه عالمه بنفشه میکاشت ، ولی اون موقع ها خیلی تنه‌ی محکمی نداشت همیشه میگفت این درختم مثل تو بزرگ میشه . انجیر دوست داشتم ، بهم قول داده بود که با انجیرایی که خودم می‌چینم برام مربا بپزه ، اما عمرش قد نداد آهی میکشم و با سوال فرشته غافلگیر میشوم +همین درختو میگی؟! _مگه فقط حیاط شما درخت انجیر داره چرا نمیخواهم بفهمند که اینجا خانه‌ی ما بوده ؟! +خدا رحمتشون کنه _مرسی فکرنمیکردم در همین حد هم با من همکلام شود! با ذوق بیل کوچکی که کنار خاک‌ها افتاده را برمیدارم و میگویم : _میشه منم کمک کنم فرشته ؟آخه عاشق این کارام +چی بگم والا ؟ شهاب دستی به پشت گردنش میکشد و رو به خواهرش میگوید : +من برم یه تلفن کاری بزنم ، برمیگردم و به ثانیه نکشیده محو میشود ، نیشخندی میزنم _برادرت انگار از ترس گناه فرار کرد! +همیشه انقد زود حرف درمیاری؟ _نه ولی خنگم نیستم +دور از جونت _خوبه ما شیطان ناطق نیستیم حالا ! +عزیزم چرا به خودت میگیری اصلا ؟ نبینم الکی ناراحت بشی ها _بهم برخورد ، داداشت اگه بخاطر دین و ایمونش نبود جواب سلامم رو هم نمیداد! من خوب جنس پسرا رو میشناسم +گلم ، آدمها باهم فرق دارن ، شهاب‌الدین اینجوری که تو فکر میکنی نیست، تازه تعجب میکنم چون تو فقط یه بار دیدیشو داری نقدش میکنی .هرچند خب یه چیزایی واقعا برای ما مهمه آره _مثلا بی محلی کردن به کسی که یکم شبیتون نیست ! که چی ؟ که یعنی کراهت داره حرف زدنو معاشرت با مایی که شاید دلمون پاکترم باشه حتی +شما تاج سری ، کسی هم حق نداره #باطن آدما رو قضاوت کنه سکوت میکنم . و خودش ادامه میدهد: +ولی وایسا ببینم اصلا چه معنی کرده #پسر_نامحرم بهت محل بده ؟ به ادایی که درمی‌آورد نمیخندم و میگویم : _این سخت گیریا دورش گذشته +صبر کن پناه جون ، اینا سختگیری نیست، #اعتقادات رو با چیزای دیگه.... می پرم وسط حرفش : _باشه بابا من غلط کردم ، تو رو خدا روضه باز نخون +یه بار دیگم بهت گفته بودم زود موضع میگیری _فرشته دعوای اون روزتون رو از پنجره دیدم ، نمیخوای منکر بشی که بخاطر حضور من بوده ! _نه ، دروغ چرا ولی تو تازه چند روزه اومدی اینجا پیش ما و هنوز نمیدونی جو خونمون چجوریه _حدس زدنش سخت نیست ، اصلا خودت بودی که گفتی امان از روزی که شهاب‌سنگ نازل بشه ! دستش را جلوی بینی میگیرد و هیس کشداری می گوید +یواش دیوونه ، حالا من یه چیزی گفتم تو چرا دست گرفتی ؟ _فقط خواستم بگم خیلیم پرت نیستم +میدونم که وقتی بیشتر پیش ما باشی ، نظرتم #عوض میشه بخاطر همین دفاع نمیکنم و همه چیز رو میسپارم به #زمان . _اوکی ،بیخیال من برم یه چیزی بخورم مردم از گشنگی ، توام وقتایی که بیکاری یه سری بهم بزن و به همین راحتی بحث را عوض میکنم رفتار شهاب اصلا زننده نبود ،من بدتر از اینها را دیده بودم قبلا ! ولی امان از چپ افتادن… با اینکه تابحال از خانواده حاج رضا جز خوبی نصیبم نشده بود ولی حالا یک چیزی هم بدهکارشان کرده بودم! از بیکاری کلافه شده ام ، بی‌هدف شماره‌های گوشی را بالا و پایین میکنم ، نمیدانم چرا پیشنهاد تئاتر رفتن با اکیپ بچه‌های دیروز را انقدر راحت رد کرده بودم ! فقط بخاطر اینکه مثلا نشان بدهم تایمم خیلی هم خالی نیست و حالا پشیمان بودم کاش کیان دوباره دعوتم میکرد.. خودم شماره‌ی کیان را میگیرم ،با دومین بوق جواب میدهد _سلام پناه +سلام خوبی ؟ _توپ ، چه خبرا +میگم که ، قرار بود امروز بری تئاتر ؟ _آره +خب ؟ _چیه ؟ پشیمون شدی ؟ +اوهوم _تو که گفتی آدم تو خونه‌ی حاج رضا حوصلش سر نمیره، میخواستی تجدید خاطرات کنی! +گفتم، ولی ..... #اللهم‌اجعل‌عواقب‌امورناخیرا 🕊ادامه دارد.... ✍ نویسنده؛ الهام تیموری 💟https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5 🕌💔💔🕊💞🕊💔💔🕌