#سلسله_جلسات_فقه_القلوب 34 ○ مشهد ؛ ذي الحجة 1445هـ @ayatollahsanad 🔺

#سلسله_جلسات_فقه_القلوب 35 ○ مشهد ؛ ذي الحجة 1445هـ @ayatollahsanad 🔺

#سلسله_جلسات_فقه_القلوب 36 ○ مشهد ؛ ذي الحجة 1445هـ @ayatollahsanad 🔺

#سلسله_جلسات_فقه_القلوب 37 ○ مشهد ؛ ذي الحجة 1445هـ @ayatollahsanad 🔺

#سلسله_جلسات_فقه_القلوب 38 (جلسه آخر) ○ مشهد ؛ ذي الحجة 1445هـ @ayatollahsanad 🔺

#پرسش_وپاسخ #عقايد_شيعه 🔴نهم ربیع‌الاول روز در آوردن جامۀ سیاه ❓سؤال آیا در‌آوردن جامۀ عزا (سیاه) در انتهایِ ماهِ صفر و ابتدایِ ماهِ ربیع‌الاول بهتر و افضل است یا ادامۀ سیاه پوشیدن تا شهادتِ حضرتِ امام حسن عسکری (علیه‌السلام)؟ کدام‌یک بهتر و افضل است؟ ⬇️ 🖊پاسخ در برخی روایات وارد شده‌است پوشیدن سیاه را تا هشتم ربیع‌الاول ادامه دهید و در نهم ربیع، سیاه و جامۀ عزا را در‌آورید. می‌دانیم که در روز‌های نخستین ماه ربیع، بر اهل‌بیت عصمت و طهارت (علیهم‌السلام) رفت آن‌چه رفت و این معاضد مضمون روایات است. 🔹 🌐 https://m-sanad.com/?faqs=آیا-درآوردن-جامۀ-عزا-سیاه-در-انتهایِ&lang=fa @ayatollahsanad 🔺

#پرسش_وپاسخ #عقايد_شيعه 🟢خلوص در عبادت و قصد تقرب به پیامبر و اهل‌بیت 🟢نا‌ساز‌گار نبودن تقرب به پیامبر و اهل‌بیت با تقرب به خداوند و عبادت خالصانه ❓سؤال آیا در احیایِ شعائرِ حسینی (مانند عزا‌داری و...) می‌توان چنین قصد تقرب کرد «به قصد تقرب به حضرت امام حسین (علیه‌السلام) و برای اطاعت از اوامر حضرت حق تعالی»؟ ⬇️ 🖊پاسخ 1. در آیات و روایات وارد شده‌است که انسان با اعمال و طاعاتش به خداوند و به رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم) و به اهل‌بیت عصمت و طهارت (علیهم‌السلام) تقرب می‌جوید و نزدیک می‌شود. 2. البته معبود فقط خداوند تبارک و تعالی است و هیچ‌کسی شریک او در عبادت نیست. 3. تقرب به خداوند تبارک و تعالی غایت نهایی و مقصود آخرین است. تقرب به رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم) و اهل‌بیت عصمت و طهارت (علیهم‌السلام) راه تقرب به خداوند و وسیله‌ای برای نزدیک شدن به خداوند است. پیامبر و اهل‌بیت هیچ‌گاه و به‌هیچ‌وجه معبود نیستند. فقط و فقط خداوند تبارک و تعالی معبود است و در معبودیت هیچ شریکی ندارد. 4. شفیع و شریک با هم تفاوت دارند، همان‌طوری که راه و وسیله با جبت و طاغوت تفاوت دارد. [وسیله ما را به هدف می‌رساند و ما با طی سبیل به هدف می‌رسیم در حالی که] جبت و طاغوت راه را می‌بندد و مسیر را مسدود می‌کند و انسان را از هدف باز می‌دارد. ما برای تقرب و نزدیک شدن به خداوند تبارک و تعالی به راه و وسیله نیاز داریم و راه و وسیله برای تحقق این منظور لازم و ضروری است [که فرموده‌است: « يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ؛ ای کسانی که ایمان آورده‌اید! از (مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید! و وسیله‌ای برای تقرب به او بجوئید! و در راه او جهاد کنید، باشد که رستگار شوید! (سورۀ مبارکۀ مائده، آیۀ شریفۀ سی و پنج، ترجمۀ مکارم شیرازی)»]. برای تقرب و نزدیک شدن به خداوند راه و وسیله لازم و ضروری است در حالی که جبت و طاغوت ما را از خداوند دور می‌کند و مانع تقرب است و باید از آن دوری کرد. 5. تقرب به رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم) و اهل‌بیت عصمت و طهارت (علیهم‌السلام) در طول تقرب به خداوند متعال است، در عرض آن، یعنی تقرب به رسول‌الله و آل ایشان وسیلۀ تقرب به خداوند متعال است. [به سخن دیگر، شخص به‌هیچ‌وجه نباید تقرب به پیامبر و اهل‌بیت ایشان را در عرض تقرب به خداوند و مستقل از تقرب به خداوند بداند و در نظر گیرد و همواره باید طولی بودن تقرب به پیامبر و اهل‌بیت را در نظر داشته باشد.] 6. خداوند تبارک و تعالی اطاعت از پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم) و اطاعت از اهل‌بیت عصمت و طهارت (علیهم‌السلام) را با اطاعت از خودش همراه کرده‌است. خداوند بعد از بیان اطاعت از خودش، اطاعت از پیامبر و اهل‌بیت را مطرح می‌کند، همان‌طوری که ولایت پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم) و ولایت از اهل‌بیت عصمت و طهارت (علیهم‌السلام) را با ولایت خودش همراه و بعد از بیان ولایت‌الله، ولایت آن ذوات مقدس و نورانی را مطرح کرده‌است. چنین اقتران و همراهی‌ای به این معنی است که الف. تقرب به آن ذوات قدسی و نورانی (علیهم‌السلام) راه عبادت حضرت حق تعالی است و ب. تنها راه تقرب به خداوند پیامبر اکرم و اهل‌بیت مکرم ایشان است. تقرب و نزدیک شدن به آن بزرگواران موجب می‌شود که عبادات ما خالصاً لوجه الله باشد. خداوند تبارک و تعالی می‌فرماید: « إِنَّ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَاسْتَكْبَرُوا عَنْهَا لَا تُفَتَّحُ لَهُمْ أَبْوَابُ السَّمَاءِ وَلَا يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ حَتَّىٰ يَلِجَ الْجَمَلُ فِي سَمِّ الْخِيَاطِ ۚ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُجْرِمِينَ؛ ترجمه: کسانی که آیات ما را تکذیب کردند و در‌برابر آن تکبّر ورزیدند (هرگز) در‌های آسمان به رویشان گشوده نمی‌شود و (هیچ‌گاه) داخل بهشت نخواهند شد، مگر این‌که شتر از سوراخ سوزن بگذرد!! این گونه گنهکاران را جزا می‌دهیم! (» خداوند متعال در این آیه، تصدیقِ آیاتِ ناطقه (حجج الهی) و خضوع مقابل آن‌ها، با اطاعت کردن و گوش سپردن به فرامینشان، را طریق و سبیلِ صعودِ اعمال و صعود ایمان و باب ورود به بهشت معرفی کرده‌است. 🔸🔸🔸ادامه دارد @ayatollahsanad 🔺

#پرسش_وپاسخ #عقايد_شيعه 🟢خلوص در عبادت و قصد تقرب به پیامبر و اهل‌بیت 🟢نا‌ساز‌گار نبودن تقرب به پیامبر و اهل‌بیت با تقرب به خداوند و عبادت خالصانه) ❓سؤال آیا در احیایِ شعائرِ حسینی (مانند عزا‌داری و...) می‌توان چنین قصد تقرب کرد «به قصد تقرب به حضرت امام حسین (علیه‌السلام) و برای اطاعت از اوامر حضرت حق تعالی»؟ ⬇️ 🖊پاسخ 7. الف. خداوند در آیۀ دیگری می‌فرماید: « وَمِنَ الْأَعْرَابِ مَنْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَيَتَّخِذُ مَا يُنْفِقُ قُرُبَاتٍ عِنْدَ اللَّهِ وَصَلَوَاتِ الرَّسُولِ ۚ أَلَا إِنَّهَا قُرْبَةٌ لَهُمْ ۚ سَيُدْخِلُهُمُ اللَّهُ فِي رَحْمَتِهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ؛ ترجمه: گروهی (دیگر) از عرب‌های بادیه‌نشین، به خدا و روز رستاخیز ایمان دارند و آن‌چه را انفاق می‌کنند، مایۀ تقرّب به خدا و دعای پیامبر می‌دانند. آگاه باشید این‌ها مایۀ تقرّب آن‌ها‌ست! خداوند به‌زودی آنان را در رحمت خود وارد خواهد ساخت. به یقین، خداوند آمرزنده و مهربان است!.» این آیۀ شریفه بر اخذ تقرب به خدا و تقرب به پیامبر و تقرب به اهل‌بیت در نیتِ عبادات دلالت دارد. بیان سخن این است که در این آیۀ شریفه، نیت عبادت و نیت صدقات مایۀ تقرّب به خدا و صلوات و دعای پیامبر معرفی شده‌است و صلوات و دعای پیامبر همان شفاعت ایشان است و شفاعت به این معنی است که مؤمنان به پیامبر اکرم تقرب جسته‌‌اند و به ایشان نزدیک‌اند و به‌وسیلۀ ایشان، به خداوند متعال متوسل شده‌اند. ب. خداوند تبارک و تعالی در آیۀ دیگری می‌فرماید: «خُذْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَتُزَكِّيهِمْ بِهَا وَصَلِّ عَلَيْهِمْ ۖ إِنَّ صَلَاتَكَ سَكَنٌ لَهُمْ ۗ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ؛ ترجمه: از اموال آن‌ها صدقه‌ای (به‌عنوان زکات) بگیر، تا به‌وسیلۀ آن، آن‌ها را پاک سازی و پرورش دهی! و (به هنگام گرفتن زکات،) به آن‌ها دعا کن که دعای تو مایۀ آرامش آن‌ها‌ست. و خداوند شنوا و داناست! (سورۀ مبارکۀ توبه، آیۀ شریفۀ صد و سه).» این آیۀ شریفه نیز از آیات سورۀ توبه است و چندین آیه بعد از آیۀ قبل است. این آیه مفاد آیۀ قبل را تأکید می‌کند و گویای این است که غایت و هدف صدقه محقق نمی‌شود، مگر با شفاعت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم). ج. خداوند تبارک و تعالی در آیۀ دیگری می‌فرماید: « وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ رَسُولٍ إِلَّا لِيُطَاعَ بِإِذْنِ اللَّهِ ۚ وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جَاءُوكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّابًا رَحِيمًا؛ ترجمه: ما هیچ پیامبری را نفرستادیم مگر برای این‌که به فرمان خدا، از وی اطاعت شود. و اگر این مخالفان، هنگامی که به خود ستم می‌کردند (و فرمان‌های خدا را زیر پا می‌گذاردند)، به نزد تو می‌آمد‌ند و از خدا طلب آمرزش می‌کردند و پیامبر هم برای آن‌ها استغفار می‌کرد، خدا را توبه‌پذیر و مهربان می‌یافتند. (سورۀ مبارکۀ نسا، آیۀ شریفۀ شصت و چهار،» توبه و باز‌گشت به سوی حضرت حق تعالی عبادت است و در این آیۀ شریفه، ابتدا و شروع توبه توسل به پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم) و توجه به ایشان مطرح شده‌است. 🔸🔸🔸ادامه دارد @ayatollahsanad 🔺

درجات رسول الله صلى اللّه عليه وآله مرجع عاليقدر حضرت آيت الله شيخ محمد سند دام ظله

#پرسش_فقهی #نماز 🟢اکتفا به سورۀ حمد در نماز‌های مستحبی ❓سؤال خواندن دو رکعت نماز را نذر کرده‌ام، ولی کیفیت خواندن آن را تعیین نکرده‌ام. آیا می‌توانم در ادای نذر، به قرائت سورۀ حمد بسنده کنم و بعد از حمد، سورۀ دیگری نخوانم؟ اگر خواندنِ نمازِ مستحبیِ خاصی را نذر کنم، مثلاً خواندن نماز شب را نذر کنم، آیا می‌توانم در ادای نذر، به حمد اکتفا کنم و سوره را نخوانم؟ ⬇️ 🖊پاسخ 1. بسنده کردن به سورۀ حمد و نخواندن سوره‌ای بعد از آن در هر نماز مستحبی‌ای جایز است، ولی بهتر است شخص بعد از حمد، سوره نیز بخواند، هر‌چند از سوره‌های کوتاه باشد. این حکم همۀ نماز‌های مستحبی را شامل می‌شود، اعم از این‌که نمازِ مستحبیِ مطلق باشد یا نمازِ مستحبیِ خاص. 2. در برخی نماز‌های مستحبی کیفیت خاصی برای ادای آن بیان شده‌است، [مثلاً بعد از حمد، ده بار فلان سوره خوانده شود.] اکتفای به سورۀ حمد در این نماز‌های مستحبی نیز جایز است، ولی آن نماز، فاقدِ آثار و اثرات خاصی خواهد بود که برای آن نماز گفته شده‌است. 🔹 @ayatollahsanad 🔺

#بيانيه إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ باتسليت شهادتِ ستارۀ درخشانِ جهاد مجاهدِ شهید سید حسن نصر‌الله ضروری است که جانشینان این برادران شهید و فرماندهانِ مجاهدِ حزب‌الله کاملاً بیدار و هشیار باشند و احتیاط را از دست ندهند و همۀ جوانبِ امنیتی را در نظر بگیرند، زیرا جنگ و کشمکش بین ما و دشمن جنگی امنیتی است. ائمۀ عصمت و طهارت (علیهم‌السلام) نصر و پیروزی و فیروزی و ظهور را در گرو امنیت و مشروط به امنیت دانسته‌اند. البته این سخن منافیِ جهاد و فعالیت‌های جهادی نیست. نه‌تنها منافی نیست، بلکه موجب قوت و نیرو و توان بیش‌تر و اقتدار و سلطۀ روز‌افزون‌تر می‌شود که فرمود: «خداوند ولیّ و سر‌پرست مؤمنان است» و نیز فرمود: «یاری و نصرت جز از سوی خدای توانای شکست ناپذیر و حکیم نیست» (سورۀ مبارکۀ آل‌عمران، آیۀ شریفۀ ۱۲۶). به‌یقین شهادتِ سیدِ مقاومت و مجاهد بزرگ و همراهان و همرزمان ایشان موجب سر‌زندگی و استواری و ایستادگیِ بیش‌از‌قبلِ محورِ مقاومت و موجب غلبه و سلطه بر دشمن هار و وحشی خواهد شد. خداوند متعال [جهادِ] آن مجاهدین نستوه را [ادامه‌دار کند و] آن‌ها را در مجاهدت‌هایِ مجاهدینِ زنده شریک گرداند. 🔹 دفتر مرجع عاليقدر حضرت آيت الله شیخ محمد سند (دام‌ظله) ۲۴ ربیع‌الاول ۱۴۴۶ هـ @ayatollahsanad 🔺

#پرسش_وپاسخ #عقايد_شيعه 🟢امر‌بین‌الامرین بودنِ نصرتِ الهی برای انبیاء علیهم‌السلام ❓سؤال حضرت امام زمان (عج‌الله‌فرجه) هنگام ظهور از چه سلاحی استفاده خواهد کرد؟ آیا از سلاح‌های مدرن استفاده خواهد کرد یا سلاح‌های مدرن معجزه‌وار از کار خواهد افتاد و ایشان از سلاح‌های مانند شمشیر استفاده خواهد کرد یا از گونۀ دیگری از سلاح‌ها استفاده خواهد کرد؟ ⬇️ 🖊پاسخ 1. نه به جبر و نه به تفویض، بلکه سنت الهی بر امر‌بین‌الامرین تعلق گرفته‌است. پس نه سخن از اعجاز محض است و نه اهمال محض. 2. سنت الهی در دو آیۀ قرآنِ کریم بیان شده‌است: «إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ» (ترجمه: اگر خدا را یاری کنید، شما را یاری می‌کند و گام‌ها‌یتان را استوار می‌دارد. سورۀ مبارکۀ محمد، آیۀ شریفۀ 7)؛ «إِنَّ اللَّهَ لَا يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّىٰ يُغَيِّرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ» (ترجمه: خداوند سر‌نوشت هیچ قوم (و ملتی) را تغییر نمی‌دهد مگر آن‌که آنان آن‌چه را در خودشان است تغییر دهند. سورۀ مبارکۀ رعد، آیۀ شریفۀ 11). 3. خداوند از سویی سر‌نوشت و تعیین سر‌نوشت را در اختیار بشر قرار داده‌است و از سویی می‌فرماید: «كَتَبَ اللَّهُ لَأَغْلِبَنَّ أَنَا وَرُسُلِي إِنَّ اللَّهَ قَوِيٌّ عَزِيزٌ» (ترجمه: خداوند چنین مقرر داشته که من و رسولانم پیروز می‌شویم، چرا‌که خداوند قوی و شکست‌نا‌پذیر است! سورۀ مبارکۀ مجادله، آیۀ شریفۀ 21). در آیۀ دیگری وارد شده‌است: «يُرِيدُونَ أَنْ يُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَيَأْبَى اللَّهُ إِلَّا أَنْ يُتِمَّ نُورَهُ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ» (ترجمه: کافران می‌خواهند که نور خدا را با دهانشان (به نَفَس تیره و گفتار جاهلانه خود) خاموش کنند و خدا نگذارد تا آن‌که نور خود را در منتهای ظهور و حد اعلای کمال برساند، هر‌چند کافران ناراضی و مخالف باشند. سورۀ مبارکۀ توبه، آیۀ شریفۀ 32،). در آیۀ دیگری وعده داده شده‌است که: «هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَىٰ وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ» (ترجمه: اوست خدایی که رسولش، محمد مصطفی صلی‌الله‌علیه‌و‌آله، را به هدایت خلق و ابلاغ دین حق فرستاد تا آن را هر‌چند مشرکان خوش ندارند، بر همۀ ادیان عالم غالب گرداند. (سورۀ مبارکۀ صف، آیۀ شریفۀ 9،). 4. خداوند این وعده‌ها را داده و عاقبت را از آنِ متقیان دانسته و فرموده‌است: «وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ» (ترجمه: ما می‌خواهیم بر مستضعفان زمین منت نهیم و آنان را پیشوایان و وارثان روی زمین قرار دهیم! (سورۀ مبارکۀ قصص، آیۀ شریفۀ 5،). ولی وراثت مستضعفین به این معنی نیست که آن‌ها بدون تلاش به این مرحله می‌رسند، بلکه: «كُلًّا نُمِدُّ هَٰؤُلَاءِ وَهَٰؤُلَاءِ مِنْ عَطَاءِ رَبِّكَ وَمَا كَانَ عَطَاءُ رَبِّكَ مَحْظُورًا» (ترجمه: هر یک از این دو گروه را از عطای پروردگارت، بهره و کمک می‌دهیم؛ و عطای پروردگارت هرگز (از کسی) منع نشده است. سورۀ مبارکۀ اسرا، آیۀ شریفۀ 20،). خداوند تبارک و تعالی خوبان و بدان را با اسباب اختیاری یاری می‌دهد تا حجت بر آن‌ها تمام شود و امتحان پس دهند و آزموده شوند. [اگر خوبان مجبور به خوبی یا مجبور به انجام دادن وظیفه بودند یا آن‌چه می‌خواستند و آن‌چه به آن‌ها وعده داده شده‌است، به‌راحتی و بدون تلاش و کوشش، به آن‌ها برسد یا اگر بدها مجبور به بدی کردند بودند یا اگر همۀ نعمت‌ها و یاری‌ها از آن‌ها منقطع می‌شد، زمینۀ امتحان و آزمون الهی بر‌چیده می‌شد.] امتحان الهی فرع این است که هر دو فرقۀ خوب و بد مورد‌آزمایش و در دو‌راهی‌ها قرار گیرند و با انتخاب و اختیار خود یکی از راه‌ها را بر‌گزینند: «وَكَذَٰلِكَ جَعَلْنَا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا شَيَاطِينَ الْإِنْسِ وَالْجِنِّ يُوحِي بَعْضُهُمْ إِلَىٰ بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُورًا ۚ وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ مَا فَعَلُوهُ ۖ فَذَرْهُمْ وَمَا يَفْتَرُونَ» (ترجمه: و هم‌چنین ما هر پیغمبری را از شیطان‌های انس و جن دشمنی در مقابل بر‌انگیختیم که آن‌ها برخی با برخی دیگر برای اغفال مؤمنان سخنانِ آراستۀ ظاهر‌فریب اظهار کنند و اگر پروردگار تو می‌خواست چنین نمی‌کردند، پس این‌ها را با دروغشان واگذار. (سورۀ مبارکۀ انعام، آیۀ شریفۀ 112،). 5. در پرتو این بیانات، از حضرت امام صادق (علیه‌السلام) نقل شده‌است که در غلبه و پیروزی و تشکیل حکومتِ حضرتِ مهدی (عج‌الله‎‌فرجه)، همۀ امور با معجزه اداره نخواهد شد و با اعجاز و کن‌فیکون پیش نخواهد رفت، بلکه بعد از ابتلای عظیم و جهاد بزرگ محقق خواهد شد، همان‌طوری که جد ایشان، حضرت محمد مصطفی (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم) نیز چنین بود و نصر و پیروزی برای ایشان بعد از جهاد بزرگ محقق شد . 6.