eitaa logo
مجله میدان آزادی
68 دنبال‌کننده
156 عکس
15 ویدیو
0 فایل
هنر میدان آزادی است.
مشاهده در ایتا
دانلود
خیلی وقت است که در جامعه‌ی شهری ایران، واژه‌های «پوکر»، «بت» و «گمبل» رایج شده و دو گفتمان «قماربازی» و «یک‌شبه پولدار شدن» ذهن خیلی‌ها را به خود مشغول کرده است. اصلاً مگر جز این است که پدیده‌ی «قماربازی» خود معلول تفکر «یک‌شبه پولدار شدن» است؟ حالا که به هر دلیلِ جامعه‌شناختی و مردم‌شناختی، مخاطبان سینمای امروز ایران به فیلم‌های کمدی بیشتر روی خوش نشان می‌دهند، چرا نباید بسیاری از آسیب‌شناسی‌های مهم را در دل همین فیلم‌ها گنجاند؟ فیلم «تمساح خونی» حداقل در تقبیح دو مسئله‌ی مذکور موفق بوده و به‌دور از شعارزدگی، عذاب ناشی از کسب پولِ آن‌جنسی را به زبان خودش تعریف می‌کند. متن کامل ریویوی فیلم تمساح خونی را بخوانید. 1⃣3⃣2⃣ @azadisqart
ندانستن، راهِ قهر را و راهِ شرم و خجالت و نفرت را باز می‌کند. راه خشم را. تو صرفاً می‌خواهی مقابله کنی؛ گو که در این دریا دست‌ و پا بزنی. هر چیزی را که می‌آید جلوت، پس می‌زنی یا می‌کشی یا می‌خواهی در دستت بگیری، بلکه از این دریا، از این جهلِ بی‌انتها بالا بیایی. پسر خودش را به زنش مشغول می‌کند. به کارش. به شهری دیگر. انگار فرار می‌کند. انگار که من نیستم و نمی‌خواهم پیش پدر باشم. در حضورش اذیت می‌شوم. در این بین زنش یا مادرش سعی می‌کنند کمی او را رام کنند، یا حرف‌هایی مثبت یا بی‌طرف بزنند. اما نه، زورِ قهر، بر مهر و محبت می‌چربد. پسر می‌گوید که من و بابا نمی‌توانیم با هم صحبت کنیم. آب‌مان در یک جو نمی‌رود. عدل، می‌زند و پدر به جوی دیگری می‌رود؛ در جوی مریضی. یادداشت نگاهی به مفهوم «قهر» در فیلم «ماهی بزرگ» اثر «تیم برتون» را بخوانید. 1⃣3⃣3⃣ @azadisqart
در حالیکه آخرین سریال‌های صداوسیما پیش از عید با آثاری مثل «مشاور»، «چرخ گردون» و «مستوران ۲» از جنس همان دست‌پخت سابق بود و مخاطب باید آن‌ها را به‌زور تحمل می‌کرد، با تحویل سال نو، جنس برنامه‌ها و سریال‌های تلویزیون هم ناگهان متحول شد. علی‌رغم شعارهای قبلی صداوسیما مبنی بر سلبریتی‌زدایی، سلبریتی‌ها و کارگردان‌های موفق دوباره به تلویزیون بازگشتند. این البته نفی کامل حضور برنامه‌ها و سریال‌های ضعیف با رویکردهای شعاریِ دوره جدید نبود و همچنان مردم باید سریال‌هایی مثل «رستگاری» (مسعود ده‌نمکی) و «هفت‌سر اژدها» (ابوالقاسم طالبی) را نیز تحمل می‌کردند؛ اما بالاخره «نون خ ۵» (سعید آقاخانی)، «زیرخاکی ۴» (جلیل سامان) و مهمتر و جذاب‌تر از همه «مهمانی» (ایرج طهماسب) هم آمدند تا عید مردم عید شود. همچنین باید اشاره کنیم در کنار آثار نمایشی موفق، حضور چهره‌های محبوب قدیمی (مثل مهران غفوریان) و برنامه‌سازان توانمند قدیمی (مثل فواد صفاریان‌پور) بیش از پیش عیدانه شدن عید ۱۴۰۳ را برای مخاطبان ایرانی تقویت کرد. متن کامل یادداشت نگاهی به کارنامه تلویزیون در نوروز رمضان ۱۴۰۳ را بخوانید. 1⃣3⃣4⃣ @azadisqart
در دقایق ابتدایی سریال، بهرام (اسماعیل سلطانیان)، پسر بزرگ خانواده تلاش می‌کند تا با رو‌به‌رو کردن «یهویی» بهزاد و بهروز، روابط‌شان را بهتر کند اما نه‌تنها کاری از پیش نمی‌برد که وضعیت به‌نظر بدتر نیز می‌شود. بهروز بر سر بهزاد فریاد می‌کشد: «آقا شیکه! تو چی می‌فهمی غیر از اینکه مجیز رئیس اداره‌تون رو بگی و تو ذوق آبدارچی‌تون بزنی و صبح‌ها واسه خودشیرینی بری نون داغ بخری و ناز زنت رو بکشی...» و بهزاد پاسخ می‌دهد: «تو چی می‌فهمی جز اینکه به پرپشتی موهات بنازی بدبخت! تو یه آدم عقب‌افتاده‌ای هستی که فقط دلش به خوشگلیش خوشه. آدم‌های عقب‌افتاده فقط دل‌شون به خوشگلیشون خوشه... من به تو گفتم معتاد؟ همه‌ی عالم و آدم می‌دونن تو معتادی!» صحنه‌ی پرتنش با خروج «مادربزرگه» (رابعه مدنی) که غمگین و دل‌شکسته ‌است به پایان می‌رسد. قهر بهروز و بهزاد نمونه‌ای از یک تجربه‌ی تاریخی است که در خیلی از خانواده‌های ایرانی دیده می‌شود؛ قهر بر سر ارث. برادری که به‌نظر حق بیشتری از ارث برده‌ است و برادر دیگر به‌ظاهر مظلوم واقع ‌شده. اختلاف طبقاتی و تفاوت سبک زندگی بهروز و بهزاد و همسرهایشان نیز به این ماجرا دامن می‌زند. مهناز (حمیرا ریاضی)، همسر بهزاد، دختری ثروتمند و امروزی است اما منیژه (سهیلا گلستانی)، همسر بهروز، علی‌رغم اینکه تحصیلات بالایی دارد از یک خانواده‌ی فقیر است و امتداد دعوای دو برادر موجب درگیری همسران‌شان نیز می‌شود. متن کامل یادداشت نگاهی به قهرهای دراماتیک در سریال «وضعیت سفید» را بخوانید. 1⃣3⃣5⃣ @azadisqart
حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥 عیدی پرونده قهر برای مخاطبان میدان آزادی: قهر بین «فامیل دور» و «خونه بغلی»! یک سکانس سرحال و شاد از «مهمانی» ایرج طهماسب ویدئو با کیفیت اصلی را اینجا ببینید. 1⃣3⃣6⃣ @azadisqart
«روزهای عالی» (Perfect Days) فیلمی ژاپنی-آلمانی، محصول سال ۲۰۲۳ به کارگردانی ویم وندرس است. کارگردانی آلمانی که از اوزو، کارگردان بزرگ و فقید ژاپنی بسیار تأثیر پذیرفته. این فیلم در هفتاد و ششمین جشنواره‌ی فیلم کن در بخش اصلی نمایش داده شد و بازیگر اصلی آن، کوجی یاکوشو، برنده‌ی جایزه‌ی‌ بهترین بازیگر مرد شد. «روزهای عالی» همچنین در اسکار ۲۰۲۴ جزو پانزده فیلم فهرست کوتاه انتخاب شد و برای کسب اسکار با سایر فیلم‌های غیرانگلیسی‌زبان این فهرست رقابت کرد. «روزهای عالی» از آن فیلم‌هایی است که هرچند وقت یک بار می‌شود از نو دیدش. با وجود همه‌ی سادگی و سکوتش و با وجود اینکه حرف‌های قلمبه‌سلمبه‌ای نمی‌زند، باید از نو دیدش و با هیرایاما و سبک زندگی‌اش و نگاهش به جهان و خرده‌آیین‌های شخصی‌اش و نحوه‌ی پیوندش با زندگی، از نو بیعت کرد. از آنجایی که زندگی امروزی و ارزش‌های جهان نو زور زیادی دارند و هر چیزی را که مشابه آن‌ها نباشد برنمی‌تابند و با قدرت تلاش می‌کنند همه‌ی ما را شکل خود کنند، باید هر بار این فیلم را از نو دید و هر بار از نو از هیرایاما چگونه زندگی کردن را آموخت. متن کامل ریویوی فیلم روزهای عالی را بخوانید. 1⃣3⃣7⃣ @azadisqart
به مناسبت روز بزرگداشت عطار نیشابوری: راهنمای آغاز عطارخوانی 🔹به طور مشخص چگونه باید آثار عطار را خواند و با چه کتاب‌هایی شروع کرد؟ به نظر بنده در بین مثنوی‌های عطار درخشان‌ترین مثنوی همان منطق‌الطیر است که شروع عطارخوانی با آن بهتر است. البته خوب است همینجا اشاره کنیم کتابی هم جناب بدیع‌الزمان فروزانفر دارند که نشر مفاخر فرهنگی آن را چاپ کرده که احوال و آثار عطار نیشابوری را ایشان در آن کتاب مطرح کرده به نام «شرح احوال و نقد و تحلیل آثار فریدالدین محمد عطار نیشابوری» که خلاصه‌ای از هر اثر و به خصوص مثنوی‌ها را در آن آورده که برای شروع مطالعه خوب است و سپس منطق‌الطیر! متن کامل گفتگوی مجله میدان آزادی با قربان ولیئی درباره «مهم‌ترین آثار عطار نیشابوری و نکته‌های بنیادین برای آغاز عطارخوانی» را بخوانید. 1⃣3⃣8⃣ @azadisqart
برای این قهر یا قطع ارتباط دو روایت وجود دارد. روایت نخست می‌گوید که میفونه در طول دوسال تولید ریش قرمز اجازه نداشت ریش‌هایش را بزند و همین قضیه که اجازه‌ی تغییر چهره نداشت به او امکان بازی در نقش‌های دیگر را نمی‌داد و این باعث ضرر شدید مالی فعالیت‌های تجاری میفونه شد و او با کوروساوا قطع همکاری کرد. روایت دوم اما می‌گوید بعد از ریش قرمز این شائبه که میفونه با فیلم‌های کوروساوا مدام در حال درخشیدن است ولی سینمای کوروساوا به خاطر همکاری با او فراز و فرود دارد پررنگ‌تر شد؛ کار تا جایی پیش رفت که یکی از فیلمنامه‌نویسان، کوروساوا را قانع کرد که بازی میفونه در ریش قرمز اشتباه بوده و او به خواست کارگردان عمل نکرده است. در هرحال کوروساوا و میفونه که هرکدام ادعا دارند در کار با طرف مقابل، راه پیشرفتش بسته است با هم قهر می‌کنند اما در قهر هم پیگر فعالیت‌های یکدیگر بودند. مثلاً میفونه با مینی‌سریال آمریکایی «شوگون» بیشتر از قبل معروف شد. کوروساوا با اینکه بازی او در شوگون را تمسخر می‌کرد اما در عین حال در مصاحبه‌ای گفته بود: «تمام فیلم‌هایی که من با میفونه ساخته‌ام، بدون او وجود نمی‌داشتند». میفونه نیز با اینکه در هر پروژه‌ی جدید بازیگری به نوعی مورد تحسین قرار می‌گرفت اذعان کرد: «من به هیچ چیز دیگری به جز کارهایی که با او انجام داده‌ام، افتخار نمی‌کنم». متن کامل یادداشت روایت قهر کوروساوا و توشیرو میفونه را در ستون قهر هنرمندان بخوانید. 1⃣3⃣9⃣ @azafisqart
در زمانه‌ی سرعت دادن به زندگی، در دوره‌ی جنبش «فقط انجامش بده»(just do it) که شعار یک شرکت سرمایه‌داری در حوزه تولیدات ورزشی است، و خلاصه در عصر شتاب دادن به همه‌ی کارهایی که باید انجام شوند، یعنی در دهه‌ی ۹۰ میلادی، دهه‌ی تولد و پا گرفتن اینترنت، «آلوین استریت»، پیرمرد کله‌شق آمریکایی، یک مسافرت دیوانه‌وار را از ایالت آیووا به ایالت ویسکانسین انجام داد. چرا دیوانه‌وار؟ چون در زمانه‌ای که همه چیز رو به سرعت گرفتن می‌رفت او مصمم بود با ماشین چمن‌زن به سفر برود! فیلم «داستان استریت» اثر دیوید لینچ که بر اساس ماجرای این سفر شش هفته‌ای عجیب شکل گرفته مانند شخصیت خود این پیرمرد و مانند معنای نام خانوادگی او، «سرراست» است. یک کمدی رقیق و بسیار ساده‌ی جاده‌ای که شخصیت‌های مختلف به نوبت به آن وارد و از آن خارج می‌شوند. تقریبا همه‌ی کسانی که آلوین با آن‌ها برخورد می‌کند از کار خنده‌دار پیرمرد دچار شگفتیِ آمیخته به تحسین می‌شوند و سعی می‌کنند کم یا زیاد به او کمک کنند تا به برادرش برسد و با او آشتی کند. متن کامل یادداشت مروری بر مفهوم قهر در فیلم داستان استریت اثر دیوید لینچ را بخوانید. 1⃣4⃣0⃣ @azadisqart
به نظر می‌آید چیزی که در بسیاری مراحل، قصه فیلم‌نامه خاتون را نجات داده شخصیت‌پردازی شیرزاد است. مردی با خاستگاه به‌شدت سنتی و خون اربابی که سعی می‌کند روشنفکر باشد و نمی‌تواند؛ به علاوه بدبیاری‌هایی هم دارد که مهم‌ترینش نظامی بودن است در دوره‌ی اشغال! یعنی یک انسان بی‌اختیار! پرداخت عالی فیلمنامه به اضطرابات و پنهان‌کاری‌های شیرزاد که در میان سنت و مدرنیته و هم خوی نظامی‌گری و وضعیت بله قربان‌گویی درحال دوشقه شدن است بسیار عالی است تا جایی که بسیاری ضعف‌های شخصیت‌پردازی خاتون را پوشانده است.  متن کامل نقد و بررسی سریال خاتون را بخوانید. 1⃣4⃣1⃣ @azadisqart
اگرچه درباره‌‌ی رکود بزرگ سرمایه‌داری آمریکا در سال ۲۰۰۸ چندین کتاب و بی‌شمار مقاله‌ی اقتصادی نوشته شده است اما نکته حائز اهمیت اینجاست که آدام مک کی علاوه بر بررسی ریشه‌های ساده‌ی این رکود بر اساس نگاه اقتصادی، تاکید دارد نشان دهد چیزی که مانع از دیده شدن اشتباهات فاحش در طراحی اقتصاد آمریکا شده است نوعی روحیه‌ی برونگرایانه، خودبزرگ‌بین و کنشگر است که مطلقا تحمل صبر و تامل در کاری که دارد انجام می‌دهد را ندارد. مک کی جنبه‌ی بیمارگونه این عملگرایی ویرانگر را در سکانس جلسه‌ی گروه درمانی یکی از شخصیت‌های اصلی فیلم که بانکدار است به خوبی نشان می‌دهد. کارگردان خیلی روشن توضیح می‌دهد که پیش‌بینی رکود و بحران اقتصادی چقدر ساده بوده است. بنا شدن وام‌های مسکن سنگین‌تر بر دارایی‌های مفروضی که از بازپرداخت وام‌های مسکنِ سبک‌تر ساخته شده‌اند، یعنی ساختن بنایی سنگین بر ستون‌هایی سست، یا حتی فرضی!  متن کامل نقد فیلم رکود بزرگ به کارگردانی آدام مک کی به بهانه تولد این کارگردان آمریکایی را بخوانید. 1⃣4⃣2⃣ @azadisqart