eitaa logo
با نهج البلاغه
2.4هزار دنبال‌کننده
184 عکس
44 ویدیو
17 فایل
رسیدن به نهج البلاغه هدف نیست، هنر آن است که از دروازه نهج البلاغه بگذریم و به صاحب نهج البلاغه برسیم. کانال با نهج البلاغه فرصتی است برای تامل در نهج البلاغه و آرزویی است برای رسیدن به او. ادمین تبادلات: @sardar_1313 ادمین کانال: @ashaiery
مشاهده در ایتا
دانلود
بسم الله 🔵ترجمه کلمه «یمنعه» در نهج البلاغة وَ لَقَدْ قَالَ لِي رَسُولُ اللَّهِ (صلى ‏الله عليه ‏و آله): إِنِّي لَا أَخَافُ عَلَى أُمَّتِي مُؤْمِناً وَ لَا مُشْرِكاً. أَمَّا الْمُؤْمِنُ فَيَمْنَعُهُ اللَّهُ بِإِيمَانِهِ وَ أَمَّا الْمُشْرِكُ فَيَقْمَعُهُ اللَّهُ بِشِرْكِهِ وَ لَكِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ كُلَّ مُنَافِقِ الْجَنَانِ ... پیامبر درباره امتش فقط از ناحیه منافقانی، که ممکن بود با زبانی عالمانه امت را گمراه کنند، نگران بود یعنی از ناحیه مؤمنان و مشرکان هیچ گونه نگرانی نداشت چرا که مؤمن را خداوند با ایمانش کنترل می‌کند تا آسیبی به افکار و عقاید امت نزند و مشرک را هم خداوند با همان برچسب شرک و کفر چنان رسوا و ذلیل می‌کند که اعتماد امت از او سلب شود و در نتیجه امکان اثرگذاری بر امت و منحرف کردن امت را نداشته باشد. 🔻جمله «اما المؤمن فیمنعه» یعنی: خداوند مومن را با همان ایمان درونی‌اش کنترل می‌کند و نمی‌گذارد آسیبی از او به جامعه برسد. 🔻جمله «اما المشرک فیقمعه» یعنی: اما مشرک را خداوند خوار و ذلیل می‌کند و همین خواری و ذلت نمیگذارد جامعه تحت تاثیر او قرار بگیرد. در زبان عربی به معنای خوار و ذلیل کردن است اما در فارسی به معنای ریشه‌کن کردن و نابود کردن به کار می‌رود. برای همین اکثر مترجمان کلمه «یقمعه» را به معنای نابود کردن برگردانده و به قرینه مقابله کلمه «یمنعه» را نیز به معنای «(زنده) نگهداشتن» برگردانده‌اند! و نهایتا این معنا را به دست داده‌اند که خداوند مؤمن را زنده نگه‌می‌دارد و مشرک را از بین می‌برد! در حالیکه چنین معنایی از این عبارت قصد نشده است. ،‌ شماره 63 https://eitaa.com/banahjolbalaghe https://eitaa.com/joinchat/494927872Ca763d6564a
بسم الله حق‌گرایی بدون دشواری نمی‌شود فَإِنْ أَطَعْتُمُونِي فَإِنِّي حَامِلُكُمْ إِنْ شَاءَ اللَّهُ عَلَى سَبِيلِ الْجَنَّةِ وَ إِنْ كَانَ ذَامَشَقَّةٍ شَدِيدَةٍ وَ مَذَاقَةٍ مَرِيرَة. اگر از من اطاعت کنید ان شاء الله شما را در مسیر بهشت قرار خواهم داد هرچند این مسیر دارای مشقتی شدید و مزه ای تلخ خواهد بود. ◀️پس از فتح بصره با مردم بصره سخن گفت. به آنها گوشزد کرد که فتنه‌های پیچیده‌ای در راه است. بعد به آنها وعده کرد که اگر از او پیروی کنند آنها را به مسیر بهشت خواهد کشاند اما در عین حال به آنها این را هم گفت که این مسیر سرشار از سختی و تلخی است. ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ ،شماره172 https://eitaa.com/banahjolbalaghe
بسم الله 🔵خوف اصحاب پیامبر از نقل حدیث به گزارش احمد حنبل 1. عطیه عَوفی از شیعیان امیرالمؤمنین علیه السلام، فقیه و مفسر شیعی است که در عصر خلافت ایشان در کوفه به دنیا آمده است. او همان کسی است که همراه با جابر بن عبدالله انصاری به زیارت اربعین امام حسین علیه السلام شرفیاب شد. 2. زید بن ارقم از صحابه پیامبر خدا و از یاران علی بن ابیطالب و از راویان حدیث غدیر است. 3. احمد بن حنبل در کتاب فضائل الصحابة (2/586) و مسند احمد (32/29) گزارش کرده است که وقتی عطیه از زید بن ارقم درباره حدیث غدیر سوال کرد، زید بن ارقم ابتدا از عطیه عوفی هم می‌ترسید که حدیث غدیر را برایش نقل کند! 🔸 بر اساس سن و سال عطیه عوفی و قرائن محتوایی دیگر، این گزارش باید مربوط به ایام پس از صلح امام حسن علیه السلام باشد، که معاویه مفاد پیمان‌نامه را زیر پا نهاد و یاران علی علیه السلام را چنان در ضیق و تنگنا قرار داد که امکان سخن گفتن از فضائل علی وجود نداشت! 🔻متن روایت احمد بن حنیل: عن عطية العوفي، قال: سألت زيد بن أرقم ،فقلت له: اِن ختنا لي حدثني عنك بحديث في شأن على رضي الله تعالى عنه يوم غدير خم ! فانا أحب ان اسمعه منك. فقال: أنكم معشر أهل العراق فيكم ما فيكم! فقلت له: ليس عليك منى بأس فقال: نعم . كنا بالجحفة فخرج رسول الله صلى الله عليه و سلم إلينا ظهرا وهو آخذ بعضد علي رضي الله تعالى عنه فقال يا أيها الناس ألستم تعلمون انى أولى بالمؤمنين من أنفسهم قالوا بلى قال فمن كنت مولاه فعلى مولاه قال فقلت له هل قال اللهم وال من والاه وعاد من عاداه قال إنما أخبرك كما سمعت. ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ 57 (عید غدیر) https://eitaa.com/banahjolbalaghe‌ https://eitaa.com/joinchat/494927872Ca763d6564a
بسم الله 🔵آیا ائمه بویژه امیرالمؤمنین علیهم السلام برای اثبات امامت خود به غدیر استناد میکردند؟ محمد انور فیاضی در این مقاله (امام علی علیه ‏السلام و احتجاج به ) به این موضوع پرداخته است. در چکیده‌ی مقاله آمده است: واقعیتی انکارناپذیر در تاریخ اسلام است و هیچ‏گاه فراموش نخواهد شد. از همین رو امام علی علیه‏السلام از آغازین روزهای خلافت ابوبکر در کنار شمردن امتیازاتی که ایشان را مستحق خلافت می‏کرد، به مسئله غدیر استدلال و استشهاد نمود. این کار را امام، هم در مواجهه با ابوبکر و هم پس از آن در عصر دیگر خلفا انجام داد و حتی پس از به دست گرفتن خلافت نیز بر وقوع غدیر و انتخاب خود توسط پیامبر صلی‏الله‏علیه‏و‏آله برای احراز مقام خلافت اسلامی احتجاج و استدلال می‏کرد. احتجاج امام با حدیث غدیر در این مقاله مورد بحث قرار می‏گیرد. ◀️محمدانور فیاضی، فصلنامه تاریخ در آیینه پژوهش، سال 1386، شماره 15، مقاله « امام علی علیه ‏السلام و احتجاج به حدیث غدیر» ◀️لینک دسترسی مستقیم به مقاله: yun.ir/2aape5 ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ 58 (عید غدیر) https://eitaa.com/banahjolbalaghe‌ https://eitaa.com/joinchat/494927872Ca763d6564a
بسم الله 🔵استناد امیرالمؤمنین علیه السلام به یکی از مسائلی که در سالهای اخیر تکرار میشود، این است که چرا امیرالمؤمنین علیه السلام برای اثبات جانشینی خودش به غدیر استناد نکرده است. در این جا دومورد از استنادهای امیرالمؤمنین علیه السلام به گزارش میشود: 👇👇 1️⃣جلد دوم الغدیر به شاعران غدیر اختصاص یافته است. در آغاز بررسی شاعران غدیر، امیرالمؤمنین علی علیه السلام را به عنوان یکی از شاعران غدیر پیش از همه شاعران غدیر معرفی کرده و شعری را از ایشان آورده که در آن برای اثبات امامت خودشان به غدیر استناد کرده اند. این شعر ، قصیده کوتاهی است که در آخرین بیت آن آمده است: «فأوجب لی ولایته علیکم رسول الله یوم غدیر خمّ» (پیامبر در روز غدیر خم ، ولایت خودش را برای من بر شما واجب کرد». علامه امینی در ادامه، مستندات این شعر را بررسی کرده و انتساب این شعر به امیرالمؤمنین علیه السلام را از مشهورات تاریخ دانسته است. وی برای اثبات این شهرت، به 37 منبع استناد کرده که یازده منبع از منابع امامیه (مانند شیخ مفید در الفصول المختارة، کراجکی در کنزالفوائد، فتّال در روضة الواعظین، طبرسی در احتجاج و ...) و 26 منبع از منابع عامه (مانند حافظ بیهقی، یاقوت حموی، سبط ابن جوزی، ابن کثیر شامی و ...) مورد استناد قرار گرفته است. (الغدیر ج 2 ص 40 تا 49) 2️⃣ که در حلقه اول یاران علی ع بود، در یکی از رجزهای صفین این دو بیت را گفت: و علیٌّ إمامُنا و إمامٌ لِسِوانا أتی به التنزیل یوم قال النبی: من کنت مولا هُ فهذا مولاه خطب جلیل این شعر را بزرگان امامیه (مانند شیخ مفید در الفصول المختارة، کراجکی در کنزالفوائد و ...) نقل کرده اند اما سبط بن جوزی در تذکره ص 20 تصریح کرده است که قیس بن سعد این شعر را در نزد علی علیه السلام خوانده است (إن قیس انشدها بین یدی علیّ بصفّین)! این نیز یکی ا ز مواردی است که نه توسط خود امیرالمومنین ع اما در حضور ایشان و توسط یکی از نزدیکترین یاران ایشان برای اثبات امامت علی ع به روز غدیر استناد شده است. (الغدیر ج 2 ص 88) معتقد است قیس به عنوان یکی از شنوندگان حدیث غدیر با این شعر خود نشان داده است که برداشتش از کلمه مولی در حدیث غدیر همان ریاست و خلافت بوده نه دوستی و محبت (عبقات الانوار ج 9 ص 323) شماره 45 استناد به غدیر http://eitaa.com/banahjolbalaghe
بسم الله تک نگاری سنّی در حدیث غدیر ذهبی (متوفای ۷۴۸ق) رجال‏شناس سنّی رساله‌ای به نام «طرق حدیث من کنت مولاه» دارد که به همت سید عبدالعزیز طباطبایی منتشر شد. ذهبی کتابی نیز با عنوان «فتح ‏المطالب فی فضائل علی بن ابی طالب» و کتاب دیگری درباره اعتبار «حدیث طیر» (که یکی از احادیث مهم فضیلت امیرالمؤمنین است) داشته است. 📎 رسول جعفریان می‌نویسد: «تقریباً همه آثار ذهبی درباره امیر مؤمنان(ع) از میان رفته است! در حالی که بیشتر آثار رجالی و تاریخی وی بر جای مانده است! این مسئله پرسش‏برانگیز است» 🔹عالمان سنی دیگری نیز درباره حدیث غدیر آثار مستقلی آفریده‌اند؛ مثلا: 1. ابوالحسن دارقطنی (م ۳۸۵) کتابی در طرق حدیث غدیر داشته است (طباطبایی، سید عبدالعزیز، الغدیر فی ‏التراث‏ الاسلامی، ص ۵۶٫) 2. حسکانی صاحب «شواهد التنزیل» (قرن5)، که آثار حدیثی متعددی درباره اهل‏بیت و امیر مؤمنان نگاشته، کتاب «دعاء الهداة إلى أداء حق الموالاة» را درباره اسناد حدیث غدیر نوشته است. (شواهد التنزیل 1/90) 3. ابن حمدان، شاگرد حاکم نیشابوری کتابی در طرق حدیث غدیر داشته که ذهبی از آن نقل می‏کند (ذهبی، رساله طرق حدیث من کنت مولاه فعلی مولاه، ص۵۱) 4. سجستانی (477) کتابی به نام «کتاب الولایة» داشته که طرق حدیث غدیر را در این کتاب گردآورده (الانساب، 3 /۲۲۶) 5. حاکم نیشابوری اثر مستقلی با عنوان «طرق حدیث الطیر»، کتابی به نام «طرق حدیث ‏المنزلة» و همچنین رساله‏ ای در طرق حدیث غدیر دارد. (حاکم نیشابوری، معرفه علوم‏ الحدیث، ص۳۱۲ و مجله تراثنا، ش۱۶، ص۴۸۷) شماره 59 https://eitaa.com/banahjolbalaghe
بسم الله 🔵یک قرینه متصل به حدیث 🔻ادعا: پیامبر در روز غدیر علی بن ابی طالب را معمم کرد. در فرهنگ عربی رسم این بود که هر وقت می‌خواستند کسی را به منصب ریاست بگمارند، او را معمم می‌کردند. پس معلوم می‌شود که پیامبر اکرم در روز غدیر می‌خواستند امیرالمؤمنین را به ریاست نصب کنند. 🔻بیان ادعا: 1️⃣این از قطعیات تاریخ است که پیامبر علی بن ابی‌طالب را همزمان با ایراد خطبه غدیر، در مقابل جمعیت، با عمامه خودشان که سحاب نامیده می‌شد، معمم کردند. اتفاقا در ایام پس از هجدهم ذی‌الحجه نیز هروقت امیرالمومنین ع با آن عمامه می‌آمد، پیامبر می‌فرمودند: «أتاكم عليٌّ في السّحاب». یعنی می‌خواستند این عمامه‌پوشی و ریاست علی ع را برجسته کنند. 2️⃣اینکه معمم کردن برای ریاست بوده، نیاز به توضیح دارد: 1. از عصر جاهلیت وقتی عربها می‌خواستند کسی را به ریاست قبیله‌ای بگمارند، عمامه بر سرش می‌نهادند(کتاب العین، 1/94 و الدعامة فی احکام سنّة العمامة، ص 4 و جمهرة انساب العرب، ص 261). این فرهنگ آنقدر فرهنگ فراگیری بود که در زبان عربی کلمه «عمَّمتُه» کنایه از «ریاست رساندن شخص» قلمداد می‌شد (راغب: 584) 2. پیامبر نیز به این نماد عربی ملتزم بودند. درباره ایشان نیز روایت شده است که «کان لا یوالی والیا حتی یعممه». (طبرانی، المعجم الکبیر، 8/144) عبدالرحمن بن عوف را وقتی به فرماندهی یکی از جنگها نصب می‌کردند معمم کردند. (استیعاب، 2/845) علی بن ابی طالب را وقتی برای یمن اعزام می‌کردند معمم کردند.(امتاع ‏الأسماع، 2/95) اسامة بن زید را وقتی به فرماندهی سپاه نصب کردند، معمم کردند و ...!(بهجة المجالس، 3/61) شامی در کتاب سبل الهدی در ذیل سیره پیامبر، فصلی را به معمم کردن اصحاب، توسط پیامبر اختصاص داده است. 3.اتفاقا عرب برای "خلع صاحب منصبان از منصب خودشان" نیز از نماد برداشتن عمامه استفاده می‌کرد. خلیفه دوم وقتی خالد بن ولید را از فرماندهی سپاه شام برکنار کرد، به ابوعبیده دستور داد عمامه از سر خالد بردارد! دیلمیان وقتی می‌خواستند مستکفی را از خلافت بغداد برکنار کنند، عمامه از سرش برداشتند. یکی از صحابه در هنگام محاصره بیت عثمان، عمامه خود را از سر برگرفت و گفتـ: «خلعتُ عثمان كما خلعت عمامتي هذه» ◀️برای مطالعه بیشتر به این لینک رجوع کنید:↙️ http://ashaiery.andishvaran.ir/fa/UserShowArticle.html?ItemId=48995 شماره 60 🆔 https://eitaa.com/banahjolbalaghe 🆔https://eitaa.com/joinchat/494927872Ca763d6564a
بسم الله 🔵ترجمه شماره 1 🔹و أَقَامَ مِنْ شَوَاهِدِ الْبَيِّنَاتِ عَلَى لَطِيفِ صَنْعَتِهِ وَ عَظِيمِ قُدْرَتِهِ مَا انْقَادَتْ لَهُ الْعُقُولُ مُعْتَرِفَةً بِهِ وَ مَسَلِّمَةً لَهُ () «و بر لطافت صنعش و عظمت قدرتش شواهدى آشكار اقامه كرد كه عقلها در برابر آن سر فرود آوردند در حالى كه به وجود او اعتراف نموده و تسليم فرمان شدند.» (ترجمه انصاریان) 🔹در زبان عربی کلمه «لطَف یلطُف» به معنای مدارا و مهربانی در عمل است اما «لطُف یلطُف» به معنای کوچک و ریز بودن یک شیئ است (نهایه ابن اثیر). 🔻دراین جا «لطیف صنعته» به قرینه مقابله با «عظیم قدرته» به معنای «ریز و کوچک» است نه به معنای مهربانی! برای برگرداندن کلمه «لطیف صنعته» به زبان فارسی نباید از «کلمه لطف» و مشتقات فارسی شده‌ی آن مانند «لطافت و لطیف» استفاده کرد چون در فارسی لطف به معنای مهربانی است نه به معنای ریز و کوچک. بلکه باید از تعابیری مانند «ریزه‌کاری صنعتش و عظمت قدرتش» استفاده کرد. ترجمه‌های فارسی: بهشتی: لطف صنعت! فیض الاسلام: زیبایی آفرینش! دشتی: لطافت صنعت‌گری! آیتی: آفرینش لطیف و دقیق! ،‌ شماره 64 https://eitaa.com/banahjolbalaghe لینک کانال↙️ https://eitaa.com/joinchat/494927872Ca763d6564a
بسم الله 🔵 استناد به نامه مالک اشتر در فقه ✍️اینکه به متن می‌توان از نظر فقهی استناد کرد یا نه، وابسته به این است که فقیه در اعتبارسنجی حدیث، ثقه بودن روات حدیث را لازم بداند یا آنکه وثوق به صدور را کافی بداند. ⚡️محقق ره که در اعتبار سنجی احادیث، ثقة بودن روات را لازم می‌داند، در کتاب التنقیح فی شرح العروه (1/430) آورده است: «عهدنامه مالک اشتر سندی که بتوان در فقه به آن استناد کرد، ندارد هرچند از متن نامه می‌توان به صدور آن، وثوق یافت» اما در مبانی تکملة المنهاج (موسوعة ج41 ص7) به عهدنامه مالک اشتر برای اثبات یک حکم فقهی استناد کرده است. ↩️پ ن: التنقیح فی شرح العروه که در آن استناد به عهدنامه را منع کرده، اولا تقریر درس ایشان است ثانیا این درس در دهه هشتاد قمری ایراد شده است اما مبانی تکملة که در آن به عهدنامه استناد شده، اولا اثر قلمی خود ایشان است و ثانیا در دهه 90 قمری نگاشته شده است. آیا دیدگاه محقق خویی در استناد فقهی به نامه‌ی 53 تغییری کرده یا مقرّر در التنقیح تقریر مناسبی ارائه نکرده یا ...؟! البلاغه 173 https://eitaa.com/banahjolbalaghe لینک کانال↙️ https://eitaa.com/joinchat/494927872Ca763d6564a
بسم الله وَ أَنَا مِنْ رَسُولِ اللَّهِ کَالصنو مِنَ الصنوْ من و رسول خدا، مانند دو شاخه‏ ايم كه از يك تنه روييده باشند برخی شارحان نهج البلاغه این جمله امیرالمؤمنین علیه السلام را با آیه مبارک دارای مضمون واحدی میدانند. فی ظلال نهج البلاغه 1/34 شماره 61 https://eitaa.com/banahjolbalaghe https://eitaa.com/joinchat/494927872Ca763d6564a
بسم‌الله 🔵ترجمه کلمه «ارتطام» در مَنِ اتَّجَرَ بِغَيْرِ فِقْهٍ فَقَدِ ارْتَطَمَ فِي الرِّبَا کلمه ارتطام به معنای فرو رفتن در چیزی مانند باتلاق (وَحَل) است. 🔻لغویان این کلمه را به معنای فرورفتن می‌دانند اما با دو قید: یکی اینکه «فرورفتن بی‌بازگشت» باشد و دیگری «فرورفتنی که جهتش برای شخص نامعلوم» است. به همین جهت کلمه «رُطمة» را «امری که جهتش نامعلوم و موجب سرگردانی است» معنا کرده‌اند (تاج العروس). با این حال منظور از این روایت این است : «کسی که بدون آگاهی از فقه معامله بکند بی آنکه بداند چنان در باتلاق ربا فرو خواهد رفت که امکان بازگشتش وجود نداشته باشد.» ⏺ترجمه‌ها غالبا کلمه "ارتطم" را به فرورفتن، یا افتادن برگرداند‌ه و از این رو هیچ یک از دو قید معنا را نتوانسته‌اند به فارسی برگردانند. شروح هم غالبا فقط قید اول را تبیین کرده و قید دوم «مجهول بودن» را نتوانسته‌اند تبیین کنند. البلاغه شماره 65 https://eitaa.com/banahjolbalaghe لینک کانال↙️ https://eitaa.com/joinchat/494927872Ca763d6564a
بسم الله 🔵از نقدپذیری تا منتقددوستی وَ اعْلَمُوا عِبَادَ اللَّهِ أَنَّ الْمُؤْمِنَ لَا يُصْبِحُ وَ لَا يُمْسِي إِلَّا وَ نَفْسُهُ ظَنُونٌ عِنْدَهُ فَلَا يَزَالُ زَارِياً عَلَيْهَا وَ مُسْتَزِيداً لَهَا بندگان خدا بدانید که مومن صبح و شام نمی‌کند مگر در حالیکه نفسش از دیدگاه خود او متهم است. پس همواره در حال یافتن عیوب نفس خویش و زیاده‌خواهی از نفس خویش است. چند نکته: 1️⃣کلمه «ظَنون» صفت مشبهه است که در اینجا به معنای اسم مفعولی ب کار رفته و دارای مبالغه است. یعنی نفسش را بسیار مظنو ن بداند. 2️⃣انسانها به دو دسته تقسیم می‌شوند: هدایت‌طلبان (که نفس خودشان را متهم می‌دانند) و ازخودراضیان (که نفس خود را مبرّا می‌دانند). 3️⃣کسانی که نفس خود را متهم می‌دانند، دو ویژگی دارند: 1. همواره در حال یافتن عیوب خود هستند. 2. همواره در حال زیاده‌خواهی از نفس خود هستند. 4️⃣کسانی که نفس خودشان را مبرّا می‌دانند، عیوب خود را نخواهند یافت و رشد هم نخواهند کرد. ↩️پ ن: 1. نقدپذیری در صورتی تحقق خواهد یافت، که انسان نفس خود را متهم بداند. 2. کسانی که نفس خود را متهم می‌دانند، می‌توانند از مقام «نقدپذیری» به مقام «دوست داشتن منتقدان» برسند (أحب إخوانی الیّ من اهدی عیوبی الیّ) چون ایمان دارند که منتقدان در مرحله یافتن عیوبشان به کمک آنها آمده‌اند. 3. این سخن امیرالمؤمنین علیه السلام، اختصاص به احوال شخصی ندارد. در عرصه دولتها و مدیریت نیز فقط مدیران و حاکمانی نقدپذیر خواهند بود که دولت و سازمان تحت امر خودشان را متهم بدانند نه از خودراضیانی که دولت و سازمان تحت امرشان را مبرّا از نقص و عیب می‌دانند. البلاغه 174 https://eitaa.com/banahjolbalaghe لینک کانال↙️ https://eitaa.com/joinchat/494927872Ca763d6564a
بسم الله با زیبایی‌های نهج🌿🌿🌿 الْقَنَاعَةُ مَالٌ لَا يَنْفَدُ. قناعت، ثروتى است پايان ناپذير. 🌹عناصر زیبایی شناختی : ۱. : تشبیهی که در آن ادات و وجه شبه حذف شده باشد. 2. تشبیه معقول به محسوس. 3. وجه شبه: وجه شبه از دو مولفه تشکیل شده: اول بی‌نیاز کردن، دوم دائمی بودن. البته دائمی بودن در قناعت واقعی و در مال فرضی است یعنی اگر مال دائمی بود قناعت به آن شبیه می‌شد. 4. : در تشبیه‌ معمولا غیرقوی (زید) را به قوی (اسد) ملحق می‌کنند اما گاهی متکلم نمی‌خواهد مشبه را به مشبه‌به ملحق کند بلکه می‌خواهد مشبه را از مرتبه مشبه‌به بالاتر ببرد (فراتشبیه). در اینجا هم می‌فرماید اگر مال زوال‌ناپذیر بود (لاینفد) می‌توانستیم قناعت را به او تشبیه کنیم. چنین بیانی به این معنا است که پس بی‌نیازکنندگی قناعت از بی‌نیازکنندگی مال بالاتر است. 5. : هر مخاطبی که با این تعبیر فوق العاده مواجه می‌شود به فکر فرو می‌رود چرا که این عبارت با خودش معنای عبارات متعددی را حمل می کند و همین موجب می‌شود بیشتر در مخاطب اثر کند. تبیین وجه شبه و تحلیل شباهت‌های بین قناعت و مال نامحدود به عهده مخاطب گذاشته شده. ↩️چرا قناعت از مال بالاتر است؟ قناعت همان غنای نفس و بی‌نیازی جوششی و درونی است که اصلا نمی‌گذارد احساس نیاز به وجود بیاید لذا هیچگاه تمام نمی‌شود (اللهم اجعل غنای فی نفسی) اما ثروت مادی، نیازِ به وجود آمده را می‌خواهد با یک عامل خارجی برطرف کند. ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ ✍️محمد سرافراز، حوزه علمیه قم ، شماره ۵۸ https://eitaa.com/joinchat/494927872Ca763d6564a
بسم الله 🔵یک نکته از زیارت عاشورا «...واجعل محیای محیا محمد و آل محمد و مماتی ممات محمد و آل محمد...» خدایا حیات مرا [مانند] حیات محمد و آل محمد و مرگ مرا [مانند] مرگ محمد و آل محمد قرار بده. ⁉️حیات محمد و ممات محمد یعنی چه؟ ✍️در کتاب شریف کافی از پیامبر اکرم روایت شده است: «هرکس دوست دارد حیاتش حیات من و مرگش مرگ من باشد، ... پس ولایت علی بن ابی طالب و اوصیاء او را بپذیرد چرا که آنان شما را وارد هیچ باب ضلالی نمی‌کنند و از هیچ باب هدایتی خارج نمی‌کنند. سعی نکنید به آنها چیزی بیاموزید چرا که آنان از شما داناترند...» ↩️ (عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏: مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَحْيَا حَيَاتِي وَ يَمُوتَ مِيتَتِي وَ يَدْخُلَ الْجَنَّةَ الَّتِي وَعَدَنِيهَا رَبِّي وَ يَتَمَسَّكَ بِقَضِيبٍ غَرَسَهُ رَبِّي بِيَدِهِ‏ فَلْيَتَوَلَّ عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ ع وَ أَوْصِيَاءَهُ مِنْ بَعْدِهِ فَإِنَّهُمْ لَا يُدْخِلُونَكُمْ فِي بَابِ ضَلَالٍ وَ لَا يُخْرِجُونَكُمْ مِنْ بَابِ هُدًى فَلَا تُعَلِّمُوهُمْ فَإِنَّهُمْ أَعْلَمُ مِنْكُم...)‏ شماره 62 https://eitaa.com/banahjolbalaghe https://eitaa.com/joinchat/494927872Ca763d6564a
بسم الله 🔵تعریف مسند و حصر در ترجمه إِنَّ أَفْضَلَ مَا تَوَسَّلَ بِهِ الْمُتَوَسِّلُونَ إِلَى اللَّهِ سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَى الْإِيمَانُ به و ... وَ كَلِمَةُ الْإِخْلَاصِ فَإِنَّهَا الْفِطْرَةُ وَ إِقَامُ الصَّلَاةِ فَإِنَّهَا الْمِلَّةُ ... برترین چیزی که توسل جویندگان به خداوند بدان توسل می‌جویند: ایمان به خداوند است ... و کلمه توحید است چرا که فطرت انسان فقط بر کلمه توحید سرشته شده است و درست خواندن نماز است چرا که دین فقط نماز است ... 🔸در دو جمله از جملات فوق، حصر به کار رفته است: 1. فإنها الفطرة در این جمله «الفطرة» در «کلمة الاخلاص» محصور شده است ؛ یعنی فطرت انسان فقط بر کلمه اخلاص سرشته شده است. 2. فإنّها الملّة در این جمله نیز «الملّة» که به معنای دین است در «صلاة» محصور شده است یعنی: دین فقط همین نماز است! (البته این حصر حصر حقیقی نیست) ✔️مترجمان این حصر را نتوانسته‌اند در ترجمه‌هایشان منعکس کنند. البلاغه شماره 66 https://eitaa.com/banahjolbalaghe https://eitaa.com/joinchat/494927872Ca763d6564a‌
بسم الله 🔵چرا خداوند پیامبرانش را در ناز و نعمت خلق نکرد؟ وَ لَوْ أَرَادَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ لِأَنْبِيَائِهِ حَيْثُ بَعَثَهُمْ أَنْ يَفْتَحَ لَهُمْ كُنُوزَ الذِّهْبَانِ وَ مَعَادِنَ الْعِقْيَانِ وَ مَغَارِسَ الْجِنَانِ وَ أَنْ يَحْشُرَ مَعَهُمْ طَيْرَ السَّمَاءِ وَ وُحُوشَ الْأَرْضِ لَفَعَلَ وَ لَوْ فَعَلَ لَسَقَطَ الْبَلَاءُ وَ بَطَلَ الْجَزَاءُ وَ اضْمَحَلَّتِ الْأَنْبَاءُ وَ لَمَا وَجَبَ لِلْقَابِلِينَ أُجُورُ الْمُبْتَلَيْنَ وَ لَا اسْتَحَقَّ الْمُؤْمِنُونَ ثَوَابَ الْمُحْسِنِينَ وَ لَا لَزِمَتِ الْأَسْمَاءُ مَعَانِيَهَا () خدای سبحان اگر اراده می‌کرد که ـ وقتی انبیائش را مبعوث می‌کرد ـ گنج‌های زر، معدن‌های طلای ناب و سرزمينهاى آباد و خرّم جهان را به رویشان بگشاید و پرندگان آسمان و چرندگان زمین را [نیز در خدمت‌گزاری آنان] با آنان همراه سازد، قطعا این کار را می‌کرد ولی اگر این کار را انجام می‌داد در آن صورت دیگر؛ الف) سنت امتحان انسان‌ها از بین می‌رفت [و در نتیجه تشخیص نیکان از بدان میسر نمی‌شد]، ب) نظام عمل و پاداش از بین می‌رفت، ج) [رابطه‌ی انبیا با خداوند قطع و در نتیجه] وحی و اخبار مربوط به بهشت و دوزخ بیهوده می‌شد، د) آنان که سخن انبیا را می‌پذیرفتند، پاداش امتحان شدگان را دریافت نمی‌کردند، هـ) ایمان آوردندگان مستحق پاداش نیکوکاران نمی‌شدند، و) کلمه‌ها [از جمله کلمه مؤمن و کافر] معنای خود را از دست می‌داد، البلاغه 175 https://eitaa.com/banahjolbalaghe لینک کانال↙️ https://eitaa.com/joinchat/494927872Ca763d6564a
بسم الله 🔵راز مهم مجلسی اول ره درباره سجادیه ع 🔻مجلسي اول، درباره‏ سند صحيفه، طُرق صحیفه را بالغ بر هزاران هزار مي‏داند اگر چه آن چه خود وی ذکر کرده بالغ بر ششصد طريق عالي است. ⚡️اين عالم بزرگ، در پايان يکي از اجازاتش مي‏نويسد: «صحيفه از جهت اسناد، مانند قرآن متواتر است و علاوه بر اماميه از طريق زيديه نيز به تواتر نقل شده است، و از جهت عبارت، در نهايت فصاحت است و از جهت احاطه‏ بر علوم الاهي نيز چنين است و هر کس که شناخت اندکي به الاهیات داشته باشد، بدان اعتراف خواهد کرد.» 🔻بعد از همه این مطالب پرده از راز مهمی پرده برداشته و نوشته است: «لیکن عمده درباره صحیفه آن است که خود من در اوايل جوانی که با تضرع و ابتهال، طالب قرب خداوند بودم در رؤيایی صادقه حضرت صاحب الزمان - صلوات الله عليه - را زیارت کردم و مسائل دشواري را که براي من ايجاد شده بود با ايشان در میان نهادم سپس به ایشان عرض کردم: ای فرزند رسول خدا برای من میسر نیست که دائما در محضرتان باشم از شما می‌خواهم کتابی به من بدهید که بر اساس آن عمل کنم. ایشان هم صحیفه‌ی عتیقی را به من ارزانی داشتند. پس از بیداری همان کتاب را در میان کتب وقفی یافتم و دیدم که صحیفه‌ي سجادیه‌(ع) است سپس آن را با نسخه‌ی استادم هم مقابله کردم... ⚡️وی در پایان نوشته است انتشار گسترده‌ی (ع)‌ در تمام سرزمین اسلام آن هم به طوری که در همه‌ي خانه‌ها یافت می‌شود از برکت همین اعطای امام عصر (ع) بود.📚( بحار الانوار ج 107 ص 60 ). شماره 63 https://eitaa.com/banahjolbalaghe https://eitaa.com/joinchat/494927872Ca763d6564a
بسم الله 🔵دو خطر در هنگام پیروزی بر دشمن إِنْ أَظْهَرْتَنَا عَلَى عَدُوِّنَا فَجَنِّبْنَا الْبَغْيَ وَ سَدِّدْنَا لِلْحَقِّ 🔺امیرالمؤمنین علیه السلام در آستانه عزیمت به جنگ صفین مناجاتی دارد. در آن مناجات از خداوند خواسته است که اگر ما را بر دشمنان پیروز کردی ما را از ستم بر دشمن شکست‌خورده دور نگهدار و توفیق اجرای عدالت را درباره او به ما بده. ☑️ پیروزی بر دشمن سُکرآور است و سُکر موجب غفلت‌ است. در سایه چنین غفلتی ممکن است دو مشکل بروز کند: بغی و بی‌عدالتی. حضرت از خطر وقوع این دو مشکل به خدا پناه برده‌اند. البلاغه 176 https://eitaa.com/banahjolbalaghe لینک کانال↙️ https://eitaa.com/joinchat/494927872Ca763d6564a
بسم الله قصیده 166 بیتی آیت الله سید ابوالقاسم خویی درباره فضائل امیرالمومنین علیه السلام ارجوزه ای در فضايل و مناقب امام علی اميرالمؤمنين علیه السلام ، از آخرين آثار مكتوب مرحوم آيت الله العظمى خويى است كه در سال 1410 (در سنّ 93 سالگى، 3 سال قبل از ارتحال خود) سرودن آن را به پايان برده و از همان زمان، كار علمى بر روى ارجوزه را آغاز كرده، كه تا چند ساعت قبل از رحلت، ادامه داشته است. 🔹 مسؤوليّت اين كار علمى را مرحوم آيت الله خويى بر عهده ى آيت الله سيّد محمّد مهدى خرسان، می گذارند. آیت الله خرسان چنانکه خودتوضیح داده به خاطر اشتغالات علمی خودشان در ابتدا حاضر به قبول این کار نبوده اند اما به تدریچ که متوتجه میشونند استادشان آقای خویی علاقه زیادی دارند که ایشان قبول کنند، قبول میکنند و با استناد به منابع فریقین همه فضائل مطرح شده در این قصیده را مستندسازی و شرح و تبیین میکنند. 📖شرح این قصیده با نام «علی امام البررة» در سه جلد منتشر شده است. 🔸لینک دانلود کتاب↙️ http://alkhersan.ir/fa/Book/View/1/%D8%B9%D9%84%D9%8A%D9%8C-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%A7%D9%84%D8%A8%D8%B1%D8%B1%D8%A9 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 البلاغه 177 https://eitaa.com/banahjolbalaghe لینک کانال↙️ https://eitaa.com/joinchat/494927872Ca763d6564a
بسم الله 🔵چالش ادبی 2 أَلَا وَ إِنِّي لَمْ أَرَ كَالْجَنَّةِ نَامَ طَالِبُهَا وَ لَا كَالنَّارِ نَامَ هَارِبُهَا 🔹کلمه «اری» به دو صورت به کار می‌رود: دومفعولی و یک‌مفعولی. در جمله «لَمْ أَرَ كَالْجَنَّةِ نَامَ طَالِبُهَا» بعد از کلمه «لم اَرَ» دو چیز داریم: یکی «کالجنة» (که جار و مجرور است) و دیگری «نام طالبها» (که جمله فعلیه است) و نه جمله و نه جارومجرور هیچ یک نمیتواند مفعول اول برای «لم اَرَ» بشود. برای حل این مشکل این سوالات مطرح میشود: ⁉️در این جمله کلمه «لم أرَ» دو مفعولی است یا یک مفعولی؟ ❓اگر دو مفعولی باشد، دو مفعولش کدام‌اند؟ اگر یک مفعولی باشد همان یک مفعولش کدام است؟ ❓ در هر حال جایگاه نحوی «کالجنة» چیست؟ ❓هر ترکیبی چه استلزام معنایی دارد؟ اساتید و فضلای عضو کانال پاسخ خود را به صورت منظم (قابل انتشار در کانال) بنویسند و برای ادمین بفرستند. انشاالله در کانال منتشر خواهد شد. 2 https://eitaa.com/banahjolbalaghe لینک کانال↙️ https://eitaa.com/joinchat/494927872Ca763d6564a
با نهج البلاغه
بسم الله 🔵چالش ادبی 2 أَلَا وَ إِنِّي لَمْ أَرَ كَالْجَنَّةِ نَامَ طَالِبُهَا وَ لَا كَالنَّارِ نَ
. . أَلَا وَ إِنِّي لَمْ أَرَ كَالْجَنَّةِ نَامَ طَالِبُهَا وَ لَا كَالنَّارِ نَامَ هَارِبُهَا بسم الله آقای نعمت رئیسی از اعضای کانال نوشته اند: ✍️ضمن عرض ادب و احترام محضر استاد بزرگوار در مورد 2؛ پاسخی به ذهن حقیر رسیده که عرض می شود: 📌ترکیب اول: کاف در کالجنه اسمیه است و لم ار دو مفعولی است که مفعول اول کالجنه و مفعول دوم نام طالبها است. 🖌اشکال: عاید از خبر (مفعول دوم) به مبتدا (مفعول اول) نداریم. پاسخ: کاف از الجنه کسب تانیث کرده است. 📌ترکیب دوم: کاف در کالجنه اسمیه است و لم ار یک مفعولی است و مفعولش کالجنه است و نام صاحبها صفت برای الجنه است. 📍تفاوت معنایی دو ترکیب: معنای تقریبی ترکیب اول چنین است که ندیدم چیزی مثل بهشت باشد و طالبش خوابیده باشد؛ اما معنای تقریبی ترکیب دوم چنین است که مثل بهشت که بهشت این ویژگی را دارد که طالبش خوابیده است، ندیدم. التماس دعا از محضر شما استاد بزرگوار. امیدوارم بد درس پس نداده باشم. یاعلی 2 https://eitaa.com/banahjolbalaghe لینک کانال↙️ https://eitaa.com/joinchat/494927872Ca763d6564a
با نهج البلاغه
بسم الله 🔵چالش ادبی 2 أَلَا وَ إِنِّي لَمْ أَرَ كَالْجَنَّةِ نَامَ طَالِبُهَا وَ لَا كَالنَّارِ نَ
. . کاربر گرامی با نام ammar ✍️سلام کالجنه صفت برای (شیئا) محذوف که مفعول اری است. اری در این عبارت یک مفعولی است. و جمله (نام صاحبها) استیناف بیانی در مقام جواب از این سوال است، از چه جهت مانند بهشت ندیده‌ایی؟ 2 https://eitaa.com/banahjolbalaghe لینک کانال↙️ https://eitaa.com/joinchat/494927872Ca763d6564a
با نهج البلاغه
بسم الله 🔵چالش ادبی 2 أَلَا وَ إِنِّي لَمْ أَرَ كَالْجَنَّةِ نَامَ طَالِبُهَا وَ لَا كَالنَّارِ نَ
. . بسم الله جناب آقا هادی خانی نوشته اند: ✍️سلام استاد. ترکیب اول : دو مفعولی باشد. مفعول اول ( شیئا ) محذوف. لذا ( نام طالبها ) میشه جمله وصفیه برای شیئا و محلا منصوب. ( کالجنه ) هم میشه مفعول دوم و متعلق به کان محذوف و محلا منصوب. ترکیب دوم : یک مفعولی باشد که مفعول همان ( شیئا ) است. ( نام طالبها ) جمله وصفیه برای شیئا و محلا منصوب. ( کالجنه ) حال است و متعلق به کان محذوف 2 https://eitaa.com/banahjolbalaghe لینک کانال↙️ https://eitaa.com/joinchat/494927872Ca763d6564a