❇️🌀❇️🌀❇️🌀❇️🌀 ❇️🌀 #معرفت_حضرت_قرآن #جلسه_چهارم #فضائل_حضرت_قرآن ♦️#فضیلت حضرت قرآن: #کلام_الله (بخش اول) 🔹یکی از فضائل حضرت قرآن « کلام الله» بودن آن است که هم در آیات حضرت قرآن و هم در روایات معلمان القرآن ،حضرات معصومین (علیهم السلام) به آن اشاره شده است. 🔹 از امام جعفر صادق(علیه السلام) سوال کردند : يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ مَا تَقُولُ فِي الْقُرْآنِ؟ حضرت جواب دادند: 🔅 هُوَ كَلَامُ‏ اللَّهِ‏ وَ قَوْلُ اللَّهِ وَ كِتَابُ اللَّهِ وَ وَحْيُ اللَّهِ وَ تَنْزِيلُهُ وَ هُوَ الْكِتَابُ الْعَزِيزُ الَّذِي‏ لا يَأْتِيهِ الْباطِلُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ لا مِنْ خَلْفِهِ تَنْزِيلٌ مِنْ حَكِيمٍ حَمِيدٍ. 📙الأمالي( للصدوق) ؛ النص ؛ ص۵۴۵ 🔹همچنین از امام ابالحسن الرضا( علیه السلام) منقول است: 🔅[الْقُرْآنِ] كَلَامُ‏ اللَّهِ‏ لَا تَتَجَاوَزُوهُ وَ لَا تَطْلُبُوا الْهُدَى فِي غَيْرِهِ فَتَضِلُّوا 📙الأمالي( للصدوق) ؛ النص ؛ ص۵۴۶ 🔹 آیات حضرت قرآن نیز بر« کلام الله» بودن این مصحف شریف، دلالت دارد: 🔅أَ فَتَطْمَعُونَ أَنْ يُؤْمِنُوا لَكُمْ وَ قَدْ كانَ فَرِيقٌ مِنْهُمْ يَسْمَعُونَ كَلامَ اللَّهِ ثُمَّ يُحَرِّفُونَهُ .. (سوره بقره، آیه ۷۵) 🔅وَ إِنْ أَحَدٌ مِنَ الْمُشْرِكِينَ اسْتَجارَكَ فَأَجِرْهُ حَتَّى يَسْمَعَ كَلامَ اللَّهِ ... (سوره توبه، آیه ۶) 🔅...يُرِيدُونَ أَنْ يُبَدِّلُوا كَلامَ اللَّهِ قُلْ لَنْ تَتَّبِعُونا كَذلِكُمْ قالَ اللَّه ِمنْ قَبْل.. (سوره فتح، آیه ۱۵) َ 📌ادامه دارد @beytolamir110

#معرفت_حضرت_قرآن #جلسه_سوم #فضائل_حضرت_قرآن ♦️#فضیلت حضرت قرآن: #کلام_الله (بخش دوم) 🔹یکی از وجوه «کلام الله» بودن قرآن، ✨غیر قابل قیاس✨ بودن آن با کلام بشر و عدم شباهت آن به سایر کلام ها است. 🔹این مطلب در روایتی از امیرالمومنین علی(علیه السلام) بیان گردیده است. 🖌حضرت علت عدم تشابه و غیر قابل قیاس بودن «کلام الله» با کلام بشر را این گونه توضیح می دهند که همان طور که «فعل الله» شباهتی به فعل بشر ندارد، «کلام الله» نیز هیچ شباهتی به کلام بشر ندارد؛ 🖌 علت عدم شباهت این است که کلام الله، «صفت الله» است ولی کلام بشر، فعل ایشان است؛ 🖌بنابراین «تأویل کلام الله» متفاوت از کلام بشر و تفسیر آن به رأی شخصی باعث هلاکت و گمراهی خواهد بود: 🔅قال أَمِير الْمؤمنين علی (علیه السلام): 💫...فَإِيَّاكَ أَنْ تُفَسِّرَ الْقُرْآنَ بِرَأْيِكَ حَتَّى‏ تَفْقَهَهُ عَنِ الْعُلَمَاءِ 💫فَإِنَّهُ رُبَّ تَنْزِيلٍ يُشْبِهُ بِكَلَامِ الْبَشَرِ وَ هُوَ كَلَامُ‏ اللَّهِ‏ وَ تَأْوِيلُهُ لَا يُشْبِهُ كَلَامَ الْبَشَرِ 💫كَمَا لَيْسَ شَيْ‏ءٌ مِنْ خَلْقِهِ يُشْبِهُهُ كَذَلِكَ لَا يُشْبِهُ فِعْلُهُ تَعَالَى شَيْئاً مِنْ أَفْعَالِ الْبَشَرِ وَ لَا يُشْبِهُ شَيْ‏ءٌ مِنْ كَلَامِهِ بِكَلَامِ الْبَشَرِ 💫 فَكَلَامُ اللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى صِفَتُهُ وَ كَلَامُ الْبَشَرِ أَفْعَالُهُمْ فَلَا تُشْبِهُ كَلَامُ‏ اللَّهِ‏ بِكَلَامِ الْبَشَرِ فَتَهْلِكَ وَ تَضِل‏. 📙بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏۹۰، ص: ۱۳۷ 📙البرهان في تفسير القرآن ؛ ج‏۱ ؛ ص۴۱ 📙التوحيد (للصدوق)، ص: ۲۶۵ 📌ادامه دارد... @beytolamir110

❇️⚜❇️⚜❇️⚜ ❇️⚜ #معرفت_حضرت_قرآن #فضائل_حضرت_قرآن ⚜#فضیلت حضرت قرآن :«#احسن_الحديث» ❇️یکی از فضائل حضرت قرآن، «#حدیث» بودن آن است: ✨تِلْكَ آيَاتُ اللَّهِ نَتْلُوهَا عَلَيْكَ بِالْحَقِّ فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَ اللَّهِ وَ آيَاتِهِ يُؤْمِنُون (سور جاثیه،آیه ۶) ❇️حضرت قرآن نه تنها «حدیث» است، بلکه «احسن الحدیث» نیز می باشد: ✨اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِيثِ (سوره زمر، آيه ۲۳) 🔷حدیث از نظر اصطلاحی به معنای «کلام» است. 🔹از نظر لغوی از ریشه «حَدث» به معنای «شیء جدید» است، امری که بعد از عدم، به وجود آمده است. 🔹از آنجا که در کلام نیز ، سخنی پس از سخن دیگر، بعد از عدم آن، به وجود می آید،‌ به آن اطلاق «حدیث» می شود. 🎗الْحَدَثُ‏: هو كون الشي‏ء لم يكن 🎗الْحَدِيثُ‏ من هذا، لأنّه كلام يحدث منه الشي‏ء بعد الشي 🎗الحديث: ما يرادف الكلام، و سمي به لتجدده و حدوثه شيئا فشيئا 📗مجمع البحرین ج٢، ص ۲۴۵ 📗التحقيق في كلمات القرآن الكريم ؛ ج‏۲ ؛ ص۱۷۶ 🔸بنابراین به هر امر جدیدی که نقل،‌ روایت و ذکر شود، «حدیث» اطلاق می شود. حضرت قرآن نه تنها «حدیث» است، بلکه «احسن الحدیث» نیز می باشد: ✨اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِيثِ (سوره زمر، آيه ۲۳) 🔸حضرت قرآن،‌حدیث به معنا الاتم است ، بدین معنا که تمام کلام است و همواره الی یوم القیامه جدید خواهد بود. 🔸به علاوه حضرت قرآن نه تنها «حدیث» است، بلکه «اصدق الحدیث» نیز می باشد،‌ همان طور که حضرت صدیق الاکبر (علیه السلام) در شرح آیه زیر فرموده اند: ✨و َمَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ حَدِيثًا (سوره نساء،‌آیه ۸۷) 💫و اعلموا انّ هذا القرآن.. المحدّث الذّی لا یکذِب 📗نهج البلاغه، خطبه ۱۷۴ 📗بحارالانوار، ج ۸۹،ص ۲۴ @beytolamir110

*️⃣◻️*️⃣◻️*️⃣◻️ *️⃣◻️*️⃣◻️ #معرفت_حضرت_قرآن #فضائل_حضرت_قرآن 🔷#فضیلت حضرت قرآن: «#لَا_يَخْلُقُ_مِنَ_الْأَزْمِنَةِ» ☑️یکی از فضائل حضرت قرآن عدم کهنگی و فرسودگی آن در طول زمان است. خلق : أصلان؛ احدهما تقدیر الشیء و الآخر ملاسة الشیء 🔘حضرت علی بن موسی الرضا (علیه السلام) در مجلسی که در مقام بیان فضائل و شئون حضرت قرآن بودند، یکی از این فضائل را عدم کهنه و فرسوده شدن آن در طول زمان معرفی و بیان کردند که خداوند عزوجل حضرت قرآن را برای زمان خاصی قرار نداده، بلکه برای تمامی انسانها و در تمامی زمانها حجت است. ➖ذَكَرَ الرِّضَا علیه السلام يَوْماً الْقُرْآنَ؛ فَعَظَّمَ الْحُجَّةَ فِيهِ وَ الْآيَةَ الْمُعْجِزَةَ فِي نَظْمِهِ فَقَالَ هُوَ حَبْلُ اللَّهِ الْمَتِينُ وَ عُرْوَتُهُ الْوُثْقَى ... ➖لَا يَخْلُقُ مِنَ الْأَزْمِنَةِ وَ لَا يَغِثُّ عَلَى الْأَلْسِنَةِ ➖لِأَنَّهُ لَمْ يُجْعَلْ لِزَمَانٍ دُونَ زَمَانٍ بَلْ جُعِلَ دَلِيلَ الْبُرْهَانِ وَ حُجَّةً عَلَى كُلِّ إِنْسَانٍ‏ لا يَأْتِيهِ الْباطِلُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ لا مِنْ خَلْفِهِ تَنْزِيلٌ مِنْ حَكِيمٍ حَمِيدٍ . 📓عيون أخبار الرضا عليه السلام ؛ ج۲ ؛ ص۱۳۰ 📓بحار الأنوار ج۸۹ ص۱۴ ✔️این فضیلت ذاتی حضرت قرآن است که گذر ایام و زمان، تاثیری بر آن نگذاشته و سبب تکراری و قدیمی شدن آن نمی شود. نه تنها برای زمانی دون زمان دیگر و خلقی دون خلق دیگر جعل نشده و در هر زمانی حجت است،‌ بلکه در هر زمان، جدید و تازه نیز می باشد.🔘شخصی از حضرت صادق الائمه (علیه السلام) سوال می کند که چگونه است که حضرت قرآن بر اثر کثرت خواندن و تعلیم، هیچ گاه فرسوده و کهنه نمی شود و همواره طراوت و تازگی دارد؟ ‏مَا بَالُ الْقُرْآنِ لَا يَزْدَادُ عَلَى النَّشْرِ وَ الدَّرْسِ إِلَّا غَضَاضَةً ؟ حضرت در جواب فرمودند: ➖فَقَالَ لِأَنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَمْ يَجْعَلْهُ لِزَمَانٍ دُونَ زَمَانٍ وَ لَا لِنَاسٍ دُونَ نَاسٍ ➖فَهُوَ فِي كُلِّ زَمَانٍ جَدِيدٌ وَ عِنْدَ كُلِّ قَوْمٍ غَضٌّ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ . ➖از آنجا که خداوند عزوجل، قرآن را برای زمان خاص و مردم خاصی قرار نداده، الی یوم القیامة طراوت و تازگی دارد و در هر زمان برای آنان جدید و نو می باشد. 📓الأمالي (للطوسي)، النص، ص: ۵۸۰ 📓البرهان في تفسير القرآن ؛ ج۱ ؛ ص۶۶ 📓بحار الأنوار ج۸۹ ص: ۱۵ ◀️حضرت قرآن، کل علم هستی است و تبیان هر آنچه که مردم الی یوم القیامة به آن احتیاج دارند. در هر زمان ، بطنی از بطون آن منکشف می گردد و علمی از علوم نامنتهای آن با توجه به رشد عقول مردم آن عصر ظاهر و بارز می شود. لذا در هر زمان حجت و برای مردم هر عصری، جدید و تازه است. ◀️بنابراین گذر ایام و زمان نه تنها سبب کهنگی و فرسودگی و قدیمی شدن آن نمی شود، بلکه سبب به ظهور رسیدن علمی از علوم آن می گردد و این حیات و غضاضت الی الابد ادامه دارد: لَا يَخْلُقُ مِنَ الْأَزْمِنَةِ. @beytolamir110 *️⃣◻️*️⃣◻️ *️⃣◻️*️⃣◻️*️⃣◻️

⏺⚜⏺⚜⏺⚜ ⏺⚜ #معرفت_حضرت_قرآن #فضائل_حضرت_قرآن ⚜#فضیلت حضرت قرآن: #بشری ⬅️قسمت اول یکی از فضائل حضرت قرآن، «بُشری» است. ✨تِلْكَ آيَاتُ الْقُرْآنِ وَكِتَابٍ مُبِينٍ* هُدًى وَبُشْرَى لِلْمُؤْمِنِينَ (سوره نمل،‌آیه ۲) ▪️بُشری از ریشه «بشر» به معنای پوست است و از آنجا که انسان پس از شنیدن خبر (چه مسرت بخش و چه ناگوار) ،‌ اثر آن در پوست و چهره ظاهر می شود، به خبر،‌ بشارت گفته می شود. اما در اصطلاح ،‌ غالبا به خبر مسرت بخش،‌ «بشارت» اطلاق می شود. 📓قاموس قرآن ؛ ج‏۱ ؛ ص۱۹۳ ▫️حضرت قرآن، بشارت (خبر مسرت بخش) برای مومنین است. ▪️در بسیاری از آیات قرآن ،‌از بشارت به مومنان سخن به میان آمده است: ✨وَ بَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ.. (سوره بقره، آیه ۲۵) ▫️بشارت حضرت قرآن برای مومنین،‌ محسنین ومسلمین ،‌بشارت به خیر است: ▫️اَنَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ ▫️أَنَّ لَهُمْ أَجْرًا حَسَنًا ⏺به همین علت است که در روایتی از حضرت امام حسن بن علی الزکّی العسگری (علیه السلام) ،‌ بشارت حضرت قرآن را خاص مومنان به ولایت ، در آخرت بیان می کنند. ▪️امام حسن بن علی الزکی العسگری (عليه السلام) در ادامه می فرمایند،‌ این تفسیر «بُشْرى لِلْمُؤْمِنِينَ» است ،‌ بشارت حضرت قرآن به شیعیان محمد و آل محمد (علیهم السلام). 🔘في تفسير الإمام (عليه السلام) قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و اله و سلم): ▫️إِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ ..بُشْرى لِلْمُؤْمِنِينَ يَعْنِي بِشَارَةٌ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ ذلک أَنَّ الْقُرْآنَ يَأْتِي يَوْمَ الْقِيَامَةِ بِالرَّجُلِ الشَّاحِبِ يَقُولُ لِرَبِّهِ عَزَّ وَ جَلَّ يَا رَبِّ ..فَكُنْ عِنْدَ ظَنِّي فِيكَ وَ ظَنِّهِ ☑️اما نکته حائز اهمیت این است که حضرت قرآن ، نه تنها مومنان را به جنات نعیم و .. هر آنچه که خیر است،‌ بشارت می دهد،‌ بلکه خود «بشارت به معنا الاتم» می باشد. 🖋چرا که بشارت،‌ متعلق می خواهد،‌ یعنی به دنبال واژه «بَشِّر»،‌ متعلق آن «به چه چیز» سوال می شود. اما به آنچه که خود موضوع بشارت باشد،‌ «بُشری» اطلاق می شود. ▫️البُشْرَى: فهي اسم لما بشّرت به من خير 📓التحقيق في كلمات القرآن الكريم ؛ ج۱ ؛ ص۲۷۷ ▪️بدیهی است،‌ چنانچه موضوع بشارت ،‌ اصل کل خیر باشد ،‌دیگر حضرت قرآن، نه تنها بشارت می دهد،‌ بلکه خودِ بشارت است. ✔️بنابراین اسم بشارت یعنی «بُشری» برای آن به کار برده می شود ،‌و نه فعل بشارت دادن. ▫️به عبارت دیگر، به خیری که موضوع بشارت است،‌ بشری گفته می شود. 🔘اما سوال این است که حضرت قرآن به چه چیز بشارت می دهد که مسمّی به «بُشری» شده است؟ 🖋در قسمت بعد به بررسی این مطلب می پردازیم.. @beytolamir110 ⏺⚜ ⏺⚜⏺⚜⏺⚜

⏺⚜⏺⚜⏺⚜ ⏺⚜ #معرفت_حضرت_قرآن #فضائل_حضرت_قرآن ⚜#فضیلت حضرت قرآن: #بشری قسمت دوم ✨قُلْ مَنْ كانَ عَدُوًّا لِجِبْرِيلَ فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلى‏ قَلْبِكَ بِإِذْنِ اللَّهِ مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيْهِ وَ هُدىً وَ بُشْرى‏ لِلْمُؤْمِنِين (سوره بقره، آیه ۹۷)◾️حضرت خاتم النبیین محمد مصطفی (صلی الله عیله و آله و سلم) در تفسیر و معنای فضیلت «بشری» بودن حضرت قرآن برای مومنین چنین فرمودند: ‏▫️فَإِنَّ جَبْرَئِيلَ نَزَّلَ هَذَا الْقُرْآنَ .. ▫️بُشْرى‏ لِلْمُؤْمِنِينَ‏ بِنُبُوَّةِ مُحَمَّدٍ ص وَ وَلَايَةِ عَلِيٍّ ع وَ مَنْ بَعْدَهُ مِنَ الْأَئِمَّةِ بِأَنَّهُمْ أَوْلِيَاءُ اللَّهِ حَقّاً إِذَا مَاتُوا عَلَى مُوَالاتِهِمْ لِمُحَمَّدٍ وَ عَلِيٍّ وَ آلِهِمَا الطَّيِّبِينَ 📓التفسير المنسوب إلى الإمام الحسن العسكري عليه السلام ؛ ص۴۵۶ 📓البرهان في تفسير القرآن ؛ ج‏۱؛ ص۲۹۱ ☑️حضرت قرآن ،‌مسمی به «بشری» است،‌ چون بشارت به معنا الاتم می دهد، بشارت حضرت قرآن ،‌بشارت به ولایت امیرالمومنین علی (علیه السلام) است. بشارت به این که مومنین به ولایت، حقا اولیاء الله هستند. ▪️ولایت، خبر مسرت بخش به معنا الاتم است. 🔘موید این مطلب، بشارت به قدم صدق به مومنان است که حقیقت قدم صدق (يعني مقام و منزلت صدق) نيز ولايت مي باشد. ▫️عن أبي عبد الله (علیه السلام) في قوله «وَ بَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُوا أَنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَ رَبِّهِمْ‏» ▫️قال: الولاية 📓تفسير العياشي ؛ ج‏۲ ؛ ص۱۱۹ 📓البرهان فی تفسیر القرآن، ج۲، ص ۱۷۷ 🖋همان طور که در عبارت زیارت عاشورا می خوانیم : ▪️وَثَبِّتْ لى قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَكَ مَعَ الْحُسَيْنِ و َاَصْحابِ الْحُسَيْن،ِ الَّذينَ بَذَلُوا مُهَجَهُمْ دُونَ الحسين عليه السلام ⏺بنابراین یکی از فضائل حضرت قرآن ،‌ این است که خود موضوعِ تام ترین بشارت می باشد،‌ بشارت به ولایت، که با پذیرش ولایت،‌ دیگر بشارات حضرت قرآن به اجر و فضل کریم و جنات تجری من تحتها الانهار، محقق خواهد شد. فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلى‏ قَلْبِكَ بِإِذْنِ اللَّهِ.. .هُدىً وَ بُشْرى‏ لِلْمُؤْمِنِين @beytolamir110 ⏺⚜ ⏺⚜⏺⚜⏺⚜

*️⃣◻️*️⃣◻️*️⃣◻️ *️⃣◻️*️⃣◻️ #معرفت_حضرت_قرآن #فضائل_حضرت_قرآن ❇️#فضیلت حضرت قرآن: #السعادة_العظمی 🔹یکی از فضائل حضرت قرآن، «سعادت عظمی» بودن آن است. ➖همان طور که حضرت حسن بن علی الزکی العسکری (عیله السلام) به حدیث جدشان در این خصوص اشاره و فرمودند: ▪️قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و اله و سلم): إِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ هُوَ النُّورُ الْمُبِينُ... وَ السَّعَادَة الْعُظْمَى ... وَ مَنْ جَعَلَهُ شِعَارَهُ وَ دِثَارَهُ أَسْعَدَهُ اللَّه‏ 📔التفسير المنسوب إلى الإمام الحسن العسكري عليه السلام ؛ ص۴۴۹ ✔️در این حدیث ، فضیلت «سعادت» در قالب اسم مصدر و نه اسم فاعل (سعید) ، در خصوص حضرت قرآن به کار برده شده است . ☑️طبق حدیث حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و اله و سلم)، «سعید» به شخصی اطلاق می شود که بر صراط مستقیم ولایت امیرالمومنین علی (علیه السلام) باشد : ➖قالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و اله و سلم) لِعَلِيٍّ (علیه السلام): ... إِنَّ السَّعِيدَ كُلَّ السَّعِيدِ حَقَّ السَّعِيدِ مَنْ أَطَاعَكَ وَ تَوَلَّاكَ مِنْ بَعْدِي وَ إِنَّ الشَّقِيَّ كُلَّ الشَّقِيِّ حَقَّ الشَّقِيِّ مَنْ عَصَاكَ وَ نَصَبَ لَكَ عَدَاوَةً مِنْ بَعْدِي ‏ ▪️همانا سعید و تمام معنای سعادتمند بودن وحقیقت سعید ، کسی است که از تو یا علی (علیه السلام) اطاعت کرده و ولایت تو را بپذیرد ▪️و همانا شقی و تمام شقاوت و حقیقت شقی بودن ، کسی است که از تو سرپیچی کرده و دشمنی تو را برگزیند 📔الأمالي (للمفيد)، النص، ص: ۱۶۱ 📔الأمالي( للصدوق)، النص، ص: ۱۶ 📔بحار الأنوار ؛ ج۶۵ ؛ ص۷ ◀️بطن تمامی آیات قرآن، خلق را به ولایت امیرالمومنین علی (علیه السلام) یعنی به «حقیقت سعادت» دعوت می کند، هر آن کس که به این دعوت لبیک گفته و ولایت را بپذیرد، متصف به «سعید» می گردد و هر آنکه رو برگردانده و انکار کند، «شقی» می گردد. لذا حضرت قرآن، «سعید» نیست در آن معنایی که راجع به بندگان به کار برده می شود،‌ چرا که بندگان به میزان اقرار و حمل ولایت، متصف به «سعید» در معنای نسبی آن می گردند . ⏪ حضرت قرآن، «سعادت تام» است و به همین علت در کلام حضرت حسن العسکری (علیه السلام) به « السعادة» بودن تعبیر شده است (با ال شمول) ، یعنی تمامی سعادت در نقطه وحدت. ✔️چرا که ظاهر و باطن آن چیزی نیست جز دعوت به «حقیقت مطلق سعادت در عالَم». ➖در ادعیه، این «حقیقت سعادت» تبیین شده است: فَاخْتِمْ لي بِطاعَتِهِمْ وَ مَعْرِفَتِهِمْ وَ وِلايَتِهِمْ فَاِنَّهَا السَّعادَةُ وَ اخْتِمْ لي بِها فَاِنَّكَ عَلي كُلِّ شَيْئ قَديرٌ 📔مفاتیح الجنان، ادعیه افتتاح نماز ☑️فَاِنَّهَا السَّعادَةُ ، یعنی به تحقیق که معرفت به ولایت ولی الله الاعظم (علیه السلام) «حقیقت سعادت» است . به کار برده شدن سعادت در قالب معرفه و با ال تعریف ، دلالت بر این مطلب دارد که سعادت در نزد خلق شناخته شده و معروف است. آن سعادتی که به خلق درعالَم ألست شناسانده شد، معرفت به ولایت ولی الله الاعظم (علیه السلام) بود، گرچه تنها عده قلیلی آن را پذیرفته و اکثر خلق استکبارا و عُتوّا عنه ،‌ منکر شدند، اما به دلیل عرضه شدن و شناسانده شدن بر همگان، همه خلق به فطرت خویش «حقیقت سعادت» را می شناسند. 🔘همان حقیقت در تام ترین وجه خود، «حضرت قرآن» است. 💠 لذا حضرت حسن بن علی الزّکي العسكري (عليه السلام) فرمودند که قرآن، تمام سعادت و سعادت عظمی است: «السعادة العظمی» . @beytolamir110 *️⃣◻️*️⃣◻️ *️⃣◻️*️⃣◻️*️⃣◻️

*️⃣◻️*️⃣◻️*️⃣◻️ *️⃣◻️ #معرفت_حضرت_قرآن #فضائل_حضرت_قرآن ❇️#فضیلت حضرت قرآن: #آمرٌ_زاجر 🔹یکی از #فضائل حضرت قرآن، «آمرٌ زاجر » یعنی امر کننده و نهی کننده بودن آن است. 🔹چنانچه حضرت جعفر صادق (ع) به حدیث جدشان امیر المومنین علی (ع) در این خصوص اشاره و فرمودند: ➖خَطَبَنَا أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام خُطْبَةً فَقَالَ فِيهَا: ..فَالْقُرْآنُ آمِرٌ وَ زَاجِرٌ حُدَّ فِيهِ الْحُدُودُ وَسنن فیه السنن 📔بحار الأنوار ، ج۸۹ ص: ۲۶ ☑️از نظر لغوی، آمر به معنی فرمان دهنده بودن و زاجر به معنی باز دارنده بودن است. اما موضوع مورد امر و زجر حضرت قرآن چیست؟ ➖عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) قَالَ: سَمِعْتُهُ يَقُولُ : إِنَّ الْقُرْآنَ زَاجِرٌ وَ آمِرٌ يَأْمُرُ بِالْجَنَّةِ وَ يَزْجُرُ عَنِ النَّار حضرت قرآن ،‌ بندگان را به جنت امر می کند و از نار باز می دارد. 📔تفسير القمي، ج۲ ص ۴۵۱ 🔘در معنای ظاهر، امر به جنت، امر به دخول به جنت است و زجر از نار،‌ زجر از دخول به نار. لذا حضرت قرآن امر می کند به تمامی اعمال نیک و مصادیق مأمورٌ به که سبب دخول به جنت می شود و زاجر است از تمامی اعمال منهیٌ عنه که سبب دخول به نار می گردد. 🔹چنانچه خداوند عزوجل در آیات حضرت قرآن، بندگان را به «عدل و احسان و ایتاء ذی القربی» امر می کند و از «فحشاء ‌و منکر و بغی» باز می دارد. ▫️إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْإِحْسانِ وَ إيتاءِ ذِي الْقُرْبى‏ وَ يَنْهى‏ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ وَ الْبَغْيِ يَعِظُكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُون (سوره نحل،‌آيه ۹۰) ◀️اما تمامی مصادیق مأمور به و منهی عنه، علاوه بر ظاهر، دارای معنایی باطنی هستند و به حقیقت واحدی برمی گردند. حضرت باقرالعلوم (ع) ذیل این شریفه فرمودند: ➖عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍ‏ علیه السلام قَالَ‏ : ..« إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْإِحْسانِ وَ إِيتاءِ ذِي الْقُرْبى‏ » الْعَدْلُ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و اله و سلم وَ الْإِحْسانِ‏ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ‏ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ (ع) وَ إِيتاءِ ذِي الْقُرْبى‏ فَاطِمَةُ الزَّهْرَاءُ (س)‏ وَ أَوْلَادُهَا (ع) ▫️منظور از عدل، رسول اکرم (ص) است و منظور از احسان، امیرالمومنین علی (ع) و منظور از ذی القربی ، حضرت زهراء (س) و اولاد ایشان هستند. 📔تفسير فرات الكوفي ؛ ص۲۳۶ 🔹و در روایت دیگر حضرت صادق‌(ع) تفسیر آيه را ادامه داده و فرمودند: «وَ يَنْهى‏ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ وَ الْبَغْيِ‏ » وَ هُمْ أَعْدَاءُ الْأَنْبِيَاءِ وَ أَوْصِيَاءِ الْأَنْبِيَاءِ وَ هُمُ الْمَنْهِيُّ مِنْ مَوَدَّتِهِمْ وَ طَاعَتِهِمْ‏ ▫️و منظور از فحشاء و منکر و بغی، اعداء آل محمد اند که بندگان از مودّت و طاعت از آنان نهی شده اند 📔بصائر الدرجات في فضائل آل محمد صلى الله عليهم ؛ ج۱ ؛ ص۵۲۹ 🔸لذا حقیقت و بطن تمامی مصادیق مامورٌ به در آیات حضرت قرآن، اطاعت از موالیان امر (ع) و بطن تمامی اعمال منهیٌ عنه، اطاعت از اعداء‌ ایشان است. به عبارت دیگر، امر به جنت،‌ امر به سبب دخول به جنت یعنی اطاعت از اهل بیت (ع) است و زجر از نار،‌ زجر از سبب دخول به نار یعنی اطاعت از اعداء (لعنت الله علیهم اجمعین) است. ⏪در بطنی دیگر، آمر و زاجر بودن حضرت قرآن ،‌ به معنی امر کردن بندگان به خود جنت و نهی کردن ایشان از خود نار ( و نه فروعات اسباب دخول به آن) می باشد. ☑️ در روایت دیگر بیان شده که حقیقت معنای امر به معروف، امر به اعمال نیک و ظاهر افعال خیر و مأمور به نیست؛ بلکه امر به ولایت امیرالمومنین علی (ع) است. 🖋لذا حضرت قرآن امر است و زاجر،‌ امر به حقیقت جنت می کند و از حقیقت نار باز می دارد؛ تنها امر حضرت قرآن ،‌امر به ولایت امیراالمومنین علی (ع) است و تنها زجر آن، زجر و نهی از ولایت طاغوت است. 🖋از فروعات این أمر و زجر است که تمامی اعمال نیک ،در زمره اعمال مأمور به قرار می گیرند و تمامی اعمال قبیح و فاحشه،‌ در زمره منهی عنه ها در آیات حضرت قرآن قرار داده می شود. @beytolamir110 *️⃣◻️ *️⃣◻️*️⃣◻️*️⃣◻️

*️⃣◻️*️⃣◻️*️⃣◻️ *️⃣◻️ #فضائل_حضرت_قرآن ❇️#فضیلت_حضرت_قرآن: #حُدَّ_فِيهِ_الْحُدُودُ ⬅️قسمت اول 🔹یکی از #فضائل حضرت قرآن این است که #حدود الهی در آن متعین ، مرزبندی و تحدید شده اند: حُدَّ فِيهِ الْحُدُودُ. 🔹حضرت جعفر بن محمد الصادق (ع) در خصوص این فضیلت، به حدیث جدشان امیرالمومنین علی (ع) اشاره و فرمودند : قال امیرالمومنین (ع) : ➖فَالْقُرْآنُ آمِرٌ وَ زَاجِرٌ حُدَّ فِيهِ الْحُدُودُ وَ سُنَّ فِيهِ السُّنَن‏ 📔البرهان في تفسير القرآن ؛ ج۱ ؛ ص۱۸ 🔘«#حد» از نظر لغوی دارای دو معنا است: ☑️اول : فصل و مرز بین دو چیز؛ لذا طرفین شیء ، «حدود» آن نامیده می شود. ☑️دوم: «حد شیء» به معنی «منتهای شیء» . ➖لذا معنا و دلالت ضمنی تحدید شیء و مشخص ساختن حدود آن ،‌ این است که تجاوز از حدود مشخص شده، جایز نبوده و به مخالفت با فاعل تحدید، تعبیر می شود. 🔹اصطلاح «حدود الله» در بسیاری از آیات حضرت قرآن به کار برده شده است: ☑️حدود الله، در یک معنا، بر چارچوب های تعیین شده برای اعمال عبادی بندگان دلالت دارد. بدین معنا که هر فریضه ای دارای حدود و طرفینی است که اتیان واجب در آن بازه ی مشخص شده موجب اسقاط تکلیف خواهد بود؛ تجاوز از آن، سبب ابطال عمل عبادی و یا حتی ارتکاب حرام می گردد. ➖به عنوان مثال، طلوع فجر تا مغرب ، حدود صیام معرفی شده که اکل و شرب در این بازه ی زمان، حرام و در غیر آن جائز است. وَ كُلُوا وَ اشْرَبُوا حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَكُمُ الْخَيْطُ الْأَبْيَضُ مِنَ الْخَيْطِ الْأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ ثُمَّ أَتِمُّوا الصِّيامَ إِلَى اللَّيْل‏ ... تِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ فَلا تَقْرَبُوها (سوره بقره،‌آیه ۱۸۷) ➖از سهم الارث هر کدام از أقارب ، به حد الهی تعبیر می شود: وَ لَكُمْ نِصْفُ ما تَرَكَ أَزْواجُكُم‏ ْ إِنْ لَمْ يَكُنْ لَهُنَّ وَلَد...تِلْكَ حُدُودُ اللَّه‏ (سوره نساء،‌آيات ۱۲ و ۱۳) ☑️در معنایی دیگر ، هر واجب و فریضه ای از فرائض الهی، دارای حد و انتهایی است که به آن ختم می شود. حد آن فریضه، اتیان و امتثال آن فریضه است. لذا حد حج، إتیان حج است، حد ماه مبارک رمضان، صوم کل ماه است که اگر صوم ماه به جا آورده شود، حد ماه مبارک رعایت شده است. ➖عن جعفر بن محمد الصادق (علیه السلام): مَا مِنْ شَيْ‏ءٍ إِلَّا وَ لَهُ حَدٌّ يَنْتَهِي إِلَيْهِ فَرَضَ اللَّهُ الْفَرَائِضَ فَمَنْ أَدَّاهُنَّ فَهُوَ حَدُّهُنَّ وَ شَهْرُ رَمَضَانَ فَمَنْ صَامَهُ فَهُوَ حَدُّهُ وَ الْحَجُّ فَمَنْ حَجَّ فَهُوَ حَدُّهُ ▫️هیچ شیء ای نیست مگر اینکه حدی دارد که به آن ختم می شود، خداوند عزوجل فرائض را واجب ساخته، هر کس فریضه را به جا آورد، حد آن را رعایت کرده است 📔بحار الأنوار ج ۹۰ ص ۱۶۱ 📔الكافي ، ج۲ ص: ۴۹۸ ⏪اما حقيقت معناي اتيان حدود در فرائض ، رسيدن به بطون آن شريعت است و إتيان به معناي اكمل ، معرفت به اسرار و بطون آن فريضه می باشد. ✔️گرچه به جا آوردن ظاهر فریضه و عمل عبادت ظاهراً تكليف را از گردن مكلف ساقط مي كند ،‌ اما حقيقت اتيان حدود فقط با نيل به نورانيت احكام و فرايض حاصل مي شود. ◀️حقیقت معنای «حدود الله» و بطن آن در آیات حضرت قرآن، اشاره به وجود مقدس ائمه (ع) دارد،‌ چنانکه حضرت جعفر بن محمد الصادق (ع) فرمودند: فَقَالَ الصَّادِقُ علیه السلام : ▫️...نَحْنُ حُدُودُ اللَّهِ 📔بحار الأنوار ؛ ج۳۹ ؛ ص۸۸ 📔مناقب آل أبي طالب عليهم السلام (لابن شهرآشوب) ؛ ج۳ ؛ ص۲۷۲ 🔹معرفت به حدود الله که هیچ عمل عبادی بدون آن ، قبول نمی گردد، معرفت به ولایت ولی الله الاعظم (ع) است و روایت متعدد ، تصریح بر این مطلب دارند. 🖋شرح این مطلب در قسمت بعد ادامه دارد.. @beytolamir110 *️⃣◻️ *️⃣◻️*️⃣◻️*️⃣◻️

*️⃣◻️*️⃣◻️*️⃣◻️ *️⃣◻️ #معرفت_حضرت_قرآن #فضائل_حضرت_قرآن ❇️#فضیلت حضرت قرآن: #حُدَّ_فِيهِ_الْحُدُودُ ⬅️قسمت دوم *⃣یکی از فضائل حضرت قرآن این است که حدود الهی در آن متعین ، مرزبندی و تحدید شده اند: حُدَّ فِيهِ الحدود ◀️ اما حقیقت معنای «حدود الله» و بطن آن در آیات حضرت قرآن، اشاره به وجود مقدس ائمه دارد: قَالَ الصَّادِقُ علیه السلام :...نَحْنُ حُدُودُ اللَّهِ 📔بحار الأنوار ؛ ج۳۹ ؛ ص۸۹ ✨تِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ فَلا تَعْتَدُوها وَ مَنْ يَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَأُولئِكَ هُمُ الظَّالِمُون» (سوره بقره،‌آيه ۲۲۹) 🔘حضرت جعفر بن محمد الصادق (ع) در کلامی، آیه شریفه ۲۲۹ سوره بقره تشریح فرمودند: ▪️خداوند عزوجل ، حدود را برای این قرار داده تا كسى بر آن تجاوز نكند ( به عبارت دیگر حدود، تشریع شده تا همه مکلفین طبق آن حدود عمل کنند) . از آنجا که حدود برای اطاعت وضع شده، پس مقصّر (جاهل نسبت به حدود) و متعدّی حدود الله، معذور نمی باشند. اما تنها مشرک کافر به ولایت است که به آنها (حدود الله) تعدی می کند،‌ چنانکه آیه ۲۲۹ سوره بقره این تعدی کنندگان را ظالم می نامد. بدان که ريشه دين و پايه آن، یک شخص است‏ و آن امام امّت می باشد. و دین و حدود و شرایع الهی جز با امام شناخته نمی شود . ( یعنی جاهل به معرفت امام، جاهل به دین و حدود الهی است ) 📔بحار الأنوار ، ج‏٢۵ ، ص: ٢٨۶ 📔البرهان في تفسير القرآن ؛ ج‏١ ؛ ص۵۴ ⏪لذا بطن و حقیقت تمامی حدود الهی،‌ ائمه هستند : نَحْنُ حُدُودُ اللَّهِ؛ و کافر و مشرک به ولایت، تعدی کننده به حدود الله است، هر چند واجبات را با رعایت احکام (یعنی حدود در معنای اول و دوم را) در ظاهر به جا آورد. ☑️به همین علت است که شریفه ۱۴ سوره مبارکه نساء، معنای تعدی حدود الله را سرپیچی از قبول ولایت امیرالمومنین علی (ع) معرفی می کند : ✨وَ مَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ يَتَعَدَّ حُدُودَهُ يُدْخِلْهُ ناراً خالِداً فيها وَ لَهُ عَذابٌ مُهين‏ (سوره نسأء ، آيه ۱۴) 🔹حضرت رسول اکرم(ص) در تفسیر آیه شریفه فوق بیان فرمودند: ➖َإِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى أَمَّرَهُ عَلَيْكُمْ وَ سَمَّاهُ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ.. ➖خداوند عزوجل ،‌ شما را امر به ولایت امیرالمومنین علی (ع) کرده و من هم به شما ابلاغ کردم. ➖.. هر کس از امر من به ولایت علی (ع) سرپیچی کند، خداوند عزوجل را عصیان کرده .. همان طور که قرآن بیان فرموده که معصیت خدا و رسول و تعدی به حدود الله سبب دخول و خلود در نار می گردد. 📔الأمالي( للصدوق) ؛ النص ؛ ص۴٠٨ 📔بحار الأنوار ؛ ج‏٣٧ ؛ ص٢٩۵ 🖋لذا یکی از فضائل حضرت قرآن این است که حدود الله در آن معرفی شده اند ،‌ حُدَّ فِيهِ الْحُدُود: ✔️که این هم دلالت بر معرفی بطن و حقیقت حدود الهی دارد، یعنی وجود مقدس أئمة ؛ ذواتی که تجاوز و تعدی به آنان، حرام و مساوی با کفر به دین و تمامی احکام و شرائع آن است؛ ✔️و هم دلالت دارد بر مشخص شدن واجبات الهی و متعین شدن احکام آن؛ که این احکام و شرائع نیز از فروعات آن اصل ، در آیات حضرت قرآن تبیین شده اند. @beytolamir110 *️⃣◻️ *️⃣◻️*️⃣◻️*️⃣◻️