eitaa logo
گلچین یک از هزاران/حیفه نبینی
176 دنبال‌کننده
13.2هزار عکس
13.5هزار ویدیو
37 فایل
کرسی آزاداندیشی پیرامون مسائل روز ملت ایران و امت اسلام با ارائه مطالب دینی و سیاسی عنوان اولیه کانال؛ «چلچراغ معارف و احکام حم» است. (حم/HM = حسینی منتظر) @chelcheraaqHM در ادامه، ممکنست عنوان یا عکس پروفایل آن، تغییر کند اما نشانی آن، ثابت خواهد ماند!
مشاهده در ایتا
دانلود
☫﷽☫ از پیامهای دریافتی؛ (سایت «تاریخ ایرانی» http://tarikhirani.ir/fa/news/5728 ): داریم تا احساس! (قسمت 01): هواپیمای حامل و همراهانش در ۱۲ ۱۳۵۷ وارد آسمان ایران شده بود که از ایشان پرسیده شد: «چه احساسی دارید؟» و امام پاسخ داد: «هیچ». تاکنون تعبیرها و تفسیرهای زیادی درباره این پاسخ امام منتشر شده و یکی از اولین توضیحات در این باره را حجت‌الاسلام داد که روز ۱۸ بهمن ۱۳۵۷ به روزنامه اطلاعات گفت: «برای امام خمینی که سال‌ها عمرشان را صرف مبارزات ملی کرده‌اند، چه احساسی می‌تواند گویاتر از این باشد که جان در کف و با قبول تمام مخاطرات تصمیم گرفتند که به برگردند تا در کنار مردم مسلمان ایران باشند. کسی که بر مسلمین و جامعه بشری رهبری دارد همیشه باید جهان عمومی و منافع مردم را در نظر بگیرد و از جهان خصوصی و عواطف شخصی چشم بپوشد.» دو سال پس از ، حجت‌الاسلام‌والمسلمین اسماعیل فردوسی‌پور، از همراهان امام خمینی با شرح سفر ایشان به و بازگشت به ایران، ماجرای این پاسخ امام در هواپیما را نیز توضیح داد. «تاریخ ایرانی» روایت فردوسی‌پور را که در ۱۲ بهمن ۱۳۵۹ در ویژه‌نامه روزنامه اطلاعات منتشر شده، بازنشر می‌کند: *** پس از فشارهایی که دولت بر امام وارد ساخت و مانع ادامه فعالیت‌های ایشان گشت و حضور امام در عراق منوط به عدم فعالیت‌های سیاسی ایشان و همراهانشان شد، امام ترجیح دادند از عراق خارج شوند تا به فعالیت‌های سیاسی‌شان ادامه دهند. وقتی امام از مرز عراق – کویت رد می‌شدند، هنگام وداع با دوستان و یاران سخنرانی کوتاهی ایراد فرمودند: «من بین سکوت و ماندن در عراق یا ادامه فعالیت‌های سیاسی‌ام مخیر شدم و من شق دوم را انتخاب کرده‌ام و از عراق خارج می‌شوم و تصمیم گرفته‌ام ندای ملتم را به تمام دنیا برسانم و صلاح ندانستم که بیش از این در بمانم و به ادامه دهم.» قبلا در زمینه اینکه به کدام کشور باید رفت، با امام صحبت شده بود آیا کشورهای بهتر است یا کشورهای دیگر، ابتدا اصرار امام بر مسافرت به یکی از کشورهای بود. در همین رابطه به یکی از برادران که پیام امام را برای به برد، سفارش شد در مورد زمینه به بررسی کند تا معلوم شود زمینه آنجا چطور است، چون نظر امام هجرت به سوریه بود، ولی نظرشان این بود که مقدمتا سفری به بنمایند و برنامه هجرت به سوریه از طریق کویت صورت بگیرد تا در سوریه به ادامه فعالیت‌های سیاسی‌شان بپردازند؛ لذا مقدمات سفر امام به کویت را فراهم کردیم. از طریق قانونی اقدامات لازم صورت گرفت. به وسیله آقای مهری که در کویت بودند برای امام دعوتنامه اخذ شد، بنابراین اداره کویت به عنوان یک مسافر رسمی به امام اجازه ورود به کویت داد، مهر ورود به کویت هم در مرز بر گذرنامه امام و احمد آقا خورد که الان موجود است، تمبر هم در آنجا باطل کردند. منتهی بعدا که مقامات کویتی امام را شناختند و فهمیدند همان شخصیتی است که ایران را بر عهده دارد، یک نفر از کویت آمد و پس از عذرخواهی گفت ما شما را نمی‌توانیم بپذیریم. امام در آغاز اصرار کردند که خیر من برنمی‌گردم، شما به ما اجازه بدهید که از اینجا به فرودگاه کویت برویم و از آنجا به سوریه پرواز کنیم. ماموران کویتی پس از تماس گرفتن با مقامات بالاتر اظهار داشتند که این هم امکان‌پذیر نیست و شما باید برگردید. هنگام بازگشت، تا آخرین لحظه‌ای که آن شب در خدمت امام بودیم، اصرار مبنی بر رفتن به یک کشور غیراسلامی، کشوری که آزادی بیشتری برای فعالیت امام وجود داشته باشد مثل ، و نظایر آن به جایی نرسید و ایشان می‌فرمودند: «من نمی‌توانم در آنجا زندگی کنم، من باید به یک کشور اسلامی بروم.» ما با کمال ناامیدی از اینکه امام جای دیگری را برگزینند، از ایشان جدا شدیم و به استراحت پرداختیم. صبح که امام بلند شدند، آمد و گفت: «بشارت که امام پاریس را انتخاب کردند و تصمیم گرفته‌اند به فرانسه بروند.» حالا چه علتی داشت که امام تغییر رای دادند بر ما پوشیده ماند، لابد امام به واسطه توجهات خاص خود رایشان عوض شد و فرانسه را انتخاب کردند؛ لذا شب وقتی مدیر امن بصره (رئیس سازمان امنیت بصره) آمده بود تا بفهمد امام قصد دارند به چه کشوری مسافرت کنند، امام ابتدا گفتند، معلوم نیست ولی به کشورهای اسلامی خواهم رفت، صبح که ما بلند شدیم و فهمیدیم امام تصمیم گرفته‌اند به پاریس بروند بسیار خوشحال شدیم. آن‌ها هم وسایل بازگشت به را فراهم ساختند. ابتدا می‌خواستند امام را با ماشین به بغداد بفرستند که ما راضی نشدیم و ... ...ادامه دارد. https://eitaa.com/chelcheraaqHM/867 👈 قسمت دوم 💠کانال چلچراغ معارف و احکام 👇 🆔eitaa.com/chelcheraaqHM
هدایت شده از پژوهشگاه حم
🔴در پی نامه حجت الاسلام صدیقی خطاب به رهبر معظم انقلاب برای معاف شدن از اقامه نماز جمعه تهران، حضرت آیت الله خامنه‌ای با درخواست وی موافقت کردند. حجت الاسلام والمسلمین صدیقی در نامه خود به رهبر انقلاب ضمن تشکر به دلیل انتصاب خود به عنوان امام جمعه موقت تهران و اقامه نماز جمعه در هفده سال گذشته، خواستار معاف شدن از اقامه نماز جمعه به سبب تمایل برای تمرکز بر کارهای علمی و تدریسی و تبلیغی شده است. حضرت آیت الله خامنه‌ای ضمن تشکر از جناب آقای صدیقی برای اقامه نماز جمعه تهران در هفده سال گذشته و ایراد خطبه‌های مفید و مؤثر در دفاع از نظام اسلامی و بیان توصیه‌های معنوی و اخلاقی در خطبه‌ها، با درخواست وی موافقت کردند. 🚨 کانال # خبر_فوری_و_مهم ☝️از پیام‌های وارده☝️ نقدونظر ۳ گلایه مهم از جناب صدیقی ۱) جنابعالی مرتکب خبط و‌خطاهایی شدید که غیرقابل اغماض بود. چنانکه بنده طی 👈یادداشتی با عنوان «خطا داریم تا خطا!» در مورخه ۱۴۰۳/۱/۳👉 بر این مسئله، تأکید کردم. 👌فلذا شما ۱۷ ماه قبل باید استعفاء می‌دادید و این‌همه تأخیر، موجب ضربات جبران‌ناپذیری بر باورهای مذهبی و سیاسی مردم گردید که خودش، خبط مضاعفی به شمار می‌رود و در قیامت مستوجب گرفتاری مضاعفی برایتان خواهد بود. ۲) این استعفای خیلی دیرهنگام شما، کافی نیست. چنانکه بنده ایضاً طی 👈یادداشتی با عنوان «غفلتی در تراز خیانت!/انسان در امتحان فتن» در مورخه ۱۴۰۳/۱/۱۱👉 نوشتم: «اینک دعوا بر سر این نیست که، زمین واگذاری به مؤسسه، به بازگشته و مؤسسه کذایی هم منحل شده است، بلکه دعوا بر سر نحوه اثبات صداقت ایشان و ترمیم باورهای مردم است. استعفای ایشان از همه مناصب مرتبط با نظام، حوزات علمیه و کلیه نهادهای مردمی، لازم بود اما کافی نیست. ✅ بهترین نسخه برای ایشان، پذیرش مرام ۲۵ ساله است (اگر واقعاً در ایمان به امیرالمؤمنین علیه‌السلام، صدیق هستند چرا به آن‌حضرت اقتداء نکنند؟!) نگویید که دشمن هم همین (از خارج شدن ایشان) را می‌خواهد! شاید گاهی تحقق خواست بهترین کار باشد! چنانکه را خواستند و حضرت هم تسلیم شدند! چنانکه وقتی قضیه مصالحه اشعریه با ، در تحمیل شد، اعظم، صحنه را تحویل دشمن داد!» 👌هنوز هم معتقدم که تنها نسخه ایشان، عزلت ۲۵ ساله از منظر و مرآی مردم است تا شاید صداقت ایشان، ترمیم گردد و إلا فلا! ۳) در استعفاءنامه خود بدون هیچ‌گونه اشاره‌ای به خبط و خطاهای خود(!) و بدون اعتذار از مقام و ایران و لااقل خود(!)، پرداختن به اشتغالات ، و را بهانه قرار دادید! و حال آنکه اتخاذ این رویه، خلاف تکلیفی است که باید صادقانه ملتزم آن باشید. ؛ تبرجی دارد که با تکلیفی شما منافات دارد. مگر اینکه بتوانید نشان دهید که نتیجه تعلیم و تربیت جنابعالی، شاهکاری غیرقابل اغماض است! چنانکه بنده ایضاً در ادامه همان یادداشت پارسال هم، نوشتم: «مگر اینکه ایشان، از بین فعالیت ۲۰ ساله در امر تربیت ۴۰۰ طلبه حوزه علمیه خود، حداقل ۴ نفر از آن‌ها را معرفی نماید که در تراز «نهضت+نظام» تربیت کرده است.» یعنی اگر قرار باشد؛ الف) ثمره کارهای علمی ۶۲ ساله شما؛ 🔲ارتکاب خبط و خطاهای فاحش 🔲بیش از یکسال تأخیر در استعفاء 🔲بی‌تفاوتی به اضمحلال باورهای ملت 🔲عدم رشادت در تحریر علل استعفاء باشد، کارهای علمی بعد از این شما هم بعید است مثمر ثمر ارزشمندی باشد. مگر اینکه میل به برای مجلس خبرگانی دارید که از آن مکرراً گریختید! ب) ثمره تدریس شما برای صدها طلبه، عدم موفقیت در تربیت حتی یک روحانی ارزشمند در تراز باشد، بهتر است از این اشتغال هم دست بکشید! و این‌گونه امور را به اهل آن واگذار نمایید. ج) توان تبلیغی شما هم در طی ۱۷ سال گذشته بویژه در ۱۷ ماه گذشته، اظهر من الشمس است که اگر محصولی هم به بار آورده باشد، یک روزه بر باد رفت! امر خطیر ، تکلیف اشخاصی است که و آنان، اصیل و نجیب باشد نه چنان بی‌بنیاد که در یک استعفای ساده و مرسوم جهانی، گرفتار این‌همه تشویش و تسویف باشد! ⁉️چگونه راضی شدید به مدت ۵۰۰ روز (از 👈اعتراف‌نامه مورخه ۱۴۰۳/۱/۱👉 لغایت تاریخ استعفای شما)، از بابت شما، خون به دل شود؟! حاشا به و زهی به شما!!! 👌یک عذرخواهی هم به مظلوم و ، بدهکارید. آخرین توصیه این حقیر بر شما آنست که لطفاً را از علوم و تدریسات و تبلیغات خود محروم بفرمایید! تا هم شخصیت، حیثیت و صداقت بر باد رفته خودتان ترمیم گردد و هم ملت و امت برای ترمیم باورهای خود، مجالی پیدا بکنند ان‌شاءالله ✍️حسینی(منتظر) 🌐 گلچین یک از هزاران 💠 ثبت نظرات ۱۴۰۴/۵/۱۳