🍂 🌴 عبور از موانع - ۲۶ گردان کربلا در کربلای ۴ ┄┅═✼✦✦✼═┅┄ گذشتن از عرض اروند با وجود تیربارهای دشمن شرایط را سخت کرده بود. برای رسیدن به ساحل خودی نیاز به زمانی حدود بیست تا سی دقیقه بود خصوصا اینکه نیروهای عراقی برای رسیدن به لبه اروند کمتر از بیست دقیقه وقت نیاز داشتند. جانشین های چهارم و پنجم گردان بهمراه مسعود سفیدگر و یکی از بچه‌های دزفول تصمیم به ماندن و مقاومت کرده بودند. هر چه بیشتر عراقی ها معطل می شدند، تعداد بیشتری از بچه ها به ساحل می رسیدند. خط آتشی با تیربار و کلاش در برابر پیشروی دشمن ایجاد شد و حرکت آنها را کندتر نمود. عراقی ها برای رسیدن به لبه اروند چاره ای جز از پا انداختن این چهار نفر نداشتند. لذا تصمیم گرفتند تا آنها را در محاصره انداخته و ابتدا تیربار را خاموش کنند. دایره محاصره لحظه به لحظه تنگ تر می شد تا اینکه بعد از بیست دقیقه به بالای سنگر آنها رسیدند و بر سر آنها خراب شدند و با قنداق ها به جانشان افتادند. ┄┅═✼✦✦✼═┅┄ همراه باشید.. #عبور_از_موانع http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂

🍂 🌴 عبور از موانع - ۲۷ گردان کربلا در کربلای ۴ ┄┅═✼✦✦✼═┅┄ دقیقا در همین لحظات، با خشونت هر چه تمامتر به عربی چیزهایی می گفتند که متوجه نشدیم ولی ما را به بیرون از سنگر برده و دست هایمان را بستند تا به عقب روانه کنند. ظاهراً دستور داشتند تا می توانند اسیر بگیرند و تعداد اسرای ایران و عراق را برای مبادله به یک حد برسانند. تمام فشارها را تحمل می کردیم ولی دلمان خوش بود که تعداد زیادی موفق شده اند خود را به ساحل ایران برسانند و این را از لابلای کلام آنها می فهمیدیم. ابتدا رفتار آنها با ما عادی بود ولی با مشاهده کشته های دیشب خود در گودالی که نزدیک ما بود رفتارشان خشن تر شد و برای اعدام ما دست بکار شدند. ما را سینه خاکریز در کنار هم قرار دادند و یکی که از همه خشمگین تر بود به عربی خطبه ای حماسی و غرایی خواند و گلنگدن کشید و به طرفمان شلیک کرد. بقیه داستان از زبان آزاده عزیز مسعود سفیدگر .....👇 ┄┅═✼✦✦✼═┅┄ همراه باشید.. #عبور_از_موانع http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂

🍂 روایت مسعود سفیدگر (غواص) از لحظات بعد از ورود عراق به منطقه 1⃣ http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂

🍂 روایت مسعود سفیدگر (غواص) از لحظات بعد از ورود عراق به منطقه 2⃣ http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂

🍂 🌴 عبور از موانع - ۲۸ گردان کربلا در کربلای ۴ ┄┅═✼✦✦✼═┅┄ اغلب نیروها توانسته بودند تا قبل از اذان ظهر خود را به ساحل ایران برسانند، کم رمق و خسته از یک شبانه‌روز بیداری و تلاش و بدنهای سرد، وارد خاک ایران شدند و بوسیله خودروها و آمبولانس ها به درمانگاه های صحرایی و یا به محل های استقرار منتقل شدند. در مقر گردان کربلا شرایط دیگری حاکم بود. نفراتی که آمده بودند بسیار اندک و کم بودند. تعدادی به اتاقهای ساختمان چهارطبقه رفته و با پتویی در گوشه ای کز کرده و تعدادی با همان خستگی به دنبال کسب خبری از برادر، دوست، پدر و.... بودند. هیچ کس حال صحبت کردن نداشت و از عظمت فاجعه بهت زده شده بودند. با ورود هر فرد جدیدی به مقر، تحرکی ایجاد می شد تا کسب خبری کنند. دلهره و تلاطم در بین بچه ها به اوج رسیده بود.. هر چه به غروب نزدیک تر می شدیم هول و والای چشم انتظارها هم بیشتر می شد. گویی با تاریکی هوا، از آمدن دوستان قطع امید می کردند و هر لحظه ارزش سالی به خود گرفته بود. با تاریک شدن هوا تعدادی از نیروها نزد برادر پویا رئیس ستاد رفتند و اجازه خواستند تا برای آوردن پیکر مطهر حاج اسماعیل، خطر کنند و به جزیره سهیل بروند و او را بیاورند. گویا از اینکه فرمانده خود را در زمین دشمن جا گذاشته‌اند خجالت زده شده و به رگ غیرتشان برخورده بود. برادر پویا با این پیشنهاد مخالفت کردند ولی با اصرار بچه‌ها برای کسب تکلیف از سردار رئوفی به مقر لشکر رفته و پس از طرح موضوع، ایشان مخالفت خود را اعلام کردند و گفتند برای آوردن یک شهید منطقی نیست که شهید دیگری بدهیم. هرکس برود خونش پای خودش است. همان بچه‌ها با باری از غم بردوش به مقر بازگشتند و.... ┄┅═✼✦✦✼═┅┄ همراه باشید.. #عبور_از_موانع http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂

🍂 روایت مسعود سفیدگر (غواص) از لحظات بعد از اسارت 3⃣ http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂

🍂 برادر محمد انجیل زاده از رزمندگان گردان کربلا، بعد از گذشتن از اروند در کربلای ۴ و در گفتگو با خبرنگار روایت فتح در کنار نهر جروف #کلیپ #روایت_فتح http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂

🍂 🌴 عبور از موانع - ۲۹ گردان کربلا در کربلای ۴ ┄┅═✼✦✦✼═┅┄ روایتی دیگر 🔹 سید حسن کربلایی: با تغییر اوضاع و پیشروی عراقی‌ها، بالای سر زخمی ها رفتم و گفتم بچه ها هر کس می تواند راه برود بلند شود و نماند. آنجا بود که بعضی از بچه ها لنگان لنگان از آنجا بالا آمدند و وارد آب شدند و با شنا رفتند. بعضی هم که زخمشان سطحی بود و به امید قایق نشسته بودند بلند شدند و با کمک بچه های دیگر رفتند. برانکاردی که آقای آقایی روی آن بود را بلند کردیم. ایشان بمن گفته بود که کنارم نارنجک بگذارید و بروید ولی با کمک بچه ها رفتیم و او را تا کنار آب بردیم و در این حین یک قایق با اینکه تیر به طرفش شلیک می شد آمد. آب جزر شده بود قایق نمی توانست تا لبه خاکریز بیاید. ابتدای چولان ایستاد و ما در آن سیم خاردارها و باتلاق ها برانکارد را بلند کردیم و با کمک بچه ها که چهار نفر بودند در قایق قرار دادیم. غلامرضا نادری پیک حاج اسماعیل بود که جراحت زیادی داشت و لباس غواصی هم تنش بود. جسم سنگینی داشت و لباس غواصیش هم لیز شده بود. برانکارد هم نبود و با هزار زحمت و با کمک دو نفر از بچه ها از بالای خاکریز آوردیمش در معبر تا کنار آب بیاوریمش و هر طوری شده با خود ببریم. در ابتدای معبر بودیم که احساس کردیم عراقی ها دارند بالای سرمان می آیند. دقیقاً بالای سرمان بودند و با کلاش و تیر تیربار به طرفمان شلیک می کردند و تیرها در باتلاقها می خورد و گل ها را به صورت ما می پاشید. مجبور بودیم دراز کش نادری را بکشیم. به حالت چهار دست و پا شدم و گفتم که او را روی کول من قرار بدهید. بچه ها هر چه تلاش می کردند او را بلند کنند لیز می خورد. علی حمیدیان مقدم و محمد انجیل زاده (فرد حاضر در کلیپ فوق) با هزار زحمت او را بلند کردند و روی کمرم گذاشتند. من هم که لباس غواصی تنم بود و تا روی کمرم گذاشتند باز لیز خورد. در همین حین عراقی ها به ما نزدیک تر شدند و قبل از اینکه به ما برسند لحظه ای برگشتم و نگاهی کردم که موسی اسکندری را روی خاکریز، ایستاده دیدم که کلاه خود و لباس فرم هم تنش بود. ما بکار خودمان ادامه دادیم و دوباره برگشتم و کسی شبیه موسی اسکندری را دیدم که آمده در باتلاق که به عقب بیاید. (همین را هم به خانواده اش گفتم) و بعد متوجه نشدم که چه شد، چرا که در همان لحظه دو تیر از ناحیه پا و شکم خوردم و دیگر نمی توانستم کاری انجام بدهم. ┄┅═✼✦✦✼═┅┄ همراه باشید.. #عبور_از_موانع http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂

🍂 🌴 عبور از موانع - ۳۰ گردان کربلا در کربلای ۴ ┄┅═✼✦✦✼═┅┄ روایتی دیگر از رییس ستاد گردان 🔹 محسن پویا - کتاب ستاد گردان حوادث در آن لحظه اي كه دارد اتّفاق می افتد، خیلی انسان را می گیرد. به هر صورت، تصوّرش هم، بسیار سخت و سنگین است. الآن بعد از آن همه سال که آن صحنه ها را تعریف می کنم، واقعاً برایم قابل تحمّل نیست. صحنه های بسیار سختی بود. تا آن لحظه، هیچ خبر یا اطّلاعی از آقای معینیان و [نادر و رحیم ] نداشتم. در آن شرایط، خبردار شدیم که تعدادی از نیروهای گردان از محورهای دیگر برگشته‌اند و در شهر آبادان پخش هستند. تعداد زیادی از نیروهای یگان های مختلف هم، بعد از عقب‌نشینی، به دلیل نزدیکی به ساحل، در ساختمان فردوگاه [جمع] شده‌بودند. یکی از بچّه های مخابرات گردان به من گفت که آقای معینیان آمده و در اتاق هستند. بلافاصله به سراغش رفتم. در اتاق نشسته و یک پتو روی خودش کشیده‌بود. لرز زیادی به بدنش افتاده‌بود. چند لحظه پیشش ماندم، ولی حالش خوب نبود و بهتر دیدم تا استراحت کند. بعد از آن، سری به ساختمان های گروهان‌ها زدم تا وضعیّت را از نزدیک ببینم. اوضاع، خوب نبود و تعداد زیادی از نیروها هنوز به مقر نیامده‌بودند. معلوم نبود که آن طرف آب مانده‌اند یا هنوز به ساختمان نرسیده‌اند. حدود ساعت یک ظهر بود که گفتم هر چه سریع تر آماری از نیروهای گردان گرفته‌شود تا وضعیّت نیروها معلوم شود. چند نفر از بچّه‌های گردان را با ماشین فرستادم تا چرخی در سطح شهر بزنند تا اگر کسی را دیدند، به مقرّ بیاورند. آتش عراقی‌ها تا حدودی کم‌تر شده‌بود. آن روز، خیلی به ما سخت گذشت. هر لحظه، منتظر یک خبر بودیم. در اوّلین لحظه ای که آقای معینیان را دیدم، سراغ حاج‌اسماعیل را گرفتم. با بی‌حالی گفت: «حاج‌اسماعیل ماند.» این خبر، خیلی متأثّرم کرد، ولی مشکلات و خبر شهادت‌ها آن قدر زیاد بود که خبر شهادت حاج‌اسماعیل هم عادی شده‌بود. به پرسنلی گردان سپرده‌بودم که هر ساعت، آماری از گروهان‌ها بگیرند. تا شب، به تدریج به تعداد نیروهایی که به مقر می رسیدند اضافه می‌شد. هر چه به غروب نزدیک تر می‌شدیم، سکوت بیشتری بر شهر حاکم می شد. فضای بسیار سنگینی در سطح شهر حاکم شده‌بود و همه در التهاب این اتّفاق بودند. وضعیّت روحی بچّه‌های گردان خیلی خراب شده‌بود. خستگی توأم با یک شوک و اضطراب، بر نیروها حاکم بود. سراغ هیچ کس را نمی شد از آنها گرفت. هر کس در خلوتی استراحت می کرد. ┄┅═✼✦✦✼═┅┄ همراه باشید.. #عبور_از_موانع http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂

🍂 🌴 عبور از موانع - ۳۱ گردان کربلا در کربلای ۴ ┄┅═✼✦✦✼═┅┄ روایتی دیگر از رییس ستاد گردان 🔹 محسن پویا - کتاب ستاد گردان بعد از نماز مغرب، پرسنلی گردان، اطّلاعاتی از آمار نیروهای گردان به من داد. این آمار نشان می داد که بالای صد و پنجاه نفر از نیروهای گردان، هنوز به مقر نیامده اند. این تعداد یعنی حدود نصف نیروهای گردان. این آمار، تعداد شهدا، مجروحین و اسرای گردان را مشخّص نمی کرد. فقط می دانستیم این تعداد از نیروهای گردان تا آن موقع، به مقر برنگشته‌اند. شهادت بعضی از آنها برای ما محرز شده‌بود، ولی باید جمع‌بندی می شد. با گرفتن اطّلاعات از نیروهایی که برگشته‌بودند، تا حدودی این اطّلاعات، دقیق می شد، ولی حدّاقل چند روز طول می کشید. التهاب عجیبی در شهر به وجود آمده‌بود. با شنیدن خبر برگشتن نیروها به شهر، بسیاری از خانواده ها و بچّه های مساجد برای کسب خبر می آمدند. هرکس سراغ ما می آمد، می گفتم: «هنوز آمار [دقيقي] موجود نیست.» به هیچ‌کس نگفتم که کسی شهید شده‌است، مگر این که شهادت او را به چشم دیده‌باشم و جسدش در دسترس باشد. علی رغم این که یک سری آمار در گردان گرفته‌بودیم، می گفتم فعلاً هیچ خبری نیست. *** گردان کربلا در این عملیات بیش از ۹۰ شهید ، قریب به ۱۰ اسیر و تعداد زیادی مجروح داد و در عملیات کربلای ۵ با مجروحین بانداژ شده ای که دوره درمان خود را هنوز کامل نکرده بودند مجددا حضور پیدا کردند و معرکه دیگری را تجربه نموند. پایان ┄┅═✼✦✦✼═┅┄ همراه باشید.. #عبور_از_موانع http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂

🔴 منتظر نظرات دوستان همراه کانال در خصوص این نوع روایت ها جهت کارهای بعدی هستیم. @Jahanimoghadam 👋

🍂 تغییر سنگ مزار سردار "حاج اسماعیل فرجوانی" در گلزار شهدای اهواز 🔅 همزمان با سالگرد عملیات کربلای چهار و با حضور رزمندگان و غواصان گردان کربلا در این عملیات 🍂

🍂 #سالار_تکریت (۱۸ 🔹خاطرات سید حسین سالاری ━•··‏​‏​​‏•✦❁🌺❁✦•‏​‏··•​​‏━ [بعد از سوار کردنم به ماشین] حدس زدم که می خواهند مرا به یک بیمارستان ببرند. در طول مسیر ، گاهی از دریچه بالای سرم، شاخه های درختان کنار جاده و خیابان را می دیدم. خودرو که ایستاد، دو نفر آمدند و مرا پیاده کردند. وارد محوطه یک بیمارستان شده بودیم. منتظر ماندم تا کارهای پذیرش را انجام دهند و بستری شوم، ولی مسئولین آنجا وقتی فهمیده بودند من یک اسیر ایرانی هستم، سر باز زده بودند. دوباره سوار شدیم و رفتیم به یک بیمارستان دیگر، آنجا هم همین اتفاق افتاد. حدود چهار، پنج بیمارستان در داخل شهر بغداد رفتیم و قبولم نکردند. بالاخره در بیمارستانی که بعدا فهمیدم نام آن «الرشید» است، مرا پذيرفتند. دو نفر پرستار مرا روی برانکارد چرخ دار گذاشتند. وارد یک محدوده در گوشه ای از بیمارستان شدیم که دور تا دور آن را سیم خاردار احاطه کرده بود. بعد از آن یک راهروی سرپوشیده بود و در ته آن سه اتاق که مخصوص اسرای مجروح بود. چون ظرفیت تکمیل بود، مراگوشه راهرو گذاشتند. صبر کردم تا یکی از مریض ها را که بهتر شده بود، مرخص کردند. بالاخره در یک اتاق سه تخته بستری شدم، در دلم ترس و دلهره افتاده بود که چه بر سرم خواهد آمد. اینجا هیچ ارتباطی با بقیه بیماران و افراد شخصی نداشتیم. به اطراف دقیق شدم. پنجره ای ندیدم. یک هواکش در ارتفاع و نزدیک سقف تعبیه شده بود. نه روی دیوار ساعت بود نه پشت دستمان که زمان را بفهمیم. اینجا صبح و شب را گم می کردیم. روی تخت خوابیدم و منتظر اتفاقات بعدی ماندم. یک ساعت که گذشت، یک اسیر مجروح دیگر مثل خودم آوردند. جفت پاهایش قطع شده بود. کم سن و سال بود. یکی، دو ساعت بدون هیچ اتفاقی گذشت. با دیدن وضعیت آن نوجوان و فضای بسته اتاق، یکدفعه غم سنگینی روی دلم افتاد. بغض بیخ گلویم را گرفت. انگار که به زبانم قفل زدند. تحت فشار روحی شدیدی قرار گرفتم. افکار زیادی به فکرم هجوم آورد. خانواده ام الأن چه کار می کنند؟ هیچ کدامشان خبر ندارند که من کجا هستم. اضطراب داشتم. به پایم نگاه کردم که کوهی از ورم و بلای جانم شده بود. انگار یک بالش زیر پوستم فرو کرده بودند. دوباره پای قطع شده هم اتاقیم را دیدم. با خودم گفتم: «خدایار اگر پای من را قطع کنند، چه کار کنم؟ قرار بود عید خانه باشم، ولی حالا اینجا اسیر دست عراقی ها... خدایا کمک کن!» از همین جا بود که در خودم رفتم. حال و حوصله صحبت با هیچکس را نداشتم. روحیه ام ضعیف شده بود. همان روز اول آمدند تا پای مرا در وزنه بگذارند. وسایلشان خیلی پیشرفته بود. به جای وزنه از چند آجر دوقلو استفاده کردند که با یک تکه سیم و مقداری باند کشی به پای من وصل شده بود. با این وزنه ماجرایی داشتم. از بس نحیف و سبک شده بودم، قدرتی که آجرها به پا و هیکلم وارد می کرد، ظرف مدت دو تا سه ساعت، مرا از روی تخت به طرف پایین می کشید. پرستار را صدا می زدم. می آمد و آجر را با دستش بالا می آورد تا من به جایم برگردم. این ماجرا دوباره و هر روز تکرار می شد. ساکت و بی حوصله روی تخت نشسته بودم که هم اتاقی‌ام صدایم زد سر حرف را باز کرد: من براتعلی هستم. بچه شهرکرد. مدتی است که اینجا هستم. بچه ها به من می گویند فلفلی.» جوابی ندادم. در افکار خودم بودم. با روحیه ای عالی ادامه داد: «خواست خدا بوده که ما هم مجروح و هم اسیر شویم. جفت پای من رفته روی مین. باید راضی بود به رضای خدا و ناشکری نکرد.» باز هم حرفی نزدم. فهمیدم که می خواهد مرا به حرف زدن وادارد. در همین هنگام صدای داد و بی‌داد آمد. یک نفر با لهجه یزدی می‌گفت: «نَرَنِد. وِلُم کُنِد. چیشی از جونُم مِخِد؟ خودُم مِرَم.» با شنيدن لهجه یزدی انگار که همه چیز یادم رفت. جان تازه ای گرفتم. فلفلی گفت: ایزدی دیدی، راه افتادی، و خندید. دیدم یک نفر با لباس های خونی خاکی رنگ و سر و وضعی بدتر از خودم و با پای زخمی وارد اتاق شد و افتان و خیزان تا نزدیک ما آمد. عراقی ها با چوب و یک تکه تخته کتکش می زدند. وقتی روی تخت آرام گرفت، رهایش کردند و رفتند. خودش را سید محمد حسینی معرفی کرد. اهل شهرستان بافق یزد بود. کلی خوشحال بودم که همشهری پیدا کردم. زبانم باز شد. حال و احوال و خوش و بشی کردیم. گفتم: «چرا کتکت می‌زدند؟» گفت: «عراقی ها داشتند من را می آوردند. یکی شان پای تیر خورده من را ول کرد و روی زمین افتادم. از درد کنترل خودم را از دست دادم و یک سیلی زدم تو گوشش، بعدش چند نفری افتادند به جانم و تا می خوردم کتکم زدند. به هر مکافاتی بود تا اتاق آمدم. » سید محمد حسینی بسیجی بود. در عملیات بیت المقدس ۴ مجروح شده و بعد اسیرش کرده بودند. تعریف کرد که او هم مثل من بعد از تیر خوردن در استخوان ران پایش یکی، دو روز سرگردان بوده تا گرفتار شده است. پیش خودم گفتم: «این بنده خدا هم سید است، هم تیر خورده، هم خانواده اش از او بی خبرند.

درست مثل من. هر شرایطی که مادر او دارد، مادر من هم دارد.» این طوری به خودم امید دادم و روحیه گرفتم. سید محمد حسینی این را هم گفت که این روزها شهر یزد به خاطر اسارت و شهادت تعداد زیادی از رزمنده ها در عملیات بیت المقدس ۴ عزادار است. خودش خیلی از صحنه ها را دیده بود و برای ما تعریف می‌کرد. 🌿🍃🌿🍃🌿🍃🌿 کانال حماسه جنوب (مجله مجازی دفاع مقدس) انتقال مطلب با ذکر منبع http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂

🍂 نواهای ماندگار 🔻 با نوای حاج صادق آهنگران ای شهید ولا زائر کربلا ای شهید ای شهید #کلیپ #نماهنگ http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂

🍂 #نوشته‌های_شما 🔻 سلام وعلیکم برادر من که از رزمندگان دفاع مقدس بودم این خاطرات بسیار مفید و شنیدنی هست مخصوصا خاطرات که نیروهای گردان پیاده يا زرهی تعریف می‌کنند خیلی برای من جالب بود دستتون درد نکنه خدا قوت. روح الهی 🔻 سلام و خداقوت به دست اندرکاران کانال حماسه جنوب. بنده به سهم خودم از ایثار.دلاوری و جانثاری رزمندگان سپاسگزارم چراکه آنچه که امروز داریم به برکت آن مجاهدت هاست. قطعا بازگو نمودن خاطرات و روایت یادگاران دفاع مقدس برای نسل امروز و آینده لازم و ضروری است.خداوند شفاعت شهدا را شامل حال ما نماید و یادگاران دفاع مقدس را سلامت و سربلند بدارد. با تشکرشکوهی 🔻سکوت وارم و دانی که حرف­‌ها دارم بسا حکایت ناگفته با شما دارم پر از شکایتم از کربلای چار به بعد و از شکفتن گل­‌های بی قرار به بعد مرا مبین که چنین آب رفته لبخندم هنوز غرقه امواج سرد اروندم هنوز در شب والفجر هشت مانده دلم که از رها شدن دست همرهان خجلم در این شبانه که غواص درد مواجم به دستگیری یاران رفته محتاجم سلام علیکم یادآوری رشادتهای رزمندگان گردان همیشه سرافراز کربلا توفیقی است که می‌بایست نصیب انسانهای باایمان وخالص فی سبیل ا... شود زیرا به تحریر درآوردن این خاطرات خود جهادی میطلبد عظیم. ضمن عرض خسته نباشید که همواره درجهت اشاعه فرهنگ جهادوشهادت باقدم وقلم به نحوی عالی حضوری باارزش داشته اید، بعنوان عضو کوچکی ازجمع رزمندگان گردان کربلا، تشکروقدردانی می‌نمایم. ارادتمند صیاد 🔻 سلام خاطرات رزمندگان گردان کربلا اهواز بسیار ارزشمند بود خاطرات تک تک نیروهای خط شکن و فرماندهان جسور و شجاع رده های رزمی از دسته و گروهان و .... بهترین منبع بررسی زوایای پنهان عملیات های دفاع مقدس است روح مطهر شهدا قرین رحمت و رضوان الهی و پاداش جهاد فی سبیل الله بهترین ذخیره جانبازان ویادگاران دفاع مقدس در اخرت باد زرگر

🍂 #نکات_تاریخی_جنگ 🔻 کربلای ۴ سردار شهید قاسم سلیمانی ┄┅┅❀💠❀┅┅┄ 🔅 در موضوعی که بیان می‌شود، نباید شخصیتی که در طول ۸ سال دفاع مقدس فرماندهی جنگ را برعهده داشته است مورد انتقاد و حتی عقده‌گشایی و شماتت قرار بگیرد. عملیات کربلای ۴ عملیات اصلی بود نه فرعی، ما عملیات‌هایی داشتیم که در طول سال برای آن برنامه‌ریزی کردیم و در طول ۵، ۶ ماه برای آن کار می‌کردیم اما به موفقیت نرسیدیم. عملیات رمضان هم تا حدود اهداف اساسی رسیدیم اما به نتیجه نرسید. در والفجر مقدماتی که کارهای فراوانی پیرامونش صورت گرفت اما به نتیجه نرسید. ما ۵،۶ عملیات داشتیم که منجر به موفقیت نشد لذا ما در جنگ عملیات موفق و ناموفق داشتیم. http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂

🍂 کربلای ۴ و جوسازی ها / ۱ 🔅 سردار احمد غلامپور ┄┅┅❀💠❀┅┅┄ ما چند سال است که در مورد کربلای ۴ گرفتار جوسازی‌هایی هستیم. خب در مورد این جوسازی‌ها به عناصر بیرونی ایرادی نیست اما متأسفانه بعضی قلم به دست‌های داخلی یک اجحاف و بی انصافی خارج از قاعده در مورد کربلای ۴ انجام می‌دهند و متأسفانه قضاوت‌شان در مورد کل دفاع مقدس را به سمت عملیات «کربلای ۴» می‌برند و از آن‌جا نگاه می‌کنند و این ناجوانمردانه است. مواردی که عرض می‌کنم به این مسئله برمی‌گردد و دلم می‌خواهد اگر به این مسئله پرداخته می‌شود یک واکاوی و فراتحلیل نسبت به کل جریان کربلای ۴ و ۵ هم انجام شود، دلیلش هم این هست که ما عملیات‌های پیروزمند و موفق زیادی داشتیم و کسی هم خیلی به آنها نمی‌پردازد اما وقتی به «کربلای ۴» می‌رسیم زمین و زمان بسیج می‌شود تا از این علمیات صحبت بکنند. واقعیت این هست که مقوله جنگ، مقوله روشن و تعریف شده‌ای هست. مظلومیت ما از جایی شروع می‌شود که اساساً از واژه‌هایی استفاده می‌کنیم که ظلم به خودمان است واز این حادثه بزرگ تحت عنوان جنگ ایران و عراق نام می بریم. در حالی که تعریف جنگ این هست که دو طرف جنگ بر اساس یک سری از موضوعات و اختلافات و بعد از عدم نتیجه رسیدن مذاکرات سیاسی از نظر نظامی به جان هم می‌افتند تا یک نفر اراده‌اش را به دیگری تحمیل کند. تعریف علمی جنگ این هست. اما اینکه ما می‌گوئیم جنگ ایران و عراق! اشکالش این هست که ما با کسی جنگ و اختلاف و دعوا نداشتیم. ما که وارد جنگ نشدیم. ما سر جای خودمان نشسته و درگیر مسائل انقلاب بودیم و کسی آمد به ما تهاجم کرد، بنابراین اسم این از نظر ما جنگ نیست. ┄┅┅❀💠❀┅┅┄ ‌ادامه دارد #تاریخ_شفاهی کانال حماسه جنوب http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂

‍ 🍂 🔻 فاتح شهيد خليل فاتحي، پاسداری رشيد و غيور از خطه آذربايجان شرقی بود. در اردوگاه موصل يك قديم، بعثیها پنجاه نفر را به اتهام خارج كردن سلاح از انبار به طبقه بالايی اردوگاه بردند و به شدت شكنجه كردند. آنها قصد داشتند همه پنجاه نفر را اعدام كنند. خليل وقتی وضع را اينچنين ديد، به فرمانده بعثی گفت «به جز خودم بقيه نقشی در بيرون آوردن سلاح‌ها از انبار نداشتند». همه نجات پيدا كردند ولی خليل در زير شكنجه‌های بعثیها مردانه به شهادت رسيد. او از جوانان غیوری بود که در سوسنگرد و در مجروحیت دکتر چمران، او را از جلو دشمن بر دوش گرفت و از منطقه خارج کرد و دکتر چمران کلت خود را به رسم قدردانی به او اهدا کرد. #خاطرات_کوتاه http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂