eitaa logo
دلدادگان کوی یار غائب 🌸مهدی (عج)🌸
454 دنبال‌کننده
350 عکس
128 ویدیو
2 فایل
السلام علیک یا بقیة الله فی ارضه گم گشته ام به اشک که پیدا کنم تو را دل شسته ام ز جان که تمنا کنم تو را
مشاهده در ایتا
دانلود
⁉️⁉️⁉️⁉️⁉️ ، قربانی برای تطهیر شریح بن حارث کندى -مشهور به - از چهره‏هاى اجتماعى - قضایى و تا حدى سیاسى صدر اسلام مى‏باشد که از سال ۱۸ (ه.ق) در زمان خلافت عمر بر مسند قضاوت نشست تا سال ۷۸ (ه.ق) در زمان حجاج که استفاء کرد بنا بر اقول مختلف بین ۵۳ تا ۷۵ سال قضاوت کرد. شریح قاضی در حادثه کربلا⁉️ بخواهیم از نقش شریح قاضی و مداخلات او در حادثه کربلا بگوییم، می توان از: ⭕️از و به جرگه مخالفان پیوستن،مشاور درگاه عبیدالله بن زیاد شدن ؛ تا رساندن بودن پراکنده شدن افراد قبیله هانی از اطراف دارالاماره، که سبب به امارت از طرف عبیدالله ، به رسیدن و و از همه مهم تر، اتفاق افتادن شد،گفت. 💢اما بحثی مرتبط شریح قاضی مشهور است اینکه او در چهارم ماه محرم فتوای قتل امام حسین علیه السلام صادر کرده است. عبیدالله برای بخشیدن ماجرا از شریح خواست در این امر بدهد و او نیز چنین فتوا داد: 《به‌درستی که حسین بن علی در میان مسلمانان تفرقه افکند و با امیرالمومنین (یزید) مخالفت کرده و از دین خارج شده،این مطلب برای من ثابت و محقق شده است. پس حکم کردم به دفع و کشتن او برای حفظ شریعت پیامبر اسلام.》 فتوای یا دستتان پشت پرده ⁉️ 👇👇 💢البته شریح قاضی کوتاهی های داشته چه در زمان حضرت امیرالمومنین علیه السلام و چه در زمان امام حسین علیه السلام همین پسر پیغمبر در حالی در جریان ماجرا بوده ولی کمک نکرده، است. ⭕️اما درباره فتوا با می توان گفت چنین چیزی در هیچ یک از یافت نشده و مبنی بر آن وجود ندارد. 🔹نظرات بزرگان درباره ماجرای فتوای شریح قاضی: 👇 محققانی چون 👌در تحقیقات خود بیان داشته اند که در هیچ کتاب معتبری چنین چیزی نیامده است بر طبق بیان این بزرگواران:👇 📙: آنچه بیان شده است، نام شریح دو مورد در مقاتل ذکر شده هر دو مربوط به دستگیری هانی بن عروه است.¹ 📗: حتی شیعیان که دیدگاه انتقادی نسبت به شریح داشتند ولی چنین خبری در منابع آنها مشاهده نمی گردد و چیزی در مورد این فتوا ننوشته اند. 📕: با قاطعیت می توان گفت چنین موردی در کتب تاریخی نیست زیرا زمانی که مختار قیام کرد همه جنایت کاران حادثه کربلا را به سزای عمل نگین خود رساند، از مجازات شریح سخنی به میان نیاورد چگونه می توان شریح فتوای حلیت خون امام حسین علیه السلام را صادر کند، ولی مختار به سراغ او نرود و حتی او را به عنوان قاضی کوفه منصوب کند؟² 📘 بیان کردند فقط در کتاب ثمرات الانوار در سه جلد تالیف مرحوم میرزا محمد خطیبی که اخیراً نوشته شده، این موضوع بیان شده که البته نویسنده متدینی است ولی تحقیق را خوب نمی دانسته کتاب تازه تالیف شده که احوال نویسنده مشخص است، مستند نمی باشد.³ 📚منابع ۱. کتاب ثارالله،ص ۱۲۶ ۲.کتاب شخصیت شناسی عاشورا،ص ۱۵۸ ۳.تحقیق درباره اولین اربعین حضرت سیدالشهداء علیه السلام،ص ۵۱ و همچنین طبق استفتاء از محضر مراجع عظامی چون: 📝 السلام علیکم هنوز فتوا پیدا نشده 📝 : جواب : هو العالم ؛ ظاهرا چنین نیست و لذا مختار به او تعرض شدید نکرد 📚[استفتائات،آیت الله العظمی سید محمد صادق روحانی، ناشر: حدیث دل، قم، ج ۲، ص ۲۶۶] 👇 💢پس بر اساس آنچه تاریخ نگاران و راویان حدیث می گویند، هرچند او از جهت خصوصیات اخلاقی فردی ترسو، مصلحت جو و فرصت طلب بوده و برای رسیدن به مقام با هر حکومت و ایده ای کنار می آمده و گاهی در مدار سازش مجبور می شد، حقیقت را فدای مصلحت کند. ولی هیچ سند تاریخی و روایی(در منابع شیعه و سنی) مبنی بر فتوای شریح قاضی وجود ندارد بلکه به نام او جعل شده است. که باید دید با گناهکار جلوه دادن شریح قاضی دنبال چه کسانی هستند⁉️ 🔴ظاهرا اصل ماجرا از ملعون نشات گرفته، عبارت ها را او انشاء کرده است. که در دویست یا سیصد سال اخیر(از زمان قاجار ) به عنوان فتوای شریح قاضی در جامعه مشهور است که هیچ سندی برای آن وجود ندارد. ╭━═━⊰🖤🌿🖤⊱━═━╮ @deldadegan_yar_ghayeb ⁉️⁉️⁉️⁉️⁉️
حَبیب بن مُظاهِر اَسَدی  (شهادت ۶۱ق) از شهدای کربلا. حبیب از قبیله بنی‌اسد و از اصحاب خاص حضرت علی(ع) بود. او از کسانی بود که پس از مرگ معاویه به امام حسین(ع) برای رفتن به کوفه نامه نوشتند. پس از شهادت مسلم، حبیب مخفیانه از کوفه خارج شد و خود را به امام حسین (ع) رساند و در روز عاشورا در کربلا به شهادت رسید. قبر او در حرم امام حسین(ع) و در نزدیکی ضریح امام حسین(ع) قرار دارد. شیخ طوسی او را در زمره فهرست اصحاب امام (ع)، امام (ع) و امام (ع) آورده است. حبیب، در همه جنگ‌ها در کنار امام علی (ع) بود و از یاران و از حاملان علم و دانش آن حضرت شمرده می‌شد. حبیب قرآن کریم بود . از امام حسین(ع) نقل شده است که او در هر شب قرآن را ختم می‌کرد. او در برابر پیشنهاد امان و پول برای دست برداشتن از یاری امام حسین: گفت: «ما نزد رسول خدا(ص) عذری نداریم که زنده باشیم و فرزند رسول خدا(ص) را مظلومانه به قتل برسانند» در زیارت امام حسین(ع) در نیمه و غیره نام او آمده است. 🌑 دعوت از امام پس از مرگ معاویه در سال ۶۰ق، حبیب و جمعی از بزرگان شیعیان کوفه، همچون سلیمان بن صُرَد، مُسیب بن نَجَبَه و رَفاعة بن شداد بَجَلی، از بیعت با یزید خودداری کردند و برای امام حسین(ع) نامه نوشتند و آن حضرت را برای قیام بر ضد امویان به کوفه دعوت کردند. زمانی که بن عقیل به کوفه آمد، به یاری او شتافتند. حبیب به همراه بن عوسجه به طور پنهانی در کوفه برای بن عقیل از مردم بیعت می‌گرفتند. 🌑 پیوستن به امام هنگامی که ابن‌زیاد به کوفه رفت و مردم مسلم بن عقیل را تنها گذاشتند، قبیله بنی‌اسد، حبیب و مسلم بن عوسجه را پنهان کردند تا به آنها آسیبی نرسد. آنها مخفیانه از کوفه خارج شدند و در روز محرم در کربلا، به کاروان امام پیوستند وقتی دید که یاران امام اندک و دشمنان او بسیارند، از امام حسین(ع) اجازه گرفت و نزد افرادی از قبیله که در نزدیکی کربلا سکونت داشتند رفت و آنان را به یاری امام طلبید. اما با فرستادن سپاهی، مانع از پیوستن آنان به امام شد. 🌑 روز نهم محرم حبیب به همراهی زهیر و گروهی دیگر به همراه حضرت (ع) به قصد سپاه دشمن که می‌خواستند به خیمه‌های امام حمله کنند، به ذکر اوصاف امام و یارانش پرداخت و آنان را از جنگ برحذر داشت. 🌑 در روز عاشورا روز عاشورا، امام حسین(ع) حبیب بن مظاهر را فرمانده جناح چپ نیروهای خویش کرد. امام (ع) در سخنرانی خود، حسب، نسب، فضایل خویش و حدیث "هذانِ سَیّدا شَبابِ اَهلِ الْجَنَّةِ" را یادآور شد و فرمود در میان شما افرادی هستند که این حدیث را از (ص) شنیده‌اند. در این هنگام بن ذی‌الجوشن گفت: من خدا را با شک و تردید عبادت کرده باشم اگر بدانم تو چه می‌گویی. بن مظاهر در پاسخ او گفت: به خدا من چنان می‌بینم که تو با هفتاد شک و تردید خدا را عبادت می‌کنی، شهادت می‌دهم که راست می‌گویی و نمی‌فهمی چه می‌گوید، چراکه قلب تو سیاه و مهر شده است. زمانی که ابوثمامه صائدی وقت نماز را به یادآوری کرد، امام فرمود: از آنان بخواهید دست از جنگ بردارند تا بخوانیم. حصین بن نمیر گفت: نمازتان قبول نیست. حبیب بن مظاهر گفت: خیال می‌کنی نماز خاندان رسول قبول نیست و نماز تو قبول است ‌ای شراب‌خوار. حبیب بر او حمله کرد و با شمشیر به صورت اسب حصین زد، او بر زمین افتاد و یارانش حمله کرده، او را از چنگ حبیب نجات دادند. حبیب بن مظاهر ۶۲ نفر از افراد دشمن را کشت. پس از آن بدیل بن صریم عقفانی به او حمله کرد و با شمشیر بر فرقش زد، فرد دیگری با نیزه به او حمله کرد. پس از آنکه حبیب از اسب بر زمین افتاد بدیل بن صریم سرش را از تن جدا کرد. امام (ع) خود را به بالین رساند و فرمود: «اَحْتَسِبُ نَفْسی و حماة اَصحابی» پاداش خود و یاران حامی خود را، از خداوند انتظار می‌برم. در آمده است که حضرت فرمود: ای حبیب، مردی با فضیلت بودی که در یک شب را ختم می‌کردی. 🕊️🕊️🕊️✨✨✨ @deldadegan_yar_ghayeb
وهب بن وهب یا وهب بن عبدالله بن حباب کلبی  از  واقعه  و یاران امام حسین(ع). منابع را جوانی دانسته‌اند که به همراه به‌دست امام حسین(ع) شد و همراه با امام به کربلا آمد و در روز  به شهادت رسید. وی از افرادی است که بیشتر منابع نامش را در فهرست شهدای کربلا آورده‌اند ولی درباره نسب و همچنین یک یا چند نفر بودنش اختلافاتی وجود دارد. وهب پس از بن خُضَیر و یا بن مهاجر کندی و قبل از بن خالد ازدی یا بن عَوْسَجِه اَسَدی و یا بن حجاج به میدان رفت. درباره مبارزه او نقل‌هایی وجود دارد و گفته شده در میان نبرد به سمت و بازگشته و از مادرش می‌پرسد که آیا از او راضی شده است یا نه؟ و در جواب، کشته شدن در راه حسین(ع) را شرط رضایت مادر می‌یابد. در این بازگشت مکالمات بین وهب و همسرش نیز نقل شده است. درباره نحوه شهادت وهب نقل‌های مختلفی وجود دارد و با روایات مربوط به شهادت عبدالله بن عمیر کلبی مخلوط شده است. نقل‌هایی مانند اینکه همسرش نیز به میدان جنگ رفته، لباس او را گرفت و گفت بازنمی‌گردم تا با تو بمیرم و امام حسین(ع) وی را با وعده پاداش خیر در آخرت به خیمه‌ها باز گرداند. پس او نزد زنان بازگشت. گفته شده وهب دوازده نفر پیاده و نوزده نفر سواره را از سپاه ابن سعد کشته است. او اسیر شد با دستور عمر سعد را زدند و سپس سرش را به سمت سپاه امام حسین(ع) کردند. 🕊️🕊️🕊️✨✨✨ @deldadegan_yar_ghayeb
عابس بن أبی شُبیب شاکری از یاران باوفای امام (علیه‌السلام)، و به قولی از خاصّان امام (علیه‌السلام) بود، یکی از  کربلا است. عابس از مهتران، دلاوران، سخنوران، عابدان و شب‌ زنده‌ داران شیعه بود. عابس، نخستین کسی بود که در منزل ، هنگام قرائت امام حسین (علیه‌السلام) برای شیعیان به پاخاست و پس از حمد و ثنای خداوند متعال خطاب به حضرت مسلم (علیه‌السلام) گفت: من درباره مردم به شما خبر نمی‌دهم و نمی‌دانم نیّتشان چیست و از جانب آنها وعده فریبنده ای نمی‌دهم. به خدا قسم از چیزی که درباره آن تصمیم گرفته‌ام سخن می‌گویم هنگامی که دعوت کنید می‌پذیرم و همراه شما با دشمنانتان می‌جنگم و با شمشیر از شما دفاع می‌کنم تا به پیشگاه خداوند روم و از این کار جز ثواب چیزی نمی‌خواهم. پس از کوفیان با حضرت (علیه‌السلام)، عابس با شوذب به عنوان پیک، نامه آنان را به امام حسین (علیه‌السلام) رساند. 🌑 روز عاشورا چون روز عاشورا آتش جنگ شعله‌ور گردید و برخی از یاران اباعبدالله (علیه‌السلام) به شهادت رسیدند، عابس بن ابی شبیب شاکری به همراه شوذب بن عبدالله، از هم پیمانان و وابستگان بنی شاکر به حضور امام حسین رسیدند. عابس به شوذب گفت: ‌ای شوذب چه تصمیمی گرفته‌ای؟ (می‌خواهی چه کنی؟) شوذب گفت: چه می‌کنم؟! به همراه تو در رکاب فرزند دختر رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) می‌جنگم تا کشته شوم. عابس گفت: گمان من هم همین بود، اما نخست نزد ابی عبدالله برو (و از او اجازه بگیر تا تو جزء یاران او گردی) و او (جهاد و شهادت) تو را مانند دیگر یاران خود، به حساب خدا بگذارد، و من هم تو را به حساب خدا بگذارم (تا اجری ببرم)؛ زیرا در این ساعت اگر کس دیگری با من بود، که از تو به من نزدیک‌تر بود، دوست می‌داشتم برود و جلوی چشمانم به شهادت برسد، تا او را به حساب خدا بگذارم (و اجری ببرم) امروز روزی است که هر قدر می‌توانیم، باید به دنبال اجر و پاداش باشیم؛ زیرا بعد از این روز، دیگر جای عمل نیست، و فقط حساب است. شوذب نزد امام حسین (علیه‌السّلام) رفت و بر امام (علیه‌السّلام) سلام کرد و (پس از کسب اجازه) به میدان رفت و جنگید تا به رسید. آن‌گاه عابس به خدمت امام (علیه‌السلام) رسید و گفت: ای اباعبدالله! هیچ‌کس در روی زمین نزد من از شما عزیزتر و محبوب‌تر نیست. اگر می‌توانستم با چیزی بهتر از جانم از شما دفاع کنم دریغ نمی‌کردم. درود بر تو ای اباعبدالله، خداوند را گواه می‌گیرم که بر راه تو و پدرت استوار هستم. سپس با پیشانی مجروح و با شمشیر برکشیده به سوی میدان شتافت. ربیع بن تمیم هَمْدانی، از سران سپاه یزید می‌گوید: «چون عابس را دیدم شناختم. زیرا او را در جنگ‌ها دیده بودم. فریاد زدم، ای مردم! این شخص، شیران است او فرزند ابی‌ شبیب است. هیچ‌کس از شما سوی وی نرود. عابس مکرّر فریاد می‌زد، آیا مردی وجود ندارد که با مردی مبارزه کند؟ کسی به میدان نرفت تا ابن سعد فرمان داد کنید. عابس چون دید از هر طرف به سویش سنگ پرتاب می‌شود، زره از تن بیرون آورد و خود از سر بیفکند و بر آنها حمله کرد. به خدا قسم دیدم او بیش از دویست تن را طرد کرد. سرانجام در قلب میدان و محاصره دشمن به درجه شهادت نایل گشت. سر او را در دست چند نفر دیدم که هر کدام ادعا می‌کرد وی، او را کشته است. عمرسعد گفت: مشاجره نکنید. هیچ‌کس نمی‌توانست یک‌ تنه عابس را بکشد. شما توانستید با هم او را بکشید. با این سخن، نزاع و کشمکش آنها خاتمه یافت.» در زیارت ناحیه امام (علیه‌السلام) و از وی چنین یاد شده است: «السلام علی عابس بن شبیب الشاکری.» مرحوم شیخ عباس قمی نیز درباره او گفته است: السلام علیک یا عابس بْنِ ابی شبیب الشاکری اشْهَدُ انَّکَ مَضیت علی مامضی علیه البدریون والمجاهدون فی سبیل اللَّه. درود بر تو ای عابس بن ابی شبیب شاکری، گواهی می‌دهم آنچه -از مصائب‌- بر رزمندگان بدر و مجاهدین راه خدا گذشت بر تو نیز وارد شده است. 🕊️🕊️🕊️✨✨✨ @deldadegan_yar_ghayeb
🥀🥀🥀🕊️🕊️🕊️💔💔💔 سردار سرلشکر شهید «» ۳۰ فروردین سال ۱۳۳۳ در شهرستان «» در یک خانواده مذهبی متولد شد. وی در دوره دبیرستان با برادرش «» به دست ، وارد جریانات سیاسی شد و پس از اخذ دیپلم به دانشگاه راه یافت و در رشته «» مشغول تحصیل شد. مهدی باکری از ابتدای ورود به دانشگاه تبریز یکی از افراد مبارز این دانشگاه بود و برادرش را نیز به همراه خود به تبریز آورد و او نیز در مبارزات ضد رژیم طاغوت با برادرش همراه شد. شهید باکری بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و به دنبال تشکیل پاسداران انقلاب به عضویت این نهاد در آمد و در سازماندهی و استحکام سپاه ارومیه نقش فعالی را ایفا کرد. پس از آن بنا به ضرورت، دادستان دادگاه انقلاب ارومیه شد. وی همزمان با خدمت در سپاه، به مدت چهار ماه با عنوان ارومیه نیز خدمات ارزنده‌ای از خود به یادگار گذاشت. همچنین او مدتی مسئولیت سازندگی و فرماندهی عملیات سپاه ارومیه را بر عهده داشت. مهدی باکری با استعداد و دلسوزی فراوان خود توانست در عملیات با عنوان معاون تیپ نجف اشرف در کسب پیروزی‌ها مؤثر باشد. وی در همین عملیات، در منطقه رقابیه از ناحیه چشم شد و به فاصله کمتر از یک ماه در عملیات شرکت کرد. او همچنین در مرحله دوم عملیات بیت‌المقدس نیز از ناحیه کمر شد و با وجود جراحت‌هایی که داشت، در مرحله سوم عملیات به قرارگاه فرماندهی رفت تا برادران بسیجی را از پشت بی‌سیم هدایت کند. مهدی باکری در عملیات «» با سمت فرماندهی تیپ عاشورا به نبرد بی‌امان در داخل خاک عراق پرداخت و این‌بار نیز شد. شهید باکری در عملیات « بن عقیل» با فرماندهی بر لشکر عاشورا و ایثار رزمندگان سلحشور، بخش عظیمی از خاک گلگون ایران اسلامی و چند منطقه استراتژیک آزاد کرد. وی همچنین در عملیات «والفجرمقدماتی» و «والفجر یک»، «والفجر دو»، «والفجر سه» و «والفجر چهار» نیز با عنوان فرمانده لشکر عاشورا، به همراه بسیجیان غیور و فداکار، در انجام تکلیف و نبرد با متجاوزین، آمادگی و ایثار همه‌جانبه‌ای را از خود نشان داد. پس از شهادت برادرش حمید در عملیات خیبر، روح در کالبد ناآرامش قرار نداشت و معلوم بود که به زودی به او خواهد پیوست. پانزده روز قبل از عملیات بدر به مقدس مشرف شده و از امام رضا (ع) خواسته بود که خداوند توفیق شهادت را نصیبش کند. سپس خدمت حضرت امام (ره) و حضرت آیت‌الله (مدظله‌العالی) رسید و از ایشان درخواست کرد که برای شهادتش دعا کنند. این فرمانده دلاور سرانجام ۲۵ اسفند سال ۱۳۶۳ در عملیات «» بر اثر اصابت تیر مستقیم ندای حق را لبیک گفت و حامل او در آب‌های ، مورد هدف آر پی جی دشمن قرار گرفت و پیکرش به دریا پیوست و هرگز .  برای اطلاعات بیشتر به سایت زیر مراجعه فرمایید.👇👇 سردار سرلشکر شهید «مهدی باکری» https://defapress.ir/fa/news/655309/%D8%B3%D8%B1%D8%AF%D8%A7%D8%B1-%D8%B3%D8%B1%D9%84%D8%B4%DA%A9%D8%B1-%D8%B4%D9%87%DB%8C%D8%AF-%D9%85%D9%87%D8%AF%DB%8C-%D8%A8%D8%A7%DA%A9%D8%B1%DB%8C لینک کانال 👇✨ @deldadegan_yar_ghayeb