eitaa logo
آموزش لهجه عراقی(دنیای عربی)
15.2هزار دنبال‌کننده
1.5هزار عکس
1.3هزار ویدیو
12 فایل
زهرا کثیری مؤسس گروه آموزشی دنیای عربی 🔸مدرس لهجه عراقی 🔸فعال فرهنگی حوزه اربعین 📚 مؤلف کتاب لغة الحب، طریق الحب و حروف الحب 🧕 ارتباط با ادمین 👇 @donyayearabi_admin لینک گروه پرسش و پاسخ 👇 https://eitaa.com/joinchat/1382809809C9c300254ae
مشاهده در ایتا
دانلود
54 🔴 تمدّد، يتمدّد = دراز کشیدن @donyayearabi_ir 🔸زمان ماضی : هو تمدّد = او دراز کشید هی تمدّدت = او دراز کشید هم تمدّدو = آنها دراز کشیدند هن تمدّدن = آنها دراز کشیدند انت تمدّدت = تو دراز کشیدی انتی تمدّدتی = تو دراز کشیدی انتو تمدّدتو = شما دراز کشیدید انتن تمدّدتن = شما دراز کشیدید انی تمدّدت = من دراز کشیدم احنه تمدّدنه = ما دراز کشیدیم 🔹زمان مضارع : هو یتمدّد = او دراز میکشد هی تتمدّد = او دراز میکشد هم یتمدّدون = آنها دراز میکشند هن یتمدّدن = آنها دراز میکشند انت تتمدّد = تو دراز میکشی انتی تتمدّدین = تو دراز میکشی انتو تتمدّدون = شما دراز میکشید انتن تتمدّدن = شما دراز میکشید انی اتمدّد = من دراز میکشم احنه نتمدّد = ما دراز میکشیم 🔸اسم فاعل : (هو ، انت ، انی ) متمدّد = دراز کشیده است ، دراز کشیده ای ، دراز کشیده ام (هی ، انتی ، انی ) متمدّده = دراز کشیده است ، دراز کشیده ای ، دراز کشیده ام ( هم ، انتو ، احنه ) متمدّدین = دراز کشیده اند ، دراز کشیده اید ، دراز کشیده ایم ( هن ، انتن ، احنه ) متمدّدات = دراز کشیده اند ، دراز کشیده اید ، دراز کشیده ایم 🔹امر : إتمدّد = دراز بکش (مذکر) إتمدّدی = دراز بکش (مونث) إتمدّدو = دراز بکشید 🔸نهی : لا تتمدّد = دراز نکش (مذکر) لا تتمدّدین = دراز نکش (مونث) لا تتمدّدون = دراز نکشید @donyayearabi_ir
55 🔴 صام، يصوم = روزه گرفتن @donyayearabi_ir 🔸زمان ماضی : هو صام = او روزه گرفت هی صامت = او روزه گرفت هم صامو = آنها روزه گرفتند هن صامن = آنها روزه گرفتند انت صمت = تو روزه گرفتی انتی صمتی = تو روزه گرفتی انتو صمتو = شما روزه گرفتید انتن صمتن = شما روزه گرفتید انی صمت = من روزه گرفتم احنه صمنه = ما روزه گرفتیم 🔹زمان مضارع : هو یصوم = او روزه می گیرد هی تصوم = او روزه می گیرد هم یصومون = آنها روزه می گیرند هن یصومن = آنها روزه می گیرند انت تصوم = تو روزه می گیری انتی تصومین = تو روزه می گیری انتو تصومون = شما روزه می گیرید انتن تصومن = شما روزه می گیرید انی أصوم = من روزه می گیرم احنه نصوم = ما روزه می گیریم 🔸اسم فاعل : (هو ، انت ، انی ) صایم = روزه گرفته است ، روزه گرفته ای ، روزه گرفته ام (هی ، انتی ، انی ) صایمه = روزه گرفته است ، روزه گرفته ای ، روزه گرفته ام ( هم ، انتو ، احنه ) صایمین = روزه گرفته اند ، روزه گرفته اید ، روزه گرفته ایم ( هن ، انتن ، احنه ) صایمات = روزه گرفته اند ، روزه گرفته اید ، روزه گرفته ایم 🔹امر : صوم = روزه بگیر (مذکر) صومی = روزه بگیر (مونث) صومو = روزه بگیرید 🔸نهی : لا تصوم = روزه نگیر (مذکر) لا تصومین = روزه نگیر (مونث) لا تصومون = روزه نگیرید @donyayearabi_ir
56 🔴 تسحّر، يتسحّر = سحری خوردن @donyayearabi_ir 🔸زمان ماضی : هو تسحّر = او سحری خورد هی تسحّرت = او سحری خورد هم تسحّرو = آنها سحری خوردند هن تسحّرن = آنها سحری خوردند انت تسحّرت = تو سحری خوردی انتی تسحّرتی = تو سحری خوردی انتو تسحّرتو = شما سحری خوردید انتن تسحّرتن = شما سحری خوردید انی تسحّرت = من سحری خوردم احنه تسحّرنه = ما سحری خوردیم 🔹زمان مضارع : هو یتسحّر = او سحری می خورد هی تتسحّر = او سحری می خورد هم یتسحّرون = آنها سحری می خورند هن یتسحّرن = آنها سحری می خورند انت تتسحّر = تو سحری می خوری انتی تتسحّرین = تو سحری می خوری انتو تتسحّرون = شما سحری می خورید انتن تتسحّرن = شما سحری می خورید انی أتسحّر = من سحری می خورم احنه نتسحّر = ما سحری می خوریم 🔸اسم فاعل : (هو ، انت ، انی ) متسحّر = سحری خورده است ، سحری خورده ای ، سحری خورده ام (هی ، انتی ، انی ) متسحّره = سحری خورده است ، سحری خورده ای ، سحری خورده ام ( هم ، انتو ، احنه ) متسحّرین = سحری خورده اند ، سحری خورده اید ، سحری خورده ایم ( هن ، انتن ، احنه ) متسحّرات = سحری خورده اند ، سحری خورده اید ، سحری خورده ایم 🔹امر : إتسحّر = سحری بخور (مذکر) إتسحّری = سحری بخور (مونث) إتسحّرو = سحری بخورید 🔸نهی : لا تتسحّر = سحری نخور (مذکر) لا تتسحّرین = سحری نخور (مونث) لا تتسحّرون = سحری نخورید @donyayearabi_ir
57 🔴 فطر، يفطر = افطار کردن @donyayearabi_ir 🔸زمان ماضی : هو فطر = او افطار کرد هی فطرت = او افطار کرد هم فطرو = آنها افطار کردند هن فطرن = آنها افطار کردند انت فطرت = تو افطار کردی انتی فطرتی = تو افطار کردی انتو فطرتو = شما افطار کردید انتن فطرتن = شما افطار کردید انی فطرت = من افطار کردم احنه فطرنه = ما افطار کردیم 🔹زمان مضارع : هو یفطر = او افطار می کند هی تفطر = او افطار می کند هم یفطرون = آنها افطار می کنند هن یفطرن = آنها افطار می کنند انت تفطر = تو افطار می کنی انتی تفطرین = تو افطار می کنی انتو تفطرون = شما افطار می کنید انتن تفطرن = شما افطار می کنید انی أفطر = من افطار می کنم احنه نفطر = ما افطار می کنیم 🔸اسم فاعل : (هو ، انت ، انی ) فاطر = افطار کرده است ، افطار کرده ای ، افطار کرده ام (هی ، انتی ، انی ) فاطره = افطار کرده است ، افطار کرده ای ، افطار کرده ام ( هم ، انتو ، احنه ) فاطرین = افطار کرده اند ، افطار کرده اید ، افطار کرده ایم ( هن ، انتن ، احنه ) فاطرات = افطار کرده اند ، افطار کرده اید ، افطار کرده ایم 🔹امر : إفطر = افطار کن (مذکر) إفطری = افطار کن (مونث) إفطرو = افطار کنید 🔸نهی : لا تفطر = افطار نکن (مذکر) لا تفطرین = افطار نکن (مونث) لا تفطرون = افطار نکنید @donyayearabi_ir
58 🔴 ودَّی/ یوَدّی = بردن @donyayearabi_ir 🔸زمان ماضی : هو ودَّه = او برد هی وَدَّت = او برد هم وَدَّو = آنها بردند هن وَدَّن = آنها بردند انت وَدّیت = تو بردی انتی وَدّیتی =تو بردی انتو وَدّیتو = شما بردید انتن وَدّیتن = شما بردید انی وَدّیت = من بردم احنه وَدّینه = ما بردیم 🔹زمان مضارع : هو یوَدّی = او می‌برد هی توَدّی = او می‌برد هم یوَدّون = آنها می‌برند هن یوَدّن = آنها می‌برند انت توَدّی = تو می‌بری انتی توَدّین = تو می‌بری انتو توَدّون = شما می‌برید انتن توَدَّن = شما می‌برید انی أوَدّی = من می‌برم احنه نوَدّی = ما می‌بریم 🔸اسم فاعل : (هو ، انت ، انی) اِموَدّی = برده است، برده ای، برده ام (هی ، انتی ، انی) اِموَدیه = برده است، برده ای، برده ام (هم ، انتو ، احنه) اِموَدّین = برده اند، برده اید، برده ایم ( هن ، انتن ، احنه ) اِموَدّیات = برده اند، برده اید، برده ایم 🔹امر : وَدّی = بِبَر (مذکر) وَدّی = بِبَر (مونث) وَدّو = بِبَر 🔸نهی : لا تودي = نَبَر (مذکر) لا تودّین = نَبَر (مونث) لا تودون = نَبَرید @donyayearabi_ir
59 🔴 گعد - یگعد = نشستن @donyayearabi_ir 🔸 زمان ماضی : هو گعد = او نشست هی گعدت = او نشست هم گعدو = آنها نشستند هن گعدن = آنها نشستند انت گعدت = تو نشستی انتی گعدتی = تو نشستی انتو گعدتو = شما نشستید انتن گعدتن = شما نشستید انی گعدت = من نشستم احنه گعدنه = ما نشستیم 🔹زمان مضارع: هو یگعد = او مینشیند هی تگعد = او مینشیند هم یگعدون = آنها مینشینند هن یگعدن = آنها میشنشینند انت تگعد = تو مینشینی انتی تگعدین = تو مینشینی انتو تگعدون = شما مینشینید انتن تگعدن = شما مینشینید انی اگعد = من مینشینم احنه نگعد = ما مینشینیم 🔸اسم فاعل : (هو ، انت ، انی ) گاعد = نشسته است ، نشسته ای ، نشسته ام (هی ، انتی ، انی ) گاعده = نشسته است ، نشسته ای ، نشسته ام ( هم ، انتو ، احنه ) گاعدین = نشسته اند ، نشسته اید ، نشسته ایم (هن ، انتن ، احنه ) گاعدات = نشسته اند ، نشسته اید ، نشسته ایم 🔹امر : اُگعد = بشین (مذکر) اُگعدی = بشین (مونث) اُگعدو = بشینید 🔸نهی : لا تگعد = نشین (مذکر) لا تگعدین = نشین (مونث) لا تگعدون = نشینید @donyayearabi_ir
۶۰ 🔴 حیّ یحیّ: احیا کردن، بیدار ماندن 🔸ماضی هو حیّ هی حیّت هم حیّو هن حیّن انت حیّیت انتی حیّیتی انتو حیّیتو انتن حیّیتن انی حیّیت احنه حیّینه 🔹مضارع هو یْحِیّ هی تْحِیّ هم یحیّون هن یحیّن انت تحِیّ انتی تحیّین انتو تحیّون انتن تحیّن انی احِیّ احنه نْحیّ 🔸امر انت حِیّ انتی حِیّی انتو حِیّو انتن حِیّن 🔹اسم فاعل هو،انت،انی حایّ هی،انتی،انی حایّه هم،انتو،احنه حایّین هن،انتن،احنه حایّات @donyayearabi_ir
61 🔴 طلع - یطلع = خارج شدن @donyayearabi_ir 🔸 زمان ماضی: هو طلع = او خارج شد هی طلعت = او خارج شد هم طلعو = آنها خارج شدند هن طلعن = آنها خارج شدند انت طلعت = تو خارج شدی انتی طلعتی = تو خارج شدی انتو طلعتو = شما خارج شدید انتن طلعتن = شما خارج شدید انی طلعت = من خارج شدم احنه طلعنه = ما خارج شدیم 🔹زمان مضارع : هو یطلع = او خارج میشود هی تطلع = او خارج میشود هم یطلعون = آنها خارج میشوند هن یطلعن = آنها خارج میشوند انت تطلع = تو خارج میشوی انتی تطلعین = تو خارج میشوی انتو تطلعون = شما خارج میشوید انتن تطلعن = شما خارج میشوید انی اطلع = من خارج میشوم احنه نطلع = ما خارج میشویم 🔸اسم فاعل : (هو ، انت ، انی ) طالع = خارج شده است ، خارج شده ای ، خارج شده ام (هی ، انتی ، انی ) طالعه = خارج شده است ، خارج شده ای ، خارج شده ام ( هم ، انتو ، احنه ) طالعین = خارج شده اند ، خارج شده اید ، خارج شده ایم ( هن ، انتن ، احنه ) طالعات = خارج شده اند ، خارج شده اید ، خارج شده ایم 🔹امر : إطلع = خارج شو (مذکر) إطلعی = خارج شو (مونث) إطلعو = خارج شوید 🔸نهی : لا تطلع = خارج نشو (مذکر) لا تطلعین = خارج نشو (مونث) لا تطلعون = خارج نشوید @donyayearabi_ir
62 🔴اشتاق، یشتاق = دلتنگ شدن @donyayearabi_ir 🔸زمان ماضی: هو اشتاق = او دلتنگ شد هی اشتاقت = او دلتنگ شد هم اشتاقو = آنها دلتنگ شدند هن اشتاقن = آنها دلتنگ شدند انت اشتاقیت = تو دلتنگ شدی انتی اشتاقیتی = تو دلتنگ شدی انتو اشتاقیتو = شما دلتنگ شدید انتن اشتاقیتن = شما دلتنگ شدید انی اشتاقیت = من دلتنگ شدم احنه اشتاقینه = ما دلتنگ شدیم 🔹زمان مضارع : هو یشتاق = او دلتنگ میشود هی تشتاق = او دلتنگ میشود هم یشتاقون = آنها دلتنگ میشوند هن یشتاقن = آنها دلتنگ میشوند انت تشتاق = تو دلتنگ میشوی انتی تشتاقین = تو دلتنگ میشوی انتو تشتاقون = شما دلتنگ میشوید انتن تشتاقن = شما دلتنگ میشوید انی اشتاق = من دلتنگ میشوم احنه نشتاق = ما دلتنگ میشویم 🔸اسم فاعل: (هو ، انت ، انی ) مشتاق = دلتنگ شده است ، دلتنگ شده ای ، دلتنگ شده ام (هی ، انتی ، انی ) مشتاقه = دلتنگ شده است ، دلتنگ شده ای ، دلتنگ شده ام (هم ، انتو ، احنه ) مشتاقین = دلتنگ شده اند ، دلتنگ شده اید ، دلتنگ شده ایم (هن ، انتن ، احنه ) مشتاقات = دلتنگ شده اند ، دلتنگ شده اید ، دلتنگ شده ایم 🔹امر: إشتاق = دلتنگ شو (مذکر) إشتاقی = دلتنگ شو (مونث) إشتاقو = دلتنگ شوید 🔸نهی: لا تشتاق = دلتنگ نشو (مذکر) لا تشتاقین = دلتنگ نشو (مونث) لا تشتاقون = دلتنگ نشوید @donyayearabi_ir
63 🔴 ساق، یسوق = رانندگی کردن @donyayearabi_ir 🔸 زمان ماضی: هو ساق = او رانندگی کرد هی ساقت = او رانندگی کرد هم ساقو = آنها رانندگی کردند هن ساقن = آنها رانندگی کردند انت سقت = تو رانندگی کردی انتی سقتی = تو رانندگی کردی انتو سقتو = شما رانندگی کردید انتن سقتن = شما رانندگی کردید انی سقت = من رانندگی کردم احنه سقنه = ما رانندگی کردیم 🔹زمان مضارع : هو یسوق = او رانندگی میکند هی تسوق = او رانندگی میکند هم یسوقون = آنها رانندگی میکنند هن یسوقن = آنها رانندگی میکنند انت تسوق = تو رانندگی میکنی انتی تسوقین = تو رانندگی میکنی انتو تسوقون = شما رانندگی میکنید انتن تسوقن = شما رانندگی میکنید انی اسوق = من رانندگی میکنم احنه نسوق = ما رانندگی میکنیم 🔸اسم فاعل: (هو ، انت ، انی ) سایق = رانندگی کرده است ، رانندگی کرده ای ، رانندگی کرده ام (هی ، انتی ، انی ) سایقه = رانندگی کرده است ، رانندگی کرده ای ، رانندگی کرده ام (هم ، انتو ، احنه ) سایقین = رانندگی کرده اند ، رانندگی کرده اید ، رانندگی کرده ایم (هن ، انتن ، احنه ) سایقات = رانندگی کرده اند ، رانندگی کرده اید ، رانندگی کرده ایم 🔹امر: سوق = رانندگی کن (مذکر) سوقی = رانندگی کن (مونث) سوقو = رانندگی کنید 🔸نهی: لا تسوق = رانندگی نکن (مذکر) لا تسوقین = رانندگی نکن (مونث) لا تسوقون = رانندگی نکنید @donyayearabi_ir
64 🔴 نسی، ینسی = فراموش کردن @donyayearabi_ir 🔸 زمان ماضی : هو نسی = او فراموش کرد هی نست = او فراموش کرد هم نسو = آنها فراموش کردند هن نسن = آنها فراموش کردند انت نسیت = تو فراموش کردی انتی نسیتی = تو فراموش کردی انتو نسیتو = شما فراموش کردید انتن نسیتن = شما فراموش کردید انی نسیت = من فراموش کردم احنه نسینه = ما فراموش کردیم 🔹زمان مضارع : هو ینسی = او فراموش میکند هی تنسی = او فراموش میکند هم ینسون = آنها فراموش میکنند هن ینسن = آنها فراموش میکنند انت تنسی = تو فراموش میکنی انتی تنسین = تو فراموش میکنی انتو تنسون = شما فراموش میکنید انتن تنسن = شما فراموش میکنید انی انسی = من فراموش میکنم احنه ننسی = ما فراموش میکنیم 🔸اسم فاعل : (هو ، انت ، انی ) ناسی = فراموش کرده است ، فراموش کرده ای ، فراموش کرده ام (هی ، انتی ، انی ) ناسیه = فراموش کرده است ، فراموش کرده ای ، فراموش کرده ام (هم ، انتو ، احنه ) ناسین = فراموش کرده اند ، فراموش کرده اید ، فراموش کرده ایم (هن ، انتن ، احنه ) ناسیات = فراموش کرده اند ، فراموش کرده اید ، فراموش کرده ایم 🔹امر : انسی = فراموش کن (مذکر) انسی = فراموش کن (مونث) انسو = فراموش کنید 🔸نهی : لاتنسی = فراموش نکن (مذکر) لاتنسین = فراموش نکن (مونث) لاتنسون = فراموش نکنید @donyayearabi_ir
65 🔴 ارتبك، يرتبك = دستپاچه شدن @donyayearabi_ir 🔸 زمان ماضی: هو ارتبک = او دستپاچه شد هی ارتبکت = او دستپاچه شد هم ارتبکو = آنها دستپاچه شدند هن ارتبکن = آنها دستپاچه شدند انت ارتبکت = تو دستپاچه شدی انتی ارتبکتی = تو دستپاچه شدی انتو ارتبکتو = شما دستپاچه شدید انتن ارتبکتن = شما دستپاچه شدید انی ارتبکت = من دستپاچه شدم احنه ارتبکنه = ما دستپاچه شدیم 🔹زمان مضارع : هو یرتبک = او دستپاچه میشود هی ترتبک = او دستپاچه میشود هم یرتبکون = آنها دستپاچه میشوند هن یرتبکن = آنها دستپاچه میشوند انت ترتبک = تو دستپاچه میشوی انتی ترتبکین = تو دستپاچه میشوی انتو ترتبکون = شما دستپاچه میشوید انتن ترتبکن = شما دستپاچه میشوید انی ارتبک = من دستپاچه میشوم احنه نرتبک = ما دستپاچه میشویم 🔸اسم فاعل : (هو ، انت ، انی ) مرتبک = دستپاچه شده است ، دستپاچه شده ای ، دستپاچه شده ام (هی ، انتی ، انی ) مرتبکه = دستپاچه شده است ، دستپاچه شده ای ، دستپاچه شده ام (هم ، انتو ، احنه ) مرتبکین = دستپاچه شده اند ، دستپاچه شده اید ، دستپاچه شده ایم (هن ، انتن ، احنه ) مرتبکات = دستپاچه شده اند ، دستپاچه شده اید ، دستپاچه شده ایم 🔹امر : إرتبک = دستپاچه شو (مذکر) إرتبکی = دستپاچه شو (مونث) إرتبکو = دستپاچه شوید 🔸نهی : لا ترتبک = دستپاچه نشو (مذکر) لا ترتبکین = دستپاچه نشو (مونث) لا ترتبکون = دستپاچه نشوید @donyayearabi_ir
66 🔴 توقّع - یتوقّع: توقع داشتن @donyayearabi_ir 🔸زمان ماضی: هو توقّع = او توقع داشت هی توقّعت = او توقع داشت هم توقّعو = آنها توقع داشتند هن توقّعن = آنها توقع داشتند انت توقّعت = تو توقع داشتی انتی توقّعتی = تو توقع داشتی انتو توقّعتو = شما توقع داشتید انتن توقّعتن = شما توقع داشتید انی توقّعت = من توقع داشتم احنه توقّعنه = ما توقع داشتیم 🔹زمان مضارع: هو یتوقّع = او توقع دارد هی تتوقّع = او توقع دارد هم یتوقّعون = آنها توقع دارند هن یتوقّعن = آنها توقع دارند انت تتوقّع = تو توقع داری انتی تتوقّعین = تو توقع داری انتو تتوقّعون = شما توقع دارید انتن تتوقّعن = شما توقع دارید انی اتوقّع = من توقع دارم احنه نتوقّع = ما توقع داریم 🔸اسم فاعل: (هو ، انت ، انی) متوقّع = توقع داشته است ، توقع داشته ای ، توقع داشته ام (هی ، انتی ، انی) متوقّعه = توقع داشته است ، توقع داشته ای ، توقع داشته ام (هم ، انتو ، احنه) متوقّعین = توقع داشته اند ، توقع داشته اید ، توقع داشته ایم (هن ، انتن ،احنه) متوقّعات = توقع داشته اند ، توقع داشته اید ، توقع داشته ایم 🔹امر: إتوقّع = توقع داشته باش (مذکر) إتوقّعی = توقع داشته باش (مونث) إتوقّعو = توقع داشته باشید 🔸نهی: لاتتوقّع = توقع نداشته باش (مذکر) لاتتوقّعین = توقع نداشته باش (مونث) لاتتوقّعون = توقع نداشته باشید @donyayearabi_ir
67 🔴 لزم - یلزم = گرفتن @donyayearabi_ir 🔸زمان ماضی : هو لزم = او گرفت هی لزمت = او گرفت هم لزمو = آنها گرفتند هن لزمن = آنها گرفتند انت لزمت = تو گرفتی انتی لزمتی = تو گرفتی انتو لزمتو = شما گرفتید انتن لزمتن = شما گرفتید انی لزمت = من گرفتم احنه لزمنه = ما گرفتیم 🔹زمان مضارع : هو یلزم = او میگیرد هی تلزم = او میگیرد هم یلزمون = آنها میگیرند هن یلزمن = آنها میگیرند انت تلزم = تو میگیری انتی تلزمین = تو میگیری انتو تلزمون = شما میگیرید انتن تلزمن = شما میگیرید انی الزم = من میگیرم احنه نلزم = ما میگیریم 🔸اسم فاعل : (هو ، انت ، انی) لازم = گرفته است، گرفته اى ، گرفته ام (هی ، انتی ، انی) لازمة = گرفته است، گرفته اى ، گرفته ام (هم ، انتو ، احنه) لازمين = گرفته اند، گرفته ايد ، گرفته ايم (هن ، انتن ، احنه) لازمات = گرفته اند، گرفته ايد ، گرفته ابم 🔹امر : إلزم = بگیر (مذکر) إلزمی = بگیر (مونث) إلزمو = بگیرید 🔸نهی : لاتلزم = نگیر (مذکر) لاتلزمین = نگیر (مونث) لاتلزمون = نگیرید @donyayearabi_ir
68 🔴 تفائل - يتفائل = خوشبین بودن @donyayearabi_ir 🔸زمان ماضی : هو تفائل = او خوشبین بود هی تفائلت = او خوشبین بود هم تفائلو = آنها خوشبین بودند هن تفائلن = آنها خوشبین بودند انت تفائلت = تو خوشبین بودی انتی تفائلتی = تو خوشبین بودی انتو تفائلتو = شما خوشبین بودید انتن تفائلتن = شما خوشبین بودید انی تفائلت = من خوشبین بودم احنه تفائلنه = ما خوشبین بودیم 🔹زمان مضارع : هو یتفائل = او خوشبین هست هی تتفائل = او خوشبین هست هم یتفائلون = آنها خوشبین هستند هن یتفائلن = آنها خوشبین هستند انت تتفائل = تو خوشبین هستی انتی تتفائلین = تو خوشبین هستی انتو تتفائلون = شما خوشبین هستید انتن تتفائلن = شما خوشبین هستید انی اتفائل = من خوشبین هستم احنه نتفائل = ما خوشبین هستیم 🔸اسم فاعل : (هو ، انت ، انی) متفائل = خوشبین بوده است ، خوشبین بوده ای ، خوشبین بوده ام (هی ، انتی ، انی) متفائله = خوشبین بوده است ، خوشبین بوده ای ، خوشبین بوده ام (هم ، انتو ، احنه) متفائلین = خوشبین بوده اند ، خوشبین بوده اید ، خوشبین بوده ایم (هن، انتن ، احنه) متفائلات = خوشبین بوده اند ، خوشبین بوده اید ، خوشبین بوده ایم 🔹امر : إتفائل = خوشبین باش (مذکر) إتفائلي = خوشبین باش (مونث) إتفائلو = خوشبین باشید 🔸نهی : لاتتفائل = خوشبین نباش (مذکر) لاتتفائلین = خوشبین نباش (مونث) لاتتفائلون = خوشبین نباشید @donyayearabi_ir
69 طفی - یطفى = خاموش كردن @donyayearabi_ir زمان ماضى : هو طفى = او خاموش کرد هي طفت = او خاموش کرد هم طفو = آنها خاموش کردند هن طفن = آنها خاموش کردند انت طفيت = تو خاموش کردی انتي طفيتي = تو خاموش کردی انتو طفيتو = شما خاموش کردید انتن طفيتن = شما خاموش کردید اني طفيت = من خاموش کردم احنه طفينه = ما خاموش کردیم زمان مضارع : هو يطفى = او خاموش میکند هي تطفى = او خاموش میکند هم يطفون = آنها خاموش میکنند هن يطفن = آنها خاموش میکنند انت تطفى = تو خاموش میکنی انتي تطفين = تو خاموش میکنی انتو تطفون = شما خاموش میکنید انتن تطفن = شما خاموش میکنید اني اطفى = من خاموش میکنم احنه نطفى = ما خاموش میکنیم اسم فاعل : (هو ، انت ، اني) مطفى = خاموش کرده است ، خاموش کرده ای ، خاموش کرده ام (هي ، انتي ، اني) مطفية = خاموش کرده است ، خاموش کرده ای ، خاموش کرده ام (هم ، انتو ، احنه) مطفين = خاموش کرده اند ، خاموش کرده اید ، خاموش کرده ایم (هن ، انتن ، احنه) مطفيات = خاموش کرده اند ، خاموش کرده اید ، خاموش کرده ایم امر : طفی = خاموش کن (مذکر) طفی = خاموش کن (مونث) طفو = خاموش کنید نهي : لاتطفی = خاموش نکن (مذکر) لاتطفين = خاموش نکن (مونث) لاتطفون = خاموش نکنید @donyayearabi_ir
70 قرّر - یقرّر = تصمیم گرفتن @donyayearabi_ir زمان ماضی : هو قرّر = او تصمیم گرفت هی قرّرت = او تصمیم گرفت هم قرّرو = آنها تصمیم گرفتند هن قرّرن = آنها تصمیم گرفتند انت قرّرت = تو تصمیم گرفتی انتی قرّرتی = تو تصمیم گرفتی انتو قرّرتو = شما تصمیم گرفتید انتن قرّرتن = شما تصمیم گرفتید انی قرّرت = من تصمیم گرفتم احنه قرّرنه = ما تصمیم گرفتیم زمان مضارع : هو یقرّر = او تصمیم میگیرد هی تقرّر = او تصمیم میگیرد هم یقرّرون = آنها تصمیم میگیرند هن یقرّرن = آنها تصمیم میگیرند انت تقرّر = تو تصمیم میگیری انتی تقرّرین = تو تصمیم میگیری انتو تقرّرون = شما تصمیم میگیرید انتن تقرّرن = شما تصمیم میگیرید انی اقرّر = من تصمیم میگیرم احنه نقرّر = ما تصمیم میگیریم اسم فاعل : (هو ، انت ، انی) مقرّر = تصمیم گرفته است ، تصمیم گرفته ای ، تصمیم گرفته ام (هی ، انتی ، انی) مقرّره = تصمیم گرفته است ، تصمیم گرفته ای ، تصمیم گرفته ام (هم ، انتو ، احنه) مقرّرین = تصمیم گرفته اند ، تصمیم گرفته اید ، تصمیم گرفته ایم (هن ، انتن ، احنه) مقرّرات = تصمیم گرفته اند ، تصمیم گرفته اید ، تصمیم گرفته ایم امر : قرّر = تصمیم بگیر(مذکر) قرّری = تصمیم بگیر (مونث) قرّرو = تصمیم بگیرید نهی : لا تقرّر = تصمیم نگیر (مذکر) لا تقرّرین = تصمیم نگیر(مونث) لا تقرّرون = تصمیم نگیرید @donyayearabi_ir
71 أذّىٰ - يؤَذّي = اذیت کردن @donyayearabi_ir زمان ماضی : هو اذّی = او اذیت کرد هی اذّت = او اذیت کرد هم اذّو = آنها اذیت کردند هن اذّن = آنها اذیت کردند انت اذّیت = تو اذیت کردی انتی اذّیتی = تو اذیت کردی انتو اذّیتو = شما اذیت کردید انتن اذّیتن = شما اذیت کردید انی اذّیت = من اذیت کردم احنه اذّینه = ما اذیت کردیم زمان مضارع : هو یأذّی = او اذیت میکند هی تأذّی = او اذیت میکند هم یأذّون = آنها اذیت میکنند هن یأذّن = آنها اذیت میکنند انت تأذّی = تو اذیت میکنی انتی تأذّین = تو اذیت میکنی انتو تؤذّون = شما اذیت میکنید انتن تؤذّن = شما اذیت میکنید انی اؤذّی = من اذیت میکنم احنه نأذّی = ما اذیت میکنیم اسم فاعل : (هو ، انت ، انی) إمأذّی = اذیت کرده است ، اذیت کرده ای ، اذیت کرده ام (هی ، انتی ، انی) إمأذّیه = اذیت کرده است ، اذیت کرده ای ، اذیت کرده ام (هم ، انتو ، احنه) إمأذّین = اذیت کرده اند ، اذیت کرده اید ، اذیت کرده ایم (هن ، انتن ، احنه) إمأذّیات = اذیت کرده اند ، اذیت کرده اید ، اذیت کرده ایم امر : أذّي = اذیت کن (مذکر) أذّي = اذیت کن (مونث) أذّو = اذیت کنید نهی : لاتؤذّی = اذیت نکن (مذکر) لاتؤذّین = اذیت نکن (مونث) لاتؤذّون = اذیت نکنید @donyayearabi_ir
72 دلّه - يدلّي = راهنمايى كردن @donyayearabi_ir ماضی: هو دلّه= او راهنمايى كرد هي دلَّت = او راهنمايى كرد هم دلّو = آنها راهنمايى كردند هن دلّن = آنها راهنمايى كردند انت دلّيت = تو راهنمايى كردى انتي دلّيتي = تو راهنمايى كردى انتو دلّيتو = شما راهنمايى كرديد انتن دلّيتن = شما راهنمايى كرديد آني دلّيت = من راهنمايى كردم احنه دلّينه = ما راهنمايى كرديم @donyayearabi_ir مضارع: هو يدلّي = او راهنمايى مى كند هي تدلّي = او راهنمايى مى كند هم يدلّون = آنها راهنمايى مى كنند هن يدلّن = آنها راهنمايى مى كنند انت تدلّي = تو راهنمايى مى كنى انتي تدلّين = تو راهنمايى مى كنى انتو تدلّون = شما راهنمايى مى كنيد انتن تدلّن = شما راهنمايى مى كنيد آني ادلّي = من راهنمايى مى كنم احنه ندلّي = ما راهنمايى مى كنيم @donyayearabi_ir اسم فاعل: ( هو ، انت ، آني) اِمدلّي = او راهنمايى كرده است ،تو راهنمايى كرده اى ، من راهنمايى كرده ام ( هي ، انتي ، آني) اِمدلّية = او راهنمايى كرده است ،تو راهنمايى كرده اى ، من راهنمايى كرده ام ( هم ، انتو ، احنه ) اِمدلّين = آنها راهنمايى كرده اند ،شما راهنمايى كرده ايد ، ما راهنمايى كرده ايم @donyayearabi_ir امر : دَلّي = راهنمايى كن (مذکر) دَلّي = راهنمایی کن (مونث) دَلّو = راهنمايى كنيد نهي : لاتدلّي = راهنمايى نكن (مذکر) لاتدلّين = راهنمايى نكن (مونث) لاتدلّون = راهنمايى نكنيد @donyayearabi_ir نفي: ماتدلّي = راهنمايى نمى كنى (مذکر) ماتدلّين = راهنمايى نمى كنى (مونث) ماتدلّون = راهنمايى نمى كنيد @donyayearabi_ir
73 🔴 صرف فعل دعی / یدعی 🔸فعل ماضی هو دِعه لی. او (مذکر) دعا کرد برای من هي دِعَت لي. او (مونث) دعا کرد برای من هم دعو لي. آنها (مذکر) دعا می‌کنند برای من هن دعن لي.آنها (مونث) دعا می کنند برای من انت دعيت لي.تو (مذکر) دعا کردی برای من انتي دعيتي لي.تو (مونث) دعا کردی برای من انتو دعتوا لي.شما(مذکر) دعا کردید برای من انتن دعيتن لي.شما(مونث) دعا کردید برای من اني دعيت لک /لچ. من دعا کردم برای تو احنه دعينه لک /لچ. ما دعا کردیم برای تو @donyayearabi_ir 🔹فعل مضارع هو یدعی لي.او(مذكر ) دعا می‌کند برای من هي تدعی لي.او(مونث) دعا می کند برای من هم يدعون لي.آنها(مذکر) دعا می‌کنند برای من هنّ یدعن لي.آنها(مونث) دعا می‌کنند برای من انت تدعی لي.تو (مذکر) دعا میکنی برای من انتي تدعین لي.تو (مونث) دعا میکنی برای من انتو تدعون لي.شما(مذکر) دعا میکنید برای من انتن تدعن لي.شما (مونث) دعا میکنید برای من آنی أدعی لك/لچ.من دعا میکنم برای تو احنه ندعي لک/لچ.ما دعا میکنیم برای تو @donyayearabi_ir 🔸اسم فاعل هو، انت، آنی. داعی (او دعا کرده، تو دعا کرده ای، من دعا کرده ام) هي، انتي، آنى: داعیه(او دعا کرده، تو دعا کرده ای، من دعا کرده ام) هم، انتو، احنه. داعین(آنها دعا کرده اند، شما دعا کرده اید، ما دعا کرده ایم) @donyayearabi_ir 🔹امر إدعِی لي. دعا کن برای من (مذکر) إدعي لي. دعا کن برای من (مونث) إدعو لي. دعا کنید برای من 🔸نهى لتِدْعي لي. دعا نکن برای من ( مذکر) لتدعين لي. دعا نکن برای من ( مونث) لتدعون لي. دعا نکنید برای من ✅ نکته: دعه لی، دعال و دعینه لک, دعینالک تلفظ می‌شود. @donyayearabi_ir