✍️ بازخوانی یک کتاب 👓 «علم تحولات جامعه؛ پژوهشی در فلسفه‌ی تاریخ و تاریخ‌گرایی علمی» ⛳️ قطعه‌ی شماره‌‌ی 10 ب) نظریه‌ی قهرمان‌گرایی یا اصالت شخصیت نظریه‌ی دوم در مکاتب #فلسفه_تاریخ که تا حدودی #کارلایل بنیان‌گذار آن شمرده می‌شود، نظریه‌ی اصالت شخصیت و قهرمان‌گرایی است. بنا به عقیده‌ی طرف‌داران این نظریه، قهرمان‌ها نقش قاطعی در تعیین سرنوشت یک تمدن دارند. نتایجی که کارلایل از این نظریه اتخاذ کرد، بعدها #جان_استوارت_میل و #ویلیام_جیمز را به خود جلب کرد. در واقع، تا حدودی #نیچه و #هگل را می‌توان پدران اصلی نظریه‌ی اصالت شخصیت به‌معنای علمی آن دانست؛ زیرا از سرچشمه‌ی افکار این دو نفر بود که مسیر واقعی اندیشه‌ی #قهرمان‌گرایی بستر واقعی خود را طی کرد و به نتیجه‌ی جبری آن، یعنی فاشیسم #ایتالیا و#آلمان منجر شد. بنیان فکری این نظریه بر این باور استوار است که قهرمان با محیط خویش به مبارزه برمی‌خیزد و ناگواری‌ها و تلخی‌های فراوانی را متحمل می‌شود؛ اما از این لحاظ که روح خود را درک کرده است، به‌ناچار جامعه و مردم را به تبعیت از اراده‌ی خود وامی‌دارد و مسیر تاریخ را تعیین می‌کند و بدین‌ترتیب، جامعه را به‌سوی کامیابی سوق می‌دهد و به تاریخ و تمدن معنی می‌بخشد؛ لذا قهرمان اصلی‌ترین عامل تکامل و پیدایش تاریخ است. بنابراین برای شناخت درست تاریخ باید زندگی روحی و شخصیت قهرمانان بزرگ هر دوره را (نظیر اسکندر، سزار، عیسی، بودا و ... ) مورد تحقیق قرار داد. اگرچه نمی‌توان همه‌ی معتقدین به اصالت فرد در جامعه و تاریخ را پیرو این مکتب دانست، اما فرانسیس #بیکن، #هابز، #لاک، #روسو؛ و مرکانتیلیست‌هایی هم‌چون #آدام_اسمیت، هانری ماین و فردریک مادیتلند از پیروان این مکتب فلسفه‌ی تاریخ هستند. خطای این مکتب فکری آن است که فراموش می‌کند شخصیت‌های بزرگ، به‌نوبه‌ی خودشان، محصول و مجری ضروریت‌های زمان خود هستند. ویژگی آن‌ها این است که این ضروریت‌ها را درک کرده‌اند و معنای #روابط_اجتماعی جدید را - که در حال تکوین است - زودتر از معاصران خود دریافته‌اند. نقش این نوابغ فقط در تفسیر صورت ظاهری وقایع است، اما این امر ایشان را قادر نمی‌کند که تغییرات عمیق در علل کلی‌تری باشند که حرکت تاریخ محصول آن می‌باشد. علل کلی‌تری که قهرمان‌ها معلول آن‌ها شمرده می‌شوند. #علم_تحولات_جامعه #مکاتب_فلسفه‌ی_تاریخ #قهرمان‌گرایی #اصالت_شخصیت @doranejadid

⭕️ ترقی؛ خاستگاه افزونی رنج بشر 📝 انتقاد #روسو نسبت به عقلانیت #قرن_هجدهم حاکم بر اروپا و بی‌اعتمادی همیشگی او به شکل متمدن و شهری آن روزگار، بر کلّ آراء و افکار وی سایه افکنده‌اند. او به چهره‌ی ژانوسی «ایده‌ی #ترقّی» نظر می‌اندازد و ابراز می‌کند: اگرچه به‌نظر می‌رسد پیشرفت‌های اجتماعی و علمی، وسیله‌ای برای کسب توفیقات بزرگ هستند، اما علت رنج‌های عمیق روانی و بیماری‌های اخلاقی نیز هستند. صرفا با سامان‌دهی امور اجتماعی، به‌‎گونه‌ای که با کارهای احمقانه‌ی #تمدن مقابله شود، می‌توان سرشت ذاتاً نیکوی مردان و زنان را از قوه به فعل درآورد. ریت، کریستوفر (1396). راهنمای خواندن قرارداد اجتماعی روسو. (محمدمهدی، ذوالقدری، مترجم). تهران: ترجمان. ص. 30 🌐 https://eitaa.com/doranejadid

⭕️ بازتولید نابرابری در بستر نظریه‌ی اجتماعی مدرن 📝 #روسو در کتاب «گفتار در باب منشاء نابرابری»، در نقد #امر_اجتماعی_مدرن می‌نویسد: 📝همه به امید تضمین #آزادی، بی‌درنگ به قیدوبندها روی آوردند؛ چراکه آنان آن‌قدر می‌فهمیدند که متوجه مزایای نهادهای سیاسی شوند، هرچند تجربه‌ی کافی در پیش‌بینی خطرات آن نداشتند. این منشاء، #جامعه یا #قانون بود یا ممکن است چنین بوده باشد؛ منشائی که قیدوبندهای جدیدی بر پای ضعیفان می‌زد و قدرت‌های جدیدی به اغنیا می‌داد. این وضعیت به شکل جبران‌ناپذیری #وضع_طبیعی را نابود می‌کرد؛ به‌شکلی دائمی قوانین #مالکیت و #نابرابری را تثبیت می‌نمود؛ غصب هوشمندانه را به حقی پایدار بدل می‌ساخت و به‌نفع افراد جاه‌طلبِ معدودی همه‌ی انسان‌ها را در معرضِ کار دائمی، #بردگی و فلاکت قرار می‌داد. 📝ریت، کریستوفر (1396). راهنمای خواندن قرارداد اجتماعی روسو. (محمدمهدی، ذوالقدری، مترجم). تهران: ترجمان.همان، ص. 48 🌐 https://eitaa.com/doranejadid