eitaa logo
مرکز تخصصی احیاء امر
1هزار دنبال‌کننده
565 عکس
62 ویدیو
7 فایل
تا رسیدن به سبک زندگی حسینی اندیشکده مطالعات حسینی روضه خانگی | طرح سدره @sedreh_com فصلنامه مطالعات آیینی «ع» @ainmag_ir محصولات آیینی لواء @lewaa_ir همایش علمی هیأت @heyat_conf 👤 پشتیبانی @ehyadmin
مشاهده در ایتا
دانلود
** هر بلایی به قدر بزرگی‌اش می‌تواند انسان را از حجاب تعلّقات برهاند. با این حساب، *عظیم‌ترین* بلا می‌تواند *عمیق‌ترین* و *غلیظ‌ترین* حجاب *تعلّقات* را از جان آدمی برکند و او را به‌سوی اوج پرواز دهد. پس وقتی *اعظم مصائب هستی* ، ماجرای *عاشورا* ست یعنی *همه* و حتّی *اولیا الهی* همچون ابراهیم ع نیز این سفر و آنند. هنوز هم که هنوز است هر شب جمعه، *جمیع انبیاء* و *اولیاء الهی* به زیارت کربلا می‌روند تا از او اندکی نوش جان کنند و از داغ بلای او به شیرینی جدیدی راه می‌یابند و شاید برای همین است *هر کس که در وجودش عشق لقاء حق جوششی دارد* ، *بی‌تاب زیارت کربلا است* . 📚 ۵۶ ✳️ @heyatiha72
شب‌های جمعه حتماً تابه‌حال طعم متفاوت زیارت برخی از معصومین علیهم‌السّلام را چشیده‌اید و می‌فهمید که طعم زیارت امام رضا علیه‌السّلام در مشهد با طعم زیارت امیرالمؤمنین علیه‌السّلام در نجف و *طعم زیارت اباعبدالله علیه‌السّلام* در کربلا فرق می‌کند. هرکدام از این زیارت‌ها رنگ و بویی دارد و شاید رنگ و بوی زیارت حضرت سیدالشّهدا علیه‌السّلام، رنگ *چشیدن مقام فناء* را داشته باشد. از آداب زیارت این است که ابتدا استراحت نمایی و سپس غسل کنی و بعد با لباسی معطر و پاکیزه، با طمأنینه به بارگاه امام معصوم علیه‌السّلام وارد شوی؛ امّا در زیارت اباعبدالله علیه‌السّلام ادب، چیز دیگری است. آن‌جا، *ادب فنای مقرّبان* است. آن‌جا باید همان‌طور خاک‌آلوده و خسته و سراسیمه، خود را به درگاهش رسانی و به‌جای عرض ادب، عرض جان نمایی! وقتی‌که در دیدار نخست به یاد مصائبش، تمام جانت آتش گرفت، آرزو کنی که ای کاش تو نیز در معرکه بودی تا جانت را فدایش می‌کردی! و آن‌گاه از این‌که آن‌جا نبودی تا جانت را فدایش کنی، بُغضی گلویت را می‌فشرد و نمی‌دانی چگونه رهایش کنی هر قدر هم که می‌گریی این بغض رهایت نمی‌کند. شاید اگر جانت به درآید، این بغض فروخفته هم مجال رهایی یابد. 📚 ۸۱ ✳️@heyatiha72
*آتش فراق* ما مفلسان دنیازده که ادّعایی در میان محبّان نداشتیم و مشغول دنیای خود بودیم..... این بود که ناگاه ما را از دالان بلای عظیمش به محبّان کشاند. ما اهل چنین مجالسی نبودیم و در همان لذائذ پست دنیا غرق بودیم که او یکباره دستمان را گرفت و در طوفان بلای خویش ما را به ساحل *بزم محبّان* رساند. این *حسین ع* بود که ما را بد عادت کرد و درحالی‌که در اوج غرق بودیم، هوای می و مطربِ بزم محبّان را در قلب‌مان روشن کرد. *او* خودش بود که ما را به یک‌باره میان انبوه محبّانش در جاده‌های ** راه ‌داد. امّا حالا... حالا که بعد از چند سال به بزم محبّتش عادت کرده‌ایم این چه تقدیری است که را به جان محبّانش انداخته است؟! ~ دلمان خوش بود سالی یکبار در *گلستانی میان نجف تا کربلا* در میان محبّانش به تفرّج می‌رویم. ~ دلمان خوش بود به جام شرابی که هرسال از می‌نوشیدیم و تا سال بعد به یادش گرم و مست بودیم. ~ دلمان خوش بود که ما را هم میان جمع محبّانش راه داده‌اند. ~ دلمان خوش بود که ما هم همچون محبّان و عاشقانش، آواره دشت و بیابان می‌شویم. تازه در این وانفسای دل‌خوشی شیرینی از جنس حسین ع یافته بودیم. روزها را می‌شمردیم تا اربعینش فرا رسد و خود را در میان *اقیانوس محبّانش* چون *قطره‌ای ناچیز* غرق کنیم.♡ 📚 ۱۶۲ ✳️ @heyatiha72
*گریه و تباکی* باید این نکته هم به مردم گفته بشود، تذکر داده بشود، که آقا *قضیه * قضیه این نیست که من یک چیزی بگویم و یکی هم گریه کند، قضیه این است که با گریه حفظ شده است این، با گریه این حفظ شده، حتی «تَباکی» هم ثواب دارد. خوب، تبَاکی چرا ثواب دارد، برای اینکه *تباکی کمک می‌کند به این مکتب* ؛ کمک به مکتب می‌کند. اینها اشتباه است که اینها یک طرف قضیه را می‌بینند، یک طرف قضیه را نمی‌بینند و مع الاسف ما همیشه- یعنی اسلام همیشه مبتلا بوده به این یک طرف دیدنها؛ همیشه مبتلا بوده. 📚 ۲۹ ✳️ @heyatiha72
*اهمیت هیأت* از میان همه مباحث دقیق و عمیق وصیت‌نامه امام خمینی (ره) تأکید ایشان بر *اهمیت «مراسم عزادارى ائمة اطهار و به‌ویژه سید مظلومان و سرور شهیدان، حضرت ابى ‌عبدالله ‌الحسین (ع)»* جالب توجه است. امام امت در آخرین پیام خویش «با کمال جِد و عجز از ملت‌هاى مسلمان» می‌خواهند «از ائمه اطهار و فرهنگ سیاسى، اجتماعى، اقتصادى، نظامى این بزرگ‌راهنمایان عالم بشریت به طور شایسته و به جان و دل و جان‌فشانى و نثار عزیزان» پیروی کنند. امام خمینی (ره) این‌چنین به و اسوه و مقتدا بودن ائمة اطهار(ع) باور داشتند و پیروی از «فرهنگ سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، نظامی» آنان را با سه مصداق مهم بر‌شمرده‌اند: «فقه سنتی»، «نماز جمعه و جماعت»، و «مراسم عزاداری ائمة اطهار(ع) »؛ که حتی اگر گستردگی و عمومیت مفهوم «فقه» را در معارف اسلامی مورد توجه قرار ندهیم، صرف قرار گرفتن مراسم عزاداری در کنار دو موضوعی همچون «فقه» و «نماز» اهمیت فراوان آن را در جهت *حیات جامعة اسلامی* نمایان خواهد کرد. 📚 ۳۰ ✳️ @heyatiha72
*سرمشق انسان ها* ما باید سرمشق از این خاندان بگیریم؛ بانوان ما از بانوانشان و مردان ما از مردانشان، بلکه همه از همه آن‌ها. آن‌ها زندگی خودشان را وقف کردند از برای طرفداری مظلومین و * سنت الهی* . ما باید تبعیت کنیم و زندگی خود را برای آن‌ها قرار بدهیم. کسی که تاریخ اسلام را می‌داند، می‌داند که این خاندان هر یکی‌شان مثل یک ، بلکه بالاتر، یک انسان الهی‌ـ روحانی، برای ملت‌ها و مستضعفین قیام کردند در مقابل کسانی که می‌خواستند مستضعفین را از بین ببرند.» 📚 ۳۱ ✳️ @heyatiha72
دلی که با عشق حسین علیه‌السّلام شکسته است، بی‌جهت دلی را نمی‌شکند. ✳️ @heyatiha72
20.38M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
بر خوان غم، چو عالمیان را صَلا زدند اول صلا به سلسله‏ى انبیا زدند نوبت به اولیا چو رسید، آسمان تپید زآن ضربتى كه بر سر شیر خدا زدند آن در كه جبرئیل امین بود خادمش اهل ستم به پهلوى خیرالنّسا زدند بس آتشى ز اخگر الماس ریزه‏ها افروختند و در جگر مجتبى زدند وآنگه سُرادِقى كه ملک محرمش نبود كندند از مدینه و در كربلا زدند وز تیشه‏ى ستیزه در آن دشت، كوفیان بس نخل‌ها ز گلشن آل عبا زدند پس ضربتى كز آن جگر مصطفى درید بر حلق تشنه‏ى خلف مرتضى زدند اهل حرم، دریده گریبان، گشوده موى فریاد بر در حرم كبریا زدند 🔻 🔗 شناسه احیاء امر در مجازی: @ehyamr
8.23M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
حاج علی انسانی در دوره‌ی ستایشگری نفس‌المهموم 🔻 🔗 شناسه احیاء امر در مجازی: @ehyamr
3.78M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
دامن‌کشان رفتی، دلم زیر و رو شد چشم حرامی با حرم روبرو شد بیا برگرد خیمه ای کس و کارم منو تنها نگذار ای علمدارم، علمدارم آب به خیمه نرسید، فدای سرت حسین قامتش خمید، فدای سرت از تو خبردارم باچشمای خونیت زهرا وساطت کرد تو میدون بمونی توکه پیرم کردی ای سپاه من زمین گیرم کردی ای پناه من بیا برگرد خیمه ای کس و کارم منو تنها نگذار ای علمدارم پیرشده برادرت فدای سرت 🔻 ✅ مرکز تخصصی احیاء امر 🌐 ehyaamr.ir 🆔 @ehyamr