eitaa logo
نقد تحریفات امامت
83 دنبال‌کننده
13 عکس
6 ویدیو
4 فایل
متاسفانه در عصر غیبت، مفهوم والای امامت دچار تحریفاتی گشته که از آنچه در اعتقادات پاک شیعه در طی قرون متمادی شناخته میشد، فاصله گرفته است...
مشاهده در ایتا
دانلود
بسم الله الرحمن الرحیم 🚫نقد و بررسی حدیثِ "قیام مردمی در مشرق که کشته‌هایشان شهید هستند" (حدیثی که سعی بر تطبیق آن با انقلاب۵۷ و مجوز و تشکیل حکومت اسلامی شده) ✍س.ح.افضلی (برگرفته از کانال تلگرامی ولایت قریب) سالها برخی سخنرانان حکومتی با استناد به حدیثی از امام باقر علیه‌السلام سعی به تطبیق آن با انقلاب ۵۷ و تأیید جواز قیام و تشکیل حکومت اسلامی در دوران غیبت داشته و دارند. در این مقاله قصد داریم به نقد و بررسی این ادعا بپردازیم. 📜حدیث مذکور به شرح زیر است : امام باقر عليه‌السّلام فرمود:گوئى مى‌بينم كه قومى در مشرق خروج كرده‌اند و خواستار حقّ‌اند ولى به ايشان داده نمى‌شود،باز خواستار آن مى‌شوند و به آنان داده نمى‌شود،پس چون چنين مى‌بينند شمشيرهاى خود را بر گردن خويش مى‌افكنند،پس آنچه مى‌طلبند به ايشان بدهند ولى ايشان از پذيرفتن آن خوددارى مى‌كنند تا اينكه قيام نمايند و آن را به كسى باز ندهند مگر به صاحب شما،كشتگانشان شهيدند،بدانيد اگر من خود آن را در مى‌يافتم حتما خود را براى صاحب اين امر نگاه مى‌داشتم».(نعمانی/۲۷۳) اصل روایت👈👈حدثنا أَحمد بن محمد بن سعيد قال حدثني علي بن الحسن عن أَخیه محمد بن الحسن عن أَبيه عن أَحمد بن عمر الحلبيّ عن الحسين بن موسى عن معمَّر بن يحيى بن سام عن أَبِي خالد الكابلي عن أَبِي جعفر عليه السلام أنّه قال: كَأَنِّي بِقَوْمٍ قَدْ خَرَجُوا بِالْمَشْرِقِ يَطْلُبُونَ اَلْحَقَّ فَلاَ يُعْطَوْنَهُ ثُمَّ يَطْلُبُونَهُ فَلاَ يُعْطَوْنَهُ فَإِذَا رَأَوْا ذَلِكَ وَضَعُوا سُيُوفَهُمْ عَلَى عَوَاتِقِهِمْ فَيُعْطَوْنَ مَا سَأَلُوهُ فَلاَ يَقْبَلُونَهُ حَتَّى يَقُومُوا وَ لاَ يَدْفَعُونَهَا إِلاَّ إِلَى صَاحِبِكُمْ قَتْلاَهُمْ شُهَدَاءُ أَمَا إِنِّي لَوْ أَدْرَكْتُ ذَلِكَ لاَسْتَبْقَيْتُ نَفْسِي لِصَاحِبِ هَذَا اَلْأَمْرِ ✅نقد و بررسی : اگر اهل تحقیق دقت کنند در ابتدای سند روایت ، راوی اول حدیث احمد بن محمد بن سعید همْدانی معروف به "ابن عقدة" است که مذهب "جارودیه" از فِرَقِ زیدیه داشته ، و عقیده و علاقهٔ مسلّم زیدیه به قیام و جهاد و انقلاب بر کسی پوشیده نیست(بیان این نکته به نظر لازم آمد) محتوای این روایت مخالف با ادعاهای مطروحه است. در متن حدیث زمان قیام مشخص نشده و بر کسی پوشیده نیست که طبق دستور صریح در احادیث معتبر ، شیعه از هر گونه قیام در دوران غیبت برای تشکیل حکومت تا قبل از "خروج سفیانی" منع شده. اگر زمان قیام مردم مشرق در این حدیث را قبل از خروج سفیانی در نظر بگیریم به دلیل تعارض با احادیث معتبر منع قیام تا قبل از خروج سفیانی ، حدیث مذکور مردود است ، اما اگر زمان قیام را بعد خروج سفیانی در نظر بگیریم ، این قیام ربطی به انقلاب۵۷ نداشته و مطابقتی ندارد از طرف دیگر هویت این مردم مشخص نیست که اهل کدام سرزمین هستند و فقط به مشرقی بودن آنان اشاره شده( خَرَجُوا بِالْمَشْرِق) در حدیث مورد نظر مردم مشرق زمین برای احقاق حقی قیام میکنند که به آنان داده نمیشود و این مسئله دو بار تکرار میشود.(يَطْلُبُونَ اَلْحَقَّ فَلاَ يُعْطَوْنَهُ ثُمَّ يَطْلُبُونَهُ فَلاَ يُعْطَوْنَه)ُ اگر حق مورد نظر را حق حکومت در نظر بگیریم ، با دو بار قیام ، حق حکومت به آنان داده نمیشود تا اینکه تصمیم به جنگ می‌گیرند(فَإِذَا رَأَوْا ذَلِكَ وَضَعُوا سُيُوفَهُمْ عَلَى عَوَاتِقِهِم) مراحل مذکور در روایت هیچ مطابقتی با انقلاب۵۷ندارد ، و از طرفی در انقلاب۵۷ هیچگونه ادعای بروز جنگ داخلی نشده و اکثر مردم مسلح نبودند بعد از تصمیم به جنگ توسط مردم مشرقی ، اینبار حق حکومت به آنان داده میشود( فَيُعْطَوْنَ مَا سَأَلُوه) ، ولی آنها از پذیرش آن خودداری می‌کنند( فَلاَ يَقْبَلُونَه) در صورتی که در انقلاب۵۷ کسی حق حکومت را آزادانه تحویل انقلابیون نداده و انقلابیون به زور حکومت را گرفتند ، از طرفی انقلابیون نه تنها حکومت را پذیرفتند و تشکیل حکومت دادند بلکه تمام مخالفان حکومتشان را حبس و حصر و اعدام کرده و همه رقبا را از میدان به در کردند ، در صورتی که در حدیث مذکور مردم مشرق از پذیرش حکومت خودداری می‌کنند. سپس مردم مشرق پس از عدم پذیرش حکومت ، قیام کرده و تلاش می‌کنند آن را تسلیم حضرت ولی‌عصر عجل‌الله‌فرجه کنند(  حَتَّى يَقُومُوا وَ لاَ يَدْفَعُونَهَا إِلاَّ إِلَى صَاحِبِكُمْ) نکته مهم بعدی این است که با اینکه این قیام مورد تأیید حضرت است ، اما امام باقر علیه‌السلام صراحتاً می‌فرماید که اگر من آن دوران را درک می‌کردم خود را برای یاری حضرت مهدی علیه‌السلام حفظ می‌کردم و در این قیام شرکت نمی‌کردم(إِنِّي لَوْ أَدرَكْتُ ذَلِكَ لاَسْتَبقَيتُ نَفسِي لِصَاحِبِ هَذَا اَلأَمرِ .) در نتیجه این قیام باید بعد از خروج سفیانی و در نزدیکی ظهور واقع شود تا آنان حق را تسلیم حضرت کنند.. ⛔مراقب تفسیر به رأی‌ها باشیم.
بسم الله الرحمن الرحیم 🚫"امام خانه نشین که فایده ندارد!" از دردناکترین مظلومیتهای معصومین علیهم السلام آزاری بود که از ناحیه ی مدعیان جاهل تشیع به آنان می‌رسید. یکی از اعتراضات شایع این‌گونه افراد که کاسه داغ تر از آش بودند، به سیره ی سیاسی مسالمت آمیز ائمه علیهم السلام بود. این مدعیان پرشور توقّع داشتند هرچه سریع تر امام (علیه السلام) در حرکتی انقلابی، حاکمان مستکبر را نابود نموده و حکومت اسلامی تشکیل دهد. از جمله این افراد می‌توان «عمر بن ریاح/رباح» را نام برد .در گزارش خلاصه ای که از سیره ی سیاسی ائمه علیهم السلام بیان کردیم، به انحراف او و اعتراضش به امام باقر علیه السلام اشاره شد (👈کلیپ کامل). وی ابتدا از رویکرد تقیّه ای ایشان به شبهه افتاده و در نهایت بیان داشت: فردی که فتوای نادرست و تقیّه ای می‌دهد‌ و خانه نشین باشد شایستگی امامت ندارد. بلکه لازمست امام قیام نموده و امر به معروف و نهی از منکر داشته باشد! و بدین ترتیب از امامیه خارج و به مذهب بتری گرایید... 🔖متن گزارش: «....فرجع عن إمامته، و قال لا يكون إمام يفتي بالباطل على شي‏ء من الوجوه و لا في حال من الأحوال، و لا يكون إماماً يفتي بتقية من غير ما يجب عند الله، و لا هو مرخي ستره و يغلق بابه،و لا يسع الإمام إلا الخروج و الأمر بالمعروف و النهي عن المنكر، فمال إلى سنته بقول البترية و مال معه نفر يسير». (رجال الکشی/ ۲۳۸، ح۴۳۰؛ الفرق والمقالات لسعد بن عبدالله/۷۵) https://eitaa.com/emamat12
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
◀️ آیا در زمان ما، با زمان اصحاب ائمه علیهم السلام تفاوت کرده؟ بیایید دقایقی خودمان را در عصر امام باقر علیه السلام تصور کنیم.... https://eitaa.com/emamat12
بسم الله الرحمن الرحیم ⬛تهمت عافیت طلبی به امام سجاد علیه السلام...! یکی از روش های همیشگی طرفداران قیام و جهاد، برچسب زدن به مخالفین با عنوان هایی همچون "عافیت طلب، ترسو، بزدل و..." بوده است. این ادبیات ناپسند از قدیم وجود داشته و بر اساس گزارش های مختلف، بارها امامان شیعه علیهم السلام و اصحابشان مورد این قبیل تهمت ها قرار می‌گرفتند. (👈یک مورد که قبلا ارسال شد) اما کسی که وظیفه ی خود را بر اساس مبانی محکم فراگرفته، اعتنایی به این برچسبها ندارد... یک نمونه از این اتّهام ناروا را در گفتگوی یکی از علمای عامّه با امام سجاد علیه السلام ملاحظه می کنید که حضرت (ع) با پاسخی کوبنده وی را زمین می زند: 🔷عباد بصری (از علمای عامّی) امام سجاد علیه السلام را در راه مکّه ملاقات نمود و به ایشان عرض کرد: - ای علی بن الحسین! از دشواری جهاد فرار نموده و بر حجّ و خوشی آن روی آورده ای! مگر خداوند نفرموده که: "به درستیکه خدا از مؤمنان، جان و مالشان را به قیمت اينكه بهشت براى آنان باشد، خريده است؛ همان كسانى كه در راه خدا مى ‏جنگند و مى‏ كُشند و كشته مى‏ شوند..."! (تا آخر آیه، التوبة/۱۱۱) امام سجاد علیه السلام فرمود: ادامه ی آیه را هم بخوان! عبّاد ادامه داد: "همان توبه‏ كنندگان، عابدان، شاکران، روزه‏ داران، ركوع ‏كنندگان، سجده ‏كنندگان، آمران به معروف، بازدارندگان از كارهاى ناپسند و پاسداران مقرّرات خدا" (التوبة/۱۱۲) پس حضرت (ع) فرمود: «هرگاه این چنین افراد را دیدیم پس جهاد نمودن با آنان از حجّ برتر خواهد بود!» ☑در اینجا امام سجاد علیه السلام به یک نکته ی کلیدی در مباحث سیاسی اشاره نموده اند که مبنای اعتقادی شیعه را تشکیل می دهد. بر اساس روایات فراوان، حکومت ویژه ی عدل الهی که با جهاد آغاز می‌شود؛ مختصّ زمانه ایست که امام معصوم (علیه السلام) تشخیص دهد یاوران دین، در مسیر ایمان قرار داشته و پذیرای دستور الهی هستند. طبعاً این ویژگی تنها در حکومت عدل مهدوی قابل تحقّق است... توضیح بیشتر: نهی از قیام، اصلی مبتنی بر مهدویت 🔸متن عربی: سماعة عن أبی عبد الله علیه السلام قال: لقى عباد البصری على بن الحسین علیهما السلام فی طریق مكة فقال له: یا على بن الحسین تركت الجهاد و صعوبته و أقبلت على الحج و لینته ان الله تعالى یقول: {إن الله اشترى من المؤمنین أنفسهم و أموالهم بأن لهم الجنة یقاتلون فی سبیل الله فیقتلون و یقتلون وعدا علیه حقا فی التوراة و الإنجیل و القرآن و من أوفى بعهده من الله فاستبشروا ببیعكم الذی بایعتم به و ذلك هو الفوز العظیم} فقال له على بن الحسین صلوات الله علیهما: أتم الآیة فقال: «التائبون العابدون الحامدون السائحون الراكعون الساجدون الآمرون بالمعروف و الناهون عن المنكر و الحافظون لحدود الله و بشر المؤمنین» فقال على بن الحسین علیهما السلام إذا رأینا هؤلاء الذین هذه صفتهم فالجهاد معهم أفضل من الحج. (الکافی ٤/ ٢٥٨) https://eitaa.com/emamat12
بسم الله الرحمن الرحیم 🔷قرآن بسندگی سیاسی (ریشه های اندیشه ی جهادی در ایران) 🔸 بازشدن دروازه های فرهنگی ایران به روی اندیشه های تجدد گرایانه ی غربی، تحوّلات زیادی در افکار اندیشمندان مسلمان پدید آورد. از مهمترین آنها این بود که برای افناع پیشینه مذهبی خود و نیز عرضه ی افکار خود به جامعه ی مسلمان ، ناچار بودند به این افکار رنگ اسلامی هم بزنند و آنها را از دل دین استخراج کنند. طبعا این انتظار بی موردی بود که بتوان نصّ صریحی برای تأیید آرمان های این متفکّرین، از سنّت اسلامی یافت. از این رو، دست به دامن آیات یا روایاتی کلّی شدند که با کمی تفسیر می توانست مقصود آنان را تأمین کند. اینجا بود که بازار تمسّک به آیات جهاد، ولایت امر، رسیدگی به مستضعفان و... داغ شد. در این میان، نقش مفسّرین اصلی قرآن، یعنی اهل بیت علیهم السلام، کمرنگ شد؛ زیرا بررسی و کنکاش در روایات خود زحمت و تخصّص بالایی لازم داشت، و معمولاً هم نتیجه ی بحث، خارج از هدف این نواندیشان می شد. همچنین آیات به صورتی گزینشی و تک بُعدی انتخاب شده و به آیاتی که خلاف هدف مطلوب را می داد، نمی پرداختند. 🔸این در حالیست که با نگاه تک بُعدی به آیات، هر نتیجه ی دلبخواهی را می توان گرفت! مثلاً اهل سنّت برای تصحیح شوری به آیه ی شریفه ی «وأمرهم شوری بینهم»، برای حجّیّت اجماع در انتخاب امام و نیز عدالت صحابه به آیات شریفه ای همچون «کنتم خیر أمّة...»، برای لزوم اطاعت از مطلق حاکمان به آیه ی مبارکه ی اولی الأمر تمسّک می کنند! 🔸به عنوان نمونه ای از این استفاده های کلّی، بحث جهاد و امر به معروفست. این حرفیست که در محافلشان زیاد تکرار می کنند: «ده ها آیه و روایت در مورد تشویق به جهاد و امر به معروف و... داریم و نمی شود آنها را کنار گذاشت». اما تکلیف ده ها روایتی که مقصود این آیات را بیان کرده و تصدّی جهاد را منحصر در امام می شمارد، چه می شود؟! جالبست بدانید که در میان ده ها روایتی که از دوران غیبت خبر داده یا وظایف شیعیان را برای آن زمان بیان می کند، حتی یک روایت صحیح و صریح نداریم که شیعیان را موظّف به و تشکیل حکومت کرده باشد! https://eitaa.com/emamat12
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
❌جدیدترین دست و پا زدن برای توجیه روایات قیام! نقد نشست اخیر شیخ نجم الدین طبسی در مورد روایات نهی از قیام   به نقل از کانال تلگرام قدری تفقه 🔸در این نشست که سوم اسفند برگزار شده، آقای نجم الدین طبسی ما را در این نتیجه مطمئن تر می سازد که واقعاً تئوری انقلاب در عصر غیبت به جز ابزارهای تبلیغی، راهی برای اثبات منطقی خود ندارد؛ حتی برای کسی که چندین دهه تحقیقات تاریخی و کلامی داشته و ده ها اثر تحقیقی هم منتشر کرده باشد... ✅در این صوت با ادبیات و اصول اعتقادی این جماعت بیشتر آشنا شوید. ⬅️مروری بر سخنان بنیانگذار در نقد منکرین حکومت در عصر غیبت @emamat12
بسم الله الرحمن الرحیم 🔷اگر زمان صلح امام حسن علیه السلام بودند...   از مهمترین شگردهای انقلابیون در مصادره تاریخ به نفع خودشان اینست که هرجا اقدام مسالمت آمیزی از ناحیه معصومان علیهم السلام مشاهده می‌شود، آن را بر مساعد نبودن اوضاع برای قیام توجیه می‌کنند. اما تنها و تنها موقعیت مناسبی که به زعم این جماعت برای امروز ما درس آموز است، صرفاً واقعه‌ی عاشوراست! سؤال اینجاست که: در تعیین این که چه موقعیّتی صلح لازم بوده و چه زمانی باید قیام کرد، نظر چه فردی میزان است؟ اگر مسلّمات شیعه را در نظر بگیریم که فقط و فقط امام می‌تواند این را تشخیص دهد،‌و بر این اساس زمانه‌ی کنونی با عصر حضور تفاوتی ندارد، و واضح است که همچنان هم باید تنها به دستور شخص امام علیه السلام و تشخیص ایشان قیام نمود. و اگر گفته شود: نظر خود شیعیان میزان است، که باز هم در این جهت فرقی میان زمان حضور و غیبت نیست؛ و معنای این حرف اینست که معترضان به جناب امام حسن مجتبی علیه السلام هم بیراهه نمی‌گفته اند و نعوذبالله باید امام (ع) از صلح دست بر می داشته و تابع حرف آنان می شده است! و چنین است که همچنان تاریخ، پژواک ندای «یا مذلّ المؤمنین!» رامنعکس می‌سازد... 👈انتظار در زمان ما، تفاوتی با انتظار در عصر حضور ندارد @emamat12
🔻تقسیم غلط انداز: دوران حضور و غیبت؟ 🔸از خطرناکترین خطاهای ناخواسته‌ی اعتقادی، تقسیم دوره‌ی امامت به دو عصر حضور (آغاز اسلام تا سال ۲۶۰ هجری) و غیبت (از سال ۲۶۰ تاکنون) است. بنابر این تقسیم تصور می‌شود وظایف کلان شیعه در این دو بازه با هم تفاوت دارند. 🔸در حالیکه چنین تقسیمی هرگز ریشه‌ای در تعلیمات معصومان علیهم السلام نداشته و در هیچ روایتی سخن از این تقسیم و تفکیک وظایف شیعیان نیست. این اشکال کلیشه ای که: آن زمان امام در جامعه حضور داشته اند، اما در عصر غیبت که دسترسی به امام نیست باید فکری به حال جامعه ی شیعه کرد؛ از بی اطلاعی تاریخی به دوران موسوم به حضور ناشی شده است. چه این‌که روشنست در بیشتر آن دوره،‌ امامان در فشار و محدودیّت بوده و نه فعالیت سیاسی خاصی داشته اند و نه برای شیعیان امکان دسترسی آزاد به ایشان فراهم بوده است. بنابراین وجهی ندارد وظیفه‌ای که در آن شرایط معیّن نمودند (صبر و عدم مبارزه) برای زمان فعلی کارگشا نباشد. ✅تفصیل این موضوع در کتاب (ظهور: امرالهی) که ان شاءالله به زودی منتشر میشود، بیان شده است. @emamat12
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔷همان وظیفه را داریم بیاناتی از مرحوم شیخ محمد رضا جعفری: 🔸وظیفه ما هم اکنون، همان چیزی است که در شیعه در زمان زندانی بودن امام کاظم علیه السلام داشت: دعا برای نجات، اصلاح نفس و نهی از منکر. مشکل ما اینست که میخواهیم همان کار امام زمان علیه السلام را خودمان انجام دهیم! 🔸هیچ گاه ائمه علیهم السلام دعوت به تشکیل حکومت نفرمودند. 🔻 "شیعیان دوازده امامی" اقلیتی در ایران هستند که حقوقشان از یکصدم حقوق یهودیان هم کمتر است!   @emamat12
✳️با جنگ و خونریزی، اصلاح اجتماعی نمی شود... (کلامی از آقای بهجت در مورد روش اصلاح در زمان غیبت) 📘در محضر بهجت، ج٢، صص٢٤-٢٥ ایشان ضمن مستبعد شمردن امکان اصلاح اجتماعی، راه آن را اصلاح نفس و راهنمایی دیگران می داند. @emamat12