مدینه، کوفه، بصره و تمام این شهرها به‌لحاظ میراث شیعه هرکدام تاریخ معیّن خود را دارند و جا دارد که ما میراث‌های حدیثی خود را به‌لحاظ مکان‌ها ارزیابی کنیم؛ زیرا اینها دارای ارزیابی خاصّ خودشان‌اند و تأثیر هم دارند. مثلاً اوّلین میراث‌های ما که تدوین شده در کوفه است، بلکه می‌شود گفت: دقیقاً اوّلین کتابی که به اسم کتاب شیعی از امیرالمؤمنین (ع) تدوین شده به دست دو کاتب حضرت، عبید الله و علی پسران ابی‌رافع مدنی و احتمالاً در سال‌های 37 ـ 38 هجری قمری و در زمان خود حضرت امیر (ع) بوده که نویسندگان و منشیان حضرت (ع) بودند. کتاب «القضایا والسنن والأحکام» که رسماً اوّلین کتاب و غیر از کتاب جفر و رسالۀ جامعه است که حضرت امیر (ع) در مدینه از رسول الله (ص) نوشتند. آنچه که به‌عنوان میراث شیعی نوشته شده ابتدايش در کوفه و همین «کتاب القضایا والسنن والأحکام» تألیف پسران ابی‌رافع مدنی است. زیدی‌ها روی این کتاب خیلی بیش از ما قابلیّت نشان داده و اصلاً می‌گفتند: کتاب علی (ع) همان است. در کتب اهل سنّت هم الآن یک عدّه از اقوال از علیّ بن ابی طالب (ع) نقل می‌شود که ما شیعیان قائل نیستیم و تعجّب‌آور این است که در کتب زیدیّه همان اقوال عن عليٍّ (ع) آمده و ما برای اوّلین بار موفق به حلّ این امر شده و گفتیم: ظاهراً اینها در همان کتاب («کتاب القضایا والسنن والأحکام») در کوفه بوده. به هر حال از اوایل قرن اوّل کوفه به‌عنوان مرکزی برای حدیث اهل بیت ـ علیهم السلام ـ شناخته می‌شود. البتّه بعد از شهادت امیرالمؤمنین (س) و مدّت ده سالِ حضرت مجتبی و یازده سالِ سیّد‌الشهدا (س) و تا اوایل حضرت سجّاد (ع) ما باز نشاط علمی را در کوفه نمی‌بینیم. این امر اواخر قرن اوّل دومرتبه از خود حضرت سجّاد و طبعاً حضرت باقر ـ علیهما السلام ـ شروع می‌شود که زمان نشاط علمی برای شیعه در کوفه است؛ یعنی: اگر از سال 80 و 90 شروع کنیم، محور حدیث ما کوفه است و حدیث کوفۀ ما چون روات زیاد و خطّ و خطوط زیادی داشت که یک عدّه سیاسی و یک عدّه فکری بودند و هر کدام برای خودشان روایت نقل می‌کردند، خیلی کثیر‌الاختلاف است. این خطّ کوفه تا زمان امام صادق (ع) (سال 150 و شاید تا 160 ـ 170) ادامه داشت و اساس و پایۀ حدیث شیعه مال کوفه است. هم‌زمان با کوفه در سال‌های 120 ـ 130 بصره هم روات دارد و حدیث بصره چون شیعیان در آن جا کم بودند، تعارضش کم‌تر است. مثل فضیل بن یسار و ربیع بن عبدالله و مسامع (مسمع بن عبد الملک و...) خطّ بصری ما هستند. خطّ بصری ما اجمالاً ضعیف است و قوی‌ترین خطّ ما در نیمۀ قرن اوّل ـ که اساس تمام تفکّرات شیعی است ـ در کوفه است. بعد از کوفه و بصره مدینه است، اما با این‌که خود حضرت باقر و حضرت صادق ـ علیهما السلام ـ در مدینه بودند، متأسّفانه شیعه‌ای که راوی آثار باشد در مدینه زیاد نداریم. تعدادی مثل علیّ بن جعفر از برادرشان موسی بن جعفر ـ علیهما السلام ـ از خود خاندان رسالت هستند. تعدادی هم در مدینه متفرّقه‌اند و نسبتاً ضعیف است. نیمۀ اوّل قرن دوم کم‌کم اشاعره که در اواخر قرن اوّل (حدود سال‌ 80) وارد قم شده و خیلی هم شیعیان به‌معنای امروزی نبودند و شاید مثلاً به‌اصطلاح بعضی‌ها شیعۀ سیاسیِ مخالف با نظام سیاسی بودند، چون عرب و یمنی بودند، کم‌کم در ایّام حج که به مدینه آمدند شروع به نقل حدیث کردند و مواردی از امام صادق (ع) داریم که اشاعره از آنها حدیث نقل کرده‌اند، امّا کم و اوایل کار است. 👇👇👇

بعد از سال 150 با بنای بغداد در سال 145، تدریجاً بزرگان شیعه به طرف بغداد می‌روند و مشخّصه و نکتۀ اساسی مکتب بغداد آن است که یک مکتب عقلی‌گرا بارمی‌آید؛ یعنی: میراث‌های شیعه هم که از کوفه بوده به بغداد رفته، تنقیه و تصفیه می‌شود و بزرگ‌ترین تصفیۀ حدیث را به‌لحاظ قبول و عدم قبول و موافقت و عدم موافقت کتاب، در بغداد داریم و اصولاً بزرگان بغداد ما ـ مثل يونس بن عبدالرحمن و هشام بن حکم متکلّم‌اند. اینها ـ مثل ابن ابی عمیر و صفوان ـ همه اوایل کوفی بودند و بعد به بغداد آمدند و الآن بهترین و نقی‌ترین و صاف‌ترین میراث‌های حدیثی ما از اینها رسیده که بغدادی هستند. از زمان موسی بن جعفر ـ علیهما السلام ـ بغداد رشد می‌کند. البته قبل از آن هم ما در میان روات کسانی را داریم که بغدادی‌اند، امّا رشدشان مال زمان موسی بن جعفر ـ علیهما السلام ـ است. در نیمۀ دوم قرن دوم در کوفه بیش‌تر واقفی‌ها و فطحی‌ها می‌مانند، که موفّق به هجرت نمی‌شوند. البتّه در این زمان کوفه و بصره هم هنوز قوّت خود را دارند، امّا بغداد اضافه می‌شود و به‌خاطر بزرگانی که در بغداد بودند و به‌خاطر وضع بغداد و خود ائمّه و احتمالاً عرضی که بر ائمّه کردند، مكتب بغداد رشد قابل ملاحظه‌ای پیدا می‌کند. در میراث‌های بغداد ما تألیف و تأسیس کم است و بیش‌تر نقل داریم. البته گاهی یونس از امام موسی بن جعفر ـ علیهما السلام ـ و حضرت رضا (ع) نقل می‌کند، امّا تأسیس به این صورت کم و بیش‌تر تدوین همان آثاری است که در کوفه و مال زراره و محمّد بن مسلم و ابو بصیر و برید و... بوده. از سال 150 به بعد مکتب بغداد رشد زیادی پیدا می‌کند که تأسیس در آن کم و بیش‌تر غیرتأسیس است و از اواخر سال‌های 180 و 190 کم‌کم میراث‌های کوفه به قم می‌آید، که از قرن سوم به بعد یکی از مراکز اصلی علمی ـ مخصوصاً در حدیث ـ قم است و تقریباً تدریجاً از سال 200 این انقسام شدید بین اصحاب ما به‌وجود می‌آید که مکتب بغداد و مکتب قم از هم جدا می‌شوند. مکتب قم غالباً مکتب نقلی‌گرایی است و به‌اصطلاح اهل سنّت با اشاعره و مکتب بغداد مکتب عقلی‌گرایی و با معتزله نزدیک است. رفته‌رفته دیگر مکتب قم برای خود مکتب مستقلّی می‌شود و طبعاً همراه با مکتب قم هم به‌تدریج در کلّ خراسان و عمدتاً نیشابور مثل فضل بن شاذان در سال‌های بعد از 200 رشد می‌کند و تدریجاً یک عدّه از بزرگان اصحاب ما تا آخر خراسان آن زمان پدید می‌آیند، که آخرین حدّ خراسان آن زمان سمرقند و کشّ بوده، که از میراث‌های کشّ فعلاً «تفسیر عیّاشی» و «رجال کشّی» به ما رسیده. بنابراین بعد از قرن دوم، در یک درجۀ بسیار قوی: قم، بغداد و خود کوفه،‌ و به‌صورت ضعیف بصره و خود مدینه، و مختصری هم در شام اگر باشد. ( حضرت آیت الله استاد حاج سید احمد مددی الموسوی حفظه الله ، خارج فقه ، ۱۳۸۴/۱۱/۲۶ ) #فقه #قواعد_عامه #مکاسب #قواعد_عامه_در_باب_مکاسب #اولین_قاعده_عامه #توضیحی دربارۀ مراکز میراث‌های علمی شیعه

🔸The study found that Muslims constitute about 1 percent of the U.S. population, and about 2.75 percent of Michigan's. ... [Source] 🔹نوشته است ۲.۷۵ درصد جمعیت میشگان مسلمان اند. جمعیت کل ایالت را اگر ده میلیون فرض کنیم تعداد مسلمان می شود ۲۷۵ هزار نفر. از این ۲۷۵ هزار نفر، ۷۰ درصد به سن رای دادن رسیده باشند: ۱۹۲ هزار نفر 🔸با حساب دست بالا از این ۱۹۲ هزار نفر، ۱۰ درصد شیعه باشند: ۱۹ هزار و دویست نفر! 🔹یعنی با ۱۹ هزار و ۲۰۰ نفر رای میشیگان از ترامپ به بایدن تغییر کرده است. 🔸ما چنین نمایندگانی در مجلس داریم که اتفاقا در آمریکا تحصیل کرده اند و جز نوابغ مجلس محسوب می شوند! @maktubat

#معرفی_کتاب تعارضاتی که دکتر مهدی طاهریان (دکترای تخصصی فلسفه) بر مبانی و شاخص های حکمت متعالیه وارد کرده است، آن را از اساس - که برگرفته از همین شاخص ها و مختصات است - بی اعتبار می سازد. این کتاب در 11 گفتار به بررسی و تبیین این تعارضات پرداخته و مولف گرانقدر - که پیشاپیش خبر از هیاهوی منتقدان و طرفداران حکمت متعالیه دارد - آماده ی دفاع از گفتار خویش است. امید است خوانندگان با تدبر و برخورد علمی و منطقی به مطالعه کتاب بپردازند و «حکمت متعالیه» را در چالشی عقل گرایانه بررسی کنند.

این کتاب صرفاً معرفی شده و محتوای آن تایید یا رد نمی شود.

بسم الله 🔵نحوه تامین نیازهای مردم توسط حاکمیت حکومت گاهی نیازهای مردم را تأمین نمی‌کند تا آنکه مردم جانشان به لب می‌رسد و اعتراض می‌کنند و حق خودشان را با سختی و تلخی به دست می‌آورند! درآموزه‌های امیرالمؤمنین علیه‌السلام حکومت باید نیازهای مردم را به گونه‌ای برآورده کند که برایشان گوارا و دلنشین باشد. این دو جمله از امیرالمؤمنین خیلی زیبا است: 1️⃣ به قُثَم بن عباس فرماندار حجاز نوشت: «... هیچ نیازمندی را از ملاقات با خودت محروم نکن چون اگر در آغاز مراجعه‌اش رانده شود [حتی اگر بعدا نیازش را برآورده بکنی] دیگر برآورده کردن نیازش عمل قابل ستایشی نخواهد بود.» (...وَ لَا تَحْجُبَنَّ ذَا حَاجَةٍ عَنْ لِقَائِكَ بِهَا فَإِنَّهَا إِنْ ذِيدَتْ عَنْ أَبْوَابِكَ فِي أَوَّلِ وِرْدِهَا لَمْ تُحْمَدْ فِيمَا بَعْدُ عَلَى قَضَائِه) #نامه_67 2️⃣در نامه به #مالک_اشتر نیز نوشت: «آنچه را که به مردم می‌دهی به صورت گوارا و دلچسب به آنان بده» (وَ أَعْطِ مَا أَعْطَيْتَ هَنِيئاً) #نامه_53 #قثم_بن_عباس #والی_حجاز #با_معارف_نهج، شماره 125 https://eitaa.com/banahjolbalaghe

☑️ رساله حقوق امام سجاد (علیه السلام) هیئت جعلی دارد اما مفردات و محتوای آن، جعلی نیستند ✅ آیت الله سید احمد مددی در گفتگو با شبکه اجتهاد : 🔹در امالی شیخ طوسی می‌بینیم مشخصا شخصی، روایات مختلف از روات و صحابه مختلف را با حذف سند جمع آوری کرده و اول آن یک «یا علی» یا یک «یا اباذر» جلوی آن گذشته است، در حالیکه این روایات ربطی به یک صحابه واحد ندارد. این مشکلی ندارد و نظائرش را داریم. لذا تعبیر می‌کنیم هیئت، مجموعی و ترکیبی جعلی است اما مفردات آن جعلی نیستند و هر یک از مفردات برای خود سند و مصدر مستقلی دارند. یک نواخت هم نیستند و بعضی سند خوب و بعضی سند ضعیف دارند و مختلف هستند. رساله حقوق امام سجاد (علیه السلام) هیئت جعلی دارد اما مفردات و محتوای آن، جعلی نیستند @Nardebane_feghahat

#معرفی_کتاب بررسی «مفهوم #معقولات ثانی فلسفی» و سیر تاریخی آن نزد فلاسفه مسلمان موضوع این اثر می باشد. نویسنده معتقد است که مفهوم امور محوری در فلسفه از مباحث پر اهمیت بوده و دیدگاه خاص فیلسوفان در باره این مفاهیم، در واقعیت آن ها نیز تاثیرگذار بوده و مکتبی خاص را در باب هستی رقم می زند. از این رو توصیف جامع و تحلیلی مفاهیم فلسفی (که در فلسفه متاخر اسلامی #معقول ثانی فلسفی نامیده می شود) فراز و فرودهای آن، و تاثیر و تاثرات فلاسفه در این زمینه، افزون بر نتیجه علمی در تاریخ فلسفه، به فهم درست بسیاری از اقوال و اصطلاحات فیلسوفان اسلامی که اغلب ناظر به اقوال یک یا چند فیلسوف متقدم است، کمک می نماید. وی سعی در مستندسازی و ضمانت حداکثری صحت آرای منسوب به فیلسوفان داشته است.

کار باارزش و درست استاد پارسانیا در کلام امام خامنه ای: 🔸کتاب #حدیث_پیمانه نوشته شماست؟ ... 🔹کتاب بسیار خوبی است. مدتها پیش به دوستان فیلسوفمان در قم، از کمبودی گله می کردم و می گفتم: «فرق فلسفه ی ما با فلسفه ی غرب (از زمان ارسطو و افلاطون تا کنون) این است که فلسفه غرب، همیشه یک دنباله وادامه ی اجتماعی و سیاسی و مردمی داشته است، اما فلسفه¬ی ما ادامه اجتماعی و سیاسی نداشته است» حداکثرش به ادامه ی تربیت فردی رسیده؛ والا اینکه فلسفه ی مابگوید:«شکل حکومت، چگونه باید باشد، حقوق مردم چیست و ارتباطات آنها با یکدیگر چگونه است»، چنین ادامه ای ندارد، در حالی که همه ی این مبانی می تواند مبنای فلسه اجتماعی و سیاسی قرار بگیرد. 🔸وقتی من ترتیب و فصل بندی کتاب شما را (البته همه اش را نخوانده ام) نگاه کردم، دیدم این کار، شده است. از مبانی فکری و فلسفی شروع کرده اید و به جمهوری اسلامی و مسائل آن رسیده اید. این چیز #باارزشی است. الحمدلله این طور فکرها در امعه ی ما حضور دارد، از اینها باید حداکثر استفاده بشود. این سبک کار، #درست است، باید متمسّک به مبانی بود. بیانات در دیدار هیأت مدیره دفتر تبلیغات اسلامی حوزه ی علمیه قم 29/10/1380. منبع: منشور حوزه و روحانیت، ج5، ص310 -311.

تاکنون بدین نتیجه رسیدیم که درباره #مفاهیم _فلسفی سه دیدگاه وجود دارد: 1. دیدگاه #شیخ_اشراق و تابعان وی و دیدگاه #کانت : این مفاهیم ذهنی صرف هستند و هیچ پایی در خارج ندارند. 2. دیدگاه ملاعلی قوشچی و سید سند: اتصاف این مفاهیم خارجی و عروضشان ذهنی هست؛ مبدا محمول مثلا امکان در ذهن هست ولی حمل و اتصاف در خارج هست. 3. دیدگاه #مرحوم_صدرا و علامه در حواشی اسفار: عروض و اتصاف هم مفاهیم ماهوی و هم مفاهیم فلسفی خارجی هست. #معقول_ثانی #معقول #جمع_بندی