eitaa logo
اصرار
435 دنبال‌کننده
850 عکس
937 ویدیو
4 فایل
به چه زنده ایم؟ آدم ها، جا و زمان ها دگرگون می شوند. خبر آنکه چیزی شروع و چیزی تمام شد. چه باید کرد؟ تن دهیم یا اصرار کنیم؟ چاره چیست؟ مگر آنکه اصرار 📍اصرار در ایتا و تلگرام Esrar3@ 📍اینستاگرام Esrar3.insta@ ✅ برای ارتباط با ما @Esrar_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
همیشه به دوستانم فکر می‌کنم، اینکه آنها هم با من در غزه منتظر آتش بس بودند و حالا خودشان شهید شدند. فکر می‌کنم پایانم چگونه خواهد بود؟ آیا با یک تیر گذری ست؟ یا در خیابان‌ها پس از اینکه یک موشک ساختمانی را بر سینه ام ویران کرد، فراموش می‌شوم؟ یعنی دردش کم است؟ @Esrar3
لیمیز الله الخبیث من الطیب [با فلسطین غربال می‌شویم] 🧷حوادث گوناگون ــ چه حوادث ما، چه حوادث منطقه مثل حوادث سوریه ــ نباید مسئله‌ی فلسطین را در یادها کم‌رنگ کند. (آیت الله خامنه‌ای_ ۱۹ دی ۱۴۰۳) @Esrar3
«اینکه می‌بینید جعبه‌ی کمک‌های مردمی نیست‌، باقیمانده‌ی یک دختر پنج ساله‌‌ به نام موناست. دختری که گوشه‌ی کارتون خانه کرد» من نمی‌گویم ها خبرنگار غزه با این تصویر اینطور از مونا نوشت! این را هم گفته بودند که هشت هزار فلسطینی در شدت انفجارها تبخیر شدند. من از مایعات حرف نمی‌زنم. از انسان می‌گویم. ما شرح شرحه شرحه شدن‌ها را شنیده و دیده بودیم اما شرحه‌های بی تابوت را نه. ما ندیده بودیم تابوت انسان کیسه و جعبه شود. ما هر چه که دیدیم تابوت داشت، آداب داشت، حائل داشت. پرده داشت. ما ندیده بودیم انسان تا بی‌تابوتی‌اش خیز بگیرد. تا کیسه شدن، تا تبخیر شدن. ما ندیده بودیم انسان تبخیر شود، عنصری در هوا شود، نفس شود. ما هم‌عصر انسان بی‌تابوت شده‌ایم.‌ انسانِ در کیسه، انسان در قوطی، انسان در هوا. استعاره‌ای هم در کار نیست. حقیقت در غزه تابوت و پرده و حجاب و استعاره را یکجا پایین گذاشته. ما هم‌عصر حقیقتی برهنه‌ایم.‌ عریان، مثل نور، مثل هوا. ما در هوایی نفس می‌‌کشیم که غزه بخارِ آن شده. تابوت او حالا همین ریه‌های ماست. دیگر نمی‌دانم؛ غزه تا کجای ما رفته؟ شما می‌دانید؟ @Esrar3
7.96M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
توضیحات آقای سید احمد مسئول گروه جهادی اویس قرنی از یمن: تنها راه درآمدی دولت بیشتر متکی به گمرک است. با دستور سید عبدالملک الحوثی برای بهتر شدن وضع زندگی مردم دولت تنها راه درآمدی خودش را قطع کرد و درآمد گمرکی از بندر حدیده را به پایین‌ترین حد رساند. این برکت برای مردمی که تحت حکومت انصارالله بودند، نه تنها خوب بود بلکه همه تاجرهایی که در مناطق دیگر یمن بودند و می‌خواستند به یمن بار برسانند را در بندر حدیده جمع کرد. 🧷طرح یمن سادگی‌ست و سادگی در این جهان برابرِ با بی‌طرحی‌. یمن ساده می‌بیند، ساده پیش می‌رود و ساده مواجه می‌شود، چیزی که در این جهانِ پیچیده فهم نمی‌شود. سختی و عسرت‌ها به معنای پیچیده دیدن نیست. سادگی هم به معنای راحت شدن امور نیست، سادگی «جا دست» می‌دهد، مجال مواجهه‌مان می‌دهد. همین ساده است که می‌تواند حریف آن اسرائیل پیچیده ای شود که این روزها دربدر دنبال یک یهودیِ یمنی‌ست تا بفهمد اصلا این یمنی‌ها حرف حسابشان چیست.‌ آن‌ها برای فهم یمن باز هم دست به دامن پیچیدگی‌هایشان شدند، برنامه چیدند و دنبال هم‌کیشان عرب زبان‌شان می‌گردند اما انصار الله بدون آنکه خیلی بداند، حریف اسرائیل پیچیده شد؛ به همین سادگی، به همین صفا. @Esrar3
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
جوان یمنی: ما آن کسانی هستیم که نظم این جهان مطیع و زبون را تغییر خواهیم داد.‌ ✅زیرنویس شده 🧷از یمن بی‌خبریم و یمن در این بی‌خبری‌ها یا به نخستین‌های دور از تمدن حواله داده می‌شود، یا در بازار گرمی این تطبیق‌های تاریخی به ابتدای حرکت انقلاب ۵۷ برگشت می‌خورد.‌ غزه طرح و بساط این جهان را درهم ریخت، زمین بکری دست‌مان داد، و یمن در وفای به غزه وقتِ جهان یافت. یمن را در طرح و ساختن و خلق چیزی لحاظ نمی‌کنند، اما یمن قصد جهان دیگری کرد. آن جهانی که ما می‌جوییم ملت‌ها رقیبِ هم نیستند. ملت‌ها به هم امید بسته‌‌ و دل‌بسته و هم‌بسته‌ی همدیگرند، آینه‌اند‌. ما را آموختند که «الْمُؤْمِنُ مِرْآةُ الْمُؤْمِن» بالاخره تکلیف ما با آینه‌ها چیست؟ چرا یا از آینه‌ها می‌کاهیم یا از خودمان؟ کجا جز خود کم بینی یا رقابت‌ها راهی به آینه‌‌ها می‌یابیم؟ آیت الله خامنه‌ای در آخرین دیدار از امید به ملت‌ها گفتند. اینکه دست خدا به مدد ملت‌ها می‌آید: «ما بایستی به هدایت الهی امیدوار باشیم، به کمک الهی امیدوار باشیم، به نیرویی که خدا به ملّتها داده امیدوار باشیم». باید از خودمان بیرون بزنیم. جای خالی ملت‌ها را کنار خودمان پیدا کنیم. باید بخواهیم «جهان» شویم. و اصرار نکنیم ما همان دستی هستیم که تیر آخر را می‌زند. و هر کس بزند، این فقط دست خداست که بر هدف نشسته است؛ «وَ ما رَمَیتَ إِذ رَمَیتَ وَلٰکِنَّ اللَّهَ رَمىٰ» @Esrar3
یوم الله هفت اکتبر خب مثل اینکه در ظاهر دفتر جنگ غزه هم بسته شد. مانند هر شروعی که پایانی دارد شاید جنگ تمام شده باشد اما روزهای الهی، ایام الله مختص چند روز نیستند، آن‌ها تا ابدیت دامن گسترند، و به تعبیر رهبر انقلاب در وصف ایام الله آنها «آیه‌اند، نشانه‌اند، دلیل راهند». پیش از این، «یوم‌الله هفت اکتبر» شاید عنوان طنازانه‌ای بود که طنازی برای نمایش ترکیبِ زننده‌ی بی‌ربط‌ها کنار هم چیده و قصد داشته با اغراق نمایی، اوجِ از خود‌ بی‌خود شدن‌ یا ناهماهنگی‌ ملت‌ها را نشان دهد، اما این یک ترکیب واقعی‌ست، هماهنگ است. برخاسته از واقعیت برآمده و عینی‌ست. تصاویرش هر لحظه روبروی چشم است. رهبر انقلاب هفت اکتبر را یادگار شهید یحیی سنوار خواندند و گفتند: «او چهره‌ی‌ درخشان مقاومت و مجاهدت بود؛ با عزم پولادین در برابر دشمن ظالم و متجاوز ایستاد؛ با تدبیر و شجاعت به او سیلی زد؛ ضربه‌ی جبران‌ناپذیر هفتم اکتبر را در تاریخ این منطقه به یادگار گذاشت». هجدهم دی ماه سال ۹۸ ایشان موشک باران پایگاه آمریکایی را یوم‌الله خواندند اما چگونه هفت اکتبر یوم‌الله نباشد وقتی در وصف آن این گونه سخن می‌گویند؟ «اینکه می‌بینید دولت آمریکا در مقابل چشم همه‌ی مردم دنیا به این جنایتها کمک میکند، به خاطر واکنش عصبی آنها است از باطل شدن نقشه‌ای که با زحمت زیاد این نقشه را کشیده بودند. طوفان‌الاقصی یک چنین معجزه‌ای کرد. این طوفان‌الاقصی درست در وقت خود و در لحظه‌ی خود اتفاق افتاد. بنده البته نمیتوانم ادّعا کنم که طراحان طوفان‌الاقصی آیا میدانستند که چه کار بزرگی را دارند انجام میدهند یا نه ــ من نمیدانم ــ اما واقعیت این است که این کاری که اینها انجام دادند، یک کاری بود که هیچ چیز دیگری نمیتوانست جای آن را بگیرد؛ اینها یک توطئه‌ی بزرگ بین‌المللی برای منطقه‌ی غرب آسیا را با عملیّات طوفان‌الاقصی از بین بردند و باطل کردند». قبل از هفت اکتبر تقدیر ایام‌الهی ما به گردش تقویم‌های شمسی و قمری می‌چرخید.‌ ما به تقویم میلادی پا نگذاشته بودیم. برای جهانی شدن و جهانی بودن‌مان تا طرح جابه‌جایی روزهای تعطیل‌ از جمعه به شنبه هم پیش رفتیم اما خودمان هم خوب می‌دانستیم جهانی شدن تقویم و تقدیر مشترک می‌خواست که ما نداشتیم... تا اینکه... هفت اکتبر از راه رسید و دروازده‌ی ورودمان داد. ما زبان و تقویم مشترک یافتیم، خاطره‌‌ای هفت اکتبری‌ ساختیم. می‌توانیم هفت اکتبر را وسط بگذاریم و با جهان بگوییم «ما هفت اکتبری‌ها»... و فراموش نکنیم وقتی آن‌ها خاطر جمع بودند که تقویم مشترک مان را در بغض و نفرتِ یازده سپتامبر بسته‌اند، غزه آن را در هفت اکتبر بازگشود. حالا می‌توانیم پس از ۴۶۷ روز با صدای بلند بگوییم: «ما ملتِ هفت اکتبری ...». @Esrar3
5.36M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
شهروند آمریکایی خطاب به فلسطینی‌ها: شما جهان را برای همیشه تغییر دادید. من تا ساختن زندگی بهتر برای شما به مبارزه ادامه می‌دهم. ✅ با زیرنویس @Esrar3
🔸یکی از نمایندگان مجلس گفت راضی نیست مالیاتش پای لس‌آنجلسی‌های ... برود. 🔹خانم طالبی طراح کلینیک ترک بی‌حجابی روز مرد را به این نماینده مجلس تبریک گفتند و او را «میرزا کوچک مجلس» خواندند. 🔸نماینده دیگری معترضان به این نماینده مجلس را اوباش نامید. بعد از این حرف و حدیث‌ها، هشتگ من راضی نیستم را وسط گذاشتند و بابش باز شد که راضی نیستیم چیزی نه برای آمریکا برود نه برای غزه. بعد از طوفان الاقصی که ملت‌ها با هم یکی می‌شدند شما نه تنها «نه غزه نه لبنان جانم فدای ایران» را دوباره زنده کردید بلکه در شقه کردن ملت‌ها «نه آمریکا» را هم به آن افزودید. وسط این دعواها که مثل چرخ گوشت چشمش را بر تمام تحولات می‌بندد و همه چیز را در خودش درهم و برهم چرخ می‌کند به غزه نگاه کنید، به آن مردم هنرمند، که بلد بودند همه را کنار خودشان بیاورند، ما را هر کجای جهان بودیم فراخواندند، و آلمانی و ژاپنی و آمریکایی و یمنی و ایرلندی و هلندی و ایرانی و انگلیسی و نروژی و... همه را کنار هم سر یک سفره نشاندند. خلاصه که در این وضع که ما جز خودمان هیچکس را نمی‌خواهیم و دستی به سمت ملت‌ها دراز نمی‌کنیم، سخن گفتن از جهان سخت است، سخن گفتن از تمدن سخت‌تر. ❇️قضیه‌ی این تصویر چیست؟ شهرداری لس آنجلس یک بیلبورد در نزدیکی مرکز شهر در دفاع از فلسطین نصب کرده است، جایی که می‌توانست از آن درآمد داشته باشد! آن هم با جمله‌ای از نلسون ماندلا که می‌گوید، آزادی ما بدون فلسطین ناقص و ناتمام است. شهرداری این بیلبورد را با جمله‌ای پر کرده که یعنی دنیا وقتی آزاد می‌شود که فلسطین آزاد شود. @Esrar3
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
ایناس هنیه عروس شهید هنیه که خود همسر شهید و مادر دو شهید نیز هست، پایان جنگ و آتش بس را با یک سلام بزرگ اعلام کرد.‌ این سلام بزرگ را بشنوید و ببینید که در غزه هیچکس از قلم نمی‌افتد... ✅ زیرنویس شده @Esrar3
از دیشب منتظر بودند، منتظر روز شروع آتش‌بس، روز هشت اکتبر. می‌خواستند بگویند زمان شکاف خورد و تمام این ۴۷۰ روز یک شکاف بزرگ میان این دو روز بود، سفری پر مخاطره از هفتم تا هشت اکتبر. امروز هشت اکتبر غزه شروع می‌شود... به حال خیلی‌ها فکر می‌کنم، به حال آن دانشجویان تعلیقی و اخراجی آمریکا، به حال آن‌هایی که هر روز به عشق غزه خیابان‌ها را گز می‌کردند و شعار می‌دادند، به حال آن‌هایی که جای زخم هایشان برای غزه هنوز هم درد می‌کند، به حال آن‌هایی که دیگر سید حسن ندارند، به حال آرون بوشنل از آن‌ دنیا، به حال انصرافی‌ها، اخراجی‌ها، مطرودها، زخمی‌ها، به حال آن‌هایی که پل های پشت سرشان را خراب کردند، به همه چیز پشت پا زدند، به حال آوارگان جدید بعد از هفت اکتبر... آن‌ها کجا برگردند؟ هفت اکتبر آن‌ها هنوز هم تمام نشده، هشت اکتبر مختص غزه است. غزه سرافراز و پر شوق برمی‌گردد اما ما از اینجا مانده‌ها، از آنجا رانده‌ها، ما کجا برگردیم؟ دیگر جایی نداریم برویم... ما همین جا، مثل شبح، مثل باد، ساکت و آرام منتظریم... و سایه‌ به سایه‌ی این جهان تق و لق، با آوارگی پوست انداخته‌‌مان، با میراث سنگین غزه؛ با «حسبنا الله و نعم الوکیل» دنبال هفت اکتبر دیگری می‌‌رویم... @Esrar3
حماس به هر یک از سه زندانی زن پاکت نامه ای حاوی نقشه نوار غزه و عکس هایی از اسارت داد. @Esrar3
📷تصویر یکی از زنان اسیر صهیونیست که آزاد شدند. حماس هنگام تحویل اسرا آن‌ها را با پرچم فلسطین تزئین کرد.‌ @Esrar3