🔻پ.ن: ✅️ #تلخیص درس خارج معظم له: [۲] اگر زنی بدون عشوه‌گری در جمع مردان غناء بخواند و از نظر عرف مفسده‌ای در پی نداشته باشد، حکمش چیست؟ جواب: چنانچه خوانندگی زن در جمع مردان که طبعاً مراد، مردان بیگانه و نامحرم است، موجب تحریک شهوت، ریبه و افتادن در گناه شود، غنای لهوی محرم است که هم برای خواننده حرام است و هم برای شنونده. دو نکته نسبت به سؤال: شرط عدم تحریک شهوت که در سؤال فرض شده، تقریباً تحقّق‌ناپذیر است؛ چگونه ممکن است زنی خوش‌‌صدا، آوازی بخواند و مردها دل‌‌هایشان متوجّه پروردگار باشد و ذکر بگویند و مفسده‌‌ای برایشان ایجاد نشود. این خیلی بعید است و عادتاً چنین چیزی تحقّق نمی‌‌یابد. بله اگر شرط سؤال‌‌کننده تحقّق یافت، حرام نیست. امّا چرا انسان حکم به عدم حرمت چیزی‌‌ بدهد که به‌‌طور طبیعی و عادی اتفاق نمی‌افتد. ضمناً در سؤال تعبیر عشوه‌گری به کار رفته است؛ به این معنا که اگر عشوه‌گری نکند، شهوت‌انگیزی نخواهد شد. درحالی‌‌که چنین نیست؛ گاهی ممکن است آن زن عشوه‌گری هم نکند، امّا در عین حال تحریک شهوت کند. پس ملاک، عشوه‌گری نیست، تحریک شهوت است. 📚 #منابع: 1. اجوبه الاستفتائات، س1146 و س1156 2. رساله ی آموزشی، ج2، درس 29، فصل چهارم:معامله با عمل محرم (23)، گفتار هفدهم: غناء، مبحث سوم: احکام غناء، ص135 3. مکاسب محرمه، ج321، ص9 4. احکام خمس و مکاسب، م269 و 270 5. پیام رسان ها (فقه و احکام رهبری) ، در تاریخ: 17/ 8 / 1398 و 23/ 4 /1399 6. غناء (دروس خارج فقه)، جلسه 321، تاریخ: 1388/10/27، ص495 و 496، س30 7. استفتاء از معظم له: شماره سوال: 1375997، تاریخ: ۱۴۰۱/۰۳/۲۹ شماره سوال: 1408330، تاریخ: ۱۴۰۱/۰۷/۲۸ شماره سوال: 1411685، تاریخ: ۱۴۰۱/۰۸/۱۲ شماره سوال: 1413666، تاریخ: ۱۴۰۱/۰۸/۲۱ 🔰پاورقی: [۱] مضل عن سبیل الله یعنی به سبب ویژگی هایی که دارد انسان را از خداوند متعال و معنویات و فضائل اخلاقی دور نموده و به سمت بی بندوباری، بیهودگی و گناه سوق دهد. [۲] متن درس خارج حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (عین کلام معظم له): سؤال دیگر این است که: اگر زنی بدون عشوه‌گری در جمع مردان غناء بخواند و از نظر عرف مفسده‌ای در پی نداشته باشد، حکمش چیست؟ جواب: بحث عشوه‌گری نیست. اگر چنانچه صدای زن، غنای زن در جمع مردان که طبعاً مراد مردان بیگانه و اجنبی است، مردان نامحرم است، اگر چنانچه موجب اثارۀ شهوت بشود، موجب ریبه و افتادن در گناه بشود، این می‌شود لهوی محرّم. هم برای آن خواننده محرّم است، هم برای شنونده محرّم است. سؤال کننده فرض می‌کند که اگر موجب اثارۀ شهوت نشود، این «اگر» از آن اگرهایی است که تقریباً تحقّق‌ناپذیر است، چطور ممکن است زنی آنجا بایستد با صدای خوشی یک آوازی را مثلاً بخواند، مردها هم بنشینند و تماشا کنند، در عین حال دلهایشان متوجّه پروردگار باشد و ذکر الهی بگویند و اصلاً هم تکان نخورند؟! این، خیلی مستبعد به نظر می‌آید؛ یعنی عادتاً باورمان نمی‌آید که چنین چیزی تحقّق پیدا کند. بله، اگر چنین چیزی تحقّق پیدا کرد، حرام نیست. امّا چرا انسان حکم بدهد به عدم حرمت چیزی که صدی نود، صدی نود و پنج می‌داند یک چنین چیزی اتفاق نمی‌افتد. به نظر می‌رسد این‌طور جاها باید گفت: اذا کان مثیراً للشهوة او موجباً للریبة فانّها حرامٌ. اگر این شرط حاصل نشد، طبعاً حکم نخواهد بود. ضمناً اینجا تعبیر عشوه‌گری به کار برده است، کانّه اگر عشوه‌گری نکرد، شهوت‌انگیزی نخواهد شد. نه، گاهی ممکن است آن زن عشوه‌گری به آن معنایی که مورد نظر سؤال کننده است نکند، امّا در عین حال اثارۀ شهوت بکند. پس ملاک، عشوه‌گری نیست، ملاک، اثارۀ شهوت است. 🌹🍃🌹🍃🌹🍃🌹🍃🌹 #آواز #ترانه #دکلمه #خواننده #خوانندگی #خواننده_زن #فتوا_جدید #امام_خامنه_ای #مقام_معظم_رهبری 🆔 @fatava_jadid