✨﷽✨
📚 #خوانندگی و #آوازخوانی_زن
مطابق با ♻️ #فتوای_جدید ♻️ #آیت_الله_العظمی_خامنه_ای (مدّ ظله العالی)
🔒سؤال:
گوش دادن به صدای زن هنگامی که شعر و غیر آن را به صورت دکلمه می خواند اعم از این که شنونده، جوان باشد یا خیر، مذکر باشد یا مؤنث، چه حکمی دارد؟ و اگر آن زن از محارم باشد، حکم آن چیست؟
❌ #فتوای_سابق:
اگر صداى زن به صورت غنا نباشد و گوشدادن به صداى او هم به قصد لذت و ريبه نباشد و مفسدهاى هم بر آن مترتّب نگردد، اشکال ندارد.
1. اجوبة الاستفتائات (چاپ قدیم)، ص271، س1146
2. استفتاء از معظم له:
شماره سوال: 101555 ، تاریخ: ۱۳۸۹/۱۱/۱۹
شماره سوال: 220679 ، تاریخ: ۱۳۹۱/۰۱/۲۹
شماره سوال: 1141566 ، تاریخ: ۱۳۹۹/۰۶/۱۴
🔑✅ #فتوای_جدید:
اگر صدای زن به صورت غنای لهوی مضلّ باشد یا گوش دادن به صدای او به قصد لذت و ریبه باشد یا مفسده ای بر آن مترتّب گردد، جایز نیست.
📝 توضیح‼️
الف) اگر صدای زن به صورت غنایی باشد:
خواندن و شنیدن آن حرام است، حتی غنای زن برای شوهرش و بالعکس.
به طور کلی، گوش دادن به غنای حرام که عبارت است از ترجیع صدا به نحوی که مضلّ عن سبیل الله [۱] باشد، مطلقاً حرام است، حتّی غنای زن برای شوهرش و بالعکس و قصد لذت بردن از همسر، استماع غنا را مباح نمی کند و حرمت غنا و مانند آن، با تعبّد به شرع ثابت شده و از احکام ثابت فقه شیعه محسوب می شود و دائر مدار ملاکات فرضی و آثار روانی و اجتماعی نمی باشد، بلکه تا زمانی که این عنوان حرام بر آن صدق کند، حکم آن حرمت و وجوب اجتناب به طور مطلق است.
ب) چنانچه خوانندگی زن به تشخیص مکلف غنایی نباشد، ولی گوش دادن به صدای او (هر چند خوانندگی نباشد) به قصد لذت و ریبه (ولو اقل مراتب ریبه) باشد، یا خوف وقوع در حرام داشته باشد (آنچنان که برای غالب مردانی که از لحاظ قوه ی جنسی سالم هستند، اگر یقین نباشد، لااقل خوف وقوع در حرام وجود دارد):
باز هم استماع این خوانندگی حرام است.
ج) اگر غنائی نباشد و گوش دادن به صدای زن هم به قصد لذت و ریبه نباشد و حتی (فرضاً) خوف وقوع در حرام هم نباشد، ولکن مفسده ای دیگر بر این استماع مترتّب گردد:
باز هم جایز نیست.
د) در غیر این صور (صدای زن غنایی نباشد، گوش دادن هم به قصد لذت و ریبه نباشد، مفسده ای دیگر هم بر آن مترتّب نگردد):
باز هم به فتوای معظم له از گوش دادن به خوانندگی زن که معمولا مفسده دارد، باید اجتناب شود. (ولو در شخص مکلف تاثیر بدی نگذارد.)
چند نکته‼️
1⃣ در فتوای معظم له تغییر جدیدی ایجاد نشده است، اما از آنجایی که در اکثر موارد یکی از شروط حرمت وجود دارد، نحوه ی پاسخگویی تغییر کرده است.
2⃣ در حکم مذکور فرقی بین ترانه خوانی، خوانندگی و یا دکلمه خوانی بانوان نیست.
3⃣ گوش کردن به خوانندگی زن از طریق فایل صوتی، تصویری و مانند آن، چنانچه لهوی باشد یا خوف مفسده و گناه وجود داشته باشد، حرام است؛ خواه آن زن را بشناسد یا نشناسد.
4⃣ معیار حرام بودن موسیقی و یا غناء، (با تعریفی که جای خود بیان شده) امری عرفی است.
بنابراین، اگر کسی بگوید: «این نوع موسیقی یا غناء حالت خاصّی را در من ایجاد نمیکند» یا آنکه بگوید: «در من اثر ندارد»، این حرف او معیار حرام یا حلال بودن موسیقی و غناء نیست؛ بلکه نظر عرفی مکلف (به تشخیص عرفیِ مکلف، باید ببینند عرف چه میگویند؟ آیا حرام میدانند یا خیر. نه اینکه نظر شخصیِ مکلف معیار باشد.) البتّه گاه، ایجاد حالتی خاص در شخص، نشان میدهد که موسیقی با مجالس لهو و لعب و مضلّ عن سبیل الله تناسب دارد یا خیر؛ ولی همیشه این طور نیست.
به طور مثال:
خوردن شراب حرام است ولو به مقدار بسیار کم، حتی اگر در وجود مکلّف (مثلا به سبب زیاد نوشیدن) اثر سوء نگذارد و به حالت مستی در نیاید.
بنابر این در بحث موسیقی و غناء ، ملاک اثر سوء گذاشتن در مکلف یا بی تاثیر بودن (مثلا بخاطر زیاد گوش دادن موسیقی و غناء و آواز بانوان) نیست. بلکه مکلّف از باب احدٌ من العرف باید ببیند نظر عرف چیست و به آن عمل نماید.
5⃣ مفهوم غناء بر عهده ی مکلف نیست و از آنجایی که شبهه ی مفهومیه می باشد، فقیه باید نظر دهد و فتوای فقیه ملاک است.
6⃣ تشخیص اینکه فلان موسیقی و غناء و خوانندگی حرام است یا خیر، در شأن فقیه نیست.
فقیه معنای موسیقی و غنا را بیان می کند و تشخیص به عهده ی مکلفین می باشد.
لذا در خصوص موسیقی یا خوانندگی خاص، معظم له اظهار نظر نکرده و نمی کنند.
در نتیجه:
پاسخگویان و اساتید محترم توجه نمایند:
در سؤالاتی که اشاره ای به صورت مستقیم یا غیر مستقیم به موسیقی #برای_دختر_همسایه شده است، به عنوان فتوای معظم له کلامی مبنی بر حلیت یا حرمت داده نشود؛ بنابراین:
۱. در سوالات مکتوب یا پیامکی: بایگانی شود.
۲. در سوالات شفاهی: حکم کلی (که در بالا بیان شد) گفته شود.
✍ادامه ی متن👇👇👇
تغییر فتاوا و نظرات جدید رهبری
✨﷽✨ 📚 #خوانندگی و #آوازخوانی_زن مطابق با ♻️ #فتوای_جدید ♻️ #آیت_الله_العظمی_خامنه_ای (مدّ ظله العال
🔻پ.ن:
✅️ #تلخیص درس خارج معظم له: [۲]
اگر زنی بدون عشوهگری در جمع مردان غناء بخواند و از نظر عرف مفسدهای در پی نداشته باشد، حکمش چیست؟
جواب: چنانچه خوانندگی زن در جمع مردان که طبعاً مراد، مردان بیگانه و نامحرم است، موجب تحریک شهوت، ریبه و افتادن در گناه شود، غنای لهوی محرم است که هم برای خواننده حرام است و هم برای شنونده.
دو نکته نسبت به سؤال:
شرط عدم تحریک شهوت که در سؤال فرض شده، تقریباً تحقّقناپذیر است؛ چگونه ممکن است زنی خوشصدا، آوازی بخواند و مردها دلهایشان متوجّه پروردگار باشد و ذکر بگویند و مفسدهای برایشان ایجاد نشود. این خیلی بعید است و عادتاً چنین چیزی تحقّق نمییابد. بله اگر شرط سؤالکننده تحقّق یافت، حرام نیست. امّا چرا انسان حکم به عدم حرمت چیزی بدهد که بهطور طبیعی و عادی اتفاق نمیافتد.
ضمناً در سؤال تعبیر عشوهگری به کار رفته است؛ به این معنا که اگر عشوهگری نکند، شهوتانگیزی نخواهد شد. درحالیکه چنین نیست؛ گاهی ممکن است آن زن عشوهگری هم نکند، امّا در عین حال تحریک شهوت کند. پس ملاک، عشوهگری نیست، تحریک شهوت است.
📚 #منابع:
1. اجوبه الاستفتائات، س1146 و س1156
2. رساله ی آموزشی، ج2، درس 29، فصل چهارم:معامله با عمل محرم (23)، گفتار هفدهم: غناء، مبحث سوم: احکام غناء، ص135
3. مکاسب محرمه، ج321، ص9
4. احکام خمس و مکاسب، م269 و 270
5. پیام رسان ها (فقه و احکام رهبری) ، در تاریخ: 17/ 8 / 1398 و 23/ 4 /1399
6. غناء (دروس خارج فقه)، جلسه 321، تاریخ: 1388/10/27، ص495 و 496، س30
7. استفتاء از معظم له:
شماره سوال: 1375997، تاریخ: ۱۴۰۱/۰۳/۲۹
شماره سوال: 1408330، تاریخ: ۱۴۰۱/۰۷/۲۸
شماره سوال: 1411685، تاریخ: ۱۴۰۱/۰۸/۱۲
شماره سوال: 1413666، تاریخ: ۱۴۰۱/۰۸/۲۱
🔰پاورقی:
[۱] مضل عن سبیل الله یعنی به سبب ویژگی هایی که دارد انسان را از خداوند متعال و معنویات و فضائل اخلاقی دور نموده و به سمت بی بندوباری، بیهودگی و گناه سوق دهد.
[۲] متن درس خارج حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (عین کلام معظم له):
سؤال دیگر این است که: اگر زنی بدون عشوهگری در جمع مردان غناء بخواند و از نظر عرف مفسدهای در پی نداشته باشد، حکمش چیست؟
جواب: بحث عشوهگری نیست. اگر چنانچه صدای زن، غنای زن در جمع مردان که طبعاً مراد مردان بیگانه و اجنبی است، مردان نامحرم است، اگر چنانچه موجب اثارۀ شهوت بشود، موجب ریبه و افتادن در گناه بشود، این میشود لهوی محرّم. هم برای آن خواننده محرّم است، هم برای شنونده محرّم است. سؤال کننده فرض میکند که اگر موجب اثارۀ شهوت نشود، این «اگر» از آن اگرهایی است که تقریباً تحقّقناپذیر است، چطور ممکن است زنی آنجا بایستد با صدای خوشی یک آوازی را مثلاً بخواند، مردها هم بنشینند و تماشا کنند، در عین حال دلهایشان متوجّه پروردگار باشد و ذکر الهی بگویند و اصلاً هم تکان نخورند؟! این، خیلی مستبعد به نظر میآید؛ یعنی عادتاً باورمان نمیآید که چنین چیزی تحقّق پیدا کند. بله، اگر چنین چیزی تحقّق پیدا کرد، حرام نیست. امّا چرا انسان حکم بدهد به عدم حرمت چیزی که صدی نود، صدی نود و پنج میداند یک چنین چیزی اتفاق نمیافتد. به نظر میرسد اینطور جاها باید گفت: اذا کان مثیراً للشهوة او موجباً للریبة فانّها حرامٌ. اگر این شرط حاصل نشد، طبعاً حکم نخواهد بود. ضمناً اینجا تعبیر عشوهگری به کار برده است، کانّه اگر عشوهگری نکرد، شهوتانگیزی نخواهد شد. نه، گاهی ممکن است آن زن عشوهگری به آن معنایی که مورد نظر سؤال کننده است نکند، امّا در عین حال اثارۀ شهوت بکند. پس ملاک، عشوهگری نیست، ملاک، اثارۀ شهوت است.
🌹🍃🌹🍃🌹🍃🌹🍃🌹
#آواز
#ترانه
#دکلمه
#خواننده
#خوانندگی
#خواننده_زن
#فتوا_جدید
#امام_خامنه_ای
#مقام_معظم_رهبری
🆔 @fatava_jadid