• این روزها زیاد با خدا بحثم شده. درد آدم را میتواند به اینجا برساند. البته آدمهای قوی و محکم را نه؛ من را چرا. مریضی که از یک ماه گذشت، دیگر پوسته طاقتم نازک نازک شده بود. اواخر ثبتنام بود که جر خورد و طاقتها شرّه کردند روی موکت کرم رنگ اتاق. تا به حال شیشه بتادین از دستتان افتاده روی کاشی؟ چیزی شبیه همان.
دیگر نتوانستم طاقتها را جمع کنم. اصلا باید کاری میکردم؟ نمیشد فقط خسته باشم و زانوهایم را بغل کنم؟ نمیشد از تصمیم آدمهایی که پوسته طاقتم را نازک کرده بودند عصبانی باشم و با همه جَر کنم؟ نمیشد. درد داشتم و تمرکز نه. کار داشتم و وقت نه.
مدام عکس پدربزرگ میآید جلوی چشمم که با هوشیاری پایین خوابیده روی تخت آیسییو. لوله کردهاند توی دهنش که کمک نفس کشیدنش باشد. دستش را هم بستهاند به میله تخت که لابد توی گیجی یکهو لوله را بیرون نکشد. ترسناک است که آدم یک عمر راست ایستاده باشد و حتی توی هشتاد و اندی سالگی قد بلندش توی چشم باشد، بعد با یک مریضی اینطور علیل بیفتد گوشه بیمارستان. جدای از حال ناخوش خودم، کلا جرئت نکردهام بروم بیمارستان. به عکسها کفایت کردهام. همینها هم برای حال الانم زیادیاند.
لطفا برای پدربزرگم دعا کنید. برای من هم. برای همه آدمهایی که شیشه بتادین از دستشان افتاده روی کاشی هم.
#زندگی
#پارانویا
#دی_هزاروچهارصدودو
@fateme_alemobarak
• حواسم هست این چند وقت همهش کانالم توی فاز غم بوده: از ۱۵ آذر که مریض شدم، دور اول مریضی، دور دوم و دور سومش که همزمان شد با کمپین نویسندگی، کمپینی که حالاحالاها جاش درد میکنه، بعد هنوز اون تموم نشده بابابزرگم تموم شد!
دوست دارم زودتر برگردم به زندگی؛ حتی اگه چند کیلو کم کرده باشم و لپهایی که بعد چند سال دراورده بودم، آب شده باشن. نمیتونم صبر کنم تا زودتر باز با شوق بنویسم؛ حتی اگه مدتهاست کتاب خوندن و فیلم دیدن برام عین کوه کندن میمونن. یعنی میشه مثل قبل با حداکثر پشتکار کار کنم؛ حتی اگه انگار باز کردن هر پیامِ کاری داره از عمرم کم میکنه؟
نمیدونم، شاید هم دلم نمیخواد. شاید دوست دارم یه مدت از همهچیز فاصله بگیرم. گرچه میدونم که شدنی نیست.
این پست رو گذاشتم که بگم ممنون که هستید. اونم توی روزهایی که شادی موقت و غم دائمی به نظر میرسه. ممنون که وسط روزای عجیب و چسبناک نگفتید: «وای این دختره چه رواعصابه! چقدر تاریکه!»
خدا براتون جبران کنه. ایشالا توی شادیهاتون براتون پیام تبریک بفرستم.🌻
#زندگی
#تشکر_تشکر
#دی_هزاروچهارصدودو
@fateme_alemobarak
• این چند وقت همه معرفیها رو فقط توی اینستا گذاشته بودم و حس مادری رو داشتم که داره بین بچههاش فرق میذاره!😂
برای جبران این یکی رو اینجا میذارم. «قاتلان ماه کامل» که واقعا دوستش داشتم و میخوام کمی مفصلتر در موردش صحبت کنم.
🎬 Killers of the Flowermoon
#فیلموسریال
#بهمن_هزاروچهارصدودو
@fateme_alemobarak
• بین همه ویژگیهای مثبت سینمای مارتین اسکورسیزی، یکی رو از همه بیشتر میپسندم:
اجرای کمنقص تکنیک نگو نشان بده.
توی فیلمهایی مثل این یا مثلا اثر قبلی همین کارگردان (فیلم آیریشمن) که بازهای طولانی رو روایت میکنن، این مسئله اهمیت بیشتری پیدا میکنه.
سازنده باید بدونه از این خط زمانی طولانی، کدوم لحظهها رو گلچین کنه و مفصل نشون بده و کدومها رو صرفا گذرا ازشون عبور کنه.
حتی میتونه از یه سری ماجراها بگذره و بعد اونها رو در قالب فلشبک نشون بده یا اطلاعاتش رو از طریق دیگهای مثل گفتوگو به مخاطب برسونه.
تشخیص درست هر دسته واقعا هنره و اثر مستقیمی روی کیفیت اثر داره. به نظرم اسکورسیزی توی این زمینه واقعا درست و جذاب عمل میکنه.👌🏻
خیلی دوست دارم موقعیتش پیش بیاد و یه متن کامل در مورد این اثر بنویسم. مخصوصا تفاوت تمرکز روی شخصیتها و ماجرا.
فعلا فقط بگم که فیلم سه ساعته و اگر مجبور شدید قسمتقسمت ببینیدش، طبیعیه. نذارید زمان طولانی فیلم شما رو بترسونه و از دیدنش محروم کنه.😌
#فیلموسریال
@fateme_alemobarak
هدایت شده از چیمه🌙
.
این چند جمله را به خودم بگویم و بخوابم. خواهش میکنم برای چیزی که میخواهی یاد بگیری یک بازه زمانی طولانی مدت در نظر بگیر و زیاد زیاد زیاد پول خرج کن. برای کلاس، برای کتاب، برای جمعی که تو را رشد میدهد، برای یک ساعت خلوتکردن، برای دوکلمه بیشتر یادگرفتن هزینه کن. تمنا میکنم دنبال آموزشهای رایگان و سطحی نباش. نویسنده باید ولخرج باشد. باید بریزبپاش کند. اگر وقت نداری، اگر پول نداری یا نمیخواهی خرج کنی، سمت نوشتن حرفهای نرو. یا حداقل توی اهدافت بنویس من در این مسیر فعلا تفننی قدم برمیدارم تا وقتی زمان مناسب فرابرسد.
@chiiiiimeh
.
اگه ایشششالا به حق علی(ع)، امروز ایران عزیز از ژاپن ببره، یک کتاب تا سقف ۲۵۰ تومن برای یکی از دنبالکنندههام به انتخاب خودش هدیه میگیرم.😭🥺😭🇮🇷
@fateme_alemobarak
دادم مادربزرگم تصادفی انتخاب کنه😁
مبارک ایشون باشه:
@Yastooroon
ناامید نشید دوستان. اگه تا فردا صبح این پیام رو نببینن، دوباره انتخاب میکنیم😂
• خوندن این کتاب همونقدر که حس خوبی بهم داد، قلبم رو هم سنگین کرد. دلخراش بود خوندن ماجرای سه زن که جامعه بهشون این حس رو داده که زن کافی نیستن. دلخراش بود؛ ولی ناآشنا نه :)
#کتاب
#بهمن_هزاروچهارصدودو
@fateme_alemobarak
▪︎ «... به گمان من انسان نه تنها تاب خواهد آورد، بلکه به پیروزی خواهد رسید. او جاوید است، نه بدین سبب که در میان جانداران تنها او صدایی خستگیناپذیر دارد، بلکه بدین سبب که دارای روح است. روحی که شایسته غمخواری و ایثار و بردباری است. وظیفه شاعر، وظیفه نویسنده آن است که درباره اینها بنویسد.»
ویلیام فاکنر
• چقدر حس متن خوب بود! و چه مسئولیت سنگینی!
#بهمن_هزاروچهارصدودو
@fateme_alemobarak
• یکی از هیجانانگیزترین دیدارهایی که آدم میتونه داشته باشه، ملاقات با دوستیه که مدتها مجازی بوده و فرصت حضوری دیدنش پیش میاد، اون هم غیرمنتظره!
دو یا سه سال بود که «دختر دریا» رو میشناختم و چند روز پیش بالاخره شد که ببینمش. توی مجازی که رفیق و همراهه، حضوری حتی بیشتر.🌱
یادگاری ردوبدل کردیم و این تابلو ناناز و این نشانگر گوگولی شد سهم من از رفیق بندر کُنگیم، هاجر شهابی عزیز.💚
@dokhtar_e_daryaa
@fateme_alemobarak
#بهمن_هزاروچهارصدودو
هدایت شده از مدرسه مهارت آموزی مبنا
📣 اطلاعیه شماره ۶ ستاد انتخاباتی مدرسه مبنا
سرکار خانم آل مبارک، مدیر اجرایی دپارتمان مدرسه مبنا با حضور در انتخابات و انتشار این تصویر، انگشت جوهری خود را در چشم بدخواهان فرو کرد.
وی میخواست برود که یکمرتبه برگشت و افزود:«اگه هنوز حماسه نیافریدید، پاشید زودتر برید بیافرینید!»
#اقامه_انتخابات
| @mabnaschoole |
• یکی دو هفته پیش بود که دستم را نگه داشتم روی گزینه ضبط صوت ایتا و از سمیه خواستم روند استعفا را برایم توضیح دهد. تاکید هم کردم که نگران نباشد. خبری نیست و فقط میخواهم اگر روزی قطعی شد، از قبل فرآیندش را بدانم.
برایم گفت و بعد پاپِی شد که بگویم چه خبر است. شروع به صحبت که کردم، طولی نکشید که یک گردوی پوستدار درسته گیر کرد توی گلویم. بعد تندی آمد بالا و شد اشک و خش صدا. بدن آدم از مغزش صادقتر و بیتعارفتر است. اینجا بود که فهمیدم درد دارم؛ حتی اگر دائما نادیدهاش گرفته بودم.
از آن جا که هنوز دارم توی گروهها پیام میدهم و نگرانی ثبتنام هم از حالا دارد رودههایم را نیشگون میگیرد، مشخصا هنوز استعفا ندادهام. تیم سایت و طراح و مسئول محتوا و ابر و باد و مه و خورشید همچنان با قید فوریت کار ازم میخواهند و من هم طبق وظیفه پای کارم.
قصد کنار کشیدن را هم فعلا گذاشتهام توی فریرزی قدیمی ته مغزم. میگویم فریزر، چون بعضی تردیدها و منفیبافیها آن جا تازه میمانند. آن جا دور از چشمند و زندگی بدون آنها کماشکتر است. بدیاش این است که منتظرند من به هر دلیلی ضعیف بشوم. از بدخوابی و بدغذایی گرفته تا حس ناکافی بودن و ناامیدی. آن وقت است که جان میگیرند، از آن ته میآیند جلوی جلو. جلوتر از امید، جلوتر از سلامتی، جلوتر از آرامش. سرشان را میآورند جایی که نمیدانم کجاست؛ اما از آن جا صدایشان توی همه تنم منعکس میشود. میگویند: «دیدی حق با ما بود؟ بشین راحت زندگیت رو بکن بابا! خوشت میاد واسه خودت کار و دردسر میتراشی؟»
گاهی وسوسه میشوم که دم عیدی همه دغدغهام این باشد که از کجا کیف ست با کفشم را بخرم که هم شیک باشد و هم بهصرفه. گاهی دلم میخواهد خواهر یا دوست مجردی داشته باشم که بیقید باهم قرار سفر بگذاریم، هر جا که شد. چشمم هم به تاریخ نباشد که کی جلسه دارم یا کمپین. ددلاین کدام کار نزدیک است و لپتاپ ببرم یا نه! بد نمیشد اگر هر روز میدانستم قرار است فلان کتاب را بخوانم و بهمان سریال را تمام کنم. بعد هم قرار است روزانهنویسی خفنی داشته باشم و بعد فراخوانها را چک کنم و برایشان بنویسم. اما واقعیت این است که زیاد میبینم و میخوانم؛ ولی خیلی فشردهتر از چیزی که دوست دارم. فراخوانها را هم از یک جایی به بعد دیگر محل نگذاشتم. نگاه کردنشان غمگینم میکرد. برایشان وقت دارم؛ اما تمرکز نه. کشتی گرفتن با غول ایدهآلگرایی (با این که نسبت به قبل خیل ضعیفتر شده) انرژی عجیبی میخواهد که برای کارهای مهمتر نیازش دارم.
میدانم باز پراکنده حرف زدم. عیب ندارد. سحر میگوید ذهن، هیچ حس و حرف و خاطرهای را بیخودی یاد آدم نمیآورد. همهاش توی ناخودآگاه ما دلیل دارد. اسمش تداعی آزاد است. از وقتی یادش گرفتهام حس بهتری دارم. حداقل کمتر خودم را به چرتوپرتگویی متهم میکنم. حدود پنجاه دقیقه است توی جلسه بستنویسی بچههای باشگاه مبنا نشستهام و دارم مینویسم. نمیتوانم دو ساعت را بمانم. نگرانم کارهای امروزم. بدم نمیآمد تا آخر شب بست بنویسم و بخوانم و ببینم؛ اما به امید خدا میخواهم به جاهایی برسم که خیلی بیشتر از اینها ازم انتظار میرود. یا حداقل من اینطور فکر میکنم!
#بستنویسی
#پارانویا_یا_تداعی_آزاد؟
#اسفند_هزاروچهارصدودو
@fateme_alemobarak
🎵 You know I get too caught up in a moment
I can't call it love if I show it
I just fuck things up if you noticed
Have you noticed? Tell me, have you noticed?
I get too caught up in a moment
I can't fall in love 'cause I'm focused
I just fuck things up if you noticed
Have you noticed? Tell me, have you noticed?
🎼 Lilith
#اسفند_هزاروچهارصدودو
سلام.
امیدوارم حالتون خوب باشه.🌱😊
این روزها یه کارگاه رایگان یک هفتهای از دوره نویسندگی خلاق، با عنوان هفته صفر در حال ثبتنامه.
یعنی یک برش یک هفتهای از همین دوره نویسندگی خلاقه؛ یعنی جلسه آنلاین با استاد جوان آراسته داره، تمرینهای هنرجویان نقد میشه و محتوای یک جلسه رو هم دریافت میکنند.
هدف این دوره اینه که مخاطب یک تجربه یک هفتهای از دوره خلاق رو داشته باشه؛ و اگه این تجربه براش جذاب بود، در دوره اصلی خلاق ثبتنام کنه.
احتمالا این دوره، برای دوستانتون که علاقمند به نویسندگی هستند خیلی مفید و جذاب باشه؛ و میتونید لینک ثبتنام رو باهاشون به اشتراک بذارید.
🆔لینک ثبتنام رایگان هفته صفر نویسندگی خلاق:
🔗https://formafzar.com/form/wuue6
ارادتمند 🌱
اگه به نوشتن علاقه داری، اصلا معطلش نکن. دیدن این پوستر همون نشونه و فرصتیه که منتظرش بودی.
اگه شک داری برای ثبتنام دوره اصلی، بهت حق میدم. واسه همین جلسه صفر رو رایگان گذاشتیم تا امتحان کنی و اگه دوست داشتی ثبتنام کنی. وظیفه من بود این نشونه رو جلوی پات بذارم. بقیهش با تو.💙
• «بازی مرگ» اثر بینظیری نیست؛ اما ارزش دیدن داره. ماجرای مردی که دست به خود/کشی میزنه و مرگ هم برای این کارش او رو تنبیه میکنه. مرد باید بهجای یازده نفرِ دم مرگ زندگی کنه و یازده بارِ دیگه بمیره تا در نهایت بتونه بره جهنم.
مسئلهای که درباره این مینیسریال فانتزی برام جالب بود، دست گذاشتنش روی یکی از مسائل مهم کره جنوبیه: خود/کشی.
توی کشوری که از این نظر آمار بالایی داره (حتی بین سلبریتیها)، کار کردن روی این مسئله توی یک فضای جذاب و فانتزی به نظرم خلاقانه و حتی متعهد اومد.
⛔️ هشدار: اگر نمیتونید صحنههای خشن ببینید، این اثر مناسب شما نیست.
#فیلموسریال
#اسفند_هزاروچهارصدودو
@fateme_alemobarak
• دیشب طرفهای دوونیم بود که برادرم، محمدرضا، رسید خانه. تازه این خوب بود. دیشبش نزدیک سه رسیده بود. روزهای اسفند برای آجیلفروشیها زمان موعود است و این یعنی من باز هم برادر ندارم. پارسال همین موقع سربازی بود توی شهری که هنوز هم ندیدهام!
قبلتر از روزهای شلوغ اسفند، لااقل ظهر دو ساعتی خانه بود و شبها هم یازده میآمد خانه. روزی یازده دوازده ساعت سر کار بود و با این حال، دلخوشیام این بود جمعهها خانه است. حالا نه جمعه تعطیلی دارد، نه ظهرها میآید خانه. قرار شده نزدیکتر به عید که شد و مردم بیشتر از قبل برای زنده ماندن به پسته و گردو نیاز پیدا کردند، شبها هم نیاید.
طولانی شد. برگردیم به اول ماجرا. طرفهای دوونیم شب بود که محمدرضا رسید. کیک خیس شکلاتی برایش خریده بودم که خیلی دوست دارد. دور هم نشستیم و از مشتریهای عجیب و بامزه گفت. من وسطش برگشتم توی اتاقم. پیام نخوانده داشتم که باید زودتر صفر میکردم. دوش که گرفت و دوباره نشست توی هال، رفتم نشستم توی جمع کوچکمان. رفت نماوا و زد روی هری پاتر. چند تکه کوتاهش را دیدیم؛ اما همان کافی بود تا دوباره یادم بیاورد چه لحظههایی را دیگر ندارم. شاید فعلا، شاید برای همیشه.
برای چند دقیقه همه باهم نشسته بودیم توی هال و فیلم موردعلاقهمان را میدیدیم. انگار بعد از دستوپا زدن توی آبی شور، سرم رسیده باشد و به هوا و عمیق و پرصدا نفس بکشم. کمی بعد نوبتی بلند شدیم و رفتیم. روز پرکاری منتظرمان بود و کاری نداشت ما دوست داریم تا ابد کنار هم بنشینیم و هری پاتر ببینیم.
#زندگی
#اسفند_هزاروچهارصدودو
@fateme_alemobarak
هدایت شده از مدرسه مهارت آموزی مبنا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
⁉️ حکم خواب روزهدار در زمان راهپیمایی قدس
حتما میدونید که خواب روزهدار هم عبادته؛ اما این حکم در زمان راهپیمایی روز قدس یه مقدار متفاوته؛ عقوبت این کار را در ویدئو تماشا کنید 😁
سوالات شرعی خود را از ما بپرسید 👌😁
#استفتائات_مبنا
#روز_قدس
| @mabnaschoole |
سلام رفقایی که همچنان توی کانال هستید.😌
طاعاتتون قبول باشه.
تا این جای کار سال شلوغی بوده. راستش شواهد نشون میدن قراره شلوغتر هم بشه. یکی از راههای جلوگیری از از دست دادن عقلم، کم کردن حجم پیامهای کاری تا حد ممکنه.
ببخشید که بعضی کانالها یا گروهها رو ترک میکنم. فعلا مجبورم. این پیام رو هم برای جلوگیری از هر مدل سوءتفاهمی گذاشتم.😅
البته این شامل پیامهای دوستانه نمیشه ها. به اونها اتفاقا نیاز دارم.😁
#فروردین_هزاروچهارصدوسه
@fateme_alemobarak
• معمولا دوست ندارم محتوای کانال ایتا و صفحه اینستام یکی باشه؛ اما این فرق داره.
امسال ان شاءالله میخوام بیشتر درباره امید فکر کنم. امیدوارم تا آخرش سر قولم بمونم و هر ماه یک متن درباره احساسم به امید و نوع نگاهم بهش بنویسیم.
متن اول خدمت شما.🌱
#فروردین_هزاروچهارصدوسه
#امید_هزاروچهارصدوسه
@fateme_alemobarak
• روز اول سال با خودم قرار گذاشتم هزاروچهارصدوسه بیشتر به امید و نقشش توی زندگیام فکر کنم. آن وقت اوضاع هنوز هموارتر به نظر میرسید! همان موقع دفتر برداشتم و با ذوقی که نمیخواستم پنهانش کنم، بارش فکری مفصلی دربارهاش داشتم. تا اینکه اولین دستاندازها از راه رسیدند.
درگیری شغلی سنگینتر از چیزی شد که قرار بود باشد. من که قبل از عید پیگیر عوض کردن مدل کلی مو و ابرو بودم، حتی فرصت یک آرایشگاه ساده هم برایم پیش نیامد. کیف مجلسی که میخواستم هیچ، حتی جورابی هم نخریدم. توی آن شرایط، فکر بیرون رفتن ساده با رفقای معدود پایه، رسما شوخی بود! سفر هم که کلا جزو گزینههای روی میز نبود. حتی بیستونه اسفند و یکم فروردین هم به کار گذشت.
حواسم بود سر قولم درباره تمرکز کردن روی امید بمانم؛ اما مثل خیس نشدن زیر بارانهای رگباری اهواز میماند. وسط آن حجم پیامها، خوابهای درهم و جلساتی که صدایم بالا میرفت و بعدش از درودیوار بغض داشتم، امیدم گوشهای نشسته بود. میدانستم هست. حتی اگر جلوی چشمم نبود. شک زانوهایم رو خم کرده بود که اصلا قرار است این از لذت زدنها نتیجه بدهد یا نه؟ راهم یک وقت تا خود ثریا کج نباشد؟
وسط بیاعصابیها، قرآن کنار میز را باز کردم تا نظر خدا را بپرسم. ماجرای خضر آمد و موسی علیهم الرحمه. همان ماجرای سوراخ کردن کشتی و مرمت دیوار که موسای پیامبر علتش را نمیدانست و اعتراض میکرد. بهجز کل ماجرا، جمله خضر بعد از فاش کردن راز ماجرا میخکوبم کرد: «این بود سرّ کارهایی که تو در برابر آنها صبر نداشتی.»
عجله و پرسیدن زیاد کار دست موسای نبی داده بود.
فهمیدم که حکم صبر است. اگر آن راز پشت قصهام را بدانم که دیگر اسمش امید نیست لابد. نمیدانم. سوالم برای فروردین این است: دانستنِ پشتپرده امید بیشتری میآورد یا ندانستن؟
#امید_هزاروچهارصدوسه
#قسمت_اول
#فروردین_هزاروچهارصدوسه
@fateme_alemobarak