eitaa logo
📚📖 مطالعه
64 دنبال‌کننده
2.2هزار عکس
912 ویدیو
67 فایل
﷽ 📖 بهانه ای برای مطالعه و شنیدن . . . 📚 توفیق باشه هر روز صفحاتی از کتاب های استاد شهید مطهری را مطالعه خواهیم کرد... و برخی کتاب های دیگر ... https://eitaa.com/ghararemotalee/3627 در صورت تمایل عضو کانال اصلی شوید. @Mabaheeth
مشاهده در ایتا
دانلود
🗞️ ترجمه : 📄 ... و اما بعد (از اين دستور) هيچ گاه خود را در زمانى طولانى از رعايا پنهان مدار، زيرا پنهان ماندن زمامداران از چشم رعايا موجب نوعى کم اطلاعى نسبت به امور (مردم و کشور) مى شود و آنها را از آنچه نسبت به آن پنهان مانده اند بى خبر مى سازد در نتيجه مسائل بزرگ نزد آنان کوچک و امور کوچک در نظر آنها بزرگ مى شود، کار خوب، زشت جلوه مى کند و کار زشت، خوب; و حقّ و باطل با يکديگر آميخته مى شود. (و به يقين تدبير لازم براى امور کشور در چنين شرايطى امکان پذير نيست) زيرا والى فقط يک انسان است، امورى را که مردم از او پنهان مى دارند نمى داند و حق، هميشه علامتِ مشخصى ندارد و نمى توان هميشه «صدق» را در چهره هاى مختلف از «کذب» شناخت (وانگهى) تو از دو حال خارج نيستى: يا مردى هستى که آمادگى براى سخاوت و بذل و بخشش در راه حق دارى، بنابراين دليلى ندارد که خود را پنهان دارى و از عطا کردن حقِ واجب خوددارى کنى، و فعل کريمانه اى را که بايد انجام دهى ترک نمايى، يا مردى بخيل و تنگ نظر هستى در اين صورت (هنگامى که مردم تو را ببينند و اين صفت را در تو بشناسند) از بذل و بخشش تو مأيوس مى شوند و دست از تو برمى دارند. افزون بر اينها، بسيارى از حوايج مردم نزد تو، هزينه اى براى تو ندارد; مانند شکايت از ستمى يا درخواست انصاف در داد و ستدى. ╭────๛- - - - - ┅╮ │📱 @Mabaheeth ╰───────────
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
[ ۲۴ / ۱ ] عیوب پنهان شدن زمامدار از دید مردم امام(علیه السلام) در این بخش از عهدنامه خود درباره لزوم رابطه نزدیک میان والى و توده هاى مردم سخن مى گوید و معایب دور ماندن او از آنها را شرح مى دهد و با دلایل مختلف روشن مى سازد که نباید والى خود را از مردم پنهان دارد و اگر شرائطى ایجاب کند که از آنها پنهان شود نباید این پنهانى به طول انجامد. مى فرماید: «و اما بعد (از این دستور) هیچ گاه خود را در زمانى طولانى از رعایا پنهان مدار؛ زیرا پنهان ماندن زمامداران از چشم رعایا موجب نوعى کم اطلاعى نسبت به امور (مردم و کشور) مى شود»; (وَ أَمَّا بَعْدُ فَلاَ تُطَوِّلَنَّ احْتِجَابَکَ(۱) عَنْ رَعِیَّتِکَ، فَإِنَّ احْتِجَابَ الْوُلاَةِ عَنِ الرَّعِیَّةِ شُعْبَةٌ مِنَ الضِّیقِ، وَ قِلَّةُ عِلْم بِالاُْمُورِ). در طول تاریخ بسیار دیده شده که حواشى سلطان و اطرافیان زمامدار او را عملاً در محاصره خود قرار مى دهند و تنها اخبارى را به او مى رسانند که موجب خشنودى او یا به نفع حواشى و اطرافیان باشد و به این ترتیب او را از آنچه در کشور مى گذرد دور مى سازنند و این وضع، بسیار براى اداره یک کشور خطرناک است; اما هنگامى که او با آحاد مردم در جلساتى تماس داشته باشد واقعیت هاى دست اوّل به او منتقل مى شود و حتى اطرافیان و مظالم آنها آشکار مى گردد. یکى از دستورات اسلامى این بوده که زمامداران، امامت جماعت را بر عهده مى گرفتند; یعنى در میان مردم همه روز حاضر مى شدند و این کار مى توانست بسیارى از واقعیت ها را به آنها منتقل کند; خواه تلخ باشد یا شیرین. آن گاه در ادامه این سخن مى فرماید: «و آنها را از آنچه نسبت به آن پنهان مانده اند بى خبر مى سازد، در نتیجه مسائل بزرگ نزد آنان کوچک و امور کوچک در نظر آنها بزرگ مى شود، کار خوب، زشت جلوه مى کند و کار زشت، خوب; و حق و باطل با یکدیگر آمیخته مى شود. (و به یقین تدبیر لازم براى امور کشور در چنین شرایطى امکان پذیر نیست)»; (وَ الاِحْتِجَابُ مِنْهُمْ یَقْطَعُ عَنْهُمْ عِلْمَ مَا احْتَجَبُوا دُونَهُ فَیَصْغُرُ عِنْدَهُمُ الْکَبِیرُ، وَ یَعْظُمُ الصَّغِیرُ، وَ یَقْبُحُ الْحَسَنُ، وَ یَحْسُنُ الْقَبِیحُ وَ یُشَابُ(۲) الْحَقُّ بِالْبَاطِلِ). امام(علیه السلام) به روشنى آثار شوم این دور ماندن از مردم را بیان فرموده و انگشت روى جزئیات گذاشته است؛ زیرا زمامدار در صورتى مى تواند تصمیم صحیح در اداره امور کشور بگیرد که حوادث خوب را از بد و بد را از خوب و حق را از باطل و باطل را از حق بشناسد. بلکه در اندازه گیرى هاى حوادث نیز به خطأ نرود. اگر حادثه کوچکى را بزرگ ببیند و تصمیمات شدید نسبت به آن بگیرد به یقین گرفتار مشکلات مى شود و همچنین به عکس اگر حوادث مهم را اطرافیان و حواشى در نظر او کوچک جلوه دهند ممکن است وقتى خبردار شود که شیرازه کشور از هم گسیخته باشد. این یکى از دستورات مهم اسلام است و پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) و حاکم عادلى همچون على(علیه السلام) با دقت آن را رعایت مى کرده است; هنگامى که حاکمان جور بنى امیّه و امثال آنها بر سر کار آمدند وضع دگرگون شد و حاجبان درگاه از ارتباط آحاد مردم با آن خلفاى جور جلوگیرى مى کردند. حتى طبق بعضى از تواریخ گاه مى شد که ارباب حاجت ماه ها بر در کاخ حکومت و حتى گاهى به مدت یک سال رفت و آمد مى کردند; ولى آنها را به درون راه نمى دادند.(۳) به همین دلیل مردم به کلى از آنها جدا شدند و ادامه حکومتشان جز با استبداد و کشتار بى گناهان امکان پذیر نبود. سپس امام(علیه السلام) به سه دلیل دیگر براى نهى از پنهان ماندن زمامدار از مردم توسل مى جوید که هر یک به تنهایى مى تواند براى اثبات این واقعیت کافى باشد. نخست مى فرماید: «زیرا والى فقط یک انسان است که امورى را که مردم از او پنهان مى دارند نمى داند و حق، همیشه علامتِ مشخصى ندارد و نمى توان همیشه «صدق» را در چهره هاى مختلف از «کذب» شناخت»; (وَ إِنَّمَا الْوَالِی بَشَرٌ لاَ یَعْرِفُ مَا تَوَارَى عَنْهُ النَّاسُ بِهِ مِنَ الاُْمُورِ، وَ لَیْسَتْ عَلَى الْحَقِّ سِمَاتٌ(۴) تُعْرَفُ بِهَا ضُرُوبُ الصِّدْقِ مِنَ الْکَذِبِ). این دلیل بسیار روشنى است که زمامدار «عالِمُ الْغَیْبِ وَ الشَّهادَةِ» و حق و باطل نیز همیشه نشان دار نیست، بهترین راه شناخت این است که با واقعیات بدون واسطه تماس داشته باشد تا از آنچه در کشورش مى گذرد به طور صحیح با خبر گردد.
[ ۲۴ / ۲ ] 🤔 ممکن است در اینجا سؤال شود که این سخن با حدیثى که از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله)نقل شده چگونه سازگار است: «إِنَّ عَلَى کُلِّ حَقّ حَقِیقَةً وَ عَلَى کُلِّ صَوَاب نُوراً فَمَا وَافَقَ کِتَابَ اللهِ فَخُذُوهُ وَ مَا خَالَفَ کِتَابَ اللهِ فَدَعُوهُ; بر هر حقى نشانه اى از حقیقت است و بر هر سخن راستى نورى است؛ آنچه (از روایات) موافق کتاب الله است آن را بگیرید و آنچه را مخالف آن است رها سازید».(۵) آن روشن است؛ زیرا حدیث پیامبر(صلى الله علیه وآله) ناظر به روایات و احکام است که مى توان آنها را با معیار سنجشى همچون قرآن مجید سنجید و حق را از باطل جدا کرد; اما آنچه در عهدنامه مالک آمده مربوط به موضوعات و مصادیق حق و باطل و راست و دروغ است که غالباً نشانه روشنى ندارد. آن گاه امام به سراغ دلیل دوم مى رود و مى فرماید: «وانگهى تو از دو حال خارج نیستى: یا مردى هستى که آمادگى براى سخاوت و بذل و بخشش در راه حق دارى؛ ← بنابراین دلیلى ندارد که خود را پنهان دارى و از عطا کردن حقِ واجب خوددارى کنى، و فعل کریمانه اى را که باید انجام دهى ترک نمایى. یا مردى بخیل و تنگ نظر هستى؛ ← در این صورت (هنگامى که مردم تو را ببینند و این صفت را در تو بشناسند) از بذل و بخشش تو مأیوس مى شوند و دست از تو برمى دارند»; (وَ إِنَّمَا أَنْتَ أَحَدُ رَجُلَیْنِ: إِمَّا امْرُؤٌ سَخَتْ نَفْسُکَ بِالْبَذْلِ فِی الْحَقِّ، فَفِیمَ احْتِجَابُکَ مِنْ وَاجِبِ حَقّ تُعْطِیهِ، أَوْ فِعْل کَرِیم تُسْدِیهِ!(۶) أَوْ مُبْتَلًى بِالْمَنْعِ، فَمَا أَسْرَعَ کَفَّ النَّاسِ عَنْ مَسْأَلَتِکَ إِذَا أَیِسُوا مِنْ بَذْلِکَ!). این یک واقعیت است که مردم اگر درباره کسى گرفتار شک و تردید باشند، پیوسته به او مراجعه مى کنند; اما هنگامى که با او تماس نزدیک داشته باشند اگر اهل بذل و بخشش است عطاى او را مى گیرند و به دنبال کار خود مى روند و اگر آدمى بخیل است مأیوس مى شوند باز هم به سراغ کار خود مى روند; ولى شخصى که خود را پنهان مى دارد ممکن است بر در خانه او پیوسته ازدحام باشد. سپس امام(علیه السلام) دلیل سوم را بیان مى کند و مى فرماید: «افزون بر اینها، بسیارى از حوایج مردم نزد تو، هزینه اى براى تو ندارد; مانند شکایت از ستمى یا درخواست انصاف در داد و ستدى»; (مَعَ أَنَّ أَکْثَرَ حَاجَاتِ النَّاسِ إِلَیْکَ مِمَّا لاَ مَئُونَةَ فِیهِ عَلَیْکَ، مِنْ شَکَاةِ(۷) مَظْلِمَة، أَوْ طَلَبِ إِنْصَاف فِی مُعَامَلَة). اشاره به اینکه تمام مراجعات مردم درخواست مالى نیست بسیارى از آنها درخواست کمک براى حل مشکلات است; مثلاً ظالمى به کسى ستمى کرده و مظلوم از تو کمک مى خواهد یا معامله اى صورت گرفته و یکى از دو طرف معامله به دیگرى زور مى گوید، یا بدون مجوز شرعى مى خواهد معامله را فسخ کند و یا بدهى خود را بدون دلیل نمى پردازد. در تمام این گونه امور اگر والى در جلساتى با مردم ارتباط مستقیم داشته باشد مى تواند از نفوذ و قدرت خود استفاده کند و احقاق حق نماید بى آنکه هزینه مالى براى او داشته باشد. نکته دیدارهاى مستقیم مردمى تنها در این عهدنامه نیست که على(علیه السلام) به مالک اشتر این توصیه را مى کند که سعى کند در ساعات معینى تماس مستقیم با مردم داشته باشد و از مشکلات آنها آگاه گردد و جلوى مظالم را بگیرد؛ بلکه در روایات دیگرى از معصومان(علیهم السلام) نیز بر این معنا تأکید شده است. از جمله یکى از یاران خاص امام على بن موسى الرضا(علیه السلام) به نام بزنطى مى گوید: نامه اى از امام را دیدم که به فرزندش امام جواد(علیه السلام) نوشته است و مى فرماید: «یَا أَبَا جَعْفَر بَلَغَنِی أَنَّ الْمَوَالِیَ إِذَا رَکِبْتَ أَخْرَجُوکَ مِنَ الْبَابِ الصَّغِیرِ وَ إِنَّمَا ذَلِکَ مِنْ بُخْل بِهِمْ لِئَلاَّ یَنَالَ مِنْکَ أَحَدٌ خَیْراً فَأَسْأَلُکَ بِحَقِّی عَلَیْکَ لاَ یَکُنْ مَدْخَلُکَ وَ مَخْرَجُکَ إِلاَّ مِنَ الْبَابِ الْکَبِیرِ وَ إِذَا رَکِبْتَ فَلْیَکُنْ مَعَکَ ذَهَبٌ وَ فِضَّةٌ ثُمَّ لاَ یَسْأَلُکَ أَحَدٌ إِلاَّ أَعْطَیْتَهُ; به من اطلاع داده اند که خادمان و معاونان تو هنگامى که سوار مى شوى تو را از در کوچک بیرون مى برند (تا مردمى که در برابر در بزرگ ایستاده اند با تو ملاقات نکنند) این به جهت بُخلى است که آنها دارند و مى خواهند خیرى از تو به کسى نرسد. از تو مى خواهم به حقى که بر تو دارم (چنین کارى را ترک کنى و) ورود و خروج تو فقط از باب کبیر باشد (تا بتوانى با مردم تماس داشته باشى و بخشى از مشکلات آنها را حل کنى) افزون بر این هنگامى که سوار مى شوى مقدارى درهم و دینار با خود داشته باش و هر کَس تقاضایى کرد چیزى به او بده».(۸)
[ ۲۴ / ۳ ] در حدیث دیگرى از امیرالمؤمنین(علیه السلام) آمده است: «أَیُّمَا وَال احْتَجَبَ عَنْ حَوَائِجِ النَّاسِ احْتَجَبَ اللهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ عَنْ حَوَائِجِهِ; هر والى که خود را از برآوردن نیاز مردم پنهان دارد خداوند در قیامت از حوائج خود آنها را پنهان مى دارد».(۹) البته نمى توان انکار کرد که زمان ها یکسان نیستند مثلاً در زمان ما یکى از مشکلات مهم، مشکلات امنیتى است که در بسیارى از موارد اجازه نمى دهد دولت مردان بدون حاجب و محافظ در میان مردم ظاهر شوند، در حالى که امام در سخنان فوق دستور مى داد که تمام حاجبان و پاسداران را از آن مجلس خارج سازند. البته ممکن است نیروهاى مخفى تا حدى مشکلات را حل کنند; ولى گاه به تنهایى کافى نیست. علاوه بر این فزونى جمعیت در عصر ما و سهولت ارتباط ها از اقصا نقاط کشور به مرکز حکومت سبب مى شود که این گونه مجالس شدیداً مورد هجوم واقع شود. البته نباید آن را تعطیل کرد; ولى باید تدبیرهایى براى حل مشکلاتِ این گونه ملاقات ها اندیشید. مرحوم مَغْنیّه در شرح نهج البلاغه خود به نکته دیگرى در مورد معایب پنهان ماندن والى از مردم اشاره مى کند که قابل توجّه است. مى گوید: ممکن است بسیارى از صاحب نظران و اهل فضل و شخصیت هاى مستقل بخواهند با والى تماس گرفته و نظرات مفید خود را براى حل مشکلات کشور در اختیار او بگذارند. اگر والى خود را از آنها پنهان دارد در واقع آنها را تحقیر کرده و سبب مى شود که آنها از وى نفرت پیدا کنند (و این خسارت بزرگى است) و بدون شک بزرگان را تحقیر کردن و مأموران کوچک خود را بزرگ داشتن سبب حقارت والى مى شود و گناهى است نابخشودنى، چرا که در واقع کسى را که به تو بدى نکرده مجازات کرده اى و آن کَس که مى خواهد خشنودى تو را به دست آورد به خشم آورده اى! آیا چیزى از این قبیح تر و زشت تر هست؟(۱۰) ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ پاورقی : ۱. «اِحْتِجاب» به معناى خويشتن را پنهان داشتن از ريشه «حَجْب» بر وزن «حجم» به معناى پوشانيدن آمده است. ۲. «يُشابُ» از ريشه «شَوْب» بر وزن «شوق» به معناى مخلوط کردن و آميختن است و گاه به معناى آلوده کردنى که منشأ فساد است. ۳. شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد، ج ۱۷، ص ۹۳. ۴. «سِمات» جمع «سِمَة» به معناى علامت است. ۵. کافى، ج ۱، ص ۶۹، ح ۱. ۶. «تُسْدى» از ريشه «اِسداء» به معناى بخشيدن و عطا کردن است و از ريشه «سدو» بر وزن «سرو» به معناى دست به سوى چيزى بردن گرفته شده است. ۷. «شَکاة» به معناى شکايت است. ۸. بحارالانوار، ج ۵۰، ص ۱۰۲، ح ۱۶. ۹. همان مدرک، ج ۷۲، ص ۳۴۵، ح ۴۲. ۱۰. فى ظلال نهج البلاغه، ج ۴، ص ۱۰۷. ╭────๛- - - - - ┅╮ │📱 @Mabaheeth ╰───────────
هدایت شده از مباحث
فَلَا تَسْلُبْ مِنِّي مَا أَنَا فِيهِ ▫️ [و آنچه را در آنم از دستم مگیر] 📖 از زیارتنامه علیها السلام ╭────๛- - - - - ┅╮ │📱 @Mabaheeth ╰───────────
هدایت شده از مباحث
هدایت شده از مباحث
هدایت شده از مباحث
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
شفاعت عالَم با چه کسی است؟ 📖 شیخ عباس قمی(رحمت‌الله علیه) که به محدث قمی نیز معروف است، می‌گوید: در عالم رؤیا مرحوم اعلی الله مقامه الشریف را دیدم، از ایشان سؤال کردم: آیا اهل قم را (سلام‌الله علیها) خواهند کرد؟ ▪️ میرزا چون این سخن را شنید ناراحت شد و نگاه تندی به من کرد و فرمود: چه گفتی؟ 🔺من دوباره سؤالم را تکرار کردم، باز با تندی به من فرمود: شیخ، تو چرا چنین سؤالی می‌کنی؟! شفاعت اهل قم با من است، حضرت فاطمه معصومه(سلام‌الله علیها) تمام شیعیان جهان را شفاعت خواهند کرد... 📚 مردان علم در میدان عمل / مجلد ۳ / صفحه ۳۶ 🌐 @Mabaheeth
هدایت شده از مباحث
هدایت شده از مباحث
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎞️ ببینید | خاکی که کيمياست ... 💭 خاطره علامه درباره نحوه آيت الله بهجت (ره) در حرم مطهر سلام الله عليها ╭────๛- - - - - ┅╮ │📱 @Mabaheeth ╰───────────
هدایت شده از مباحث
هر چه داريم از اين دختر موسی (علیهماالسلام) داريم ... 📖 چند مطلب کوتاه درس‌آموز از کریمه اهل‌بیت، (سلام‌الله‌علیها) 🔍 | ┈••••✾•💞🌺💞•✾•••┈┈• 🆔 @farhangimoasese 🌐 @Mabaheeth
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
جواب این سؤالات را در ادامه مطالعه بفرمائید... https://eitaa.com/ghararemotalee/1453 https://eitaa.com/ghararemotalee/1454
| ۸۱ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🤔 سؤال : آيا شعارهايى از قبيل «مرگ بر آمريكا» و«مرگ بر اسرائيل» در مسجد و مكان‌هاى مقدّس صحيح است‌؟ ــــــــــــــ ــ ـــ ـ ـــ ـــ ـــ ــ ـ ــ ــ ـــ ـ ـ ـــ ـ ـــ 💬 پاسخ : قرآن در آخرين آيه سوره فتح در معرفى مسلمانان واقعى مى‌فرمايد: «اشدّاء على الكفّار رُحماء بينهم تَراهم رُكِّعاً سُجِّداً» آنان نسبت به كفّار سخت و نسبت به مؤمنان مهربان هستند، آنان را در حال ركوع و سجود مى‌يابى كه در صدد كسب رضاى خداوند هستند. ← در اين آيه، قبل از ركوع و سجود، « اشدّاء على الكفار و رحماء بينهم » مطرح شده است. شعار «مرگ بر آمريكا» و «مرگ بر اسرائيل» مصداق و نمونه‌اى براى عمل به آيه « اشدّاءُ على الكفّار » است كه در متن قرآن آمده است. البتّه نبايد تنها به سر دادن شعار اكتفا كرد كه بالاتر و بهتر از شعار، شدّت عمل است كه در سايه تحصيل، وحدت، ابتكار، خودكفايى، عزّت نفس، نفوذناپذيرى و دورى از هر نوع سازش و نرمشى كه سبب طمع بدخواهان شود، به دست مى‌آيد. قرآن به زنان پيامبر مى‌فرمايد: اگر تقوا داريد، با نرمى سخن نگوييد، تا كسى كه بيمار دل و هوسباز است، در شما طمع نكند. «اِن اتَّقيتُنّ‌ فلا تَخضعنَ‌ بِالقَول فيَطمع الّذى فى قلبه مَرَض» امروز كه زنان پيامبر نيستند، اين آيه براى ما پيام مهم سياسى دارد و آن اين كه اگر مسلمانان تقوا دارند نبايد در هيچ برخورد و قرارداد و جهت‌گيرى سياسى، از خود نرمشى نشان دهند كه بدخواهان در ما و منافع ما طمع كنند. مهم آن است كه ما خود را نبازيم و چراغ سبزى به بدخواهان نشان ندهيم. ✊ 🕸 ╭─────๛- - - 📖 ┅╮ │📚 @ghararemotalee │📱 @Mabaheeth ╰───────────
| ۸۲ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🤔 سؤال : آيا در قرآن، دليلى براى شركت در راهپيمايى و تظاهرات داريم‌؟ ــــــــــــــ ــ ـــ ـ ـــ ـــ ـــ ــ ـ ــ ــ ـــ ـ ـ ـــ ـ ـــ 💬 پاسخ : خداوند در قرآن مى‌فرمايد: «و لا يَطؤون مَوطئاً يَغيظُ‍‌ الكفّار... الاّ كُتب لهم به عَملٌ‌ صالح» هيچ حركت دسته جمعى كه كفّار را عصبانى كند، صورت نمى‌گيرد مگر اين كه براى آن، پاداش ثبت مى‌شود. آرى، راهپيمايى‌هايى كه دشمنان اسلام و مسلمين را عصبانى كند، عمل صالح است. اين راهپيمايى‌ها (بخصوص آنگاه كه از طريق وسايل ارتباطى و ماهواره‌ها منعكس مى‌شود) اگر براى اهداف مقدسى صورت گيرد، نوعى حضور در صحنه، عبادت دسته جمعى و و نهى از منكر عملى و عامل تقويت روحيّۀ مردم و تهديد دشمن است. ╭─────๛- - - 📖 ┅╮ │📚 @ghararemotalee │📱 @Mabaheeth ╰───────────
| ۸۳ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🤔 سؤال : چرا بايد در احكام دين، از مراجع تقليد كنيم‌؟ ــــــــــــــ ــ ـــ ـ ـــ ـــ ـــ ــ ـ ــ ــ ـــ ـ ـ ـــ ـ ـــ 💬 پاسخ : همۀ مردم در همۀ زمان‌ها و مكان‌ها، چيزى را كه نمى‌دانند از كارشناس مى‌پرسند. مراجع تقليد و علما نيز هنگامى كه مريض شوند از نسخه پزشكان تقليد مى‌كنند؛ بنابراين تقليد ريشه در تاريخ بشر دارد و ما در شناخت دين به كارشناس دين مراجعه مى‌كنيم، چنانكه در امور ديگر به كارشناس آن رجوع مى‌كنيم. در قرآن مى‌خوانيم: «فَسئلوا اهل الذِّكر ان كنتم لاتعلمون» اگر نمى‌دانيد از اهل ذكر سؤال كنيد. اين آيه نمى‌فرمايد: از هر عالمى سؤال كنيد، بلكه مى‌فرمايد: از عالمى سؤال كنيد كه اهل ذكر باشد، يعنى ياد خدا باشد، پروا و تقواى الهى داشته باشد، نسبت به دانسته‌ها و آموخته‌هاى خود فراموشكار نباشد. به گفتۀ روايات، تقليد بايد از عالمى باشد كه علاوه بر و آگاهى در بالاترين سطح، عادل نيز باشد و افكار، گفتار و رفتارش بر اساس هوا و هوس و تمايلات نفسانى نباشد. ساختمانِ‌ بدون پروانه و مجوّز قابل تخريب است مگر آنكه صاحبِ‌ خانه آنگونه طراحى كرده باشد كه تصادفاً خانۀ او طبق مقرّرات مسئولين شهرسازى واقع شده باشد. عمل بدون تقليد نيز باطل است، جز آنكه اين عمل مطابق فتواى مرجع تقليدش باشد. ╭─────๛- - - 📖 ┅╮ │📚 @ghararemotalee │📱 @Mabaheeth ╰───────────
| ۸۴ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🤔 سؤال : ولايت فقيه چيست‌؟ ــــــــــــــ ــ ـــ ـ ـــ ـــ ـــ ــ ـ ــ ــ ـــ ـ ـ ـــ ـ ـــ 💬پاسخ : جامعه نياز به حاكم دارد؛ زيرا بدون مدير و رهبر دچار هرج و مرج مى‌شود و رهبر مردم مسلمان بايد اسلام‌شناس باشد و در ميان اسلام‌شناسان، باسوادترين، شجاع‌ترين، باتقواترين، آگاه‌ترين آنان نسبت به مسائل و حوادث جهان اسلام باشد و چيزى جز اين نيست كه حاكم امت شخصى مجتهد، دور از هوس، متقّى، بصير و شجاع باشد كه شناسايى اين افراد را خبرگان اسلام‌شناس به عهده دارند و خِبرگان را خود مردم با شناختى كه از نزديك نسبت به دانشمندان متّقى دارند، انتخاب مى‌كنند. ╭─────๛- - - 📖 ┅╮ │📚 @ghararemotalee │📱 @Mabaheeth ╰───────────
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا