‍ 🔆⁉️ دانستنی_ها ⁉️🔆 احساس پروانه‌ها پروانه‌ها، حشره‌های زیبا و عجیبی هستند. آن‌ها با پای خود مزه‌ها را احساس می‌کنند. منبع آب کاکتوس‌ها، منبع آب در صحرا هستند. بیابان‌گردها اگر در بیابان دچار کمبود آب شوند با بریدن ساقه‌ی این گیاه برای خود آب فراهم می‌کنند. البته به شما توصیه می‌کنیم که در صحرا به اندازه‌ی کافی آب همراه خود داشته باشید تا با بریده شدن این گیاهان، طبیعت آسیب نبیند. گردن دراز زرافه، بلندترین حیوان روی کره‌ی زمین است. قد زرافه‌ی نر پنج متر است. زرافه‌ها با استفاده از گردنِ دراز خود برگ‌ها را می‌خورند. راسو پوست راسو در زمستان سفید و در تابستان قهوه‌ای است. بلوط‌ها بلوط‌ها در طبیعت از زیباترین و پرخاصیت‌ترین گیاهان هستند. در فصل پاییز هفتصد تا نهصد هزار برگ درخت بلوط روی زمین می‌ریزد. صحبت کردن هنگام صحبت برای بیان هر کلمه 72 ماهیچه به کار گرفته می‌شود. سه پلکی شترها حیوانات عجیبی هستند و بدن‌شان مهندسی عجیبی دارد. مثلاً چشم شتر برای محفوظ ماندن در برابر شن‌های صحرا سه پلک دارد. رنگ‌ها و زنبورها هر رنگی که خدا به ما بخشیده خاصیت‌های خاصی دارد، مثلاً از بین رنگ‌ها، رنگ سفید برای زنبور عسل آرامش‌دهنده و رنگ قهوه‌ای ناراحت‌کننده است. نظم، خوب است از آن‌جا که زنبور عسل بی‌نظمی را دوست ندارد،‌ اگر جلوی کندوی آن‌ها بایستید و مانع رفت‌وآمدشان شوید به شما حمله خواهند کرد. #دانستنی_ها ╲\╭┓ ╭⁉️🔆@ghesehayemadarane ┗╯\╲

‍ ⭐️ 🍃 سلامتی جسمی🍃⭐️ از خواب بیدار‌ شدم. یک خمیازه اندازه‌ی پنجره‌ی خانه کشیدم و بعد پنجره‌ی خمیازه‌ام را بستم. اصلاً حال نداشتم بلند بشوم. دست‌هایم را روی زمین گذاشتم و یک آخ گفتم. مامان گفت: «سعید، زود باش بیا صبحانه‌ات را بخور. مدرسه‌ات دیر می‌شه!» یک چشمم باز بود و چشمِ دیگرم بسته، هنوز توی چشم‌هایم پر از خواب بود. رفتم‌ سمت روشویی تا آبی به صورتم بپاشم و آن چشم بسته‌ام را از خواب بیدار کنم؛ اما باز هم حال نداشتم. صورت نشسته نشستم سر سفره. مامان تندتند قاشق را در چایی تکان می‌داد. چای شیرین را گرفت جلویم و گفت: «بخور مامان‌جون!» سرم را کشیدم عقب و گفتم: «نه نمی‌خورم!» مامان، کنجد را پاشید روی نان و پنیر و گفت: «خب مامان‌جون یه گاز از این بزن!» چشم چپم را که هنوز بسته و خواب بود، باز کردم و گفتم: «نه نه نه، نمی‌خورم!» بلند شدم و لباسم را پوشیدم. صورت نشسته و صبحانه نخورده راه افتادم. مامان با نگاه نگران جلو در ایستاده بود و من را نگاه می‌کرد. به مدرسه رسیدم. آخرِ صف ایستادم. معاون مدرسه بلند گفت: «یک که می‌گم دستا بالا...» اما دست من پایین بود. او ادامه داد: «دو که می‌گم دست راست بالا...» اما دست‌های من باز هم پایین بود. حوصله‌ی ورزش کردن را نداشتم. زنگ اول ریاضی داشتیم. آقا گفت: «دو ضرب در دو چند می‌شود؟» بچه‌ها بلند داد زدند: «می‌شود چهار!» یک عالمه عدد چهار جلوی چشم من رژه می‌رفت. سرم گیج می‌رفت. دلم می‌خواست بخوابم. آقا داد زد: «سعید بگو ببینم دو ضرب در سه چند می‌شود؟» یک خمیازه اندازه‌ی پنجره‌ی کلاس کشیدم و گفتم: «می‌شود ۷! نه ۵! نه، نه 6!» همه خندیدند. آقا گفت: «مگه صبحانه نخوردی؟» با خودم کلمه‌ی صبحانه را تکرار کردم. گفتم: «نه آقا.» آقا گفت: «چرا این‌قدر خواب‌آلوده‌ای؟ مگه سر صف ورزش نکردی؟» سرم را پایین انداختم و گفتم: «نه آقا!» آقای معلم یک شکلات به من داد و گفت: «فعلاً این را بخور؛ اما از جلسه‌ی بعدی صبحانه‌ات را خوب بخور و بیا.» گفتم: «چشم آقا.» آقای معلم لبخندی زد و گفت: «خب حالا، یک که می‌گم دستا بالا...» خندیدم و دستم را بردم بالا.   #قصه_متنی ╲\╭┓ ╭🍃⭐️@ghesehayemadarane ┗╯\╲

🔴 کاریکاتور|رأی ما باعث امنیت ما می شود!

حکم رای سفید دادن چیست⁉️ #انتخابات #احکام

#لالایی_خدا ۱۱۳ #سوره_بقره آیه ۲۵۶ #محسن_عباسی_ولدی #نمایشنامه ✅ شنبه ها و چهارشنبه ها، ساعت ۹شب 🍂دوستان خوب لالایی خدا! هم‌وطنای عزیزِ سیل زده‌مون تو استان سیستان و بلوچستان منتظر کمک‌های ما هستن. @lalaiekhoda

#قصه_کودکانه #محتوا ؛ دوست داشتن خواهر و برادر کوچکتر #عنوان: خرس کوچولو خواهر دار می شود🐻 یکی بود یکی نبود، در یک جنگل زیبا یک خانواده خرس زندگی می کردند . توی این خانواده یک خرس کوچولو هم بود.خرس کوچولو خیلی بابایی و مامانی رو دوست داشت و اونها هم خرس کوچولو رو خیلی دوست داشتند ، یک روز که خرس کوچولو و بابایی بیرون از خونه رفته بودند ؛ وقتی برگشتند دیدند ، مامانی یک خرسی ناز و تپلی خیلی کوچولو به دنیا آورده بود ، مامانی به خرس کوچولو گفت: این خرسی خواهر کوچولوی توست ، و از این به بعد می تونی باهاش بازی کنی و هر جا خواستی بری دیگه تنها نیستی. خرس کوچولو با خودش فکر کرد و گفت:حالا که خواهر کوچولو اومده دیگه کسی منو دوست نداره خرس کوچولوی داداشی خیلی ناراحت بود و هر روز خرس خواهر را اذیت می کرد و اصلا باهاش بازی نمی کرد . خرسی کوچولو خواهر هی گریه می کرد و دنبال خرس داداشی می رفت تا باهاش بازی کنه . اما خرس داداشی همیشه اونو رها می کرد و می رفت و می گفت: من دوستت ندارم ، از وقتی که تو اومدی کسی منو ناز نمی کنه ، من از دست تو خیلی ناراحتم. خرسی کوچولوی خواهر رفت به مامان گفت که خرسی داداشی اونو دوست نداره و باهاش بازی نمی کنه مامانی با خرسی داداشی صحبت کرد و گفت چرا با خرسی خواهر بازی نمی کنی . خرسی داداشی گفت: شما منو دیگه دوست ندارید و منو ناز نازی نمی کنید ، دیگه برام قصه نمیگی ، غذای خوشمزه با دست خودت نمیدی ؛ واسه همین من ناراحتم ، مامان گفت: من و بابا تو رو مثل قدیم دوست داریم و الان تو بزرگتر شدی و کار هاتو خودت می تونی انجام بدی و الان یک خواهر ناز داری که کوچولوتر از توست و باید مراقب اون باشیم . و تو الان تنها نیستی و می تونی با اون بازی کنی خیلی ها آرزو دارند یک خواهر به خوشگلی و نازی خواهر تو داشته باشند . خواهرت الان کوچک هست و تو باید مواظبش باشی و وقتی بزرگ شد اون هم مثل تو قوی میشه و می تونید با هم هر جا خواستید بروید و با هم غذا پیدا کنید و در برابر دشمنان و خطرات با هم متحد باشید. خرسی داداشی قبول نکرد و گفت: این کوچولو است و همش باید مواظبش باشم و من نیازی به او ندارم چون من قوی هستم و نیاز به هم بازی و خواهر ندارم یک روز مثل همیشه خرسی داداشی داشت تنهایی میرفت بازی کنه ، و خرسی خواهر هم دنبالش راه افتاد ، خرسی داداشی گفت: برو پیش من نیا ، نمی خوام با تو بازی کنم . ولی خرسی خواهر آروم آروم پشت سر داداشی راه می رفت و میخواست با اون بازی کنه چون داداشی رو خیلی دوست داشت ، داداشی دوید و دوید تا خرسی خواهر اون رو نبینه . همینطوری که می دوید یک دفعه افتاد تو چاله ای که شکارچی های بدجنس درست کرده بودند . خرسی خواهر وقتی دید داداشی افتاده تو چاله سریع رفت و با شاخه درخت ها یک طناب بلند درست کرد ، داداشی اون طناب رو گرفت و بیرون اومد ، داداشی یک کم زخمی شده بود اما خیلی پشیمون و ناراحت بود که با خواهرش اینجوری برخورد کرده بود ؛ خواهرش رو بغل کرد و گفت: ببخشید که تو رو اذیت کردم و فکر می کردم شما اضافه هستی و کاری از دستت بر نمیاد ، من افتخار می کنم که خواهر مهربون و کوچولویی مثل تو دارم ، از این به بعد بیا با هم بازی کنیم، من مواظب تو هستم و تو هم مواظب من هستی ،ولی چون تو کوچولوتری من بیشتر مواظب تو هستم آره بچه ها ما هم باید خواهر و برادر کوچکترمون رو دوست داشته باشیم و با اونها بازی کنیم ، خواهر و برادر بهترین دوست و همراه هستند و هیچ کس مثل خواهر و برادر هم بازی و دوست ما نمی شه ، پس ما هیچ وقت نباید خواهر و برادر کوچکتر را ازیت کنیم ؛ همیشه باید با اونها دوست باشیم و مراقبشون باشیم #نویسنده:آقای الیاس احمدی 🍃🌸🍃🌸 کانال قصه های تربیتی کودکانه @Ghesehaye_koodakaneh 🍃آدرس کانال قصه های تربیتی کودکانه جهت ارسال،دعوت و عضویت👇 http://eitaa.com/joinchat/3920166922C29a779ebe4

✨🕋 خدا خوب گوش می‌دهد 🕋✨ رهبر عزیزمان فرموده‌اند: «سلامت معنوی را با توجه به خدا، نماز، دعا، توسل و یاد شهدا تأمین کنید.» امروز گریه کردم. امروز خیلی ناراحت بودم. امروز از دوتا اتفاقی که در خانه افتاده بود، غصه خوردم. می‌خواستم با خدا حرف بزنم. به خدا همه‌ی حرف‌هایم را بگویم. می‌خواستم همه‌ی حرف‌هایم را از اولِ اولش تا آخرِ آخرش را به خدا بگویم. نمی‌دانستم چه‌طوری باید با خدا حرف بزنم تا از حرف‌هایم خوشش بیاید. یادم افتاد که بعضی وقت‌ها مامان از روی یک کتاب دعا می‌خواند. اسمش هم یک ذره سخت است. مَ فا تیح اَل جَ نان.. مَفاتیح‌ُالجنان این کتاب همیشه روی طاقچه کنار قرآن بود. سراغش رفتم. کتاب را باز کردم. فهرست را نگاه کردم. دعاهای مختلفی داشت. ورق زدم. ورق زدم. از روی معنی دعاها فهمیدم که برای هر حرف و دردودلی یک دعا وجود دارد. برای روزها و هفته‌ها، برای حرف‌های عاشقانه با خدا، برای وقت‌هایی که فقیر می‌شوی، برای وقت‌هایی که از خدا خیلی کمک می‌خواهی... معنی دعاها قشنگ بود. معنی دعاها به حرف‌های دل من نزدیک بود. با همه‌ی دعاها می‌توانستم با خدا قشنگ حرف بزنم. با بعضی دعاها می‌توانستم از امامان و شهدا بخواهم که درباره‌ی من، درباره غصه‌هایم پیش خدا دعایم کنند... سجاده‌ام را پهن کردم. تسبیح آبی‌ام را دستم گرفتم. با دانه دانه‌ی تسبیح، خدا را صدا زدم. با دانه دانه‌ی تسبیح آبی، آسمان شدم. پرنده‌ها در آسمان من پرواز کردند. به صدای من گوش دادند. دعای توسل را شروع کردم به خواندن. اشک‌هایم ریخت... دلم آرام شد. وقتی دلم آرام شد فهمیدم که خدا از من خوشش آمده... فهمیدم که امامان با خدا درباره‌ی من حرف زده‌اند و خدا خوبِ خوب گوش داده است... کتاب مفاتیح‌الجنان را به پرنده‌های دلم سپردم تا همیشه آسمان دلم آبی بماند. #قصه_متنی ╲\╭┓ ╭🕋✨@ghesehayemadarane ┗╯\╲

‍ 🥙🍲 خوش‌مزه‌ترین غذای من 🍲🥙 ♡قسمت اول♡ - من سوسیس می‌خوااااااااهم..... مادر بشقابی از خوراک سبزی‌جات را روی میز جلو پونه گذاشت و گفت: «دخترم، کمی بخور، خیلی خوش‌مزه است.» پونه بشقاب را کنار کشید و با اخم داد زد: «نمی‌خوااااهم..... من این‌ها را دوست نداااااارم...» مادر لبخند زد و گفت: «عزیزم، ببین هویج‌ها چه خوش‌رنگ هستند. گوجه‌های کوچولو را ببین، زیر پیازچه‌ها قایم شده‌اند. کلم‌ها می‌خندند.» پونه با دست روی میز زد و گفت: «نمی‌خوااااااهم... هیچ‌کدام‌شان قشنگ و خوش‌مزه نیستند.» مادر گفت: «نخودفرنگی‌ها را که دوست داشتی، آن‌ها را بخور.» پونه جیغ‌زنان گفت: «نمی‌خواااااهم... من... فقط... سوسیس دوست دارم...» ناگهان تلفن خانه به صدا درآمد. مادر از آشپزخانه بیرون رفت. پونه از جایش بلند شد. درِ یخچال را باز کرد. از پشت میوه‌ها، سوسیسی را که قایم کرده بود، برداشت. از کنار درِ آشپزخانه سرک کشید، مادرش مشغول صحبت بود. سوسیس را پشت سرش گرفت و سریع داخل اتاقش رفت. روی تختش خوابید و پتو را روی سرش کشید. - آی، آی، چه خبرته؟ له شدم. پونه پتو را از روی سرش کنار زد و با چشم‌های گرد شده به اطرافش نگاه کرد. کسی نبود. دوباره پتو را روی سرش کشید. - وای چه‌قدر این‌جا تاریکه! خفه شدم. پتو را کنار بزن. پونه آب دهانش را قورت داد و گفت: «تو کی هستی؟» سوسیس خودش را از بین انگشت‌های پونه بالا کشید و گفت: «نترس، من سوسیس هستم.» پونه بریده بریده گفت: «اما... اما... تو...» سوسیس گفت: «من یک سوسیس عادی نیستم. حالا دستت را باز کن، لهم کردی.» پونه انگشت‌هایش را باز کرد. سوسیس بیرون پرید و گفت: «آخیششش، چرا من را زندانی کردی؟ این‌جا خیلی تاریکه.» پونه انگشتش را روی بینی‌اش گذاشت و گفت: «هیسسسس، آرام‌تر! مادرم صدایت را می‌شنود.» سوسیس کش و قوسی به خودش داد و گفت: «خب بشنود، مگر چه می‌شود.» پونه با صدای آرام گفت: «آخه مادرم نمی‌گذارد من تو را بخورم. می‌گوید تو خوب نیستی، ضرر داری!» سوسیس گفت: «پس چرا من الآن پیش تو هستم؟» پونه روی پهلو چرخید و جواب داد: «چون من تو را دوست دارم. خوش‌مزه‌ای.» سوسیس خودش را عقب کشید و گفت: «اما این‌طوری که نمی‌توانی من را بخوری. مادرت باید من را سرخ کند.» پونه به سوسیس نگاه کرد و گفت: «نمی‌شود. گرسنه‌ام. مامان هم نباید تو را ببیند. همه‌اش می‌گوید تو ضرر داری.» سوسیس گفت: «مگه مادرت می‌داند من چه‌طور درست می‌شوم؟» پونه کمی فکر کرد و گفت: «می‌شود با هم به کارخانه برویم تا درست شدنت را ببینم؟» سوسیس لبخند بزرگی زد و گفت: «چرا که نه! آن‌جا می‌بینی که من اصلاً ضرر ندارم.» پونه با خوش‌حالی گفت: «اما چه‌طور برویم؟» سوسیس دست پونه را گرفت و گفت: «چشم‌هایت را ببند. با بشکن من به کارخانه می‌رویم.» ادامه دارد... #قصه_متنی ╲\╭┓ ╭🥙🍲 @ghesehayemadarane ┗╯\╲

🍲🥙خوش مزه ترین غذای من🥙🍲 ♡قسمت دوم♡ پونه چشم‌هایش را بست. چند لحظه بعد به کارخانه رسیدند. پونه با اشاره‌ی سوسیس چشم‌هایش را باز کرد. نگاهی به اطرافش انداخت و گفت: «واااااای! چه خانه‌ی بزرگی دارید.» سوسیس خندید و گفت: «ببین اولین مرحله از درست شدن ما، این گوشت‌هایی هستند که داخل دستگاه شسته می‌شوند.» پونه گفت: «مادرم وقتی گوشت خرد و بسته‌بندی می‌کند، دیده‌ام! اما این‌ها شبیه آن گوشت‌ها نیستند.» سوسیس سرفه‌ای کرد و مِن مِن‌کنان گفت: «خب گوشت‌ها با هم فرق دارند! این‌ها از گوشت‌هایی است که در غذا استفاده نمی‌کنند.» پونه بینی‌اش را گرفت و گفت: «واااای، چه بوووویییی! چرا این گوشت‌ها بو می‌دهند؟» سوسیس دستپاچه گفت: «نه! کدام بو؟ حتماً از بیرون است.» و دست پونه را گرفت و او را به قسمت دیگری برد. گوشت‌های شسته شده روی دستگاهی حرکت می‌کردند تا به ‌طرف مخزن اصلی بروند. پونه به آن اشاره کرد و گفت: «چرا روی آن‌ها پشه نشسته؟ پشه‌ها کثیف هستند.» سوسیس گفت: «چیزی نیست؛ فقط یک پشه است که الآن او را بیرون می‌کنند.» پونه سرش را تکان داد و جلوتر رفت. کنار مخزن ایستاد و گفت: «چرا این‌همه ادویه می‌زنند؟» سوسیس روی لبه‌ی مخزن ایستاد و جواب داد: «برای این‌که طعم خوبی داشته باشیم.» بعد از آن بالا بغل پونه پرید و گفت: «ببین دوستت الناز، همیشه سوسیس می‌خورد؛ چه‌قدر قوی و تپل است. تو هم بخوری مثل او می‌شوی.» پونه اخم‌هایش را درهم کشید و گفت: «زود باش من را به خانه ببر.» سوسیس نگاهش کرد و گفت: «چرا با این عجله؟ تازه می‌خواستم از آن سوسیس‌های تازه و خوش‌مزه برایت بیاورم.» پونه به طرف درِ کارخانه به راه افتاد و داد زد: «من گرسنه نیستممم... زود من را برگردان.» - پونه... پونه‌جان...! با صدای مادر، پونه پتو را کنار زد. سوسیس پایین تخت افتاد. پونه آب دهانش را قورت داد و گفت: «بلللله...» مادر جلو آمد. لبه‌ی تخت نشست. به صورت عرق نشسته‌ی او دست کشید و گفت: «عزیزم چرا غذایت را نخوردی؟» پونه خودش را جمع‌وجور کرد و گفت: «من... من...» مادر سوسیس را از روی زمین برداشت و گفت: «اگر دوست داری، حالا همین یکی را برایت درست کنم، بخوری؛ گرسنه نمانی.» پونه چشم‌هایش را بست و گفت: «نه مامان... حتی یک گاز هم نمی‌خواهم.» مادر لبخند زد و گفت: «عزیزم، اگر من گفتم نخور، برای سلامتی خودت بود.» پونه از تخت پایین پرید. به طرف در اتاق رفت، لبخند زد و گفت: «مامان، از آن خوراک سبزی‌جات هنوز مانده؟» پایان... #قصه_متنی ╲\╭┓ ╭🥙🍲 @ghesehayemadarane ┗╯\╲