✅ #نکات_اصولی #اصطلاحات_قواعد_جمع_عرفی_ادله به طور کلی راه کار های جمع عرفی ادله ، چند امر ذیل است : ۱_ #تخصص خروج موضوعی حقیقی (وجدانی) و تکوینی(یعنی به برکت وجدان در خارج) مانند : اکرم العالم ، لاتکرم الجاهل حکم اکرام عالم شامل جاهل نمیشود زیرا افراد جاهل وجدانا در خارج ، غیر از افراد عالم هستند. ۲_ #ورود خروج موضوعی حقیقی (وجدانی) [جهت شباهت ورود به تخصص] و لکن تعبدی(به برکت تعبد شارع) [جهت فرق بین تخصص و ورود] مانند : قبح عقاب بلابیان ، الاماره بیان و حجة باعتبار الشارع موضوع دلیل اول عدم بیان است و دلیل دوم بالوجدان خارج از آن است چرا که امارات بیان است و لکن بیانیت اماره و سبب این درک وجدانی تعبد شارع بوده است. ۳_ #تخصیص خروج حکمی با حفظ موضوع به لسان رفع حکم مانند : اکرم العلماء ، لاتکرم العلماء الفساق حکم اکرام علما نسبت به بعضی از موضوع که علمای فاسق باشد تخصیص و قید خورده و موضوع در آن تصرفی صورت نگرفته است پس حکم است که تخصیص خورده و خروج حکمی است ۴_ #حکومت حالت اول : خروج حکمی [جهت شباهت حکومت به تخصیص] به لسان موضوع (ضیق کردن موضوع) و بعبارتی خروج موضوعی مجازی (یعنی تعبدی) [جهت فرق تخصیص با حکومت] مانند : اکرم العلماء ، الادباء لیسوا بعالم حکم علماء شامل ادباء نمیشود از این جهت که موضوع علماء ضیق شده نه اینکه حکم مستقیما تخصیص بخورد حالت دوم: دخول حکمی به لسان موضوع (توسعه ی موضوع) ، بعبارتی دخول موضوعی مجازی (تعبدی) مانند : اکرم العدول ، العلماء عدول کلهم همه ی علما با تعبد شارع عادل شمرده شده و در نتیجه حکم اکرام عدول شامل همه ی علما از عادل و فاسق میشود. نکته : لسان حکومت ناظر و مفسر است و در آن نوعی اجبار به پذیرش وجود دارد. 🔰 شیخ میثم صادقی •┈••✾••┈• کانال اصول شهید صدر : @halgheysaniye

✅ #نکات_اصولی #اصطلاحات_قواعد_جمع_عرفی_ادله به طور کلی راه کار های جمع عرفی ادله ، چند امر ذیل است : ۱_ #تخصص خروج موضوعی حقیقی (وجدانی) و تکوینی(یعنی به برکت وجدان در خارج) مانند : اکرم العالم ، لاتکرم الجاهل حکم اکرام عالم شامل جاهل نمیشود زیرا افراد جاهل وجدانا در خارج ، غیر از افراد عالم هستند. ۲_ #ورود اخراج یا ادخال موضوعی حقیقی (وجدانی) [جهت شباهت ورود به تخصص] و لکن تعبدی(به برکت تعبد شارع) [جهت فرق بین تخصص و ورود] مانند : قبح عقاب بلابیان ، الاماره بیان و حجة باعتبار الشارع موضوع دلیل اول عدم بیان است و دلیل دوم بالوجدان خارج از آن است چرا که امارات بیان است و لکن بیانیت اماره و سبب این درک وجدانی تعبد شارع بوده است. ۳_ #تخصیص اخراج حکمی با حفظ موضوع به لسان رفع حکم مانند : اکرم العلماء ، لاتکرم العلماء الفساق حکم اکرام علما نسبت به بعضی از موضوع که علمای فاسق باشد تخصیص و قید خورده و موضوع در آن تصرفی صورت نگرفته است پس حکم است که تخصیص خورده و خروج حکمی است ۴_ #حکومت حالت اول : اخراج حکمی [جهت شباهت حکومت به تخصیص] به لسان موضوع (ضیق کردن موضوع) و بعبارتی خروج موضوعی مجازی (یعنی تعبدی) [جهت فرق تخصیص با حکومت] مانند : اکرم العلماء ، الادباء لیسوا بعالم حکم علماء شامل ادباء نمیشود از این جهت که موضوع علماء ضیق شده نه اینکه حکم مستقیما تخصیص بخورد حالت دوم: ادخال حکمی به لسان موضوع (توسعه ی موضوع) ، بعبارتی دخول موضوعی مجازی (تعبدی) مانند : اکرم العدول ، العلماء عدول کلهم همه ی علما با تعبد شارع عادل شمرده شده و در نتیجه حکم اکرام عدول شامل همه ی علما از عادل و فاسق میشود. نکته : لسان حکومت ناظر و مفسر است و در آن نوعی اجبار به پذیرش وجود دارد. 🔰 شیخ میثم صادقی أللَّھُـمَ ؏َـجِّـلْ لِوَلیِڪْ ألْـفَـرَج •┈••✾••┈• کانال اصول فقه شیعه : @halgheysaniye

#نکات_اصولی 💠 تفاوت حکومت و ورود در قالب مثال 🔹 در #ورود بعد از آمدن دلیل وارد و تعبد به آن، یک واقعیت تکوینی (الحاق یا اخراج) به وجود می‌آید. 👈 به طور مثال دلیلی که خبر واحد را حجت می‌داند، وارد بر دلیلِ «خذ بالحجة» است، زیرا با متعبد شدن به حجیت خبر واحد، حقیقتا خبر واحد حجت و ملحق به دلیلِ «خذ بالحجة» می‌شود؛ یعنی مصداق حقیقی برای آن می‌شود. دلیل حجیت خبر واحد بر دلیل «قبح عقاب بلابیان» نیز وارد است، زیرا با پذیرش حجیت خبر واحد، موردی که خبر واحد از او خبر می‌دهد تکوینا از عدم البیان خارج و دارای بیان می‌گردد. 🔹 اما در #حکومت با آمدن دلیل حاکم یک واقعیت تکوینی رخ نمی‌دهد و تنها یک تعبد وجود دارد. 👈 به طور مثال با آمدن دلیل «ولد العالم عالم» یا «الطواف بالبیت صلاة» و تعبد به آن دو، حقیقتا فرزند عالم، عالم یا طواف، نماز نمی‌شود. 📚 برگرفته از فرمایشات استاد آیت الله #شب_زنده_دار (دام ظله) در درس خارج فقه 1395 أللَّھُـمَ ؏َـجِّـلْ لِوَلیِڪْ ألْـفَـرَج •┈••✾••┈• کانال اصول فقه شیعه : @halgheysaniye

✅ #نکات_اصولی #اصطلاحات_قواعد_جمع_عرفی_ادله به طور کلی راه کار های جمع عرفی ادله ، چند امر ذیل است : ۱_ #تخصص خروج موضوعی حقیقی (وجدانی) و تکوینی(یعنی به برکت وجدان در خارج) مانند : اکرم العالم ، لاتکرم الجاهل حکم اکرام عالم شامل جاهل نمیشود زیرا افراد جاهل وجدانا در خارج ، غیر از افراد عالم هستند. ۲_ #ورود ادخال یا اخراج موضوعی حقیقی (وجدانی) [جهت شباهت ورود به تخصص] و لکن تعبدی(به برکت تعبد شارع) [جهت فرق بین تخصص و ورود] مانند : قبح عقاب بلابیان ، الاماره بیان و حجة باعتبار الشارع موضوع دلیل اول عدم بیان است و دلیل دوم بالوجدان خارج از آن است چرا که امارات بیان است و لکن بیانیت اماره و سبب این درک وجدانی تعبد شارع بوده است. ۳_ #تخصیص اخراج حکمی حقیقی با حفظ موضوع به لسان رفع حکم مانند : اکرم العلماء ، لاتکرم العلماء الفساق حکم اکرام علما نسبت به بعضی از موضوع که علمای فاسق باشد تخصیص و قید خورده و موضوع در آن تصرفی صورت نگرفته است پس حکم است که تخصیص خورده و خروج حکمی است ۴_ #حکومت حالت اول : اخراج حکمی حقیقی [جهت شباهت حکومت به تخصیص] به لسان موضوع (ضیق کردن موضوع) و بعبارتی خروج موضوعی[جهت فرق تخصیص با حکومت] مجازی (یعنی تعبدی) [جهت تفاوت حکومت با ورود] بواسطه تعبد شارع {در حکومت خروج موضوعی بالتعبد تعبدا ، بخلاف ورود که بالتعبد وجدانا بود} مانند : اکرم العلماء ، الادباء لیسوا بعالم حکم علماء شامل ادباء نمیشود از این جهت که موضوع علماء ضیق شده نه اینکه حکم مستقیما تخصیص بخورد حالت دوم: ادخال حکمی به لسان موضوع (توسعه ی موضوع) ، بعبارتی دخول موضوعی مجازی (تعبدی) مانند : اکرم العدول ، العلماء عدول کلهم همه ی علما با تعبد شارع عادل شمرده شده و در نتیجه حکم اکرام عدول شامل همه ی علما از عادل و فاسق میشود. نکته : لسان حکومت ناظر و مفسر است و در آن نوعی اجبار به پذیرش وجود دارد. 🔰 شیخ میثم صادقی أللَّھُـمَ ؏َـجِّـلْ لِوَلیِڪْ ألْـفَـرَج •┈••✾••┈• کانال اصول فقه شیعه : @halgheysaniye