eitaa logo
کانال حمید کثیری
200.6هزار دنبال‌کننده
1.9هزار عکس
699 ویدیو
13 فایل
دغدغه خانواده و #تربیت داریم ... موسس استارتاپ TarbiApp ➡️ Tarbiapp.com ⬅️ اینجا #مدرسه_والدین هست، جایی که قراره اول خودمون رو تربیت کنیم ✋ راه ارتباطی 👇 @hamid_kasiri
مشاهده در ایتا
دانلود
یه مادر پرسیده بود: «اگر یک بچه‌ای از پدر و مادرش بپرسه چرا ما به اندازه بقیه پول نداریم؟ چرا ما نمی‌تونیم از این ماشینا بخریم؟ چرا ما فلان چیز رو نداریم ولی بقیه دارند؟ چرا پول بابا کمه؟ چرا بابا بیشتر کار نمیکنه؟ چرا بابا نمیره اونجایی که بابای فلانی کار می‌کنه، کار کنه که پول داشته باشه و.... چه جوابی باید داد؟» از ایشون پرسیدم بچه چند سالشه که گفت چهار ساله است! قبل از اینکه پست رو بخونید، شما بودید چه پاسخی به این بچه‌ها می‌دادید؟! حالا بریم تو بحث؛ ببینید ما یک داریم داریم و یک نیاز کاذب! نیازهای اصیل اون چیزهایی هستن که عدم تأمین‌شون مانع جدی در ما ایجاد می‌کنه و حتی ممکنه عامل مرگ باشه! ولی نیازهای کاذب وقتی تأمین نشن، هیچ مشکلی در زندگی ما ایجاد نمیشه الّا اضطراب و نگرانی، یعنی ممکنه به لحاظ روانی زندگی رو تحت تأثیر قرار بده. مثلاً لباس پوشیدن یه نیاز اصیله و اگه لباس نداشته باشیم، طبیعتاً مشکل برامون ایجاد میشه و حداقلش اینه که بدن ما در برابر طبیعت ممکنه آسیب ببینه اما مثلا هر روز بستنی خوردن یه هست و اگه نتونیم این کار رو بکنیم هیچ مشکلی در جریان زندگی‌مون ایجاد نمیشه. حالا چند تا نکته؛ ⁦1️⃣⁩ نیازهای اصیل با تعریفی که کردیم تابع هوا و هوس نیستن، چون نبودشون باعث تعطیل شدن زندگی میشه یا دیگه زندگی‌مون اون کیفیت مطلوب رو نداره. ⁦2️⃣⁩ خواسته‌های ما باید با نیازهای واقعی‌مون تطبیق داشته باشه، یعنی در یه زندگی اصیل و آرمانی، نیازها و خواسته‌ها منطبق هستن. یعنی من فقط چیزهایی رو می‌خوام که دارن یه نیاز اساسی رو از من تأمین میکنن. مثلا من میل به دانستن دارم و کتاب می‌خوام بخونم و این دقیقا یه نیاز اصیل هست چون همه میل به دانستن دارن. ⁦3️⃣⁩ هر چی به نزدیک بشیم فاصله نیاز و خواسته از همدیگه بیشتر میشه. در اکثر اوقات نیاز و خواسته در دو سوی متعارض هستن که متأسفانه در اکثر موارد با بالا رفتن سن هم این‌ها همسو نمیشن! (یعنی مثلاً بچه دو ساله فکر می‌کنه اگه الان این توپ رو نداشته باشه، زندگی به پایان میرسه. برای همین مثل یه گودزیلا گریه می‌کنه تا به توپش برسه 😂) ⁦4️⃣⁩ نیاز همه آدم‌ها یه چیز نیست. جدا از اینکه هر سنی اقتصائات خودش رو داره، هر کسی هم با شأنیتِ متفاوت اجتماعی، نیازهای متفاوتی داره. اصلا برای همینه توی ازدواج میگن باید زندگی‌ای که درست می‌کنی متناسب با شأن همسرت باشه. (البته طبیعی هست که در هر حالتی؛ تجمل یک نیاز کاذب هست و حرکت به سمت اون زندگی رو از اصالت می‌اندازه) (شرمنده که یه خورده پیچیده شد 😩😩 اگه متوجه نشدید، این تیکه‌ها رو چند بار بخونید اما حتما مهمه که بخونیدشون!) حالا برگردیم به سوال ابتدای بحث؛ ببینید بچه‌ها ذاتاً اینطورین که اگه نیازهای اصلی‌شون به درستی تأمین بشه، به ندرت به سمت نیازهای کاذب حرکت میکنن. من این مثال رو بارها سر کلاس‌هام زدم؛ بچه‌ای که توی سوپرمارکت میگه اینو می‌خوام و بهش میگی الآن نه، اونم سوپرمارکتو میزاره رو سرش؛ قطعا نیازهاش به درستی تأمین نشده و به والدینش اعتماد نداره وگرنه بچه خیلی راحت این حرف رو می‌پذیره. پس نکته اول تأمین نیازهای بچه‌ها از جمله نیازهای فیزیولوژیک، نیاز به محبت و خصوصا بازی هست. اما نکته بعدی اینه که امکان نداره بچه‌ها با درک وفور بزرگ بشن ولی یه همچین سوالایی بپرسن. وقتی توی خونه مدام میگیم ما کم داریم و فلانی زیاد داره، وقتی داشته‌های زندگی‌مون رو نمی‌بینیم و بلد نیستیم ببینیم، وقتی نمی‌تونیم چیزی رو تهیه کنیم و به جای خلاقیت به خرج دادن، به بچه میگیم پول نداریم و بعد هم بابا رو مقصر می‌دونیم که کار درست و حسابی نداره و ... این سوالا درست میشه. جسارتا امکان نداره ما جلوی بچه‌ها اظهار نداری نکنیم، نیازهاشون رو هم تأمین بکنیم بعد بچه‌ها از این سوالا داشته باشن! وقتی ما بلد نباشیم داشته‌های زندگی‌مون رو ببینیم، طبیعی هست که بچه‌هامون هم یاد نمی‌گیرن داشته‌هاشون رو ببینن! وقتی توجه و تأیید رو از بیرون میگیریم، خب طبیعی هست که بچه‌هام همین مسیر رو برن ‌ این بحث رو ادامه میدم، چون باید خیلی بازتر بشه ... اما زندگی شما چه داشته‌هایی داره که می‌تونید اونا رو به بچه‌هاتون بگید؟! پی‌نوشت: ببخشید اینقدر دیر پست گذاشتم! تازه الان رسیدم تهران و توی راه داشتم می‌نوشتم! تازه صبح زود باید یه نیمچه مسافرت دیگه برم تا کرج 😭😭 👇👇 http://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4
سلام و شب به خیر فایل‌های کلاس تربیت جنسی برای تمام کسانی که ثبت‌نام کرده بودند، ایمیل شد. لطفاً پوشه اسپم (هرزنامه) رو هم چک کنید. ⭕️ این ایمیل شامل موارد زیر هست؛ ⁦1️⃣⁩ فایل مقدمه صوتی (۱۵ دقیقه) ⁦2️⃣⁩ فایل صوتی کلاس (۲ ساعت و ۵۷ دقیقه) ⁦3️⃣⁩ فایل صوتی پرسش و پاسخ (۶۴ دقیقه) ⁦4️⃣⁩ فایل pdf محتوای کلاس (۴۸ صفحه) ⁦5️⃣⁩ فایل تصویری کلاس (۶۸۰ مگابایت) 👈 ضمنا فایل‌ها داخل سایت هم بارگذاری شده و می‌تونید از طریق لینک زیر تهیه کنید https://bit.ly/2nXPoHA ---------------- پی‌نوشت: بابت تأخیر در ارسال فایل‌ها عذر میخوام، یه چند تا گیر فنی با هم پیش اومده بود 😭😭
یکی از مهم‌ترین چیزها برای هر انسانی و در هر سنی امید هست، یعنی اگر به زندگی رو از ما بگیرن هیچ آینده‌ای رو نمیشه متصور بود. امید اینقدر مهمه که جامعه‌شناسان اون رو مهم‌ترین فاکتور برای حیات و پیشرفت یک جامعه می‌دونن. در مورد فرد هم همینه، یعنی من اگر امید نداشته باشم که فردا غذا گیرم بیاد، طبیعتاً انگیزه‌ای برای ادامه زندگی ندارم و حتی ممکنه همین امروز بمیرم و کارم به فردا نکشه. یعنی امید با امنیت خصوصاً ارتباط مستقیم داره. حالا بریم تو کودک؛ ما حق نداریم امید رو از بگیریم، در حالی که روزانه با انتقال مداوم ناخوشایندی‌ها، نداری‌ها، اخبار بد، حوادث، ناامن کردن کودک نسبت به دیگران و ... داریم امید رو از بچه هامون می‌گیریم و بچه‌ها رو ناامن بار میاریم! من خاطره زیر رو خیلی دوست دارم، با هم بخونیمش 👇 زمان ، حال همه خیلی خیلی بد بود و تقریبا همه داغون بودن. طبیعی هم بود، افرادی بودند که سی، چهل نفر از اعضای خاندان‌شون رو از دست داده بودن و صحنه‌هایی رو دیده بودن که تصورش هم برای ما ممکن نیست. این وسط یه خانمی بود که انگار نه انگار، حالش واقعا خوب بود و همه‌اش در حال شوخی و روحیه دادن به بقیه بود. از این خانم پرسیده بودن شما چرا اینجوری هستی؟! چرا حالت اینقدر خوبه؟! این خانم گفته بودن که عین بقیه تعداد زیادی از اعضای درجه یک خانواده‌شون رو از دست دادن ولی نگاه‌شون به آینده کاملاً خوشبینانه است. وقتی ریشه این نگاه رو بررسی کرده بودن به این رسیده بودن که پدر ایشون یه کشاورز ساده بودن و وقتی اون‌ها بچه بودن مدام می‌گفتن بچه‌ها این زیرپله رو می‌بینید، این زیر پُرِ پوله. هر چی بخواید هست. بعد این خانم می‌گفت ما می‌دونستیم توی اون زیرپله یکسری وسایل به در نخور و قدیمی هست ولی همین که بابامون می‌گفت خیالتون راحت باشه، دلمون قرص میشد. جالب اینجا بود که در همون زمان هم زندگی‌مون خیلی معمولی و حتی فقیرانه بود. این پدر چی کار کرده بوده؟! یکی از مهم‌ترین کارهاش این بود که بچه‌ها رو امن بار آورده بود و این‌ها در هر حالتی احساس امنیت می‌کردن. اما چی می‌خوام بگم؟! ساده است؛ مراقب امنیت بچه‌هامون باشیم، خصوصاً در مسائل اقتصادی بچه‌ها رو ناامن نکنیم که اگه این کارو بکنیم یا امید رو ازشون می‌گیریم یا بچه‌ها رو با درک حسرت بزرگ می‌کنیم. ----------- پی‌نوشت یک: تو کامنتای پست قبل پیامایی دیدم که ناشی از نگاه غلط به مسائل اقتصادیه، خصوصاً توی پدرها. در موردش می‌نویسم ... پی‌نوشت دو: داستانی که گفتم واقعی، ولی نقل به مضمون هستش 👇👇 http://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4
دیروز برای حدود سیصد نفر از مربیان خانه‌های کودک «سازمان فرهنگی - هنری تهران» یه کلاس دو ساعته داشتم که البته اول قرار بود سه ساعت باشه، وسطای بحث به من گفتن دو ساعته! 😂😂 قرار بود کتاب کارهایی رو که امسال برای سازمان فرهنگی کار کردم رو برای مربیان توضیح بدم و وقت رو طوری تنظیم کرده بودم که یک ساعت و نیم یه بحث بینشی و تغییر نگاه به حوزه رو مطرح کنم و الباقی رو روی کتاب کار کنیم. خب، بحث بینشی رو دست‌وپا شکسته گفتم چون یه دفعه فهمیدم تایم کم شده، ولی خود کتاب موند برای آیندگان! 😁 هم کیفیت دیتاپروژکتور پایین بود و هم زمان اجازه کار نمی‌داد. بحث گفته شد و در طول کلاس سه، چهار تا هم با مربی‌ها کردیم که این بخش رو ظاهراً خیلی دوست داشتن 🤭 اما آخر کلاس یه چیز دیگه بود. حدود بیست، سی نفر تا من برم باهام صحبت کردن ولی یکیشون خیلی خوب بود! می‌گفت وسط جلسه می‌خواستم بیام بزنمت! 😳 این حرفا رو باید اول به مدیرامون بگی، بعد به ما چون ما اینا رو می‌خوایم انجام بدیم ولی نمی‌گذارن ... ظاهراً مشکل اصلی هم با دو تا چیز بود؛ ⁦1️⃣⁩ بحثی که در مورد بازی گفتم و تأکید داشتم هر چیزی با بازی منتقل بشه و اونا می‌گفتن ساختار از اونا آموزش میخواد و نه بازی!! حتی چهارشنبه‌ها که برنامه بازی دارن، مسئولین میان میگن بازی رو جمع کنید، فقط آموزش 😭😭 ⁦2️⃣⁩ بحث دادن به بچه‌ها برای کشف، تجربه‌ورزی و ... که باز می‌گفتن به شدت با مربیانی که آزادی عمل زیاد به بچه‌ها میدن برخورد میشه، یعنی خود ساختار از اون‌ها بچه‌ی ساکتِ حرف گوش‌کنِ تحت کنترل می‌خواد (ولو اینکه مستقیم نگه) 👈 شخصاً فکر میکنم تغییر نگاه در سیستم‌ها و آدم‌ها کار بسیار زمان‌بری هست اما ناامید نیستم. توی همین سیستم چندین مدیر خوش‌فکر و اهل تغییر دیدم که نمونه‌ی اولش شد همین تغییری که در کتاب‌های کار کودک دادیم و واقعا پروژه انرژی‌بری بود و اگر فضای تغییر وجود نداشت، این کار انجام نمیشد. حالا این قصه ظاهراً بی‌ربط رو تعریف کردم که چی بگم؟!! 😉 روزانه چندین سوال برای من میاد که چی کار کنم این بچه درست بشه؟ چی کار کنم بچه‌ام دیگه اون کار رو نکنه؟ چی کار کنم بچه‌ام اون کار رو بکنه و ... که در اکثر سوالات مشخصه که مشکل از بچه نیست، مشکل از والدینه!! ⁦☹️⁩ و اینجا تنها چیزی که کمک می‌کنه تغییر و بلکه تحول در نگاه والدین هست. مادری که میخواد خودش هیچ تغییری نکنه ولی بچه‌اش بهترین و نرمال‌ترین بچه فامیل باشه!! احتمالاً فیلم زیاد می‌بینه. باید بهبود پیدا کنیم تا اطرافیان‌مون هم بهبود پیدا کنن. شما به عنوان مادر یا پدر چه بهبودی توی این چند سال داشتید، خصوصاً بهبود در بینش‌تون، در زاویه نگاه‌تون، در عملکردتون نسبت به دیگران و ... 👇👇 @hamidkasiri_ir
🔴 دوستانی که از طریق سایت نتونستن فایل‌های «تربیت جنسی در هفت سال اول» و «۱۱۲ نکته کاربردی برای درس و مدرسه» رو تهیه کنن، میتونن از دو طریق زیر اقدام کنن روش 1️⃣ پرداخت مبلغ به شماره کارت زیر 6104337635737826 به نام حمید رضا آقاکثیری 🔸تربیت جنسی ۳۴ هزار تومان 🔸۱۱۲ نکته برای درس و مدرسه ۱۴ هزار تومان روش ⁦2️⃣⁩ پرداخت از طریق لینک‌های زیر 🔸 تربیت جنسی https://zarinp.al/269487 🔸۱۱۲ نکته برای درس و مدرسه https://zarinp.al/261732 👈 لطفاً پس از پرداخت، عکس فیش واریزی رو به آیدی زیر بفرستید تا فایل‌ها برای شما ارسال شود @hamidkasiri
اگه یادتون باشه داشتم در مورد می‌نوشتم و در مورد چند تا پست گذاشتم. حالا می‌خوام در مورد بنویسم. حتماً تا آخر پست رو بخونید. همیشه بخش قابل توجهی از برنامه‌های زنده در مورد آشپزی هست و طبیعیه که آشپزی بیشترین مشتریش خانم‌ها هستن. تلویزیونم که اگه بیننده نداشته باشه، بیکار نیست برنامه با یان موضوع بسازه. تو اکثر این برنامه‌های هم اسم غذاهایی میاد که تا حالا هیچ کدوم‌مون نشنیدیم، ظاهرشونم که خیلی به نظر میاد، مجری و آشپزم که کلی تعریف می‌کنن پس چرا هیچ وقت سر از خانه‌های ما در نمیارن؟!! خیلی ساده است ماها دوست داریم مدام آشپزی ببینیم و شاید یاد هم بگیریم اما دوست نداریم اونا رو بپزیم. انصافاً توی خونه‌های ما چند جور غذا پخته میشه؟! غیر از عدس‌پلو، ماکارونی، قرمه‌سبزی، قیمه، کوکو و چند تا غذای دیگه چیز دیگه‌ای هم درست می‌کنیم؟! این تمرین خیلی ساده است و حداکثر یه ربع وقت نیاز داره! یه مداد یا خودکار با یه کاغذ بردارید و هر چی غذا بلدید درست کنید، روش بنویسید. تردید نکنید تعداد غذاها از پنجاه تا بیشتر میشه، البته پنجاه تا مال مرداست 😉😉 خانم‌ها که باید برن رو صد و پنجاه تا. یعنی ما مردا حداقل پانزده جور بلدیم درست کنیم! 😂 حالا چی می‌خوام بگم؟! 👈چرا بچه‌ها نباید تنوع غذایی داشته باشن؟! 👈 حس بچه از کجا باید بفهمه که ما حداقل شصت نوع توی بازار داریم؟! 👈 چرا از تغییر می‌ترسیم، غذای جدید نمی‌پزیم و فقط همون غذاهای همیشگی رو باید درست کنیم؟! 👈 چرا و بچه‌هامون رو کلاً به سه جور غذا دادیم؟! 👈 چرا ... راستی شما چقدر توی خونه دارید؟! یه لیست بنویسید که چند جور غذا بلدید و چند تاش رو توی شش ماه اخیر پختید ... پی‌نوشت: تو پست بعد بحث رو ادامه میدم 👇👇 @hamidkasiri_ir
🔴🔴 به بهانه روز جهانی کودک استیو مارتین سی سال پیش یه بازی کرده به نام «والدگری» یا «پدر و مادری». نکته جالب فیلم اینه که همه جور بچه‌ای توش میشه پیدا کرد اما یه دختربچه هست که ویژگی‌هاش خیلی خاص و جذابه اما نیست. یه دختربچه‌ی حدوداً پنج ساله که یه است، محاسبات پیچیده ریاضی رو انجام میده، بسیار قوی‌ای داره، اصلاً نمی‌خنده، کارهای بقیه بچه‌ها به نظرش خیلی چیپ و مسخره میاد، تو جمع بقیه بچه‌ها نمیره و مدام دوست داره با بزرگ‌ترها کارهای بزرگ‌تر از سنش رو انجام بده. اکثر کارهاش هم بقیه رو متعجب می‌کنه که این چه چیزایی بلده و چقدر خاصه! 😳 امروز اینجور بچه‌ها به شدت دوست‌داشتنی! شدن، اصلا خانواده‌ها با هم می‌کنن که بچه‌هاشون خاص باشن و چشم بقیه با دیدنشون در بیاد و مدام در حال این پرسش هستن که اگه بچه‌ام اینو یاد نگیره از بقیه عقب می‌افته و ... چقدر افراد بودن که از من پرسیدن اگه بچه‌مون امسال نره ، عقب نمی‌افته؟! چون گفتن متولد مثلا پنج مهر هست و باید سال دیگه بره مدرسه، منم تقریبا به همه‌شون گفتم نه!! 😬 بچه‌ها باید هفت سال خوب کنن تا بازی‌دون‌ِشون 🤭 پُر بشه. اصلا این عامل رشد بچه توی سال‌های بعد هست، نه چیز دیگه. هیچ عجله نکنید، به حرف بقیه هم گوش نکنید که هی میگن بچه رو عقب ننداز! 🤩 اما روز جهانی کودک 🤩 امروز هشتم اکتبر یا همون شونزدهمِ مهرِ خودمون، از طرف سازمان ملل نام‌گذاری شده. اعلامیه و کنوانسیون حقوق کودکان هم در یه همچین روزی تصویب و تأسیس شدن و در این سال‌ها هم کمک خیلی زیادی به جریان کودکی کردن. اما یه چیزی کمتر بهش پرداخته شده و اون هم کودکی کردنه. حالا این کودکی کردن یعنی چی؟! ساده‌ی ساده‌اش اینه که بچه‌ها 👈 خوب بخورند 👈 خوب بخوابند 👈 خوب بازی کنند همین و فقط همین! اینقدر به جزئیات بچه‌ها کار نداشته باشیم، اینقدر روی بچه‌ها ریز نشیم که الان مثلاً این می‌تونه از جوب چهل و سه سانتی هم بپره یا نه، اینقدر تو بازیِ رقابت نیفتیم و به بچه‌ها فشار نیاریم، اینقدر برای کاسبی دیگران نگران نشیم و گوش به حرف‌های و ، و ... ندیم، اینقدر بچه‌ها رو در معرض نمایش دیگران قرار ندیم و و و در یک کلام اینقدر جلوی کودکی کردن بچه‌هامون رو نگیریم روز جهانی کودک مبارک همه‌مون باشه 🔴 ممنون که برای دیگران هم می‌فرستید 🔴 👇👇 @hamidkasiri_ir
برگردیم به بحث و بعضیا مدام ناراحتن که چرا این بچه درست غذا نمی‌خوره و اگه ما دنبالش نباشیم تا بهش غذا بدیم، این با آب و اکسیژن زنده می‌مونه! تصور کنید مامان در طول روز و خصوصاً در وعده‌های غذایی دنبال بچه راه افتاده تا دو لقمه بگذاره دهنش. این روال از یک سالگی شروع شده و الان که بچه پنج سالشه هنوز ادامه داره و البته معلوم نیست تا کِی ادامه پیدا کنه 🙉 توجیه هم اینه که اگه بهش ندیم خودش نمی‌خوره! بگذریم که بعضیام از ترس کثیف‌کاری و کثیف نشدن دست و لباس بچه، ترجیح میدن خودشون به بچه غذا بدن! یا بدتر از اون لقمه جویده دهن بچه‌شون بگذارن! عین یه مادری که توی مهدکودک ویفر خورد شده برای بچه می‌آورد و می‌گفت پسرم به جویدن عادت نداره و بلد نیست گاز بزنه!! 😳😳 البته که اون پسر در آینده یکی از نوادر مملکتی خواهد شد! (شاید باورتون نشه، ولی کاملا واقعی بود) خب، سوال اینه که؛ 👈 تا چه زمانی شما می‌خواید این کار رو بکنید؟! 👈 اصلا راه کردن بچه چیه؟! 👈 برنامه‌تون برای شش سالگی، هفت سالگی و بالاتر چی هست؟! 👈 و ... بعضیام که خیلی مبتکر بودن، باباها رو بدنام می‌کنن! میگن بدو بخور وگرنه بابا میخوره‌ها 😭 یعنی یه جا هم ما کاربرد داریم، برای ترسوندن بچه است! البته بعضیام هستن بستنی نشون میدن، اما سیب‌زمینی به بچه قالب می‌کنن 😂 اینا دیگه خیلی خلاقند! واقعاً به غیر از رقابتی کردن غذا، به غیر از ترسوندن کودک از تموم شدن غذا، به غیر از به زور دهنش گذاشتن، به غیر از گول زدنش و ... راه دیگه‌ای نیست؟! تا حالا بهش فکر کردین که چطور یه بچه‌ای خودش غذا می‌خوره؟! @hamidkasiri_ir
خب بریم تو بحث شیرین تغذیه کودک قبل اینکه وارد بحث بشیم یه سوال بپرسم و خواهشم اینه که قبل از مطالعه بقیه متن، خوب بهش فکر کنید؛ ❓سوال خیلی ساده است، چرا به بچه‌هامون غذا میدیم؟! خُب، شاید جواب خیلی واضح به نظر برسه، چون جسم کودک نیاز به غذا داره! اما یه سوالِ دیگه هم دارم که ظاهراً بی‌ربطه 😁 سوال اینه که آیا روان کودک نیاز به غذا نداره؟! 🧐 ببینید همه می‌دونیم که غذا خوردن خیلی مهمه و اگه می‌خوایم کودک سالم، قوی و شادابی داشته باشیم حتما نیازه که به غذاش به عنوان یک نیاز اولیه توجه کنیم، اما اینکه به هر قیمتی بخوایم به کودک غذا بدیم، داریم به رشدش کمک می‌کنیم یا ... ما هر فعلی که انجام میدیم، داریم به صورت مستقیم یا غیر مستقیم روی شخصیت کودک تأثیر می‌گذاریم، داریم بهش الگو میدیم، داریم براش سرمشق می‌نویسیم و لذا اینجاست که موقع انجام کارهامون نباید فقط به نتیجه فکر کنیم و چی جوری انجام دادن اون کار هم مهم میشه. یعنی چی؟! بگذارید دو تا مثال بزنم (هر دو هم اسنادش موجوده 😂) اولی رو از بچگی یادمه که یه خانومی توی فامیلامون بچه‌اش رو می‌گذاشت بین دو تا پاش، به این صورت که گردن بچه بین دو تا پا بود و سرش از یه طرف و بدنش هم از طرف دیگه بیرون بود! 🤪 بعد اینجوری به بچه غذا میداد و تا کامل نمی‌خورد، ولش نمی‌کرد. دومی رو هم احتمالا توی استوری‌هام دیدید که یه مادری می‌گفت من سر ساعت سفره پهن می‌کردم، اگر می‌خورد که هیچ، اگرم نمی‌خورد و دو ساعت بعد گرسنه‌اش بود، بهش غذا نمی‌دادم و می‌گفتم باید سر سفره می‌خوردی و هر چی گریه می‌کرد، اهمیت نمی‌دادم!! یه مدت که این کار رو کردم، راحت میومد سر سفره می‌نشست و می‌خورد! 🙃 هر دو روش هیچ توجهی به پیامی که دارن به کودک میدن نیستند! 👈 اگه نخوری، دیگه خبری از غذا نیست 👈 باید بخوری ولو زیر پاهام دست‌وپا بزنی 👈 جسم و شکم تو خیلی مهمه برام یا اصلا برام مهم نیست 👈 سیر شو، حالا امنیتت، شخصیتت، احترامت و ... مهم نیست 👈 و ... حالا بیایم حد وسط این دو تا مثال رو بگیریم. اکثر مادرها این وسط هستند و از قضا بیشترشون حرص می‌خورن که چرا بچه غذا نمی‌خوره، مدام هم دنبالشن که دو لقمه غذا بهش بدن. بهونه هم اینه که اگر ندیم نمی‌خوره! یه مادری هم پیام داده بود، خواهشاً حرف بی‌خود نزن، تو نمی‌فهمی که اگه بهش غذا ندیم اصلا نمی‌خوره. پس حرف نزنی بهتره! (خیلیم محترمانه گفته بود، اولش خواهش کرده بود 😂) اگه خاطر مبارک‌تون باشه عرض شد که بچه‌ها احساسات و حال ما رو کامل متوجه میشن، هر چند که نخوایم متوجه بشن و البته علت بد بودن حالمون رو نمی‌فهمن! در غالب اوقات هم کودک خودش رو در شرایط روحی و روانی ما؛ عامل اصلی می‌دونه یعنی اگه ما خوشحالیم، فکر می‌کنه اون باعثش شده و اگه ناراحتیم هم همین‌طور. حالا منِ مادر دارم حرص می‌خورم و نگرانم که بچه دو قاشق غذا بخوره! یعنی چیزی که قراره از نظر والدین به رشد جسمی کودک کمک کنه، چون بچه درست نمی‌خوره هم به جسمش کمک نمی‌کنه و هم بچه رو به لحاظ روانی اذیت می‌کنه! بماند که مدام برای خوردن و نخوردنش جنگ اعصاب داریم 😭 اما بریم سراغ ایده‌آل و راه‌حل؛ ایده‌آل اینه که کودک بتونه از حدود چهار، پنج سالگی به بعد به صورت کامل خودش غذا بخوره و نیازش رو تأمین کنه. خب این موضوع چند تا پیش‌زمینه نیاز داره؛ ⁦1️⃣⁩ آداب غذا خوردن به حداقل ممکن برسه و بچه‌ها بتونن راحت غذا بخورن ⁦2️⃣⁩ کودک اجازه داشته باشه با غذاش بازی کنه. همون خودمون ⁦3️⃣⁩ از همون ابتدا اجازه بدیم خودشون غذا بخورن، یعنی دقیقا از وقتی غذا رو شروع می‌کنیم ⁦4️⃣⁩ حتی‌الامکان موقع غذا، تلویزیون و چیزایی که کودک رو درگیر می‌کنه، وجود نداشته باشه باشه. بگذریم که بعضیامون موبایل میدیم تا بچه بشینه و غذا بخوره! 🤐 (شاید مثالم خوب نباشه ولی این عین این می‌مونه که به بچه مخدر بزنیم تا از جاش تکون نخوره. مخدر بچه رو سر جاش می‌شونه اما با جسم و روانش داره چی کار می‌کنه؟!) ⁦5️⃣⁩ خیلی اصرار نکنیم، توجه زیادی به بچه و غذا خوردنش نشون ندیم تا از اون به عنوان نقطه ضعف ما؛ استفاده کنه. ⁦6️⃣⁩ حتما در طول روز برنامه داشته باشیم تا کودک تحرک داشته باشه، بازی کنه، کشف کنه و خسته بشه تا بدنش نیاز به غذا پیدا کنه، نه که به زور بخوایم بهش بدیم بخوره ⁦7️⃣⁩ به سیستم گوارش کودک نظم بدیم. مثلا در فاصله ده دقیقه تا نیم ساعت بعد از هر وعده غذایی کودک رو دستشویی ببریم تا بدنش نظم بگیره. ⁦8️⃣⁩ ذائقه‌ی کودک رو به چند غذای محدود عادت ندیم و توی خونه با خلاقیت انواع غذاها رو درست کنیم، تزئین کنیم و خلاصه سفره باید یکی از بهترین و لذت‌بخش‌ترین قرارهای خانوادگی در طول روز باشه. ⁦9️⃣⁩ توصیه آخر هم به آقایون 👈 از غذا ایراد نگیرید! هر چی بود بخورید، هم به بچه یاد می‌دیم از هر چیزی ایراد نگیره، هم برای خودمون بهتره 😉
امروز می‌خوام در مورد یکی از مهم‌ترین مهارت‌های صحبت کنم. 👇👇 منظورم چی هست و چی نیست؟! 👈 مادر یکنواخت؛ هیچ هیجانی در طول روز نداره 👈 مادر یکنواخت؛ در طول روز همیشه با یک لحن، یک تُنِ صدا، یک لهجه و ... صحبت می‌کنه 👈 مادر بکنواخت؛ نمی‌تونه هم مادر باشه و هم هم‌بازی بچه‌اش 👈 مادر یکنواخت؛ نمی‌تونه هم‌سن بچه‌هاش بشه 👈 مادر یکنواخت؛ نمی‌تونه بچه رو به وجد بیاره، به حیرت واداره و سر کیف بیاره 👈 مادر یکنواخت؛ نمی‌تونه وسط گریه و جیغ و داد بچه‌هاش یه دفعه همه چیز رو عوض کنه و خنده‌ی از ته دل بچه‌هاش رو ببینه 👈 مادر یکنواخت؛ توی سر سفره نشوندن، لباس پوشیدن، دستشویی رفتن و ... بچه‌ها مشکل داره و نمی‌تونه کارش رو پیش ببره 👈 مادر یکنواخت؛ کاملاً قابل پیش‌بینی هست 👈 و ... ⭕ اما یه نکته خیلی مهم 👇 مادر و پدر در عین حال که باید قابل پیش‌بینی نباشن، باید رفتار قاعده‌مندی داشته باشن. یعنی چی؟! یعنی اینکه بچه هر لحظه بدونه شما الان چی کار می‌خواید بکنید و چی می‌خواید بگید، خیلی خصیصه مثبتی نیست اما مهمه که رفتارمون در شرایط مشابه صد و هشتاد درجه اختلاف نداشته باشه. فرض کنید سر سفره نشستید و بچه داره با نون‌ها بازی می‌کنه. مثلا امروز نون‌ها رو تکه‌تکه کرده و داره با تکه‌های نون مثلا شکلِ گوسفند درست می‌کنه و بعد هم همه رو می‌خوره (اینجوری یه خوبی داره، هم نون می‌خوره هم گوشت کیلو صد و بیست تومن 😂😂) منِ مادر هم کنارش نشستم و کیف می‌کنم اما فرداش، بچه دستش می‌ره سمت نون که دوباره تکه کنه، یه دفعه میرم تو شکمش که حق نداری با نون بازی کنی 😳 خب بچه هنگ می‌کنه، این کیه، دیروزیه کی بود، فردا کی نشسته اینجا؟!! قاعده‌مندی و یکنواخت نبودن هر دو مهم هستند و اصلا هنر والدگری جمع بین این دو تاست. خصوصاً برای بچه‌های بدغذا یکی از مواردی که خیلی کمک‌حال مادر می‌تونه باشه، یکنواخت نبودنه. آخر متن هم یه تمرین بدیم 😉 تمرین کنیم و ببینم می‌تونیم بچه‌ها رو توی یک روز با چند لحن صدا کنیم ... من خودم یه روز اِنقدر با لحن و تُن صِدام بازی کردم، شب یادم رفته بود صدای واقعیم چی بود 😁😁 راستی شما مادر و پدر یکنواختی هستید یا نه؟! 👇👇 @hamidkasiri_ir
اولش از اینکه مدتی نبودم عذر میخوام! برای کسایی که اینستای من رو دارن لااقل استوری می‌گذاشتم و می‌گفتم کجام! اینستای بنده رو می‌تونید از آدرس زیر دنبال کنید Instagram.com/hamidkasiri_ir اما بریم تو بحث؛ ‌ 👈 خیلی از کسانی که بهم مراجعه می‌کنن یا برام سوال می‌فرستن، معمولا ابتدائیات رو بلد نیستن 👈 خیلیای دیگه که ازم سوال می‌پرسن میگن ما همه چی رو بلدیم اما توی اجرای دانسته‌هامون موفق نیستیم 👈 خیلیای سومی هم هستن 😉 که هم بلدن، هم اون چیزی رو که بلدن خوب انجام میدن اما باز نتیجه‌ای که مورد نظرشون هست رو نمیگیرن! همه‌ی این افراد در ارتباط با کودک مشکل دارن و مدام از مسئله‌هایی که با کودک‌شون دارن می‌کنن من فکر می‌کنم یه مشکل ریشه‌ای وجود داره و تا وقتی که اون رو حل نکنیم، هیچ چیزی حل نمیشه. یعنی شاید هر کدوم از سه دسته بالا مشکلات متفاوتی داشته باشن اما اکثریت قریب به اتفاق‌شون یه مشکل مشترک دارن. شما فکر می‌کنید اون مشکل چیه؟! بهش فکر کنید تا فردا در موردش صحبت کنیم 😉😁 👇👇 @hamidkasiri_ir
کانال حمید کثیری
اولش از اینکه مدتی نبودم عذر میخوام! برای کسایی که اینستای من رو دارن لااقل استوری می‌گذاشتم و می‌گ
⭕ اگه در ارتباط با کودک‌تون یا دیگران مشکل دارید بخونید 👇👇 یه مادری نوشته من همه‌ی اینا رو بلدم اما حِسِش نیست که این کارا رو با بچه‌هام انجام بدم. ، فشار زندگی، کارِ خونه، همراهی نکردن ، بی‌حوصلگی و ... اصلا نمی‌گذاره که ما کارهایی رو که بلدیم با بچه‌ها انجام بدیم! یه مادر دیگه‌ام نوشته بچه‌های ما رو باید یک روز کامل بِدن دست روان‌شناسا، بعد نظرشون راجع به راهکارهایی که میدن عوض میشه 😂 اما بریم تو بحث؛ اگه موضوع ما ارتباط باشه باید بدونیم که ارتباط یه تبادله! هم گیرنده داره، هم فرستنده و هم پیام. یعنی سه تا رکن و اگر هر سه؛ درست سر جای خودشون بشینن میشه توقع داشت که ارتباط برقراره. خیلی از اوقات اصلاً ارتباط برقرار نیست و ما مدام داریم داد و هوار می‌کنیم و می‌گیم بچه‌مون، همسرمون، خانواده همسرمون، جامعه‌مون و ... اصلاً به حرفای ما توجه نمیکنن! 😭 خُب عزیز دلم اول ببین ارتباط برقراره یا نه، بعد بگو من همه‌ی این کارها رو می‌کنم ولی جواب نمیده! (این خیلی خیلی مهمه و از قضا مشکل اکثر همسران هم همینجاست! که بعداً در موردش می‌نویسم) حالا یه جور دیگه بریم تو بحث! ببینید ما پنج نوع داریم، یعنی هر فردی می‌تونه پنج نوع ارتباط در عالم داشته باشه و مهمه که اون‌ها رو بشناسه و البته اصلاح‌شون کنه ⁦1️⃣⁩ ارتباط با خود ⁦2️⃣⁩ ارتباط با خدا و نظام هستی ⁦3️⃣⁩ ارتباط با طبیعت (خلقت زیست محیطی) ⁦4️⃣⁩ارتباط با حیوانات ⁦5️⃣⁩ ارتباط با دیگر انسان‌ها زیربنا و پایه‌ی هر نوع ارتباطی، ارتباطِ ما با خودمون هست. یعنی اگر من با دیگران اعم از فرزند و همسرم، با خدا، با حیوانات و ... مشکل دارم علتش اینه که اول رابطه‌ام با خودم درست نیست! به قول یکی از اساتید فرنگ‌رفته 😉 یه جا باید بایستیم و این خودِ لعنتی‌مون رو درست کنیم وگرنه مشکل حل نمیشه که نمیشه و هر روز از یک جا و به طرز متفاوتی بیرون میزنه. حالا فکر می‌کنید چقدر خودتون رو می‌شناسید، نیازهاتون، توانایی‌هاتون، احساسات‌تون و ...؟!! اصلا فکر می‌کنید مقدمه‌ی اینکه با خودش ارتباطِ درستی برقرار کنه چیه؟! شما کجای مسیر هستید؟! @hamidkasiri_ir
گفتم یه تبادله اما تبادلِ چی؟! تبادل با توانایی! و اساساً هیچ رابطه و ارتباطی رو نمی‌تونید پیدا کنید که این معادله توش نباشه، یعنی هر سطحی از ارتباط به نحوی تبادل نیاز و هست. مثلا شما اگر با راننده تاکسی هم ارتباط می‌گیرید برای اینه که نیاز دارید راننده شما رو برسونه به مقصدتون و راننده تاکسی این توانایی رو داره و از اون طرف راننده به پول شما نیاز داره و شما توانایی پرداخت وجه برای رسیدن به مقصدتون رو دارید هر جایی یه طرف این تبادل نیاز و توانایی لنگ بزنه، ارتباط قطع میشه! توی مثال قبل اگه ماشین خراب بشه راننده توانایی رسوندن شما رو نداره و اگر شما پول نداشته باشید، طبیعتاً نمی‌تونید سوار تاکسی بشید! و بدیهیه که باید با خط یازده تشریف ببرید منزل! 😁😂 حالا در این تبادل نیاز و توانایی در بالاترین سطح ممکنه اتفاق می‌افته. یعنی من هستم، هستم، هستم و در هر جایگاهی یک سری توانایی‌ها و یک سری نیازها دارم که مهمه اونا رو بشناسم تا بتونم درست مبادله کنم. حالا بریم توی ارتباط با خودمون! 🤔 همینطور که مشخصه پیش‌نیاز ارتباط با هر کس یا هر چیزی، شناخت درست از اونه. مثلا ما اگه با کسی قرار کاری داریم و می‌خوایم یه قرارداد تپل 🤓 ببندیم، اگه بدونیم طرفی که می‌خوایم باهاش قرارداد ببندیم هست یا ، جوونه یا میانسال، از چی خوشش میاد، تحصیلاتش چیه و ... طبیعتاً می‌تونیم احتمال قرارداد بستن رو بالا ببریم. یعنی اصلا قرار نیست دروغ یا خلاف واقع بگیم اما جلسه رو به سمت صمیمیت بیشتر و اعتمادزایی هدایت می‌کنیم. حالا در مورد خودمون چی، اصلاً تا حالا به این چیزا فکر کردیم؟! من چند تاش رو میگم 👇 ⁦1️⃣⁩ اساساً چیه و قراره چی کار کنه؟! چه مسیری رو طی کنه و ... ⁦2️⃣⁩ اگه من انسانم توی مسیر درست حرکت می‌کنم؟! ⁦3️⃣⁩ چی کار باید بکنم تا توی مسیر قرار بگیرم ⁦4️⃣⁩ من چه نیازهایی دارم و چه توانایی‌هایی؟! چقدر می‌شناسمشون و اصلا راه شناخت اینا چیه؟! ⁦5️⃣⁩ آیا نیازهام واقعی هستن یا کاذبن؟!! ⁦6️⃣⁩ و ... اینا همه‌شون مقدمه‌ی اینه که من بتونم با خودم و بعد با دیگران از جمله کودکم ارتباط درستی برقرار کنم که البته اکثراً ساده‌انگارانه از روش رد شدیم! 🥺 حالا شما جواب این سوال‌ها رو برای خودتون بدید و لااقل بهشون مجدد!! فکر کنید راستی پست بعد رو حتماً بخونید، حتماً 👌 @hamidkasiri_ir
⭕️ تربیت کودک و چهارراه اندیشه! اولین بار که به این اصطلاح برخوردم تا مدت‌ها توی هپروت بودم! اما داستان چی بود؟! اکثر انسان‌ها ترجیح میدن که بارشون روی دوش دیگران باشه، یعنی دیگران براشون فکر کنن و اون‌ها فقط مصرف‌کننده باشن چون اینکه انسان بخواد فکر کنه ممکنه به جاهایی برسه که خیلی ترسناک باشه و طبیعیه که اکثر افراد از همچین چیزی فراری باشن! 🥺 یعنی همین که انسان بخواد به هر چیزی خودش برسه هم زحمت داره هم دلهره. دلهره‌ی اینکه نکنه هر چی تا حالا فکر می‌کرده ناحسابی بوده و کلاً مسیر رو اشتباه رفته؟! اما فرق با اینه که انسان اصیل بارش رو خودش به دوش می‌کشه و در عین حال که مسیر سختی داره اما شادکامی رسیدن به مقصد رو با هیچ چیزی عوض نمیکنه. نمی‌دونم تجربه کردید یا نه، وقتی با فکر خودمون به یه چیزی می‌رسیم حظ و بهجت اون لحظه رو با هیچ چیز نمیشه عوض کرد. مرتبه‌ی کوچک‌ترِ لذت یافتم یافتمی که خیلی از اندیشمندان در طول تاریخ تجربه کردند ... اما برگردم به بحث! جایی هست که هر انسانی باید از اون عبور کنه، اون جایی هست که هر کس باید به ریشه‌ای‌ترین سوالات در مورد خودش و زندگیش جواب بده! هم همون سوالیه که دیگه عمیق‌تر از اون نمیشه سوالی پیدا کرد که البته نمی‌خوام بیشتر بهش بپردازم چون اینجا دیگه جاش نیست (اگر کسی دنبالش هست، حداقل می‌تونه چهل صفحه ابتدایی کتاب «تدین، حکومت، توسعه» دکتر رو بخونه 🧐) اما چه ربطی به کودک داره؟! اساساً شکل‌گیری اصول و ارزش‌ها در تربیت با پاسخ‌دهی به سوالات ریشه و عبور از چهارراه اندیشه به وجود میاد. حالا اگه کسی میخواد به ثبات در حرکت برسه و همیشه رو به رشد باشه، چاره‌ای نداره جز اینکه به این مسائل عمیق‌تر فکر کنه. (الباقی‌اش باشه برای جلسات حضوری 😉) اگه برامون مهمه که توی مسیر تربیت کودک‌مون گام‌های محکم و با ثباتی برداریم و ارتباط سالمی باهاش داشته باشیم، باید بدونیم که لازمه‌ی این موضوع کار روی خودمونه! عین کسانی که وارد کار مربی‌گری و کار تربیتی میشن اولین چیزی که بهشون میگن اینه که فکر نکنی تو کاملی و باید بقیه رو درست کنی! اول و بیشتر از همه باید برای خودت وقت بگذاری. اینجا هم همینه، مادر و پدر اول و بیشتر از کودک باید روی خودشون و اصلاح رابطه‌شون با خودشون وقت بگذارن. پی‌نوشت: این موضوع رو اینجا می‌بندم چون فکر می‌کنم شبکه‌های اجتماعی ظرفیت بیش از گفتن رو نداره یا شایدم من باد نیستم اینجا حرفا رو منتقل کنم 😉 👇👇 @hamidkasiri_ir
⭕ اسباب‌بازیایِ داغونِ بچه‌هامون! شاید باورش براتون سخت باشه اما سومین صنعت پرسود دنیا، صنعت اسباب‌بازیه. یعنی بعد از اسلحه‌سازی و لوازم آرایش، بزرگ‌ترین مربوط به بچه‌ها و خانواده‌هاست! مطابق با آمار سال 2013 سالانه 85 میلیارد دلار در این صنعت گردش مالی وجود داره و البته این فقط آمار رسمی هست که داره منتشر میشه. حالا چی می‌خوام بگم؟! متن رو تا انتها بخونید 👇 ببینید هر کنش و واکنشِ ما یک پیغام هم در کنارش داره. فرض کنید داریم از خیابون رد میشیم، خط عابر در فاصله بیست، سی متری ماست اما حال نداریم بریم از روش رد بشیم! حالا ما داریم به بقیه چه پیغامی می‌دیم؟! (من دیگه حرفی ندارم 😂) در مورد خرید هم دقیقاً همین طوری هست. من هر انتخابی که می‌کنم دارم به بازار (اعم از سیاست‌گذار، تولیدکننده، توزیع‌کننده، فروشنده و ...) یک پیام میدم که این جنس خوبه، بازم تولید کن و اگر من نخرمش دارم پیام عکس این رو میدم و طبیعتاً بازار میفهمه که باید یک تغییری توی محصول (اعم از توی خود محصول، توی نحوه توزیعش، توی بازاریابیش، خدمات پس از فروشش و ...) بده. ما در هر خریدی سعی می‌کنیم تا حد ممکنه هوشمندانه برخورد کنیم، مثلاً بین ده تا رب گوجه فرنگی اونی رو انتخاب می‌کنیم که به صرفه‌تر هست. یعنی قیمتش با کیفیتش تناسب داره و تقریباً در مورد اکثر خریدهامون داریم همین تیپی عمل می‌کنیم اما متأسفانه در یک جنس خریدِ خیلی مهم این توجه رو نداریم! کجا؟! 👈 اسباب‌بازی!! اسباب‌بازی قراره عاملِ باشه اما در اکثر موارد ما در خلاف جهت رشد کودک خرید می‌کنیم و طبیعتاً این پیغام رو هم به بازار میدیم که بازم تولید کن! نمی‌دونم خاطرتون هست یا نه ولی چند سال پیش هر جا می‌رفتیم یه گونی کوچولو بود که ازش دم یه بیرون زده بود. بعد وقتی بهش دست می‌زدیم شدیداً شروع می‌کرد به تکون خوردن، انگار که اون گربه می‌خواست فرار کنه و بپره بیرون! خانواده‌هام با ذوق و شوق فراوون اینو می‌خریدن و برای بچه‌ی خودشون یا فامیل هدیه می‌بردن!! ⁦☹️⁩⁦☹️⁩ من خودم چند جا دیدم این گونیِ گربه رو دست بچه می‌دادن، بچه هم زَهره تَرَک میشد و در می‌رفت و بقیه هم قاه‌قاه می‌خندیدن! 🥺 هم آسیب به کودک و هم پیام به بازار! ما حتی تعریف درستی هم از نداریم! برای ماها اسباب‌بازی یعنی همونی که تو مغازه‌ها می‌فروشن در حالی که عموماً ضعیف‌ترین نوع اسباب‌بازی‌ها اونایی هستن که داریم براشون پول میدیم! یعنی چی؟! مطلب بعدی رو بخونید! 👈 حتما شمام تجربه‌ای از این اسباب‌بازیای داغون! دارید خصوصا دوران بچگی. بهشون قدری فکر کنید 👇👇 Join 👉 @hamidkasiri_ir
🔴 از فردا ۴ روز اینجاییم 👇👇 از فردا شب، فرهنگسرای خاوران به مناسبت ایام ولادت پیامبر اکرم (ص) و هفته وحدت برنامه‌های شاد و جذابی رو در نظر گرفته که پیشنهاد می‌کنم با خانواده‌هاتون تشریف بیارید. برنامه‌ استیج با اجرای گروه ریکو، از برندگان برنامه عصر جدید، گروه سرود و تواشیح، استندآپ کمدی، موسیقی زنده، تئاتر و نمایش کودک و .... این برنامه‌ها از اذان مغرب و عشا شروع میشه 👈 اما ما از ساعت ۱۶.۰۰ فرهنگسرا هستیم و غرفه کودک‌مون فعاله. 👈 هر روز هم بازی داریم و هم از ساعت ۱۶.۳۰ تا ۱۷.۳۰ گفتگو و اصطلاحاً گعده با یه موضوع داریم. 👈 فردا از ساعت ۱۶.۳۰ می‌خوایم در مورد «شکل‌گیری شخصیت در هفت سال اول و مولفه‌های شخصیت» با هم صحبت کنیم. 👈 مکان‌مون هم توی فرهنگسرا، همون بقل اِستیج هست پیشنهاد می‌کنم هر روز بیاید، چون هر روز یه موضوع متفاوت داریم ⭕️ راستی برنامه کاملا رایگانه
⭕️ لاکچری‌بازی ممنوع @hamidkasiri_ir
⭕️ شنوایی مسدود در کودکان @hamidkasiri_ir
👈 تفکر اقتصادی یه بحثِ خیلی خیلی مفصل و زیربنایی هست. امروز توی فرهنگسرای خاوران در مورد بخشی از اون گپ‌وگفت می‌کنیم. مثلا به این سوال هم جواب می‌دیم 👇👇 ⭕اگه بخوایم فرزند ما کارآفرین باشه الآن چه کارهایی باید انجام بدیم؟! #تفکر_اقتصادی #حمید_کثیری @hamidkasiri_ir
⭕ ما باید از کودک مراقبت کنیم یا خودش؟! اصلاً خودش می‌تونه اینکار رو بکنه؟! نه از این طرف بوم بیفتیم که نگذاریم بچه‌ها تکون بخورن نه از اون طرف بخوایم باهاش شبیه بچه ۱۲ ساله برخورد کنیم!! @hamidkasiri_ir
⭕ درک منشاء یکی از مهم‌ترین مفاهیمی هست که باید در کودکی ایجاد بشه. خیلی از اضطراب‌هایی که نسبت به آینده داریم به خاطر عدم وجود درک منشاء هست. براش چی کار دارید می‌کنید؟! @hamidkasiri_ir
⭕ مادری که خودش عامل اضطرابِ کودکش بود!! بعد از دو ساعت صحبت و در انتهای کلاس با چهار ساله‌اش کنار من ایستاده و می‌خواهد درباره‌ی پسرش از من سوال بپرسد. از قضا پسر همین الان در حال نق زدن است و مادر بی‌توجه! بعد از یک دقیقه به پسر می‌گوید اگر ادامه بدهی این آقا دعوایت می‌کند و من را نشان می‌دهد! 🥺 انگار در یک لحظه چهار شب به هوا پرتاب شد! چهار شب از گفتم و مادری که منبع امنیت است با خیالی راحت امنیت را با دستان خودش و در حضور خودش از کودکش سلب می‌کند! قطعا برای ساکت کردن بچه‌ها راه‌های ساده‌تر، موثرتر و مطمئن‌تری هم هست. نیاز کودک را برآورید. منِ مادر قرار است منبع امنیت فرزندم باشم و به احدی اجازه ندهم امنیت را از کودکم بگیرد، حالا خودم با دست خودم و در حضور خودم عامل ناامنی خیالی را به کودکم معرفی می‌کنم و خودم را در مقابل این عامل ناامنی منفعل نشان می‌دهم. آخر مجلس از همه جالب‌تر است ... سوال مادر این است که چرا فرزندم شست دستش را می‌مکد؟! و جوابش ساده‌تر، معمولاً - و نه همیشه - ریشه اضطرابی دارد و عموماً - و نه همیشه - با ترس از موهوم همراه است. یعنی ترس از چیزی که واقعاً ترسناک نیست و وجود ندارد، وهم است .... مگر می‌شود، خودم با دست خودم .... 👇👇 @hamidkasiri_ir
⭕️ کودکان، عامل گرونی بنزین! تو خیابان، کوچه، اتوبوس، مترو، تاکسی، تلگرام، و هر جا که فکرش رو بکنید صحبت از بنزینه! بنزین و ما أدراک البنزین ... وقتی مطلب می‌نویسی، مهم نیست مطلب تو چیه! مهم نیست اخلاقیه، سیاسیه، ورزشیه، در مورد کودکه یا آخرین تحقیقات دانشگاه هاروارد در مورد بیوتکنولوژی ... مهم اینه که همه می‌خوان به هر طریقی در مورد بنزین صحبت کنن و از قضا همه چیز رو گردن بندازن! این قصه برای امروز هم نیست، وقتی فرو ریخت هم همینطور بود، وقتی اومد یا آب نصف ایران رو برده بود هم همینطور بود. از قضا ما منتظریم اتفاقی بیفته تا زمین و زمان رو به هم بدوزیم، هر کاری که می‌کنیم هم مهم نیست، چون همه چی رو میشه گردن اون قضیه انداخت! ساده است، هر کاری می‌خوای بکن و آخرش بگو برای آدم نگذاشتن که ... هر کسی باید تصمیمات خودش رو بپذیره و نمیشه من تصمیمی بگیرم و بعد بگم اینجاهاش رو قبول ندارم! بماند ... خواهشاً هر روز حواسمون به بچه‌ها باشه، این روزها قدری بیشتر. اونا نه در مقصرن و نه در سرد شدن ناگهانی هوا، حتی و بوران و سیل هم کار اون‌ها نیست! حتی اینکه توی تمام کانال‌های تلگرام و اینستا از مصیبت و راه‌بندون و ... می‌گن، حتی اگه ماهواره مدام داره و نشون میده، هیچ کدوم از این‌ها به بچه‌ها ربطی نداره. بچه‌ها مقصر هیچ چیز نیستن و قرار هم نیست اگه از جای دیگه داغ شدیم، سر خانواده‌مون پیاده کنیم ... @hamidkasiri_ir
این روزا که اینجوری شده، بعد از اینکه استخوون دردِ ناشی از اعتیادِ گوشی برطرف شد! 😉 یه خورده با بچه‌ها بازی کنیم، قول میدم خوش بگذره ضمناً دلیلی نداره برای جبرانِ نبودِ اینستا و تلگرام، بیست تا کانال جدید توی ایتا عضو بشیم یا ده تا بازی نصب کنیم که شب‌ها حتما بتونیم نیم ساعت گوشی دست‌مون بگیریم!! 🤨 گوشی رو برای چند شب هم که شده کنار بگذاریم و راحت بخوابیم، حتما تجربه‌ی خواب خوب و متفاوتی خواهیم داشت، این رو هم قول میدم 😉
کانال حمید کثیری
⭕ اسباب‌بازیایِ داغونِ بچه‌هامون! شاید باورش براتون سخت باشه اما سومین صنعت پرسود دنیا، صنعت اسباب‌
👆👆 اگر بحث اسباب‌بازی رو یادتون رفته اول این مطلب بالایی رو بخونید بعد این پایینی 😉 اسباب‌بازی یه چیزه و بازی یه چیز دیگه، پس اینکه ما چند میلیون اسباب‌بازی بخریم، بریزیم توی اتاق بچه‌هامون اصلا معنیش این نیست که بچه‌های ما دارن خوب بازی می‌کنن. همین‌جا یه مشکل اساسیِ ما با خیلی از خانواده‌هاست که میگن براش کلی اسباب‌بازی خریدیما اما باهاشون بازی نمی‌کنه! من این رو بارها گفتم، اینجام بگم که اصلاً یکی از مشکلات بچه‌هایی که بازی نمیکنن اینه که اسباب‌بازی‌های زیادی دارن و همه در دسترس‌شون هستن و خب طبیعیه بچه مدام ذهنش آشفته است و ... اما توی این نوشته می‌خوام یه چیز دیگه بگم و اون هم یه جمله است 👇👇 «برای اینکه بچه‌هاتون خوب بازی کنن، کافیه محیط رو غنی کنید، همین!» غنی کردن محیط هم لزوماً با اسباب‌بازیایِ خریدنی که ما بهش میگیم اسباب‌بازیِ صنعتی نیست، یعنی شاید غنی کردن محیط با یه پوست موز یا چهار تا پتو متکا باشه! 🤔 یه سوال؛ قدیما چقدر اسباب‌بازی بود؟! قطعا از این صنعتی‌هاش خیلی کمتر بود اما ماها اکثراً خاطرات خوشی از بازی‌های کودکی داریم. هر موقع هم که بهشون فکر می‌کنیم چیز خاصی تو بچگی پیدا نمی‌کنیم غیر از توپ و لاستیک و چوب و سنگ و ... مهم اینه که منِ پدر و مادر تشخیص بدم امروز نیازِ کودکِ من چی هست؟ امروز چطور باید محیط رو برای بازی کودکم غنی کنم فردا چطور؟! جالب هم اینه که یکسری چیزها همیشه کارکرد داره و هر موقع باشن محیط غنی شده محسوب میشه و این خیلی کار رو ساده می‌کنه 🧐 ساده شده‌ی این حرف اینه که ما سه منبع اصلی اسباب‌بازی داریم و فقط یک دسته از اون‌ها اسباب‌بازی‌های صنعتی یا همونایی که توی فروشگاه‌ها می‌خریم هستن و از قضا اون دو دسته دیگه اسباب‌بازیای بهتری هستن. برای امشب بسه، مطلب بعدی رو بخونید 😉 ----------- پی‌نوشت۱. این مطلب رو باید خیلی قبل‌تر می‌نوشتم، ببخشید یادم رفته بود! 😬😬 پی‌نوشت ۲. اینکه تو این وضع و اوضاع بازم کانال‌های فرهنگی رو دنبال می‌کنید، یعنی شماها آخرشید 😂 Join 👉 @hamidkasiri_ir