eitaa logo
🌸 همسران خوب 🌸🇵🇸
244.4هزار دنبال‌کننده
5.5هزار عکس
1.6هزار ویدیو
44 فایل
🌸🍃 یک روانشناس انقلابی 🇮🇷 #محسن_پوراحمدخمینی 💓 دریافت‌کلاسهای‌آموزشی @hamsaranclass 💓 مشاوره رایگان @hamsaranekhoub 💓 مشاوره تلفنی @moshaverehhamsaran 💓 نظرات @Manamgedayefatemeh7 💓 تبلیغات، فروشگاه‌ها😊، مشاوره حضوری و... @hamsaranrahnama
مشاهده در ایتا
دانلود
سلام وقت بخیر 25 ساله هستم 5سال ازدواج کردیم و یه پسر سه ساله دارم هنوز بینمون میخوابه هرکاری کردم نتونستم جداش کنم با تخت خریدن عوض کردن اتاقش و جایزه و تشویق نشد لطفا یه راهکار بدید که جداش کنم رابطه مون داره سرد میشه و من خیلی اذیت میشم از بابت عاطفی از همسرم دور شدم. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم از پیام شما این را حس کردم که تمرکز شما روی این است چکار کنم که دیگر فرزندم در کنار من نخوابد و گویا دچار حسی منفی شده اید. یعنی تمرکز بر جنبه منفی باعث شکست در رابطه میشود. باید در وهله اول ذهن تان را آگاه روی جوانب مثبت کنید تا بتوانید در عمل هم موفق باشید. مثلا، چکار کنم که هم خودم و هم فرزندم خواب آرام و بهتری داشته باشیم تا هم رابطه ام با همسرم حفظ شود و هم کودکم دچار آسیب و اختلال نشود. و به این نکنه توجه داشته باشیم که فرزندم از من جدا نیست و من مادامی که بتوانم در وظیفه مادری ام خوب عمل کنم انشاالله در مقام همسری هم موفق خواهم بود و بالعکس. اما در خصوص جداخوابی اول پیشنهاد میکنم این هشتک را در کانال سرچ کنید تا مطالب و نکات کاربردی آن دستتان بیاید. و اینکه باید دید علت عدم موفقیت شنا در جداسازی کودکتان چه بوده است؟ آیا کودک عنوان می کند که میترسد؟ یا مکان خواب والدین را بیشتر می پسندد؟ و ... معمولا از مشکلات شایع کودکان بعد از جداسازی، ترس آنها از تنها خوابیدن است. معتقدیم که کودک از تنها خوابیدن نمی ترسد بلکه در واقع نوعی اضطراب جدایی دارند که نمی توانند تنها بخوابند. یعنی ریشه ترس اضطراب جدایی است. اضطراب جدایی یعنی ترس از دوست داشتنی نبودن و طرد شدن توسط والدین به ویژه مادر. اینکه کودک خود را به مادر می چسباند و نمی تواند از او جدا شود، یعنی من میترسم تو مرا از خودت برانی و تو مرا دوست نداشته باشی. این تصور درکن کودک را پر از اضطراب می کند و نتیجه آن میشود ترس، ناخن جویدن، پرخاشگری، لجبازی ، شب ادراری و .... راهکار: ۱. باید ریشه ایجاد اضطراب در درون کودک را میدا کنیم. در مواردی ممکن است یک عامل ترس آور واقعا باعث ایجاد ترس شده باشد مثل حشرات. ولی در اکثر موارد ترس وجود ندارد. مثلا، امر و نهی شدید، یک عامل ویژه است برای اضطراب. مقایسه کردن، تنبیه بدنی، انتظار بیش از حد داشتن، تحقیر کردن، سرزنش کردن، اسباب کشی، و ... ۲. از بین بردن ریشه اضطراب کودک ۳. اطمینان دادن به کودک که او را دوست داریم و مدام این را برایش تداعی کنیم که دوست داشتنی است و اگر او را از اتاق خود بیرون می کنیم به این دلیل نیست که دوستش نداریم. تذکر، به زور و تهدید و تطمیع کودک را وادار به خوابیدن در اتاقش نکنید بلکه با او همراهی کنید. و اینکه جداسازی نباید به یکباره و بدون گفتگو با کودک صورت بگیرد. باید حداقل یک هفته زمینه سازی شود. انشاالله موفق و سربلند باشید. 🌸🍃 کانال تربیتی همسران خوب http://eitaa.com/joinchat/3451518976C471922bdf6
باسلام ، دختر من ۵ سالشه ، متاسفانه ماخونمون کوچیکه ویه حال و آشپزخونه داریم براهمون جای خوابمون یکجا هست ، دخترم شبها همیشه اصرار میکنه تا وسط ما بخوابه من بهش اجازه نمیدم بعضا پدرش اجازه میده ،، من ازاین موضوع نگرانم و میترسم بخاطر اینکه موقع خواب درکنار همیم درآینده تربیت جنسی بچه لطمه بخوره ، لطفا راهنماییم بفرمایین. البته تخت هم براش گرفتم و یه گوشه اتاق گذاشتم بااینکه دومتر بیشتر فاصله باما نداشت اما اصلا روی تخت نتونست بخوابه و شبها توخواب گریه میکرد و راحت نبود اصلا . باتشکر 🌷پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، جناب‌آقای 🌷بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم🌷 سلام و ادب خدمت شما خواهر بزرگوار ✔️دقت داشته باشید که جدا کردن محل خواب کودک حتماً باید آرام آرام و به تدریج صورت بگیرد تا کودک با آن انس بگیرد و پذیرش مکان جدید خواب برای او ایجاد شود. ←مثلاً، وسایل و اسباب بازی‌هایش را در محل خوابش بگذارید و در طول روز مدتی را با او در همان مکان بازی کنید . ←قبل از خواب یک ارتباط عاطفی مثل نوازش، شانه زدن موهایش با او ایجاد کنید و با داستان و قصه و لالایی او را بخوابانید. ✔️کودکان باید خسته و سیر به بستر بروند. ✔️نسبت به امنيت كودکتان توجه لازم را داشته باشيد. ←تا لحظه خواب در کنار او حضور داشته باشید و این اطمینان را به کودکتان بدهید تا از ایجاد ترس و ... جلوگیری شود.حتی اگر دوست داشت در بستر شما بخوابد مانع نشوید، بعد از خوابش او را به رختخواب خودش منتقل کنید. ←اگر بین خواب ،پیش شما آمد، ناراحت نشوید و یا برخورد بدی نداشته باشید، او را آرام کرده و مجدد بعد از خوابش او را به رختخواب خودش منتقل کنید. ✔️زمان‌های مؤثر روز را با او باشيد: ←دقايق اوليه‌ای كه از خواب بيدار می‌شود. ←دقايق اوليه‌ای كه دارد به خواب می رود. ✔️مکان خواب، نباید در معرض صدای زیاد ، و یا خیلی تاریک باشد. ✔️سعی کنید خواب روزانه را حذف کنید، و در صورت نیاز به خواب ،مدت زمان خواب را مدیریت کنید. ⬅️در رابطه با قبلاً هم پاسخ داده شده ، که می‌توانید با سرچ در همین کانال ،توضیحات و اطلاعات بیشتری را کسب کنید. 🌷ان شاءالله موفق باشید. 🌸🍃 کانال تربیتی همسران خوب http://eitaa.com/joinchat/3451518976C471922bdf6
سلام برای جدا کردن جای خواب پسر ۳ سال و نیمه چه کنم تمام نکاتی که گفتید انجام دادم ولی هیچ جدا نمی‌شود با اینکه دختر یک ساله هم دارم تمام صوت ها را گوش دادم و عملی کردم شب ها ساعت ۱۰ میخوابد دوم اینکه در روز ۱۰ ساعت میخوابد و یک ساعت رسانه و چهار ساعت خودم بازی می‌کنم باهاش در حدود دو ساعتی هم خودش سرگرم است با اسباب بازی ولی بقیه ی ساعت ا مدام می‌گوید من چکار کنم با اینکه در کارهای خانه مشارکتش میدم و مسجد هم میبرم چه کنم؟ 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 بسم الله الرحمن الرحیم سلام و خدا قوت مادر عزیزی که دو فرزند پشت سر هم دارید🌹 گاهی مادرها وقتی با فاصله کم باردار میشن و بچه ها پشت سر هم به دنیا میان، دچار احساس عذاب وجدان میشن که نکنه یه وقت به بچه اول ظلم شده، مثلا نتونستم بهش کامل شیر بدم، نتونستم باهاش وقت با کیفیت بگذرونم، نکنه حواسم درست بهش نبوده و دچار کمبود توجه و محبت شده و..... خلاصه اینکه شروع به تلاش های اضافی و البته تصنعی برای توجه کردن و رسیدگی به بچه ها میشن. این رفتارهای تصنعی و افراطی و با حس عذاب وجدان در مادر رو بچه ها درک می کنن 🌟 و چون طبیعی نیست اثر معکوس داره.👌 (مدام با کلافگی بازی می کنیم، کاردستی درست میکنیم و ...و نقش مامان خوب رو بازی می کنیم) 🌟 پس رفتارهای محبت آمیز افراطی و تصنعی و با احساس گناه رو حذف کنید و طبیعیه طبیعی باشید. 🌟از طرفی ، نیاز به استقلال و خودمختاری به صورت فطری در همه بچه ها هست و از حدود ۲ سالگی و حتی زودتر میخوان که این استقلال رو داشته باشند و از مادر برای انجام کارهای شخصیشون فاصله بگیرن. اما مادرها برای رسیدگی بهتر به بچه ها (کمال گرایی یا عجله) و اینکه فکر می کنند کودک نمی تونه(بهش اعتماد ندارند)، به اشتباه این استقلال رو از بچه ها میگیرن و مثلا خودشون به بچه غذا میدن، اجازه نمیدن خودش با دست بخوره، مدام رو پا میکنن، قصه میخونن، راه میرن و نمیزارم خودش بخوابه و ... ☘و حالا چه اتفاقی می افته؟ بچه ها عادت می کنن که من‌مسئول خودم نیستم (من خودم و به تنهایی نمیتونم، بخورم، بخوابم، حتی دستشویی برم و...) و همیشه کس دیگه ای باید کارهای منو انجام بده و چون مادر اونا رو ناتوان دیده ، به مرور ناتوان میشن.🌟 ☘در واقع بچه ها عادت نمی کنن اما ترجیح میدن که این نیاز مهم رو نادیده بگیرن و وابسته باشند چون فکر می کنن اینجوری مورد توجه و محبت بیشتری هستند.🌟 و یا اینکه کمتر سرزنش میشه چون هر موقع کاری رو خودش به صورت مستقل انجام داده و کامل نبوده والدین سرزنش کردند و عیب و ایراد گرفتند. پس به توانایی های فرزندتون در هر سنی که هست اعتماد کنید و اجازه بدید کارهایی که میخواد و می تونه رو انجام بده، با هر کم و کاستی و عیب و نقصی. انشاالله موفق باشید. 🌸🍃 کانال تربیتی همسران خوب 💓 eitaa.com/joinchat/3451518976C471922bdf6