پيروى از سنت پيامبر ٣١-شرح دعاى ٦ صحيفه سجاديه، جلسه ٦ (بخش چهارم) محمدعلى انصارى زمان: ٠٩:٣٥ حجم: ٢.١ MB #صحيفه_سجاديه #دعاى6 @Hedayatnoor

پخش زنده صوتی و تصویری: https://monibapp.com/live @Hedayatnoor

نتایج و فواید شکر شرح دعای ۱۱ صحیفه سجادیه، جلسه ۱ محمدعلی انصاری زمان: ۶:۳٠ حجم: ۱۴.۹ MB #ویدئو #ترنم_وحی #صحیفه_سجادیه @Hedayatnoor

🔰۹٠-در آیه ۱۸٠ سوره بقره آمده است: «إِذا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ إِنْ تَرَكَ خَیراً الْوَصِیة». با توجه به اینکه در زمان مرگ انسان فرصت هیچ‌گونه کاری را ندارد، مراد خداوند در این آیه از وصیت در هنگام حضور مرگ چیست؟ قطعاً انسان در لحظۀ مرگ فرصت انجام وصیت ندارد و حتی اگر چنین امکانی هم باشد به‌لحاظ حقوقی مخدوش است؛ زیرا غالباً در آن لحظات اعتدال فکری لازم وجود ندارد و این‌گونه وصیت‌ها معتبر نخواهد بود. مراد خداوند از «إِذَا حَضَرَ أَحَدَکُمُ الْمَوْتُ»، زمانی است که انسان احساس می‌کند، به مرگ نزدیک شده و زیر لب زمزمه می‌کند: عن‌قریب است که از ما اثری باقی نیست شیشه افتاده و می ریخته و ساقی نیست این لحظه‌ای است که مرگ در خانۀ انسان فرود می‌آید و او می‌بیند که هم‌قطاران و رفیقانش پیش از او بار سفر بسته‌اند و اینک گَرد مرگ در اطراف او در حال منتشر‌شدن است. اینجا جایی است که خداوند می‌فرماید: «إِذَا حَضَرَ أَحَدَکُمُ الْمَوْتُ»؛ یعنی هنگام درک این‌گونۀ حضور مرگ، هوشیار و بیدار باشید و وصیت کنید. ▫️کتاب مشکاة، تفسیر قرآن کریم، ج۵، صص ۱۱۰‌-‌۱۱۱. #پرسش‌ازمشکاة #کتاب_مشکاة_جلد5 @Hedayatnoor

سه تفاوت عمده میان انسان و حیوان وجود دارد. 🔹اول اینكه لذت‌های حیوانی منحصر به همان عمل است و معنایی فراتر از آن برایش متصور نیست. حیوان، خوردن، آشامیدن، خواب و مباشرت جنسی را صرفاً برای خود آن عمل انجام می‌دهد و در ورای لذت‌جویی‌هایش هدفی دیگر نیست. 🔹دوم اینكه لذت‌های حیوانی آداب و قواعد ندارد. 🔹سوم اینكه حیوان در لذت‌جویی و بهره‌‌وری‌اش چارچوب و حد و مرز نمی‌شناسد. یعنی برای او فرقی نمی‌كند كه طعام از كجا تهیه شود و چه چیز و چگونه باشد. اما شأن انسان اقتضا نمی‌كند كه این‌گونه باشد. انسان برای خوردن و نوشیدن زندگی نمی‌كند؛ بلكه لذت‌های دنیایی برای او مقدمه است و به او قوّت می‌دهد تا به هدفی كه برای او تعریف شده، برسد. او بهره می‌برد كه عبودیت كند: «وَ مَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلَّا لِیعْبُدُونِ». چرا كه غایت آدمی عبودیت است. همچنین شیوۀ استفاده از نعمت‌های الهی و آداب بهره‌وری از آن نیز به انسان آموخته شده و بر او معلوم است. توجه به این سطح است كه آدمی را از فضای حیات حیوانی برتر می‌كشاند و به مرحلۀ حیات انسانی فرا می‌برد. ▫️کتاب شکوه نیایش، شرح صحیفه سجادیه، ج۱، صص ۲٠۵‌-‌۲٠۷. #لحظۀ‌خوش #شکوه_نیایش_جلد1 @Hedayatnoor