﷽ #دنیا #خاص رُوِيَ عَنْ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ: «الدُّنْيَا دَارُ مَمَرٍّ لَا دَارُ مَقَرٍّ وَ النَّاسُ فِيهَا رَجُلَانِ رَجُلٌ بَاعَ فِيهَا نَفْسَهُ فَأَوْبَقَهَا وَ رَجُلٌ ابْتَاعَ نَفْسَهُ فَأَعْتَقَهَا» ترجمه: دنیا سرای و خانه گذرگاه و عبور است و خانه اقامتگاه نیست. مردم در دنیا دو دسته هستند: یک دسته در دنیا خودفروشانی هستند که نفس خود را به دنیا می فروشند و خود را بدبخت و ذلیل و هلاک و نابود می کنند. و عدّه ای دیگر کسانی هستند که خودشان را می خرند و آزاد ساخته و نجات می دهند. شرح: روایت از امیرالمؤمنین صلوات الله علیه منقول است که حضرت فرمودند: دنیا خانه گذرگاه است نه اقامتگاه. آدم این جوری است، یک وقتی، مثلا فرض کنید که شما به مسافرت می روید به یک مسافرخانه ای، موقتاً هستید، می گویید آقا چند روزی که ما بیشتر نیستیم، می گذاریم می رویم. یک وقت نه، تشبیه می کنم. یک خانه ای هستش که نه، می خواهید بخرید؛ می گویید: هستم دیگر، تا آخر عمرم این جا هستم. این تقریباً تشبیه این جوری حضرت کرده است. «اَلدُّنْيَا دَارُ مَمَرٍّ»؛ دنیا خانه گذرگاه است. منظور مسافرخانه است. «لَا دَارُ مَقَرٍّ»؛ خانه اقامت گاه نیست. حالا من یک روایت دیگر یادم آمد. این روایت که می خوانم در شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید است، اگر یادتان نرود، این برای آنجاست، این روایت علی(ع)؛ امّا این نه، این در مجموعه ورّام که دارد، که این «دار» این جا دارد علی (ع): «الدُّنْيَا دَارُ مَمَرٍّ لَا دَارُ مَقَرٍّ»؛ یک روایتی است، دارد: «رُوِيَ أَنَّ جَبْرَئِيلَ (ع) قَالَ لِنُوحٍ (ع)»؛ جبرائیل یک حرفی به حضرت نوح زد، این را گفت، گفت: «يَا أَطْوَلَ الْأَنْبِيَاءِ عُمُراً كَيْفَ وَجَدْتَ الدُّنْيَا»؛ ای کسی که در بین پیامبران، طولانی ترین عمر را تو در دنیا کردی! دنیا را چه جوری یافتی؟«كَيْفَ وَجَدْتَ الدُّنْيَا»؛ سئوال کرد ازش، در جواب حضرت نوح(ع) «قَالَ عَلَيْهِ السَّلَامُ»؛ عین این جمله که علی(ع) دارد «دار» می گوید: «كَدَارٍ لَهَا بَابَانِ»؛ دنیا را من، مثل یک خانه ای دیدم که دو تا در داشت تویش، «كَيْفَ وَجَدْتَ الدُّنْيَا»؛ چه جوری یافتم؟ این جوری یافتم: و او این که دنیا مثل یک خانه دو درِ بود برای من، «كَدَارٍ لَهَا بَابَانِ دَخَلْتُ مِنْ أَحَدِهِمَا وَ خَرَجْتُ مِنَ الْآخَرِ»؛ از یک در وارد شدم، از یک در رفتم بیرون. می دانید که حضرت نوح(ع) چند سال عمر کرده؟ هان!؟ بیش از هزار سال، می گوید: یک خانه، این جور دیدمش دو تا در داشت؛ از این در وارد شدم، و از آن در رفتم بیرون. این است دنیای من و تو؛ وای به حال من و تو. «الدُّنْيَا دَارُ مَمَرٍّ لَا دَارُ مَقَرٍّ»؛ علی (ع) می گوید: دنیا خانه گذرگاه است نه اقامت گاه. شد؟! حالا مردم توی این خانه، می فهمی؟ دو دسته هستند: «النَّاسُ فِيهَا رَجُلَانِ»؛ دو تا می شوند، سوّمی ندارد؛ علی (ع) می گوید، دو دسته هستند. «رَجُلٌ بَاعَ فِيهَا نَفْسَهُ فَأَوْبَقَهَا»؛ یک عدّه خودفروشانی هستند که خود را به اسارت می دهند، «فَأَوْبَقَهَا»؛ یعنی به اسارت گرفتن. هلاکت هم معنا شده؛ ولی این جا معنایش این است. «وَ رَجُلٌ ابْتَاعَ نَفْسَهُ»؛ دسته دوّم کسانی هستند که خودشان را می خرند، خودفروش نیستند این ها. خودش را می خرد، شد! «فَأَعْتَقَهَا»؛ خودش را آزاد می کند؛ یعنی یک عدّه هستند دل به دنیا می بندند و به اسارت دنیا می روند. و یک عدّه دل می کَنند و آزاد می شوند. توجّه می کنید؟! دو دسته بیشتر نیستند این هایی که در دنیا هستند. حواست را جمع کن، همه رفتنی هستند؛ امّا مواظب باش، خودت را نفروشی به دنیا، به تعلّقات دنیا، خودت را از تعلّقات دنیا آزاد کن. نَهْجُ الْبَلَاغَةِ، قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِين (ع): الدُّنْيَا دَارُ مَمَرٍّ لَا دَارُ مَقَرٍّ وَ النَّاسُ فِيهَا رَجُلَانِ رَجُلٌ بَاعَ فِيهَا نَفْسَهُ فَأَوْبَقَهَا وَ رَجُلٌ ابْتَاعَ نَفْسَهُ فَأَعْتَقَهَا. نهج البلاغه، حکمت 133 رُوِيَ أَنَّ جَبْرَئِيلَ (ع) قَالَ لِنُوحٍ (ع) يَا أَطْوَلَ الْأَنْبِيَاءِ عُمُراً كَيْفَ وَجَدْتَ الدُّنْيَا قَالَ كَدَارٍ لَهَا بَابَانِ دَخَلْتُ مِنْ أَحَدِهِمَا وَ خَرَجْتُ مِنَ الْآخَرِ. مجموعه ورّام، ج1، ص131 〰〰〰〰〰 شرح حدیث #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی

ثواب زیارت امام رضا علیه السلام | موسسه تحقیقات و نشر معارف اهل البیت علیهم السلام https://ahlolbait.com/article/10851/%D8%AB%D9%88%D8%A7%D8%A8-%D8%B2%DB%8C%D8%A7%D8%B1%D8%AA-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%B1%D8%B6%D8%A7-%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%87-%D8%A7%D9%84%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85

الإمام العسكريّ عليه السلام : نَحنُ كَهفٌ لِمَنِ التَجَأَ إلَينا ، ونورٌ لِمَنِ استَضاءَ بِنا ، وعِصمَةٌ لِمَنِ اعتَصَمَ بِنا، مَن أحَبَّنا كانَ مَعَنا فِي السَّنامِ الأَعلى ، ومَنِ انحَرَفَ عَنّا فَإِلَى النّارِ [ رجال الكشّيّ : 2 / 814 / 1018 ، المناقب لابن شهرآشوب : 4 / 435 ، الخرائج والجرائح : 2 / 740/ 54 ، كشف الغمّة : 3 / 211 كلّها عن محمّد بن الحسن بن ميمون . ] . امام عسكرى عليه السلام : ما پناهگاهى هستيم براى كسى كه به ما پناه آورَد و نورى هستيم براى آن كه از ما پرتو طلبد و موجب مصونيت كسى هستيم كه از ما پناه جويد. هر كه ما را دوست بدارد در مراتب بالا با ما خواهد بود و هر كه از راه ما كج گردد به سوى آتش ره خواهد برد #اهل_بیت

#اباعبدالله #امام_رضا #محرم #حدیث_روضه ▪️مناسب منبر روز اول محرم حَدَّثَنَا جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ مَسْرُورٍ رَحِمَهُ اللَّهُ قَالَ حَدَّثَنَا الْحُسَیْنُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عَامِرٍ عَنْ عَمِّهِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَامِرٍ عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ أَبِی مَحْمُودٍ قَالَ قَالَ الرِّضَا ع‏ إِنَّ الْمُحَرَّمَ شَهْرٌ كَانَ أَهْلُ الْجَاهِلِیَّةِ یُحَرِّمُونَ فِیهِ الْقِتَالَ فَاسْتُحِلَّتْ فِیهِ دِمَاؤُنَا وَ هُتِكَ فِیهِ حُرْمَتُنَا وَ سُبِیَ فِیهِ ذَرَارِیُّنَا وَ نِسَاؤُنَا وَ أُضْرِمَتِ النِّیرَانُ فِی مَضَارِبِنَا وَ انْتُهِبَ مَا فِیهَا مِنْ ثَقَلِنَا وَ لَمْ تُرْعَ لِرَسُولِ اللَّهِ حُرْمَةٌ فِی أَمْرِنَا إِنَّ یَوْمَ الْحُسَیْنِ أَقْرَحَ جُفُونَنَا وَ أَسْبَلَ دُمُوعَنَا وَ أَذَلَّ عَزِیزَنَا بِأَرْضِ كَرْبٍ وَ بَلَاءٍ وَ أَوْرَثَتْنَا [یَا أَرْضَ كَرْبٍ وَ بَلَاءٍ أَوْرَثْتِنَا] الْكَرْبَ [وَ] الْبَلَاءَ إِلَى یَوْمِ الِانْقِضَاءِ فَعَلَى مِثْلِ الْحُسَیْنِ فَلْیَبْكِ الْبَاكُونَ فَإِنَّ الْبُكَاءَ یَحُطُّ الذُّنُوبَ الْعِظَامَ ثُمَّ قَالَ ع كَانَ أَبِی ع إِذَا دَخَلَ شَهْرُ الْمُحَرَّمِ لَا یُرَى ضَاحِكاً وَ كَانَتِ الْكِئَابَةُ تَغْلِبُ عَلَیْهِ حَتَّى یَمْضِیَ مِنْهُ عَشَرَةُ أَیَّامٍ فَإِذَا كَانَ یَوْمُ الْعَاشِرِ كَانَ ذَلِكَ الْیَوْمُ یَوْمَ مُصِیبَتِهِ وَ حُزْنِهِ وَ بُكَائِهِ وَ یَقُولُ هُوَ الْیَوْمُ الَّذِی قُتِلَ فِیهِ الْحُسَیْنُ (ع‏) امام رضا(ع) فرمود: محرم؛ ماهى بود که اهل جاهلیت جنگ را در آن حرام مى‌‏دانستند. اما اینها خون ما را در آن حلال شمردند و حرمت ما را هتک کردند و فرزندان و زنان ما را اسیر کردند و آتش به خیمه‏هاى ما زدند و وسایل آنها را چپاول کردند و رعایت رسول خدا(ص) را در سفارش به ما نکردند. روز شهادت حسین(ع) چشم ما را ریش کرد و اشک ما را روان ساخت و عزیز ما را در زمین کربلا خوار کرد و ما را تا قیامت به گرفتارى و بلا دچار ساخت. اگر کسی خواست گریه کند، بر مانند حسین باید گریه کند. این گریه، گناهان بزرگ را بریزد. سپس فرمود: شیوه پدرم این بود که وقتی محرم می‌‌شد خنده نداشت و اندوه بر او غالب بود تا روز دهم. روز دهم؛ روز مصیبت و حزن و گریه‏اش بود و می‌‌فرمود در این روز حسین(ع) کشته شد.

#اباعبدالله #محرم #حدیث_روضه در روايات تأكيد فراوان بر تداوم ياد سيد الشهدا شده است ، ▪️در روايتى از امام صادق عليه السلام آمده كه هنگام ياد آن حضرت سه بار بگو : صَلَّى اللَّهُ عَلَيكَ يا أبا عَبدِ اللَّهِ . درود بر تو اى ابو عبداللَّه. ▪️همچنين ياد كردن آن حضرت هنگام نوشيدن آب توصيه شده است : وما مِن عَبدٍ شَرِبَ الماءَ فَذَكَرَ الحُسَينَ عليه السلام وأهلَ بَيتِهِ ولَعَنَ قاتِلَهُ ، إلّا كَتَبَ اللَّهُ عَزَّ وجَلَّ لَهُ مِئَةَ ألفِ حَسَنَةٍ ، وحَطَّ عَنهُ مِئَةَ ألفِ سَيِّئَةٍ ، ورَفَعَ لَهُ مِئَةَ ألفِ دَرَجَةٍ .۱ هيچ كس نيست كه آب بنوشد و ياد حسين عليه السلام و خاندانش كند و كشنده‏اش را لعن كند، مگر اين كه خداوند، برايش يك صد هزار حسنه بنويسد، و يك صد هزار گناه را از او بزدايد و يك صد هزار درجه برايش بدهد منبع.کافی

#اباعبدالله #محرم عنه عليه السلام ـ مِن كَلامِهِ يَومَ عاشوراءَ ـ : ألا وَإنَّ الدَّعيَّ ابنَ الدَّعيِّ قَد رَكَّزَ بَينَ اثنَتينِ بَينَ السُلَّهِ وَالذِلَّةِ وَهَيهاتَ مِنّا الذِلَّةُ يَأبى اللّه ُ ذلك لَنا وَرَسولُهُ وَالمُؤمِنونَ وَحُجورٌ طابَت وَطَهُرَت وَأنوفُ حَميَّةٍ وَنُفوسُ أبيَّةٍ مِن أن تُؤثِرَ طاعَةَ اللِئامِ عَلى مَصارِعِ الكِرامِ . [ اللهوف : 97 . ] امام حسين عليه السلام ـ در بخشى از سخنانش در روز عاشورا ـ فرمود : هان ! اين حرامزاده پسر حرامزاده مرا ميان دو چيز مخيّر كرده است : ميان شمشير و تن دادن به خوارى . و هيهات كه ما تن به ذلّت و خوارى دهيم . خدا و رسول او و مؤمنان و دامنهاى پاك و مطهّر[ى كه ما در آن پرورش يافته ايم] و دلهاى غيرتمند و جانهاى بزرگمنش ، اين را بر ما نمى پذيرند كه فرمانبرى از فرومايگان را بر مرگ شرافتمندانه ترجيح دهيم

سمعت علي بن الحسين عليه السلام يقول: إن رجلا جاء إلى أمير المؤمنين عليه السلام فقال: أخبرني إن كنت عالما، عن الناس، وعن أشباه الناس وعن النسناس، فقال أمير المؤمنين عليه السلام: يا حسين أجب الرجل فقال الحسين عليه السلام: أما قولك: أخبرني عن الناس، فنحن الناس، ولذلك قال الله تبارك وتعالى ذكره في كتابه: (ثم أفيضوا من حيث أفاض الناس (6)) فرسول الله صلى الله عليه وآله الذي أفاض بالناس، وأما قولك: أشباه الناس، فهم شيعتنا وهم موالينا، وهم منا ولذلك قال إبراهيم صلى الله عليه: (فمن تبعني فإنه مني (7)) وأما قولك: النسناس، فهم السواد الأعظم، وأشار بيده إلى جماعة الناس، ثم قال: (إن هم

#حدیث_روضه #اباعبدالله #محرم قيل للصادق عليه السلام سيدي جعلت فداك ان الميت يجلسون بالنیاحه بعد موته او قتله و أراكم تجلسون انتم و شيعتكم من اول شهر بالماتم و العزاء للحسین علیه السلام فقال عليه السلام ما هذا اذا هل هلال محرم نشرت الملائكة ثوب الحسين و هو مخرق من ضرب السيوف و ملطخ بالدماء و فنراه نحن و شيعتنا بالبصيرة و لا بالبصر فاذا تنفجر دموعنا ثمرات الاعواد: ۳۶.۳۷ به امام صادق علیه السلام عرض شد: آقای من! بفدایتان شوم.. وقتی کسی می میرد یا کشته می شود جلسه نوحه ای برای او میگیرند. و من مشاهده می کنم که شما و شیعیانتان از اول ماه محرم اقامه جلسه عزا میکنید. حضرت فرمودند: این چه حرفی است! هنگامی که هلال ماه محرم دمیده میشود ملائکه پیراهن امام حسین علیه السلام را آویزان می کنند در حالیکه پاره پاره شده از ضربه های شمشیر و آغشته به خون است. ما و شیعیانمان این پیراهن را با چشم بصیرت و نه بصر می بینیم پس اشک های ما سرازیر میشود

امام حسین علیه السلام مَنْ قَبِلَ عَطَاءَكَ فَقَدْ أَعَانَكَ عَلَى الْكَرَمِ فرهنگ سخنان امام حسین علیه السلام

ميزان الحكمه ج 06 ص 195 ۱۰۳۹۴.عنه عليه السلام :صاحِبِ الحُكَماءَ ، و جالِسِ الحُلَماءَ ، و أعرِضْ عنِ الدُّنيا ، تَسكُنْ جَنَّةَ المَأوى . ۱ ۱۰۳۹۵.عنه عليه السلام :صاحِبِ العُقَلاءَ ، و جالِسِ العُلَماءَ ، و اغلِبِ الهَوى ، تُرافِقِ المَلأَ الأعلى . ۲ ۱۰۳۹۶.عنه عليه السلام :صُحبَةُ الوَلِيِّ اللَّبِيبِ حَياةُ الرُّوحِ . ۳ ۱۰۳۹۷.عنه عليه السلام :عَجِبتُ لِمَن يَرغَبُ في التَّكَثُّرِ مِنَ الأصحابِ كيفَ لا يَصحَبُ العُلَماءَ الألِبّاءَ الأتقِياءَ الذين يَغنِمُ فَضائلَهم ، و تَهدِيهِ عُلُومُهُم ، و تُزَيِّنُهُ صُحبَتُهُم ؟! ۴ ۱۰۳۹۸.عنه عليه السلام :مَن دَعاكَ إلى الدارِ الباقيَةِ و أعانَكَ على العَمَلِ لَها ، فهُو الصَّديقُ الشَّفيقُ . ۵ ۱۰۳۹۹.عنه عليه السلام :قارِنْ أهلَ الخَيرِ تَكُن مِنهُم ، و بايِنْ أهلَ الشَّرِّ تَبِنْ عَنهُم . ۶ ۱۰۴۰۰.الإمامُ الحسنُ عليه السلامـ في وَصِيَّتِهِ لجُنادَةَ في مَرَضِهِ الذي تُوُفِّيَ فيهِ ـ: اِصحَبْ مَن إذا صَحِبتَهُ زانَكَ ، و إذا خَدَمتَهُ صانَكَ ، و إذا أرَدتَ مِنهُ مَعونَةً أعانَكَ ، و إن قُلتَ صَدَّقَ قَولَكَ ، و إن صُلْتَ شَدَّ صَولَكَ ، و إن مَدَدتَ يَدَكَ بِفَضلٍ مَدَّها ، و إن بَدَت عنكَ ثُلمَةٌ سَدَّها ، و إن رَأى منكَ حَسَنةً عَدَّها ، و إن سَألتَهُ أعطاكَ ، و إن سَكَتَّ عَنهُ ابتَدَأكَ ، و إن نَزَلَت إحدَى المُلِمّاتِ بهِ ساءَكَ

#حدیث_روضه 🔴 حاضر شدن اهلبیت در هنگام مرگ گریه کنان #امام_حسین " سلام الله علیهم اجمعین " 🔻عَنْ مِسْمَعِ بْنِ عَبْدِ الْمَلِکِ قَالَ قَالَ لِی أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع فِی حَدِیثٍ أَمَا تَذْکُرُ مَا صُنِعَ بِهِ یَعْنِی بِالْحُسَیْنِ ع قُلْتُ‏ بَلَی قَالَ أَتَجْزَعُ قُلْتُ إِی وَ اللَّهِ وَ أَسْتَعْبِرُ بِذَلِکَ حَتَّی یَرَی أَهْلِی أَثَرَ ذَلِکَ عَلَیَّ فَأَمْتَنِعُ مِنَ الطَّعَامِ حَتَّی یَسْتَبِینَ ذَلِکَ فِی وَجْهِی فَقَالَ رَحِمَ اللَّهُ دَمْعَتَکَ أَمَا إِنَّکَ مِنَ الَّذِینَ یُعَدُّونَ مِنْ أَهْلِ الْجَزَعِ لَنَا وَ الَّذِینَ یَفْرَحُونَ لِفَرَحِنَا وَ یَحْزَنُونَ لِحُزْنِنَا أَمَا إِنَّکَ سَتَرَی عِنْدَ مَوْتِکَ حُضُورَ آبَائِی لَکَ وَ وَصِیَّتَهُمْ مَلَکَ الْمَوْتِ بِکَ وَ مَا یَلْقَوْنَکَ بِهِ مِنَ الْبِشَارَةِ أَفْضَلُ وَ لَمَلَکُ الْمَوْتِ أَرَقُّ عَلَیْکَ وَ أَشَدُّ رَحْمَةً لَکَ مِنَ الْأُمِّ الشَّفِیقَةِ عَلَی وَلَدِهَا إِلَی أَنْ قَالَ مَا بَکَی أَحَدٌ رَحْمَةً لَنَا وَ لِمَا لَقِینَا إِلَّا رَحِمَهُ اللَّهُ قَبْلَ أَنْ تَخْرُجَ الدَّمْعَةُ مِنْ عَیْنِهِ فَإِذَا سَالَ دُمُوعُهُ عَلَی خَدِّهِ فَلَوْ أَنَّ قَطْرَةً مِنْ دُمُوعِهِ سَقَطَتْ فِی جَهَنَّمَ لَأَطْفَأَتْ حَرَّهَا حَتَّی لَا یُوجَدَ لَهَا حَرٌّ وَ ذَکَرَ حَدِیثاً طَوِیلًا یَتَضَمَّنُ ثَوَاباً جَزِیلًا یَقُولُ فِیهِ وَ مَا مِنْ عَیْنٍ بَکَتْ لَنَا إِلَّا نُعِّمَتْ بِالنَّظَرِ إِلَی الْکَوْثَرِ وَ سُقِیَتْ مِنْهُ مَعَ مَنْ أَحَبَّنا ▪️مسمع بن عبدالملک گوید: امام صادق " سلام الله علیه " در حدیثی به من فرمود: آیا یاد می کنی که چه کردند با امام حسین " سلام الله علیه" گفتم بله، فرمودند آیا جزع و بی تابی می کنی؟ گفتم آری بخدا قسم و بدین خاطر گریه می کنم اشک می ریزم تا اینکه اهل خانه ام اثر اشک را در من می بینند و از طعام امتناع می کنم تا اینکه اشک در رخسارم نمایان می شود. 🔻حضرت فرمودند: خداوند اشکت را رحمت کند بدرستیکه تو از کسانی هستی که از اهل جزع برای ما و از آنانیکه بسبب شادی ما شادی می کند و بخاطر حزن ما محزون می شوند شمرده می شوند و بدرستیکه تو هنگام مرگت حاضر شدن پدران من را نزد آمده و توصیه کردن ایشان در مورد تو به ملک الموت را خواهی دید و آنچه که بدین خاطر از بشارت به تو می دهند بهتر و افضل می باشد، هیچ کسی از روی رحمت به ما و بخاطر آنچه که به ما وارد شده بر ما گریه نمی کند مگر اینکه خداوند قبل از اینکه اشک از چشمهایش در جهنم بیفتد قطعاً حرارت جهنم را خاموش خواهد نمود تا اینکه دیگر هیچ حرارتی نداشته باشد و هیچ چشمی نیست که بر ما گریه کند مگر اینکه به نگاه به کوثر بهره مند خواهد شود و از آن به همراه آنانیکه ما را دوست دارند سیراب خواهد شد. 📚وسائل الشیعه/ج14/ص508 📚 #کامل_الزیارات ص ۱۰۱ #محرم

#حدیث_روضه #محرم 🔅#امام_سجاد_علیه_السلام : ✓ «در روز طفّ (كربلا)بر پشت مبارك حسين بن على اثر چيزى ديده شد. درباره آن از زين العابدين پرسيدند، فرمود : اثر كيسه‌هايى است كه بر پشت خود مى‌نهاد و به خانه هاى زنان بى سرپرست و يتيمان و مستمندان مى برد». ⁙ «وُجِدَ عَلى ظَهرِالحُسَينِ بنِ عَليٍّ يَومَ الطَّفِّ أثَرٌ ، فَسَألوا زَينَ العابِدينَ عَن ذلك فَقالَ : هذا مِمّا كانَ يَنقُلُ الجَرابَ عَلى ظَهرِهِ إلى مَنازِلَ الأرامِلِ وَاليَتامى وَالمَساكينَ». 📚 المناقب لابن شهرآشوب : ج٤ ص٦٦