قال أبو سعید الخدری: إن آخر خطبة خطبنا بها رسول الله لخطبة خطبنا فی مرضه الذی قبض فیه، خرج متوكیاً فجلس علی المنبر ثم قال: «یا أیها الناس إنی تارك فیكم الثقلین» وسكت.
فقام رجل فقال: یا رسول الله ما هذان الثقلان؟
قال: «ما ذكرتهما إلا وأنا اُرید أن اُخبركم بهما، الثقل الأكبر: كتاب الله سبب طرفه بید الله وطرف بأیدیكم، والثقل الأصغر: أهل بیتی».
ثم قال: «وأیم الله إنی لأقول لكم هذا ورجال فی أصلاب أهل الشرك أرجی عندی من كثیر منكم».
ثم قال: «والله لا یحبّهم عبد إلاّ أعطاه الله نوراً یوم القیامة حتی یرد علیّ الحوض، ولا یبغضهم عبد إلا احتجب الله عنه یوم القیامة»[1] .
وكان ممّا قاله رسول الله والمسلمون مجتمعون حوله: «أیها الناس، انه لا نبی بعدی، ولا سنّة بعد سنّتی، فمن ادّعی ذلك فدعواه وباغیه فی النار. أیها الناس، أحیوا القصاص، وأحیوا الحق لصاحب الحق، ولا تفرقوا، وأسلموا وسلّموا، كَتَبَ اللهُ لاَغْلِبَنَّ أَنَا وَرُسُلِی إِنَّ اللهَ قَوِیٌّ عَزِیزٌ[2] »[3] .
ومما قاله فی أیامه الأخیرة: «أیها الناس، حیاتی خیر لكم، ومماتی خیر لكم، فأما حیاتی: فإن الله هداكم بی من الضلالة، وأنقذكم من شفا حفرة من النار، وأما مماتی فإن أعمالكم تعرض علیّ، فما كان من حسن استزدت الله لكم، وما كان من قبیح استغفرت الله لكم».
فقام بعض من حضر وقال: وكیف ذاك یا رسول الله وقد رممت؟ یعنی: صرت رمیماً.
فقال: «كلا، إن الله حرم لحومنا علی الأرض فلا تطعم منها شیئاً»[4] .
وإلی هذا أشار أبو عبدالله الصادق عندما قال: «مالكم تسوؤن رسول الله؟».
فقال له رجل: جعلت فداك وكیف نسوؤه؟
قال: «أما تعلمون أن أعمالكم تعرض علیه، فإذا رأی فیها معصیة الله ساءه؟ فلا تسوؤا رسول الله وسرّوه»[5] .
راجع بحارالأنوار: ج22 ص475 ب1 ح25، وأمالی الشیخ المفید: ص134 المجلس 16 ح13.
سورة المجادلة: 21،
أنظر من لا یحضره الفقیه: ج4 ص163 باب ما یجب من إحیاء القصاص ح5370.
بصائر الدرجات: ص444 ج9 ب13 ح3.
مستدرك الوسائل: ج12 ص163 ب100 ح13787.
#خاص
#ثقلین
#اهل_بیت
#قرآن
#گناه
برخی نقلهای دیگر از سفارش به ثقلین در روزهای آخر عمر پیامبر صلی الله علیه و آله:
أخرج ابن عقدة: من طريق عروة بن خارجة عن فاطمة الزهراء (رضي اللّه عنها) قالت: سمعت أبي صلّى اللّه عليه و آله و سلّم في مرضه الذي قبض فيه يقول، و قد امتلأت الحجرة من أصحابه «أيّها الناس يوشك أن أقبض قبضا سريعا و قد قدّمت إليكم القول معذرة إليكم، ألا و إنّي مخلّف فيكم كتاب ربّي (عزّ و جلّ) و عترتي أهل بيتي، ثم أخذ بيد علي فقال: هذا علي مع القرآن و القرآن مع علي لا يفترقان حتى يردا عليّ الحوض فاسألكم ما تخلفوني فيهما». (ینابیع المودة: ج۱ ص۱۲۴)
أَخْبَرَنَا جَمَاعَةٌ، عَنْ أَبِي الْمُفَضَّلِ، قَالَ: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ الرَّزَّازُ الْقُرَشِيُّ، قَالَ: حَدَّثَنَا جَدِّي لِأُمِّي مُحَمَّدُ بْنُ عِيسَى الْقَيْسِيُّ، قَالَ: حَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ يَزِيدَ الطَّائِيُّ، قَالَ: حَدَّثَنَا هَاشِمُ بْنُ الْبَرِيدِ، عَنْ أَبِي سَعِيدٍ التَّيْمِيِّ، قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا ثَابِتٍ مَوْلَى أَبِي ذَرٍّ (رَحِمَهُ اللَّهُ) يَقُولُ: سَمِعْتُ أُمَّ سَلَمَةَ (رَضِيَ اللَّهُ عَنْهَا) تَقُولُ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) فِي مَرَضِهِ الَّذِي قُبِضَ فِيهِ يَقُولُ وَ قَدِ امْتَلَأَتِ الْحُجْرَةُ مِنْ أَصْحَابِهِ: أَيُّهَا النَّاسُ، يُوشِكُ أَنْ أُقْبَضَ قَبْضاً سَرِيعاً فَيَنْطَلِقَ بِي، وَ قَدْ قَدَّمْتُ إِلَيْكُمُ الْقَوْلَ مَعْذِرَةً إِلَيْكُمْ، أَلَا إِنِّي مُخَلِّفٌ فِيكُمْ كِتَابَ اللَّهِ (عَزَّ وَ جَلَّ) وَ عِتْرَتِي أَهْلَ بَيْتِي. ثُمَّ أَخَذَ بِيَدِ عَلِيٍّ (عَلَيْهِ السَّلَامُ) فَرَفَعَهَا فَقَالَ: هَذَا عَلِيٌّ مَعَ الْقُرْآنِ وَ الْقُرْآنُ مَعَ عَلِيٍّ، خَلِيفَتَانِ بَصِيرَانِ لَا يَفْتَرِقَانِ حَتَّى يَرِدَا عَلَيَّ الْحَوْضَ، فَأَسْأَلُهُمَا مَا ذَا خُلِّفْتُ فِيهِمَا. (امالی الطوسی: ۴۷۸
#ثقلین
#قرآن
#اهل_بیت
#خاص
#اهل_بیت
#قرآن
#ثقلین
(عنکبوت/ ۴۹)
الباقر (علیه السلام)- عَنْ أَبِیبَصِیرٍ قَالَ قَالَ أَبُوجَعْفَرٍ (علیه السلام) فِی هَذِهِ الْآیَهًِْ بَلْ هُوَ آیاتٌ بَیِّناتٌ فِی صُدُورِ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ ثُمَّ قَالَ أَمَا وَ اللَّهِ یَا أَبَامُحَمَّدٍ مَا قَالَ بَیْنَ دَفَّتَیِ الْمُصْحَفِ قُلْتُ مَنْ هُمْ جُعِلْتُ فِدَاکَ قَالَ مَنْ عَسَی أَنْ یَکُونُوا غَیْرَنَا.
امام باقر (علیه السلام)- ابوبصیرگوید: امام باقر (علیه السلام) این آیه را قرائت نمود و سپس فرمود: «به خدا ای ابامحمّد! خداوند در این آیه نفرمود که قرآن همان است که بین دوجلد قرار دارد]بلکه فرمود: در سینهی کسانی که دانش به آنها داده شده جای دارد[. از امام (علیه السلام) پرسیدم: «این اهل دانش چه کسانی هستند»؟ امام پاسخ داد: «غیر از ما چه کسی ممکن است باشد»؟!
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۱، ص۴۰۶
الکافی، ج۱، ص۲۱۴/ مستدرک الوسایل، ج۱۷، ص۳۲۸/ بحار الأنوار، ج۲۳، ص۲۰۰/ وسایل الشیعهًْ، ج۲۷، ص۱۸۰/ البرهان
#اهل_بیت
#قرآن
#ثقلین
۲
(عنکبوت/ ۵۵)
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ عَبْدِالرَّحْمَنِبْنِکَثِیرٍ عَنْ أَبِیعَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) قَالَ قالَ الَّذِی عِنْدَهُ عِلْمٌ مِنَ الْکِتابِ أَنَا آتِیکَ بِهِ قَبْلَ أَنْ یَرْتَدَّ إِلَیْکَ طَرْفُکَ قَالَ فَفَرَّجَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) بَیْنَ أَصَابِعِهِ فَوَضَعَهَا عَلَی صَدْرِهِ ثُمَّ قَالَ عِنْدَنَا وَ اللَّهِ عِلْمُ الْکِتَابِ کُلُّه.
امام صادق (علیه السلام)- عبدالرّحمنبنکثیر از امام صادق (علیه السلام) نقل میکند که فرمود: «و آن کس که از علم کتاب بهرهای داشت گفت: من، پیش از آنکه چشم بر هم زنی، آن را نزد تو میآورم (نمل/۴۰)». امام (علیه السلام) انگشتان خود را از هم گشود و بر سینه گذاشت و فرمود: «به خدا قسم! در نزد ما تمام علم کتاب هست»
#اهل_بیت
#قرآن
#ثقلین
(عنکبوت/ ۵۵)
الصّادق (علیه السلام)- ِ عَنْ سَدِیرٍ قَالَ کُنْتُ أَنَا وَ أَبُوبَصِیرٍ وَ یَحْیَی الْبَزَّازُ وَ دَاوُدُبْنُکَثِیرٍ فِی مَجْلِسِ أَبِیعَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) ... یَا سَدِیرُ فَهَلْ وَجَدْتَ فِیمَا قَرَأْتَ مِنْ کِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ قُلْ کَفی بِاللهِ شَهِیداً بَیْنِی وَ بَیْنَکُمْ وَ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْکِتابِ قَالَ قُلْتُ قَدْ قَرَأْتُهُ جُعِلْتُ فِدَاکَ قَالَ فَمَنْ عِنْدَهُ عِلْمٌ مِنَ الْکِتابِ أَفْهَمُ أَمْ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْکِتابِ قَالَ لَا بَلْ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْکِتَابِ کُلُّهُ قَالَ فَأَوْمَأَ بِیَدِهِ إِلَی صَدْرِهِ وَ قَالَ عِلْمُ الْکِتَابِ وَ اللَّهِ کُلُّهُ عِنْدَنَا عِلْمُ الْکِتَابِ وَ اللَّهِ کُلُّهُ عِنْدَنَا.
امام صادق (علیه السلام)- سدیر گوید: من و ابوبصیر و یحیی بزّاز و داودبنکثیر در مجلسی در محضر امام صادق (علیه السلام) بودیم ... فرمود: «ای سدیر! در قرآن این آیه: بگو: خدا و هرکس که از کتاب آگاهی داشته باشد، به شهادت میان من و شما کافی است (رعد/۴۳) را خواندهای»؟ گفتم: «فدایت شوم! خواندهام». فرمود: «آنکه جزئی از علم کتاب نزد اوست داناتر است یا کسی که کل علم کتاب نزد اوست»؟ گفتم: «بلکه کسی که کل علم کتاب نزد اوست». سپس با دست به سینه خود اشاره کرد و فرمود: «تمام علم کتاب و اللَّه نزد ما است، تمام علم کتاب والله نزد ما است».
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۱، ص۴۱۲
بحار الأنوار، ج۲۶، ص
#امیرالمومنین
#اهل_بیت
#ثقلین
#خاص
الصّادق (علیه السلام)- حَمَّادٌ السِّنْدِیُّ عَنْ أَبِیعَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) وَ قَدْ سَأَلَهُ سَائِلٌ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ إِنَّهُ فِی أُمِّ الْکِتابِ لَدَیْنا لَعَلِیٌّ حَکِیمٌ قَالَ هُوَ امیرُالْمُؤْمِنین (علیه السلام).
امام صادق (علیه السلام)- حمّاد سندی گوید: فردی از امام صادق (علیه السلام) دربارهی آیه: و إِنَّهُ فِی أُمِّ الکِتَابِ لدَینَا لعَلی حَکِیمٌ سؤال کرد. امام (علیه السلام) فرمود: «منظور از این آیه امیرالمؤمنین (علیه السلام) است».
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۴، ص۱۲
بحارالأنوار، ج۲۳، ص۲۱۰/ تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۵۳۷/ البرهان/ بحارالأنوار، ج۳۵، ص۳۷۲/ القمی، ج۲، ص۲۸۰/ القمی، ج۱، ص۲۸/ بحارالأنوار، ج۲۴، ص۱۱/ معانی الأخبار، ص۳۲/ نورالثقلین/ البرهان
۲
(زخرف/ ۴)
الکاظم (علیه السلام)- عَنْ مُحَمَّدِبْنِعَلِیِّبْنِجَعْفَرٍ قَالَ سَمِعْتُ الرِّضَا (علیه السلام) وَ هُوَ یَقُولُ قَالَ أَبِی (علیه السلام) وَ قَدْ تَلَا هَذِهِ الْآیَهًَْ وَ إِنَّهُ فِی أُمِّ الْکِتابِ لَدَیْنا لَعَلِیٌّ حَکِیمٌ قَالَ عَلِیُّبْنُأَبِیطَالِبٍ (علیه السلام).
امام رضا (علیه السلام)- محمّدبنعلیبنجعفر گوید: شنیدم امام رضا (علیه السلام) میفرمود: پدرم آیه: فِی أُمِّ الکِتَابِ لدَینَا لعَلی حَکِیمٌ را تلاوت کرد و فرمود: «منظور از آن علیّبنابیطالب (علیه السلام) است».
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۴، ص۱۲
بحارالأنوار، ج۲۳، ص۲۱۰/ تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۵۳۷/ البرهان
۱ -۳
(زخرف/ ۴)
الصادق (علیه السلام)- أَنَّهُ سُئِلَ أَیْنَ ذُکِرَ عَلِیٌ (علیه السلام) فِی أُمِّ الْکِتَابِ؟ فَقَالَ: فِی قَوْلِهِ سُبْحَانَهُ اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِیمَ هُوَ عَلِی (علیه السلام).
امام علی (علیه السلام)- عبداللهبنسنان از امام صادق (علیه السلام) نقل کرده است: زمانیکه در جنگ جمل، زیدبنصوحان از دنیا رفت، امیرالمؤمنین (علیه السلام) نزد او آمد و بر بالینش نشست و فرمود: «ای زید! خداوند تو را رحمت کند! تو کسی بودی که بار زحمتهایت کمتر بر دوش دیگران بود و بیشتر به دیگران کمک میکردی». زید سرش را بهسوی امیرالمؤمنین (علیه السلام) بلند کرد و گفت: «ای امیرالمؤمنین (علیه السلام)! خداوند به تو پاداش نیک عنایت کند. به خدا قسم تو را بهعنوان کسی میشناختیم که بسیار خداشناس است و در کتاب خداوند از تو بهعنوان شخصیّت بزرگ و حکیم یاد شده و خداوند در نظرت بسیار عظیم و بزرگ است».
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۴، ص۱۲
بحارالأنوار، ج۲۳، ص۲۱۱/ البرهان
#امیرالمومنین
#اهل_بیت
#ثقلین
آیه وَ الْكِتابِ الْمُبينِ [2]
سوگند به كتاب مبين [و روشنگر].
۱
(زخرف/ ۲)
الکاظم (علیه السلام)- عَنْ یَعْقُوبَبْنِجَعْفَرِبْنِإِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ مُوسَی (علیه السلام) فِی حَدِیثٍ طَوِیلٍ سَأَلَهُ نَصْرَانِیٌّ عَنْ قَوْلِهِ تَعَالَی حم وَ الْکِتابِ الْمُبِینِ إِلَی قَوْلِهِ مُنْذِرِینَ مَا تَفْسِیرُهَا فِی الْبَاطِنِ؟ فَقَالَ: أَمَّا حم فَهُوَ مُحَمَّد (صلی الله علیه و آله)الی قوله وَ أَمَّا الْکِتابُ الْمُبِینُ فَهُوَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام).
امام کاظم (علیه السلام)- یعقوببنجعفر در حدیثی طولانی نقل کرده است: مرد مسیحی از امام کاظم (علیه السلام) پرسید: «تفسیر این آیه: حم وَ الْکِتابِ الْمبِینِ چیست»؟ فرمود: «حم حضرت محمّد (صلی الله علیه و آله) است. و امّا الْکِتابِ الْمبِینِ حضرت امیرالمؤمنین (علیه السلام) است».
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۴، ص۱۰
بحارالأنوار، ج۱۶، ص۸۸
۲
(زخرف/ ۲)
علیبنإبراهیم (رحمة الله علیه)- وَ الْکِتابِ الْمُبِینِ یَعْنِی وَ الْقُرْآنِ الْوَاضِحِ.
علیّبنابراهیم (رحمة الله علیه)- و الکِتَابِ المُبِینِ بهمعنای قرآن واضح است.
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۴، ص۱۰
البرهان
#امیرالمومنین
#اهل_بیت
#قرآن
#ثقلین
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
حم ﴿١﴾
به نام خدا که رحمتش بیاندازه است و مهربانیاش همیشگی
حاء، میم (۱)
وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ ﴿٢﴾
سوگند به [این] کتاب روشنگر (۲)
إِنَّا جَعَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ ﴿٣﴾
که ما آن را [به زبان] عربی [فصیح و گویا] قرار دادیم تا [در آن] تعقّل کنند؛ (۳)
وَإِنَّهُ فِي أُمِّ الْكِتَابِ لَدَيْنَا لَعَلِيٌّ حَكِيمٌ ﴿٤﴾
و همانا که آن در امِّ الکتاب [که لوح محفوظ است] نزد ما بلند مرتبه و حکیم است. (۴)
🔷باتوجه به چند روایت بالا
میشود اینچنین معنا کردآیات شریفه را
بسم الله الرحمان الرحیم
محمد
وسوگند به علی همان کتاب روشن وواضح وخالی از ابهام
که ما قرار دادیم علی را وصورتی از اورا به شکل قرآنی عربی یعنی این قرآن عربی صورتی ووجهی از علی است شاید که کمی از علی را بفهمید وتوان تعقل وتعمق در علی را به مدد قرآن تشریحی ببابید...
وحال آنکه در ام الکتاب و مخزن حقایق لعلی علو از تعقل وفهم شما دارد وحکیم است.
#خاص
﷽
#اهل_بیت
#امیرالمومنین
#غدیر
#ولایت
#خاص
#ثقلین
✨حضرت آیت الله نجابت(اعلی الله مقامه) درباره آیه شریفه
{يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلَغَ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ ربَّكَ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاس}
می فرمایند:
ترجمه:
[ای پیغمبر، برسان آنچه به تو فرو فرستاده شده از طرف پروردگارت و اگر انجام ندهی، رسالتش را نرسانده ای و خداوند تو را از شرِّ مردمان نگه می دارد.]
حاکم حسکانی می گوید: خبر داد ما را ابوبكر سكرى... نقل حدیث کرد برای ما عبدالله پسر ابی اوفی گفت:
💠شنیدم رسول خدا ﷺ می گفت روز غدیر خم و می خواند این آیه را؛
{يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغَ مَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ}
💢سپس دو دستش را بلند فرمود بقسمی که سفیدی زیر دو بغلش آشکار گردید سپس فرمود:
🔹آگاه باشید هر کس من مولای او هستم علی(علیه السلام) مولای او است.
خداوندا دوست بدار هرکس او را دوست بدارد و دشمن بدار هر کس او را دشمن بدارد.
سپس فرمود خداوندا گواه باش به آنها رساندم ولایت علی(علیه السلام) را.🔸
📚بصائر یا قرآن و اهلبیت علیهم السلام📄صفحه: ۲۰۱
┄┄┄┅┅❅✾❅┅┅┄┄┄
#اهل_بیت
#امیرالمومنین
#قرآن
#ثقلین
#خاص
وفی الدرّ المنظم لابن طلحة الحلبی الشافعی:
{اعلم أنّ جمیع أسرار الکتب السماویة فی القرآن, وجمیع ما فی القرآن فی الفاتحة, وجمیع ما فی الفاتحة فی البسملة, وجمیع ما فی البسملة فی باء البسملة, وجمیع ما فی باء البسلمة فی النقطة التی هی تحت الباء }.
ثمّ قال: قال الامام علی علیه السلام کرّم الله وجهه: {أنا النقطة التی تحت
الباء } ( [۲] )
.
أقول: لانَّ الباء بلا نقطة حرف لا معنی له وکذلک القرآن دون علی، فهو القرآن الناطق کما جاء فی الحدیث، وهو مفسر القرآن بعد النبی، وهو واهل بیته الثقل الثانی للقرآن، بولایته کمل الدین, فی قوله تعالی: (الیَوْم
أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِیْنکُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَیْکُم نِعْمَتِی, وَرَضِیْتُ لَکُمُ الإسْلامَ دِیْنا) ( [۱] )
وقال الامام علی علیه السلام: أنا القرآن الناطق ( [۲] )
.
ففی ۱۱۴ سورة قرآنیة نزلت البسملة فی حق الامام علی علیه السلام.
وعن أهمیة نقطة الباء: أخرج الحافظ القندوزی, عن الحکمی الترمذی محمد بن علی, فی شرح الرسالة الموسومة بالفتح المبین, قال ابن عباس: شرح لنا علی علیه السلام نقطة الباء من بسم الله الرحمن الرحیم لیلة فانفلق عمود الصبح وهو بعد لم یفرغ الخ ( [۳] )
----------
[۲]: ینابیع المودّة: القندوزی الحنفی ۶۹.
[۱]: المائدّة: ۳.
[۲]: قال الإمام علی (علیه السلام): «أنا القرآن الناطق», ینابیع المودّة: القندوزی الحنفی۶۹.
[۳]: ینابیع المودّة ط إسلامبول ص ۷۰ _ أرجح المطالب , الامرتسری الحنفی , ط لاهور ص ۱۱۳, الإحقاق ص ۶۴۱ وص ۶۴۳، عن ابن عباس. مستدرک سفینة البحار ج ۱ / ۲۶۹, الکتاب: تفسیر الصراط المستقیم_ المؤلف: السید حسین البروجردی_ الجزء: ۲ / ۲۰۱ _ الوفاة: ۱۳۴۰_ المجموعة: مصادر التفسیر عند الشیعة_ تحقیق: غلام رضا مولانا البروجردی_ الطبعة: الأولی_ سنة الطبع: ۱۴۱۹_ المطبعة: پاسدار اسلام_ الناشر: مؤسسة المعارف الإسلامیة _ قم_ ایران.
[تفسیر اهل البیت علیهم السلام - مجلد ۱، صفحه ۴۷]
#قرآن
#توحیدی
#اهل_بیت
#ثقلین
#مسجد
#معرفتی
#خاص
وَ أَنَّ الْمَساجِدَ لِلّهِ فَلا تَدْعُوا مَعَ اللهِ أَحَداً [18]
و اينكه مساجد از آنِ خداست، پس هيچكس را با خدا.
الکاظم (علیه السلام)- عَنْ عِیسَیبْنِدَاوُدَ النَّجَّارِ عَنْ مُوسَیْعنِجَعْفَرٍ (علیه السلام) فِی قَوْلِهِ عَزَّوَجَلَّ: وَ أَنَّ الْمَساجِدَ للهِ فَلا تَدْعُوا مَعَ اللهِ أَحَداً قَالَ سَمِعْتُ أَبِیجَعْفَرَبْنَمُحَمَّدٍ (علیه السلام) یَقُولُ هُمُ الْأَوْصِیَاءُ وَ الْأَئِمَّهًُْ (علیهم السلام) مِنَّا وَاحِداً فَوَاحِداً فَلَا تَدْعُوا إِلَی غَیْرِهِمْ فَتَکُونُوا کَمَنْ دَعَا مَعَ اللَّهِ أَحَداً هَکَذَا نَزَلَتْ.
امام کاظم (علیه السلام)- عیسیبنداود نجّار از امام کاظم (علیه السلام) دربارهی آیه: وَ أَنَّ المَساجِدَ لِلهِ فَلا تَدْعُوا مَعَ اللهِ أَحَداً نقل میکند که فرمود: «از پدرم جعفربنمحمّد (علیه السلام) شنیدم که میفرمود: «آنها اوصیا و ائمّه (علیهم السلام) از ما، یکی پس از دیگری هستند. بهسوی غیر آنها دعوت نکنید که در این صورت مثل کسانی میشوید که با خدا کس دیگری خوانده است، این گونه نازل شده است».
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۱۰۸
بحارالأنوار، ج۲۳، ص۳۳۰/ تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۷۰۵