🥋 ووشو (به چینی: 武術) #wǔshù ❇️ یک هنر رزمی #مدرن چینی است که پس از انقلاب ۱۹۴۹ چین برای ملی‌سازی هنرهای رزمی سنتی چینی ابداع شد. #مسابقات ووشو در دو بخش نمایشی ( #تالو) و مبارزهٔ فول کنتاکت ( #سان_شو یا #سان‌دا) برگزار می‌شود. ❇️ تالو از فرم‌های رزمی تشکیل می‌شود که معمولاً مقامات منتخب دولت چین آن‌ها را بر اساس #فرم‌های سنتی هنرهای رزمی چینی ابداع کرده‌اند و انواع استقرارها، لگدها، مشت‌ها، حرکات تعادلی، پرش‌ها، فنون جارویی و فنون پرتابی در آن‌ها گنجانده شده‌است. 🥊 سان‌دا یا سان‌شو نیز یک یک روش #مبارزهٔ #فول_کنتاکت است که بر اساس تکنیک‌های #سبک‌های مختلف هنرهای رزمی چینی و #کُشتی‌های سنتی چینی مانند #شوای_چیائو طراحی شده و شباهت زیادی به مبارزات کیک‌بوکسینگ و #موی_تای دارد، اما فنون #گلاویزیِ بیشتری در آن دیده می‌شود. این مسابقات بر روی سکو برگزار می‌شود. مسابقات تالو و سانشو معمولاً در کنار هم برگزار می‌شوند. ووشو امروزه یک ورزش بین‌المللی است که زیر نظر فدراسیون بین‌المللی ووشو اداره می‌شود. مسابقات #قهرمانی جهان این رشته از سال ۱۹۹۱ هر دو سال یک بار برگزار می‌شود و هم چنین از ۱۹۹۰ در برنامهٔ بازی‌های #آسیایی قرار گرفته‌است.☯ #wushoo #سبک_شناسی 🀄️ 👊 @HrazmiVpahlvani 💪 #کانال #هنرهای_رزمی.. #ورزش_پهلوانی🇮🇷 🏹🥊🥋🏋‍♂🤼‍♂🤸‍♂🧗‍♂🤺🏊‍♂🏇 (⛩هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار ‌می کند و در آن‌ زیبایی بزرگی نهفته است.) ☯武術🀄️

⛩ ووشو ووشو به انگلیسی: wushu به چینی: 武術 به هنرهای رزمی کشور #چین گفته می شود که در آن انواع مختلف حرکات جهت سلامتی جسم و روح و دفاع از خود به تقلید از استیل حیوانات در نظر گرفته شده است. در چین باستان از هنرهای رزمی برای دفاع از سرزمین یا خود یا خانواده از دشمنان، راه زنان و غیره استفاده می شد. 💪 در کونگ فو #شائولین، قدرت فرد به معنی قابلیت درک کردن ذات موجود است. شخص، نیازمند #قدرت درک و فهم است. در تمرینات #کونگ_فو شائولین، شخص روح احدیت و هستی مطلق را درک می کند به عبارت دیگر، شخص نیازمندِ درک فلسفه زندگی برای بهتر زندگی کردن می باشد. و عاقبت در پی رسیدن به تعادل جسمی و روانی بوده است. برای یک #راهب شائولین، شناخت یک شیوه، بدون فهمیدن معنی باطنی آن یعنی تمرین به خاطر ارضای نفس و خودنمایی است. در زمان سلسله های (چینگ و مینگ) گروه هایی از مردم آزادی خواه و مبارز به معبد شائولین پیوستند تا در مواقع بحرانی بتوانند به کشور خویش خدمت کنند. آنها موجب پیدایش سبک های مختلف در کونگ فو شدند در همین زمان تمرینات کونگ فو از طرف دولت ( چینگ ) قدغن اعلام شد. بدین ترتیب بسیار از راهبان شائولین، معبد را ترک کردند و به روستاه ها و کوه ها پناه بردند و در این زمان کونگ فو شائولین، جنبه عمومی تری در بین مردم پیدا کرد. در پایان سلسله (چینگ) صدها نوع از سبک های مختلف بوکس شائولین وجود داشت. گرچه اغلب آن سبک ها از بین رفته یا به دست فراموشی سپرده شده است، اما بیشتر از صد نوع سبک به جا مانده است از قبیل: شیائوخونگ داخانگ تونگ بی (دست بلند) پائو لوخان یو آن (میمون) چی سینگ (هفت ستاره) سین یی رو ( نرم ) می خوا (شکوفه آلو) و بسیاری از سبک های دیگر ⛩ کونگ فوی شائولین اصیل شامل تمرینات درونی و بیرونی است. ضربات سخت ، شدید و سریع به (بوکس سخت) تعلق دارد. البته این ظاهر قضیه بوده است و در حقیقت بوکس شائولین به روش جنگیدن نرم و سخت (حتی خیلی بالاتر از تای چی) اهمیت می دهد. یک ضرب المثل چینی چنین می گوید: آرام بسان گربه با نعره ای چون رعد، حرکت کردن هم چون #اژدها.. رهرو باید پیرو این اصل باشد. ☯ #Wushoo #سبک_شناسی 🀄️ @KongFoo