استاد ماساکی هاتسومی تکنیک های نین جوتسو @honarrazmi

هنر رزمی جت لی

این به‌عنوان اولین آسیب‌دیدگی جدی او به‌شمار می‌رود. پای شکسته‌ٔ او را گچ گرفتند که تا حد زیادی از کمر به پائین او را بی‌حرکت کرد تا چند هفته بعد از آن یکی از همکلاسی‌های بزرگتر جت هر روز او را تا زمین تمرین کول می‌کرد. او آنجا جت را زمین می‌گذاشت و جت تمام روز آنجا می‌ایستاد و حرکت‌های دست را تمرین می‌کرد. هزار تا، دو هزار تا، ... هیچ‌کس حق نداشت زمین تمرین را ترک کند. این یک قانون بود! وقتی تمرین تمام می‌شد، دوباره همکلاسی جت او را روی پشتش کول می‌کرد و به خوابگاه می‌برد. این برنامه چندین هفته تا زمانی‌که پای جت درمان شد ادامه داشت. در سال ۱۹۷۴، جت مجدداً برای شرکت در یک دورهٔ آموزشی ویژهٔ دیگر انتخاب شد. او نمی‌دانست که این تجربه سرانجام منجر به آغاز تغییر در نحوهٔ نگاه کردن او به جهان خواهد شد. دولیت این برنامه را برای مشخص کردن بهترین ورزشکاران جوان ووشو در کشور پیاده کرده بود. روند گزینش چندین ماه طول کشید. گروهی از شاگردان برای مدتی به همراه هم آموزش می‌دیدند و بعد مربیان آنها را غربال کرده و کسانی را که به اندازهٔ کافی خوب نبودند کنار می‌گذاشتند. این روند بارها و بارها تکرار شد تا مربیان تیم تشکیل‌شده را رضایت‌بخش دانستند. ۳۰ نفر از آنها در این تیم باقی مانده بودند. اولین مأموریت بزرگ آنها نمایاندن چین (و ۲۰ میلیون ورزشکار ووشوی آن) در توری که با حسن نیت به ایالات متحده ترتیب داده شده بود. همان‌طور که می‌توانید تصور کنید این یک بازدید بسیار مهم بود. در این زمان روابط ایالات متحده - سینو (Sino) هنوز بسیار حساس بود. به‌منظور آماده شدن برای این بازدید از غرب، آنها در یک دوره آموزشی مفصل و تحیربرانگیز حت تعلیم بودند، بلکه این بار لازم بود آنها تمام زیر و بم‌های آداب معاشرت جامعهٔ غربی را فرا بگیرند. معلمین آنها، به آنان روشن اسب سوار شدن به هواپیما و ساکت نشستن در آن را یاد می‌دادند. به آنها آداب صحیح پاسخ دادن به تلفن، چگونگی گوش دادن، پاسخ دادن به سؤال یک آمریکائی، چگونگی رفتاری که از آنها، زمانی‌که به‌وسیله جمعیت احاطه شده‌اند، انتظار می‌رفت و غیره آموزش داده می‌شد. همه چیز بسیار پیچیده بود. این آموزش آداب معاشرت نیمی از سال طول کشید! آنها مجبور بودند تمام اینها را علاوه بر تمام شکل‌های ووشو که از آنها انتظار می‌رفت که بدون هیچ عیب و نقصی اجراء کنند، یاد بگیرند. وقتی‌که بالاخره این کلاس‌ها به پایان رسید، شاگردان بسیار هیجان‌زده بودند. حالا آنها می‌توانستند سفرشان را آغاز کنند. آنها به ۴ شهر از شهرهای ایالات متحده سفر می‌کردند: هونولولو (Honolulu)، سانفرانسیسکو (Sun francisco)، نیویورک (New Yourk)، و در آخر واشنگتون دی.سی. (Washangton D.C). از بیچینگ آنها اول به هنگ کنگ (Hong Kong) پرواز می‌کردند و بعد از آنجا به مکزیک Mexico و در آنجا به مدت دو هفته نمایش‌هائی از ووشو داشتند. سپس به هاوائی پرواز می‌کردند و برای اولین بار قدم به خاک آمریکا می‌گذاشتند. در آن زمان جت در حال بزرگ شدن و شیطان‌تر و بازیگوش‌تر شدن بود. بیشتر بچه‌های دیگر قبل از پیوستن به مدرسهٔ ووشو بسیار شیطان بودند اما به‌تدریج نظم و انضباط حاکم بر آنجا، آنها را مطیع ساخته بود. اما این موضوع در مورد جت برعکس بود. او قبلاً یک پسر کوچک فوق‌العاده آرام بود. اما هر چه بزرگتر می‌شد، بازیگوش‌تر و حتی گستاخ‌تر می‌شد. در واقع دور بودن از خانه برای تقریباً یک ماه او را نسبت به ارضاء حس کنجکاوی‌اش روز به روز جسور و جسورتر می‌کرد. در مدرسه به جت آموزش داده شده بود که همواره چنین فکر کند که: ”چین و هر چیزی در این کشور یا در مورد آن بسیار خوب و عالی است“ و ”کشورهای غربی جوامعی منحط به مفسد هستند. هر چیز راجع به آمریکا مانند اهریمن است“. اما به هر حال زمانی‌که او خود را در حال قدم زدن در این کشور غربی یافت نمی‌توانست این موضوع را انکار کند که چقدر همه چیز آنجا با چین تفاوت دارد. و نه الزاماً به‌نحو بدی! البته هیچ شاگردی جرأت نداشت که بگوید: ”اوی! اینجا واقعاً فوق‌العاه است!“ اگرچه همه چنین فکر می‌کردند. آخرین توافق و نقطه اوج این سفر به ایالات متحده در واشنگتون دی سی بود. تعداد گزینش‌شده کمی از تیم آنها روال و روند ووشوی خود را در چمنزار کاخ سفید اجراء کردند. بعد از اجراء، آنها به اشخاص بزرگ و عالی‌مقام آمریکائی معرفی شدند و برای انداختن عکس‌های رسمی کنار آنها قرار گرفتند. آنطور که جت به یاد می‌آورد، رئیس‌جمهور ریچارد نیکسون (Richard Nixon) کنار تیمی از دخترهای هم‌تیم جت ایستاده بود و جت در کنار دبیر ایالت، هنری کیسینگر (Henry Kissinger) ایستاده بود. یک لحظه نیکسون رو به جت کرد و گفت: ”مرد جوان، کنگ فوی تو بسیار مرا تحت‌تأثیر قرار داده است. نظرت راجع‌به اینکه زمانی‌که بزرگ شدی محافظ شخصی من باشی چیست؟ و جت بلافاصله گفت: ”نه، من نمی‌خواهم از هیچ شخصی حفاظت کنم.

من می‌خواهم زمانی‌که بزرگ شدم از یک میلیارد هم‌وطن چینی‌ام دفاع کنم!“ همه حیرت‌زده بودند. سکوت سنگینی بر فضا حاکم بود. هیچ‌کس انتظار چنین پاسخی را نداشت خصوصاً از جت. عاقبت کسینگر سکوت را شکست و گفت: ”پروردگارا! این چنین پسر جوانی از حالا مانند یک دیپلمات صحبت می‌کند!“ چند روز بعد زمانی‌که آنها به سفرشان به ایالات متحده با یک شام در سفارت خاتمه می‌دادند، کسی به آنها نشان داد که ملاقات آنها در کاخ سفید به همراه عکس و عنوان در مقاله‌ای در روزنامه نیویورک تایمز (Nwe York Times) چاپ شده بود. این مقاله کل رویداد را شرح داده بود و در حیرت فرو رفته بود که چه متدها و شیوه‌های آموزشی در چین قرمز (Res China) استفاده می‌کنند که حتی جوان‌ترین نماینده آنها هم آموزش دیده که جوابی با این چنین تعصب ملی بدهد. طبیعتاً دولت چین هیچ مشکلی با جوابی که جت به رئیس‌جمهور نیکسون داده بود، نداشتند. آنها او را بسیار تحسین کردند که چه پسر باهوشی که جوابی چنین میهن‌پرستانه داده است! و یک بار دیگر او بهترین امتیاز را به‌دست آورد. در سال بعد، چین شروع به آماده شدن برای برگزاری سومین دوره از بازی‌های ملی کرد. بازی‌های ملی مانند نسخه بومی المپیک است و شامل تمامی ورزش‌های رقابتی می‌شود: شنا، ژیمناستیک، دومیدانی و غیره. این مسابقات هر ۴ سال یک بار برگزار می‌شوند، یا حداقل تئوری برگزاری آنها اینگونه بود. در طول ۲۵ سال از زمان شکل‌گیری چین جدید، این بازی‌ها تنها ۲ بار در دهه ۵۰ برگزار شده بود. انقلاب فرهنگی همه چیز را متوقف کرده بود. بنابراین بازی‌های ملی سال ۱۹۷۵ تنها سومین دوره از این مسابقات بعد از آزادی و اولین آنها پس از انقلاب فرهنگی بود. برای دولت این واقعه بسیار مهمی با نشان‌های باشکوهی بود. تمام ملت نیز چنین احساسی داشتند. منبع : ماهنامه دنیای کاراته

ده فرمانِ (قانون) جنگجویان شائولین

TEN PRECEPTS OF SHAOLIN FIGHTERS ٕقوانین هنرهای رزمی معبد شائولین، در طی نسل‌ها، دچار زوال و فراموشی شده‌اند. در نزدیکی دروازه اصلی معبد، لوحی برنزی وجود داشت که این قوانین بر روی آن حک شده بود: ● فرمان اول: اول لازم است که بدن، چابک، سریع، فعال و پر انرژی باشد. مثلاً اگر یک قدم بر می‌دارید، دستتان باید حرکتی سریع مطابق با آن، داشته‌باشد؛ حرکات کل قسمت‌های بدن باید با هم هماهنگ باشند. وقتی مجبورید ضربه بزنید، سعی کنید حتی به سایه دست خود نیز نگاه نکنید؛ و توجه‌تان به مشت‌ها جلب نشود. باید در تمام مدت، توانائی‌هایتان را بهبود بخشید. تنها از این طریق می‌توانید به نتایجی حیرت‌انگیز دست یابید. ● فرمان دوم: حرکت و استراحت (سکون) هر دو بازو و هر دو پا، باید هماهنگ و مکمل یکدیگر باشند. تپش قلبت که توزیع انرژیِ ”چی“، بدن را به سمت کوششی قهرمانانه پیش برده و آن را هم‌چون ببر یا اژدها، قوی و نیرومند می‌سازد. توانائی در ایجاد صداهای حیرت‌انگیز، ثابت می‌کند که نیرو و انرژی در بدن، به یک واحد تبدیل شده است. ● فرمان سوم: در جریان یک مبارزه، تمام عناصر پنج‌گانه می‌بایست در ترکیبی منحصر به فرد، به نمایش درآیند. برای فهم بهتر تعاملِ (فعل و انفعالات) این پنج‌ عنصر، فرد باید به مشاهده طبیعت اطراف خود و نحوه آرایش جهان کائنات بپردازد. اگر قوانینِ تولد و زایش و تسلط پنج عنصر طبیعی را دریابید، ظرافت‌ هنرهای رزمی را درک خواهید کرد. هریک از پنج عنصر، از انرژی واحدِ ”چی“ نشأت می‌گیرند. این انرژی، مبنای نیروئی است که بدن را به حرکت و فعالیت وا می‌دارد. چنان‌چه، دگرگونیِ متقابل و دوجانبه آنها (پنج‌ عنصر) را در یابید، توانائی می‌یابید که اشیاء با وزن هزاران جین jin (هر جین برابر با ۶۰۰ گرم است) را با یک حرکت دست یا پا به حرکت در آورید. این فرمان هم‌چنین خواستار است که خون و انرژیِ ”چی“، با همدیگر، در یک هارمونی قرار گیرند. (متوازن و هماهنگ شوند). هارمونی هماهنگی و سلامتِ خون و ”چی“، انسان را از تندرستی و نیروئی آهنین برخوردار می‌سازد. ● فرمان چهارم: چهارمین فرمانی که باید بدانید، دانش ۸ مرحله‌ای تئوری باتیااو ba tiao است. به‌عنوان مثال، شما به جلو و عقب حرکت می‌کنید، عقب‌گرد می‌کنید، اما عقب‌گرد شما، یک پیشرفت را نشان می‌دهد. اگر این فرمان را پیروی کنید، هر ۸ موفقیت شما، مؤثرترت خواهد شد، زیرا حرکات رو به جلوی شما پر انرژی و حرکات رو به عقب نرم و قابل انعطاف و کل حرکات، هماهنگ و متناسب خواهند شد. شما باید آمادگی پیدا کنید تا با دشمنی که ظاهر می‌گردد، روبه‌رو شوید. دشمن شما می‌تواند هم‌چون ببری از قفس رها شده، خطرناک باشد. به هر حال، باید بتوانید برای دفاع از خود از جلو و پشت، در یک آن، تغییر جهت دهید، هم‌چون الهه محافظ یکان‌های رزمی که همیشه سربازان را از تمام جهات محافظت می‌کند. برای مقابله با حملات دشمن از چپ و راست، باید قادر باشید که سریعاً تغییر جهت دهید. در صورت عقب‌ نشینی، باید دشمن را فریب داده و او را به تله بیندازید. در طول یک حمله، خشم و هیجان بسیار کارساز خواهد بود زیرا باعث می‌شود همانند ببر یا پلنگی وحشی و غرّان، در نظر آئید. ● فرمان پنجم: پنجمین فرمانی که درباره هنرهای رزمی باید بدانید، نحوه گام برداشتن است. قدم‌هایتان باید محکم و استوار باشند. پنج قدم بیشتر برداشتن، بهتر از یک قدم به شیوه‌ای غلط است. انواع متفاوتی از حرکت در طول یک مبارزه وجود دارند. در یک مبارزه، زندگی شما در تمام لحظات در معرض خطر است؛ به همین دلیل باید با دقت و محاسبه شده قدم بردارید. قدم‌های ثابت و پیوسته، باید برداشته شوند. ● فرمان ششم: ششمین قاعده، دانشِ عملکردِ بازوها و پاها در طول یک مبارزه است. نکته و هدف ویژه هنرهای رزمی شائولین، کار با مشت است. روش‌های وابسته به مشت‌زنی، به این صورت است که هر مشت باید به بدن دشمن فرو رفته و او را ناک‌اوت کند. بازو می‌بایست بدون خمش (انحنا)، خم شود و بدون سختی، راست گردد، به طوری‌که دشمن، نتواند حرکات شما را شناسائی و جهت مشتتان را تشخیص دهد. بازوهایتان، باید به سرعت نور، قفسه سینه را از هم باز کند. فعالیت و پرورش رباط‌ها، نیروی بازوها را تعیین می‌کند. مشت باید غافلگیر کننده باشد؛ در نتیجه دشمن نمی‌تواند مانع آن شود. بازو باید، یک کات صحیح و دقیق را اجرا کند، سریع، با سرعت و در صورت لزوم، آهسته. حتی علی‌رغم این‌که بدنتان پیچیده و دستتان توسط دشمن بسته شده است، همیشه شانسی برای نجات وجود دارد، مثل پرستوئی که همیشه شانس یافتن چشمه آبی را دارد. اگر در یک مبارزه تن به تن، یکی از دست‌ها، گیر کرده و یا هر دوی آنها از کار بیافتند، شما می‌توانید با سفتی آرنجتان ضربه بزنید. ضربات شما می‌تواند از پائین، دشمن را هدف قرار دهد. حرکات پا، اسرارآمیز و مبهم‌ترند. ۷ نوع حرکت پا وجود دارد: کی qi قیام یا خیزش؛ فان fan واژگونی یا چپه کردن؛

لو lo غلط خوردن یا چرخش؛ ژین zhin جلو بردن یا پیشروی؛ تی ti لگد؛ کوای qai لگد؛ ژوان zhuan لگد. هر پنج عنصر طبیعی، در یک ”چی“ chi به هم می‌پیوندند. قدم به قدم و بدون هیچ صدائی، جز صدای مشت‌ها و صدای برخورد ضربات خشمگین پا بر زمین. پاها هم‌چون ببرهائی خشمگین یا اژدهائی در پروازند. ● فرمان هفتم قاعده هفتم، بر پیشروی هم‌زمانِ بازوها و پاها تأکید دارد؛ زیرا در طول مبازره، بازوها و پاها با هم عمل می‌کنند و به یکدیگر بستگی دارند. اگر دیوانه‌وار، فقط از بازوهای خود استفاده کنید، امکان دارد فقط تا حدی به نتایج رضایت‌بخش دست یابید. شما هنگامی پیشرفت می‌کنید که عملکرد پا، بازوها، و نیم‌تنه‌تان در توافق و هماهنگی کامل با هم باشند. برای دست‌یابی به هدف، باید خصوصیات زیر را مد نظر داشته باشید: ذهن یا فکر، فرمانبرداری بدن، شجاعت و مردانگی، سرعت، و شدت. در جریان یک مبارزه واقعی، این پنج کیفیت، نتایج معجزه‌آسائی در بر دارند. ۱) ذهن و فکر gong به این معنا است که، چگونگی یک مبارزه، بیشتر به ذهن و فکر شخص بستگی دارد. ۲) فرمانبرداری بدن shun به مفهوم این است که شخص باید بدن خود را در دراز مدت آن‌چنان پرورش و تمرین دهد که جزئی از طبیعت ثانویه‌اش گردد. ۳) شجاعت و مردانگی yong می‌رساند که شخص می‌بایست بدنش را با تدابیر شجاعانه، تمرین دهد و بی‌باکانه بر آنها آگاهی یابد. ۴) سرعت ji دلالت دارد بر اجرای روش‌های مبارزه با دست که باید با سرعتی شبیه سرعت نور عمل کنند. ۵) شدت hen فقط در لحظه حمله مورد لزوم است. شما باید پیوسته مراقب وضعیت، حالت و موقعیت دشمن باشید و به طرزی شفاف، حالات او را درک کنید؛ به راحتی نقاط ضعف او را بیابید؛ عجولانه مبارزه نکنید، و ضربات خویش را هدر ندارید. ● فرمان هشتم: هشتمین فرمان که در مورد هنرهای رزمی باید بدانید، این است که یک دفاع همه جانبه و کلی، به جلوه و نمودی آشکار و نیز تعقیبِ به موقع دشمن بستگی دارد. اگر فردی به هارمونی و هماهنگ کردن این قواعد در عملکردش توجه کند، او شکست‌ناپذیر خواهد بود. قانون حفاظت ting، عبارت است از ضرورت محافظت دائمی خویش، از جلو، پشت، چپ، و راست. گذشته از این فرد نباید فراموش کند که دشمن می‌تواند از بالا و پائین ضربه بزند. قانون گشایش ـ kai، شامل لزوم روش ساختن نقاط ضعف و قدرت شما است که به وضعیت دریافت ضربات، تحت حمایت نیروی رباط‌ها است. مشت و کف دست، هر دو در طول یک جهش ناگهانی باید شکل بگیرند. قانونی شفاف جلوه نمودن zhe، برای عملکرد بازوها، بدن، سر و قلب مورد استفاده قرار می‌گیرد. شما در لحظه حمله، باید شفاف و مؤثر جلوه نمائید. اگر اهل عمل هستید، باید هم‌چون پلنگی درنده باشید و اگر قرار است احساسات خود را آشکار سازید، باید حسی هراس‌انگیز و غضب‌آلود را بروز دهید. فریاد شما باید دشمن را به وحشت اندازد. باید توانائی یابید که بدون جنگ و تنها با صدای گوش‌خراش قهقهه‌هایتان، پیروز شوید. این قانون، شامل چند حرف هیروگلیف، اما گران بهاتر از طلاست. قانون تعقیب ـ zhui، عبارت از تعقیب و دنبال کردن است. باید از هر فرصتی برای تعقیب دشمن استفاده کنید، نباید به او مجال دهید تا خودش را جمع و جور کند؛ به محض سریع‌تر شدن قدم‌ها، باید از فرصت استفاده کرده و به دشمن هجوم ببرید؛ اگر در این لحظه هم‌چون تندر و آذرخش عمل کنید، همه را شگف‌زده خواهید نمود. ● فرمان نهم: نهمین قاعده، شامل سه عنصر انسانی است: چشم‌ها، گوش‌ها، و هشیاری قلب؛ که این سه عنصر باید متوازن و هماهنگ با هم باشند. شما باید با دقت مراقب بوده و در تمام مدت، چشمانتان را به کار گیرید و کوچک‌ترین حرکت دشمن را از نظر دور ندارید. گوش‌هایتان را باید نسبت به هر حرکت، جنبش یا سکون، حساس کنید. باید گوش‌هائی تیز داشته باشید تا صداها را بشنوید. چشم‌ها می‌بینند، گوش‌ها می‌شنوند و آنها اطلاعات دریافت شده را به قلب منتقل می‌کنند. چنان‌چه قلبی تیزهوش و شفاف، و چشم‌هائی هشیار و مراقب داشته باشید، هرگز مرتکب اشتباه نخواهید شد. ● فرمان دهم: و دهمین فرمان برای آنها که هنرهای رزمی تمرین می‌کنند به شرح زیر است: رگ و پی و رباط‌های خود را به کار برید، زیرا shen یا توانائی کاربرد منابع روحانی و معنوی، اجازه می‌دهد که به موفقیت‌های عظیمی دست یابید. رگ و پی و تار و پود بدن، فرمانده و سرپرست استخوان‌ها هستند. در صورت لرزش و ارتعاش آنها، انرژی ”چی“، به هدر می‌رود. به علاوه، اطلاعات از سه حسِ بینائی، شنوائی و ذهنی، می‌باشند. اگر آنها را در تصرف خود داشته باشید، موفقیتی بزرگ از آن شماست. منبع : ماهنامه دنیای کاراته

تکنیک‌های اصلی پا در شائولین

برای این‌که ضربه پا همراه با سرعت، قدرت و دقت بیشتری انجام شود باید بدن خود را با سرعت به‌طور کامل حرکت دهید و این امر نیازمند انعطاف‌پذیری زیاد و حرکات کششی روزانه می‌باشد. بسیاری از هنرجویان سبک‌های مختلف رزمی دچار این اشتباه می‌شوند که کشش قسمت‌های بالائی و پائینی بدن را جداگانه انجام می‌دهند و برای بهبود ضربات پای خود اهمیت قائل نمی‌شوند. در حقیقت برای استفاده از حداکثر قدرت باید ضربه پا را با تمام بدن وارد کنید و این بدان معناست که شما باید از تمامی اجزاء بدن استفاده نمائید و آن را مورد حرکات کششی قرار دهید. یک نرمش خوب مستلزم حرکات چرخشی و دورانی مفاصل است. به‌طور سرعتی و نرم کمر، قوزک پا، شانه‌ها، مچ، کفل و زانوهای خود را بچرخانید. هنگام اجرای حرکات کششی پایه قبل از تمرین، حرکات پرشی و چرخشی را که موجب کشیدگی ماهیچه‌ها و تاندون‌ها می‌شود انجام دهید. دیگر حرکات مفید پیش از تمرین شامل چرخاندن دست‌ها و پاها از طریق حرکات کامل کنترلی با سرعتی آهسته می‌باشد. انجام ضربات دورانی و مستقیم پا به سمت جلو، پهلو، پشت و هم‌چنین ضربات هلالی داخل و خارج پا موجب افزایش حرکات شده و جریان خون را به تمام نقاط بدن هدایت می‌کند. هرگز به این فکر نیافتید که ماهیچه‌ای را به‌طور جداگانه بکشید تمام قسمت‌های بدن شما باید با هم کار کنند. به‌علاوه به دلیل این‌که بدن نمی‌تواند جدا از فکر و ذهن باشد شما باید فکر و ذهن خود را آزاد و انعطاف‌پذیر نگه دارید تا بتوانید از انعطاف بدن نیز استفاده کنید. برای ایجاد قدرت، بدن باید کاملاً راحت باشد و وقتی تحت فشار ذهنی و فکری هستید، بدن نمی‌تواند راحت و آزاد باشد. در نظر داشته باشید که در یک مبارزه واقعی برای شما نه تنها فرصت‌هائی وجود دارد که از مشت و پاهای خود برای ضربه زدن استفاده کنید، بلکه زانوها، آرنج‌ها، پشت، شکم و سر شما نیز فرصت‌هائی را خواهند داشت. بدون داشتن بدن آماده و فکر انعطاف‌پذیر، شما این فرصت‌ها را از دست خواهید داد و شما مبارزه را خواهید باخت. هنرمندان رزمی چینی چهار سطح قدرت را به شما می‌آموزند: (tuu ki (pushing power ▪ قدرت فشار یا هل دادن (baofa li (explosive power ▪ قدرت انفجاری (qun li (inch power (tou li (penetranting power ▪ قدرت نفوذی. اولین هدف هنرجویان افزایش قدرت انفجاری در ضربات پایه جلو، و ضربه‌های دورانی پا و ضربه پا از پهلو می‌باشد. متأسفانه بسیاری از مردم سال‌ها آموزش دیده‌اند و هنوز نمی‌توانند به حداکثر قدرت دست پیدا کنند زیرا آنها ضربات پا را به اشتباه آموزش دیده‌اند. بدون اصول و قواعد صحیح هرگز پیشرفت حاصل نخواهد شد. بنابراین ارزش دارد، آنها را به‌طور صحیح دوباره فرا گیرند. هنگام تمرین ضربه پا به جلو (front kich) از پاهای خود هم زمان استفاده کنید تا به‌صورت حریف ضربه را وارد نمائید. زانوی خود را تا حد امکان بالا ببرید و بدن خود را به سمت جلو بکشید تا ضربه را وارد نموده و پای خود را جمع کنید. ضربه را ابتدا با پاشنه پا وارد نمائید سپس از کف و پنجه پای خود استفاده کنید. همیشه در تمرین ضربه را تا حد ممکن بالا بزنید سپس در بالاترین نقطه ضربه حداکثر قدرت و سرعت خود را به کار بندید. هنگام ضربه زدن به هدف، کفل خود را به سمت خارج پرتاب کنید و برای وارد آوردن ضربه از این قسمت استفاده کنید. هنگامی که به سمت جلو حرکت می‌کنید پای ستون به‌طور طبیعی به سمت خارج و زاویه ۴۵ درجه قرار می‌گیرد و حرکت ضربه کفل باعث می‌شود به سمت عقب تکیه نمائید و ستون فقرات حالت هلالی شکل بگیرد. برای اجرای ضربه دورانی پا round house kick نسبت به هدف به‌طور عمودی بایستید. زانوی خود را تا حد امکان از پهلو بالا ببرید. بر روی پای ستون خود به‌طور ۹۰ درجه تکیه کنید کفل را چرخانده و به‌طور افقی ضربه بزنید ضربه خود را با استفاده از ساق پا یا پاشنه پا وارد نمائید. هنگام ضربه زدن به عقب تکیه کنید. اما چرخش خود را به‌طور عمودی بر روی هدف حفظ کنید. بر روی ضربه خود تمرکز کنید تا در عرض نقطه هدف اصابت کند. در اجرای گلد از پهلو باید در برابر هدف عمودی بایستید و زانوی خود را تا حد امکان بالا ببرید به سمت جلو یا کنار سپس پای خود را باز کنید و بر روی پای ستون زاویه ۹۰ تشکیل دهید. لگن خود را به سمت جلو هدایت کنید و با انتهای پای خود به هدف ضربه بزنید. هنگام ضربه زدن به پای عقب تکیه کنید اما نسبت به هدف چرخش نکنید. بسیاری از هنرجویان قدرت انفجاری خود را با انجام چرخش لگن به سمت داخل محدود می‌کنند و با کشیدن زانو و پنجه‌ پائی که با آن ضربه می‌زنید به سمت بالا بچرخانید. به خاطر داشته باشید حالتی که در بالا شرح دادیم برای موقعیت‌های بهینه بدن می‌باشند. در مبارزه شما باید از هر حالتی که مؤثر است استفاده کنید. برای مثال بهتر است ضربات را پائین‌تر بزنی تا بالا. اگرچه در تمرین ضربات را بالا بزنید خواهید فهمید که بدن شما برای ضربه

زدن در ارتفاع در یک لحظه خاص بهترین حالت را دارد. حالت‌های پائی را که توصیه می‌کنیم در تمرین از آن استفاده کنید. در یک مبارزه، برای هر ضربه خود را بر روی یک حالت محدود نکنید. برای مثال در اجرای ضربه از پهلو خود را برای استفاده از تمام پا، پاشنه، کف پا و پنجه بسته به بهترین حالت مقتضی آماده کنید. هنگام ضربه زدن باید از تمام بدن خود استفاده کنید. شما باید تمام بدن را بکشید و با انرژی تمام در جهت ضربه آن را هدایت کنید. تمام بدن شما باید یک خط قدرت غیرمنقطع باشد. هرگز به ایجاد انرژی تنها با پاهای خود فکر نکنید. عملکرد پاها مانند محوری است که به یک چرخ متصل است که با قدرت وارده نه از ناحیه پاها بلکه از حرکت چرخشی کمر و پای ستون به حرکت در می‌آید. بدن شما باید مانند شلاق حرکت کند: قدرت ایجاد شده توسط پیچیدن و پای ستون از طریق پا به حرکت درآمده و در حالت انفجاری به هدف برخورد کند. کلید پیدایش قدرت انفجاری ریلکس بودن بدن تا لحظه اصابت به هدف می‌باشد. تکنیک شما به نرمی کتان قبل از اصابت و به سختی فولاد هنگام اصابت به هدف می‌باشد. به خاطر داشته باشید اصابت به هدف ارجحیت دارد به هدف‌گیری. زیرا تمام قدرت شما در لحظه تماس با هدف منجر می‌شود و برگشت به حالت اولیه باید نرم و کنترل شده باشد. با قدرت کوه ضربه بزنید اما به سبکی پر به حالت اولیه برگردید. منبع : ماهنامه دنیای کاراته

چگونه فرزندمان را برای پیشرفت در هنرهای رزمی آموزش دهیم؟

به خاطر داشته باشیم والدین می‌توانند جهت پیشرفت فرزندانشان در هنرهای رزمی همانند یک مربی، نقش مهمی را ایفاء کنند. در روزهای آغازین آموزش هنرهای رزمی، بچه‌ها به‌خصوص در سنین پائین‌تر، نظم و ترتیب لازم را برای تمرین در خانه ندارند. این تمرین‌ها به مرور باعث افزایش موفقیت آنها در مدرسه می‌شود و تشویق‌های ما آنها را امیدوار می‌کند. بهتر است با فرزندانمان در این مورد صحبت کنیم و تمرین روزانه‌ای را حتی به مدت۱۰ دقیقه در روز برای آنها ترتیب دهیم. هر روز برنامه‌ای را انتخاب کنیم و به مدت ۱۰ دقیقه، با تمرکز روی آن کار کنیم. از همان مراحل اولیه به فرزندانمان بیاموزیم که هدفمند باشند (مثلاً به دست آوردن کمربند بالاتر) و برای رسیدن به این مهم پیوسته تلاش کنیم؛ در این صورت آنها مهارت‌های زندگی را کسب کرده و هنرهای رزمی را چیزی فراتر از مشت و لگد خواهند دید. ساده‌ترین روش برای کمک به بچه‌ها این است که از آنها بخواهیم آنچه را که در کلاس آموخته‌اند برای دیگران از جمله والدین خود نمایش دهند بنابراین بهتر است از او بخواهیم آنچه را که در طول هفته به‌طور انفرادی آموخته است، تکرار نمایند و ما نیز خوشحالی خود را با واکنش و بازتاب مثبت نشان دهیم و هر جا پیشرفتی می‌بینیم از آنها تعریف و تمجید کنیم. در حقیقت، به‌کارگیری این روش در هر کاری که فرزندمان انجام می‌دهد، خواه مشق شب باشد یا کار خانه، بسیار مؤثر است و در مدت زمان کوتاهی تفاوت را احساس خواهیم کرد. اگر بچه‌ها باور کنند که هر روز بهتر می‌شوند اعتمادبه‌نفس بیشتری یافته و در ادامه راه تشویق می‌شوند تا بیشتر تلاش کنند. وقتی فرزندانمان را تحسین می‌کنیم، آنها کار خودشان را بهتر انجام می‌دهند زیرا رفتار ما احساس خوبی به آنها می‌دهد. تنها با تشویق و تمجید است که آنان انتظارات ما را برآورده خواهند کرد. آنچه به آن اشاره شد فرصت مناسبی را فراهم می‌کند تا موفقیت‌های فرزندمان را تحسین کنیم؛ تلاش کنیم حرفه‌های مثبت و عالی به او بگوئیم به‌نحوی که ملکه ذهنش شود و با همکاری یک مربی هنرهای رزمی در خانه، او را در رسیدن به بهترین وضعیت جسمانی کمک کنیم. همچنین سعی گردد، به‌منظور تقویت اعتمادبه‌نفس در فرزندان هر از گاهی همراه آنها به باشگاه برویم و از نزدیک شاهد فعالیت‌های وی باشیم. مربیان هنرهای رزمی نیز بایستی خود را موظف نمایند تا هنرجویان را مطابق با دانش روز آموزش دهند و مسائل حاشیه‌ای را از آموزش حذف کنند. منبع : ماهنامه دنیای کاراته

استراتژی فنی نینجاها

تکنیک‌های اساسی را می‌توان به سه شاخه وسیع و اصلی، تقسیم‌بندی نمود. ای هن جوتسو Taihen Jutsu شامل کلیه روش‌های حرکات فیزیکی انفرادی از جمله افتادن (با انداختن خود)، غلطیدن، جست زدن و خیز برداشتن و نیز روش‌های خاص راه رفتن که ویژه نینجوتسو و منحصربه‌فرد می‌باشند. داکن تای جونسنو Daken tai jutsu شمل ضربات دست، پا (لگد) و مشت و نیز تکنیک‌های مسدود نمودن (یا بلوکه نمودن مسیر ضربه - م) نینجا که سیستم مبارزه غیرمسلحانه می‌باشد، می‌گردد. جو نای جوتسو Jutasijutsu روش چنگ‌گیری و گلاویز شدن برای انداختن، مسدود کردن مسیر تنفسی، گرفتن و نگاه داشتن و گریز و رهائی از چنگ دیگران می‌باشد. شرایط واقعی حفاظت از خود، چه جنگ با یک حیوان درنده باشد، چه مبارزه با یک انسان دیگر، و یا سالم ماندن به دنبا افتادن از یک ماشین در حال حرکت، همواره مجموعه‌ای (رشته‌مانند) از لحظات آتی هستند، که ما بدن و ذهن خود را با یک سری نیروهای خارجی درگیر ساخته و مرتبط می‌نمائیم. به همین دلیل، طیف وسیع تمرین‌های نین جوتسو، تکامل یافته‌اند تا روش‌هائی را برای مقابله و برخورد با هر شرایطی، گردد. انسانی که تنها مشت‌زنی یاد گرفته باشد، در صورت برخورد با شرایطی که مهارت‌ها مشت‌زنی او بی‌تأثیر یا نامناسب باشد. طبعاً دچار مشکل خواهد شد. فردی که متخصص گرفتن (حریف به هنگام مبارزه) است هنگام رویاروئی با حریفی که خود را از دسترس او دور نگاه می‌دارد و یا با ضربه وارد می‌سازد، مأیوس خواهد شد. کارآئی حقیقی در حفاظت از خود، نتیجه ترکیبی از مهارت‌های فیزیکی است و طبعاً نمی‌تواند ناشی از پدیده محدود و خطرناک کسب یک مهارت خاص باشد یعنی محدود شدن تنها به یک تکنیک شما باید در تلاش‌ فراگیری تکنیک‌ها و فنون‌ها متنوع نین جوتسو به مهارت برسید. او کمی (ukemi) یا تکنیک‌های زمین زدن سبک نیتجونسو که در مراحل ابتدائی در سطح وسیع و به‌طور مداوم بر روی آنها تمرین می‌شود، تا هنرآموز با ویژگی‌های طبیعی بدن خود آشنا گردد و حالتی از نرمی و قابلیت تحرک سریع در او ایجاد گردد. از حرکاتی مانند غلطیدن (غلطت زدن) و معلق زدن و سقوط ناگهانی برای سازش (بدن) و تطابق با شرایط محیط، در مواردی که نینجا مجبور به زمین گیر شدن در اثر افتادن، سقوط در اثر ضربه، یا زمین خوردن بر اثر حمله حریف و یا حتی به وسیله عوامل طبیعی گردد. استفاده می‌شود. از طریق ایجاد احساس عدم مقاومت پذیرش شرایط پیش‌آمده و اراده برای استفاده از شرایط به نفع خودمان، اجازه داده می‌شود، تا ذهن و بدن در جهت دفاع موفقیت‌آمیز از خود هدایت گردند. تکنیک‌های اساسی اصلی تای هن جونسو اوکمی شامل روش‌های حرکتی فیزیکی می‌گردند، به صورتی که به نینجا اجازه می‌دهد به‌گونه‌ای حرکت کند یا زمین بخورد که (بدن) خود را با شرایط حمله (حریف) وفق دهد و هرگز خود آسیب نبیند. تکنیک‌های اساسی مجموعه از اعمال فیزیکی یک نینجا فوق‌العاده می‌باشد که با ترمینات و ممارست توانسته است اندام بدن خود را تقویت کرده و در خدمت خود قرار دهد تا هیچ چیز او را شکست ندهد چه از نظر روحی و چه از نظر فیزیکی، در دروس پایه‌ای سبک تین جوتسو به هنرجویان آموزش می‌دهند که شکست باید انرژی خفته تو را بیدار کند. هنرجو باید بیاموزد طناب در ضعیف‌ترین نقطه پاره می‌شود استراتژی فنون یک نینجا به وی این اجازه را می‌دهد تا بتوان استعدادهای نهفته خود را کشف کرده و از آن در راه خدمتگذاری استفاده نماید استراتژی یک نینجای واقعی تکیه بر (آموزش، قدرت، فروتنی) می‌باشد. متأسفانه دیده شده مربیان فلاپی با عناوین گوناگون و فریب‌دهنده سعی در گمراهی اذهان عمومی و سرپوش گذاشتن تخلفات خود با عناوین نینجا با تین جوتسو دارند. ولی حقیقت نباید فراموش شود اصل هویت یک نینجای واقعی ایمان و اعتقاد نسبت به آئین و مقررات سبک و به‌خصوص مربی خویش است. امروز متأسفانه لقب‌ها به مانند آدامس ما بین افراد جابجا می‌شود. انشاءالله روزی به آن خواهیم رسید به یک فرهنگ سالم رزمی و معنای واقعی هنرجو بودن را درک خواهیم کرد. نا امیدی مرگ نینجاست - احترام نمره عشق است. انتظار بزرگترین سلاح نینجاست نینجا شمشیر بست در میان خیزران برداشتی از کتاب (نینجا از حقیقت تا اسطوره): تألیف و گردآوری اکبر فرجی بنیانگذار و مؤسس بوجین کان دوجو نینجا جمهوری اسلامی ایران. منبع : مجله‌رزم‌آور

#کوبودو #روش شمشیرزنی🗡 💪@HrazmiVpahlvani💪 کانال هنرهای رزمی.. ورزش پهلوانی🀄️ (⛩هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار ‌می کند و در آن‌ زیبایی بزرگی نهفته است.)☯

کسب مهارت در دشوارترین لگدهای هنرهای رزمی

● پرش از عقب هنرهای کره‌ای هاپکیدو، تکواندو و تانگ سودو یک وجه مشترک دارند، یکسری لگدهای پیرایش شده که به‌عنوان سلاح‌هائی با برد بالا به‌صورت مؤثری کار می‌کنند. در حقیقت زرادخانه لگدهای استادانه‌ای که این سیستم‌ها آموزش می‌دهند، هنری که به آن تعلق دارند را تعریف می‌کنند. در سال‌های اولیه پیدایش این هنرها، درست پس از جنگ جهانی دوم، لگدهای استادانه در اولویت نخست قرار نداشتند. رزمی‌کاران بر تکنیک‌های لگد زدن مرسوم که توسط مربیان نسل اول کره پیش ز آزادی، از هنرهای رزمی ژاپنی گرفته شده بودند، تکیه داشتند و آنها هم همانند اغلب رزمی‌کاران تنها همان چیزی را که یاد گرفته بودند، آموزش می‌دادند. لگد زدن در ۱۹۵۰، زمانی‌که هنرجویان کره‌ای تصمیم گرفتند تا برد، مکانیک و کاربردهای تکنیک‌های پایشان را ارتقاء دهند ظاهر شد. پس از آن، هنگامی که تکواندو تبدیل به ورزش ملی شد، پیشرفت لگدهای انفجاری موجی از انرژی و شور و شوق را به‌وجود آورد. ورزشکاران با زحمت فراوان روش‌های نوینی برای خود دست و پا کردند و این‌کار در اغلب موارد به خرج کاهش نیروئی که توسط حرکات سنتی‌تر تولید می‌شد انجام می‌گرفت. رزمی‌کاران سطح بالای تمام سبک‌های کره‌ای به سرعت شروع به ضمیمه کردن تاکتیک‌های جدید و پیشرفته در رشته‌های خود کردند. با این حال هیچ‌کدام از این تغییرات خالی از انتقاد نبودند. طبیعت استادانه حرکات مدرن - که اغلب به این معنا بود که زمان بیشتری برای اجراء آنها لازم است - رزمی‌کارانی که به دنبال آن بودند تا به سرعت تکنیکی را یاد بگیرند که در مبارزه کارآئی مناسبی داشته باشند را آزرده می‌ساخت. این مبحث به بررسی سه لگد کره‌ای متوسط و انواع پیشرفته، به پرشی آنها همراه با نیم‌نگاهی به افزایش کارآئی آنها می‌پردازد. این مبحث دانش شما درباره نقاط ضعف و قوت این تکنیک‌ها را افزایش می‌دهد؟ چیزی که داشتن آن برای اجراء موفق آنها بسیار ضروری است. ● لگد از عقب پیش از آنکه لگد از عقب پرشی بتواند با دقت اجراء شود ابتدا باید در تکنیک پایه آن - لگد از عقب - مهارت پیدا کرد این تکنیک که برای کاربردهای تهاجمی و دفاعی بسیار مناسب است، نیروی خود را از این حقیقت به‌دست می‌آورد که اغلب درگیری‌ها به‌صورت رو در رو شروع می‌شوند. با دور شدن از تهدید فرصتی برای خود دست و پا می‌کنید و از حربه غافلگیری استفاده می‌نمائید. حریف (چپ) آماده زدن مشت می‌شود و اسکات شاو با حرکات بدن و یک بلوک مساعد داخل به خارج که میانه بدن حریف را در دسترس قرار می‌دهد، پاسخ می‌دهد. شاو ضمن اجراء یک حمله ساعد به دست باز شده حریف، چرخش خود را شروع می‌کند. او به گردش خود ادامه می‌دهد تا در موقعیت زدن یک لگد از عقب پرش به بدن حریف قرار گیرد. مهمترین بخش لگد از عقب قفل کردن چشم‌ها بر حریف است. به‌گونه‌ای که بتوانید هر کاری که او انجام می‌دهد را ببینید برای انجام این کار پیش از اجراء لگد ستان را برگردانید. ممکن است فکر کنید این کار فرصتی برای واکنش نشان دادن به او می‌دهد، اما با تمرین مستمر، قادر خواهید شد که آن را آنچنان سریع و طبیعی انجام دهید که در عمل هیچ فرصتی از دست نرود برای اجراء ایمن لگد از عقب، در حالی‌که زانوی خودر ا کمی خم کرده‌اید، بر روی سینه پایتان چرخش کنید. پای لگد زننده خود را همانند زمانی که یک لگد جانبی می‌زنید باز کنید، اما به‌جای اینکه از پهلو این‌کار را انجام دهید، پا را از عقب باز نمائید. شکم یا سینه حریف را نشانه بگیرید. ● لگد از عقب چرخشی وقتی در انجام لگد از عقب پایه مهارت پیدا کردید، سعی کنید هنگامی‌که گردش می‌کنید، از زمین جدا شوید. نتیجه، لگد از عقب چرخشی است. پریدن نقطه برخورد لگد را بالا می‌برد و شما را قادر می‌سازد تا از حملات کم‌ارتفاعی مانند لگد جاروئی کوتاه طفره بروید و در امان باشید. لگد از عقب پرشی تنها زمانی باید اجراء شود که هدفتان در فاصله متوسط قرار داشته باشد. اگر در حالی‌که فاصله‌تان با حریف بیش از حد زیاد است، ضربه را شروع کنید، پیش از انجام برخورد، مقدار زیادی از انرژیتان هدر می‌رود و اگر از فاصله بسیار نزدیک آن را اجراء نمائید، نخواهید توانست که پایتان را به طرز صحیح باز کنید. هنگامی‌که لگد از عقب پرشی را تمرین می‌کنید از بیش از حد حرکت دادن بدن یا خم شدن بیش از حد روی پای پایه پیش از پرش اجتناب نمائید. هر دوی این کارها می‌توانند حریف را آگاه کرده و به او فرصت دفاع کردن بدهند. پرش را تا جائی که ممکن است به‌صورت ناپیدا انجام دهید. این‌کار مستلزم تقویت زیاد عضلات اندام تحتانی است (برای این‌کار در مقابل یک دیوار روی نوک انگشتانتان بایستید، دستانتان را بالا نگاه دارید و سپس ببرید و با دست‌هایتان دیوار را لمس کنید). لگد از عقب پرشی خود را با تمرین یا کیسه آویزان تصفیه و پیرایش نمائید. این‌کار به شما می‌آموزد که چگونه تکنیک را به‌صورتی اجراء کنید که با ساختار بدنتان

هماهنگ باشد. تمرین اجراء لگد بر روی یک محافظ بدن که توسط یک حریف تمرینی نگاه داشته شده است نیز نتایج مشابهی به همراه دارد، ضمن آنکه به شما می‌فهماند اصابت تکنیک چه تأثیری بر حریف دارد. مرحله نهائی افزایش مهارت در مقابل آئینه صورت می‌گیرد مشاهده واکنش‌هایتان به شما کمک می‌کند تا لو دادن تکنیک به حریف را به حداقل برسانید. ● لگد با پاشنه چرخشی گونه‌ای از لگد از عقب لگد با پاشنه چرخشی می‌باشد. برای اجراء صحیح این تکنیک، بپیش از چرخاندن بدن، سرتان را برگردانید ابتدا زانوی پای لگد زننده را خبر کنید، سپس در یک حرکت قلابی، ضربه را بزنید و پایتان را برگردانید به پاشنه خود اجازه دهید که به هدف که معمولاً سر حریف است حمله نماید. برای جلوگیری از آسیب‌دیدگی زانو هرگز پایتان را صاف نکنید. حتی هنگامی‌که برخورد صورت گرفته است. از آنجا که لگد با پاشنه چرخشی، خطر عکس‌العمل حریف را به همراه دارد با گام برداشتن به عقب یا اجتناب از آن با حرکات رو به جلو و متوقف کردن آن - اغلب به دنبال یک لگد دورانی یا مشت مستقیم و یا مشت از عقب اجراء می‌شود حمله با یکی از این تکنیک‌ها حریف را در لاک دفاعی فرو می‌برد و ممکن است تعادل او را بر هم زند و به این ترتیب کسب امتیاز با استفاده از لگد یا پاشنه تسهیل می‌گردد. ● لگد با پاشنه چرخشی، پرشی لگد با پاشنه چرخشی پرشی با تأثیرات فیلم‌های رزمی محبوبیت پیدا کرد. اما اگر درست اجراء شود در مسابقات و دفاع شخصی نیز بسیار کارآمد خواهد بود. نکته اصلی که هنگام اجراء لگد در زمان پرش باید از آن اجتناب کرد، علامت ندادن به حریف است. بعضی رزمی‌کاران وسوسه می‌شوند که پیش از پرش، چرخش و زدن ضربه، کمی در خلاف جهت چرخش نمایند. این حرکت مقدماتی می‌تواند در ایجاد انرژی جنبشی لازم به فرد کمک نمایند، اما این مزیت با لو دادن تکنیک به حریف خنثی می‌شود. همانند سایر لگدهای چرخشی، برای اینکه تکنیک کارآئی لازم را داشته باشد، باید هدف ثابتی را در دیدتان داشته باشید. یکی از اهدافی که راحت‌تر پیدا می‌شود زمانی است که حریف تکنیکی را اجراء می‌کند و به هدف نمی‌خورد هنگامی‌که او تعادلش را دوباره به‌دست می‌آورد نسبت به لگد یا پاشنه چرخشی پرشی آسیب‌پذیر خواهد شد. تمرین با یک کیسه سنگین یا با حریف تمرینی که یک محافظ بدن نگاه داشته است و با تمرین در مقابل آئینه آمادگی شما را بالا خواهد برد. ● لگد تبری چرخشی هنگامی‌که بحث از نفوذ کردن به دفاع حریف و زدن یک ضربه ویران‌کننده می‌شود، تکنیک‌های معدودی در هنرهای رزمی‌ کره‌ای وجود دارند که قابل مقایسه با لگد تبری چرخشی می‌باشند این تکنیک فوق‌ا‌لعاده خطرناک است. زیرا بخشی از بدن که به‌راحتی می‌شکند را هدف قرار می‌دهد: شانه و ناحیه استخوان‌های گردن. تکنیک با چرخش سر و گردش بدن شروع می‌شود پس از آن پایتان را بالا می‌آورید تا بالای هدفش قرار گیرد سپس پاشنه بر روی شانه حریف فرود می‌آید. باز هم این نکته حائزاهمیت است که پیش از زدن لگد باید از جاگیری و فاصله حریفتان اطمینان حاصل کنید. در غیر این‌صورت احتمال به هدر رفتن تکنیکتان وجود دارد و خود را در معرض یک حمله متقابل قرار خواهید داد. بهترین روش برای نگاه داشتن حریف در محل مناسب در هنگام اجراء این تکنیک این است که ابتدا با یک مشت به صورت یا یک لگد رو به جلو به میانه بدن او ضربه بزنید. پیش از آنکه او خودش را جمع و جور کند، با یک لگد تبری چرخشی به کارش پایان دهید. اضافه کردن یک پرش به لگد تبری چرخشی، ریسک اجراء تکنیک را افزایش می‌دهد، اما در عین حال کارآئی آن را هم بالا می‌برد. تفاوت این تکنیک جدید با لگد یا پاشنه چرخشی پرشی در این است که ؛ لگد تبری، مسیری خطی و مستقیم دارد. پای شما تقریباً به‌صورت مستقیم بالا می‌رود و پاشنه به‌صورت تقریباً مستقیم پائین می‌آید و این تکنیک را سریع‌تر و غیرمحسوس‌تر از سایر تکنیک‌های دارای مسیر دایره‌ای می‌سازد. روش درج تمرین لگد تبری چرخشی پرشی در دو بخش انجام می‌گیرد. تکرار در مقابل یک آئینه و تکرار با یک حریف تمرینی که یک میت را در دستش نگاه داشته است در حین تمرین به یاد داشته باشید که بر دقت خود که با توجه به اینکه هدفی به کوچکی شانه را نشانه می‌گیرید بسیار اهمیت دارد تمرکز داشته باشید. نویسنده: اسکات شاو مترجم: مهدی تسلی‌بخش منبع : مجله‌رزم‌آور

#بوجینکان دوجو چیست؟ بوجینکان دوجو یا سالن تمرین جنگ جویان الهی در اوایل سال ۱۹۷۰ توسط استاد ماساکی هاتسومی به وجود آمد. ماساکی هاتسومی، سوک فعلی بوجینکان دوجو می باشد. در کل این نظام شامل ۹ #ریو (مکتب) مختلف می باشد که مربوط به هنرهای رزمی سبک قدیم چین هستند. سوک هاتسومی این ریوها را از استاد خود #تاکاماتسو به ارث برده است:👇 ۳۴ مین استاد بزرگ در توگاکوره – ریو نین جوتسو ۲۸ مین در گیوکوریو کسشی جوتسو ۲۸ مین در کوکی شیندن ریو هاپو بیکن جوتسو ۲۶ مین در شین دن فودو ریو داکن تای جوتسو ۲۱ مین در گیوکوشین ریو نین جوتسو ۱۸ مین در کوتو ریو کوپو جوتسو ۱۷ مین در هون تی تاکاگی یوشین ریو جو تای جوتسو ۱۵ مین در گیکان ریو کوپو جوتسو ۱۵ مین در کومو گاکوره ریو جوتسو☯ #مشاهیر رزمی #بوجینکان (باشگاه رزمی)🎴 💪@HrazmiVpahlvani💪 کانال هنرهای رزمی.. ورزش پهلوانی🀄️ (⛩هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار ‌می کند و در آن‌ زیبایی بزرگی نهفته است.)☯